இலங்கை மலையக மன்றம்

30/11/2023

சிறந்த வரையறுக்கப்பட்ட, நேர்த்தியாக இயங்குகின்ற நிறுவனமொன்றில் பெண்களுக்கான வேலை வாய்ப்புக்கள் (02) உண்டு.

இடம் - கொழும்பு (கொட்டாஞ்சேனை)

கல்வி தகமை - A/L Qualification is essential.

*Experience in Coral Draw & QuickBook.
*Good communication skills in English and Sinhala.
*AL - Bio Science stream are will be added advantage.

விருப்பமுள்ளவர்கள் நேர்முகத்தேர்வில் கலந்துக்கொள்ள கீழ்காணும் இலக்கத்திற்கு உங்கள் CV இனை வாட்ஸ்எப் ஊடாக அனுப்பி வைக்கவும். அத்துடன் மேலதிக தகவல் பெறவும் கீழ்காணும் இலக்கத்துடன் தொடர்புகொள்ளலாம்.
0777 26 36 46

28/11/2022

23/11/2022

ஹரி ஓம்

இந்த வகுப்பானது நமது தர்மத்தின் மதிப்புமிக்க பாராயணங்களை நமது சிறுவர்களுக்கு பயிற்றுவிப்பதற்காகவே ஆரம்பிக்கப்படுகிறது.

பதிவு செய்ய விரும்புவோர் அறிவித்தலில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள எண்ணில் தொடர்புகொண்டு குறிக்கப்பட்டுள்ள திகதிக்குள் பதிவுசெய்துகொள்ளுங்கள். மேலதிக தகவல்களையும் தெரிந்துகொள்ளலாம்.

இந்த பாராயண பயிற்சியில் பெரும்பாலான சிறுவர்களை சேர்ப்பதற்கு பெற்றோர்களே முன்வாருங்கள்.

Hari Om
This is a class to train our valuable spiritual chantings to our little once.

contact the number given in this flyer and register before the given date.

Let us contribute our service to our people in Sri Lanka through sharing the message with all your known circle.

01/08/2022

மாணவர்கள் படும்பாட்டை பாருங்கள்.

ஹட்டன் நகரத்தில் இன்று காலை எடுக்கப்பட்ட புகைப்படம். இதை பார்க்க என்ன தோன்றுகிறது? நடுவீதியில் ஒரு ஆறே பெறுக்கெடுக்கிறது. வருடத்தில் அதிகமான நாட்கள் மழைவீழ்ச்சிபெறும் இப்பகுதியில் இன்னும் கூட கால்வாய்கள் ஒழுங்காக அமைக்கப்படவில்லையே. எத்தனை அமைச்சர்கள், பாராளுமன்ற, மாகாணசபை, பிரதேசசபை உறுப்பினர்கள்? இருந்தும் என்ன பயன்.

31/07/2022

திருடர்களை கைது செய்ய போராட்டம் செய்து ஆட்சி மாற்றத்தை கொண்டுவந்தால், புதிதாக வந்தவர் திருடர்களை பாதுகாக்க போராட்டம் நடத்தியவர்களை கைது செய்கின்றார். ஏனென கேட்டால் அவர் புத்திசாலி என்கின்றனர். ஒன்றும் விளங்கவில்லை.

18/01/2022

ஒருவரின் விதி என்பது இறைவன் எமக்கு விதித்ததோ அல்லது யாரும் எமது தலையில் எழுதியதோ அல்ல. நாமே நமக்கு விதித்துக் கொள்வது. இது முற்றிலும் எமது மதி சார்ந்த விடயம். நமக்கு ஒரு தீங்கு நடக்கும்போது எமது அறியாமையே அந்த விதியாகும். ஒரு நன்மை நிகழும் போது எமது அறிவையும் தெளிவையும் விதியெனலாம். எனவே மதியினால் நிச்சயம் உங்களால் உங்களுக்கு நல்லதை விதித்துக் கொள்ளலாம். உங்கள் வாழ்க்கை எப்போதும் உங்கள் கையிலேயே. இனிதே வாழ்ந்திடுங்கள்.

18/01/2022

உயர்தரம், சாதாரண தரம் படித்த இளைஞர்களுக்கான பல வேலை வாய்ப்புகளுக்கான வெற்றிடங்கள் பிரசித்திப்பெற்ற நிறுவனத்தில் உண்டு.
0777263646

10/01/2022

STRONG LEADER - WEAK GOVERNANCE
WEAK LEADER - GOOD GOVERNANCE

It's impossible to give good governance by a strong leader in a democratic country. Former Indian Prime minister Manmohan Singh was the weak leader in Indian Political History. But He is the one who gave very good governance to his nation and people during his period. If you search for the list of national debts of the top countries US 22 trillion USD, China 7 trillion USD, Russia 4 trillion USD. But India only 554 Billion USD. I hope all the strong countries are much higher than India in national debts. But India has a very low national debt. It's because of Manmohan Sigh.

In Sri Lanka, even in this very difficult period, some are talking about the necessity of strong leaders or existing leaders must show up more strongly. People of Sri Lanka must understand that if they select a leader with a mindset of 30 years of war periotd and if they continue to do this, this country will become a graveyard.

If people want good governance, they must vote for a weak leader who respects democracy. Always strong leader never respects democracy.

10/01/2022

வலுவான தலைவர் - பலவீனமான ஆட்சி பலவீனமான தலைவர் - நல்லாட்சி

ஜனநாயக நாட்டில் ஒரு வலிமையான தலைவரால் நல்லாட்சியை வழங்குவது சாத்தியமற்றது. முன்னாள் இந்தியப் பிரதமர் மன்மோகன் சிங் இந்திய அரசியல் வரலாற்றில் பலவீனமான தலைவர். ஆனால் அவர் தனது காலத்தில் தனது தேசத்திற்கும் மக்களுக்கும் மிகச் சிறந்த ஆட்சியை வழங்கியவர். முன்னணி நாடுகளின் தேசியக் கடன்களின் பட்டியலைத் தேடினால் US 22 trillion USD, சீனா 7 trillion USD, ரஷ்யா 4 trillion USD. ஆனால் இந்தியா 554 பில்லியன் அமெரிக்க டாலர்கள் மட்டுமே. அனைத்து வலுவான நாடுகளும் தேசியக் கடன்களில் இந்தியாவை விட அதிகமாக இருக்கும் என்று நம்புகிறேன். ஆனால் இந்தியாவில் தேசிய கடன் மிகக் குறைவு. இதற்கு மன்மோகன் சிங் தான் காரணம். இலங்கையில், இந்த இக்கட்டான காலக்கட்டத்தில் கூட, வலிமையான தலைவர்கள் தேவை என்றும், தற்போதுள்ள தலைவர்கள் இன்னும் வலுவாக வெளிப்பட வேண்டும் என்றும் சிலர் பேசுகின்றனர். 30 வருட கால யுத்தத்தின் மனநிலையுடன் ஒரு தலைவரை தெரிவுசெய்தால், இதனை தொடர்ந்து செய்தால் இந்த நாடு புதைகுழியாகிவிடும் என்பதை இலங்கை மக்கள் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

மக்கள் நல்லாட்சியை விரும்பினால் ஜனநாயகத்தை மதிக்கும் பலவீனமான தலைவருக்கு வாக்களிக்க வேண்டும். எப்போதும் வலிமையான தலைவர் ஜனநாயகத்தை மதிப்பதில்லை.

21/12/2021

உலகின் மோசமான பொருளாதார நெருக்கடிகளைச் சந்தித்த நாடுகள் என்கிற பட்டியலில் அண்மையில் போய்ச் சேர்ந்துகொண்ட நாடு லெபனான். அடுத்த நாடு எது என்று நம்மால் ஓரளவு ஊகிக்க முடியும். சென்ற வருடம் லெபனானில் இருந்தபோது, ஆறே மாதங்களில் Middle class என்கிற ஒரு மக்கள்கூட்டம் முற்றாக அழிந்துவிட்டிருந்தது. இவ்வகையான பொருளாதார நெருக்கடிகளின் போது இரண்டு wealth groups மட்டுமே மிஞ்சும். ஒன்று rich மற்றையது poor.

தவிர, இவ்வாறானதொரு அசாதாரண சூழலில் இன்னுமொரு மாற்றமும் நமக்குத் தெரியாமல் நடக்கும். Rich will become richer. Poor will become poorer. Middle class என்கிற ஒரு இனம் அதுவாகவே அழிந்துபோய்விடும்.

