03/09/2024
ΜΥΧΙΑ ΠΑΘΗ
Της ζωής και της επανάστασης
Μες στη νωθρότητα του μεσημεριού
με αμεριμνησία τόση.. ελλοχεύει πάντα ένας πειρασμός..
«Μύχια Πάθη»
Η συνέχεια του συγγραφικού ταλέντου της Ελένης Στασινού.
Με μια δικιά μου ματιά όπως πάντα...
Τολμώ...
«Δεν φοβάμαι αυτό που βλέπω (656 σελίδες)
αλλά εκείνο που μου κρύβει..."
Ο τίτλος του βιβλίου είναι το κλειδί – όχι το μήνυμα,
γιατί η Ελένη Στασινού, όπως όλοι οι μεγάλοι συγγραφείς,
δεν στέλνει μηνύματα ή μήπως όχι;
Και βούτηξα στο βιβλίο..
Οι σελίδες του ένας σκληρός καθρέφτης.
Ανάμεσα στις γραμμές, πίσω από τις λέξεις, κρύβεται κάτι δυσοίωνο, σκληρό, έτοιμο να εκραγεί ανά πάσα στιγμή ανάμεσα στα χέρια σου…στο στήθος σου..
και ξεχύθηκα με απλωτές..
Λογοτεχνία, ιστορία, μύθος, πολιτισμός, ρομαντισμός,
σκληρή πραγματικότητα σε διαχρονική συνομιλία.
Σκοτεινό φως!
Τι ορίζουμε ως φως και τι ως σκοτάδι μέσα μας;
Μπορεί να υπάρξει το ένα χωρίς το άλλο;
Ήθελα να ήμουν εκεί, και Ναι!! ήμουν εκεί!!
Απόλαυση κειμενική…λέξεις κεντημένες μία μία, με παλμό, με ουσία. Συνάρθρωση του κορμιού.. νιώθει.. κάτι να τριζοβολάει, να χαϊδεύει, να ηδονίζεται, να σκοτώνει..
να πεθαίνει.. να ερωτεύεται, να ελπίζει.
Ως Αδιάκριτος σκηνοθέτης καταδύεται στη μνήμη,
στα σαρκοβόρα αγγίγματα της ζωής, στην επελαύνουσα φθορά, στην ευθραυστότητα του ανθρώπου.
Οι ήρωες της.. Μέσα τους καθένας από εμάς
άνθρωποι καθημερινοί, κινούνται γύρω μας,
ανάμεσά μας. Ίσως είμαστε εμείς..
Αλληλοκατηγορούνται, προσπαθούν
να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, εξοργίζονται, φθονούν, ποθούν, μισούν, σκοτώνουν..
Κάθε τους συναίσθημα καίει
Ξεχνούν τις τύψεις τους ....
Προσπαθούν να επιβιώσουν
Υποφέρουν, ερωτεύονται.. Τα καταφέρνουν; Αντέχουν;
Πεθαίνουν, Ζουν.. Μα πώς Ζουν;; Επαναστατούν;
Οφθαλμός αντί οφθαλμού;
Μας αναγνωρίζετε; Θα έπρεπε..
Πώς θα αντιδρούσαμε αν κάποιος μας προσβάλλει;
Μας αδικήσει, παραβιάσει τα δικαιώματά μας;
Αν καταπατούσε τα όριά μας σε μια ανηλεή προσπάθεια κάθαρσης του κοινωνικού ιστού;
Βέβαια, Συναισθήματα και αντιδράσεις εξαρτώνται
από τον χαρακτήρα των ηρώων και συμβαδίζουν με όσα βιώνουν, ερεθίσματα, γεγονότα.
Έντονα στοιχεία τα οποία, κατά τη γνώμη μου, βοηθούν στην αληθοφάνεια και την συναισθηματική ένταση της πλοκής.
Γεγονότα κατ’ ευθείαν παρμένα από την ιστορία και τις μαρτυρίες των μελετητών της, συγγράμματα, επιστολές…
Αεί ..σκοτεινό φως του έρωτα, της πολιτικής, της ζωής…
Τρεμάμενο αίμα.. της επιβίωσης.
Η γραφή της πετάει σπίθες.
Μας πλουτίζει και μας απελευθερώνει.
Πολλά συμβαίνουν φανερά μα και κρυφά...
Το πάθος , η επιθυμία, η φτώχεια, η αλαζονεία,
η ανοησία, η δυστυχία, η εκδίκηση, η επανάσταση ακολουθούν η μία την άλλη επιβεβαιώνοντας πως
το παρελθόν δεν πεθαίνει.
Στη ροή της αφήγησης γινόμαστε κοινωνοί στιγμών απαγορευμένων.
Μια αναζήτηση απελευθέρωσης από την ψυχική,
πνευματική αιχμαλωσία, από τους εφιάλτες,
την απολυταρχία, την σκλαβιά.
Φως μέσα στο σκοτάδι.
Η πένα της βουτάει παντού, αντέχει και παρεμβαίνει.
Τα Μύχια Πάθη κινούν από τον ιστορικό «Χαλασμό της Πρέβεζας» και φτάνουν μέχρι τις μαύρες μέρες της λεηλασίας από το Αιγύπτιο Ιμπραήμ.
Βιβλίο βαθιά ιστορικό, πολιτικό, μα και ερωτικό συγχρόνως.
Ένα βιβλίο, το οποίο στο γενικό αποπροσανατολισμό
που επικρατεί κοινωνικά, μας ξυπνά σημαντικές αναφορές εντός μας.
Το να διαβάζουμε, θαρρώ, είναι ένας τρόπος να μιλάμε
στον εαυτό μας.
Και ξάφνου μια πορφυρή λαμπρότητα σκέπασε το πένθος..
Τελευταία σελίδα;;; μα.. πότε έφτασε;;
Ξέρετε Η ίδια μου είχε δηλώσει πως:
«Δεν είναι κακό να πω,
ότι ένα βιβλίο 656 σελίδων δυνατόν να προσφέρει..
απλώς ένα μακρύτερο ταξείδι στην τέρψη.»
Δέσποινα Μπλαστροπούλου
Την Δεύτερη του Μήνα Σεπτέμβρη του 2024
https://www.govostis.gr/product/27316/myxia-pathi.html
