22/07/2024
මේ බලන්න, හනාන් කීවාය. මේ ප්‍රේම කතන්දරේ . . . ආදරේ කියන්නෙ මොකක් වුණත් කමක් නෑ, පෙම්වතුන්, සිංදු, නිසාර් කබ්බානිගෙ කවි, මල්, හඳ, පිළිසඳරේ යෙදෙන රාත්‍රින්, තරු ....මේ ලෝකෙ මේ තාක් හිටිය සියලුම කවියො එක්ක තියෙන තරහකට නෙමෙයි මේ කියන්නෙ - හැබැයි මේකෙ කිසිම තාර්කිකත්වයක් නෑ. ඇහුම්කන් දීමක් නෑ. හෙවිල්ලක් බැලිල්ලක් නෑ, කල්පනා කිරීමක් නෑ, සැබෑ සැලසුම් කිරීමක් නෑ. ඔයා දේශනා ශාලාවලදියි, කවි සඳෑවලදියි කීප සැරයක් දැකපු මිනිහෙක්. ඔයා දේශනා ශාලාවට වෙලා මිනිත්තු කීපයක් එයා එක්ක කතා කෙරුවා. ඊට පස්සෙ දවස් කීපයක් රෑට රෑට එයා එක්ක ෆෝන් එකෙන් කතා කෙරුවා. ඔයාගෙ විවේක කාලෙදි ඉස්පිරිතාලෙ කැන්ටිමට වෙලා එයා එක්ක සැන්ඩ්විච් එකක් බෙදාගෙන කෑවා. වෛද්‍ය විද්‍යාල රථ ගාලෙදි එකට පෙප්සි එකක් බිව්වා. ඒ පාර දැන් ඔයා කියනවද මට එයා ගැන පිස්සු හැදිලයි තියෙන්නෙ කියලා? මට එයා නැතුව ජීවත් වෙන්න බෑ කියලා? එයා තමයි මගේ වාතය, වතුර, මගේ ඉර සහ සඳ කියලා? මොනවද මේ විකාර? දැන් බලනකොට එයාගෙ මුත්තා අවුරුදු පනහකට ඉස්සර ඔයාගෙ ආත්තම්මගෙ තාත්තගෙ එඬේරෙක් විදියට වැඩ කෙරුවලු. ඔයා එයාව බැන්දොත් ඔයාගෙ උගුර කපලා දානවා කියලා ඔයාගෙ ආත්තම්මා දිවුරනවලු? ඒගොල්ලො ඔයාට ගහලා, ඔයාගෙ ෆෝන් එක කඩලා, දවස් කීපයට ඔයාට පන්ති යෑමත් තහනම් කෙරුවා. ඇයි? මේ ලෝකෙ ඉන්න අනිත් පිරිමි දහස් ගාණකට වඩා වෙනස් නැති කවුදෝ මිනිහෙක් වෙනුවෙන්? එයා ඔයා තරම් උසත් නෑ. හැබැයි ආදරේ, ඉවසීම සහ පරිත්‍යාගය. මට එයාව බඳින්න බැරි වුණොත් මං දිවි නසාගන්නවා කියලා ඔයා මට කියනවද? එයා එක්ක කතා කරන්න බැරි වුණොත් මට හුස්ම ගන්න බෑ, එයාව දකින්න නැති වුණොත් මට ජීවත් වෙන්න බෑ කියලා? මොන ආදරයක්ද, ලන්ඩන්? මොකද ඔයා මුලින්ම, එයා එක්ක ආදරෙන් බැඳෙන්න හිතාගෙන හිතාමතාම ගිහින් එයාගෙ ඇඟේ හැපුණද? ආදරේ ඇති වුණේ ෆෝන් කෝල්ස් නිසයි, ඊමේල්ස් නිසයි කියලා ඔයා මට හැමතිස්සෙම කියනවා නේද.. දන්නවද, මේකම තමයි ඔයාගෙන් වෙච්ච වැරැද්ද, ලන්ඩන්. අපි කෙනෙක් එක්ක ඇත්තටම ඉන්නෙ නැති කොට, එයාගෙ කටහඬ විතරක් ඇහෙනකොට, එයා මුළු වොලවෙම තමන් ගැනම කතා කරනකොට, අපි දැනටමත් බලාපොරොත්තුවෙන් ඉන්න ප්‍රතිරූපය අපි හදාගන්නවා. අපිට සැබෑ පින්තූරයක් හරියටම ලැබෙන්නෙ නෑ. තේරෙනවද, ඔයා කොහෙත්ම මේ මිනිහව දන්නෙ නෑ. කවියි, දවල් සිහින මවන දුරකතන ඇමතුමුයි, වා සලාම්! ඔච්චර තමයි