லெபனானின் பொருளாதார நெருக்கடிக்குப் பிரதானமான காரணங்கள் இரண்டு. Fiscal crisis மற்றையது அரசியல் இஸ்திரத்தன்மை. தவிர, devaluation of local currency மற்றும் USD liquidity. முதல் மூன்று மாதங்களுக்குள் நடந்த முடிந்த அத்தனையும் மக்களின் கண்களுக்குப் புலப்படாத அழிவுகளாக இருந்தன. சுமார் 5’000 தனியார் வியாபாரங்கள் (small & medium enterprises) மூடப்பட்டன. ஒரு மில்லியன் பேர் தங்கள் வேலைகளை இழந்தார்கள். பண வீக்கம் 250% ஆல் அதிகரித்தது. மாத வருமானம் மாறாமல் அப்படியே இருக்க, அதன் பெறுமதி பாரியளவில் குறைந்தது. முன்னர் ஒரு நாளுக்கு மூன்று தடவைகள் சாப்பிடுவதற்கு ஐந்து பேர் கொண்ட ஒரு குடும்பத்திற்குப் போதுமானதாக இருந்த மாத சம்பளம் இப்போது இரண்டு நேர சாப்பாட்டிற்கே போதுமானதாக இருந்தது. Informal sector கொஞ்சம் உறுதியாக இருந்ததால் (கருப்பு பணம் - USD) குறித்த அத்தியாவசிய இறக்குமதிகள் குறைந்த அளவில் நடந்துகொண்டிருந்தன. மறுபுறம் அரசாங்கம் எவ்வித ‘நல்ல’ ‘அவசர’ முடிவுகளையும் எட்ட முயற்சிக்காமல் தங்களுக்குள் சண்டை போட்டுக்கொண்டிருந்தார்கள்.

மறுபக்கம், வங்கிகளிலிருக்கும் தங்கள் பணத்தை வெளியே எடுக்க முடியாமல் மக்கள் அல்லோலகல்லோலப்பட்டார்கள். வங்கிகள் ஒரு ceiling ஐ வைத்து மக்களின் withdrawals ஐக் கட்டுப்படுத்தியது. அதுவும் USD இல் பணம் எடுப்பதை வங்கிகள் முற்றாக நிறுத்திக்கொண்டன. பாவம், வங்கியில் போதுமான அளவு சேமிப்பு இருந்தும் அவற்றை மக்களால் வெளியே எடுக்க முடியவில்லை. பிரச்சினையின் அடிப்படைக் காரணம் தெரியாத மக்கள் வங்கிகளை அடித்து நொருக்கினார்கள்.

மக்கள் எதிர்பார்த்திராத அந்தப் பயங்கரமான நாள் வந்தது. எரிபொருள் விலையைக் கூட்டினால் மட்டுமே தங்கள் sector ஆல் உயிர்வாழ முடியும் என்கிற நிலை வந்தபோது, பெற்றோலியக் கம்பனிகளின் சமாசம் ஒரே நாளில் - இதற்கு முதலும் பல தடவைகள் விலை அதிகரித்ததுண்டு - அத்தனை எரிபொருட்களினதும் விலைகளைக் கூட்டினார்கள். எரிபொருள் விலை அதிகரிப்பு எப்போதும் ஒரு snowball affect ஐ உண்டு பண்ணும். அதன்படி லெபனானின் தலையெழுத்து மாற ஆரம்பித்தது. லெபனானின் அடிப்படை உணவாகிய ரொட்டியின் விலை உயர்ந்தது. பொதுப் போக்குவரத்து, டக்ஸி, மரக்கறி, மருந்து, ஏனைய உணவுப்பொருட்கள் என அனைத்து பொருட்கள்/சேவைகளினதும் விலைகள் உயர்ந்தன. குடி தண்ணீரின் விலை எகிறியது. மின்சாரம் விலை கூடியது. இதனால் வறிய மக்களின் வாழ்க்கை வீதிக்கு வந்தது. வீதியில் யாசகர்களின் எண்ணிக்கை அதிகரித்தது. குற்றச்செயல்கள் அதிகரித்தன. ‘Little Paris of middle east’ என்று அழைக்கப்பட்ட லெபனான், கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மனிதர்கள் வாழ்வதற்குக் கடினமான ஒரு தேசமாக மாறிக்கொண்டிருந்தது.

இரண்டு மாதங்கள் கடந்தன. அப்போதுதான் தேசியச்சிக்கல் உச்சத்தைத் தொட்டது. எரிபொருள் தட்டுப்பாடு லெபனானை முழுவதுமாக முடக்கியது. பணம் இருந்தாலும் எரிபொருள் இல்லை என்கிற நிலை லெபனானில் உண்டாகியபோது மக்கள் வீதியில் நின்றபடி வாய்விட்டு அழ ஆரம்பித்தார்கள். இத்தட்டுப்பாட்டிற்கு அடிப்படைக் காரணம், பெற்றோலிய கம்பனிகளால் இனி ஒருபோதும் வெளிநாடுகளிலிருந்து எருபொருட்களை இறக்குமதி செய்ய முடியாது என்கிற நிலை ஏற்பட்டதுதான். காரணம்? அவர்களிடமோ, ஏன் ஒட்டுமொத்த நாட்டிடமோ இறக்குமதிக்குத் தேவையான டாலர்கள் இல்லை. லெபனிய பவுண்ட்களைக் கொடுத்து ஒரு மிட்டாய் இனிப்பைக்கூட வெளிநாடுகளிலிருந்து வாங்க முடியாது. டாலர் இல்லையென்றால் இறக்குமதியில் தங்கியிருக்கும் ஒரு நாடு உயிர்வாழ முடியாது.

தினமும் எரிபொருள் நிரப்பு நிலையங்களுக்கு முன்னர் ஆயிரக்கணக்கில் வாகனங்கள் காத்து நின்றன. சிலர் அதிகாலை இரண்டு மணிக்கே தங்கள் வாகனங்களைக் கொண்டுவந்து எரிபொருள் நிலையத்திற்கு முன்னால் உள்ள வரிசையில் விட்டுவிட்டு நாள் பூராவும் காத்திருந்தார்கள். அப்படிக் காத்திருந்தாலும் ஒரு நாளுக்கு ஒரு வாகனத்திற்கு 20 லீட்டர் எருபொருள் மட்டுமே வழங்கப்பட்டன.

கடுமையான எரிபொருள் தட்டுப்பாடு இன்னும் பல பாரிய பிரச்சினைகளுக்கு வழிகோலியது. அதில் மிக முக்கியமான பிரச்சினை மின்சார விநியோகத் தடை. இரண்டே வாரங்களில் லெபனானின் இரண்டு பாரிய மின் உற்பத்தி நிறுவனங்களில் ஒன்று தன்னால் இனி ஒருபோதும் இயங்க முடியாது எனத் தெரிவித்து தன் கதவுகளை மூடியது. அது ஒட்டுமொத்த லெபனானின் மின்சார விநியோகத்தை 40% ஆல் குறைத்தது. மறு பக்கம், தனியார் கம்பனிகளே லெபனான் மின்சார விநியோகத்தின் முதுகெலும்புகளாக இருப்பதால், அவர்களும் தங்கள் மின் உற்பத்தி இயந்திரத்தை நாள் பூராகவும் இயக்க முடியாத நிலையில், விநியோகத்தை இடைநிறுத்தினார்கள், அல்லது குறைத்துக்கொண்டார்கள். ஆக, ஆறு மாதக் கடைசியில் ஒட்டுமொத்த லெபனானும் 14-18 மணிநேர blackout ஐச் சந்திக்கவேண்டியிருந்தது. மக்கள் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக இருளுக்குள் மூழ்கிப்போனார்கள்.

இத்தனைக்குள்ளும் இன்னுமோர் ‘அதிசயமும்’ நடந்தது. பொருளாதார நெருக்கடி மிகவும் மோசமான ஒரு நிலையை அடைந்துவிட்டால், அதை மீட்பதற்கான ஒரே வழி, ஐஎம்எஃப் (IMF - உலக நாணய நிதியம்) இன் கால்களில் போய் விழுவதுதான். இப்பெரும் இடரிலிருந்து எழுந்து வர அதைவிட்டால் வேறு வழியே இல்லை. ஆனால் நடந்தது ஆச்சரியம். IMF இடம் போய் கைகளை ஏந்த லெபனான் விரும்பவில்லை. காரணம் ஆட்சியிலிருந்தவர்களின் ஈகோ. (இலங்கை மத்திய வங்கி ஆளுனரின் அண்மைய பேட்டிகள் ஞாபகம் இருக்கிறதா?). இப்படி, கடைசி நம்பிக்கையாக இருந்த ஐஎம்எஃப் உம் லெபனானைக் கை விட்டது.

