Yangon Nation

01/11/2024

မင်္ဂလာနံနက်ခင်းပါ ....
​ကောင်းကျိုးလိုရာဆန္ဒပြည့်ဝကြပါ​စေ ....

01/11/2024

"ပိုမိုကောင်းမွန်တဲ့ Digital Wellness ကို ပိုင်ဆိုင်နိုင်ဖို့အတွက် အကြံပြုချက်"

Digital Wellness ဆိုတာ အွန်လိုင်းပေါ်တွင် လုံခြုံစွာနေခြင်း၊ အပြုသဘောဖြင့် ချိတ်ဆက်ခြင်းနဲ့ ဒစ်ဂျစ်တယ်ခြေရာကို တာဝန်သိစွာချန်ထားတတ်ခြင်းတို့ဖြစ်ပါတယ်။
ဒါကြောင့်ပိုမိုကောင်းမွန်တဲ့ Digital Wellness ကို ပိုင်ဆိုင်နိုင်ဖို့အတွက် အကြံပြုချက်အချို့ကို မျှဝေလိုက်ပါတယ်။ ဒီလင့်ခ်ကနေတစ်ဆင့်လည်း Digital Wellness အကြောင်း ပိုမိုလေ့လာနိုင်ပါတယ်။

https://about.meta.com/actions/safety/topics/wellbeing/digitalwellness/

01/11/2024

ဘရိုးသခင်
------------
ဘုရင်သည် သူခိုးမဟုတ်ဟူ၍ မပြောနိုင်။

မြန်မာရာဇဝင်တွင်လည်း သတိုးမင်းဖျားသည် သူခိုး ငတက်ပြားကို သူခိုးယောင်ဆောင်ပြီး ဖမ်းခဲ့ဖူးသည်။ သူခိုး ငတက်ပြားနှင့်ပေါင်းပြီး မှူးမတ်အိမ်တွေလိုက်ခိုးသည်။ အယုံသွင်းပြီး ငတက်ပြားကိုဖမ်းသည်။

သတိုးမင်းဖျားကား ငတက်ပြားကို ဖမ်းချင်သောကြောင့် ခိုးရသည်ဟုဆိုသည်။

အစကရိုးသော်လည်း နောက်မှ အစိုးရဖြစ်သွားလျှင် ခိုးကြသူတွေလည်း ရှိသည်။ ခိုးချင်သောကြောင့် အစိုးရ ဖြစ်အောင် အတင်းကြံဆောင်ပြီး၊ ခိုး၍ဝမှ အစကတည်းက ရိုးပါသည်ဟုပြောကြသူတွေလည်းရှိသည်။ သို့သော် သူခိုးက သူခိုးသာဖြစ်သည်။

အစကတည်းကလည်းမရိုးသော ဝမ်းတွင်းဗီဇပါသူခိုးက တိုင်းပြည်တက်ပြီး အုပ်ချုပ်သည့် အခါတွင် အရှက်ရဖွယ် အဖြစ်အပျက်တစ်ခု ဖြစ်ခဲ့သည်။

ဘုရင် ဖာရို့ဆိုသူတစ်ဦးသည် အီဂျစ်နိုင်ငံတွင် ၁၉၃၆ ခုနှစ်မှ ၁၉၅၂ ခုနှစ်အထိ အုပ်ချုပ်သွားခဲ့ဖူးပါသည်။

ဖာရို့ကား အလွန်ဆိုးသူဖြစ်သည်။ သူအုပ်ချုပ်နေသည့်ကာလများတွင် တိုင်းပြည်၌ အကျင့်ပျက်ခြစားမှုများ၊ လာဘ်ပေးလာဘ်ယူမှုများ၊ ညံ့ဖျင်းသော စီမံခန့်ခွဲမှုများ၊ တိုင်းပြည်ကို စိုးရိမ်ထိတ်လန့်အောင် လုပ်မှုများကို အကြိမ်ကြိမ် ကျူးလွန်ခဲ့သူလည်းဖြစ်သည်။

ဖာရို့သည် မွေးကတည်းက မကောင်းသည့် ဉာဉ်တစ်ခုပါလာသည်။ ထိုဉာဉ်မှာ သူများပစ္စည်းကို ခိုးလိုက်ရမှ ကျေနပ်သည့် စောရနက္ခတ်ပါသူတစ်ဦး ဖြစ်နေခြင်းပင်။ ဘုရင်ဖြစ်လာသည်အထိ သူခိုးဉာဉ်က မပျောက် ခိုးမြဲခိုးသည်။ သူ့မျက်စိအောက်တွင် သူကြိုက်နှစ်သက်သည့် ပစ္စည်းတစ်ခုခုကိုတွေ့လိုက်လျှင် အလိုလို ခိုးပြီးသား ဖြစ်နေသည်မှ သူ့အကျင့်ပင်။

ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အတွင်းကဖြစ်သည်။

ဗြိတိန်နိုင်ငံ ဝန်ကြီးချုပ် ဝင်စတန်ချာချီကို ဖာရို့က ညစာစားပွဲတည်ခင်းရန်အတွက် ဖိတ်ကြားသည်။ ဖာရို့၏ စံအိမ်တော်ကြီးတွင် မစ္စတာချာချီကို ညစာဖြင့် တည်ခင်းဧည့်ခံမည်ဖြစ်သည်။ ချာချီကလည်း ဘုရင်က ဖိတ်သည့် ညစာစားပွဲကို လက်ခံပြီး သူ့စံအိမ်တော်ကို ရောက်လာသည်။

ညစာစာပွဲနှင့်တည်ခင်းနေချိန်ဖြစ်သည်။

ချာချီသည် သူ့အိတ်ထဲတွင်ထည့်ထားသည့် အိတ်ဆောင်နာရီပျောက်နေပြီဆိုခြင်းကို သိလိုက်ရသည်။ ထိုအိတ်ဆောင်နာရီသည် သူအလွန်တန်ဖိုးထားသော နာရီဖြစ်သည်။ ထိုနာရီသည် ဘိုးစဉ်ဘောင်ဆက် အမွေအဖြစ် ထိန်းသိမ်းလာခဲ့သော နာရီလည်း ဖြစ်နေသည်။ ထိုနာရီကို သူ့အဘိုးဖြစ်သူ မြို့စားကြီး ဂျွန် ချာချီအား ဘုရင်မကြီးအန်းက လက်ဆောင်ပေးခဲ့သော သမိုင်းဝင်တန်ဖိုးရှိသည့် နာရီလည်း ဖြစ်သည်။

ချာချီသည် သူ့နာရီပျောက်သွားသဖြင့် အလွန်စိတ်ဆိုး ဒေါသထွက်သွားသည်။ သူ့ဘေးနားတွင် သူနှင့်အတူ ညစာထိုင်စားနေသူမှာ ဘုရင်ဖာရို့တစ်ယောက်သာရှိသည်။ ဖာရို့ကို ကြည့်လိုက်သည့် အခါတွင်လည်း သူခိုးတို့ ထုံးစံအတိုင်း မလုံမလဲနှင့် ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ချာချီ၏ နာရီ မည်သို့မည်ပုံ ပြန်ရသည်ကိုတော့ သေချာစွာ ရေးထားချက်များ မတွေ့ရပါ။

သမိုင်းမှတ်တမ်းတစ်ခုတွင် ချာချီက သူ့နာရီကို မရ, ရအောင်ပြန်ရှာခိုင်းသည်ဟု ဆိုသည်။ ဒေါသထွက်နေသည့် ချာချီကိုကြည့်ပြီး ဖာရို့ကကြောက်လာဟန်တူသည်။ နာရီကိုကိုင်လိုက်ပြီး

“ဟောဒီမှာ တွေ့ပြီ” ဟုဆိုကာ ချာချီကို ပြန်ပေးလိုက်သည်ဟု ဆိုသည်။

ဘုရင်က ထိုသို့ ဗြိတိန်ဝန်ကြီးချုပ်၏ နာရီကို ခိုးသည်ဆိုသော သတင်းသည် ပြည်သူတွေကြားတွင် ပျံ့နှံ့သွား သည်။ နောင်သော် ထိုဘုရင်သူခိုးကို ပြည်သူတွေကဆန့်ကျင်လာသည်။ နာရီသူခိုးဘုရင်ကို အယုံအကြည် မရှိသူတွေထဲတွင် ဗြိတိန်ကလည်း ထိပ်ဆုံးကဖြစ်သည်။ ဗြိတိန်က အီဂျစ်ပြည်သူများ ဘုရင်သူခိုးကို ဆန့်ကျင်ရာတွင် ထောက်ခံအားပေးသည်။

၁၉၅၂ ခုနှစ် ဇူလိုင် ၂၆ ရက်နေ့တွင် ဖာရို့ဖြုတ်ချခံရသည်။ နိုင်ငံတစ်ဝန်းလုံး ဆူပူအုံကြွမှုကို မတားဆီးနိုင်တော့။ နောက်ဆုံး အီဂျစ်ကထွက်ပြေးပြီး အီတလီနိုင်ငံတွင် သွားရောက်ခိုလှုံနေရသည်။ ၁၉၆၅ ခုနှစ်တွင် ဖာရို့ သေသည်။ သူသေသည်အထိ ပြည်ပြေးဘဝဖြင့် အီတလီနိုင်ငံတွင် နေထိုင်သွားခဲ့ရသည်။

နာရီလေးတစ်လုံးလောက် ခိုးတာများ ကိစ္စမရှိဟု ထင်နေသော ဘုရင်မှာ အကြောင်းများစွာထဲက အကြောင်းတစ်ခုအဖြစ် ပြည်သူတွေကို အရှက်ရစေပြီး ဆန့်ကျင်ပုန်ကန်မှုကို ကြီးထွားလာစေရသည်။

(Ref: Who Steal the Watch of Winston Churchill)

တင်ညွန့်

၁၇.၈.၂၀၂၄

01/11/2024

စင်္ကာပူနိုင်ငံမှာ Diwali (Deepavali) မီးထွန်းပွဲတော် အတွက်
Little India ညမီးအလှဆင်ထားမှုလေးပါ

31/10/2024

ဆရာဝင်း​ဖေမြင့်ရဲ့ NOW art exhibition
​လောကနတ်မှာပြသမည်

31/10/2024

မင်္ဂလာနံနက်ခင်းပါ
​ကောင်းကျိုးလိုရာဆန္ဒ ပြည့်ဝကြပါ​စေ ......

