Εκδόσεις Αιγόκερως

13/11/2024

Με αφορμή το επιστημονικό συνέδριο «Η κινηματογραφική κριτική στην Ελλάδα: Ιστορικές και μεθοδολογικές προσεγγίσεις» που διοργανώνεται 21-23 Νοεμβρίου 2024 στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, και το οποίο οι εκδόσεις μας χαιρετίζουν, επαναφέρουμε τη σημαντική έκδοση για την ιστορία και την πρόσληψη της κινηματογραφικής κριτικής στην Ελλάδα:

📚 «Ελληνική κριτική & ελληνικός κινηματογράφος. Προσεγγίσεις, πρόσωπα & ντοκουμέντα» (Τόμος Α' 1925-1975)

Έρευνα-σύνταξη: Χρήστος Σκυλλάκος
Έκδοση: Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου & Εκδόσεις Αιγόκερως, Αθήνα 2022

Δείτε περισσότερα σχετικά με το βιβλίο εδώ 👉 https://shorturl.at/wGxz8

CineΚριτική

#βιβλία #κριτική

07/11/2024

📚Κωνσταντίνος Κυριακός – «Στοιχειωμένοι από τον Παζολίνι»

🎥 Το κινηματογραφικό έργο του Πιερ Πάολο Παζολίνι και οι αντηχήσεις του στην Ελλάδα: από την υποδοχή στη συνομιλία.
____________________

«Πιερ Πάολο Παζολίνι», ένας καλλιτέχνης στοιχειωμένος από τους προσωπικούς μας μύθους· ένας θαρραλέος ποιητής και ένας αεικίνητος ταξιδιώτης με οξύ βλέμμα· ένας βασανισμένος και πυρίμαχος άνθρωπος. Αντιφατικός και ελεύθερος· μια ιδιοφυία σε (ανα)ταραχή που πειραματίστηκε με τις έννοιες, τις αφηγήσεις και τον ανανεωμένο λυρισμό.

Η παρούσα μελέτη εξετάζει την προγραμματική (ή όχι) «συνομιλία» της ελληνικής κινηματογραφικής κουλτούρας με το συνολικό έργο του Παζολίνι. Οι εκλεκτικές συγγένειες και οι άμεσες αναφορές (hommage) στο καλλιτεχνικό έργο του Παζολίνι εντοπίζονται στα πεδία της θεματολογίας, της υφολογίας και των διακειμενικών αναφορών. Ο διάλογος με την καλλιτεχνική κληρονομιά του Παζολίνι σχετίζεται με τον αρχαίο και τον χριστιανικό μύθο, τη θρησκευτικότητα και την Ιερότητα, την πολιτική της μνήμης, τις λούμπεν κοινωνικές ομάδες, τη σεξουαλικότητα και τον ομοερωτισμό, την κοινωνική και ερωτική παραβατικότητα. Ευρύτερα, με τα επιστημονικά πεδία της εθνολογίας και της ανθρωπολογίας, των κουίρ και αποαποικιοκρατικών σπουδών.

Για κάθε κεφάλαιο της μελέτης επιλέγεται μια ανάπτυξη του θέματος εστιασμένη σε δύο ενότητες: στην πρώτη παρουσιάζονται τα βασικά χαρακτηριστικά των ταινιών του Παζολίνι και οι διαδικασίες πρόσληψής τους στην Ελλάδα, και στη δεύτερη ενότητα επιχειρείται ο συσχετισμός των ταινιών και η διακειμενική τους συνομιλία με την ελληνική κινηματογραφία.

Ως κομβικά σημεία για την πρόσληψη του έργου του Παζολίνι στην Ελλάδα αναγνωρίζονται ταινίες όπως το «Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο» και το «Σαλό. 120 μέρες στα Σόδομα», ο «Οιδίπους» και η «Μήδεια», το «Δεκαήμερο» και το «Θεώρημα». Παράλληλα, δίνεται έμφαση στον εθνογράφο και ανθρωπολόγο καλλιτέχνη, και αυτή η σύσταση του μη μυθοπλαστικού κινηματογραφικού του έργου συνδέεται με τα ίχνη του παζολινικού βλέμματος στο ελληνικό κινηματογραφικό και τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ.