லெபனானின் பொருளாதாரச் சிக்கல் இன்னமும் தீர்ந்தாய் இல்லை. (ஒரு பாரிய பொருளாதார வீழ்ச்சியைச் சரி செய்ய 10-15 வருடங்கள் தேவை). அங்கு எவ்வித முன்னேற்றமும் இல்லை. மாறாக நிலைமை நாளுக்கு நாள் மோசமாகிக்கொண்டே போகிறது. எவ்வித தீர்வையும் லெபனானால் கண்டடைய முடியவில்லை. அவற்றைக் கண்டடைவதற்குரிய political & fiscal reforms தொடர்பான எவ்வித முடிவுகளையும் அவர்களால் இதுவரை எட்ட முடியவில்லை. நிலையமை கைமீறிப்போய்விட்டதாக IMF சொல்கிறது. கூடவே one of the worse economic crisis in the history என்று இதை அவர்கள் வர்ணிக்கிறார்கள்.

21/12/2021

கூட்டு ஒப்பந்தமும் இலங்கையின் பொருளாதார நெருக்கடியும்.

நாட்டில் எதிர்கால பொருளாதார நிலைமைகள் எதிர்வுகூறமுடியாதளவிற்கு மோசமாக இருக்கும் இந்த சந்தர்ப்பத்தில் கூட்டு ஒப்பந்தத்தில் கைசாத்திடுவது, எமது மக்கள் எதிர்காலத்தில் பெற்றுக்கொள்ளக்கூடிய நலன்களை இல்லாமலாக்கும்.

நாட்டின் பொருளாதாரம் வங்குரோத்து நிலையை அடையக்கூடும் என பலராலும் எதிர்வுகூறப்பட்டுள்ள நிலையில், அல்லது நாடு அதனை நெருங்கிவரும் நிலையில் அந்நிய செலாவணி குறித்து அசைக்க முடியாத நம்பிக்கை கொள்ளக்கூடிய ஒரு துறை தேயிலை தொழிற்துறையாகவே இருக்கிறது.

பல்வேறு அரசியல் நோக்கங்களுக்காக தேயிலை தொழிற்துறை அடுத்தடுத்து வந்த அரசுகளால் மழுங்கடிக்கப்பட்டு வந்த சந்தர்ப்பத்தில், முதன் முறையாக தேயிலை தொழிற்துறையின் வளர்ச்சி அல்லது இருப்பின் முக்கியத்துவம் பற்றி தற்போதைய அரசு உணர்ந்த்து கொண்டுள்ளது. அதன் வெளிப்பாடே சரியாக நிர்வகிக்கப்படாத தோட்டங்கள் மீள அரசினால் பறிமுதல் செய்யப்படும் என்ற அறிவிப்பு ஆகும்.

இலங்கை அரசு விரும்பாவிட்டாலும் எதிர்காலம் நிச்சயம் ஐ. எம். எம் இடம் இவர்களை கையேந்த வைக்கும். அதன் பின்னர் இலங்கை ரூபாவின் பெறுமதியில் பாரிய வீழ்ச்சி ஏற்படும். இதன்போது பல மடங்கு அதிக இலாபத்தை தேயிலை தொழிற்துறை அனுபவிக்கும். அதேவேளை பொருற்களின் விலை பல மடங்கு அதிகரிக்கும். அந்த நிலைமையில் தொழிலாளர்களின் சம்பள அதிகரிப்புக்கான சந்தர்ப்பத்தை கூட்டு ஒப்பந்தம் இல்லாது செய்துவிடும்.

இந்த சந்தர்ப்பத்தில் தொழிற்சங்கங்களின் கூட்டு ஒப்பந்தத்திற்கான முயற்சி முதலாளிகளின் எதிர்கால நலன்களை மட்டுமே உறுதிப்படுத்தும் மற்றும் பாதுகாக்கும். தொழிலாளர்களை பொறுத்தவரை ஆறு மாதம் அல்லது ஒரு வருடத்திற்கு அவை சிறந்ததாக தென்பட்டாலும் அதன்பின்னர் எமது மக்களின் நலன் சார்ந்த விடயங்களில் பாரிய தடைகளைகளையும், பாதிப்புக்களை யும் ஏற்படுத்தக்கூடும்.

ஒரு வேளை நீங்கள் கூட்டு ஒப்பந்தம் அவசியமானது என கருதினாலும், அதனை கைச்சாத்திட இது பொருத்தமான காலம் அல்ல. ஏனெனில் நீங்கள் அதிலுள்ள பொருத்தமானது என கருதும் விடயங்கள் அடுத்த ஒரு வருடத்தில் நேரெதிரானவையாக மாறும். எதிர்மாறான விளைவுகளை ஏற்படுத்தும்.

எனவே மீண்டும் ஏமாறாமல் விழித்துக்கொள்வோம். நல்ல சந்தர்ப்பங்களை சரியாக பயன்படுத்திக்கொள்வோம்.

30/11/2019

3000க்கும் அதிகமான பட்டதாரிகளையும் 21 விரிவுரையாளர்களையும் கொண்டது எங்கள் மலையகம்.

