Në kohën më të vështirë, atëherë kur shqiptarëve në Kosovë ju mohonte e drejta për të dëgjuar shqip, një njeri që e donte artin me shpirt, do të vihej në shërbim të gjithë shqiptarëve, të paktën për të dëgjuar muzikën e bukur shqipe dhe për të sjellë programe në fillim me kaseta, ku kishin mundësi që jo vetëm artistët të sillnin krijimet e tyre por edhe populli të dëgjonte dhe të shikonte yjet e e
stradës shqiptare. Veprimtari, jetë, shpresë, artë, kulturë e argëtim pa fund. Pikërisht kur gjithçka ishte e izoluar në Kosovë, ajo depërtoi mbi çdo ndalesë, duke e sjell argëtimin në secilën shtëpi kosovare. E kush mund të jetë tjetër, përveç shtëpisë së madhe artistike, “ZICO”. Pikërisht në kohën kur kosovarëve ju mohonte e drejta për të dëgjuar shqip, ishte Zico, i cili e bëri çdo shtëpi të flet, dëgjojë e argëtohen në shqip. Zico u bë protagonist i një rrugëtimi të gjatë, duke bërë përpjekje që artin, krijimtarinë, humorin e këngën shqipe ta sjell në çdo familje kosovare. Ishte e vështirë, por jo e pa mundshme. Ëndrrat i bëri realitet, idetë i realizoi dhe qëllimet të gjitha i shndërroi në rezultate.