31/10/2024

" စပိန်၊ဗလင်စီယာ အရှေ့ပိုင်းဒေသ​ရေကြီးမှုတွင် ဗုဒ္ဓဟူးနေ့အထိ သေဆုံးသူ ၉၂ ဦးရှိကြောင်း အတည်ပြုထား"

စပိန်တွင် ရုတ်တရက်ရေကြီးမှုကြောင့် ရွာလမ်းများဟာ မြစ်များအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲကာ နေအိမ်များ ပျက်စီးပြီး လမ်းပန်း ဆက်သွယ်ရေး ပြတ်တောက်ကာ အဆိုးရွားဆုံး သဘာဝဘေးအန္တရာယ်ဖြစ်ပွားခဲ့ပြီးအနည်းဆုံး လူ ၉၅ ဦး သေဆုံးခဲ့ပါတယ်။

အင်္ဂါနေ့နှင့် ဗုဒ္ဓဟူးနေ့တွင် ဆက်လက်ဖြစ်ပွားခဲ့သော မိုးသက်မုန်တိုင်းများကြောင့် စပိန်တောင်ပိုင်းနှင့် အရှေ့ပိုင်းတစ်ဝှမ်း ရေလွှမ်းမိုးမှုများ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပြီး မာလာဂါမှ ဗလင်စီယာအထိ ရှည်လျားခဲ့ပါတယ်။

အမှိုက်များနှင့် အိမ်သုံးပစ္စည်းများ ရေထဲတွင် ဝေ့ဝဲနေချိန်တွင် ရွှံ့ရေများ အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် ကျ​ရောက်လာတာ​ကြောင့်မော်တော်ကားများလမ်းများပေါ်သို့ ​မျောပါသွားခဲ့တာပါ။

31/10/2024

"ပုဂံမှာ မျိုးရင်မဟုတ်တဲ့အပင်တွေကြီးစိုးနေလို့ ပုဂံရဲ့ မိရိုးဖလာမြေယာရှုခင်းပြောင်းလဲလာ"

ပုဂံမှာ မျိုးရင်မဟုတ်တဲ့အပင်တွေကြီးစိုးနေကြောင်း၊ ပုဂံရဲ့ မိရိုးဖလာမြေယာရှူ့ခင်း ဟာပြောင်းလဲလာနေကြောင်း အင်္ဂလိပ်လို ရေးထားတဲ့ ဆောင်းပါးကို Czech Republic နိုင်ငံ Palacky University Olomouc မှာဖော်ပြ (Publish ) ထားဘီဖြစ်ကြောင်း မနေ့က စာ ရတယ်။

အဲ့ဒီ ချက် ( Czech ) နိုင်ငံရဲ့ Palacky University Olomouc တက္ကသိုလ်မှာ မြန်မာရေးရာဘာသာရပ် (Myanmar Studies) ရှိတယ်။ ဥရောပမှာတစ်လွှားမှာ ဖွင့်လှစ်ထားတဲ့ တစ်ခုတည်းသော မြန်မာရေးရာဌာနပေါ့လေ။

ခေတ်ပျက်မှာ လူတတ်ကြီးလုပ်ရတာ ကျနော်မကြိုက်ပါ။ အခန်းနားမှန်သမျှ ပွဲမှန်သမျှ ရှောင်ပါတယ်။ စာသင်၊ စာဖတ်၊ စာရေး လုပ်နေပေမယ့် စာအုပ်တော့ မထုတ်သေးပါဘူး။ တည်ငြိမ်အေးချမ်းတဲ့ တနေ့မှာ စာအုပ်တွေ တန်းစီထုတ်ပါမယ်။

ဆောင်းပါအပြည့်စုံကို အောက်က link မှာဖတ်လို့ရတယ်။
https://msc.upol.cz/nc/en/news/clanek/protecting-pagan-bagan-how-plants-affect-a-historic-site/

Credit - Zay Myo Lin

31/10/2024

"စပိန်​ရေ​ဘေး လူ​ပေါင်းရာနဲ့ချီ​ပျောက်ဆုံး​နေ"

စပိန်နိုင်ငံ၊ ဗလင်စီယာမှာ မ​နေ့က မိုးသည်းထန်စွာရွာသွန်းပြီးနောက် ရေကြီးရေလျှံမှုဖြစ်ပွားကာ အနည်းဆုံး လူ ၆၂ ဦး ပျောက်ဆုံးနေခဲ့ပြီး နောက်ထပ် ၁၀၀ ကျော်လည်း ပျောက်ဆုံးနေတယ်လို့သိရပါတယ်။

ရေကြီးရေလျှံမှုကြောင့် ​ပျောက်ဆုံး​နေသူများနှင့် နေအိမ်များတွင် ပိတ်မိနေသူများကို ကယ်ဆယ်ဖို့ ရှာဖွေကယ်ဆယ်ရေးလုပ်ငန်းများ ဆက်လက်ဆောင်ရွက်လျက်ရှိတယ်လို့ဆိုပါတယ်

31/10/2024

“Heart Touching” 10th Solo Art Exhibition - 6th to 10th September, 2024

31/10/2024

🕊️🏡 ဟိုးလွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်း ၁၀၀ လောက်တုန်းက ဒီဘန်ဂလို (Bengaluru) မြို့မှာ ကာနယ်စမစ်တို့ဘိုလင်မယားဟာ နှစ်ထပ်ဘန်ဂလိုအိမ်လေးပါတဲ့ခြံလေးတစ်ခြံနဲ့ နေခဲ့ကြဖူးတယ်တဲ့ ...

ကာနယ်စမစ်က MEG (Madras Engineer Group) လို့ခေါ်တဲ့ မဒရပ်အင်ဂျင်နီယာတပ်ရင်းကနေ အနားယူပြီးနောက် သူ့အမျိုးသမီးနဲ့အတူ အေးချမ်းသာယာတဲ့ ဘန်ဂလိုမြို့မှာ ဥယျာဉ်ခြံလေးသေးသေးလေးတစ်ခြံနဲ့ နေကြတာဖြစ်တယ်။

သူတို့ဘန်ဂလိုအိမ်လေးရဲ့ ဝရံတာအထိ bougainvillea လှပတဲ့ပန်းဆီရောင်စက္ကူပန်းခြုံကြီးတစ်ရုံက လွှမ်းမိုးထားတယ်။

ကာနယ်စမစ်ရဲ့ကတော်က စံပယ်ပန်းကိုအရမ်းကြိုက်တော့ အိမ်နားတဝိုက်မှာ စံပယ်ရုံတွေလည်းစိုက်ထားတယ်လို့ ဆိုပါတယ်။

ကာနယ်စမစ်တို့လင်မယားဟာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်အရမ်းချစ်ကြပြီး ဘယ်သွားသွားအတူမကွဲတတွဲတွဲသွားလာတတ်တယ်။

ဖြစ်ချင်တော့ ၁၉၁၈ နဲ့ ၁၉၂၀ ကြားမှာဖြစ်ခဲ့တဲ့ ကိုဗစ်ကို အင်ဖလူရန်ဇာကပ်ကြီးမှာ ဘိုကတော်ခမျာမှာ တိမ်းပါးသွားပါလေရော။

ကာနယ်စမစ်တို့အိမ်မှာ အတူနေတဲ့ဒေသခံအိမ်အကူဝန်ထမ်းတွေလည်းရှိတော့ ဘိုကတော်ကသေလုသေခင်အချိန်မှာ တနေ့ကျရင်ငှက်ဖြူလေးအဖြစ် ဒီအိမ်ကိုပြန်လာခဲ့မယ်လို့ မှာခဲ့သတဲ့ ...