ஆரம்ப காலங்களில் தோட்டங்களில் எந்த விதமான அடிப்படை வசதி­களும் இல்லாத மாட்டுத் தொழு­வங்கள் போன்ற கட்டிடங்களிலேயே பாடசாலைகள் இயங்கி வந்தன. இந்தப் பாடசாலைகளின் உண்மையான நோக்கம் பிள்ளைகள் கல்வி பெற வேண்டும் என்பது அல்ல. அவர்கள் வீட்டில் இருந்து ஓடியாடித் திரியும் போது தேயிலைக் கொழுந்தைக் கிள்ளி சேதம் ஏற்ப­டுத்தி விடக் கூடாது என்பதால் கங்காணி ஒருவரை நியமித்து பிள்ளைகளை காலையில் பாடசா­லைக்கு அழைத்துச் சென்று பகல் வேளையில் மீண்டும் வீட்டுக்குக் கொண்டு வந்து விட வேண்டும் என்று ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது.
இது பாடசாலை என்ற போர்­வையில் மாணவர்களை சில மணித்­தியாலங்கள் அடைத்து வைக்கப்பட்­டிருந்த சிறைக் கூடங்கள் என்றும் கொள்ளலாம்.
அதேநேரம், அந்தக் காலத்தில் இருந்த சில பெரிய கங்காணி­மார்கள், தொழிற்சங்கவாதிகள் மலையக சமூகம் அதிகம் படித்து விடக் கூடாது என்பதில் கண்ணாக இருந்தார்கள். அவர்களின் கல்விக் கண் திறந்து விட்டால் அவர்களை ஏமாற்றி பிழைப்பு நடத்த முடி­யாமல் போய்விடும் என்பதில் விழிப்பாக இருந்து வந்தார்கள்.
இத்தகைய “சிந்தனைவாதிக­ளுக்கு” மத்தியில் தான் மலையகம் படிப்படியாக விழிப்படையத் தொடங்கியது. 1960 களில் அமரர்கள் இர. சிவலிங்கம், திருச்செந்தூரன் போன்றவர்கள் மலையக மக்களின் கல்வித் தேவை தொடர்பான சிந்த­னையை வளர்க்கத் தொடங்கி­னார்கள்.
அந்தக் காலத்திலேயே மலையக மாணவர்கள் பல்கலைக் கழகம் சென்று பட்டம் பெறத் தொடங்கியி­ருந்தார்கள்.
கடந்த நாற்பது ஆண்டு காலப் பகு­தியில் மலையகம் கல்வியில் பாரிய வளர்ச்சியைக் கண்டுள்ளது. இன்று தோட்டங்கள் தோறும் பட்ட­தாரிகள் உருவாகி வருகின்­றார்கள். குடும்ப கஷ்டத்துக்கு மத்­தியிலும் கூட பல்கலைக் கழகங்­களில் உயர்கல்வி பெற்று வரு­கின்ற மாணவர்களுக்கு எந்த­வொரு தொழிற்சங்கமும் புலமைப் பரிசில் வழங்கி ஊக்கு­வித்துள்ளதாகக் கூற முடி­யாது. தோட்டத் தொழிலாளர்கள் வியர்வை சிந்தி உழைக்கும் சம்ப­ளத்திலிருந்து மாதாந்தம் கோடிக் கணக்கில் சந்தாப் பணத்தை பெற்று வரும் தொழிற்சங்கங்கள் அதில் எத்தனை ஆயிரம் ரூபாவை தொழிலாளர்களின் பிள்ளைகளின் கல்விக்காக புலமைப் பரிசில் வழங்கி ஊக்குவித்து வந்துள்ளன என்று கூற முடியுமா? எனவே, தோட்டத் தொழிலாளர்களின் சந்தாப் பணத்தை பெற்றுக்கொண்டு அந்த சமூகத்தின் கல்வி வளர்ச்சி குறித்து சிந்திக்காதவர்களைப்­பற்றி என்ன தான் கூறமுடியும்?
இன்றைய மலையகமும் கல்வி நிலையும்
இன்று மலையக சமூகம் மேல்நோக்­கிய நகர்வைக் கொண்டுள்ளது. சுமார் 15 இலட்சம் சனத் தொகையைக் கொண்டுள்ள மலை­யகத்தில் ஒரு இலட்சத்து 50 ஆயிரம் பேர் வரையில் தான் தோட்டங்­களில் வேலை செய்கின்றவர்களாக இருக்கின்றார்கள். ஏனையோர் அரச நிறுவனங்களிலும் தனியார் துறைகளிலும் ஏதோ ஒருவ­கையில் வேலை செய்பவர்களா­கவே இருக்கின்றார்கள்.
எனவே, தொழிலாளர்களை மாத்­திரம் வைத்துக் கொண்டு மலை­யகம் தொடர்பான கருத்துக்களை கூறுவதில் அர்த்தங்களில்லை.
நுவரெலியா, கண்டி, மாத்­தளை, பதுளை, இரத்தினபுரி, கேகாலை, களுத்துறை முத­லான மலையகப் பகுதிகளில் 819 பெருந்தோட்டப் பாடசாலைகள் அமைந்துள்ளன.
இவற்றில் அதிபர்கள் உட்பட சுமார் 15 ஆயிரம் ஆசிரியர்கள் அர்ப்பணிப்­போடு கற்பித்து வருகின்றார்கள். இவர்களில் நூற்றுக்கணக்கானோர் பட்டதாரிகள் என்பதும் குறிப்பிடத்­தக்கது. அதேபோல் இலங்கை கல்வி நிர்வாக சேவையில் 30 பேர் வரையில் கல்விப் பணிப்பாளர்களா­கவும் உதவிக் கல்விப் பணிப்பாளர்க­ளாகவும் இருக்கின்றார்கள்.
2016 ஆம் ஆண்டில் அதிபர் சேவையில் சுமார் 100 பேர் உள்­வாங்கப்பட்டுள்ளார்கள். 2017 ஆம் ஆண்டில் இலங்கை கல்வி நிர்வாக சேவைக்கு மலையகத்தைச் சேர்ந்த 14 பேரும் ஆசிரியர் கல்வியியல் சேவையில் 12 பேரும் உள்வாங்கப்­பட்டுள்ளார்கள்.
மேலும் மலையகத்தைச் சேர்ந்த 5 பேர் அமைச்சுகளில் செயலாளர் , உதவிச் செயலாளர், ஆலோசகர் பத­விகளையும் வகித்து வருகின்­றார்கள். உதவி பிரதேச செயலாளர்­களாக 2 பேர் நியமனம் பெற்றுள்­ளார்கள். இதுவரையில் மலைய­கத்தின் பல்வேறு பகுதிகளிலி­ருந்தும் 100 க்கும் மேற்பட்ட பொறி­யியலாளர்களும் நூற்றுக்கணக்­கான சட்டத்தரணிகளும் (இவர்களில் நீதவான்களும் அடங்குகின்றனர்) 30 வைத்தியர்களும் உருவாகியுள்­ளார்கள். சமுர்த்தி உத்தியோகத்­தர்கள் 200 பேரும், கிராம சேவகர்கள் 250 பேரும், முகாமைத்துவ உதவி­யாளர்களும், 200 க்கும் மேற்பட்ட பொலிஸ் உத்தியோகத்தர்களும், இலங்கை மின்சார சபையில் 75 பேரும் 1000 க்கும் மேற்பட்ட சிற்­றூழியர்களும் அரசாங்க நியமனம் பெற்றுள்ளார்கள்.
வெளிநாட்டுச் சேவையில் ஆர். கிருஷ்ணமூர்த்தி, பி. செல்வ­ராஜா, கிரேஸ் ஆசீர்வாதம் ஆகிய மூவர் அமர்த்தப்பட்டுள்ளார்கள்.
இலங்கை பரீட்சைத் திணைக்க­ளத்தில் முக்கியமான பதவிகளில் உதவி ஆணையாளர்களாக மலைய­கத்தவர்கள் இருக்கின்றார்கள்.
பல்கலைக்கழக மட்டத்தில் மலைய­கத்தில் 5 வயது தொடக்கமான ஆரம்பக் கல்வியின் அடைவு மட்டம் தற்போது 99 வீதமாகக் காணப்படு­கின்றது.
இலங்கையில் உள்ள 15 தேசிய பல்க­லைக்கழகங்களில் 1000 க்கும் மேற்­பட்ட மலையக மாணவர்கள் உயர்கல்வி பெற்று வருவதோடு, 21 பேர் விரிவுரையாளர்களாகவும் தற்­போது எஸ். விஜயசந்திரன் பதவி நிலையில் பேராசிரியராகவும், கலாநிதி பட்டம் பெற்றவர்களாக ஏ.எஸ். சந்திரபோஸ், இரா. ரமேஷ், எஸ். கருணாகரன் உள்ளிட்ட 6 பேரும் இருக்கின்றார்கள்.
முழு மலையகத்திலும் 3000 க்கும் மேற்பட்ட பட்டதாரிகள் உள்ளார்கள். பேராதனை, யாழ்ப்பாணம், கிழக்கு மற்றும் தென்கிழக்குப் பல்கலைக் கழகங்களில் வெளிவாரி பட்டப்ப­டிப்பை நூற்றுக்கணக்கான மலை­யக இளைஞர்கள் மேற்கொண்டு வருகின்றார்கள். அத்தோடு, இலங்கை திறந்த பல்கலைக்கழகம், காமராஜர் பல்கலைக் கழகம், அழகப்பா பல்கலைக் கழகம், அண்ணாமலை பல்க­லைக்கழகம் போன்றவற்றில் ஏராள­மானோர் பட்டம் பெறுவதற்கான பாடநெறிகளைப் பின்பற்றி வரு­கின்றார்கள். இவை தவிர இந்திய அரசாங்கத்தின் புலமைப் பரிசில் பெற்று 30-40 பேர் வரையில் கல்வி­மாணி, முதுமாணி பட்டமும் பெற்று வருகின்றார்கள்.
டிக்கோயா மணிக்கவத்தை தோட்­டத்தைச் சேர்ந்த சசிகுமார் என்ற பேராதனை பல்கலைக் கழகத்தில் பட்டம் பெற்ற மலையக இளைஞர் அமெரிக்காவில் உள்ள SOUTH CAROLINA UNIVERSITIY யில் பேராசி­ரியராக பணிபுரிந்து வரு­கின்றார். ஒரு காலத்தில் அரசாங்க மட்டத்தில் 15 – 20 பேர் வரையில் சிற்றூழியர் வேலை கிடைத்தால் போதும் என்று ஏங்கிய மலையகம் இன்று நினைத்துப் பார்க்க முடி­யாத அளவில் எங்கோ சென்று கொண்டிருக்கின்றது.
பல்கலை. மாணவர்களுக்கு ஊக்கு­விப்பு
மலையகத்தில் வறுமை காரண­மாக உயர்கல்வி பெற முடியாமல் தலைநகருக்கு தொழில் தேடிச் சென்ற இளைஞர்களால் தமது உழைப்பின் ஒரு பகுதியைக் கொண்டு கொழும்பு செட்டியார் தெருவில் உருவாக்கப்பட்டு அங்­குள்ள வசதி படைத்த தாராள மனம் கொண்ட வர்த்தகப் பெருமக்களின் பங்­களிப்புடன் இயங்கி வரும் அமைப்­புதான் “மலையகக் கல்வி அபிவி­ருத்தி மன்றம்” ஆகும். இந்த மன்றம் கடந்த 13 வருடங்களில் பல்கலைக்கழ­கங்களில் கல்வி பயின்று வரும் வசதி குறைந்த 600 மாணவர்க­ளுக்கு இதுவரை புலமைப்ப­ரிசில் வழங்கி ஊக்குவித்து வந்­துள்ளது. இந்த ஆண்டில் 130 மாண­வர்கள் புலமைப் பரிசில் பெற்று வருகின்றார்கள். இதுவரை சுமார் 2 கோடி ரூபாவுக்கு மேல் செல­விடப்பட்டு வந்துள்ளது.
மலையகக் கல்வியின் மீது அக்­கறை கொண்டு இளைஞர்களால் உருவாக்கப்பட்ட ஓர் அமைப்பு வள்­ளல்களின் உதவியுடன் இத்தகைய உதவியை வழங்க முடியும் என்றால் மலையகத்தில் தொழிற்சங்­கமாக பதிவு செய்யப்பட்டு மாதாந்தம் “செக்ரோல்” மூலம் தொழிலாளர்களிடமிருந்து கோடிக் கணக்கில் சந்தாவைப் பெற்று வருகின்ற தொழிற்சங்க அமைப்புகள் நினைத்தால் எத்­தனை பேருக்கு புலமைப்பரிசில் வழங்கி பட்டாதாரிகளாக உருவா­குவதற்கு ஊக்குவித்திருக்க முடியும் என்பதை சிந்தித்துப் பார்க்க வேண்டும்.
மலையகத்துக்கான பல்கலைக் கழகம்
மலையகத்தில் கல்வி பற்றிய சிந்­தனை வளர்ச்சியடைந்து வந்த நேரத்தில் தான் மலையகத்துக்­கான தனியான பல்கலைக்கழகம் தேவை என்ற கோரிக்கை வலுவ­டைந்து வந்தது. இதை எந்தவொரு அரசியல்வாதியும் முன்வைக்க­வில்லை. கல்வியியலாளர்களே முன்வைத்தார்கள்.
பல்கலைக்கழகம் தேவை என்றால் அதற்கான மாணவர்களை எங்கி­ருந்து பெறுவது என்ற கேள்வி எழுந்தது. அதன் விளைவாக வரு­டாந்தம் 500 மாணவர்களையாவது பல்கலைக்கழகம் அனுப்ப வேண்டும் என்று அதிபர், ஆசிரியர்கள், கல்வி அதிகாரிகள் சிந்தித்து செயற்­பட்டு கடந்த 2017 ஆம் ஆண்டு 500 க்கும் அதிகமான மலையக மாணவர்­களை பல்கலைக் கழகங்களுக்கு அனுப்பி வைத்துள்ளார்கள். அதற்­குப்பிறகே மலையகத்துக்கு பல்க­லைக்கழகம் தேவை என்ற கருத்தை அரசியல்வாதிகள் முன்வைத்துள்­ளார்கள்.
மலையக மக்கள் உழைப்பதற்கும் சந்தா செலுத்துவதற்கும் மட்டும் அல்ல, தமது பிள்ளைகளின் கல்வியில் ஆர்வம் செலுத்தி வீடுகள் தோறும் பட்டதாரிகளை உருவாக்கவும் தயாராக இருக்கின்றார்கள். அப்போது மலையக மக்களை யாரும் ஏமாற்ற முன்வரமாட்டார்கள். சமூகத்தைப் பற்றிய சிந்தனையில் மகாகவி பாரதியார் பாடியதைப் போல , “நிதி மிகுந்தவர் பொற்குவை தாரீர், அதுவுமற்றவர் வாய்ச்சொல் தாரீர்” என்று பாடி வைத்தார். அது மலையகதில் தொழிற்சங்கம் நடத்துகின்றவர்களுக்கும் பொருந்தும்.
சரியான புள்ளி விபரங்கள் தெரியாமல் பொது மேடைகளிலும் ஊடகங்களிலும் மேலெழுந்த வாரியாகவும் மனம் போன போக்கிலும் கருத்துகள் கூறி மலையக மக்களின் மனங்களைப் புண்படுத்தும் செயல்களில் ஈடுபடக் கூடாது. ஏனெனில், மலையக இளைய சமூகம் நினைத்தால் அரசியல் ரீதியில் யாரும் எதிர்பாராத அளவு மாற்றத்தை ஏற்படுத்தக் கூடிய சக்தி வாய்ந்தது என்பதை மறந்து விடக் கூடாது.
- பானா . தங்கம்