Βρείτε το εδώ 👉 https://shorturl.at/jJoev

#βιβλία #βιβλιοπροτασεις #διαβαζω

02/11/2024

ΠΙΕΡ ΠΑΟΛΟ ΠΑΖΟΛΙΝΙ*
Ενα ποίημα

REGIT

I

Πόσο ξανάνιωσε στον ήλιο το παλιό Monteverde.
Με το χέρι χτυπημένο έφτιαχνα κάτοπτρο

για να δω μέσα τις κοιλάδες και τ' αναρριχούμενα δρομάκια
ζωντανά από νέο κοινό στην παλιά του ζωή.

ΙΙ

Με περίμενε στον ήλιο της άδειας πλατείας
ο φίλος, όπως πάντα... Ω τι τυφλή ψυχρότητα

στα βήματά μου, τι τυφλός ο δρόμος ο καθάριος.
Η λάμψη του πρωινού που λάμπει μέχρι γιόμα.

ΙΙΙ

Δραπέτευσε μόνος, ακολούθησε με το μάτι
το αυτοκίνητο
σπάραξε μαζί του, στον αέρα, που κάθε σμάλτο

είχε χάσει κι είχε απομείνει αέρας
τον αέρα που μέσα του ζει, άγνωστοι
κι αγαπημένοι,

κάθε μέρα τρώγοντας σιωπηλοί τη ζωή.

Μτφρ. Στέλιος Κάτσικας

* Σαν σήμερα, στις 2 Νοεμβρίου 1975, δολοφονείται ο Ιταλός ποιητής και σκηνοθέτης Π.Π. Παζολίνι.

01/11/2024

🎥 Στο έργο του «Ο ερωτισμός», ο Ζορζ Μπατάιγ ορίζει τον ερωτισμό ως τη «μέχρι θανάτου επιδοκιμασία της ζωής». Η φιλοσοφία του έχει επηρεάσει καθοριστικά τον κινηματογράφο, όπως βλέπουμε στις ταινίες του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι και του Ναγκίσα Όσιμα, που αναδεικνύουν την έντονη σχέση μεταξύ ζωής, επιθυμίας και θανάτου, ανοίγοντας νέους ορίζοντες στην έννοια του ερωτισμού.

📚 Δέσποινα Πούλου - «Η φιλοσοφία του ερωτισμού στον κινηματογράφο»

Στο βιβλίο του «Ο ερωτισμός», ο Μπατάιγ «ορίζει» τον ερωτισμό ως τη «μέχρι θανάτου επιδοκιμασία της ζωής». Τη σημασία της πρότασης υποψιάζεται όποιος έχει γνωρίσει έστω και ένα από τα λογοτεχνικά κείμενα του συνεχιστή της παράδοσης του Μαρκήσιου ντε Σαντ. Φυσικά, ο Μπατάιγ δεν είναι ο πρώτος που αναλαμβάνει να εξετάσει το ζήτημα του ερωτισμού, ίσως όμως είναι ο μόνος που το κάνει με τέτοια επιμονή, θέτοντάς το, μαζί με τον θάνατο, στο επίκεντρο της φιλοσοφίας του. Για τον Μπατάιγ, «το πεδίο του ερωτισμού είναι το πεδίο της βίας». Ιδέες και έννοιες όπως η γενική οικονομία, η δαπάνη, η κατανάλωση, η παράβαση, η θυσία, η κυριαρχία, συναντιούνται στο έργο του και συμπλέκονται, κατά τη δόμηση ενός «ακατάστατου» συστήματος που συνομιλεί με τη φιλοσοφία, την τέχνη, την ανθρωπολογία, τη θεολογία και την πολιτική.