ඔයාට ලැබිලා තියෙන්නෙ! හැබැයි එච්චර වෙලත් - මං එයාව බඳිනවා නැත්තං දිවි නසා ගන්නවා? පිළිකුල් සහගත පන්ති ක්‍රමය ප්‍රතික්ෂේප කරන නිසා මං හරිම උදාරයි? ඔයාගෙ ප්‍රතිපත්ති විශ්වාස කිරීම සඳහා ඔයාට එයාගෙ සටන් පාඨ අවශ්‍ය නෑ, ලන්ඩන්. කොහොමටත් එයා ඔයා වෙනුවෙන් මොනවද කරලා තියෙන්නෙ? එයා ඔයාගෙ අම්මට ඔයාට වධහිංසා කරන්නයි, ඔයාගෙ ආත්තම්මට ඔයාට තර්ජනය කරන්නයි ඉඩ දෙනවා, එයා අරහෙ වාඩිවෙලා ඉඳගෙන මේකෙ ප්‍රතිඵල මොකක් වෙයිද කියලා බලා ඉන්නවා. මේ පිරිමියෙක්ද? මේ මිනිහා? මට හිතෙන විදියට කසාදය කියන දේට ආදරයත් එක්ක ලොකු සම්බන්ධයක් නෑ. ආදරය කියන්නෙ සිහින, කසාදය කියන්නෙ සැබෑවට සිද්ධ වෙන දෙයක්. ජීවිතය, වගකීම, ළමයි. මායාවන් නෑ. හරි පුද්ගලයා තමයි ඔයාට ගෞරව කරන, ඔයාට බුහුමන් දක්වන කෙනා. ඔයාගෙ දරුවන්ගෙ නාමයෙන් ඔයාට ආඩම්බර වෙන්න පුළුවන් තාත්තා කෙනෙක් වෙන කෙනා. ඒ නැතුව ඔයා තුළ ඉරිසියාව ඇති කරන මෝඩ හීනමානයක් තියෙන කෙනා නෙමෙයි. ආදරෙයි, එයා කියනවා. හහ්! දෙයියම්පල්ලා, මං හිතුවෙ ඔයාට මොළේ තියෙනවා කියලයි, ලන්ඩන්. මේ සේරම වෙනකම් මං හිතුවෙ ඔයාගෙ මනස තියෙන්නෙ උපාධිය ලබාගැනීම ගැන, කැනඩාව ගැන, ඔයාගෙ විශේෂඥ උපාධිය ගැන කියලයි. දැන් අම්මා දිගින් දිගටම ඔයාට කම්මුල් පාර දුන්නොත්, ඒගොල්ලො ඔයාව එයාට බන්දලා නොදුන්නොත් ඔයා මොනවද කරන්න යන්නෙ?
මං දිවි නසාගන්නවා.
හනාන් පිටවී ගියාය. ඈට ධෝෆාර්වල පාසලකට පත්වීමක් ලැබී තිබිණි.
ලන්ඩන් දවසක් ඇර දවසක් ඈට දුරකතනයෙන් අමතන්නට පටන් ගත්තාය.
හනාන්, නිදහස, සංස්කෘතිය, පන්තිවාදය කියන වචන මට අප්පිරියිය. මං මගේ ගැන සම්පූර්ණයෙන්ම සැක හිතන්න පටන් අරගෙනයි තියෙන්නෙ. ඔයාට හිතාගන්න පුළුවන්ද. අපි මුණ ගැහෙන හැම වෙලාවෙම එයා මගේ ෆෝන් එක පරීක්ෂා කරලා බලනවා, එයා දන්නෙ නැති නොම්මරයක් නෑ නේද කියලා සැක ඇරලා දැනගන්න ඒකෙ තියෙන හැම නොම්මරේම පරීක්ෂා කරලා බලනවා.
හනාන් සුසුමක් හෙළුවාය. ඔයාට මොනවා කියන්නද කියලා මං දන්නෙ නෑ, වස්තුව. මේ මිනිහා ඔයාව ලබන්න සුදුසු නෑ.
මට තවදුරටත් කිසි දෙයක් තේරෙන්නෙ නෑ. හරියටම මං කුණාටුවක් ඇතුළෙ ජීවත් වෙනවා වගෙයි. මං කොච්චර කළුද කෙට්ටුද කියලා එයාට එක පාරටම පේන්න පටන් අරන්. හරියට එයා මීට කලින් මාව දැකලා නෑ වගේ.
දෙයියම්පල්ලා මේ මිනිහට ලැජ්ජාවක් නෑ. ඇයි ඔයා මේ අසාධාරණ හැසිරීමට විරුද්ධ වෙන්නෙ නැත්තෙ? මේ හැම දෙයක් ගැනම එයා එක්ක කතා කරන්න.
