ΘΕΑΤΡΟγραφίες

12/05/2024

✍️της Χαρούλας Χατζημιχαήλ, Δρ., Καθ. Γαλλικών, ΕΕΠ, ΑΠΘ

Η μεταφορά ενός θεατρικού κειμένου ως παράσταση στη θεατρική σκηνή, υπαγορεύει τροποποιήσεις του σε λεκτικό και μη λεκτικό επίπεδο ενώ η ανάλυσή του με βάση κάποιο μοντέλο επιτρέπει τη συστηματική μελέτη των συστατικών του στοιχείων, γλωσσικών και μη. Στο άρθρο της Χαρούλας Χατζημιχαήλ με τίτλο Φθινοπωρινή Παλίρροια της Δάφνης ντυ Μωριέ: Σημειωτικά Συστήματα από το θεατρικό κείμενο στη θεατρική παράσταση διερευνάται η εφαρμοσιμότητα ενός τέτοιου μοντέλου ανάλυσης θεατρικού κειμένου με σκοπό τη μελέτη σημείων των σημειωτικών συστημάτων του που παράγονται και χρησιμοποιούνται στις θεατρικές παραστάσεις, όπως και οι προοπτικές γενίκευσής του.
Η έρευνα για το συγκεκριμένο θέμα από θεωρητική και πρακτική/εμπειρική άποψη, προσανατολίστηκε από την αρχή στην παρουσία της Σημειωτικής Θεάτρου σε παράσταση θεατρικού κειμένου, και πιο συγκεκριμένα στη χρήση μοντέλου ανάλυσης θεατρικού κειμένου του Keir Elam.

Από τα αποτελέσματα αναδείχθηκαν δυνατότητες, περιορισμοί, ευκολία/δυσκολίες μελέτης και χρήσης σημειωτικών συστημάτων σε αρχή/τέλος, εναλλαγές/παύσεις, παραλληλία/συνύπαρξη τμηματική/ολική παραγωγών λόγου και εικόνας από το θεατρικό κείμενο στην παράσταση. Εκφράζεται ή πεποίθηση ότι τα αποτελέσματα της παρούσας έρευνας θα προσανατολίσουν μελλοντικούς μιμητές της για άλλα θεατρικά κείμενα και παραστάσεις, στη ΝΕ ή σε διαφορετικές γλώσσες.

21/04/2024

✍️γράφει η Ιωάννα Μενδρινού, Δρ. Θεατρολογίας-Θεάτρου για ανήλικους θεατές (Ε.Κ.Π.Α.), Σύμβουλος Εκπαίδευσης Π.Ε.

Το ξύπνημα της Άνοιξης του Γερμανού συγγραφέα και ηθοποιού Frank Wedekind, γραμμένο στα τέλη του 19ου αιώνα, μεταξύ 1890 και 1891, αποτελεί ένα πρωτοποριακό όσο και σκανδαλώδες για την εποχή του έργο, το οποίο καταπιάνεται με το θέμα της σεξουαλικής αφύπνισης και αγωγής των εφήβων στηλιτεύοντας την υποκρισία των ενηλίκων και προβάλλοντας τη σημασία της περιεκτικής σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης ως μέσου πρόληψης και προαγωγής της υγείας και της ευημερίας του ατόμου.

Το άρθρο με τίτλο Στο ίδιο έργο θεατές: Εφηβεία, σεξουαλικότητα και κοινωνική υποκρισία στο Ξύπνημα της Άνοιξης του Frank Wedekind
μελετά το δραματικό κείμενο και παραστάσεις του σε συγχρονικό και διαχρονικό επίπεδο, εστιάζοντας στις προαναφερόμενες, θεατρικές αναγνώσεις του έργου. Στο πλαίσιο αυτό λαμβάνεται υπόψη το ιστορικό τους συγκείμενο, η σύγχρονη επομένως πραγματικότητα και φαινόμενα όπως η ραγδαία τεχνολογική ανάπτυξη, η έξαρση της εγκληματικότητας και της έμφυλης βίας, η παραπληροφόρηση και η συντηρικοποίηση σημαντικού μέρους της σύγχρονης κοινωνίας που επικαιροποιούν αιτήματα για έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση, υποστήριξη και ενδυνάμωση παιδιών και εφήβων.

* ολόκληρο το άρθρο δημοσιεύεται στο 28ο τεύχος του περιοδικού Θεατρογραφίες https://dodonipublications.gr/shop/theatro/meletes-gia-to-theatro/theatrografies-teychos-28/

* η φωτογραφία είναι από την τελική παραγωγή του Max Reinhardt το 1906. Ο ίδιος ο Frank Wedekind, στο κέντρο, είναι ο άντρας με τη μάσκα

31/03/2024

Χορός Αμεταμφίεστων: Τι κρύβεται πίσω από τις μάσκες;
της Ιφιγένειας Καφετζοπούλου, υποψήφια Διδάκτωρ του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ

Θα μπορούσε ποτέ η κοινωνική πραγματικότητα να παραλληλιστεί με έναν χορό αμεταμφίεστων ή είμαστε καταδικασμένοι να φοράμε μάσκες εφόρου ζωής; Ποιες θα ήταν οι συνέπειες εάν -έστω και για λίγο- ήταν εφικτή η διεξαγωγή ενός τέτοιου είδους «χορού»; Τι ακριβώς κρύβεται πίσω από τις μάσκες των ρόλων και τι πρόκειται να συμβεί σε περίπτωση που αυτό αποκαλυφθεί; Τι κοινό υπάρχει μεταξύ της θεατρικής και στρατιωτικής τεχνικής; Και τι είναι, κατ’ επέκταση, ένα «θεατρικό-στρατιωτικό ινστιτούτο»; Γιατί είναι τόσο σημαντική, ίσως ακόμα και ιερή η ψευδαίσθηση και τι καθιστά φρικιαστική την αλήθεια; Το αμετάφραστο ακόμη θεατρικό έργο του Nikolai Evreinov Χορός Αμεταμφίεστων. Το θέατρο του αιώνιου πολέμου θα λειτουργήσει ως αφορμή κοινωνικών προβληματισμών και ερωτημάτων.
✍️το άρθρο δημοσιεύεται ολόκληρο στο τεύχος 28 της περιοδικής έκδοσης ΘΕΑΤΡΟγραφίες
👀 περισσότερα άρθρα https://dodonipublications.gr/shop/theatro/meletes-gia-to-theatro/theatrografies-teychos-28/

* photo: Title page from Evreinov's Pro Scena Sua (1915), showing a commedia Harlequin

18/03/2024

Το γράμμα στον Ορέστη του Ιάκωβου Καμπανέλλη: μια απόπειρα σημειολογικής προσέγγισης της Ναταλία Τζένου, Δρ. Φιλολογίας - Καθηγήτριας Μ.Ε.

Το Γράμμα στον Ορέστη, ένας μονόλογος που αποτελεί μέρος της τριλογίας Ο Δείπνος, είναι ένα από πολλές απόψεις ιδιαίτερο κείμενο. Κατ’ αρχήν αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση «θεάτρου μέσα στο θέατρο», καθώς σύμφωνα με τις σκηνικές οδηγίες, ο μονόλογος αποδίδεται από την ηθοποιό που θα υποδυθεί την Κλυταιμνήστρα. Καθώς διαβάζουμε το έργο, θα διαπιστώσουμε ότι η Κλυταιμνήστρα του Γράμματος δεν είναι πλέον η γνωστή δολοπλόκος, αναίσχυντη μοιχαλίδα και στυγερή δολοφόνος που παρουσιάζεται στην Ορέστεια του Αισχύλου, την Ηλέκτρα του Σοφοκλή ή / και την Ηλέκτρα του Ευριπίδη, αλλά μια γυναίκα τρυφερή και συναισθηματική. Ο Καμπανέλλης στο Γράμμα ουσιαστικά αποενοχοποιεί αυτό το αρχετυπικό, κατά τον Κ. Γεωργουσόπουλο, Θήλυ, απονέμοντάς της το «Κλυταιμνήστρας Δίκαιον».

το άρθρο μπορείτε να διαβάσετε στο τεύχος 28 του περιοδικού Θεατρογραφίες

photo: Ο Αγαμέμνων, η Κλυταιμνήστρα, η Ηλέκτρα και ο Ορέστης, σε σχέδια της σκηνογράφου Jocelyn Herbert (1917-2013) από https://www.jocelynherbert.org/resources/the-oresteia-resources/

16/03/2024

Οι Εκδόσεις Δωδώνη - Ekdoseis Dodoni καλούν όσες/όσους ενδιαφέρονται να καταθέσουν πρωτότυπο-πρωτόγραφο επιστημονικό κείμενο, ελεύθερης ή αφιερωματικής θεματικής, για το επόμενο τεύχος των Θεατρογραφιών ΘΕΑΤΡΟγραφίες
Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να αποστείλουν το άρθρο τους, έως 3500 λέξεις (συμπεριλαμβανομένων υποσημειώσεων και βιβλιογραφικών αναφορών), το οποίο θα πρέπει να συνοδεύεται από μία περίληψή του και ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα του συντάκτη.
Το κείμενο θα πρέπει να υποβληθεί σε μορφή doc ή docx (word document), με όνομα αρχείου το επίθετο του εισηγητή με κεφαλαία γράμματα, παύλα και ακολούθως τον τίτλο της εργασίας και να αποσταλεί στην ηλεκτρονική διεύθυνση
👉 [email protected]

έως και την Τετάρτη 31 Ιουλίου 2024

Εάν κριθεί απαραίτητο –και εφόσον εγκριθεί από τη συντακτική επιτροπή η προσθήκη του άρθρου στο περιοδικό–, το άρθρο θα επιστραφεί με διορθώσεις/παρατηρήσεις από τους επιμελητές της έκδοσης. Δεν γίνονται δεκτά άρθρα τα οποία έχουν δημοσιευτεί ή πρόκειται να δημοσιευτούν σε άλλο έντυπο ή ηλεκτρονικό μέσο.

ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ/ΑΞΟΝΕΣ ΤΩΝ ΕΠΟΜΕΝΟΥ ΤΕΥΧΟΥΣ
Το πολιτικό θέατρο και οι εκπρόσωποί του
Το πολιτικό θέατρο σήμερα: η αναπαράσταση και η πρόσληψή του από κοινό και κριτικούς
Σύγχρονο πολιτικό θέατρο: σκηνικές και θεωρητικές προσεγγίσεις
Το πολιτικό θέατρο από την αρχαιότητα έως σήμερα
Σύγχρονες πολιτικές και θεωρητικές προσεγγίσεις και μεταγραφές του Αρχαίου Δράματος
Θέατρο και κρίση: ο ρόλος του θεάτρου στα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα
Νεότερα θεατρικά είδη και το πολιτικό τους υπόβαθρο

05/03/2024

Το ζήτημα του νόμου και της δικαιοσύνης ως πρόβλημα στην τραγωδία Αντιγόνη του Σοφοκλή. Η ηθική του Κρέοντα και η ηθική της Αντιγόνης.

γράφει ο αρθρογράφος Νίκος Ρουμπής
Καθηγητής Διδασκαλείου Νέας Ελληνικής Πανεπιστημίου Αθηνών

Την εποχή που γράφεται η Αντιγόνη(441 π.Χ.) το κράτος ισχυροποιείται, η οικογένεια ως θεσμός κλυδωνίζεται, ο πειρασμός της δύναμης εκτρέφει την υπεροπτική συμπεριφορά. Παλιές παραδοχές μπαίνουν στο περιθώριο και οι διεκδικήσεις γίνονται όλο και περισσότερες. Οι άνθρωποι προβαίνουν σε αλόγιστες ενέργειες, χωρίς να υπολογίζουν τις συνέπειες των πράξεών τους. Ο Σοφοκλής μετέχει στη ζωή της πολιτείας. Παρακολουθεί τις εξελίξεις, τις ευθύνες των κρίσιμων προσώπων και των αποφάσεων που παίρνουν, ο αντίκτυπος των οποίων αφορά πολύ περισσότερους από τα υποκείμενά τους. Διαβλέπει ταυτόχρονα και την επερχόμενη φθορά πίσω από την επιδίωξη της επιβολής και των κατακτήσεων και έχει το θάρρος να επισημάνει τις υπερβολές, θέτοντας τον κίνδυνο που κρύβει η υπέρβαση των ορίων, ιδιαίτερα των ηθικών. Δεν διστάζει να φέρει στο φως τα κακώς κείμενα της εξουσίας –εν προκειμένω αυτά εκπροσωπούνται από τον Κρέοντα–, που διακρίνουν ορισμένους ηγέτες, ακόμα και της ένδοξης κλασικής περιόδου. Οι άγραφοι νόμοι είναι εκείνοι που καθορίζουν τη ζωή των αρχαίων Αθηναίων και σχετίζονται πρωτίστως με τις ιερές οικογενειακές ιεροτελεστίες. Αναφέρονται κατά κύριο λόγο στις σχέσεις ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας ως κανόνες που η προέλευση τους χάνεται σε σχέση με τον δημιουργό τους αλλά και τον χρόνο σύστασης. Η Αντιγόνη καλείται να εφαρμόσει αυτούς τους νόμους, τους πιο ισχυρούς από εκείνους της εγκόσμιας εξουσίας, που εκπροσωπεί ο Κρέοντας. Αν τους παραβεί, ή ορθότερα αν δεν τους τηρήσει, τότε η τιμωρία από την ανώτερη δύναμη, τους θεούς, είναι δεδομένη. Οι θεοί δεν κάνουν διακρίσεις στην ταφή των νεκρών και η επιλογή της Αντιγόνης αποδεικνύει πέρα των άλλων βαθιά θρησκευτική πεποίθηση. Κατά συνέπεια η πράξη της δεν είναι απλώς ένα πείσμα, μια αντίσταση στην όποια μορφή εξουσίας, ή απλώς μια ένδειξη μεγάλης αδελφικής αγάπης. Αν και γνωρίζει από πριν την τιμωρία της δεν την υπολογίσει. Ξέρει ότι θα κριθεί ένοχη. Το διάταγμα του Κρέοντα είναι ξεκάθαρο. Η ηρωίδα με το να αποδέχεται την ανάληψη της πράξης και κατ’ επέκταση την ενοχή της για αυτήν, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά o Steiner, «αντιτάσσει το ηθικό-οντολογικό στο αρσενικό πολιτικό, στέκεται ψηλότερα από τον Οιδίποδα, καθώς το δικό της “έγκλημα” είναι πλήρως συνειδητό, είναι κατά πρώτον πράξη αυτοκυριαρχίας, προτού καν γίνει αποδοχή της μοίρας».
Ολόκληρη η τραγωδία μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα παράδειγμα σύγκρουσης ρητών και άρρητων νόμων ή εγκόσμιων και θεϊκών.

