Adeptus

27/02/2024

Ostatni artykuł z naszego 19 numeru to tekst Marty Cmiel-Bażant (Instytut Slawistyki Zachodniej i Południowej UW) pt. „Autobiograficzne czytanie powieści «Drwiące żądze» Draga Jančara”:
„Powieść Drwiące” żądze ukazała się w 1993 roku (...). Synkretyczne i wielowątkowe dzieło opisuje pobyt słoweńskiego pisarza w Nowym Orleanie i Nowym Jorku. Ponieważ Jančar również otrzymał stypendium Fulbrighta dla pisarzy w USA w 1985 roku, powieść bywa odczytywana w kluczu autobiograficznym, mimo że autor nie zawarł z czytelnikiem paktu autobiograficznego. Artykuł podejmuje na tym przykładzie problematykę autobiografii jako gatunku i sposobu czytania, oraz współczesnych gier z konwencją, aby odpowiedzieć na pytanie, co skłania odbiorców do autobiograficznego odczytania powieści.
---
DOI: https://doi.org/10.11649/a.2634
---
The final paper from our 19th issue is Marta Cmiel-Bażant's (Instytut Slawistyki Zachodniej i Południowej UW) study "An Autobiographical Reading of Drago Jančar’s Novel «Mocking Desire»":
The novel "Mocking Desire" was published in 1993 (...). This hybrid and multifaceted literary work describes the Slovenian writer’s stay in New Orleans and in New York. Because Jančar visited the United States on a Fulbright Fellowship in 1985, his novel is read as an autobiography, although the author has not established an autobiographical pact with the reader. The aim of this study is to consider the autobiographical writing as a literary genre, the figure of reading, and the play with convention, in order to answer the question what provokes the autobiographical reading of "Mocking Desire".

09/01/2024

Artykuł „O (re)konstrukcji tożsamości w warunkach rosyjsko-żydowskiego pogranicza (na przykładzie opowiadania «Jabłka z sadu Szlicbutera» Diny Rubiny)” Agnieszki Lenart (Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Śląskiego) poświęcony jest zagadnieniu tożsamości kształtowanej na rosyjsko-żydowskim pograniczu. W tekście omówiono opowiadanie Diny Rubiny „Jabłka z sadu Szlicbutera” jako opowieść autobiograficzną, która odzwierciedla rzeczywiste procesy rekonstrukcji tożsamości autora–bohatera, przedstawiciela Wielkiej Aliji, człowieka żyjącego na styku kultur. Autor dochodzi do wniosku, że nie ma stałej i niezmiennej tożsamości. Szczególnie w warunkach pogranicza kulturowego oraz w momentach granicznych (...) tożsamość ewoluuje i podlega ciągłej rekonstrukcji.
---
DOI: https://doi.org/10.11649/a.2758
---
Agnieszka Lenart's (Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Śląskiego) article “On the (Re)construction of Identity in the Conditions of Russian-Jewish Borderland (Based on the Story «Apples from Shlitzbutter’s Garden» by Dina Rubina)” is devoted to the issues of identity formed in the Russian-Jewish borderland. The study discusses Dina Rubina’s short story “Iabloki iz sada Shlitsbutera” as an autobiographical tale that reflects the actual processes of reconstructing the identity of the author-hero, a representative of the Great Aliyah, a person living at the crossroads of cultures. The author concludes that there is no fixed and unchanging identity. Particularly in the conditions of a cultural borderland and in watershed moments (...), identity evolves and is subject to constant reconstruction.

