01/08/2020
Քննարկման ամփոփում
Անկախ երաժիշտների “Մուզանավ” հարթակը սկսել է քննարկումների շարք՝ “Չորեքշաբթի չորսին” անվանմամբ՝ հայտնաբերելու և քննարկելու համար հայաստանյան երաժիշտների և ընդհանրապես ստեղծարար տարբեր ոլորտներում գործող մարդկանց/խմբերի խնդիրները, նրանց հուզող թեմաները, մեր նոր, բարդ ժամանակներում այդ ոլորտներին “սպառնացող” հնարավոր հեռանկարները։
--
Հուլիսի 29-ին քննարկման խորագիրն էր “Համավարակը և բեմը․ հնարավոր և անհնար զարգացումներ”։ Մասնակցում էին Մհեր Մանուկյանը (Լավ էլի խմբի մենակատար, երգահան), Հրայր Կարապետյանը (Բելգիայի երիտասարդական նվագախմբի առաջին ջութակ), Սառա Նալբանդյանը (դրամատուրգ, Երևանի թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտի պրոռեկտոր), Վահան Արծրունին (կոմպոզիտոր, երգահան, երգիչ), Անի Գասպարյանը (Ժնևի Musika երաժշտական գործակալության պրոդյուսեր), Սերգեյ Ումրոյանը (Armenian National Music կենտրոնի տնօրեն, գլխավոր պրոդյուսեր), Տիգրան Տեր Ստեփանյանը (կիթառիստ, գործիքավորող, ԱՐԱՔՍ խմբի հիմնադիր, Մուզանավի համահիմնադիր)։ Քննարկումը վարում էր Լիլիթ Բլեյանը (երգերի հեղինակ, կատարող, Մուզանավի համահիմնադիր)։
Քննարկումը շատ ակտիվ էր, երբեմն բանավեճի նմանվող, կարծիքները նույն հարցի շուրջ հաճախ բաժանվում էին։ Տարբեր գնահատականների, մտավախությունների և կանխատեսումների համառոտ ամփոփումը ներկայացնում ենք ստորև․
1․ Ինչո՞վ են զբաղվել երաժիշտներն ու թատրոնի մարդիկ այս ամիսների ընթացքում՝ ստեղծագործական առումով․ մեծ մասը փորձել է ավարտել կիսատ մնացած նախագծերը, ոմանք կազմակերպել են առցանց համերգներ, համերգների նկարահանումներ, ներկայացումների փորձեր, նոր ֆորմատներ են փորձել գտնել, համագործակցային նախագծերի ուղղությամբ են սկսել մտածել։
2․ Պետությունը և բեմի արտիստները․ քննարկման ընթացքում խոսք եղավ այն մասին, որ անկախ ստեղծագործող արտիստները համավարակի ամիսներին ցավալիորեն մենակ են մնացել իրենց խնդիրների հետ։ Եթե պետական կազմակերպություններում ներգրավված արտիստների մեծ մասը, զրկված լինելով ելույթների հնարավորությունից, այս ընթացքում գոնե կանոնավոր աշխատավարձ է ստացել, ապա անկախ արտիստները զրկվել են ամենօրյա աշխատանքով գումար վաստակելու հնարավորությունից։
Խոսվեց նաև “Անկախներին նույնականացնելու” մասին՝ ԿԳՄՍՆ կողմից դեռևս մայիսին հնչած՝ ոչ միանշանակ արտահայտության մասին, որը մինչ այս պահը չի ստացել որևէ գործնական, արդյունավետ շարունակություն՝ տեղիք տալով տարբեր մեկնաբանությունների։ Մասնավորապես, Վահան Արծրունու համոզմամբ, այդ արտահայտությամբ պետությունը սեգմենտավորել է մշակույթի գործիչներին՝ որպես այդպիսիք ճանաչելով միայն պետական մշակութային սեկտորում զբաղվածներին, որոնք արդեն “նույնականացված” են (հղումը՝ https://www.youtube.com/watch?v=c9AqU2FRfkc&feature=youtu.be&fbclid=IwAR3z_9xv4b5tcZhL8kJ1jmakqVVCvMXWyHmAe6xerCsC5C5qLyuUck2932c)։