28/11/2019

இலங்கை மலையக தமிழ் பட்டதாரிகளின் எண்ணிக்கை: ஒரு ஆய்வு (Number of Sri Lankan Upcountry Tamil Graduates: A Survey)

தயவுசெய்து இந்த பதிவை அனைவரும் பகிர்ந்து மலையகத்தில் உள்ள பட்டதாரிகளின் கணக்கெடுப்புக்கு உதவுங்கள்.

இது மலையக தமிழ் பட்டதாரிகளின் எண்ணிக்கை பற்றிய தகவல்களைப் பெறுவதற்கான ஒரு ஆய்வாகும். சமீப காலங்களில் நாம் அனை....

27/11/2019

மலையக அரசியலின் தற்போதைய களநிலவரங்களும் அதன் முக்கியத்துவமும்.

ஹட்டன் மற்றும் பதுளை பகுதிகளில் ஊவா மாகாண முன்னால் கல்வி அமைச்சர் செந்தில் தொண்டமான் அவர்கள் கூறியதாக சொல்லப்படும் கருத்துக்கெதிராக பல போராட்டங்கள் ஒழுங்குப்படுத்தப்பட்டதாக அறிந்தோம். இது சம்பந்தமாகவும் இதன் பின்விளைவுகள் சம்பந்தமாகவும் நாம் அறிவுறுத்தியிருந்தோம். அத்துடன் இவற்றில் கலந்துகொள்ளவேண்டாம் என நாம் வேண்டிக்கொண்டிருந்தோம்.

இதன் ஏற்பாட்டாளர்களாக முகப்புத்தக பதிவுகளை மேற்கொண்டவர்களுக்கு கொலைமிரட்டல் தொலைபேசிவாயிலாக விடுக்கப்பட்டிருக்கிறது.

பதுளை பொலிஸ் நிலைய அதிகாரிகள் என தொலைப்பேசி வாயிலாக தம்மை அறிமுகப்படுத்திக் கொண்டவர்களால் இந்த போராட்டங்களை ஒழுங்கு செய்தவர்கள் விசாரணைக்காக பதுளை பொலிஸ் நிலையத்துக்கு எதிர்வரும் சனிக்கிழமை அழைக்கப்பட்டிருக்கின்றனர். ஏற்கனவே சிலர் கைது செய்யப்பட்டதாக தெரிவிக்கப்படுகிறது. விசாரணை செய்யப்பட்டதாக கூறப்படுகிறது. இவை இ.தோ.கா இளைஞர் அணியால் பதுளை பொலிஸ் நிலையத்தில் மேற்கொண்ட முறைப்பாட்டுக்கமைய முன்னெடுக்கப்படுவதாக தெரிவிக்கப்படுகிறது. ஆனால் அதனை எம்மால் உறுதிப்படுத்திக்கொள்ள முடியவில்லை.

இங்கு நாம் வலியுறுத்த விரும்புவது என்னவென்றால் செந்தில் தொண்டமான் அவர்கள் மலையக மக்களை ஏதாவதொரு விதத்தில் தவறாக குறிப்பிட்டிருப்பின் அது மலையக மக்களை வருத்தியிருப்பின் அதற்கு எதிராக தமது கண்டனங்களை பதிவு செய்யவும் அதற்கு எதிராக கண்டனப்போராட்டங்களை நடாத்தவும் தமக்கு சகல உரிமைகளும் உண்டு என்பதை வலியுறுத்த விரும்புகிறோம்.

இதனை அடிப்படையாக கொண்டு மலையக இளைஞர்களை விசாரணை என்ற பெயரில் சீரழிப்பதும் அவர்களுக்கு கொலை மிரட்டல் விடுவதையும் வன்மையாக கண்டிக்கிறோம். தயவுசெய்து இவ்வாறான தரக்குறைவான இழிவான அநாகரிகமான அரசியல் கலாச்சாரத்தை தவிர்த்து காலத்துக்குகந்த ஒரு நாகரிகமான அரசியல் கலாச்சாரத்தை நடைமுறைப்படுத்துமாறு பணிவுடன் வேண்டிக்கொள்கிறோம்.