το άρθρο δημοσεύεται στο 28ο τεύχος του περιοδικού Θεατρογραφίες

ο πίνακας: Η Αντιγόνη εμπρός στον νεκρό Πολυνείκη. Λάδι σε καμβά, 100 εκ. x 157 εκ. Εθνική Πινακοθήκη, Νικηφόρος Λύτρας (1865)

28/02/2024

✍️το άρθρο γράφει η Στέλλα Παπακωνσταντίνου
Δραματολόγος, Πολιτικός & Κοινωνικός Επιστήμων

Η μελέτη Ο Θάνατος και ο Ιπποκόμος του Βασιλιά. Μια σύγχρονη αφρικανική μεταγραφή της Αντιγόνης και της Εκάβης έχει ως κύριο άξονά της τρία θεατρικά έργα τα οποία εκ πρώτης όψεως δεν συνδέονται μεταξύ τους. Τα δύο ανήκουν στο είδος του κλασικού αρχαίου ελληνικού θεάτρου αλλά είναι από διαφορετικούς συγγραφείς και πραγματεύονται διαφορετικές έννοιες, ενώ το τρίτο, είναι έργο ενός Νιγηριανού θεατρικού συγγραφέα το οποίο γράφτηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Η σύνδεση μεταξύ αρχαίου ελληνικού θεάτρου βέβαια και αφρικανικής παράδοσης δεν είναι κάτι καινούριο, μιας και ακαδημαϊκοί, ερευνητές αλλά και καλλιτέχνες, κυρίως του 20ού αιώνα, προσπάθησαν να ανιχνεύσουν τις συνδέσεις ενός παλαιού κόσμου με ευθείες αναφορές σε υπάρχουσες «εξωτικές» κοινωνίες στις οποίες βρίσκονται ίσως ακόμη ίχνη της τελετουργίας, των ηθών και των εθίμων ενός χαμένου κόσμου‧ ανάμεσά τους, κοινωνικοί ανθρωπολόγοι αλλά και ο Πιερ Πάολο Παζολίνι, ο οποίος στις Σημειώσεις του για μια Αφρικανική Ορέστεια, πραγματεύεται την ύπαρξη στοιχείων αλλά και χαρακτήρων-ρόλων της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, στα σύγχρονά του αφρικανικά κράτη, τα οποία προσπαθούν να ισορροπήσουν στο τεντωμένο σκοινί μεταξύ της παράδοσης και της από-αποικιοκρατικοποίησης.
Το έργο του βραβευμένου με Νόμπελ Λογοτεχνίας (1986) Wole Soyinka με τίτλο Ο Θάνατος και ο Ιπποκόμος του Βασιλιά, αποτελεί μια πολυδιάστατη σύγχρονη μεταγραφή των αρχαίων τραγωδιών που συνδέει με αριστοτεχνικό τρόπο τα στοιχεία που ενυπάρχουν στην Αντιγόνη του Σοφοκλή και την Εκάβη του Ευριπίδη, ως προς τις σχέσεις των δύο φύλων.

η φωτογραφία είναι από την παράσταση του έργου στο Terra Kulture, την περίοδο Δεκέμβριος 2021-Ιανουάριος 2022

27/02/2024

Στο πλαίσιο του αφιερώματος στο πολιτικό θέατρο δημοσιεύεται στο τεύχος 28 του περιοδικού Θεατρογραφίες το επιστημονικό άρθρο
Ο χορός στον Αίαντα του Σοφοκλή ως φορέας πολιτικού λόγου
της Ευγενίας Μαραγκού, ηθοποιού, θεατρολόγου, συγγραφέως

Ο Αίας του Σοφοκλή- αν και διαδραματίζεται σε ένα στρατόπεδο και όχι στο Άστυ- στον πυρήνα του θέτει την πόλη ως κέντρο του προβληματισμού του ήρωα σε σχέση με τις πολιτισμικές αξίες. Στην παρούσα μελέτη ανιχνεύονται τα ζητήματα που θέτει ο Χορός ως προς τον πολιτικό λόγο, αναζητώντας τον πολιτικό προβληματισμό και μια ευρύτερη πολιτική θέση σε θέματα που αφορούν στην έννοια της ίδιας της πόλης και την ένταξη του πολίτη σ’ αυτήν, ανιχνεύοντας όχι αναλογίες με πρόσωπα και ιστορικά γεγονότα της εποχής αλλά μια ευρύτερη πολιτική θέση και σκέψη που εν τέλει στοιχειοθετεί πολιτική θεωρία.
δείτε https://dodonipublications.gr/shop/theatro/meletes-gia-to-theatro/theatrografies-teychos-28/