3․ Եվրոպական մի շարք երկրներում համերգային շարքերը վերսկսվել են թե՛ բաց և թե՛ փակ հարթակներում, իհարկե՝ հակահամաճարակային կանոնների խիստ պահպանմամբ։ Ավելին, այդ հարթակների գործարկումը շատ տեղերում համընկել է ռեստորանների և սրճարանների բացման հետ՝ հաշվի առնելով, որ մարդիկ այսպես թե այնպես հավաքվելու են նման վայրերում, և ուրեմն կարելի է թույլատրել նաև երաժիշտների գործունեությունը։ Իհարկե, համաճարակային ալիքի խստացմանը զուգահեռ մտցվում են երբեմն նոր սահմանափակումներ, սակայն դրանք այնուամենայնիվ ավելի համաչափ են, և մշակութային գործունեության հնարավորությունը, որպես կանոն, համամասնորեն պահպանվում է։ Առավել լավ վիճակում են գտնվում փոքր, կամերային խմբերը, քանի որ մեծ կազմով հանդես գալը հակահամաճարակային կանոնների պահպանմամբ դեռևս դժվար է։
4․ Ինչպիսի՞ն կլինի աշունը - այս հարցի շուրջ կարծիքները բաժանվեցին։ Մասնակիցների մի մասը լավատեսորեն էր տրամադրված՝ հույս ունենալով, որ աշնանը վարակի տարածումն արդեն թուլացած կլինի երկրում, հնարավոր կլինի կիրառել արդեն առկա միջազգային փորձը, և մշակութային միջոցառումները կվերսկսվեն` հուրախություն թե՛ արտիստների, թե՛ հանդիսատեսի, շատերն արդեն համերգներ և այլ միջոցառումներ են պլանավորել, վստահ են, որ հանդիսատեսը նույնպես անհամբեր է։ Մյուսներն առայժմ չեն շտապում դրական ակնկալիքների մասին խոսել՝ մտավախություն ունենալով, որ, անգամ եթե հակահամաճարակային պայմանները թույլ տան, հանդիսատեսի մեջ դեռևս առնվազն երկար ամիսներ ապրելու է վախը՝ խանգարելով այցելել դահլիճներ, համերգասրահներ և ակումբներ։ Մինչ այս պահն անորոշ է մնում ստեղծագործական բուհերի առաջիկա գործունեության հարցը՝ կոնսերվատորիա, թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտ, որոնք դեռևս դժվարանում են պլանավորել իրենց աշնանային դասաժամերը՝ սպասելով համավարակային հետագա զարգացումներին։
5․ Կորոնավիրուսի և բեմի արտիստների “հարաբերություններն” ընդհանուր առմամբ բացասական են, քանի որ համավարակի պատճառով շատերը զրկվեցին ինչպես եկամտի հիմնական աղբյուրից, այնպես էլ՝ ոգեշնչման հիմնական աղբյուրից՝ հանդիսատեսի հետ կենդանի շփման հնարավորությունից։ Շատ արտիստներ, խմբեր հայտնվեցին բավականին ծանր կացության մեջ։ Այնուամենայնիվ, կան որոշ դրական կողմեր, որոնցից ամենակարևորը մասնակիցները համարում են, մասնավորապես, երաժիշտների՝ իրենց խնդիրների լուծման շուրջ համախմբման առաջին փորձերը՝ առանց սպասելու պետության աջակցությանը։ Նման փորձերի լավագույն վերջնարդյունքը կլիներ մասնագիտական համայնքների՝ արհմիությունների կամ մասնագիտական միությունների ձևով ինքնակազմակերպումը։
----
Անկախ երաժիշտների “Մուզանավ” հարթակը ստեղծվել է որպես երաժիշտներին և ստեղծագործող մյուս արտիստներին հուզող խնդիրների վերհանման և ազատ քննարկման բաց տարածք։ Մեր “երաժշտական սուզանավը” ողջունում է բոլոր ստեղծագործ, հետաքրքիր մարդկանց և նրանց մտքերն ու առաջարկները։ Սուզանավերը նախատեսված են եղանակային բարդ պայմաններում նավարկելու համար, սուզանավում գտնվող բոլորի խնդիրները պետք է լուծվեն քննարկումների, փոխզիջման և բոլորին առավելագույնս օգտակար եղանակով։
Մուզանավ հարթակում հաջորդ քննարկումների մասին տեղեկատվություն կարող եք գտնել մեր ֆեյսբուքյան էջում։ Հարցերի և առաջարկների համար կարող եք գրել նաև մեր էլեկտրոնային հասցեին՝ [email protected]։ Կազմակերպության կայքը դեռևս գտնվում է պատրաստման փուլում։