மலையகத்தில் மலையக அரசியல் அடிமைத்தனதிற்குள் ஓரிரு இலட்சம்பேர் சிக்குண்டு இருந்தாலும் அவர்களும் கல்வி பொருளாதாரத்தில் சிறப்பான வளர்ச்சியை நோக்கி நகர்கின்றனர். மலையக தோட்டங்களுக்கு வெளியே இருக்கின்ற சுமார் எழுபத்தைந்து வீதமான மலையக மக்கள் கல்வி, பொருளாதாரம் எனபனவற்றில் சிறப்பான வளர்ச்சியை அடைந்துள்ளனர். இன்று வியாபாரத்துறையில் மலையக மக்கள் மிக சிறப்பான நிலையை நிச்சயம் எட்டியிருக்கின்றனர்.

நான் பதிவிடும் கீழ்காணும் தகவல்களை ஆராய்ந்து அதனை உறுதிப்படுத்திகொள்ளுங்கள்.

01. மருந்து வியாபாரம் -இலங்கையில் முதலிடம் மலையகத்தவர்கள். Top one company is owned by Upcountry people.

02. தங்க வியாபாரம்- இலங்கையில் முதலிடத்தில் இருக்கும் நிறுவனம் மலையகத்தவர்களுடையது.

03. துணி வியாபாரம். - வேகமாக வளர்ந்து வரும் நிறுவனத்தில் முதல் மூன்று நிறுவனங்களுக்குள் மலையகத்தவர்களுடைய நிறுவனம் இருக்கிறது.

04. இரும்பு வியாபாரம்- இலங்கையில் முதலிடத்தில் மலையகத்தவர்களது நிறுவனம்.

இது போன்று இன்னும் பல துறைகளை நாம் தெளிவாக பட்டியலிட முடியும்.

மலையகத்தவர் என்பது மலையகத்திற்குள் மலையக தோட்டங்களுக்குள் அரசியல் கோமாளிகளால் ஏமாற்றப்பட்டுக்கொண்டிருக்கின்ற மக்கள் மட்டுமல்ல. அவர்கள் மொத்தமாக இருபத்தைந்து வீதம் கூட இருக்கமாட்டார்கள். அவர்களும் பல போராட்டங்களுக்கு மத்தியில் கல்வி பொருளாதாரத்தில் முன்னேறி தமது அடையாளத்தை பதிவுசெய்துள்ளனர். ஆனால் இதனை பெறும்பாலும் உங்களால் அறியமுடியாது, உணரமுடியாது. காரணம் நிச்சயம் இவர்கள் உங்கள் கூட்டங்களுக்கு வரமாட்டார்கள். உங்களுக்கு கொடிபிடிக்க மாட்டார்கள். உங்களுக்கு போஸ்டர் ஒட்ட மாட்டார்கள். உண்மையில் நீங்கள் அவர்களின் முகங்களை பார்க்கவே முடியாதிருக்கும். காரணம் அவர்கள் உங்கள் முகங்களில் விழிக்க விரும்புவதில்லை. இலங்கையில் வாழுகின்ற ஏறக்குறைய பதினேழு இலட்சம் மலையக மக்களையும் அவர்களின் தரத்தையும் ஆராய்ந்து மலையக மக்கள் தொடர்பாக உங்கள் கருத்துக்களை நீங்கள் வெளியிடுவது சாலச்சிறந்தது. இன்னும் பல இலட்சம் பேர் தம்மை இலங்கை தமிழர்களாக பதிவுசெயுதுள்ளனர். எனினும் அவர்களும் மலையகத்தவர்களே.

நாம் இங்கு எவர்மீதான வெறுப்பையோ எதிர்பையோ காட்டவில்லை. உண்மையை வலியுறுத்துகின்றோம்.

இன்னும் மலையக மக்கள் தமக்கு போதுமான சம்பளத்தை பெறவில்லை, சிறப்பான கல்வி பொருளாதார நிலைகளை எட்டவில்லை எனில் வெட்கித்தலைக்குனிய வேண்டியது ஏறக்குறைய 80 வருடங்களாக ஆளும் இ.தோ.கா அதன் பின் வந்த மலையக மக்கள் முன்னணி, தேசிய தொழிலாளர் சங்கம் போன்ற கட்சிகள் மற்றும் தொழிற்சங்கங்கள் அத்துடன் ஆண்டாண்டு காலமாக மலையக மக்களின் வாக்குப்பிச்சையில் உண்டுக்கொழுத்த ஐக்கிய தேசிய கட்சியே தவிர மக்கள் அல்ல. ஏனைய சமூகங்கள் மலையக மக்களின் நிலையை பார்த்து காரி உமிழ வேண்டியது உங்களின் முகத்திலேயன்றி மலையக மக்களின் முகத்திலல்ல.

மலையக மக்களின் நிலையை பார்த்து உங்களின் அரசியல் மற்றும் ஆளுமை திறன்களை மீள ஒருமுறை பரிசீலனை செய்ய வேண்டுகிறோம்.

இந்த பதிவிற்கு பலர் நிச்சயம் பதிலாக மறைந்த தலைவர் சௌமிமூர்த்தி தொண்டமான் ஐயா அவர்களையும் அவர்களின் சேவைகளையும் நினைவுபடுத்தக்கூடும். அவரின் சேவைகளை நாம் அறியாதவர் என வசைப்பாடக்கூடும். நாம் இங்கே தெளிவாக குறிப்பிட விரும்புவது மறைந்த தலைவர் சௌமியமூர்த்தி தொண்டமான், அமைச்சர் ஆறைமுகம் தொண்டமான், முன்னால் அமைச்சர் மனோகனேசன், முன்னால் அமைச்சர் திகாம்பரம் மற்றும் அனைத்து பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் ஆகியோரது சேவைகளை நாம் அறிவோம். அவற்றிற்கு நன்றியுடையவர்களாக இருக்கிறோம். ஆனால் அவை யானைப்பசிக்கு சோளப்பொறியாக இருந்ததே தவிர போதுமானதாக இல்லை. மக்களின் தேவைக்கும் உங்கள் சேவைக்கும் அளவில் அளவிடமுடியாத வித்தியாசம். மக்களின் தேவை நிமித்தம் செய்யப்பட்ட சேவைகளாக நாம் கருதவில்லை. அவை உங்களின் அரசியல் பிழைப்பிற்காகவும், போட்டியரசியலில் உங்களை நீங்கள் வெற்றிபெறச்செய்யவும் உங்களால் மேற்கொள்ளப்பட்டவை. நீங்கள் மக்களின் தேவைகருதி உங்களின் சேவைகளை செய்திருப்பின் மக்கள் நிச்சயம் சிறப்பான வாழ்க்கை நிலையை இன்று எட்டியிருக்கவேண்டும்.

சில வாரங்களுக்கு முன் ஒரு பெரும்பான்மை முன்னாள் அமைச்சர் மற்றும் இன்னால் பாராளுமன்ற உறுப்பினர் ஒருவரை சந்தித்தேன். அவர் ஒருமுறை அரசாங்கம் மலையகத்தில் மிக சிறப்பான பாடசாலையொன்றை கட்ட அரசாங்கம் தமது விருப்பத்தை தெரிவித்ததையும், அப்போதிருந்த மலையக தலைவர் அதனை வேண்டாம் என்று தனது எதிர்ப்பை வெளியிட்டதையும் அதற்கு காரணமாக மலைக மக்கள் கற்று வேறு தொழில்களுக்கு சென்றுவிட்டால் தாம் எவரை வைத்து தோட்டங்களில் வேலை செய்வது என நொந்துக்கொண்டதாக தெரிவித்தார். அவரின் முகத்தை பார்க்கவே எனக்கு அவமானமாக இருந்தது.

