08/02/2016
Wat vind je enger: auto rijden of terrorisme?
En kijk na het beantwoorden van die vraag eens naar de dodelijkheid van beiden.
Het gaat best goed met de wereld: worldbestnews.nl
Harde cijfers: terrorisme, moord en verkrachting nemen al jaren af
We worden alsmaar banger, schrijft Ralf Bodelier. Hoog tijd om te achterhalen wie daarvoor verantwoordelijk zijn. [Regionale kranten, 4, 5, 6 februari]
Drie maanden al zit Frankrijk in de noodtoestand. 2500 politiemensen patrouilleren tijdens het Keulse carnaval. En in Nederland lopen sinds vorige week agenten met machinepistolen door de winkelstraten.
We zijn bang. Want de wereld lijkt in brand te staan. Voor wie door een aanslag, een overval of een bombardement wordt geraakt, is dat natuurlijk ook zo. De oorlog in Syrië en Irak is zonder meer de gruwelijkste die de wereld in jaren heeft meegemaakt.
De werkelijkheid is echter dat onze wereld, Nederland incluis, een heel stuk minder gewelddadig is dan, pak ‘m beet, 25 jaar geleden. Misschien was er wel nooit zo weinig geweld dan vandaag.
Dat vertellen ons de koele cijfers.
Eerst de grote wereld. Daar worden op dit moment 11 grote gewapende conflicten uitgevochten met de oorlog in Syrië en Irak als meest bloederige. Een kwart eeuw geleden, waren het er echter nog 26.
Bovendien worden onze oorlogen minder dodelijk. In de rustige jaren ‘50 stierven wereldwijd 22 op de 100 duizend mensen door oorlogsgeweld, inclusief terrorisme. In de jaren ’80 zakte dat tot vijf. En vandaag staat de teller op 1,5 oorlogsdode per 100 duizend mensen. Ook al is het een grove schande dat de wereldgemeenschap de oorlog in Syrië zo uit de hand liet lopen, juist deze daling in oorlogen en oorlogsdoden is ronduit bemoedigend,.
Voor moorden, wereldwijd, gelden vergelijkbare cijfers. In de meeste landen, zo ontdekten criminologen, dalen jaar in, jaar uit, het aantal moorden. Vooral in de Verenigde Staten gaat de daling hard. Daar werden rond 1991 nog 8 op de 100 duizend mensen vermoord. Vandaag zijn dat er 4.
Dezelfde trend is zichtbaar in Nederland. Moord en terrorisme zijn sinds de jaren ’90 fors afgenomen. In de jaren ’90 werden in Nederland gemiddeld 250 mensen per jaar vermoord, tegenwoordig zijn dat er 130. In percentages is dat meer dan een halvering. Nu zijn 130 moorden er nog steeds 130 teveel, maar de aantallen en percentages dalen, en dat is goed nieuws.
Voor zedenmisdrijven, actueel sinds Oudejaarsnacht in Keulen, zijn de cijfers nog bemoedigender: eind jaren ’90 registreerde de politie 9.600 gevallen van verkrachting, aanranding en in**st. In 2007 was dat aantal gedaald tot zo’n 7.200. In 2014 stond de teller op 3.200. En dat gebeurde terwijl Ne-derlandse bevolking met twee miljoen mensen toenam, waarvan een aanzienlijk percentage uit niet-Westerse landen. Wederom: 3.200 slachtoffers zijn er 3.200 teveel. Maar het is wel nog maar één-derde van een kwart eeuw geleden.
En dan het terrorisme: de laatste echte terroristische aanslag in Nederland werd gepleegd door de IRA. De Ierse terreurclub schoot in 1990 in Roermond twee Australiërs dood. Daarvoor, in de jaren ’70 en ’80 stierven 30 mensen in 70 aanslagen door meerdere terroristische organisaties.
Het is een gewaagde vergelijking. Maar in de Europese Unie vielen de afgelopen 15 jaar rond de 1,3 miljoen dodelijke verkeersslachtoffers tegen minder dan 500 doden door terrorisme. In Nederland zijn de verhoudingen nog interessanter. Hier stierf in de afgelopen 15 jaar één man door de hand van een islamist, terwijl bijna 13 duizend mensen omkwamen in het wegverkeer. Rond de 2500 Nederlanders verloren het leven omdat automobilisten onder invloed waren van drank of drugs.
Ook al was de kans om te komen door een aanslag tot nu toe 13 duizend keer (!) kleiner dan door een auto-ongeluk, toch houdt niet de dodelijkheid van het autoverkeer ons dag-in, dag-uit bezig, maar de angst voor terrorisme.
Het wordt tijd om tot bezinning te komen. Om te erkennen dat we veel veiliger zijn dan een kwart eeuw geleden. Dat we veiliger zijn dan in een tijd die we ons, vreemd genoeg, herinneren als rustig, vredig en geborgen. We moeten proberen te achterhalen waaróm we zo bang zijn, wat de rol van sommige media daarin is en welke politieke partij er de meeste vruchten van plukt. Vervolgens zouden we er goed aan doen om die media en die politicus heel wat minder aandacht te geven.
Ralf Bodelier is leider van de World’s Best News Nederland.