Ο Μπερτολούτσι αποκαλύπτει ότι διάβαζε Μπατάιγ όταν έγραφε το σενάριο για «Το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι». Μάλιστα, υπήρχε στο σενάριο και μία σκηνή απευθείας εμπνευσμένη από «Το γαλάζιο του ουρανού», η οποία όμως δεν γυρίστηκε ποτέ. Από την άλλη πλευρά, ο Όσιμα, με την περιβόητη σκηνή του αβγού στην «Αυτοκρατορία των αισθήσεων», έχει συνδεθεί αμέτρητες φορές, από τους μελετητές, με την «Ιστορία του ματιού» του Μπατάιγ. Όμως, ανάμεσα στις δύο ταινίες και τον Μπατάιγ υπάρχει μια σχέση, η οποία είναι σημαντικά ριζικότερη από τούτη την πρωταρχική που μόλις εμφανίσαμε. Η παρούσα μελέτη υποστηρίζει ότι η κατανόηση της σκέψης του Μπατάιγ από τους Μπερτολούτσι και Όσιμα είναι τέτοια που καθορίζει τον τρόπο κινηματογραφικής κατασκευής των δύο ταινιών και ότι η λογική που διέπει τη σύνθεση των εικόνων τους είναι εμποτισμένη με στοιχεία της φιλοσοφίας του Μπατάιγ.

Βρείτε το εδώ 👉 shorturl.at/sRLNe

#βιβλία #διαβαζω

29/10/2024

🎬 Σκηνοθέτης, σεναριογράφος, ποιητής και ακτιβιστής. Ο Πιερ Πάολο Παζολίνι ήταν ένας από τους πιο ανατρεπτικούς και πολυδιάστατους καλλιτέχνες του 20ού αιώνα. Με ταινίες όπως το «Σαλό» και το «Θεώρημα» προκάλεσε σκέψεις και αντιδράσεις, εξερευνώντας τις σκοτεινές πλευρές της ανθρώπινης φύσης και την κοινωνική ανισότητα. Παραμένει μέχρι σήμερα μια εμβληματική μορφή που συνεχίζει να εμπνέει.

#βιβλία #βιβλιοπροτασεις #διαβαζω

26/10/2024

🕵️‍♂️ Μέσα από την υπόθεση Νάσιουτζικ ο Βασίλης Ραφαηλίδης αποκαλύπτει την παράδοξη, συχνά σουρεαλιστική, πραγματικότητα της ελληνικής κοινωνίας όπου το δράμα συναντά το μακάβριο χιούμορ και η αστυνομική έρευνα αγγίζει τα όρια της εθνικής σχιζοφρένειας.

📚 Βασίλης Ραφαηλίδης - «Τα μαλλιά του φαλακρού δολοφόνου»

Αυτό το βιβλίο δεν είναι μόνο το χρονικό ενός ανεξιχνίαστου φόνου που αποδόθηκε σ` έναν διανοούμενο, και της δίκης του φαλακρού δολοφόνου με το σφυρί (χωρίς δρεπάνι) που μας έκανε όλους φαλακρούς, καθώς τον κούρευαν δικαστές και αστυνόμοι επί τέσσερα χρόνια, αλλά και μια απεγνωσμένη προσπάθεια για εθνική αυτογνωσία. Το να κουρεύεις έναν φαλακρό δολοφόνο προσπαθώντας να κουρέψεις τη νόηση ενός ολόκληρου λαού, ε, αυτό υπερβαίνει τον σουρεαλισμό και ξανασυναντά τον πιο μακάβριο ρεαλισμό που θα μπορούσε να υπάρξει. Η "υπόθεση Νάσιουτζικ" δεν είναι μόνο μια υπόθεση αστυνομική και δικαστική. Είναι πρωτίστως μια υπόθεση εθνική, με την έννοια πως αποκάλυψε αυτό που ονομάστηκε "ελληνική σχιζοφρένεια", σε όλο το φρικτό μεγαλείο της. Τα κείμενα αυτού του βιβλίου πρωτοδημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα "Έθνος" το καλοκαίρι του 1988, σε σαράντα πέντε συνέχειες, όσα και τα κεφάλαια του βιβλίου. Και παρόλο που περιγράφουν ένα ρεαλιστικό γεγονός, προσπαθούν να είναι σουρεαλιστικά, γιατί στην Ελλάδα όλα είναι σουρεαλιστικά. Είναι δηλαδή και διασκεδαστικά με τον μακάβριο τρόπο τους. Προπαντός, όμως, είναι κείμενα... ιστορικά: Πίσω από τις αράδες μπορείτε να ανιχνεύσετε την ιστορία της Ελλάδας από το 1830 μέχρι τις μέρες μας. Είναι η εποχή που φύτρωσαν τα μαλλιά του φαλακρού δολοφόνου με το σφυράκι.