အဲ့လိုပြန်လာချင်တာက သူချစ်တဲ့ယောက်ျားရယ်၊ သူ့လူယုံအိမ်တော်ထိန်းတွေရယ်ကို ချစ်လွန်းလို့ ပြန်လာချင်တာလို့လည်း ပြောခဲ့သေးသတဲ့။

ကာနယ်စမစ်က သေဆုံးသွားတဲ့သူ့ဇနီးကို တခြားနေရာမှာမမြှုပ်ရက်ပဲ ချစ်ဇနီးသိပ်ကြိုက်တဲ့ စပယ်ပင်တွေကြားထဲမှာ အုတ်ဂူဖြူဖြူလေးတစ်လုံးလုပ်ပြီး မြှုပ်နှံထားခဲ့တယ်။

ဒီလိုနဲ့ ရက်ကိုလစား၊ လကိုနှစ်ဖြုန်းနဲ့ ကြာမြင့်လာတဲ့အထိ ကာနယ်စမစ်ဟာ သူ့ဇနီးကိုသတိတရ တသသနဲ့ ရှိနေခဲ့သတဲ့။

မနက်တိုင်း စပယ်ပွင့်ဖြူဖြူလေးတွေကိုခူးပြီး သူ့ဇနီးကိုသတိတရနဲ့ အုတ်ဂူလေးပေါ်မှာ ပုံထားပေးလေ့ရှိသတဲ့။

သုံးလေးနှစ်လောက်ကြာတော့ တစ်ယောက်တည်းအထီကျန်ဖြစ်နေတဲ့ ကာနယ်စမစ်ကို အနီးအနားကမိသားစုတွေက အန်ဂလိုအင်ဒီးယန်းကပြားအမျိုးသမီးခပ်ချောချောတစ်ယောက်နဲ့ နားဖောက်ပေးစားကြသတဲ့။

ကာနယ်စမစ်ရဲ့ဇနီးအသစ်က သူ့ယောက်ျားကာနယ်စမစ်ဟာ မနက်တိုင်း သူ့ဇနီးဟောင်းအုတ်ဂူလေးဆီသွားပြီး စပယ်ပန်းတွေပုံပေးနေတာကို မနာလိုဖြစ်လာသတဲ့။

သူကလည်း အန်ဂလိုအင်ဒီးယန်းကပြားဆိုတော့ စပယ်ပန်းကြိုက်တာပေါ့။ ပေးမယ့်ပေး မွှေးကြိုင်တဲ့စပယ်ပန်းတွေကို သူ့ကိုပေးစေချင်တာပေါ့။

ကြာတော့ ပန်းကိစ္စနဲ့ကတောက်ကဆတ်ဖြစ်ကြပြီး ဘိုကတော်အသစ်ဟာ အတော့ကိုမကျေမချမ်းဖြစ်မိသတဲ့။

ဒီမှာလှပငယ်ရွယ်တဲ့ မယားအသစ်တစ်ယောက်ကို အရှင်လတ်လတ်ကြီးရထားပါရဲ့နဲ့ သေပြီးတဲ့လူကိုမှ မပြီးနိုင်မဆီးနိုင် အရီးမြိုင်လုပ်ပြီးတမ်းတနေရသလားပေါ့ နော် ...

တနေ့ကြတော့မထင်မှတ်ပဲ ဆွတ်ဆွတ်ဖြူနေတဲ့ ခိုဖြူလေးတစ်ကောင်ဟာ ဝရံတာမှာလာနားပါတယ်။

အဲ့ဒီခိုဖြူလေးဟာ ဝရံတာလက်ရန်းပေါ်ကနေ ကာနယ်စမစ်ရဲ့ပခုံးပေါ်ကို ရုတ်တရက်တက်နားပြီးတဲ့နောက် ခြံထဲကစပယ်ပင်တွေကြားက အုတ်ဂူလေးပေါ်မှာသွားနားပြီး ဂတူး ဂတူးနဲ့ လုပ်နေပါလေရော ...

အိမ်ကဝန်ထမ်းတွေက ဒါဟာသွားလေသူ ဘိုကတော်ဟောင်းဟာ သူပြောခဲ့တဲ့အတိုင်းပြန်လာတာပဲဆိုပြီး ယုံကြည်ကြတယ်။

ခိုဖြူကလေးကလည်း အဲ့ဒီနေ့ကစပြီး ဘယ်မှမသွားတော့ပဲ ကာနယ်စမစ်ရဲ့ခြံထဲမှာပဲနေသတဲ့။

ကာနယ်စမစ်ကလည်း ခိုဖြူလေးနားသွားသွားပြီး ပဲစေ့လေးတွေ၊ ပြောင်းစေ့လေးတွေ ကျွေးတတ်သတဲ့။

အဲ့ဒီမှာ ဘိုကတော်အသစ်ရဲ့မနာလိုမှုဝေဒနာဟာ တနေ့တခြားပိုမိုတိုးလာပြီး ဒီခိုဖြူလေးကို လက်စတုံးလိုက်ဖို့ကြံသတဲ့။

တနေ့တော့ ဘိုကတော်အသစ်ဟာ ကာနယ်စမစ်ရဲ့ငှက်ပစ်သေနတ်ကိုယူပြီး ဝရံတာပေါ်ကခိုဖြူလေးကိုပစ်လိုက်တာ ခိုဖြူလေးခမျာမှာ ရင်ဘတ်မှာသွေးတွေစွန်းပြီး ပျံသန်းသွားပါလေရော ...

အဲ့ဒီအချိန်ကစပြီး ကာနယ်စမစ်ရဲ့ဘန်ဂလိုခေါင်မိုးပေါ်မှာ ညညဆိုရင် ဂလူး ဂလူးနဲ့ ကျယ်လောင်တဲ့ ခြောက်ခြားစရာခိုညည်းသံကို ကြားရလေ့ရှိတယ်တဲ့။

ခိုညည်းသံကိုကြားလို့လိုက်ရှာရင်လည်း အသံရှင်ခိုကို ဘယ်လိုမှရှာလို့မတွေ့ရဘူးတဲ့။

အိမ်ခေါင်မိုးပေါ်ကလိုလို၊ ဝရံတာကလိုလိုနဲ့ လိုက်ရှာရင် စပယ်ခြုံထဲကလိုလို အုတ်ဂူဆီကလိုလိုပြောင်းပြီး ကြားရပြန်တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။

ကာနယ်စမစ်ခမျာမှာ ခိုဖြူလေးကိုမတွေ့ရတော့တဲ့အချိန်ကစပြီး တရှောင်ရှောင်ဖြစ်ကာ ညညဆိုရင် သူ့မိန်းမရင်ဝကို သေနတ်မှန်သွားပုံကို အိပ်မက်မက်ပြီး လန့်နိုးလေ့ရှိသတဲ့။

အဲ့ဒီလိုနဲ့ တညမှာကာနယ်စမစ်ဟာ အိပ်ပျော်နေရင်း နှလုံးရပ်ပြီးသေဆုံးသွားပါလေရော။

ကာနယ်စမစ်ကွယ်လွန်သွားတော့ နောက်မိန်းမက ခြံထဲကအရင်ဘိုကတော်အုတ်ဂူဘေးမှာမမြှုပ်ပဲ ဘန်ဂလိုမြို့လယ်ခေါင်က အင်ဒီးယန်းခရစ်ယန်သင်္ချိုင်းမှာ မြှုပ်နှံခဲ့ပါတယ်။

နောက်မိန်းမက ကာနယ်စမစ်ရဲ့ခြံကြီးကိုရောင်းဖို့ကြိုးစားခဲ့ပေမဲ့ သရဲခြောက်တယ်လို့နာမည်ကြီးပြီး ဘယ်သူမှဝယ်မယ့်လူမရှိပဲ ညောင်ပင်ကြီးတွေ ခြုံနွယ်ပိတ်ပေါင်းတွေနဲ့ တိုက်ပျက်ကြီးဖြစ်သွားခဲ့ပါသတဲ့။

ကာနယ်စမစ်ရဲ့အိမ်ခြံဝင်းကတော့ လွတ်လပ်ရေးရပြီးနောက်ပိုင်း ၁၉၇၀ - ၈၀ လောက်မှာ လူနေအိမ်တွေအဖြစ်တိုးချဲ့တည်ဆောက်လိုက်တာကြောင့် ကျနော်ရောက်ချိန်မှာ မတွေ့ရတော့ပါဘူး။

ပြီးခဲ့တဲ့သောကြာနေ့ နေ့လည်က ဘန်ဂလိုမြို့လယ်က အင်ဒီးယန်းခရစ်ယန်အတွင်းဝင်သွားချိန်မှာ ထူးဆန်းစွာနဲ့ ရင်ဘတ်မှာပန်းရောင်နဲ့ခိုတစ်ကောင်ဟာ အုတ်ဂူတွေကြားမှာပျံသန်းသွားတာကို ရိပ်ကနဲတွေ့လိုက်ရပါတယ်။

ဖုန်းနဲ့အမြန်ဓာတ်ပုံရိုက်လိုက်ပေမဲ့ ပုံထဲမှာခိုပုံကိုရေးရေးပဲမြင်ရပါတယ်။ ခိုကလည်းခိုဖြူမဟုတ်ပဲ ပုံမှန်ခိုတစ်ကောင်မှာ ရင်ဘတ်မှာပန်းရောင်ဖြစ်နေတာကို တွေ့ရတာပါ။

(တနေ့ကကျနော်တင်ထားတဲ့ပုံတွေထဲမှာ သေသေချာချာပြန်ရှာကြည့်ရင် ခိုပုံလေးကို တွေ့ရမှာဖြစ်ပါတယ်။)

ထူးဆန်းတာက ကြားဖူးထားတဲ့အတိုင်းပဲ အဲ့ဒီအင်ဒီးယန်းခရစ်ယန်သင်္ချိုင်းထဲမှာ ခိုတစ်ကောင်ပဲတွေ့ရပြီး တွေ့တဲ့ခိုက ရင်ဘတ်မှာပန်းရောင်ဖြစ်နေတာပါပဲ။

