12/01/2023
Հուշարձանի իրական անվանումը «Մե՛նք ենք մեր սարերը»‐ն է։ Արձանը շատերին հայտնի է որպես «Պապիկ-տատիկ», (արևմտահայերեն՝ Մամիկ և Պապիկ)։ Տեղադրվել է 1967 թվականին, գտնվում է Ստեփանակերտ մտնող բլրի գագաթին։ Հուշարձանը նայում է դեպի Մայր Հայաստանը, ընդգծելով Արցախի հայկական ծագումն ու միասնությունը Մայ Հայաստանի հետ։ Հուշարձանի քանդակագործը Հայաստանի ժողովրդական նկարիչ, արցախցի քանդակագործ Սարգիս Բաղդասարյանն է, իսկ ճարտարապետը՝ Յուրի Հակոբյանը։ «Տատիկ-Պապիկ»քանդակը ունի 9 մետր բարձրություն։ Քանդակագործը չի հորինել տարեց զույգի կերպարը։ Դրանք քանդակագործի պապիկն ու տատիկն են։ Հուշարձանը ոչ պարիսպ ունի, ոչ էլ պատվանդան։ «Պապիկն ու Տատիկը« կանգնած են բնության կողմից ստեղծված բնական միջավայրում։ Սա փոխանցում է հեղինակի մտադրությունը՝ արցախցիները մեծացել են իրենց հողի հետ միասին, արմատավորվել։ Այս արմատները շատ հեռու են գնում երկրի մեջ, հենց երկրի խորքերը: Եվ այս արմատները չեն կարող արմատախիլ անել գետնից։ Հուշարձանի համար հիմք է ծառայել Բաղդասարյանի փոքրիկ քանդակը։ Այն ներկայացվել է 1965 թվականին Իտալիայում կայացած ցուցահանդեսում, իսկ այսօր պահվում է Հայաստանի ազգային պատկերասրահում։