05/01/2024

Our next paper, "Silesia – Silentium: Silesian Women in Anna Dziewit-Meller’s Prose" written by Magdalena Krzyżanowska (Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Śląskiego) aims to present the image of the Silesian women emerging from the novels by Anna Dziewit-Meller (...). The analysis and interpretation focused on the category of silence inscribed in the studied text allow the author to draw conclusions about the complicated family relationships of women, marked by the twentieth-century history of Upper Silesia. In the article, the author posits a thesis about silence as an immanent trait of Dziewit-Meller’s protagonists, and asks whether they have a chance of breaking out of the circle of traumas passed down in their families.
---
DOI: https://doi.org/10.11649/a.2750
---
Celem artykułu „Silesia – Silentium. Ślązaczki w prozie Anny Dziewit-Meller” autorstwa Magdaleny Krzyżanowskiej (Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Śląskiego) jest przedstawienie wizerunku Ślązaczek wyłaniającego się z dwóch powieści Anny Dziewit-Meller (...). Analiza i interpretacja skoncentrowana na wpisanej w badany tekst kategorii przemilczenia pozwala autorce na wyprowadzenie wniosków dotyczących skomplikowanych relacji rodzinnych kobiet, naznaczonych dwudziestowieczną historią Górnego Śląska. W artykule autorka stawia tezę o milczeniu jako immanentnej cesze bohaterek książek Anny Dziewit-Meller oraz zadaje pytanie o to, czy mają one szansę na wyrwanie się z kręgu przekazywanych rodzinie traum.

04/12/2023

Kolejny z tekstów 19 numeru nosi tytuł „Pomiędzy pluricentryzmem a transkulturowością – problematyka języka literatury węgierskiej ze Słowacji”, a jego autorem jest Zoltán Németh (Katedra Hungarystyki UW):

W artykule przeanalizowano specyficzny typ użycia języka we współczesnej literaturze węgierskiej na Słowacji. W utworach literackich kilku autorów węgierskich na Słowacji pojawia się język oparty na zjawiskach kontaktu i dialektyce regionalnej języka węgierskiego i słowackiego. Zjawisko to jest interpretowane w artykule przy pomocą narzędzi metodologicznych pluricentryzmu, który służy za podstawę interpretacji językowej, oraz transkulturalizmu, który stanowi punkt wyjścia analizy literackiej. Interpretacja zjawisk kontaktu językowego, poziomów hybrydyzacji i dialektu opiera się na utworach Kálmána Gábora, Lajosa Grendela, Mili Haugovej, Anikó N. Tóth, Anikó Polgár, Norberta Györgya, Zoltána Hizsnyaiego, Árpáda Tőzséra, Pála Száza.
---
DOI: https://doi.org/10.11649/a.2748
---
Another paper from the 19th issue, written by Zoltán Németh (Department of Hungarian Studies, University of Warsaw), is titled "Between Pluricentrism and Transculturalism: Issues of the Language of Hungarian Literature in Slovakia":

This article examines a specific type of language use in contemporary Hungarian literature in Slovakia. The literary works of several Hungarian authors in Slovakia include a language based on the contact phenomena and regional dialectics of the Hungarian and Slovak languages. The study interprets this phenomenon using the methodological tools of pluricentrism, which serves as a theoretical framework for the linguistic interpretation, and transculturalism, which is a point of departure for literary analysis. The interpretation of language contact phenomena, the levels of hybridisation and dialect focuses on the works of Gábor Kálmán, Lajos Grendel, Mila Haugová, Anikó N. Tóth, Anikó Polgár, Norbert György, Zoltán Hizsnyai, Árpád Tőzsér, Pál Száz.

21/11/2023

Prezentację tekstów z 19 numeru kontynuujemy pracą Macieja Bandura (Instytut Slawistyki Polskiej Akademii Nauk) pt. „Pochodzenie choronimów Pomorza w świetle materiałów językowych”:

Artykuł prezentuje analizę danych językowych dotyczących pochodzenia choronimów Pomorza i ma na celu przedstawienie nowego spojrzenia na dwie sprzeczne hipotezy. Jedna z nich zakłada endonimiczność, druga zapożyczenie od (staro)polskojęzycznych sąsiadów z południa. Celem prezentowanej analizy jest włączenie do debaty, obecnie zdominowanej przez historyków i archeologów, danych językowych z kaszubszczyzny, polszczyzny i połabszczyzny, jak również zaproponowanie prawdopodobnego rozwiązania dla tego zagadnienia.
---
DOI: https://doi.org/10.11649/a.2766
---
We continue our presentation of the contents of issue 19 with Maciej Bandur's (Institute of Slavic Studies, PAS) paper about "The Origins of Pomerania’s Choronyms in the Light of Linguistic Material":

This article presents an analysis of linguistic data concerning the origins of Pomerania’s choronyms and revisits two conflicting hypotheses. One of them assumes endonymy, the other a borrowing from (Old) Polish-speaking neighbours from the south. The aim of the presented analysis is to include in the debate, so far dominated by historians and archaeologists, linguistic data from Kashubian, Polish and Polabian, as well as to propose a possible solution to this question.