တွေ့ဖူးချင်တဲ့လူတွေ Housar Road ပေါ်က Christian Cemetery ထဲကို Gate 1 ကဝင်သွားရင် ဘယ်ဘက်အခြမ်းမှာ ရှိနိုင်ပါတယ်။

ကဲ ... ပြောခဲ့တဲ့အတိုင်း သွားခဲ့တဲ့အကြောင်းရင်းထဲက တစ်ခုကိုရေးပြီးပါပြီ။ သွားရှာခဲ့တဲ့ ကျန်အုတ်ဂူတစ်ခုအကြောင်းကိုတော့ နောက်မှရေးပါမယ်။ သူ့အကြောင်းရေးရင် လူသားစားကျားတွေအကြောင်းပါထည့်ရေးရမှာမို့လိုပါ။

Richard Myo Thant
29-October -2024

31/10/2024

ရှင့်ကိုမုန်းတယ်
--------------
ယနေ့ သူနှင့်ကျွန်တော် အိမ်ထောင်သက် ၂၅ နှစ်ပြည့်သည့် နေ့ဖြစ်သည်။

ကျွန်တော်က ကော်ဖီခွက်လေးကိုကိုင်ပြီး အိပ်ရာဘေးကိုလာကာ ခုံပေါ်တွင် ကော်ဖီခွက်ကို တင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ခြင်ထောင်ကို အသာလေးမပြီး သိမ်းလိုက်သည်။

“အမာ ထတော့လေ ... ၈ နာရီတောင်ထိုးနေပြီ”

ကျွန်တော်က သူ့နားဘေးကိုကပ်ပြီး တိုးတိုးလေးပြောလိုက်သည်။

ထို့နောက် ပြတင်းပေါက်တံခါးတွေကို သွားဖွင့်လိုက်သည်။ အပြင်ကလေစိမ်းတွေဝင်လာသည်။

အမာက မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်သည်။

“ကော်ဖီလေးသောက်လိုက်ဦးနော်”

ကျွန်တော်က သူ့ကို ထိုင်လျက်အနေအထားဖြစ်အောင် ထူပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူ့လက်ထဲကို ကော်ဖီခွက်လေးထည့်ပေးလိုက်သည်။

အမာက မနက်အိပ်ရာကထတိုင်း ကော်ဖီပူပူလေးတစ်ခွက်ကို မျက်နှာမသစ်မီ သောက်လေ့ရှိသည်။

ကျွန်တော်က အိပ်ရာတွေကို သိမ်းသည်။ ထို့နောက် အခန်းထဲကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်သည်။

ကျွန်တော်က တွန်းလှည်းလေးကို သူ့အနားတွန်းသွားပြီး

“မျက်နှာသစ်မယ်နော် ... ပြီးရင် ကိုယ်ပြင်ဆင်ထားတာတွေကို လိုက်ကြည့်ပါဦး”

ကျွန်တော်က သူ့ကိုပွေ့လိုက်ပြီး လက်တွန်းလှည်းပေါ်ကို တင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် အခန်းအပြင်ကို တွန်းထုတ်သွားပြီး ပြင်ဆင်ထားတာတွေကို သူ့ကိုလျှောက်ပြသည်။

အခန်းထဲတွင် အဖြူရောင်ပူဖောင်းတွေကို နံရံတွင် ချိတ်ဆွဲထားသည်။ ပန်းအိုးတွေထဲတွင် သူကြိုက်သော နှင်းဆီအဝါရောင်တွေကို ထိုးပေးထားသည်။ တွန်းလှည်းလေးကို အိမ်အပြင်တွန်းထုတ်သွားပြီး အပြင်တွင် ခင်ကျင်းထားသည့် စားပွဲတွေ ကုလားထိုင်တွေကိုလည်း သူမြင်အောင်ပြသည်။ ကျွန်တော်က

“ဘာလိုလိုနဲ့ ကိုယ်တို့ရဲ့ အိမ်ထောင်သက်က ၂၅ နှစ်တောင်ရှိသွားပြီနော်” ဟုသူ့ကို ပြောလိုက်သည်။

သူ့ထံက ဘာစကားတစ်ခွန်းမျှ ထွက်မလာ။

သူဘာစကားမျှ မပြောသည်မှာ ၁၀ နှစ်ကြာသွားပြီ။

ထိုနေ့က ကျွန်တော်တို့ ဧည့်ခံပွဲတစ်ခုက ပြန်လာသည်။ ဧည့်ခံပွဲတွင် ကျွန်တော် အနည်းငယ် သောက်လာ သည်။ ည ၁၂ နာရီထိုး၍ ပြန်မည်ဟုထလိုက်ချိန်တွင် ကျွန်တော် မူးနေပြီ။ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်က သူလိုက်ပို့မည်ဟု ဆိုသည်။ ကျွန်တော် လက်မခံခဲ့ပါ။ ကျွန်တော့်ကားကို ကျွန်တော် ကိုယ်တိုင်မောင်းရတာကိုပဲ ကြိုက်သည်။ သူက

“မောင် ... ကားကိုမမောင်းပါနဲ့လား။ ထားခဲ့မယ်လေ။ ကားကြုံနဲ့ ပြန်တာပေါ့”

“မောင်မမူးပါဘူးကွ ... ဒီလောက်တော့ ရပါတယ်”

ကျွန်တော်က ကားကို ကိုယ်တိုင်မောင်းပြီး ပြန်ခဲ့သည်။ ကားကို မောင်းလာရင်း လမ်းပေါ်မှ ဖြတ်ပြေးသော ခွေးတစ်ကောင်ကို ရှောင်ရင်းက လမ်းဘေးအုတ်ခုံကို ဝင်တိုက်သည်။ ကျွန်တော်က အနည်းငယ်သာ ဒဏ်ရာရသော်လည်း သူကတော့ အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံးကျေသွားသည်။ ဆေးရုံတွင် သုံးလခန့်ပြန်လည် ထူထောင်လာစေရန် ကုသလိုက်ရသည်။ ပိုဆိုးသည်ကတော့ ထိုညတွင် သူ့ဗိုက်ထဲရှိ ကျွန်တော်တို့ ရင်သွေးလေးကို ဆုံးရှုံးလိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။

ဆေးရုံတွင် သတိပြန်ရလာကတည်းက သူကျွန်တော့်ကို စကားမပြော။

မှတ်မှတ်ရရ ၁၀ နှစ်ရှိသွားပြီ။

ကျွန်တော်တို့အိမ်၌ အိမ်ထောင်သက် ၂၅ နှစ်ပြည့် အထိမ်းအမှတ်ပွဲလေးတစ်ခု လုပ်ကြသည်။ ဆွေမျိုးတွေ အကုန်လာကြသည်။ ရပ်ကွက်ထဲက ဖိတ်ထားသော မိတ်ဆွေတွေလည်း လာကြသည်။ တစ်ညလုံး သောက်ကြ စားကြ ပျော်ကြသည်။ သူကတော့ ပြတင်းပေါက်လေးဘေးတွင်ထိုင်ပြီး အပြင်ကို ငေးနေသည်။

၁၂ နာရီထိုးပြီ။

ဧည့်သည်တွေ ပြန်ကုန်ကြသည်။ ကျွန်တော့်ကိုရော သူ့ကိုပါနှုတ်ဆက်ကြသည်။

အားလုံးပြန်ကုန်ပြီးနောက် သူနှင့်ကျွန်တော် နှစ်ဦးသာကျန်တော့သည်။ ခြံထဲတွင် အလုပ်သမားတွေကို ခုံတွေ အမှိုက်တွေကို သိမ်းနေကြသည်။ သူတို့အားလုံး သိမ်းဆည်းပြီး ပြန်ကုန်ကြသည်။ ကျွန်တော်က ခြံထဲမှ မီးလုံး တွေကို ပိတ်လိုက်သည်။

“အမာ ... မောင်တို့ အိမ်ထဲဝင်ကြရအောင်လေ”

ကျွန်တော်က သူ့ကိုပြောပြီး တွန်းလှည်းလေးကို တွန်းရန်ပြင်လိုက်သည်။

သူက တွန်းလှည်းဘီးတွေကို ဆုပ်ထားသည်။ ကျွန်တော် တွန်း၍မရ။

“အိမ်ထဲမဝင်ချင်သေးလို့လား”

ကျွန်တော်က သူ့ကိုမေးလိုက်သည်။

“ရှင့်ကို မုန်းတယ်”

ကျွန်တော် အံ့အားသင့်သွားသည်။

၁၀ နှစ်အကြာတွင် သူစကားစပြောသည်။ သူစပြောသည့် စကားကို ကျွန်တော့်ကို မုန်းသည့်စကားဖြစ်သည်။ ထိုနေ့တွင် သူ့ထံက ထိုစကားတစ်ခွန်းကို ကြားလိုက်ရခြင်းမှာ ကျွန်တော့်နှလုံးသားကို မိုးကြိုးအပစ် ခံလိုက်ရသလိုဖြစ်သွားသည်။