Βρείτε το εδώ 👉 shorturl.at/YU3WW

#βιβλία #βιβλιοπροτασεις #διαβαζω

24/10/2024

📖 Ο Φρίντριχ Χέλντερλιν (τέλη 18ου - αρχές 19ου αι) ήταν Γερμανός ποιητής γνωστός για την έντονη λυρικότητα και φιλοσοφική του σκέψη. Η ποίησή του γεμάτη πάθος και υπαρξιακή αγωνία γεφυρώνει την κλασική παράδοση με τον ρομαντισμό, αντλώντας έμπνευση από την αρχαία ελληνική μυθολογία και φιλοσοφία. Αν και οι τελευταίες δεκαετίες της ζωής του σημαδεύτηκαν από ψυχική ασθένεια, η επίδρασή του στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία και φιλοσοφία παραμένει ισχυρή, με τον ίδιο να θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους ποιητές της γερμανικής γλώσσας.

#βιβλία #βιβλιοπροτασεις #διαβαζω

22/10/2024

#νέακυκλοφορία
🎥 Ένας επιστημονικός οδηγός για φοιτητές και ανεξάρτητους κινηματογραφιστές που παρέχει μεθόδους ανάλυσης σεναρίων, εστιάζοντας στην αφηγηματική δομή και τους χαρακτήρες, με στόχο να αναπτύξει καλύτερους σεναριογράφους και να υποστηρίξει την επαγγελματική τους εξέλιξη.

📚 Νικόλαος Αλέτρας - «Ανάγνωση και αξιολόγηση κινηματογραφικών σεναρίων»

Το βιβλίο συνιστά έναν επιστημονικά τεκμηριωμένο οδηγό για την ανάγνωση και αξιολόγηση κινηματογραφικών σεναρίων, προοριζόμενο για φοιτητές κινηματογράφου και νέους ανεξάρτητους κινηματογραφιστές. Επικεντρώνεται στη διερεύνηση των θεμελιωδών αρχών της σεναριογραφίας, παρέχοντας μεθοδολογικά εργαλεία για την ανάλυση της αφηγηματικής δομής, των χαρακτήρων, των διαλόγων, καθώς και των θεματικών και δραματουργικών στοιχείων.

Με βάση μια συνδυαστική προσέγγιση θεωρητικής ανάλυσης και πρακτικών εφαρμογών, το βιβλίο προσφέρει στους αναγνώστες/σεναριογράφους τη δυνατότητα να αναπτύξουν κριτικές δεξιότητες στην ανάγνωση και αξιολόγηση σεναρίων και εντέλει να γίνουν καλύτεροι σεναριογράφοι, προσεγγίζοντας το μοντέλο του full service ανεξάρτητου κινηματογραφιστή. Ιδιαίτερη έμφαση δίδεται στις τεχνικές που καθορίζουν την ποιότητα και την επίδραστικότητα ενός σεναρίου, καθώς και στις μεθόδους αξιολόγησης που χρησιμοποιούνται από επαγγελματίες του χώρου.

Ο συγγραφέας φιλοδοξεί ότι το βιβλίο αυτό θα αποτελέσει αναπόσπαστο εργαλείο για την εκπαιδευτική διαδικασία και την επαγγελματική εξέλιξη όσων στοχεύουν να εμβαθύνουν στις σπουδές και την πρακτική της σεναριογραφίας και της κινηματογραφικής παραγωγής.

