20/10/2024
ΒΑΡΣΙΝΗ
Η άγνωστη Περσίδα ερωμένη του Αλέξανδρου…
Ο Αλέξανδρος και η Βαρσίνη γνωρίστηκαν στην Πέλλα, από μικρά παιδιά. Έσμιξαν στη Συρία, μετά τη μάχη της Ισσού. Έμειναν μαζί για έξι χρόνια. Εκείνη του χάρισε τον πρώτο του γιο. Τον Ηρακλή…
Ένα ιστορικό μυθιστόρημα, βασισμένο στις μαρτυρίες των αρχαίων συγγραφέων, που αναδεικνύει την προσωπικότητα και τα έργα της άγνωστης στους πολλούς Περσίδας ερωμένης του Μεγάλου Αλεξάνδρου…
(απόσπασμα)
«…Το πρωί ήταν και πάλι απύρετος. Λούστηκε, ντύθηκε, πρόσφερε ξανά θυσία στον Ασκληπιό, και υποδέχθηκε τον Νέαρχο, που ήρθε με τη συνοδεία μερικών πλοιάρχων.
«Βαρσίνη, πώς είναι ο βασιλιάς», με ρώτησε ο άνδρας της θυγατέρας μου.
«Δεν ξέρω Νέαρχε… Το βράδυ καίγεται από τον πυρετό και το πρωί συνέρχεται… Και δεν επιτρέπει να τον δει κάποιος γιατρός…»
Κάθισα διακριτικά στην άκρη, ακούγοντας τον Αλέξανδρο να δίνει την εντολή στο ναύαρχο για το ξεκίνημα του στόλου σε τρεις μέρες. Πρώτα θα ξεκινούσαν οι ολκάδες για να μεταφέρουν το πεζικό και το ιππικό στην Αλεξάνδρεια Χάρακα, διαμέσου της διώρυγας του Πολλακόπα, κι έπειτα θα ακολουθούσαν τα πολεμικά πλοία, που θα βγαίναν διαμέσου της άλλης διώρυγας στον Τίγρη κι από εκεί στη νότια θάλασσα.
Το βράδυ ο πυρετός επέστρεψε. Την επομένη το πρωί ο Αλέξανδρος ήταν τόσο εξαντλημένος, που αρνήθηκε οποιαδήποτε τροφή. Με δυσκολία τον έπεισα να πιει λίγο αφέψημα βοτάνων. Προς το μεσημέρι σηκώθηκε από το κρεβάτι, πρόσφερε άλλη μια θυσία στον Ασκληπιό και έστειλε τον Μήδιο να πει στον Νέαρχο, να είναι έτοιμος για τον άμεσο απόπλου του στόλου. Τον Νέαρχο θα συνόδευε και η κόρη μου, η Κυδίππη, που ήταν ενθουσιασμένη με το σχέδιο της νέας εκστρατείας ενάντια στην Αραβία.
Το βράδυ όμως ο Αλέξανδρος χειροτέρεψε. Κάποια στιγμή ζήτησε να λουστεί, προφανώς για να ανακουφιστεί από τον πυρετό. Τότε εγώ του πρότεινα να τον μεταφέρουμε σε μια γειτονική έπαυλη, που διέθετε μια πολυτελέστατη κολυμβήθρα. Εκεί θα μπορούσε να λούζεται συχνότερα και με άνεση.
«Θα κάνω ό,τι μου πεις, Βαρσίνα. Μόνον εσύ με νιώθεις και μόνον εσύ με αγαπάς», μου είπε.
«Και η Στάτειρα σε αγαπάει πολύ, Αλέξανδρε, και η Παρύσατη, και όλοι οι συμπολεμιστές σου, αξιωματικοί και στρατιώτες…» παρατήρησα.
«Ναι αλλά μόνον εσύ γνωρίζεις πώς να με φροντίζεις», μουρμούρισε.
«Δεν τα ξέρω όλα, αγαπημένε. Άφησέ με να καλέσω κάποιον γιατρό».
Παρά την εξάντλησή του από τον πυρετό, το βλέμμα του αγρίεψε:
«Για να με εξοντώσουν μια ώρα αρχύτερα, όπως έκαναν με τον Ηφαιστίωνα;» είπε…
(Μόλις τελειώσετε τους δυο χορταστικούς τόμους αυτής της συναρπαστικής ιστορίας, θα θέλετε κι άλλους… δυο)
www.verettasbooks.gr