මං උත්සාහ කෙරුවා. මං කතා කරන්න හදන හැම වෙලාවකම එයා මට කියනවා, ඔයා මට වඩා හොඳයි කියලා හිතන්න එපා. මං තමයි මෙතන පිරිමියා. ඔයාගෙ පවුලයි, ඔයාගෙ තාත්තට අයිති සියලු දේපල ඉඩකඩම්, එයාගෙ ව්‍යාපාරයි මට වැදගත් නෑ.
අල්ලාහ්, අල්ලාහ්! මේ මිනිහට පිස්සු, වස්තුවේ. මේක තවත් දුර දිග ගෙනියන්න කලින් ටිකක් කල්පනා කරලා බලන්න . . .ඔයා තවමත් ඉන්නෙ ගිවිසුම් කාලයෙනෙ. ඒ කියන්නෙ ඇත්තටම, ඒක නිකම්ම නිකං විවාහ ගිවිස ගැනීමක් විතරයි.
ඔයා කියන්නෙ අපි මේ සම්බන්ධය නතර කරන්න ඕනෙ කියලද, හනාන්? අහ්මඩ් මගේ පෙම්වතා, මගේ ජීවිතයේ සිහිනය. අපිට අපේ ප්‍රශ්න විසඳගන්න වෙනවා. මගේ ප්‍රථම ප්‍රේමය අසාර්ථක වෙනවා දකින්න මට ඕනෙ නෑ. මගේ පවුලෙ අයට විරුද්ධව කරපු සටන නිශ්ඵල වෙනවා දකින්න මට ඕනෙ නෑ. අපේ සාර්ථකත්වය ලෝකෙට ඔප්පු කරලා පෙන්නන්න මට ඕනෙ. මගේ අම්මට, තාත්තට, ආත්තම්මට. අපේ පන්තියෙ ළමයින්ට. මුළු ලෝකෙටම. මට දික්කසාද ගෑනියෙක් වෙන්න ඕනෙ නෑ.
එහෙත් සැබැවින්ම ඇගේ ප්‍රථම ප්‍රේමය අසාර්ථක විය. ඈ ඒ බව පිළිගන්නටත් බොහෝ කලකට පෙර, බොහෝ නින්දා අපහාස සහ සිත් රිදීම්වලට පසුව, එය අසාර්ථක වී ගොස් තිබිණි. අන්තිමේදී විවාහය අවලංගු කිරීමට ඉල්ලා සිටි ඇය ඔහු හමුවීම ප්‍රතික්ෂේප කළාය. ඔහු රථ ගාලේ නතර කර තිබූ ඇගේ මෝටර් රථය අසල සිටගෙන ඈට බැගෑපත් වූවේය. ලන්ඩන්, මගේ ලන්ඩන්, මාව දාලා යන්න එපා... ඔයා මගේ. ඔයා තමයි මගේ සිහිනවල ඉන්න කෙල්ල. දෙවියන්ගෙ නාමයෙන් දිවුරලා කියන්නම්. මට සමාවෙන්න. මං හිතලා නෙමෙයි ඔයාට ගැහුවෙ. මට කේන්ති ගියා. මං දෙවියන්ගෙ නාමයෙන් දිවුරලා කියනවා. මට හුගාක් දුකයි. මට සමාව දෙන්න. මං ඔයාගෙ කකුල් දෙක ඉඹින්නම්. මට ඔයාව නැති කරගන්න ඕනෙ නෑ. කොහොමටත් ඔයා මට අයිති වස්තුව. මගේ ලන්ඩන්. ඔයා මගේ ජයග්‍රහණය. මගේ අනුප්‍රාණය. ඔයා මගේ ඔයා මාව දාලා ගිහින් වෙන කාටවත් අයිති වෙන්නද යන්නෙ? වල්ලාහි ඒක නං වෙන්නෙ නෑ. ඔයා මගේ කෙල්ල. මගේ බිරිඳ. මං ඔයාගෙ අත් ඉඹගන්නම්. මාව දාලා යන්න එපා. අපි කසාද බඳිමු. අපි හනිමූන් එකට යුරෝපෙට යමු. අපි එකට එකතු වෙලා ක්ලිනික් එකක් පටන් ගමු. ඔයාට අපේ සිහින අමතක වුණාද, ලන්ඩන්? ඔයා මගේ, මගේ ලන්ඩන්, මගේ නිර්මාණ උල්පත, මගේ ආදරය. ඔයා අයිති මටයි.
ලන්ඩන් රථ ගාලෙන් පිටවී යළිත් විදුහල තුළට ගියාය. මං ඔයාට අයිති දේපළක් නෙමෙයි. මං කාටවත් අයිති නෑ.
- ආකාශ වස්තු-