10/11/2023

Another paper from our 19th issue is the 2nd part of a comprehensive bibliography of Vilamovian culture and Wymysorys language by Tymoteusz Król, Maciej Mętrak & Andrzej Żak (Institute of Slavic Studies, PAS):

"An Annotated Bibliography of Published Works Concerning the Culture of Wilamowice and the Wymysorys Language, 1945–2000 and 2020–2022" (...) contains a list of 89 publications (...) concerning the history, culture and language of Wilamowice (...). The town is well known for its unusual folk costume and the critically endangered minority language known as Wymysorys. Although the bibliography mainly covers academic works (...) and popular science publications, it also includes a section listing literary works published in Wymysorys.
---
DOI: https://doi.org/10.11649/a.2751
---
Kolejny tekst z naszego 19 numeru to druga część zbiorczej bibliografii kultury i języka Wilamowic, opracowana przez Tymoteusza Króla, Macieja Mętraka i Andrzeja Żaka (Instytut Slawistyki Polskiej Akademii Nauk):

„Bibliografia adnotowana publikacji dotyczących kultury Wilamowic i języka wilamowskiego z lat 1945–2000 i 2020–2022” (...) zawiera listę 89 publikacji (...) dotyczących historii, kultury i języka Wilamowic (...). Miejscowość ta słynie z niezwykle bogatego stroju ludowego i zagrożonego wymarciem języka mniejszościowego znanego jako wymysiöeryś. Bibliografia obejmuje przede wszystkim publikacje o charakterze naukowym (...) oraz popularnonaukowym, ale zawiera również suplement wymieniający literaturę piękną wydawaną w języku wilamowskim.

24/10/2023

The second of our Vilamovian papers in the 19th issue is "The Covid-19 Pandemic and Contemporary Identity Attitudes of Young Vilamovians" written by Justyna Majerska-Sznajder (Stowarzyszenie Wilamowianie/Wydział „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego): As a minority, Vilamovians (...) were forced to abandon their language, traditional costume and any other signs of ethnic distinctiveness. As a result, Vilamovian culture began to quickly disappear. It is only recent decades that have seen a change in the situation, thanks to the youngest generation becoming involved in the revitalisation process. The engagement of researchers and the process of overcoming the historical trauma by the community members not only encouraged them to openly speak about Vilamovian identity – these developments also put it on a new track, adapting it to the realities of the twenty-first century. As it turned out, identity and the sense of distinctiveness were a much stronger determinant of the ethnic group than the language or traditional costume, which, although in use again, are far less popular among Vilamovians. The Covid-19 pandemic had an unprecedented impact not only on the expressed identity attitudes, but also on activities shaping the revitalisation policy.
---
https://doi.org/10.11649/a.2760
---
Drugi z wilamowskich tekstów w 19 numerze to praca „Pandemia COVID-19 a współczesne postawy tożsamościowe młodych Wilamowian” autorstwa Justyny Majerskiej-Sznajder (Stowarzyszenie Wilamowianie/Wydział „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego): Wilamowianie jako mniejszość zmuszeni byli (...) do porzucenia języka, stroju oraz prezentowania wszelkich odrębności. Skutkiem tego kultura wilamowska zaczęła zamierać. Zmianę przyniosły dopiero ostatnie dekady, kiedy to pokolenie młodzieży zaangażowało się w działania rewitalizacyjne. Zaangażowanie badaczy i przezwyciężanie traumy historycznej przez członków społeczności wpłynęło nie tylko na otwarte mówienie o wilamowskiej tożsamości, ale również pchnęło ją na nowe tory, dostosowując do realiów XXI wieku. Okazało się, że tożsamość i poczucie odrębności były o wiele mocniejszym wyznacznikiem grupy etnicznej niż język czy strój – które, choć powróciły do użycia, cieszą się znacznie mniejszą popularnością wśród Wilamowian. Wybuch pandemii COVID-19 bezprecedensowo wpłynął nie tylko na prezentowane postawy tożsamościowe, ale także działania kształtujące politykę rewitalizacyjną.