Βρείτε το εδώ 👉 shorturl.at/SEPAU

#βιβλία #βιβλιοπροτασεις #διαβαζω

20/10/2024

✒️ Ο Έζρα Πάουντ υπήρξε ένας από τους πιο ριζοσπαστικούς ποιητές του 20ου αιώνα. Με το κίνημα του «εικονισμού» ο Πάουντ απελευθέρωσε την ποίηση από περιττές λέξεις δίνοντας έμφαση στη λιτότητα και τη δύναμη της εικόνας. Ήταν μια ασυμβίβαστη και εκρηκτική προσωπικότητα που τόλμησε να αμφισβητήσει τα κατεστημένα, ενώ παράλληλα ενέπνευσε γενιές ποιητών να επανεφεύρουν τη γραφή.

#βιβλία #βιβλιοπροτασεις #διαβαζω

19/10/2024

18/10/2024

🎞️ Ένα βιβλίο-ωδή στον κινηματογράφο και τη ζωή που μέσα από ταινίες μας ξεναγεί στα μυστήρια της ύπαρξης. Μια συλλογή κειμένων που αποκαλύπτει νέους τρόπους θέασης, τόσο στις κινηματογραφικές εικόνες όσο και στην πραγματικότητα, αναζητώντας το βαθύτερο νόημα των πραγμάτων. Ο Γιάννης Σμοΐλης μας ταξιδεύει στην έβδομη τέχνη – όπου οι ταινίες γίνονται ψίθυροι της ψυχής μας.

📚 Γιάννης Σμοΐλης - «Στην οθόνη του μυαλού μου»

Ένα βιβλίο για τον κινηματογράφο αλλά και για τη ζωή, τον κόσμο, τις ιδέες, τα συναισθήματα, την αίσθηση των πραγμάτων και τις σκέψεις που γεννούν, την ομορφιά και την αγωνία τους. Μια συλλογή κινηματογραφικών κειμένων που είναι, κυρίως, ένα μεγάλο ευχαριστώ στις ταινίες∙ όχι μόνο στις ταινίες οι οποίες έγιναν αφορμή να γραφτούν αυτά τα κείμενα, στις ταινίες γενικά: που για τον συγγραφέα αυτού του βιβλίου, υπήρξαν πάντα πολύτιμοι ξεναγοί στα συναρπαστικά μυστήρια της ζωής. Ένα ταξίδι στις μαγικές περιοχές της έβδομης τέχνης, εκεί όπου βρίσκει καταφύγιο το φαντασιακό μας για να εμπλουτίσει τη συνείδηση με νέες δυνατότητες αντίληψης. Μια απόπειρα ανακάλυψης του βαθύτερου νοήματος που πάντα διαφεύγει, τόσο στην τέχνη όσο και στη ζωή (εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα, γι’ αυτό απείρως γοητευτικό). Ένας άλλος τρόπος θέασης, όσων φαίνονται κι όσων κρύβονται: στα κινηματογραφικά καρέ αλλά και στο ατέρμονο μονοπλάνο της πραγματικότητας. Ιστορίες που ξεκινούν σε μια οθόνη και ολοκληρώνονται σε μια άλλη οθόνη: του μυαλού, της ψυχής, αυτής της συνεχόμενης εσωτερικής αφήγησης που ονομάζουμε εαυτό. Μιας αφήγησης μέσω της οποίας, συχνά ψιθυρίζουν –είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι– οι ταινίες που αγαπήσαμε.

Βρείτε το εδώ 👉 shorturl.at/e98wk

#βιβλία #βιβλιοπροτασεις #διαβαζω 👉

15/10/2024

👤 Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Φρίντριχ Νίτσε, ένας από τους πιο επιδραστικούς φιλοσόφους του 19ου αιώνα, που αμφισβήτησε ριζικά τις παραδοσιακές αξίες και έθεσε στο επίκεντρο της σκέψης του την έννοια της ατομικής υπέρβασης. Η διάσημη φράση του «Ο Θεός πέθανε» αποκαλύπτει τη ρήξη του με τη θρησκεία και την αναζήτηση νέων προσωπικών αξιών. Ο Νίτσε ενέπνευσε γενιές στοχαστών με την προκλητική και βαθιά φιλοσοφία του αφήνοντας ανεξίτηλο σημάδι στη μοντέρνα σκέψη.