19/02/2024

Η παράσταση ALARME του Θεάτρου Άττις αρύεται από τα διασωθέντα σπαράγματα αλληλογραφίας μεταξύ των δύο βασιλισσών, Μαρίας Στιούαρτ (νόμιμη διάδοχος τριών θρόνων, καθολική) και Ελισάβετ Α᾿ (νόθα κόρη του Ερρίκου Η’, προτεστάντισσα), όπου καταγράφεται η πολυκύμαντη και συγκρουσιακή σχέση τους, η οποία οδήγησε στην εκτέλεση της πρώτης, με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας, μετά τον πολυετή εγκλεισμό της στη φυλακή. Μια παράδοξη όσο και ολέθρια σχέση αγάπης-μίσους, η οποία χρησιμοποιείται από τον Τερζόπουλου ως η αφορμή για να ανατάμει το πολυεπίπεδα στρωματοποιημένο υπόβαθρο της εξουσίας. Με το ALARME, ένα αναγκαίο ξύπνημα απέναντι στην εξουσία και τις ποικιλώνυμες εκφάνσεις της, ο Τερζόπουλος επιχειρεί να φωτίσει τα αποτελέσματα της βιαιότητας που επιφέρει η μανιώδης επιδίωξη της εξουσίας, αλλά και της επιθετικότητας που γεννά η διαφθορά.

Το άρθρο με τίτλο «Η βία της εξουσίας μεσα απο την παράσταση ALARME (Αθήνα 2010, 2022 / Βουδαπέστη 2021 / Τυφλίδα 2022) του Θόδωρου Τερζόπουλου» της Κατερίνας Κήκου δημοσιεύεται στο τεύχος 28 του περιοδικού Θεατρογραφίες

** Η Κατερίνα Κήκου είναι υποψήφια διδάκτωρ ΕΚΠΑ, τμήματος Θεατρικών Σπουδών‧ υπότροφος ιδρύματος ΩΝΑΣΗ για μεταπτυχιακές σπουδές στον κλασικό χορό (Νέα Υόρκη και Λονδίνο)‧ με μεταπτυχιακό Σκηνοθεσίας και Υποκριτικής ( ΑΠΚΥ), μεταπτυχιακό Αρχαίου Δράματος (ΑΠΚΥ). Προπτυχιακό Φυσικομαθηματικού (Παν. Πατρών). Επαγγελματική καλλιτεχνική εμπειρία: ΚΘΒΕ (2 έτη), Εθνική Λυρική Σκηνή (28 έτη) ως μόνιμο μέλος. Παράλληλη τριετής συνεργασία με ομάδες του εξωτερικού και ελληνικές, ως σολίστ, καθώς και δωδεκαετής διδασκαλική εμπειρία. Το ρεπερτόριό της ανέρχεται σε 120 έργα κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου, όπερες, οπερέτες, χοροδράματα, κ.ά., με περιοδείες σε όλη την Ελλάδα και 20 χώρες του εξωτερικού.

φωτογραφία από την παράσταση: Johanna Weber
το φωτογραφικό υλικό αντλήθηκε από http://attistheatre.com/show/alarme-g-2010/

15/02/2024

Στο 28ο τεύχος του περιοδικού #Θεατρογραφίες δημοσιεύονται επιστημονικά άρθρα που αφορούν τις επιστήμες του θεάματος και της τέχνης.

Το άρθρο "Πλάσματα, cyborgs και αλγόριθμοι: μια εισαγωγή στις μετα-ανθρώπινες μορφές του σύγχρονου ελληνικού παραστασιακού οικοσυστήματος" του Τάσου Αγγελόπουλου, Θεατρολόγου, Phd-Σκηνοθέτη παρουσιάζει τρεις μελέτες περίπτωσης από το σύγχρονο, ελληνικό παραστασιακό οικοσύστημα, που ενσωματώνουν, παρουσιάζουν και σχολιάζουν την μετα-ανθρώπινη συνθήκη. Το άρθρο σε καμία περίπτωση δεν επιχειρεί να εξαντλήσει το θέμα, αλλά, πολύ περισσότερο, να εκκινήσει μια συζήτηση για τις μετα-ανθρώπινες μορφές, που σιγά-σιγά βρίσκουν τη θέση τους και στην ελληνική «σκηνή», υπονοώντας ότι, ενδεχομένως, να βρισκόμαστε μπροστά σε έναν νέου τύπου «ανθρωπισμό».

Τι κοινό μπορεί να έχουν ένα queerstand-upcomedian, ένα ρομπότ και ένας αλγόριθμος στη θέση του κεντρικού performer; Τι τους ενώνει μεταξύ τους και τι τους χωρίζει από το θέατρο, όπως έχουμε συνηθίσει να το αντιλαμβανόμαστε; Και, τελικά, τι σημαίνει για το παραστασιακό, αλλά και το ευρύτερο πολιτικο-κοινωνικό οικοσύστημα, η ολοένα και πιο συχνή είσοδο στη σκηνή του μη-άμεσα κατανοήσιμα ανθρώπινου, του «παράξενου», του μη-αρτιμελούς, του τεχνολογικού και ψηφιακού αυθύπαρκτου όντος; Αυτά είναι τα ερωτήματα, που περισσότερο επιχειρεί να θέσει, παρά νααπαντήσει το παρόν άρθρο.
photo: Happiness, Dries Verhoeven, Πεδίο του Άρεως 2022

03/02/2024

Η Μαριέττα Λούβαρη Marietta Louvari με αφορμή την παράσταση Μαθήματα Οικιακής Οικονομίας πήρε συνέντευξη από τη Μιχαέλα Αντωνίου.