18/09/2023

W kolejnym artykule z numeru 19 wracamy do dobrze znanych czytelnikom „Adeptusa” Wilamowic. W pracy Tymoteusza Króla (Instytut Slawistyki Polskiej Akademii Nauk) pt. „»Ale to chyba nie jest wilamowskie« . Mniej znane wyznaczniki odrębności kulturowej Wilamowian” (https://doi.org/10.11649/a.2746) „(...) przedstawiono wyznaczniki wilamowskiej odrębności, które ważne są dla współczesnych Wilamowian, szczególnie dla młodzieży zaangażowanej w rewitalizację językową. Są to m.in. wilamowska polszczyzna, wielojęzyczność, pastorałka wilamowska, jajecznica po wilamowsku, wilamowskie kluski wigilijne i picie wódki z jednego kieliszka. Choć występują również w innych regionach, także w okolicznych wsiach, stanowią dla wielu Wilamowian równie ważny atrybut wilamowskości. Ważniejsze niż ich „obiektywna” niepowtarzalność jest to, że podczas przeprowadzanych przez autora badań szczególnie młodzi Wilamowianie uważali je za odpowiednie do wyrażania swojej tożsamości i związanej z nią odmienności kulturowej. Być może któreś z nich staną się w przyszłości dla Wilamowian ważniejsze niż strój lub język. Granice etniczne bowiem nie są efektem posiadania przez członków grupy etnicznej odrębnej kultury, ale ich działania w celu odróżnienia się od innych.”

---

Another paper from our 19th issue takes us back to Wilamowice, a place well-known to all regular readers of "Adeptus". In the article "»But this doesn’t look Vilamovian«: Lesser-Known Determinants of the Cultural Distinctiveness of Vilamovians" (https://doi.org/10.11649/a.2746) Tymoteusz Król (Instytut Slawistyki Polskiej Akademii Nauk) "(...) presents the determinants of Vilamovian distinctiveness that are important for contemporary Vilamovians, especially for young people involved in linguistic revitalisation. These are, among others, Vilamovian Polish, multilingualism, Vilamovian Christmas songs, Vilamovian-style scrambled eggs, Vilamovian Christmas Eve noodles and drinking from one glass. Although they are also found in other regions, including nearby villages, they are an equally important attribute of Vilamovianness for many Vilamovians. More important than their “objective” uniqueness is the fact that during the research carried out by the author, particularly young people from Wilamowice considered them appropriate for expressing their identity and the cultural distinctiveness related to it. Perhaps in the future some of them will become more important for Vilamovians than the costume or language. Ethnic boundaries are not the result of members of an ethnic community having a separate culture, but of their actions in order to distinguish themselves from others."

14/09/2023

The 5th text in our latest issue is "Project VVV and the Issue of Revitalising Valoc’" (https://doi.org/10.11649/a.2721), written by Fabio Scetti (Université Paul-Valéry - Montpellier) and Federica Salamino (independent researcher):

This article provides an insight into the complex issue of producing the first edition of the dictionary of Valoc’ – a variety of Lombard spoken in Val Masino, lower Valtellina (northern Italy). This new lexicographic project was initiated in 2017 and is called Vocabolär del Valoc’ de la Val Mäśen – VVV (...). Our research team works on the material of an unpublished dictionary based on interviews collected in the 1960s and 1970s. Our methodological approach is both that of dialectology and sociolinguistics as we complement our study with observations and interviews among Valoc’ speakers of different ages, genders and occupations, to see how it is still used today. Moreover, our approach allowed us to observe the process of the transmission of Valoc’ from one generation to another as well as some discourses among speakers on its uses. (...)