#βιβλία #βιβλιοπροτασεις #διαβαζω

14/10/2024

🎥 Ο Αλέξης Δαμιανός συνδύασε την υψηλή τέχνη με τη λαϊκή παράδοση και αναγνωρίστηκε ως σοφός δημιουργός που, μέσα από προκλητικό και δυναμικό λόγο, ανύψωσε τις αντιθέσεις της ζωής. Στη δεκαετία του '80 έγινε τοτέμ για τον ελληνικό κινηματογράφο- ένας Παπαδιαμάντης της μεγάλης οθόνης - ανιχνεύοντας τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και μυθοπλασίας.

📚 Γιάννης Σολδάτος - «Αλέξης Δαμιανός - Η υπέρβαση της σύγκρουσης»

«Μέχρι το πλοίο« και «Ευδοκία», δύο μόλις ταινίες, που αργότερα θα γίνουν τρεις, με τον «Ηνίοχο»· όλα αυτά μέσα σε τριάντα χρόνια κινηματογραφικής πορείας, κάποιοι ρόλοι που με την ενσάρκωσή τους «έγραψε» δυνατά στο κάδρο το πρόσωπο και η φιγούρα του, μια θεατρική πορεία που χάνεται στα χρόνια του ’50 και του ’60: αυτός είναι ο Αλέξης Δαμιανός στην Ιστορία της Νεοελληνικής Τέχνης, ή τουλάχιστον αυτά γνώριζα εγώ. Γι’ αυτούς που τον είχαν γνωρίσει από κοντά είχε ήδη προστεθεί ο σοφός, συνάμα και προκλητικός του λόγος, για να κηρύξει την αγάπη με τρόπο βίαιο, καθώς περικλείει θεαματικά τις αντιθέσεις, συγχέει την πραγματικότητα με τη μυθοπλασία, όπως συμβαίνει με όλο το φάσμα της μεγάλης τέχνης.

Στην ταπεινή κινηματογραφική μας φυλή, με το πενιχρό της εισόδημα, την ταπεινή ιστορία και το εξίσου πενιχρό μαρτυρολόγιο, αυτό το πρόσωπο ανασύρθηκε στην επιφάνεια από τις αρχές της δεκαετίας του ’80, εκεί που ψάχναμε σε ποιο Θεό να πιστέψουμε και τον κάναμε τοτέμ, αναγνωρίστηκε σαν ο σοφός γέρων του κινηματογράφου μας, ο Παπαδιαμάντης του, ο Τσαρούχης... Αυτός που στο έργο του ανιχνεύτηκε από τους μελετητές ο συνδυασμός της υψηλής τέχνης και της λαϊκής παράδοσης.

Βρείτε το εδώ 👉 shorturl.at/fuRAh

#βιβλία #βιβλιοπροτασεις #διαβαζω

13/10/2024

Χριστόφορος Μηλιώνης, Νέες ερμηνευτικές προσεγγίσεις στην πεζογραφία του

Ευάγγελος Αυδίκος (επιμ.), Χριστόφορος Μηλιώνης, Νέες ερμηνευτικές προσεγγίσεις στην πεζογραφία του,  Αιγόκερως, Αθήνα 2023, 296 σελ. Η λογοτεχνία του Χριστόφορου ....

10/10/2024

✍️ Ο Μαρσέλ Προυστ, ένας από τους σπουδαιότερους συγγραφείς όλων των εποχών, αιχμαλώτισε την ανθρώπινη ψυχή και τη μνήμη με τρόπο μοναδικό. Στο αριστούργημά του, «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο» ταξιδεύει τους αναγνώστες μέσα από λεπτές αναμνήσεις και φιλοσοφικούς στοχασμούς για τον χρόνο, την αγάπη και την απώλεια. Η λογοτεχνία του Προυστ είναι ένα ταξίδι αυτογνωσίας και εσωτερικής αναζήτησης που συναρπάζει τους αναγνώστες και συνεχίζει να τους εμπνέει με την πολυπλοκότητα και τη διαχρονικότητά της.