၁၀ နှစ်ကြာပြီးနောက် သူထံက စကားတစ်ခွန်းသာ ကြားလိုက်ရသည်။

နောက်ထပ်လည်း ဘာတစ်ခွန်းမျှ မကြားရတော့။

ကျွန်တော် ထိုညက သူ့ကို အိမ်ခန်းထဲခေါ်၍မရ။ သူက အပြင်တွင်ထိုင်နေခဲ့သည်။

ကျွန်တော်က ဧည့်ခန်းထဲတွင်ထိုင်ပြီး မှေးခနဲ အိပ်ပျော်သလို ဖြစ်သွားသည်။

အိမ်ရှေ့က ခေါ်သံကြားလိုက်ရသည်။ ကျွန်တော့်နာမည်ကိုဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်က လန့်ပြီး ဆိုဖာပေါ်ကဆင်း လိုက်သည်။ အိမ်ခြံထဲကို လက်နှိပ်မီးတွေနှင့် လူတွေဝင်လာသည်။

ကျွန်တော်က အပြင်ထွက်လိုက်ပြီး

“ဘာဖြစ်လို့လဲ” ဟုမေးလိုက်သည်။

“ခင်ဗျားမိန်းမ ကားတိုက်ခံလိုက်ရလို့”

ကျွန်တော် ထိုအချိန်မှ သူထိုင်နေသည့် နေရာကို လှမ်းကြည့်လိုက်မိသည်။

“ဟင် ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ”

“လာ ... လမ်းထိပ်မှာ”

ကျွန်တော်တို့ လမ်းထိပ်ကို အပြေးအလွှားလာကြသည်။ သူ့လက်တွန်းလှည်းလေးက ကျိုးပျက်နေသည်။ တစ်နေရာတွင် အမာက မှောက်ခုံလေးလဲနေသည်။ သူဝတ်ထားသော အဖြူရောင်တွင် သွေးတွေစွန်းထင်း နေသည်။

“သူ့လှည်းကဗျာ ... ကားထဲကို အတင်းတိုးဝင်လာတာပါ။ ကျွန်တော်လည်း ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ဘာမှ ရှောင်ချိန် မရလိုက်ပါဘူး”

လူတစ်ယောက်က ငိုသံပါကြီးနှင့် ပြောနေခြင်းဖြစ်သည်။

နောက်ဆုံး စကားတစ်ခွန်းကို ကျွန်တော်ကြားခဲ့ရသည်။

သူကျွန်တော့်ကို အမုန်းနှင့် နှုတ်ဆက်သွားခဲ့သည်။

(I Hate You! ကို မြန်မာမှုပြုထားခြင်းဖြစ်ပါသည်)

တင်ညွန့်

၃၁.၁၀.၂၀၂၄

30/10/2024

မင်္ဂလာနံနက်ခင်းပါ .....

30/10/2024

"ပြင်ဦးလွင်၊ ကျွန်းတပင်ကျေးရွာအနီးမှာ မီးလောင်"

၃၀ . ၁၀ .၂၀၂၄ ရက်နေ့ည​နေ ၆နာရီ ၄၅မိနစ် အချိန်ခန့်က မန္တလေးတိုင်းဒေသကြီး၊ ပြင်ဦးလွင်မြို့နယ်၊ ကျွန်းတပင်ကျေးရွာအနီးတွင် မီးလောင်မှုဖြစ်ပွားခဲ့ပါတယ်။

မီး​လောင်ရာသို့ ပြင်ဦးလွင်ခရိုင်မီးသတ်စခန်းမှ မီးသတ်ယာဉ်(၂)စီး၊ ပြင်ဦးလွင်မြို့ နယ်မီးသတ်စခန်းမှ မီးသတ်ယာဉ်(၂)စီး၊ သန္ဓေမီးသတ်တပ်ဖွဲ့ဝင်များဖြင့် ထွက်ခွာငြှိမ်းသတ်ခဲ့ရာည​ ၇နာရီ ၄၅အချိန်မှာမီးငြိမ်းခဲ့တယ်လို့သိရပါတယ်။

Source - MFSD

30/10/2024

"ပျူတွေဘယ်ရောက်သွားလဲ"

ပျူတွေဘယ်ရောက်သွားလဲဆိုတဲ့ မေးခွန်းကို ဆရာကြီးဒေါက်တာသန်းထွန်းက ဖြေခဲ့ဖူးတယ်။ နည်းနည်းဘဲသိလို့ နည်းနည်းဘဲဖြေခဲ့တယ်၊ သိပ်မသေချာသေးလို့ မရေမရာ ဖြေခဲ့တယ်ပြောရမှာဘဲ။ အဲ့ဒါ ပျူတွေနဲ့ ပတ်သက်ပြီး နောက်ဆုံးရေးခဲ့တဲ့ စာ လို့ဆိုနိုင်တယ်။ အဲ့ဒီနောက်ဆရာကြီး ဆုံးပါးသွားတယ်။

နောက်တော့ ဦးဘုန်းတင့်ကျော်က ပျူစစ်လျှင်မြန်မာ ဆိုပီး စာအုပ်ထွက်လာတယ်။ စာအုပ်အဖွင့်မှာ ပြောထားတဲ့အထဲက မှတ်မှတ်ရရရှိတာက ဒီစာတမ်းကို ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်မှာ ဖတ်တော့ ဆရာကြီးဒေါက်တာ သန်းထွန်းက “ ပျောက်နေတဲ့ ပျူတွေ ပြန်ရှာတွေ့ “ ဘီဆိုပီး မှတ်ချက်ပေးပါသတဲ့။

အဲဒီတုန်းကတော့ တကယ်လားဟ ဆိုပီး ကိုယ့်ကိုကိုယ်အယုံသွင်းကြည့်ခဲ့ဖူးတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲ့ဒီစာအုပ်က ခုချိန်အထိလည်း ဖတ်ဖူးသမျှ သမိုင်းသုတေသန စာအုပ်တွေထဲမှာ ကျနော်မကြိုက်ဆုံးဖြစ်နေဆဲပါဘဲ။ သုတေသနဆိုင်ရာ အကဲဖြတ်မှုတွေမှာ ကျနော်သဘောမကျတာတွေများတယ်ပေါ့။ ကဲထားပါတော့။

ဒါလည်း nothing personal ပါ။ ကျနော်ကသာ မကြိုက်တာ သူအလုပ်တွေအများကြီးလုပ်ထားတယ်ဆိုတာကိုတော့ အသိမှတ်ပြုရမှာပါ။

ပျူတွေအကြောင်းက အငြင်းပွါးကြလွန်းလို့ ကျနော်ကတော့ လက်ရှောင်နေပါတယ်။ ပျူစာတွေ ဖတ်ရတာလည်း အခက်ခဲတွေများလွန်းတာကြောင့်လည်းပါတယ်။ ပျူခေတ်အဆောက်ဦးတွေကလွဲရင် ကျန်တာ စိတ်ဝင်တစားမရှိလှတော့ပါဘူး။

ဟိုကလေးမလေးကြောင့် ပျူတစ်ခေတ်ပြန်ထလာတယ်ဆိုင်ရင်လည်း အဲ့ဒီအတွက်ကျေးဇူးတင်ရမှာပါဘဲ။ ပျူနှင့် ပတ်သက်တဲ့ တင်းပြည့် ကျပ်ပြည့် သုတေသနစာတမ်းတွေ အများကြီး ထွက်လာစေချင်ပါသေးတယ်။ ရေးနိုင်တဲ့သူတွေ ရေးကြပါ။ အားပေးပါတယ်။

ခုဘဲ အတွေးထဲ တစ်ချက်ဝင်လာတာက ဆရာကြီးဒေါက်တာသန်းထွန်းအကြောင်းပါ။
ဦးဘုန်းတင့်ကျော်ရဲ့ စာတမ်းကို ဆရာကြီးက “ ပျောက်သွားတဲ့ ပျူတွေ ပြန်ရှာတွေ့ဘီ” လို့မှတ်ချက်ပေးတာဟာ တကယ်လားပေါ့။

အဲ့ဒီနေ့က စာတမ်းဖတ်ပွဲမှာ ဝင်နားထောင်ခဲ့ကြသူတွေ၊ အတူတူစာတမ်ဖတ်ကြသူတွေ ရှိသေးရင် ဘာပြောမလဲဆိုတာ နားထောင်ကြည့်ချင်ပါရဲ့။ ဒေါက်တာသန်းထွန်း အဲ့လိုပြောခဲ့တယ်ဆိုတာကို တစ်ယောက်ယောက်များ ထောက်ခံရေးသားထားတာရှိရင်လည်း ဖတ်ပါရစီ။

နောက်တစ်ချက်က ဆရာကြီးဒေါက်တာသန်းထွန်းရဲ့ စိတ်ပါ။ သူ့ဆရာ နှင့် သူကိုယ်တိုင် တစ်သက်လုံး သုတေသန လုပ်လာခဲ့တာ ပျူတွေဘယ်ပျောက်သွားသလဲဆိုတာ အဖြေရှာမတွေ့ခဲ့ဘူး။ ခုမှထပီး ပျူစစ်လျင်မြန်မာ ထလုပ်တာကို “ ပျောက်သွားတဲ့ ပျူတွေ ရှာတွေ့ဘီဟေ့ “ ဆိုပီး ရွဲ့ပီး ပြောခဲ့လေသလား အတွေးဝင်မိတာပါဘဲ။

အဲ့ဒါကြောင့် အဲ့ဒီနေ့ စာတမ်းဖတ်ပွဲတက်ခဲ့ဖူးသူတွေရှိရင် ကြားချင်စမ်းပါရဲ့၊ ရေးထားပီးတာရှိရင်လည်း လက်တို့ပါဦး။