---

Piąty z tekstów w naszym najnowszym numerze to „Projekt VVV i kwestia rewitalizacji dialektu Valoc’” (https://doi.org/10.11649/a.2721), autorstwa Fabio Scettiego (Université Paul-Valéry - Montpellier) i Federiki Salamino (badaczka niezależna):

Niniejszy artykuł przedstawia złożone zagadnienie, jakim jest opracowanie i wydanie po raz pierwszy słownika Valoc’, dialektu używanego w Val Masino, w dolnej Valtellinie (północne Włochy). Ten nowy projekt leksykograficzny rozpoczął się w 2017 roku i nosi nazwę VVV (Vocabolär del Valoc’ de la Val Mäśen) (...).Praca naszego zespołu badawczego bazuje na starszym, nieopublikowanym słowniku, opartym na wywiadach zebranych w latach 60. i 70. XX wieku. Nasze opracowanie obejmuje zarówno dialektologię, jak i socjolingwistykę, gdyż uzupełniamy nasze badanie obserwacjami i wywiadami wśród posługujących się dialektem osób w różnym wieku, różnej płci i różnych zawodów, chcemy bowiem zobaczyć, w jaki sposób Valoc’ jest nadal używany. Co więcej, nasze podejście metodologiczne pozwoliło nam zaobserwować proces przekazywania Valoc’ z pokolenia na pokolenie oraz zebrać informacje wśród jego użytkowników na temat zastosowań dialektu. (...)

28/08/2023

Our next article, written by Antony Hoyte-West (Wydział Anglistyki UAM) takes us to the Caribbean islands of Jamaica and Trinidad & Tobago (https://doi.org/10.11649/a.2722):

"Spanish and Creole: Exploring Aspects of Minority and Minoritised Languages in Jamaica and Trinidad & Tobago"

As the two largest countries in the Anglophone Caribbean, the sole official language of both Jamaica and Trinidad & Tobago is English. This status, however, does not accommodate the historical and contemporary multilingualism common to both countries. Mindful of the islands’ colonial past, as well as their geographical proximity to Latin America, the government of Trinidad & Tobago has designated Spanish as the country’s official foreign language, and there have been calls for the same move to be made in Jamaica. (...) this preliminary literature-based study examines relevant Jamaican and Trinidad & Tobago policies through the lens of the language policy model (...), which foregrounds the four interlinked concepts of national ideology, the role of English, a country’s sociolinguistic structure, and minority language rights. Particular attention will be focused on current initiatives regarding the latter, as well as seeking to examine how governmental emphasis on Spanish – given the existence of these local Creole languages – is viewed within the Jamaican and Trinidad & Tobago contexts.

---

Nasz kolejny artykuł, którego autorem jest Antony Hoyte-West (Wydział Anglistyki UAM), przenosi nas na karaibskie wyspy Jamajkę oraz Trynidad i Tobago (https://doi.org/10.11649/a.2722):

„Język hiszpański i języki kreolskie: sytuacja języków mniejszościowych i marginalizowanych na Jamajce oraz Trynidadzie i Tobago – rekonesans badawczy”

Jamajka oraz Trynidad i Tobago to dwa największe kraje anglojęzycznych Karaibów. Choć w każdym z nich język angielski stanowi jedyny język oficjalny, jego status nie uwzględnia wspólnej dla obu krajów historycznej i współczesnej wielojęzyczności. Z uwagi na kolonialną przeszłość wysp, a także geograficzną bliskość Ameryki Łacińskiej, rząd Trynidadu i Tobago ustanowił język hiszpański oficjalnym językiem obcym kraju, a podobne propozycje pojawiły się również na Jamajce. (...) Niniejsza praca, oparta na dostępnej literaturze, stanowi wstępną analizę polityki Jamajki oraz Trynidadu i Tobago przeprowadzoną przez pryzmat modelu polityki językowej (...). Model ten wysuwa na pierwszy plan cztery wzajemnie powiązane zagadnienia: ideologię narodową, rolę języka angielskiego, strukturę socjolingwistyczną kraju i prawa językowe mniejszości. Uwaga została zwrócona szczególnie na bieżące inicjatywy dotyczące ostatniego z wymienionych aspektów, a także na zbadanie, jak nacisk władz na naukę języka hiszpańskiego postrzegany jest w kontekście lokalnych języków kreolskich Jamajki oraz Trynidadu i Tobago.