மலையக மக்களாகிய நாம் ஒன்றுசேரவேண்டும். நடைமுறை அரசியல் பற்றிய தெளிவை பெறவேண்டும். நடைமுறையில் அரசியல் என்பது தவிர்க்கமுடியாத வாழ்வின் அங்கம். இதற்குள் வாழ குடியாட்சி அல்லது மக்களாட்சி எனும் பதத்தின் முழு அர்த்தத்தையும் அதில் எமது வகிபாகத்தை நாம் அறிந்திருக்கவேண்டும். நஞ்சாயினும் அதை நஞ்சு என்று தெரிந்திருக்க வேண்டும். அரசாட்சியிலும் சர்வதிகார ஆட்சியிலும் காலணித்துவ ஆட்சியிலும் அடிமைகளாக வாழ்ந்த மக்கள் குடியாட்சியின் சிறப்பம்சங்களையும் அரசியலையும் போற்ற வேண்டும். அருவருக்கத்தக்கது அரசியல்வாதிகளே தவிர அரசியல் அல்ல என்பதை நீங்கள் உணர வேண்டும். அரசியலில் குடிமக்களாகிய நாம் எமது வகிபாகத்தை சிறப்பாக பிரதிநிதித்துவப்படுத்த வேண்டும். உண்மையில் நாம் மாறவேண்டும். முதலிதை நாம் உணரவேண்டும்.

"மாற்றத்திற்காகவும் ஆரோக்கியமான வளர்ச்சிக்காகவும் எழுச்சிபெறும் மலையகம்."

சிவன் ரவிசங்கர்.
மலையக மன்றம்.
மலையகம்.

27/11/2019

மலையகம் மறந்த மகாத்மா!

மலையகம் மறந்த மகாத்மா!

தோட்டத்தொழிலாளர்களுக்காக சொத்து, சுகமென அனைத்தையும் இழந்த சரஸ்வதி வித்தியாலயம் நிறுவுனர் கே. இராஜலிங்கம்

காரை விற்று தொழிலாளர்களுக்கு உணவு கொடுத்த உத்தமர்

அடக்குமுறையாலும், வறுமையின் கோரத்தாண்டவத்தாலும் வாழ்க்கையை இழந்து தவிக்கும் மக்களின் வாழ்வில் ஒளிபிறக்கவேண்டி தமது வாழ்வையே அர்ப்பணிப்பவர்களையும், சொத்து, பணமென அனைத்தையும் மக்களுக்காகவே வாரிவழங்கிய எவ்வித பந்தாவும் கட்டாமல் எளிமையாகவே வாழ்ந்து மடியும் மனிதர்களை இன்றைய நவீன உலகில் சினிமாப்படங்களில் மட்டுமே காணக்கூடியதாக இருக்கின்றது.

ஆனால், நிஜவாழ்விலும் இப்படியான மகான்கள் வாழ்ந்திருந்தாலும் அவர்கள் தற்புகழை தேடிச்செல்லாததால் வரலாற்றிலிருந்து இருட்டடிப்பு செய்யப்பட்டுள்ளனர் என்பது கசப்பான உண்மையாகும். அத்தகையவர்களை இன்றைய தலைமுறையினருக்கு அறியப்படுத்துவதுதான் பச்சை தங்கத்தின் பிரதான நோக்கங்களுள் ஒன்றாகும்.

இப்படிதான் மலையக மக்களுக்கு கல்விகண் திறப்பதற்காகவும், தொழிலாளர்களின் உரிமைகளை வென்றெடுப்பதற்காகவும் சொத்துகளையெல்லாம் விற்று, கிடைத்த அரச சேவையையும் துறந்து – திருமணம்கூட முடிக்காமல் செத்து மடியும்வரையும் மக்களுக்காகவே வாழந்தவர்தான் மலையக காந்தியென போற்றப்படும் கே. இராஜலிங்கம்.

இன்று இலங்கைத் தொழிலாளர் காங்கிரஸாகவும் அன்று இலங்கை, இந்திய காங்கிரஸாகவும் இருந்த அமைப்பின் ஸதாபகப் பொதுச்செயலாளர் இவர்தான். அவ்வமைப்பின் தலைமைப்பதவியையும் அலங்கரித்தவர். நாடாளுமன்ற உறுப்பினராகவும் செயற்பட்டவர். புஸல்லாவை – சரஸ்வதி மத்தியக் கல்லூரியின் ஸ்தாபகர். தோட்டத்தொழிலாளர்களுக்காக இவர் செய்த சேவைகளையும், தியாகங்களையும் வெறும் வார்த்தைகளால் மட்டும் விபரித்துவிடமுடியாது.

இப்படியானதொரு மகானை வரலாற்று ஏற்றில் இடம்பெறவைக்கும் நோக்கில் அவர் வாழ்ந்த வீடுதேடி சென்று தகவல்களை திரட்டியது பச்சை தங்கம் குழு. பல வியக்கவைக்கும் தகவல்களை கிடைத்ததுடன், அட, நம் மலை மண்ணில் இப்படியும் தலைவர்கள் வாழ்ந்துள்ளனரேயென நெஞ்சமும் நிமிர்ந்துநின்றது.

இராஜலிங்கம் ஐயாவின் தந்தை காளிமுத்து கங்காணி

பிறப்பும் கல்வியும்

18 ஆம் நூற்றாண்டில் தமிழகத்தில் தலைவிரித்தாடிய பெரும் பஞ்சத்தை தமக்கு சாதகமாகப் பயன்படுத்தி தொழிலாளர்களை கைக்கூலிகளாக இலங்கை அழைத்துவந்தது முதலாளி வர்க்கம்.

இவ்வாறு இடம்பெயர்ந்து வந்தவர்களில் ராமன் என்பவரும் ஒருவர். ( 1930 – ராஜலிங்கத்தின் தாத்தா) கம்பளையிலிருந்து புஸல்லாவை நோக்கி செல்லும் வழியிலுள்ள சங்குவாரி தோட்டத்தில் குடியேறினார். கடின உழைப்பால் காலப்போக்கில் பெரிய கங்காணியாகவும் நியமிக்கப்பட்டார். இவரின் மூத்த மகன்தான் காளிமுத்து. இவரும் சங்குவாரி தோட்டத்தில் பெரிய கங்காணியாக பதவிவகித்தார்.

காளிமுத்து கங்காணிக்கும், காளியம்மாலுக்கும் பிறந்த ஆறுக்குழந்தைகளில் மூத்தவர்தான் நமது நாயகன் கே. ராஜலிங்கம். 1909 ஆம் ஆண்டு டிசம்பர் 3 ஆம் திகதி பிறந்த அவர், சிறுவயது முதலே கல்விமீதும், சமூகம்மீதும் அதிக பற்று வைத்திருந்தார். தனது தந்தை பெரிய கங்காணியென்பதால் ஆரம்பக் கல்வியை கம்பளை, அன்றூஸ் கல்லூரியில் பயின்றார்.

உயர்கல்வியை கண்டி, புனித அந்தனீஸ் கல்லூரியில் கற்றார். கல்வியில் சிறந்து விளங்கிய இவர், தமிழ், ஆங்கிலமென இரண்டு மொழிகளிலும் பாண்டித்தியம் பெற்றிருந்தார். சர்வதேச பரீட்சைகளிலும் சித்தியடைந்தார். இதனால், தமது பாடசாலைக்கே இவரை ஆசிரியராக நியமித்தது பாடசாலை நிர்வாகம்.

சரஸ்வதி பாடசாலை
உதயம் - 1932

தொழிலுக்கு இவர் பாடசாலை செல்லும்போது, தோட்டப்பகுதியிலுள்ள பிள்ளைகள், தேயிலை மலைகளுக்கோரம் காலை முதல் மாலைவரை இருப்பதை கண்டுள்ளார். ஏன் எமது மக்கள் இவ்வாறு ஒதுக்கப்படுகின்றனர், ஓரங்கட்டப்படுகின்றனர் என சிந்தித்த அவர், தோட்டப்பகுதி பிள்ளைகளுக்கு கல்வி அமுதூட்டும் முடிவுக்கு வந்தார். இதனால், ஆசிரியர் பதவியை துறந்து – சங்குவாரி தோட்டத்தில் கூடாரம் அமைத்து பாடசாலை அமைத்தார். தோட்டங்களுக்கு சென்று கல்வி விழிப்புணர்ச்சியையும் ஏற்படுத்தினார்.

சரஸ்வதி கல்லூரி அமைவதற்கு முன்னர் - ஆரம்பத்தில் இயங்கிய பாடசாலை
இதற்காக தனது தந்தையிடமும், சகோதரர்களிடமுமே பணம் பெற்றார். ஏனைய தோட்டப்பகுதிகளிலுமுள்ளவர்கள் பயிலவேண்டும் என்ற நோக்கில் புஸல்லாவை சரஸ்வதி வித்தியாலயத்தை 1932 இல் ஆரம்பித்தார்.