ပုံတွေက သရေခေတ္တရာင်္သချိုင်းရာကိုရောက်တုန်းကိုယ်တိုင်ရိုက်ထားတဲ့ ပုံတွေပါ။

Credit - Zay Myo Lin

30/10/2024

အောက်တိုဘာ လကုန် နိုဝင်ဘာ လဆန်းပိုင်း ထိုင်ဝမ်ကိုဝင်မဲ့ တိုင်ဖွန်းမုန်တိုင်း KONG-REY ကြောင့် ရွာမဲ့မိုးရေချိန်က ကြောက်ခမန်းလိလိပါဘဲ။ မုန်တိုင်းအဆင့်ကလဲ ကုန်းပေါ်တက်ကာနီးမှာ စူပါတိုင်ဖွန်းမုန်တိုင်းအဆင့်အထိတောင် ခန့်မှန်းထားကြတယ်လို့ သိရတယ်။
အခွင့်အရေးရတုန်း ထိုင်ဝမ်ကျွန်းပေါ်က Weather Station တွေကိုလဲ စောင့်ကြည့်နေတယ်။

ကျနော်တို့ အများကြီးကံကောင်းတယ်၊
ဘင်္ဂလားပင်လယ်အော်မှာ မုန်တိုင်း ၂ လုံးပဲဖြစ်တယ်။
မြန်မာကို တလုံးမှ မဝင်ဘူး။
ဘာမဟုတ်တဲ့ မုန်တိုင်းအကြွင်းအကျန်ကြောင့် ရေတွေကြီးပြီး အသက်ဆုံးရှုံးမှုတွေ ဖြစ်ကုန်တယ်။

ကြိုတင်ခန့်မှန်းချက်တွေ ပိုပြီးတိကျမှန်ကန်လာအောင် ကမ္ဘာပေါ်ဖြစ်သမျှမုန်တိုင်းတွေနဲ့ အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာ မုန်တိုင်းခန့်မှန်းလေ့လာထုတ်ပြန်တဲ့ အဖွဲ့တွေက ဘယ်လိုလုပ်နေကြတယ်ဆိုတာ အခွင့်အရေး ရသလောက် လေ့လာနေရဦးမှာပါဘဲ။

(အောက်တိုဘာ ၃၀ ရက် နေ့လည် ၁၂ နာရီ ၅ မိနစ်)
Credit - Win Naing

30/10/2024

"ပုဂံခေတ်ကျောက်စာတွေထဲမှာ ကျွန်အကြောင်းပါတာ ၉၀ % လောက်ရှိ"

ပျူတွေဘယ်ရောက်သွားလဲဆိုတာထက် ပုဂံကျွန်တွေဘယ်ရောက်သွားလဲဆိုတာကို ပို စိတ်ဝင်စားတယ်။

ပုဂံခေတ်ရေးထိုးတဲ့ကျောက်စာချပ်တွေထောင်ချီရှိတဲ့အထဲမှာ ကျွန်အကြောင်းပါတာ ၉၀ % လောက်ရှိနေတယ်။

တချို့ကျောက်စာတွေက ကျွန်လှူတာကိုဘဲသီးသန့်ရေးခဲ့တယ်။ ဘုရားမပါ၊ ကျောင်းမပါ၊ ကျွန်သီးသန့်လှူတာ။ စေတီ ဘုရားပုထိုး၊ ကျောင်းသံဃာကို အလုပ်ကျွေးပြုဖို့ ရည်ရွယ်
တယ်။

ဘုရားကျွန်တွေထဲမှာ လက်သမား၊ ပန်းရံ၊ ဆေးရေး၊ ပန်တျာ၊ ဂီတ ကနေ လယ်ကျွန်၊ ယာကျွန် စတဲ့အထိ ကျွန်အမျိုးမျိုးပါတယ်။ လူမျိုးပေါင်းစုံပါတယ်။ ကျွန်လှူရာမှာ အနည်းဆုံး ၂ ယောက်ကနေ အများဆုံး ထောင်ဂဏန်းအထိလှူတယ်။

ကျွန်တစ်ခါလှူရင် ဆွေခုနှစ်ဆက်၊ မျိုးခုနှစ်ဆက် ကြာတဲ့အထိ ကျွန်အဖြစ်ရှိနေရမယ်။ ရှစ်ဆက်မြောက်ဟာ လွတ်မြောက်တယ်လို့ မှတ်ယူရမလို ဖြစ်နေတယ်။

သို့ပေမယ့် ကျွန်လှူတာနဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်တဲ့ သွားလိုရာသွားနိုင်ဘီ၊ ရေကြည်ရာ မြက်နုရာသွားကြပါဆိုပီး လွတ်ပေးတာလည်း ရှိတယ်။

ကျွန်လွတ်ကြောင်း ရေးထိုးတဲ့ကျောက်စာက ၅% အောက်မှာဘဲ ရှိနေသေးတယ်။ နည်းတယ်။

သက်ဦးစံပိုင်ပဒေသရာဇ်ခေတ်မှာတော့ ဘုရင်ကလွဲရင် ကျွန်တွေကြီးပြောလို့ရတယ်။ မှတ်ယူတယ်ပေါ့။ ဒါပေမယ့် တကယ်တမ်းကြတော့ လူတန်းစားမျိုးစုံကိုတော့ တကယ်ကျွန်ပြုခြင်းငှါ မစွမ်းနိုင်ကြပါဘူး။

ကျွန်ရောင်း၊ ကျွန်ဝယ်၊ ကျွန်တန်ဖိုး စသဖြင့်အသေးစိတ်မှတ်တမ်းပါတယ်။ ပုဂံခေတ်ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းမှာ ပါဝင်လုပ်ကိုင်ဆောင်ရွက်သူတွေထဲမှာ ကျွန်ဘယ်လောက်ပါသလဲသေချာမပြောတတ်။ လုပ်သား၊ ကျွန် နှင့် ပညာသည်အစု ဆိုပီး အကြမ်းခွဲလို့ရမယ်။

သို့ပေမယ့်ကျောက်စာထဲရေးခဲ့တဲ့ ကျွန်ဟာ ဘုရားကျွန်သီးသန့်ဖြစ်နေတယ်။ ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်းပီးမှ ခိုင်းစေရန်၊ ဆောင်ရွက်ရန် ကျွန်ပေါ့။

လှူထားတဲ့ကျွန်ကို မလွတ်ပါနဲ့၊ မယူပါနဲ့၊ မခိုး၊ မသ-တ်ပါနဲ့၊ နိုင်လိုမင်းထက်မလုပ်ပါနဲ့ လို့ကြိုမှာတယ်။ လုပ်ခဲ့ရင် ဆိုပီး ကျိန်စာတိုက်တယ်။

ပုဂံခေတ် ၁၁ ရာစုကနေ ၁၃ ရာစုအထိ ကျောက်စာတွေကို သေချာဖတ်တဲ့အခါ ကျွန်စာရင်းမှာ လူမျိုးပေါင်းစုံပါတယ်။ လူမျိုးပေါင်းစုံဆိုတာမှာ နိုင်ငံခြားသားတွေပါ ပါတာတွေ့ရတယ်။

ဒီလိုကျွန်စနစ်မျိုးကို အာဖရိကမှာ တိတိကျကျ မှတ်တမ်းပေါ်တာ ၁၆ ရာစုနှစ်လယ်မှပါတဲ့။ ဒီလိုပြောတော့ ကျွန်စနစ် ဒီထက်မစောဘူးလို့ ပြောတာမဟုတ်ပါ။ စစ်နိုင်ရာက ရလာတဲ့သုံ့ပန်းကျွန်စနစ်က ရှေ့မှာ နှစ်ထောင်ချီပီး ရှိခဲ့ပီး ဖြစ်တယ်။

သို့ပေယ့် ကျွန်ရောင်း၊ ကျွန်ဝယ်စနစ်၊ ကျွန်
တန်ဖိုး၊ ကျွန်အမျိုးစား၊ အတန်းစားအလိုက်
တန်ဖိုးသတ်မှတ်တာ စသဖြင့် အသေချာမှတ်တမ်းရေးတာ မြန်မာတို့ရဲ့ ပုဂံမှာ (၁၁) ရာစုမှာကတည်းက အခိုင်မာစနေပီးဖြစ်တယ်။

ကျွန်တွေဆီက ဘာရလဲ ?
လုပ်သား၊ လုပ်အား နှင့် ကျွမ်းကျင်မှုတွေရတယ်။

ကျွန်တွေ ဒီလောက်အများကြီးလှူခဲ့တာ အခုတော့ဘယ်ရောက်သွားလဲ ? အဲ့ဒါစိတ်ဝင်စားစရာသိပ်ကောင်းပါတယ်။

ပုဂံကျွန်တွေဟာ ပုဂံရဲ့ စံတန်ဖိုးတွေထဲက တစ်ခုဖြစ်တယ်။ slavery heritage ဖြစ်တယ်။ တခြားနိုင်ံငံတွေထက် နှစ် ၄၀၀ လောက်စောပီး ခိုင်မာတဲ့ကျွန်စနစ်ရှိခဲ့တယ်။ အခု အဲ့ဒီကျွန်တွေ ဘယ်ရောက်သွားလဲ မေးစရာဖြစ်တယ်။

အဲ့ဒီမေးခွန်းက ဖြေရခက်တယ်။ လူကြိုက်နည်းမယ်။ လူမုန်းများမယ်။ အဲ့ဒါကို difficult heritage လို့ခေါ်တယ်။ လူသိမခံချင်တဲ့ ၊ လူတွေလက်ခံရခက်တဲ့ ရှေးဟောင်းယဉ်ကျေးမှုအမွေနှစ်ဖြစ်တယ်။