01/08/2023

Another paper from Adeptus 19: "Migration, Demography, and Minority Language Learning: A Case of Wales" by Karolina Rosiak (Centre for Celtic Studies, Wydział Anglistyki UAM), https://doi.org/10.11649/a.2752

The present article discusses the role of adult migrants to Wales in the country’s demographics and maintenance and promotion of the Welsh language. The Welsh society is an ageing society, predicted in the long run to rely on immigration as a solution to the socio-economic problems of the demographic decline. (...) Drawing on data from two ethnographic studies in Wales, I discuss the experiences of Polish adult migrants with Welsh, their motivations to learn it and their attitudes and ideologies towards the language. I also provide recommendations for adjustments in language planning on the micro-level.

---

Dalszy artykuł z numeru 19 Adeptusa to praca Karoliny Rosiak (Pracownia Studiów Celtyckich, Wydział Anglistyki UAM) pt. „Migracja, demografia i nauka języków mniejszościowych: przypadek Walii”, https://doi.org/10.11649/a.2752

Niniejszy artykuł omawia rolę dorosłych migrantów na terenie Walii w demografii kraju oraz w zachowaniu i promocji języka walijskiego. Społeczeństwo walijskie jest społeczeństwem starzejącym się, co oznacza, że zgodnie z przewidywaniami będzie w dłuższej perspektywie polegało na imigracji jako rozwiązaniu społeczno-ekonomicznych problemów niżu demograficznego. (...) W oparciu o dane z dwóch badań etnograficznych przeprowadzonych w Walii artykuł omawia doświadczenia dorosłych imigrantów z Polski z językiem walijskim, ich motywacje do nauki oraz postawy i ideologie wobec języka. Przedstawia również zalecenia dotyczące korekt w planowaniu języka na poziomie mikro.

17/07/2023

The first paper in our 19th issue is "Authentic Language as a Contested Concept in Brittany" written by Micheal Hornsby (Centre for Celtic Studies, Wydział Anglistyki UAM), https://doi.org/10.11649/a.2743:

The question of authenticity in language has been approached from a number of theoretical standpoints. A significant type of feature which may bestow authenticity and legitimacy is the linguistic. Linguistic performance can be viewed in terms of either the unreflectingly fluent and competent use by the ideal native speaker or, in opposition, the inauthenticity of the non-native language learner. (...) However, it begs the question: who has the authority to make this distinction and who can validate these authenticity claims? (...) Debates over what constitutes ‘authentic’ language in minority language settings are particularly noticeable, given the processes of revitalisation many of them are going through. This paper aims to move the discussion away from the purely linguistic when considering what authenticity means, and investigate the concept from a more speaker-centred perspective. The example of Breton in Brittany is taken as the case study here (...).
---
Pierwszy artykuł z naszego 19 numeru to praca Michaela Hornsby'ego (Pracownia Studiów Celtyckich, Wydział Anglistyki UAM) pt. „Autentyczność języka jako pojęcie sporne – przypadek Bretanii”, https://doi.org/10.11649/a.2743:

Kwestii „autentyczności” języka przyglądano się już z wielu pozycji teoretycznych. Istotny czynnik nadający autentyczność i legitymizujący użycie języka przez mówcę stanowią często cechy językowe. Realizację językową można opisywać jako bezrefleksyjną, płynną i kompetentną w wykonaniu rodzimego użytkownika języka lub przeciwnie, jako nieautentyczną w przypadku użytkownika nierodzimego, uczącego się języka. (...) Naukowcom jednak nasuwa się pytanie: kto jest upoważniony do dokonywania tego rozróżnienia i kto może potwierdzić postulat autentyczności. (...) Debaty o tym, co stanowi język „autentyczny”, są zauważalne zwłaszcza w przypadku języków mniejszościowych, z których wiele podlega procesom rewitalizacji. Niniejszy artykuł ma na celu przesunięcie dyskusji nad autentycznością języka z czysto językoznawczej perspektywy w kierunku tej skoncentrowanej na mówcy. Jako studium przypadku wybrano język bretoński w Bretanii (...).