தனது தந்தைக்கு சொந்தமான தேயிலை தோட்டமொன்றை விற்பனை செய்தே பாடசாலை நிறுவினார். ( கம்பளையிலிருந்து, புஸல்லாவை செல்லும் வழியில், அட்டபாகை எனும் நகரம் தாண்டியதும் உள்ள பாஸ்ரோக் தோட்டமே விற்கப்பட்டது). அதன்பின்னர் ஆசிரியர்களுக்கான சம்பளம் உள்ளிட்ட சேவைகளுக்காக வீட்டிலிருந்து தங்க ஆபரணங்கனை விற்பனை செய்தார்.

குடும்ப உறுப்பினர்கள் ஆரம்பத்தில் எதிர்த்துள்ளனர். எனினும், மக்களுக்காக அனைத்தையும் அவர் செய்தார். இதனால், அவரது தந்தையும், சகோதரர்களும் பொருளாதாரமட்டத்தில் கீழிறங்கினர். இவரால் ஆரம்பிக்கப்பட்ட சரஸ்வதி வித்தியாலயம், இன்று ஒரு தேசிய பாடசாலையாக சிறந்து விளங்குகின்றது.

தோட்டப்பகுதிகளிலுள்ள ஆயிரக்கணக்கான மாணவர்கள் பயில்கின்றனர். சமூக மாற்றத்துக்கு கல்விபுரட்சியே சிறந்த வழி. அதை அன்றே உணர்ந்தவர்தான் கே. இராஜலிங்கம்.

இலங்கை, இந்திய காங்கிரஸ்
உதயம் - 1939

இலங்கை, இந்திய காங்கிரஸ் 1939 ஆம் ஆண்டு உதயமானது. மகாத்மா காந்தியின் சிறப்பு பிரதிநிதியாக நேரு கொழும்பு வந்திருந்தார். அவரின் மத்தியஸ்தத்துடனேயே அவ்வமைப்பு உதயமானது. அதன் ஸ்தாபகப் பொதுச்செயலாளராக இராஜலிங்கமே நியமிக்கப்பட்டார்.

காந்தி, நேரு ஆகியோர் இலங்கை வந்தபோதெல்லாம் அவர்களை சந்தித்து பெரும் வரவேற்றை பெற்றிருந்ததால், இவர்களின் ஆசியுடனேயே பொதுச்செயலாளர் பதவி அவருக்கு வழங்கப்பட்டது. தனது பேச்சை உரைபெயர்ப்பதற்கு இராஜலிங்கத்தையே நேரு அழைப்பார்.

1940 ஆம் ஆண்டு செப்டம்பர் மாதம் 7 ஆம் திகதி இலங்கை, இந்திய காங்கிரஸின் முதலாவது மாநாடு கம்பளையில் நடைபெற்றது. தொண்டமானுடன் இணைந்து இவரே மாநாட்டை ஏற்பாடு செய்திருந்தார். 47 முதல் 50 வரை இதொகாவின் தலைவராகவும் பதவிவகித்தார். அன்று சந்தாப்பணம் இருக்கவில்லை. இதனால், சொந்த பணத்தை பயன்படுத்தியே இவர் தொழிற்சங்க நடவடிக்கையில் ஈடுபட்டார். ஜெனிவா மாநாடு உட்பட பல இடங்களுக்கு சொந்த பணத்திலேயே தொழிலாளர்களுக்காக சென்றுள்ளார்.

சௌமியமூர்த்தியின் நம்பிக்கைக்குரிய பாத்திரமாக திகழ்ந்தவர். ஏன், தளபதி என்றுகூட சொல்லாம். அஸீஸ், வெள்ளையன், வேலுப்பிள்ளையென முக்கிய தலைவர்கள் கட்சிலிருந்து வெளியேறும்போது தொண்டமானுக்கு பக்கபலமாக இவரே கைகொடுத்தார். 42 இல் அஸீஸ் காங்கிரஸை கைப்பற்றியபோது – தொண்டமான் பக்கம் நின்று குரல்கொடுத்தார். இப்படி இன்றுள்ள இ.தொ.காவின் வளர்ச்சியில் இவருக்கு பெரும் பங்குண்டு.
நேருவின் பேச்சை மொழிப்பெயர்த்தபோது....

போராட்டக்களத்திலிருந்தவர்களுக்காக
காரைவிற்று பணம்கொடுத்த கர்ணன்

தொழிலாளர்களுக்காக அவர் பல இடங்களுக்கு செல்வதால், தந்தையால் காரொன்று வாங்கிக்கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. நாவலப்பட்டிய, லட்சுமி தோட்டத்தில் நடைபெற்ற போராட்டத்துக்கு சென்றிருந்த அவர், அங்கு போராட்டத்தில் ஈடுபட்டவர்கள் சாப்பிடாமல் இருப்பதை அறிந்தார். உடனே காரை விற்பனை செய்த அவர், அந்த பணத்தை தொழிலாளர்களுக்கு வழங்கிவிட்டு, பாதி தூரம் கால்நடையாகவும், மீதி தூரம் பஸ்ஸிலூமாக வீடுவந்து சேர்ந்தார். தொழிலாளர்களின் பல போராட்டங்களில் பங்கேற்றுள்ளார்.

1947 ஆம் ஆண்டு நாவலப்பிட்டி தேர்தல் தொகுதி ஊடாக நாடாளுமன்றத்துக்கு தெரிவான அவர், எந்தவொரு சலுகையையும் பெற்றதில்லை. திருமண வாழ்வில் இணைந்தால் குடும்பத்தை சுமக்கவேண்டிவரும் என்பதால் அதை நிராகரித்தவர். இப்படி மக்களுக்காகவே வாழ்ந்த அவர், 1963 ஆம் ஆண்டு பெப்ரவரி மாதமம் 11 ஆம் திகதி எம்மைவிட்டு பிரிந்தார்.

காந்தியின் காங்கிரஸ் கொள்கைகளையும், அணுகுமுறைகளையும் இலங்கையில் அமுல்படுத்தியதால் மலையக காந்தியென போற்றிப்புகழப்பட்டார். அவரின் சமாதி சங்குவாரி தோட்டத்தில், நுவரெலியா பிரதான வீதிக்கு மேழுள்ளது. வீதி அபிவிருத்தியின்போது அதை உடைப்பதற்கு முயற்சிக்கப்பட்டாலும் பின்னர் அது கைவிடப்பட்டது.

தனது குடும்பத்துக்காக அவர் எதையுமே சேமித்துவைக்கவில்லை. வீடொன்று மாத்திரமே இருக்கின்றது. அதற்கும் சட்டபூர்வமான ஆவணம் இல்லை. அதையாவது பெற்றுதருவதற்கு மலையக அரசியல்வாதிகள் நடவடிக்கையெடுக்கவேண்டும் என்பதே எமது கோரிக்கையாகும். இதை செய்யாவிட்டால் வரலாறு எம்மை ஒருபோதும் மன்னிக்காது என்பதையும் கூறியாகவேண்டும்.

சின்னையா, தங்கவேல், ராஜரட்னம், தவமணியம்மாள், ராஜமணியம்மாள் ஆகியோர் N. இராஜலிங்கத்தின் சகோதர, சகோதரிகளாவர். இதில் தவமணியம்மாள் என்பவரே இவரின் அனைத்து தகவல்களையும் ஆணவப்படுத்தி வைத்துள்ளார். அதை தற்போது சீ. இராஜலிங்கம் என்பவர் பராமரித்துவருகிறார்.

இராஜலிங்கத்தின் தம்பியின் மகனே இவர். இராஜலிங்கம் தொடர்பில் ‘சிங்களத் தீவினில் தீனர்களின் தொண்டர் கே. இராஜலிங்கம்’ எனும் நூல் வெளியிடப்பட்டுள்ளது.
பச்சை தங்கம் குழுவினருக்கு தகவல்கள் கிடைப்பதற்கு பெரும் உதவியாக இருந்த புஸல்வாவை சரஸ்வதி கல்லூரியின் உத அதிபர் ராமசீலன் ராஜ்குமார் அவர்களுக்கு நன்றிகளை தெரிவித்துக்கொள்கின்றோம்.

எழுத்து – எஸ்.பிரதா
( வட்டகொடை)
பச்சை தங்கம்