ဥပမာပြောရရင် ပုဂံမှာလာပီး ပုဂံခေတ်ကျွန်၊ ဘုရားကျွန်အကြောင်း ရုပ်ရှင်ရိုက်တဲအခါ ဒေသခံတွေ လက်မခံတာမျိုးက ရှေ့မှာ သာဓကတွေ အများကြီး ရှိခဲ့ဖူးတယ်။ ဒေသခံတွေကန့်ကွက်လို့ ရုပ်ရှင် ခေါင်းစဉ်ပြောင်းပေးရတဲ့အထိ ရှိဖူးတယ်။

ဘာဖြစ်လို့လည်းဆိုတော့ လက်ရှိပုဂံဒေသခံတွေကို ဘုရားကျွန်လို့ အထင်ခံရမှာ ၊ ကျွန်မျိုးဆက်အဖြစ် အထင်ခံရမှာ မကြိုက်လို့ဆိုတဲ့အဖြေရတယ်။

ဒါပေမယ့် အခုခေတ်သစ်မှာတော့ ကျွန်စနစ်ကို ရှေးဟောင်းယဉ်ကျေးမှုအမွေနှစ်အဖြစ် စပီးအသိမှတ်ပြုလာကြတယ်။ UNESCO ကလည်း ကျွန်စနစ် (slavery heritage) အကြောင်း တခုတ်တရရေးပီး ပညာပေးတယ်။ ဒီနှစ်ထဲမှာ အာဖရိကနိုင်ငံတစ်ခုက ကျွန်စနစ်ကို world heritage ဆိုတဲ့ ကမ္ဘာ့အမွေနှစ်စာရင်းဝင်ဖြစ်ဖို့ စတင်အားထုတ်တယ်။

တက္ကသိုလ်အသီးသီးက ပညာရှင်တွေကလည်း စာတမ်းစာစောင်အသီးသီးရေးပီး ရှေးကကျွန်စနစ်ဟာ အလေးထားရမယ့် ရှေးဟောင်းယဉ်ကျေးမှုအမွေနှစ်ဖြစ်ကြောင်း ရေးနေကြတယ်။

ဒီလိုရေးသား ဖော်ထုတ်တာဟာ ကျွန်စနစ်ကို အားပေးတာမဟုတ်၊ လူတွေကို အရှက်ရစေအောင် ရည်ရွယ်တာမဟုတ်။ ရှေးခေတ်က လူတွေဟာ လူသားအခြင်းခြင်း ဤသို့ဤနှယ်ဆက်ဆံကြတယ်၊ နိုင်ထက်ကလူပြုတယ်၊ စေခိုင်းအနိုင်ယူတယ်။

ဒါပေမယ့် ဒီဘက်ခေတ်လူတွေကတော့ လူသားအချင်းချင်း စာနာထောက်ထားကြတယ်။ လူ့ယဉ်ကျေးမှုဟာ ကောင်းရာမွန်ရာကို တိုးတက်
ပြောင်းလဲတယ်။ ကောင်းတဲ့အလေ့ထ အကြောင်း ပြောချင်တဲ့အခါ မကောင်းတဲ့ခေတ်ဆိုး စနစ်ဆိုးကို မီးမောင်းထိုးပြရတယ်လို့ ဆိုလိုချင်တာပါတဲ့။

ဒီတော့ ပုဂံကျွန်ဆိုတာ ဒီဘက်ခေတ်မှာတော့ အဲ့လို အလေးထားစရာဖြစ်တယ်။ အရေးပါတယ်။ တန်ဖိုးကြီးတယ်။ ရှေးဟောင်းယဉ်ကျေးမှုအမွေနှစ်ဖြစ်တယ်။ ဒါပေမယ့် ပုဂံကျွန်တွေ ဘယ်ရောက်သွားလဲဆိုတာ ပျားအုံကို ဒုတ်နဲ့ထိုးတဲ့ လုပ်ရပ်နဲ့တူတယ်။ difficult heritage ရဲ့ သဘောက အဲ့လိုဖြစ်တယ်။

Credit - Zay Myo Lin




#ပုဂံ

30/10/2024

ရန်ကုန်မြို့၊ဗိုလ်မြတ်ထွန်းလမ်းမှာရှိတဲ့ Artistic Space Art Gallery မှာပြသ​နေတဲ့ Kyaw Nyi Nyi Htet ရဲ့ Looking Back ပန်းချီပြပွဲ

30/10/2024

" ​ရွှေပြည်သာတံတားအဆင်းကယာဥ်တိုက်မှု၊၁ဦး​သေဆုံး"

၂၉.၁၀.၂၀၂၄ ရက်နေ့ည ၈နာရီ ၄၆ အချိန်ခန့်က ရန်ကုန်တိုင်းဒေသကြီး၊ အင်းစိန်မြို့နယ်၊ ဒညင်းကုန်းရပ်ကွက်၊ ရွှေပြည်သာ တံတားအဆင်းမှာ ယာဥ်တိုက်မှုဖြစ်ပွားခဲ့ပါတယ်။

အဆိုပါယာဉ်တိုက်မှုကြောင့် ယာဉ်ပေါ်ပါကျား(၁)ဦး သေဆုံးအား ကနောင်လူမှုကူညီရေးအသင်းမှ သူနာတင်ယာဉ်ဖြင့် အင်းစိန်ပြည်သူ့ဆေးရုံးကြီးသို့ ပို့ဆောင်ပေးခဲ့တယ်လို့သိရပါတယ်။

MFSD

30/10/2024

29/10/2024

ဗိဿဏိုး/ ဗိဿနိုး ဘယ်လိုရေးရေး အဲ့ဒါ Vishnu ကလာတာဖြစ်နိုင်တယ်။ ရခိုင်က ဝေသာလီဆိုတာ Vasali က လာသလိုမျိုးပေါ့။ ပျူစာတောင်မနည်းဖတ်နေရတာ နကြီး နငယ်တွေနဲ့ထပ်မရှုပ်နဲ့တော့။

ပန်ထွာ ဘုရင်မကိုတော့ ပန်တျာဘုရင်မက လာတာလို့ထင်တယ်။ ပန်တျာဆိုတာသဘင်သည် ပေါ့။ ပျူတွေက တေးဂီတဖန်တီးမှုကောင်းတယ်လို့ တရုတ်မှတ်တမ်းတွေကပြောထားတာရှိတယ်။ သဘင်ပညာလည်း ကောင်းမှာပေါ့။ ပုဂံခေတ်မှာ ပန်တျာလို့ တွင်တွင်သုံးနေဘီ။

သိပ်ချော သိပ်လှမယ် ဆိုတာလည်းဖြစ်နိုင်
တယ်။ ဒါပေမယ့်တိုင်းပြည်အုပ်ချုပ်မင်းလုပ်တာမျိုးကြတော့ နည်းနည်းစဉ်းစားရမယ်။

မြန်မာရာဇဝင်ကျမ်းတွေနှင့် ပါးစပ်ရာဇဝင်မှာ တွင်တွင်ပြောနေတဲ့ ပျူမင်းတွေက ပျူဒေသမှာ တွေရတဲ့အရိုးအိုးကျောက်စာတွေက ပြောတဲ့မင်းဆက်တွေနှင့်မတူ။ ဒါလည်း ပျူစာကို ကုန်းဘောင်ခေတ်ပညာရှင်တွေမဖတ်နိုင်သေးလို့၊ ဖန်နိုင်ရင်လည်း အရိုးအိုးတွေ မတွေ့ဖူး မမြင်ဖူးလို့ လို့ ယူဆတယ်။

ဘုရင်မတစ်ပါးအုပ်ချုပ်ခဲ့ဖူးတယ်ဆိုတာထက် သဘင်သည်ကနေ မိဖုရားဖြစ်လာတာ ရှိခဲ့ဖူးတယ်ဆိုမျိုးက ပိုဖြစ်နိုင်တယ်။

ရှေးက ဘုရင်တွေကို မင်းကျင့်တရားဆယ်ပါးနဲ့ အညီ အုပ်ချုပ်စေချင်ရင် ပြည်သူကို ကိုယ်စားပြုပြီး ရိပ်ဖမ်းသံဖမ်းဆုံးမသွင်သင်လို့ရတာ သဘင်သည်တွေဘဲရှိတာကို။

ဒီတော့ ပန်တျာဘုရင်မက အုပ်ချုပ်သူ ဘုရင်ကို ဘာသာရေး၊ နိုင်ငံရေး၊ လူမှုရေး စသဖြင့် ထိန်းကျောင်းပြုပြင်ဖို့လုပ်တဲ့အခါ “ ဇာတ် သဘင် “ ဆင်ယင်ကျင်းပပြီး ပွဲခံတာမျိုးဖြစ်နိုင်တယ်။

ငါလာမှ ကြီး၊ ငါလာမှ သီး ဆိုတဲ့ ကျိန်စာဘာညာကလည်း သဘင်ထဲက ဇာတ်ရှိန်အမြင့်ဆုံးဇာတ်ကွက်ဖြစ်နိုင်တယ်။