10/07/2023

After an unusual period of social media silence, we're finally back online with another series of posts introducing articles from our current issue (19/2022). This time the main topic was "Minority Identities: Maintenance, Transmission and Revitalization" and the editorial written by Maciej Mętrak (Instytut Slawistyki Polskiej Akademii Nauk) can be found here: https://doi.org/10.11649/a.2918
---
Po nietypowo długiej przerwie od mediów społecznościowych, powracamy wreszcie z tradycyjnym cyklem postów przedstawiających artykuły z bieżącego (19/2022) numeru. Tym razem tematem były „Mniejszościowe tożsamości: przekaz, podtrzymywanie i rewitalizacja”, a autorem wstępu, dostępnego pod adresem https://doi.org/10.11649/a.2918 , jest Maciej Mętrak z naszego macierzystego Instytut Slawistyki Polskiej Akademii Nauk:

15/02/2023

Today is the deadline for submissions to our next issue, but don't be disheartened if you're running late: we wil accept papers sent after the deadline if you inform us about it and submit them before the end of February (full CFP in the comments).
---
Dziś mija oficjalny termin nadsyłania tekstów do naszego najnowszego numeru, ale na spóźnialskich autorów czekamy jeszcze do końca miesiąca, prosimy tylko o informację o przygotowywanym zgłoszeniu (treść zaproszenia do publikacji w komentarzu).

20/01/2023

While the most of our 19th issue was out for quite some time, we had a noticable delay with several papers due to technical reasons. Today we can officially announce that Adeptus 19: MINORITY IDENTITIES: MAINTENANCE, TRANSMISSION AND REVITALIZATION, our biggest issue ever with 12 articles + editorial is finally ready and available in open access 🥳!
---
Choć większa część numeru 19 była już od dłuższego czasu dostępna, publikacja kilku tekstów z przyczyn technicznych znacznie się opóźniła. Dziś z przyjemnością informujemy, że Adeptus 19: MNIEJSZOŚCIOWE TOŻSAMOŚCI: PODTRZYMYWANIE, PRZEKAZ I REWITALIZACJA, nasz największy dotąd numer (12 artykułów i wstępniak) nareszcie jest gotowy i wolnodostępny online 🥳!

The Adeptus journal is to promote the achievements of young researchers in different fields of humanities and social sciences [Adeptus to interdyscyplinarne pismo promujące pracę naukową młodych badaczy w zakresie nauk humanistycznych i społecznych]

25/10/2022

We are still working on our 19th issue (the first half of it should be available on October 31st), but we would alreadsy like to remind you about the open call for papers for issue 20: Urban Landscape: Practices of Urban Visual Culture 🏙

25/10/2022

Prace nad numerem 19 wciąż jeszcze trwają (pierwsza transza tekstów trafi na naszą stronę 31 października), ale przypominamy o otwartym naborze tekstów do numeru 20 Adeptusa, którego temat to: (Kraj)obraz miast – praktyki miejskiej kultury wizualnej 🏙

28/07/2022

MAMY A+ i A!
Z dumą i radością informujemy, że decyzją Ministra Edukacji i Nauki otrzymaliśmy KATEGORIĘ🅰️+ w dyscyplinie nauki o kulturze i religii oraz KATEGORIĘ🅰️w dyscyplinie językoznawstwo