Πώς γίνεται να συνομιλούν το μανιφέστο της Γαλλίδας συγγραφέως, στοχάστριας και φεμινίστριας του 18ου αιώνα, Olympe de Gouges[i] και ο Οδηγός Μαγειρικής του Νικολάου Τσελεμεντέ με τις ιστορίες τριών γυναικών διαφορετικών γενεών που ζουν στην ελληνική πραγματικότητα του 20ου αιώνα; Την απάντηση δίνει με την ποιητική σκηνική της γλώσσα η Μιχαέλα Αντωνίου σε ένα λιτά διαμορφωμένο χώρο του θεάτρου Vault. Γύρω από την εικαστική εγκατάσταση της Μαρίας Κονομή, σημείο αφετηρίας και αναφοράς, περιστρέφονται γυναικείες φιγούρες που αναμετρώνται άλλοτε με τα σκοτεινά κι άλλοτε με τα φωτεινά γνωρίσματα της ύπαρξης: Γυναίκα - Κόρη - Μάνα - Σύζυγος - Πολίτης - Αγωνίστρια.
photo credit: Χριστίνα Φυλακτοπούλου

Η Μαριέττα Λούβαρη με αφορμή την παράσταση Μαθήματα Οικιακής Οικονομίας πήρε συνένετυξη από τη Μιχαέλα Αντωνίου. Πώς γίνεται να συνομιλούν το μανιφέστο της Γαλλίδ...

28/01/2024

Τη συνέντευξη, που δημοσιεύεται ολόκληρη στο τεύχος 28, πήρε ο Αντώνης Τσίλλερ, θεατρολόγος-υποψήφιος διδάκτωρ Πανεπιστημίου Πατρών

Τη συνέντευξη, που δημοσιεύεται ολόκληρη στο τεύχος 28, πήρε ο Αντώνης Τσίλλερ, θεατρολόγος-υποψήφιος διδάκτωρ Πανεπιστημίου Πατρών. Ο Δημήτρης Τσατσούλης είναι Ομ....

03/01/2024

Κυκλοφόρησε το το 28ο τεύχος της περιοδικής έκδοσης Θεατρογραφίες με επιστημονικά άρθρα για τις επιστήμες του θεάματος και τις τέχνες. Το συγκεκριμένο τεύχος, εν μέρει αφιερωματικό, συγκεντρώνει επιστημονικά άρθρα για το πολιτικό θέατρο και τρεις συνεντεύξεις από γνωστά πρόσωπα του θεάτρου: Δημήτρης Τσατσούλης, Μιχαέλα Αντωνίου και Λένα Κιτσοπούλου. Στη θέση του επίμετρου ένα άρθρο του Jerzy Grotowski με τίτλο Απάντηση στον Στανισλάφσκι/ Reply to Stanislavsky.
περισσότερα για τα περιεχόμενα
https://dodonipublications.gr/shop/theatro/meletes-gia-to-theatro/theatrografies-teychos-28/

11/09/2023

51ο Φεστιβάλ Βιβλίου
περίπτερο 45

17/05/2023

___παράταση προθεσμίας υποβολής άρθρων___
Οι Εκδόσεις Δωδώνη - Ekdoseis Dodoni καλούν όσες/όσους ενδιαφέρονται να καταθέσουν πρωτότυπο-πρωτόγραφο επιστημονικό κείμενο, ελεύθερης ή αφιερωματικής θεματικής, για το επόμενο τεύχος των Θεατρογραφιών ΘΕΑΤΡΟγραφίες

Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να αποστείλουν το άρθρο τους, έως 3500 λέξεις (συμπεριλαμβανομένων υποσημειώσεων και βιβλιογραφικών αναφορών), το οποίο θα πρέπει να συνοδεύεται από μία περίληψή του και ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα του συντάκτη.
Το κείμενο θα πρέπει να υποβληθεί σε μορφή doc ή docx (word document), με όνομα αρχείου το επίθετο του εισηγητή με κεφαλαία γράμματα, παύλα και ακολούθως τον τίτλο της εργασίας και να αποσταλεί στην ηλεκτρονική διεύθυνση
👉 [email protected]
έως και τη Κυριακή 6 Αυγούστου 2023

Εάν κριθεί απαραίτητο –και εφόσον εγκριθεί από τη συντακτική επιτροπή η προσθήκη του άρθρου στο περιοδικό–, το άρθρο θα επιστραφεί με διορθώσεις/παρατηρήσεις από τους επιμελητές της έκδοσης. Δεν γίνονται δεκτά άρθρα τα οποία έχουν δημοσιευτεί ή πρόκειται να δημοσιευτούν σε άλλο έντυπο ή ηλεκτρονικό μέσο.

ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ/ΑΞΟΝΕΣ ΤΩΝ ΕΠΟΜΕΝΩΝ ΔΥΟ ΤΕΥΧΩΝ
Το πολιτικό θέατρο και οι εκπρόσωποί του
Το πολιτικό θέατρο σήμερα: η αναπαράσταση και η πρόσληψή του από κοινό και κριτικούς
Σύγχρονο πολιτικό θέατρο: σκηνικές και θεωρητικές προσεγγίσεις
Το πολιτικό θέατρο από την αρχαιότητα έως σήμερα
Σύγχρονες πολιτικές και θεωρητικές προσεγγίσεις και μεταγραφές του Αρχαίου Δράματος
Θέατρο και κρίση: ο ρόλος του θεάτρου στα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα
Νεότερα θεατρικά είδη και το πολιτικό τους υπόβαθρο

Οι Θεατρογραφίες συγκροτούν ένα corpus από ιδέες που διατυπώνονται χαρακτηριστικά για να επικυρώσουν τη δύναμη του άφθαρτου Χρόνου και του Καιρού που παλαιώνεται. ....

19/03/2023

__________παράταση προθεσμίας υποβολής άρθρων__________
Οι Εκδόσεις Δωδώνη καλούν όσες/όσους ενδιαφέρονται να καταθέσουν πρωτότυπο-πρωτόγραφο επιστημονικό κείμενο, ελεύθερης ή αφιερωματικής θεματικής, για το επόμενο τεύχος των Θεατρογραφιών ΘΕΑΤΡΟγραφίες
Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να αποστείλουν το άρθρο τους, έως 3500 λέξεις (συμπεριλαμβανομένων υποσημειώσεων και βιβλιογραφικών αναφορών), το οποίο θα πρέπει να συνοδεύεται από μία περίληψή του και ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα του συντάκτη.
Το κείμενο θα πρέπει να υποβληθεί σε μορφή doc ή docx (word document), με όνομα αρχείου το επίθετο του εισηγητή με κεφαλαία γράμματα, παύλα και ακολούθως τον τίτλο της εργασίας και να αποσταλεί στην ηλεκτρονική διεύθυνση
👉 [email protected]
έως και τη Κυριακή 6 Αυγούστου 2023
Εάν κριθεί απαραίτητο –και εφόσον εγκριθεί από τη συντακτική επιτροπή η προσθήκη του άρθρου στο περιοδικό–, το άρθρο θα επιστραφεί με διορθώσεις/παρατηρήσεις από τους επιμελητές της έκδοσης. Δεν γίνονται δεκτά άρθρα τα οποία έχουν δημοσιευτεί ή πρόκειται να δημοσιευτούν σε άλλο έντυπο ή ηλεκτρονικό μέσο.

ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ/ΑΞΟΝΕΣ ΤΩΝ ΕΠΟΜΕΝΩΝ ΔΥΟ ΤΕΥΧΩΝ
Το πολιτικό θέατρο και οι εκπρόσωποί του
Το πολιτικό θέατρο σήμερα: η αναπαράσταση και η πρόσληψή του από κοινό και κριτικούς
Σύγχρονο πολιτικό θέατρο: σκηνικές και θεωρητικές προσεγγίσεις
Το πολιτικό θέατρο από την αρχαιότητα έως σήμερα
Σύγχρονες πολιτικές και θεωρητικές προσεγγίσεις και μεταγραφές του Αρχαίου Δράματος
Θέατρο και κρίση: ο ρόλος του θεάτρου στα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα
Νεότερα θεατρικά είδη και το πολιτικό τους υπόβαθρο

28/12/2022

το 27ο τεύχος του περιοδικού ΘΕΑΤΡΟγραφίες

02/09/2022

50ό Φεστιβάλ Βιβλίου
Θεατρογραφίες τεύχη 24-25-26
Περίπτερο 74

10/04/2022

Οι Εκδόσεις Δωδώνη καλούν όσες/όσους ενδιαφέρονται να καταθέσουν πρωτόγραφο-πρωτότυπο επιστημονικό κείμενο, ελεύθερης θεματικής, για το επόμενο τεύχος των Θεατρογραφιών.
Οι ενδιαφερόμενες/οι θα πρέπει να αποστείλουν το άρθρο τους, έως 3500 λέξεων (συμπεριλαμβανομένων υποσημειώσεων και βιβλιογραφικών αναφορών), το οποίο θα πρέπει να συνοδεύεται από μία περίληψη του άρθρου (έως 150 λέξεις), καθώς και από σύντομο βιογραφικό σημείωμα του συντάκτη
στην ηλεκτρονική διεύθυνση:
[email protected]
Δεν γίνονται δεκτά άρθρα τα οποία έχουν δημοσιευτεί ή πρόκειται να δημοσιευτούν σε άλλο έντυπο ή ηλεκτρονικό μέσο.

Ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο Εκδόσεων Δωδώνη. Θέατρο, Φιλοσοφία, Ιστορία, Πολιτική, Λαογραφία, Λογοτεχνία. Γνωστοί Συγγραφείς και Μεταφραστές. Προσφορές και προτάσεις...