#βιβλία #βιβλιοπροτασεις #διαβαζω

08/10/2024

🎭 Από την «Μήδεια» του Ευριπίδη έως την «Ερωφίλη» του Χορτάτση, αυτή η μελέτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση της εικόνας της γυναίκας στο θέατρο, αποκαλύπτοντας πώς ο ρόλος της έχει διαμορφωθεί μέσα από αιώνες πατριαρχικών δομών και κοινωνικών προκλήσεων.

📚 Κυριακή Πετράκου - «Η εικόνα της γυναίκας στο νεοελληνικό θέατρο»

Η μελέτη αυτή αφορά το δράμα πρωτίστως και σχεδόν αποκλειστικά. Η εικόνα της γυναίκας ως θεατρικού προσώπου έχει απασχολήσει τη συγγραφέα σε όλη τη διάρκεια της θεατρολογικής της πορείας.

Στην ιστορία του πολιτισμού η κοινωνική τάξη πραγμάτων υπήρξε πατριαρχική και οι γυναίκες όλων των τάξεων, σε όλους τους πολιτισμούς και όλες τις εποχές κατά κανόνα –πλην κάποιων ειδικών εξαιρέσεων– βρίσκονταν σε υποδεέστερη θέση. Δεν είναι παράξενο ότι κάποιου είδους φεμινιστική διαμαρτυρία στο θέατρο συναντάται από καταβολής, π.χ. στη Μήδεια του Ευριπίδη. Συνεπώς, μια φεμινιστική και έμφυλη προοπτική στη σημερινή εποχή είναι αναπόφευκτη. Σε έναν βαθμό είναι αναπόφευκτη και στο νεοελληνικό θέατρο, αν ληφθεί υπόψη πως και αυτό αρχίζει με ένα γυναικείο όνομα και μια γυναικεία εξέγερση: Ερωφίλη του Γεωργίου (ή Τζώρτζη) Χορτάτση. Αν ο Χορτάτσης είναι ο πατέρας ή ο γενάρχης του νεοελληνικού θεάτρου, όπως συνηθίζεται να τον αποκαλούν, η Ερωφίλη είναι η μητέρα του. Η ιστορία των θεατρικών γυναικών περιέχει πολλές περιπτώσεις γυναικείας υποταγής όσο και εξέγερσης. Συχνά είναι κύριος άξονας και συχνότερα δευτερεύων. Εννοείται ότι εδώ έχουν επιλεγεί κυρίως έργα της πρώτης κατηγορίας. Οι συγγραφείς τους είναι σε μεγαλύτερο ποσοστό άντρες, πλην των τελευταίων δεκαετιών της σύγχρονης εποχής, οπότε το μήνυμα περιέχει στην καλύτερη περίπτωση μια μετρημένη προοδευτικότητα. Σε πολλές περιπτώσεις όμως η εικόνα μιλάει από μόνη της, ερήμην τρόπον τινά του συγγραφέα. Αυτές τις εικόνες η συγγραφέας επιχειρεί να παρουσιάσει και να αναλύσει διά μέσου και στην πορεία της ιστορίας του νεοελληνικού θεάτρου, τόσο στη διαχρονία όσο και στη συγχρονία.

Βρείτε το εδώ 👉 shorturl.at/MxhHa

#βιβλία #βιβλιοπροτασεις #διαβαζω

06/10/2024

🤡 Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες πλευρές του έργου του Φεντερίκο Φελίνι ήταν η τάση του να εξερευνά τα όρια μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας, χρησιμοποιώντας συμβολισμούς και υπαινικτικά αφηγηματικά μέσα. Η έκφραση «φελινικό» χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα για να περιγράψει κάτι ονειρικό, παράξενο, γεμάτο συμβολισμούς και συχνά σουρεαλιστικό.

#βιβλία #βιβλιοπροτασεις #διαβαζω