နင်တို့ ဘုရင်တွေတခြားမကြောက်ရရင်သာနေမယ် ကျိန်စာတော့ လာမစမ်းနဲ့ဆိုတဲ့ သဘောပါဘဲ။ ဒါပေမယ့် ပျူခေတ်ကျောက်စာတွေမှာ ကျိန်စာတိုက်တာမျိုး မမြင်ဖူး မတွေ့ဖူး၊ မဖတ်ဖူးသေးဘူး။ နောင်နှစ် ၅၀၀ အကြာ ပုဂံခေတ်မှာတော့ ကျိန်စာတိုက်တတ်နေဘီ။ ဒါကိုဘဲဇာတ်ဆရာက ပျူတွေလည်း ကျိန်စာတိုက်မှာဘဲ တွေးပီးဖန်တီးခဲ့ဟန်တူတယ်။

အဲ့ဒီဇာတ်မှာ ယူစရာရှိတာက ဆည်မြောင်းပညာအလေးထားပါ။ ရေကို အလေးထားပါ။ ရေဟာသုံးတတ်ရင် မြို့ကာကွယ်ရေး နှင့်ရန်သူနှိမ်နှင်းရေးဖြစ်တဲ့ ( defensive system ) အနေနဲ့ အသုံးချလို့ရတယ် လို့ပြောချင်ဟန်တူတယ်။

စစ်တိုက်တာနိုင်ချင်ရင် လောကီပညာတတ်တဲ့ ရဟန်းတွေရဲ့အခန်းကဏ္ဍက အရေးကြီးတယ်၊ ရဟန်းတွေသိမ်းသွင်းရင် အယုံလွယ်တယ်ဆိုတာမျိုးလည်း ပြောချင်ဟန်တူတယ်။

နောက်တစ်ချက်က ရဟန်းတွေဟာ ရဟန်းနေရာနေပါ တိုင်းရေးပြည်ရာဝင်မပါနဲ့၊ ဝင်ပါရင်ပြည်ပျက်မယ်ဆိုပီး သတိပေးလိုဟန်တူတယ်။ အဲ့လိုသတိပေးဖို့ဇာလမ်းဆင်ရာမှာ ဗီလိန်ကတော့ ထုံးစံအတိုင်းဣတ္ထိယပေါ့လေ။

အချုပ်ပြောရရင် ရှေးနှစ်ပေါင်းထောင်ချီကတည်းကရှိခဲ့ပီးဖြစ်တဲ့ ရာမာယဏ ဇာတ်ကို ရှေးအစဉ်အဆက် မှတ်သားပြီး ကပြအသုံး တော်ခံကြသလို ဗိသဏိုး၊ ပန်ထွာ နှင့် အမုန်းကျိန်စာ အကြောင်းရာတွေအားလုံဟာ ပျူခေတ်မှာ လူကြိုက်များခဲ့တဲ့ ဇာတ်လမ်း၊ ဇာတ်ကွက်တစ်ခုဖြစ်နိုင်တယ်။

ငါလာမှသီး ငါလာမှကြီးဆိုတာတော့ သေချာမသိဘူး။

ကျနော်က အယားသမက်ဆိုတော့ ငါလာမှတီး၊ ငါလာမှ မြည်း ကိုပိုသဘောကျတယ်။

တခါတလေ တချို့တခွတ်ခွတ်တီး၊ တစွတ်စွတ်မြည်းသမားတွေပါရင် အဆင်မပြေလို့။

#သရာစော်
Zay Myo Lin

29/10/2024

"တောင်သူများစပါးရိတ်သိမ်းချိန်မှာ အခါလွန်မိုး/ဖျက်မိုးဆိုတာတွေကြောင့် အနှောင့် အယှက်မဖြစ်နိုင်တော့"

"တောင်သူများအတွက် မင်္ဂလာစကား ပါးပါရစေဗျ"
(အောက်တိုဘာ ၂၇ ရက် - ညနေ ၅ နာရီ ၄၅ မိနစ်)

တောင်တရုတ်ပင်လယ်က မုန်တိုင်း "TRAMI" နဲ့ အရှေ့ဖိလစ်ပိုင်ပင်လယ်က မုန်တိုင်း KONG-REY ၂ လုံး တပြိုင်နက်ဖြစ်ပေါ်နေခဲ့တာမှာ မုန်တိုင်း TRAMI ကတော့ ဗီယက်နမ်ကမ်းခြေပေါ်မေးတင်ပြီး ပင်လယ်ထဲ ပြန်ဆင်းကာ မကြာခင်အချိန်အတွင်း အားပျော့ပျက်ပြယ်သွားတော့မှာပါ။ မုန်တိုင်း TRAMI ကြောင့် ဗီယက်နမ်နိုင်ငံကမ်းခြေမှာ လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၂ နာရီအတွင်းမှ အခုအချိန်အထိ မိုးသည်းထန်ခဲ့တာတွေ့ရပြီး၊ မနက်ဖန်ညနေ ၅ နာရီအထိ ၂၄ နာရီအတွင်း မိုးရေချိန် ၁၀ လက်မကျော် ထပ်မံရွာသွန်း(မိုးများ)ဦးမှာလို့ ကြိုတင်ခန့်မှန်းချက်တွေမှာ တွေ့နေရပါတယ်။

TRAMI ကြောင့် မြန်မာနိုင်ငံ တနင်္သာရီတိုင်းမှာသာ နေရာကွက်၍မိုးများနိုင်ပြီး နောက် ၂၄ နာရီအတွင်း မိုးရေချိန် ၁ လက်မခွဲခန့်သာရွာသွန်းနိုင်မှာဖြစ်ကြောင်းတွေ့ရပါတယ်။

အရှေ့ဖိလစ်ပိုင်ပင်လယ်က မုန်တိုင်း KONG-REY ကတော့ အားပိုကောင်းလာပြီး အောက်တိုဘာလကုန်(၃၁ ရက်)မှာ CATAGORY-3 အားကောင်းတဲ့တိုင်ဖွန်းမုန်တိုင်းတလုံးဖြစ်လာမှာဖြစ်ကြောင်း၊ ထိုင်ဝမ်ကျွန်းဘက်ကို ဦးတည်ရွေ့လျားပေမဲ့ ထိုင်ဝမ်ကျွန်းအရှေ့မြောက်ဘက်အနီးမှ ကပ်၍ ဖြတ်ကျော်ကာ ဂျပန်နိုင်ငံဘက်ကို ဆက်လက်ရွေ့လျားနိုင်မှာဖြစ်ကြောင်း၊ ကြိုတင်ခန့်မှန်းထားတာတွေ တွေ့ရပါတယ်။
မုန်တိုင်း KONG-REY က တောင်တရုတ်ပင်လယ်နဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက်အရပ်ကို ရွေ့လျားသွားမှာဖြစ်တာကြောင့် မြန်မာနိင်ငံရဲ့ မိုးလေဝသအခြေအနေတွေအပေါ် သက်ရောက်မှုကတော့ မရှိတော့ပါဘူး။

အချုပ်အားဖြင့် ...
🔸 နိုဝင်ဘာလနဲ့ ဒီဇင်ဘာလဆန်းပိုင်းကာလများအတွင်း တောင်သူများစပါးရိတ်သိမ်းချိန်မှာ မိုးလွန်မိုး/အခါလွန်မိုး/ဖျက်မိုးဆိုတာတွေကြောင့် အနှောင့်အယှက်မဖြစ်နိုင်တော့ပါဘူး။
🔸 ရေကြီးရေလျှံမှုတွေလဲ မရှိနိုင်တော့တာကြောင့် နွေစပါးနဲ့ဆောင်းသီးနှံစိုက်ပျိုးရေးအတွက် စိတ်အေးလက်အေးဆက်လက်ပြင်ဆင်နိုင်ကြပြီဖြစ်ပါကြောင်း မင်္ဂလာစကားပါးလိုက်ပါတယ်။

🙏🙏🙏

Credit - Win Naing

29/10/2024

"ပန်းချီပြပွဲသစ် ( ON E[ART]H ) "

❐ မြန်မာနိုင်ငံအနယ်နယ်အရပ်ရပ်က Artists‌ စုစုပေါင်း (၂၂) ယောက်ရဲ့ အရောင်အသွေးစုံလင်လှပတဲ့ ပန်းချီလက်ရာတွေကို စုစည်းထားတဲ့ပန်းချီပြပွဲကို ခံစားနိုင်ဖို့အခွင့်အရေးပါ။

❐ ဒီပန်းချီပြပွဲကို 'ON E[ART]H' လို့ အမည်ပေးထားပြီး အောက်တိုဘာ (၂၇) ရက်ကနေ (၃၁) ရက် ၂၀၂၄ ထိ ကျင်းပပြုလုပ်​​နေပါတယ်။

❐ ဒီပန်းချီပြပွဲဟာ Izana Gallery က လစဉ်ပုံမှန် စီစဉ်ကျင်းပနေတဲ့ "Open Call for Artists" ပြပွဲအစီီစဥ်ရဲ့ (၅)ကြိမ်မြောက်ပြပွဲလည်းဖြစ်ပါတယ်။

🗓️ 27 - 31 October, 2024
⏰ 10 AM - 5 PM

IZANA GALLERY
Mobile: 09 759 477 377,
09 458 349 019,
09 425 193 103

E-mail: [email protected]
Telegram: https://t.me/izana_gallery
Website: www.izanagallery.com

📍120 (Ground Floor), 51st Street (Middle), Pazundaung Township, Yangon, Myanmar.
(Google Map: https://maps.app.goo.gl/78rULFNHrwyr6pnZ9)