👉Ocena była przeprowadzana w ramach trzech kryteriów:
I - poziom naukowy działalności naukowej,
II - efekty finansowe badań naukowych (liczba i wysokość pozyskanych grantów) oraz
III - wpływ działalności naukowej na funkcjonowanie społeczeństwa i gospodarki.
Minister Edukacji i Nauki, biorąc pod uwagę uchwałę Komisji Ewaluacji Nauki, przyznał podmiotom w poszczególnych dyscyplinach naukowych kategorie naukowe: A+, A, B+, B lub C, gdzie A+ jest kategorią najwyższą, a C kategorią najniższą.
💥Kategoria A+ i A dają Instytutowi miejsce w elitarnym gronie najlepszych jednostek naukowych w Polsce.

11/05/2022

Szanowni Państwo,
Instytut Slawistyki PAN serdecznie zaprasza na kurs języka ukraińskiego od podstaw.
👩‍🏫 Zajęcia będą odbywać się dwa razy w tygodniu wieczorami.
Prosimy o wypełnienie formularza. Start od 18 maja
https://forms.gle/hwaoqJBofCuqxBDU9

12/04/2022

Iga Bolewska (Instytut Slawistyki Zachodniej i Południowej UW)

Cmentarz na bośniacko-hercegowińskim pograniczu kulturowym. Analiza struktury tuzlańskiego cmentarza Trnovac⚰️/The Cemetery on the Cultural Borderland of Bosnia and Herzegovina: Analysis of the Structure of Trnovac Cemetery in Tuzla⚰️: https://ispan.waw.pl/journals/index.php/adeptus/article/view/a.2520

W niniejszym artykule zaprezentowano analizę nagrobków znajdujących się na tuzlańskim cmentarzu Trnovac w Bośni i Hercegowinie. Scharakteryzowano badany obszar, kładąc nacisk na cechy lokalnego pogranicza kulturowego i historii miasta, przedstawiono opis badania i jego wyniki. Celem analizy było ukazanie odstępstw od oczekiwanego stanu, wynikających ze specyfiki pogranicza, oraz podjęcie próby ich wyjaśnienia. Podkreślono także wagę cmentarza jako źródła informacji.
---
This article presents an analysis of the tombstones in the Trnovac cemetery of Tuzla, Bosnia and Herzegovina. The studied area was characterized with an emphasis on the features of the local cultural borderland and the history of the city. The text also includes the description of the study and its results. The aim of the presented analysis was to indicate departures from the expected state which result from the characteristics of this borderland, and to attempt to explain them. The importance of the cemetery as a source of information was also emphasized.

07/04/2022

Dorota Karwacka-Pastor (Wydział Filologiczny, Uniwersytet Gdański)

Tropiąc fakty. Parweniusz z rodowodem Jarosława Górskiego🕵️‍♀️/Tracing Facts: Parweniusz z rodowodem [A Parvenu with a Pedigree] by Jarosław Górski🕵️‍♀️: https://ispan.waw.pl/journals/index.php/adeptus/article/view/a.2629

Parweniusz z rodowodem to biografia najpopularniejszego pisarza dwudziestolecia międzywojennego, Tadeusza Dołęgi-Mostowicza. Jarosław Górski rozprawia się z czarną legendą pisarza, z plotkami i sensacyjnymi pogłoskami krążącymi latami na temat życia Mostowicza, które – jak udowadnia biograf – nie miały potwierdzenia w faktach. Górski dogłębnie weryfikuje ogromny materiał źródłowy i ukazuje postać pisarza w nowy, zaskakujący sposób. Jest to świeże spojrzenie nie tylko na życie, ale i twórczość Mostowicza.
---
Parweniusz z rodowodem [A Parvenu with a Pedigree] is a biography of Tadeusz Dołęga-Mostowicz, the most popular Polish writer of the interwar period. Jarosław Górski deals with the black legend of the writer, rumours and sensational hearsay about his life, which has been spread for years and which, as the biographer proves, has not been confirmed by facts. Górski carries out a thorough verification of vast source material and shows the writer’s figure in a new, surprising way. His study provides a fresh insight not only into Mostowicz’s life, but also into his art.