03/04/2022

Θεατρογραφίες-τεύχος 26 | ένα περιοδικό για τις επιστήμες του θεάματος και της τέχνης

22/02/2022

ΘΕΑΤΡΟγραφίες | τεύχος 26
“Waiting…” μια θεωρητική προσέγγιση στο Περιμένοντας τον Γκοντό της Martha Artapyridou

20/02/2022

Θεατρογραφίες | τεύχη 24-25-26
επιστημονική περιοδική έκδοση
για τις επιστήμες του θεάματος και της τέχνης

Ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο Εκδόσεων Δωδώνη. Θέατρο, Φιλοσοφία, Ιστορία, Πολιτική, Λαογραφία, Λογοτεχνία. Γνωστοί Συγγραφείς και Μεταφραστές. Προσφορές και προτάσεις...

20/02/2022

ΘΕΑΤΡΟγραφίες | κριτική θεάτρου
Προμηθέας Δεσμώτης του Αισχύλου της Tonia TsamouriTonia Tsamouri

28/01/2022

Πεθαίνω in situ / κωνσταντίνος αβράμης
ΘΕΑΤΡΟγραφίες τεύχος 26

25/01/2022

ΘΕΑΤΡΟγραφίες | τεύχος 26
H φεμινιστική υπονόμευση της Δηιάνειρας στην εμπλοκή του θεϊκού και ηρωικού στοιχείου στις Τραχίνιες του Σοφοκλή του Demetrios Zapantis

περισσότερα: https://www.dodonipublications.gr/product/15231/theatrografies-teyxos-26.html

18/12/2020

Θεατρογραφίες | τεύχος 25
Συνέντευξη με τον Adrian Frieling
στον Αντώνη Τσίλλερ, θεατρολόγο-ηθοποιό
δείτε περισσότερα: https://www.dodonipublications.gr/product/14900/theatrografies-teyxos-25.html

10/12/2020

θεατρογραφίες | τεύχος 25

απόσπασμα από τη συνέντευξη του Σεργκέι Κοβαλέβιτς
της Μαριέττας Λούβαρη

//Ο Σεργκέι Κοβαλέβιτς είναι επικεφαλής του Διεθνούς Παρατηρητηρίου Θεάτρου και διευθυντής, δάσκαλος μεθοδολογίας του Μουσικού και Δραματικού Θεάτρου στη Μόσχα. Εξειδικεύεται στην ανάπτυξη της θεατρικής ανθρωπολογίας και ερευνά την ενσωμάτωση των αρχών της παράδοσης στη σύγχρονη τέχνη, στους τομείς του θεάτρου και του πολιτισμού. //

___Ως επικεφαλής του Διεθνούς Παρατηρητηρίου Θεάτρου θα θέλαμε να μας πείτε ποιοι είναι οι στόχοι αυτού του θεάτρου. Ποια ιδιαιτερότητα έχει η εκπαίδευση ενός ηθοποιού αυτού του θεάτρου σε σχέση με πιο συμβατικές μορφές εκπαίδευσης.

Τον όρο παρατηρητήριο δεν τον χρησιμοποιώ με την κλασική του έννοια, αλλά με την έννοια του στοχασμού και της δράσης. Συνήθως, όταν μιλάμε για θέατρο, μιλάμε για δράση, όμως είναι τόσο κορεσμένη πια αυτή η λέξη που έχουμε φτάσει να μην καταλαβαίνουμε την πραγματική της σημασία. Ηθοποιός και δράση, ασφαλώς, συνδέονται. Με τον Γκροτόφσκι εμφανίστηκε ο όρος performer, ο οποίος έχει χάσει και αυτός το νόημά του επειδή όλοι πια τον χρησιμοποιούν. Τώρα, βρισκόμαστε στην εποχή του μεταδραματικού θεάτρου και αυτό το είδος διαφοροποιείται από την performance. Θα μπορούσαμε για παράδειγμα να πίνουμε καφέ, μπροστά μας να έχουμε θεατές κι αυτό να το αποκαλούμε «θέατρο». Από αυτό μπορούμε να διακρίνουμε την επέκταση των ορίων του θεάτρου κι αν σας ζητήσω τον ορισμό του θεάτρου, θα το σκέφτεστε για πολλή ώρα και στο τέλος θα δώσετε και διαφορετικές απαντήσεις. Αυτή η έννοια του παρατηρητηρίου έχει πολύ μεγάλη σημασία για μένα. Εάν έχετε διαβάσει το κείμενο του Γκροτόφσκι για τον performer, θα έχετε δει πως αναφέρεται στην εικόνα δύο πουλιών εκ των οποίων το ένα τσιμπολογάει την τροφή του και το άλλο παρατηρεί. Το πουλί που τρώει θα πεθάνει, ενώ το άλλο που παρατηρεί, θα συνεχίσει να ζει. Αυτό το κείμενο του Γκροτόφσκι είναι πολύ σημαντικό για την κατανόηση του θεάτρου.

15/11/2020

με δωρεάν αποστολή στον χώρο σας το 25ο τεύχος των Θεατρογραφιών

* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβα....