Speech • სფიჩი

09/01/2024

◾ ანნა კანდელაკი-სტაინხაუზი- დიდ ბრიტანეთში მცხოვრები მხატვარი

ინგლისში 2000 წელს ჩამოვედი, British Council Chevening scholarship-ის კონკურსში გავიმარჯვე და ბრიტანეთის საკონსულოს სრული დაფინანსება მოვიპოვე ბიზნეს ადმინისტრაციის მენეჯმენტის (MBA) სასწავლებლად. მაშინ ჩემი უმაღლესი განათლება და კარიერა რადიკალურად განსხვავდებოდა სახვითი ხელოვნებისაგან. თბილისში ეკონომიური გეოგრაფიის ფაკულტეტი დავამთავრე, ინგლისში სწავლის დასრულების შემდეგ კი, საბანკო კარიერას შევუდექი და თხუთმეტი წლის განმავლობაში დიდი გამოცდილება დავაგროვე.

მხატვრობა და ფერწერა ბავშვობიდან მიზიდავდა, ვწერდი ლექსებს და მათ ილუსტრაციებს ვურთავდი. სანამ სითიში ვმუშაობდი, ჩემს ნამდვილ მოწოდებას, მხატვრობას დიდ დროს ვერ ვუთმობდი. როდესაც ჩემი ქალიშვილი გაიზარდა და უნივერსიტეტში სწავლა დაიწყო, მხოლოდ მაშინ მივეცი თავს უფლება, რომ კარიერა შემეცვალა. ინგლისში სამხატვრო აკადემიაში ჩავაბარე და ფერწერას სრული დრო და ენერგია დავუთმე. ცხოვრების გადამწყვეტ პერიოდებში ყოველთვის მხარში მედგნენ მეგობრები ან ახლობლები, რომელთა გარეშეც ალბათ გამიჭირდებოდა ამ მნიშვნელოვანი ნაბიჯის გადადგმა.

ზოგადად, მხატვრისთვის რთულია რეალიზება, განსაკუთრებით უცხო ქვეყანაში, მაგრამ ჩემი საქმიანობა იმდენად მიყვარს, რომ ყველაფერი სხვა უკვე მეორე ხარისხოვანია. ის ფაქტი, რომ მხატვრობა, როგორც პროფესია შედარებით გვიან ავირჩიე, ჩემს ნამუშევრებს სიღრმეს მატებს. საქართველოში ტურბულენტურ პერიოდში განვლილი ახალგაზრდული წლები, ემიგრაცია, მასთან დაკავშირებული სირთულეები - მჯერა, რომ ეს ყველაფერი ჩემს შემოქმედებას საინტერესო თემატიკას და ელფერს მატებს.

ძირითადად მხატვარი პორტრეტისტი ვარ, თუმცა დროდადრო საქართველოს ლანდშაფტების და ნატურმორტების ხატვასაც ვუთმობ დროს. ფიგურატულ სტილში ვხატავ. ბოლო რამდენიმე წელია ეგრეთ წოდებული ატელიეს სტილი მიზიდავს და მისით ვარ დაინტერესებული. ხატვის სტილსაც ამ მიმართულებით ვხვეწ. ჩემი აზრით, ფიგურატული სტილის პოპულარობა ისევ იზრდება. სახვითი ხელოვნების მოყვარულები და კოლექციონერებიც უფრო მეტ ინტერესს იჩენენ. ჩემს ტილოებზე მოდელების ხასიათის და შინაგანი ცხოვრების ასახვა ჩემი მთავარი ამოცანაა, რისი მიღწევაც საკმაოდ რთულია. ამიტომ დიდ დროს ვუთმობ მხატვრული კომპოზიციების შექმნის პროცესს, სადაც, გარემოცვის აღბეჭდვასთან ერთად, ძალიან ფრთხილად ვირჩევ ფერებისა და თემატური ელემენტების წარმოსახვას.

ინსპირაციას ყოველდღიური დაკვირვებებიდან, სხვა კლასიკოსი ხელოვნების ნიმუშებიდან, ხანდახან მუსიკის მოსმენით, ბუნებაში ყოფნით ან საუბრიდან ვიღებ. ყველა ადამიანი ხომ უნიკალურია, საკუთარი ხმის მოძებნა კი საკმაოდ რთული. მხატვარს ბევრი შრომა და მხატვრული ცნობისმოყვარეობა სჭირდება. ჩემი ინსპირაციისთვის ასევე სულიერ სიმშვიდეს აქვს დიდი მნიშვნელობა და, რა თქმა უნდა, აუცილებელია საკუთარი თავის რწმენა.

ბრიტანეთმა თავისუფალი არჩევანის გაკეთების და იმის გადახედვის საშუალება მომცა, თუ რა არის მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში- საკუთარი მოწოდების პოვნა და საკუთარი საქმის სიყვარული.

ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი პროექტი იყო 2017 წელს ლონდონში, საქართველოს საელჩოს მიერ შემოთავაზებული სოლო გამოფენა, რომელიც მოიცავდა სამხატვრო აკადემიის სადიპლომო პორტრეტების სერიას, სახელწოდებით “Home Away from Home’’ (სახლიდან მოშორებით–სამშობლოში) . იგი ასახავდა უცხოეთში მცხოვრები ქართველების პორტრეტებს და აშუქებდა სამშობლოზე ნოსტალგიის თემას. საქართველოს საელჩომ წელს კიდევ ერთხელ მოაწყო ჩემი ნამუშევრების გამოფენა, რომელიც გაიხსნა აპრილში და ზაფხულის ბოლომდე გაგრძელდება.

2018 წელს ჩემი ნამუშევარი შერჩეული იქნა პორტრეტების მხატვართა სამეფო საზოგადოების მიერ (Royal Society of Portrait Artists), ლონდონის პრესტიჟულ მოლ გალერეაში (Mall Galleries) ყოველწლიურ გამოფენაში მონაწილეობისთვის. იმავე წელს მონაწილეობა მივიღე ლონდონში ორ ჯგუფურ გამოფენაში: ,,მრავალფეროვანი პორტრეტები” და ,,დები და მეგობრები”. შარშან ძალიან ნაყოფიერი წელი მქონდა: ჩემი ნამუშევარი ,,სიმშვიდე” არჩეული იქნა პორტუგალიის პირველ ბიენალეს გამოფენაში მონაწილეობის მისაღებად და ნამუშევარი ,,ჰუმანური ხელწვდომა” გამოიფინა ვაშინგტონში ჯგუფურ გამოფენაში ,,ყველაფრის მოგონება”. ასევე, ჩემს სახელოსნოში, ლონდონში ვუმასპინძლე ჯგუფურ გამოფენას ,,ანარეკლები/მოგონებანი”.
შარშან, სექტემბერში ჩემი ავტოპორტრეტების სერია სახელად ,,პირველი ელემენტი” თბილისში გამრეკელის გალერეაში და შემდგომ იტალიაში გამოიფინა.

ამჟამად კერძო შეკვეთაზე ვმუშაობ ბრიტანეთში ქართველი მოღვაწის პორტრეტზე და ერთდროულად დიდ განზომილების ტილოზე, კერძო პროექტზე, რომელიც ლონდონის საკონკურსო გამოფენაზე მინდა მომავალ წელს წარვადგინო.

ჩემი ნამუშევრები აშშ-ში, ევროპისა და შუა აღმოსავლეთის სხვადასხვა ქვეყანაში კერძო კოლექციებში ინახება. ლონდონში Anna Steinhouse Fine Art-ის სახელწოდების კერძო გალერეა მაქვს. სადაც გამოფენებს და ღია სახელოსნოს დღეებსაც ვაწყობ.

დღეს, სამხატვრო ხელოვნება და ბაზარი მუდმივ ცვლილებებს განიცდის. რადიკალური ცვლილებები კი ალბათ ციფრულ ტექნოლოგიებთან და ხელოვნურ ინტელექტთან არის დაკავშირებული.

მხატვრისთვის საწყისი წერტილი შინაგანი ინსპირაცია უნდა იყოს. წარმატების ფორმულა პირველ რიგში საკუთარი საქმის სიყვარულია. საკუთარ თავთან გულწრფელად შექმნილ ნამუშევარს ყოველთვის განსხვავებული მიმზიდველობა და ხიბლი აქვს. მას გულწრფელობა და გულახდილობა ეტყობა.
ყველა ქართველ ხელოვანს მინდა დიდი წარმატებები ვუსურვო!

#სფიჩი #სპიჩი #ქართველიპროფესიონალებიუცხოეთში #განათლება #გამოცდდილება

08/14/2024

◾ მზია ნიორაძე- აშშ-ში მცხოვრები საოპერო მომღერალი

2008 წლის ომის შემდეგ მე და ჩემმა და ირმა ნიორაძემ გადავწყვიტეთ, რომ გაგვეუქმებინა კონტრაქტი “მარიინის” თეატრთან, სადაც წამყვან სოლისტებად ვითვლებოდით. ჩემთან ერთად თბილისში დაბრუნდა ჩემი შვილი დავითიც, თუმცა, საქართველოში არსებული სიტუაციის გამო, ისევ იძულებული გავხდი უცხოეთში, კერძოდ აშშ-ში წამოვსულიყავი.

საკუთარი შესაძლებლობების კარგად შესასწავლად უდიდესი შრომა დამჭირდა. ვიღებდი მონაწილეობას სხვადასხვა საერთაშორისო კონკურსში, ვარ რამდენიმე კონკურსის ლაურეატი.

მეტროპოლიტენ ოპერაში 2002-2016 წლებში ვმოღვაწეობდი, მაქვს ნამღერი ელენა ბეზუხოვას როლი “ომი და მშვიდობა”, მარინა მნიშეკი “ბორის გოდუნოვი”, აზუჩენა “ტრუბადური”, ამნერისი “აიდა” და სხვა როლები. ნიუ იორკში 2023 წლის სექტემბერში დავბრუნდი, რათა მონაწილეობა მიმეღო ორ საქველმოქმედო კონცერტში, ასევე ვიყავი მიწვეული მეტროპოლიტენ ოპერის მოსმენაზე, რამაც წარმატებით ჩაიარა და კონტრაქტიც შემომთავაზეს. 2024-2025 წლის სეზონზე მეტროპოლიტენ ოპერაში ვიმღერებ გრაფინიას როლს ჩაიკოვსკის "პიკის ქალში".

მომღერლისთვის დიდი ბედნიერებაა, რომ გულიდან ამოსული შინაგანი განცდით (რაც ხმაში იგრძნობა) მონუსხოს მსმენელი, ეს კი უდიდესი შრომით მოიპოვება. კონსერვატორიაში ვოკალურ ფაკულტეტზე სანამ ჩავაბარებდი, კონსერვატორიის ათწლედი თეორიული -საკომპოზიციოს განხრით დავამთავრე. აუცილებელია ინგლისური, იტალიური, ფრანგული, რუსული ენების ცოდნა, ვინაიდან რეპერტუარში სხვადასხვა ენაზე გვიწევს სიმღერა, რეჟისორთან დაუღალავი მუშაობის პერიოდი და ბოლოს სცენაზე ამ ყველაფრის გატანა. ბევრჯერ დაუგეგმავი კონტრაქტიც მიმღერია წარმატებით. როდესაც რომელიმე კოლეგა შეუძლოდ გრძნობს თავს, ან პუბლიკამ არ მიიღო (რაც ხშირად ხდება იტალიაში), შენ გიწევს მისი შეცვლა.

სამწუხაროდ, საოპერო ჟანრი ისეთ მწვერვალზე აღარ არის, როგორიც იყო კორელის, მარია კალასის, კარუზოს, ტიტო გობის პერიოდში. ახლა აღარავინ ამახვილებს ყურადღებას მუსიკის ინტერპრეტაციის ხარისხსა, თუ მხატვრულ ღირებულებაზე. გამალებული რბოლაა კონტრაქტიდან კონტრაქზე, ან კი არის აგენტის მიერ შემოთავაზებული როლი მორგებული მომღერლის ხმაზე? მომღერლის ხმის ჯანმრთელობაზე დღეს აღარავინ ზრუნავს, ზოგჯერ უნდა შეგეძლოს შემოთავაზებულზე უარის თქმაც.

2001 წელს მეტროპოლიტენ ოპერაში, წარმატებული სპექტაკლების შემდეგ, ჩემს მენეჯერს დაუკავშირდნენ და შემოგვთავაზეს 12 სპექტაკლი „ ბალ მასკარად"-ში ულრიკას როლზე, სადაც სოლიდურ ჰონორარზეც იყო საუბარი, თუმცა, ჩემი აგენტი არ დახარბდა თანხას და უარი უთხრა როლზე, რომელიც კონტრალტოს ხმისთვის იყო განკუთვნილი, რაც ჩემს შემდგომ განვითარებას დააზიანებდა.
მქონდა ბედნიერება სცენაზე ვყოფილიყავი ისეთ შესანიშნავ მომღერლებთან ერთად, როგორებიც არიან : დოლორა ზაჯიკი, დიმიტრი ხვოროსტოვსკი, მარჩელლო ვიოტტი, ელენა ობრაზცოვა, პლასიდო დომინგო, ლეო ნუჩი და სხვა მრავალი. ყველას რჩევას ვუსმენდი, განსაკუთრებით ელენა ობრაზცოვა იყო ჩემი კერპი.

შორიდან ვადევნებ თვალს საქართველოში მიმდინარე მოვლენებს, ბევრი შეცდომაა დაშვებული საოპერო თეატრის კონცეფციაში, სამწუხაროდ თეატრს რეპერტუარი არ გააჩნია, როგორც საბალეტო დასს, მხოლოდ ათდღიანი სადადგმო პროდუქციებით შემოიფარგლება იაფფასიანი დეკორაციების დაქირავებით, რაც მალევე ტოვებს თეატრის წიაღს. თანხა კი ბევრი იხარჯება.

მიუხედავად ამ სირთულეებისა, მინდა ვუთხრა ახალგაზრდებს: ბევრი იშრომეთ, მხოლოდ დიდი შრომით შეიძლება მიაღწიოთ მწვერვალებს. იმედი მაქვს, რომ ყველაფერი კარგად იქნება.

#სფიჩი #სპიჩი #ქართველიპროფესიონალებიუცხოეთში #განათლება #გამოცდდილება

Speech • სფიჩი არის ძალა. პროფესიონალი, მიზანდასახული და მოტივირებული ადამიანების ტრიბუნა

07/18/2024

◾ ქეთევან ჭინჭარაძე-აშშ-ში მცხოვრები საერთაშორისო უსაფრთხოების ანალიტიკოსი

პირველად შეერთებულ შტატებში 2016 წლის ზაფხულში სამუშაოდ ჩამოვედი, რათა სწავლის და საცხოვრებლის ხარჯები დამეფარა ამერიკულ უნივერსიტეტში, ბულგარეთში, სადაც ბაკალავრიატი დავასრულე. ოთხი ზაფხული კუნძულ მარტას ვინიარდზე გავატარე, სადაც აშშ-ს ყველაზე ცნობილი და წარმატებული ადამიანები იყრიან თავს. პროფესიონალური სამზარეულოდან დაწყებული, სასტუმროს დალაგებით დამთავრებული, ბევრ სამსახურში გამოვცადე თავი, რამაც ჩემი შესაძლებლები თავიდან აღმომაჩენინა, ოცნება შემაყვარა და შრომის ფასი დამანახა. ყოველდღე დილის 4-ზე ვდგებოდი, გვერდით ქალაქში უტრანსპორტობის გამო ველოსიპედით მივდიოდი და შემდეგ 18 საათს მუხლჩაუხრელად ვმუშაობდი. ასე ვისწავლე, რომ შრომის ხარჯზე ყველაფერი მიიღწევა.
გადატვირთულ განრიგს და ფიზიკურ დაღლას სასიამოვნო მომენტებიც თან ახლდა. ბევრ სხვა ცნობილ ადამიანთან ერთად მეგ რაიანს, ჯონ ლეჯენდს და მალია ობამასაც გავმასპინძლებივარ. ამ მომენტებმა კი დამანახეს, რომ ოცნებები ხდება და ამერიკა ნამდვილად შესაძლებლობების ქვეყანაა.

ბაკალავრიატის დასრულების შემდეგ, მიზნად დავისახე აშშ-ში მაგისტრატურაზე ჩამოსვლა. მანამდე უკვე პროგრამის ნაწილი გავლილი მქონდა ჩიკაგოში და ვიცოდი მაგისტრატურა ბევრ პროფესიულ კარს გააღებდა ჩემთვის. საქართველოში როცა დავბრუნდი, პრეზიდენტის ადმინისტრაციაში გავიარე სტაჟირება. შემდეგ მუშაობა დავიწყე ნატო-ს სამეკავშირეო ოფისში, ამ ორი გამოცდილების ერთობამ კი საერთაშორისო უსაფრთხოებით დამაინტერესა, კერძოდ კონფლიქტების მოგვარებამ.

შემდეგ საქართველოში დავაფუძნე პირველი საერთაშორისო უსაფრთხოების კონფერენცია. ქალების, მშვიდობისა და უსაფრთხოების დღის წესრიგზე, რამაც საერთაშორისო აღიარება მომიტანა ჩემს სფეროში და საშუალება მომცა, დენვერის უნივერსიტეტში, კორბელის სკოლაში სრული დაფინანსებით გამეგრძელებინა სწავლა.

კორბელის სკოლამ, რომელმაც კონდოლიზა რაისი, გენერალი ჯორჯ კეისი და უამრავი სხვა დიდი პიროვნება აღზარდა, უდიდესი ცოდნა და შესაძლებლობები მომცა. გარდა იმისა, რომ პირადად შევხვდი მადლენ ოლბრაიტს, კონდოლიზა რაისს, ჰილარი კლინტონს და მათ საქართველოს საკითხებზეც ვესაუბრე, გენერალმა კეისიმ მომავალი უსაფრთხოების სფეროს ლიდერობის სტიპენდიით დამაჯილდოვა და დღემდე მენტორობას მიწევს. შემდეგ ამას მოჰყვა აშშ-ს ელჩ მარკ ნათანსონის ჯილდო, რომელიც ჩემს საქმიანობასა და ცხოვრებას ერთი წელი აფინანსებდა ვაშინგტონში, რათა აშშ-ს კონგრესთან საერთაშორისო საკითხებზე მემუშავა და მათთან ერთად სხვადასხვა კონტინენტზე მემოგზაურა.

სწორედ ასე გავხდი პოლიტიკური მრჩეველი კონგრესის პროგრამაში, ასპენის ინსტიტუტში, სადაც აშშ-ს კონგრესის წევრების განათლებაზე ვზრუნავ მსოფლიოს ყველაზე მნიშვნელოვან გეოპოლიტიკურ საკითხებზე. ვკურირებ საერთაშორისო კონფერენციების ინოვაციურ კონტენტს, ვმუშაობ მსოფლიოს წამყვან ექსპერტებთან, კონგრესის წევრებთან ერთად ვატარებ დროს სხვადასხვა კონტინენტზე , ვხვდები უცხო ქვეყნის ლიდერებს და ამ გამოცდილებებზე დაყრდნობით ვაქვეყნებ სამოქმედო გეგმას აშშ-ს საკანონმდებლო ორგანოს წევრებისათვის. ამ დროისათვის 200-მდე კონგრესის წევრთან ერთად ოთხ კონტინენტზე ვარ ნამყოფი და ათამდე რეპორტი მაქვს გამოქვეყნებული. ბუნებრივია, საქართველო ამ პროცესში არასდროს მავიწყდება.

დღეს ჩემს დაგროვილ ცოდნასა და გამოცდილებას ქართველ მაყურებელს YouTube-ზე ვუზიარებ, ჩემი არხის—„ცნობისთვის“ მეშვეობით, რომელსაც მიხარია, რომ უკვე ათასობით მაყურებელი ჰყავს. უცხოური აუდიტორიისთვის კი საერთაშორისო გამოცემებში ვაქვეყნებ, როგორიცაა The Diplomat.

ჩემი პროფესია ერთ-ერთი ყველაზე მაღალი სტრესის პროფესიაა, რომელშიც პრიორიტეტები წლიდან წლამდე იცვლება. ჩემი სფერო მთლიანად მოიცავს ომებს, კონფლიქტებს, არასწორად მიღებულ გადაწყვეტილებებს და გამოსავლის ძიებას ბიუროკრატიულად შეუძლებელი მოცემულობების კორიანტელში. ამდენი ნეგატივის მოგერიება და მოვლენების რაციონალურ კონტექსტში დანახვა კი რთულია, თუმცა გამოცდილებასთან ერთად, საჭირო ემოციური პროფესიონალიზმიც მოდის.

დღეს უსაფრთხოების სფეროს მთავარ გრძელვადიან გამოწვევად რჩება ჩინეთის გეოეკონომიკური დაწინაურება და მისი შესაძლო დაპირისპირება ტაივანთან, რაც შშ-ს ასე აღელვებს. ამავდროულად, ომები მიმდინარეობს უკრაინასა და ღაზას სექტორში, რომელთა გადაჭრის გზებიც ჯერ არ ჩანს. ტექნოლოგიური ცვლილებები კი სრულიად ცვლის სტანდარტული ომის ფორმატს და კიბერსივრცე კიდევ ახალ გამოწვევებს გვთავაზობს. ცივი ომის შემდეგ, ჩვენ ყველაზე ცხელ დროში ვცხოვრობთ და ჩემი სფეროს აქტუალობა დიდხანს გასტანს.

ამ ორომტრიალში საქართველო არც ისე დიდი მნიშვნელობის მოთამაშეა, რაც კიდევ უფრო თვალნათლად ჩანს ამერიკიდან. გამძაფრებული გეოპოლიტიკური პაექრობის ფონზე დიდ ძალებს აღარ რჩებათ დრო პატარა ქვეყნებისათვის, თუმცა უკრაინის ომმა და შუა დერეფნის განვითარებამ საქართველოს სტრატეგიული მნიშვნელობა აამაღლა. ვფიქრობ, ეს ისტორიული მომენტია, რაც ჩვენმა ქვეყანამ სწორად უნდა გამოიყენოს ეკონომიკური ზრდისთვის, პარტნიორობის განმტკიცებისთვის და ევროინტეგრაციისთვის. ეს არის ჩვენი შანსი, რომ საქართველო დემოკრატიული სამყაროს ღირსეული და განვითარებული წევრი გახდეს. ამის ხელიდან გაშვება კი დიდი ხნით შეაფერხებს ქვეყნის შემდგომ წინსვლას.

ახლა, ვინც ამ გზას ირჩევს, ვეტყოდი, რომ ყოველთვის საკუთარი თავი დააყენონ პრიორიტეტად და თქვან “არა”, მაშინ როცა ზრდილობის გამო ამბობთ “კი”-ს. დრო ყველაზე ძვირფასია, რომლის სხვების სიამოვნებაში გადახდაც არ ღირს. არას თქმა ზოგჯერ თვითგანვითარებისთვის საჭირო კრიტიკულ დროს ზოგავს.

და კიდევ ერთი — მეგონა, რომ რაიმე ნაბიჯის გადასადგმელად წინასწარი მზაობა მჭირდებოდა. თუმცა, აღმოვაჩინე, რომ მთავარი გამბედაობაა, მზაობა კი დროთა განმავლობაში მოდის.

ამ ორის გათვალისწინებით ბევრი სტრესისა და დროის ფლანგვის თავიდან არიდება შეიძლება, რაც უკვე მნიშვნელოვანი წინ გადადგმული ნაბიჯია წარმატებისაკენ.

#სფიჩი #სპიჩი #ქართველიპროფესიონალებიუცხოეთში #განათლება #გამოცდდილება

06/15/2024

📢"სფიჩი" და პლატფორმა "Emocen.com" -ის ერთობლივი პროექტი - ფსიქიატრიის ონლაინ კურსი.

✅ დეპრესია და შფოთვითი აშლილობები
6 ივლისი -🕖19 საათი,

✅ ბიპოლარული დარღვევები
7 ივლისი - 🕖19 საათი,

✅ ნარკოტიკებით და ალკოჰოლით გამოწვეული ფსიქოზური აშლილობები
13 ივლისი - 🕖19 საათი .

კურსს უძღვება 🇩🇪 გერმანიაში მცხოვრები ფსიქიატრ/ფსიქოთერაპევტი თორნიკე გაგოშიძე.

დასწრება უფასოა ❗

➡️რეგისტრაცია 15-30 ივნისამდე ‼️

www.speech.ge

06/10/2024

◾ თორნიკე გაგოშიძე- გერმანიაში მცხოვრები ფსიქიატრ-ფსიქოთერაპევტი

ვერასოდეს წარმოვიდგენდი, თუ ოდესმე ექიმი ფსიქიატრი და ფსიქოთერაპევტი გავხდებოდი, რადგან ფსიქიატრია სტიგმატიზირებულია არა მხოლოდ მოსახლეობაში, არამედ თავად მედიცინის მუშაკებშიც. მაგალითად, ბევრ სხვა განხრით მოღვაწე კოლეგას, ქართველს თუ უცხოელს, ხშირად ჰგონიათ, რომ ფსიქიატრია მხოლოდ ,,შიზოფრენიის’’ მკურნალობით შემოისაზღვრება და ფსიქიატრიულში მხოლოდ ,,გიჟებს’’ მკურნალობენ. ამ სტიგმას ხელს უამრავი ფაქტორი უწყობდა და უწყობს. ეს ძალზე დიდი თემაა და შორს წაგვიყვანს. მე მხოლოდ ერთს გეტყოდით: სტუდენტები ჩემს დროს კურაციებს გადიოდნენ თბილისის სხვადასხვა სახელმწიფო კლინიკებში, სადაც ექიმებს გაუსაძლის, ხშირად ანტისანიტარიულ პირობებში უხდებოდათ პაციენტების მკურნალობა. პაციენტებს მაშინ აღენიშნებოდათ მძიმე ექსტრაპირამიდული დარღვევები, რასაც განვითარებული ქვეყნების თანამედროვე კლინიკებში ფაქტობრივად ვეღარ ნახავთ. საკმაოდ უსიამოვნო სანახავი იყო, როცა ასეთ სურათს ხედავდა სტუდენტი. მას არ უჩნდებიდა სურვილი, გაეგრძელებინა მოღვაწეობა ფსიქიატრიაში. მეც ერთ-ერთი მათგანი ვიყავი, სანამ გერმანიაში ჩემს ლაიფციგელ კოლეგას არ შევხვდი, რომელმაც მირჩია, გამეკეთებინა პრაქტიკა ფსიქიატრიაში გერმანიაში, ჰესენის ბუნდესლანდში.

ეს კლინიკა იყო საოცრად ორგანიზებული. სტაციონარები უფრო სასტუმროებს ჰგავდა. პაციენტებს ჰქონდათ საშუალება ღირსეულ პირობებში ემკურნალათ და რაც მთავარია, პაციენტთა დასტაბილურება ხდებოდა საკმაოდ სწრაფად და მათი ცხოვრების ხარისხი საგრძნობლად უმჯობესდებოდა. ისინი უბრუნდებოდნენ საკუთარ ოჯახებს და განაგრძობდნენ თავიანთ საქმიანობებს.
ამ კლინიკაში ყოფნის დროს დავინტერესდი თანამედროვე ფსიქიატრიის ისტორიით, აღმოვაჩინე, რომ გერმანიას, გერმანელ ექიმებსა და მეცნიერებს უდიდესი წვლილი მიუძღვით თანამედროვე ფსიქიატრიის განვითარებაში, თვითონ სიტყვაც ,, ფსიქიატრია’’ გერმანელ ექიმს იოჰან კრისტიან რაილს ეკუთვნის. გერმანული ჯანდაცვა ბიუჯეტიდან მხოლოდ ერთი დაავადების, დეპრესიის მკურნალობაში 5 დან 7 მილიარდ ევრომდე ხარჯავს წლიურად, აქედან გამომდინარე ფსიქიატრია და ფსიქოთერაპია აქ უმაღლეს დონეზეა განვითარებული. ასეთმა მაღალმა სტანდარტმა ძალიან მომხიბლა და გადავწყვიტე სწორედ აქ, გერმანიაში მიმეღო სრულად ფსიქიატრიული და ფსიქოთერაპიული განათლება.

ეს არ იყო მარტივი გზა მაშინ, როცა არაევროკავშირის წევრი ქვეყნიდან ხარ, გარდა ბიუროკრატიული დაბრკოლებებისა, გზად მრავალი სხვა წინაღობა გხვდება, მათ შორის საკმაოდ რთული სამედიცინო გამოცდები. ევროკავშირის წევრი ქვეყნებიდან ჩამოსულ უცხოელ ექიმებს გზა ძალიან გამარტივებული აქვთ. მათთვის ბევრად უფრო იოლია აქ მუშაობის დაწყება და კვალიფიცირება. ქართველები ალბათ ყველაზე რთულ გზას გადიან.

სამედიცინო უნივერსიტეტის დამთავრების შემდეგ კიდევ 7 წელი იყო საჭირო, რათა გერმანიაში სერტიფიცირებული ფსიქიატრ - ფსიქოთერაპევტი გავმხდარიყავი. ჯამში 10-წლიანი სამედიცინო გამოცდილების მანძილზე, მქონდა შესაძლებლობა პროფესიული მომზადების ყველა ის საფეხური გამევლო, რომელსაც გერმანიის წამყვან კლინიკებში დასაქმებული ფსიქიატრ-ფსიქოთერაპევტები გადიან. ამჟამად ვმუშაობ, გერმანიის ერთ-ერთ წარმატებული კლინიკების ქსელის, SRH Holding-ის გადაუდებელი ფსიქიატრიის, ფსიქოთერაპიისა და გერონტოფსიქიატრიის უფროს ექიმად (Oberarzt). ამავდროულად ვზრუნავ SRH კლინიკებში დასაქმებული, ახალგაზრდა გერმანელი ფსიქიატრების და ფსიქოთერაპევტების პროფესიული კვალიფიკაციის ამაღლებაზე. გარდა გერმანიისა, ასევე არაბეთის გაერთიანებული ემირატებშიც (დუბაი,აბუ-დაბი) მიწევს სამედიცინო საქმიანობის განხორციელება როგორც მიწვეულ ექიმს, შესაბამისად, ვფლობ იქაურ ლიცენზიებსაც. ასევე ვარ გერმანიაში სერტიფიცირებული კოგნიტურ-ბიჰევიორული ფსიქოთერაპიის (CBT) სპეციალისტი.

ჩემი ქართველი კოლეგების, პაციენტების და მათი ნათესავების თხოვნით გადავწყვიტე კვირაში ერთი დღე დამეთმო ქართველი პაციენტებისთვის და მათთვის ჩამეტარებინა ონლაინ კონსულტაციები, ისევე როგორც ეს ხდება ტელემედიცინაში, უფრო თუ დავკონკრეტდებით, ტელეფსიქიატრიაში.

ტელეფსიქიატრია უზრუნველყოფს თანამედროვე ტექნოლოგიების გამოყენებით ფსიქიური დაავადებების პრევენციას და მკურნალობას. ტელეფსიქიატრიის და ზოგადად ტელემედიცინის ფარგლებში შესაძლებელია მსოფლიოს ნებისმიერი წერტილიდან დაუკავშირდეთ თქვენ მკურნალ ექიმს, zoom-ის, whatsapp-ისა თუ სხვა პლატფორმების საშუალებით, კონფიდენციალურობის სრული დაცვით.

ტელეფსიქიატრია იძლევა საშუალებას ისეთ ქვეყნებში, სადაც ფსიქიატრია და ფსიქოთერაპია არ არის განვითარებული, ან კიდევ არ არიან საკმარისად კვალიფიცირებული ექიმები და ფსიქოთერაპევტები, მიუხედავად ამისა მოსახლეობას აძლევს შანსს იმკურნალონ საკუთარ ქვეყანაში და მიიღონ უმაღლესი სტანდარტის სერვისი.
ტელეფსიქიატრია განსაკუთრებით ხელს უწყობს მენტალური დარღვევების დესტიგმატიზაციას, მათ, ვისაც ეშინიათ ან ეუხერხულებათ ფსიქიატრთან კონსულტაციის, ტელემედიცინის ფარგლებში მათ უადვილდებათ ექიმთან დაკავშირება და დროულად ახდენენ მკურნალობის დაწყებას.

ტელეფსიქიატრიის ეფექტურობას ადასტურებს მრავალი კვლევა, რომელიც ჩატარდა შეერთებულ შტატებში, კანადასა და სკანდინავიის ქვეყნებში. ამავე ქვეყნებში ძალიან აქტიურად გამოიყენება ტელეფსიქიატრია, რის შედეგადაც საგრძნობლად შემცირდა პაციენტთა ჰოსპიტალიზაცია. მკურნალობენ დეპრესიას, შფოთვით აშლილობებს, პერსონალურ დარღვევებს და ფსიქოზურ აშლილობებსაც კი. ტელეფსიქიატრიის ფარგლებში ხდება როგორც ფარმაკოლოგიური, ასევე ფსიქოთერაპიული მკურნალობა.

მსურს ქართველ პაციენტებსაც ჰქონდეთ წვდომა საცხოვრებელი ადგილიდან გაუსვლელად მიიღონ თანამედროვე და მაღალი ხარისხის ფსიქიატრიულ-ფსიქოთერაპიული სერვისი. მათ საშუალება ექნებათ იმკურნალონ ისეთივე მეთოდებით, როგორითაც მკურნალობენ აქ, ლაიფციგში, ბერლინსა თუ ჰამბურგში. ჩემთან დაკავშირება პაციენტებს შეუძლიათ ჩემს ვებ საიტზე emocen.com.

რაც შეეხება ჯანმრთელობას, მენტალური ჯანმრთელობის გარეშე არ არსებობს ჯანმრთელობა. ფსიქიკისა და სხეულის განცალკევება არ ხდება, რადგანაც ისინი არიან ერთი მთლიანი, რომელიმე ერთის ავადობა იწვევს ავტომატურად მეორეს ავადობასაც. მაგალითად გულის ინფარქტის შემდეგ პაციენტებს ხშირად უვითარდებათ აფექტური დარღვევები და შფოთვითი აშლილობები, ისევე როგორც ფსიქიატრიულ პაციენტებში ძალიან ხშირია გულსისხლძარღვთა დაავადებები. ჩვენ აქ, გერმანიაში ინტენსიურად ვთანამშრომობთ კარდიოლოგებთან, ონკოლოგებთან თუ სხვა პროფილის ექიმებთან, ხშირად დახმარებას ვუწევთ პაციენტებს ვიდეო ზარებით ტელეფსიქიატრიის ფარგლებში.

კარგი იქნება, თუ კი სტუდენტები აქტიურად დაინტერესდებიან ფსიქიატრიით. ასევე ძალზედ მნიშვნელოვანია თანამედროვე სტანდარტების გათვალისწინებით მოხდეს მომავალი ფსიქოთერაპევტების სერტიფიცირება.

მენტალური ჯანმრთელობის მნიშვნელობას კიდევ ერთხელ ადასტურებს მსოფლიო ჯანდაცვის ორგანიზაციის კვლევები: მოსახლეობის შრომისუნარიანობის შემცირების და ცხოვრების ხარისხის გაუარესების მთავარ მიზეზად სახელდება დეპრესია, შფოთვითი აშლილობები, Burn-out და სხვა ფსიქიკური აშლილობები. სამწუხაროდ, 21-ე საუკუნეში ეს ტენდენცია კიდევ უფრო მზარდია.
კარგია ის ფაქტი, რომ ძალიან ბევრი წარმატებული ადამიანი, როგორებიც არიან სპორტსმენები, მსახიობები თუ სხვა ხელოვნებისა და კულტურის სფეროში მოღვაწენი, მაგალითად პრინც ჰარი, ტაისონ ფიური, ბრედ პიტი, ჯიმ ქერი და სხვები ღიად საუბრობენ თავიანთ მენტალურ პრობლემებზე. ასევე უამრავ, ჩვენთვის კარგად ცნობილ და საყვარელ მწერლებს და სხვა არტისტებს, როგორებიც არიან, ერნესტ ჰემინგუეი, სალვადორ დალი, კურტ კობეინი თუ ელვის პრესლი—ჰქონდათ მენტალურ ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული პრობლემები. თუმცა, ხაზგასმით უნდა აღინიშნოს, რომ 21-ე საუკუნეში საგრძნობლად გაუმჯობესდა მკურნალობის მეთოდები, ფსიქოფარმაკოლოგიაშიც ძალიან დიდი ძვრები მოხდა, რაც ხელს უყწობს ამ სფეროს სწრაფ განვითარებას.

#სფიჩი #სპიჩი #ქართველიპროფესიონალებიუცხოეთში #განათლება #გამოცდდილება

04/28/2024

◾ თამარ ლორია-ნორვეგიაში მცხოვრები განათლების ექსპერტი

სწავლა ყოველთვის სიამოვნებას მანიჭებდა, ბავშვობაში ხშირად დამთენებია მეცადინეობაში. დილით უძილო, მაგრამ ენერგიით სავსე წავსულვარ სკოლაში. სკოლის დასრულების შემდეგ, ფსიქოლოგიით ვიყავი გატაცებული, სამი წელი ფსიქოლოგიურზე ვისწავლე და შემდეგ გამოჩნდა ძალიან საინტერესო პროფესია საქართველოში-ოკუპაციური თერაპია, რომელიც შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე პირთა განათლებას, რეაბილიტაციას, საზოგადოებაში ინტეგრაციას მოიცავდა.

ფსიქოლოგიიდან გადავერთე ოკუპაციურ თერაპიაში. ეს იყო საერთაშორისო საბაკალავრო პროგრამა ინგლისურ ენაზე, ამსტერდამის ინსტიტუტის მიერ ინიცირებული. ლექტორები მსოფლიოს წამყვანი უნივერსიტეტებიდან გვიკითხავდნენ ლექციებს, გვიწვევდნენ სტუდენტებს საერთაშორისო კონფერენციებზე, პრაქტიკას გავდიოდით ევროპის სხვადასხვა ქვეყანაში. იყო ძალიან ინტენსიური სწავლების პროცესი, ზუსტად ისეთი, როგორიც მე მომწონდა: სტატიების კითხვით ღამეების თენება, დავალებების წერა, ჯგუფური და პრაქტიკული მუშაობები.

ბაკალავრიატის დასრულების შემდეგ, მალე მივხვდი, რომ ისევ სასწავლო პროცესი მენატრებოდა, მიუხედავად იმისა, რომ ძალიან კარგ კოლექტივში მიწევდა მუშაობა. ვხელმძღვანელობდი სარეაბილიტაციო საგანმანათლებლო ცენტრს და აქტიურად ვთანამშრომლობდი საჯარო სკოლებთან და ბაღებთან ინკლუზიური განათლების მიმართულებით. ერთ დღეს გავიგე ცხადდებოდა კონკურსი ოსლოს უნივერსიტეტის მაგისტრატურაზე, ფაკულტეტი ჩემთვის ძალიან საინტერესო იყო და გადავწყვიტე სწავლის გაგრძელება. ძალიან სასიხარულო იყო, როცა გავიგე, რომ წარმატებით გავიარე შესარჩევი კონკურსი, მოვიპოვე სტიპენდია და ჩავირიცხე ოსლოს უნივერსიტეტში. “შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე პირთა განათლების ფილოსოფია”- ასე ერქვა სასწავლო პროგრამას. ეს იყო საერთაშორისო მაგისტრატურა, დაკომპლექტებული სტუდენტებით სხვადასხვა ქვეყნიდან, რაც უფრო საინტერესოს ხდიდა სასწავლო პროცესს.

ნორვეგიაში ჩამოსვლის პირველივე დღიდანვე ჩემი მიზანი იყო, წარმატებით დამემთავრებინა მაგისტრატურა და საქართველოში დავბრუნებოდი ჩემს საქმეს, მაგრამ მოხდა ისე, რომ სწავლების პროცესში გავიცანი ჩემი მეუღლე, რომელიც ასევე განათლების ფაკულტეტზე სწავლობდა. საკმაოდ რთული იყო ნორვეგიაში პროფესიულად დამკვიდრება. ნორვეგიული ენა არც თუ ისეთი ადვილია, მაგრამ მალევე მივხვდი, რომ ინგლისური ენით ამ ქვეყანაში ჩემს ცოდნას ვერ გამოვიყენებდი. მაქსიმალურად სწრაფად გავიარე ყველა დონე ნორვეგიული ენის და ბოლო გამოცდის ჩაბარების შემდეგ, დავიწყე მუშაობა ოსლოს საბავშვო ბაღში პედაგოგიურ ლიდერად (მეთოდისტი). აქედან დაიწყო ჩემი პროფესიული გამოცდილება ოსლოში. შემდეგ გადავედი ნორვეგიის მუნიციპალიტეტების გაერთიანებაში, საერთაშორისო პროექტების განყოფილებაში, პოსტ საბჭოთა ქვეყნებს ვუზიარებდით ნორვეგიის გამოცდილებას სხვადასხვა სფეროში—მათ შორის განათლების. ამის შემდეგ ვიმუშავე შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე პირთა განათლების ორგანიზაციაში და ახლა უკვე მეხუთე წელია ვმუშაობ ნორვეგიის განათლების დეპარტამენტში, ვარ მთავარი მრჩეველი მასწავლებლების კვალიფიკაციის ამაღლების საკითხებში. ბოლო 10 წელია რაც ნორვეგიაში ვარ დაფუძნებული.

ნორვეგიულ განათლების სისტემაში ბავშვი და ბავშვის ინტერესები არის წამყვანი. ეს არის ბავშვზე მორგებული სისტემა, რომელიც უდიდეს პატივს სცემს ბავშვს, როგორც პიროვნებას. განათლების სისტემაში სკოლამდელ განათლებას უდიდესი ადგილი უკავია. სხვა ქვეყნებთან შედარებით, ნორვეგიას ძალიან მაღალი მაჩვენებელი აქვს ბავშვების ჩართულობის საბავშვო ბაღებში. 3-5 წლამდე ბავშვების 97% ბაღში დადის. ხოლო 1-5 წლამდე 93%. შესაბამისად, ნორვეგია ძალიან დიდ რესურს დებს სკოლამდელ განათლებაში, რაც ქვეყანას გრძელვადიანი პერსპექტივით პოზიტიურად უბრუნდება უკან. არა ერთი კვლევა შემიძლია მოვიშველიო, რომელიც აჩვენებს ხარისხიანი სკოლამდელი განათლების გავლენას ბავშვების წარმატებაზე სკოლაში თუ სამსახურებრივ ცხოვრებაში.

ნორვეგიაში ასევე პედაგოგის პროფესია არის აღიარებული და დაფასებული. ქვეყანა უდიდეს რესურს დებს პედაგოგების და სკოლების/საბავშვო ბაღების ხელმძღვანელების უწყვეტ განათლებაში. მარტო განათლების დეპარტამენტი ყოველწლიურად 2 მილიარდ ნორვეგიულ კრონზე მეტს ხარჯავს კვალიფიკაციის ამაღლების პროგრამებში. ეს პროგრამები ძირითადად საუნივერსიტეტო პროგრამებია, ასევე არსებობს სკოლებზე და ბაღებზე დაფუძნებული ტრენინგები, ანუ გადამზადება ძირითადად სკოლაში და ბაღში მიმდინარეობს, სუპერვიზია პირდაპირ პრაქტიკაში ხორციელდება. მაგრამ აქაც უნივერსიტეტები ძალიან აქტიურად არიან ჩართულები. ამის მიზანია ის, რომ არც უნივერსიტეტი მოწყდეს პრაქტიკას და პრაქტიკაში არსებულ გამოწვევებს და ასევე, არც სკოლები და ბაღები დაშორდნენ საუნივერსიტეტო თეორიებს და კვლევებს. ძალიან საინტერესო მოდელია ასეთი ორმხრივი თანამშრომლობა, რომელიც საბოლოოდ საგანმანათლებლო სექტორს წინ წევს.

განათლების სამინისტრო და დეპარტამენტი აქტიურად თანამშრომლობს კვლევით ინსტიტუტებთან. განათლების ხარისხის გასაუმჯობესებლად არა ერთი კვლევა ტარდება როგორც გრძელვადიანი, ასევე მოკლე ვადიანი. სწორედ კვლევის შედეგები ედება საფუძვლად ცვლილებებს. ასევე აღსანიშნავია, რომ გადაწყვეტილებების მიღება და ახალი სტანდარტების დანერგვა არის ხშირად საკმაოდ კომპლექსური პროცესი, რომელშიც ჩართულია სხვადასხვა სექტორი—მაგალითად, განათლების სამინისტროსთან ერთად, აქტიურად მონაწილეობს პედაგოგების კავშირი, მოსწავლეთა გაერთიანება, მშობელთა გაერთიანებები, მუნიციპალიტეტები, კერძო სკოლების თუ ბაღების გაერთიანება. ანუ გადაწყვეტილებები არ არის ერთპიროვნული და განათლების საკითხებით დაინტერესებული ორგანიზაციების მონაწილეობა საკმაოდ მაღალია.

ყოველ წელს ტარდება მოსწავლეების და მშობლების გამოკითხვა, რაც მნიშვნელოვანი ნაწილია სკოლების და ბაღების შეფასების. ასევე განათლების დეპარტამენტი უზრუნველყოფს ხარისხის შეფასების პროგრამას სკოლების და ბაღებისთვის. ეს პროგრამა ეხმარება დირექტორებს და პედაგოგებს ერთად მოახდინონ სიტუაციის ანალიზი კონკრეტულ სკოლაში თუ ბაღში, იდენტიფიცირება მოახდინონ გამოწვევების განათლების ხარისხთან მიმართებაში და ასევე, ერთად შეიმუშაონ სამოქმედო გეგმა.

ძალიან ბევრი ფაქტორი განსაზღვრავს განათლების სისტემის წარმატებას. ყველა ქვეყანას თავისი ინდიკატორი აქვს, თუმცა საერთაშორისო ტესტების მაჩვენებლებით, განათლების სისტემის მიმართ ჰოლისტური მიდგომით და პედაგოგების საგანმანათლებლო პროგრამებით სამაგალითო არის ფინეთი —სადაც ბავშვის პატივისცემაზეა აგებული განათლება, სადაც ბავშვი აქტიური მონაწილეა განათლების მიღების პროცესის, სადაც ბავშვს ეკითხებიან აზრს და მის აზრს ითვალისწინებენ. პედაგოგების პროფესია დაფასებულია და პედაგოგებს უწყვეტი განათლების საშუალება აქვთ, ყოველდღიურად ხდება განათლების სისტემაში გამოწვევების განხილვა და კვლევებზე დაფუძნებული პრაქტიკის გამოყენება.

განათლების სისტემა არ დგას განყენებულად ქვეყნის სხვა სისტემებისგან. ძალიან ბევრი ფაქტორი თამაშობს როლს. მაგალითად, რამდენად არის ბავშვთა სოციალური დაცვის სისტემა განვითარებული, შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე პირთა უფლებები დაცული, ჯანსაღი ცხოვრების წესი, კვება და ჰიგიენა საგანმანათლებლო დაწესებულებებში და ა.შ. რამდენად სხვადასხვა სექტორი კოორდინირებულად თანამშრომლობს როცა ბავშვის განათლებას ეხება საკითხი. ასევე, რა თქმა უნდა, რამდენად პრიორიტეტულია პოლიტიკურ დონეზე განათლების სისტემა, რაც ბიუჯეტზე კარგად აისახება. რამდენად პოპულარულია მასწავლებლის პროფესია და რას აკეთებს სახელმწიფო იმისთვის, რომ მოიზიდოს ძლიერი კადრები და შეუქმნას უწყვეტი განათლების საშუალებები პედაგოგებს.

გარკვეული პერიოდი ოჯახთან ერთად გადავედი საქართველოში. ამ პერიოდში აქტიურად ვმუშაობდი საქართველოს სკოლამდელი განათლების სფეროში, ასევე სასკოლო განათლების, კერძოდ ინკლუზიური განათლების განხრით. ვხელმძღვანელობდი თბილისის ბაგა-ბაღების სტრატეგიაზე მუშაობის პროცესს, ასევე ვთანამშრომლობდი UNICEF-ის და WORLD VISION-ის საქართველოს ოფისთან, ბაგა-ბაღების პედაგოგების გადამზადების საკითხებში. ჩატარებული მაქვს არაერთი ტრენინგი საქართველოს მასშტაბით. ვარ ავტორი და თანაავტორი პედაგოგების გზამკვლევების. ასევე ვმუშაობდი განათლების სამინისტროში ინკლუზიური განათლების მიმართულებით. ვკითხულობდი ლექციებს ივანე ჯავახიშვილის სახელმწიფო უნივერსიტეტში ოკუპაციური თერაპიის მიმართულებით.

ამ ეტაპზე ვმუშაობ და ვარ ავტორი პროექტის «ვსწავლობთ სიმღერ- სიმღერით», რომლის მიზანია ბავშვებისთვის მნიშვნელოვანი თემების სიმღერებით და ილუსტრაციებით მიწოდება. ეს არის, მაგალითად, ჰიგიენასთან დაკავშირებული თემები - ხელების დაბანა, კბილების გახეხვა თუ სხვა. ეს არის, ასევე, ემოციების გამოხატვა, სხეულის აღქმა, სეზონური ტანსაცმლის შერჩევა. ასევე, ამ პროექტის მიზანია უცხოეთში მცხოვრები ქართულენოვანი ბავშვებისთვის ქართულად მეტყველების განვითარების ხელშეწყობა სიმღერის საშუალებით. ეს პროექტი დაიწყო ბარათებად დაბეჭდილი მუსიკალური წიგნით, რომელიც საქართველოში რამდენიმე წლის წინ გამოვეცი. ასეთი ტიპის ბარათებად დაბეჭდილი წიგნები საკმაოდ აქტიურად გამოიყენება ნორვეგიაში. ახლა უკვე ამ წიგნის დიგიტალური ვერსია არსებობს აპლიკაციის სახით. ასევე, ვმუშაობ ანიმაციებზე, ვსწავლობთ სიმღერ-სიმღერით, ამ პროექტს ჰყავს ორი ვირტუალური ბავშვი თედო და ნუცა, რომლებიც აცნობენ პატარებს აღნიშნულ თემატიკებს სიმღერის და ანიმაციების სახით. ეს არის სრულიად მოხალისეობრივ პრინციპებზე დაფუძნებული პროექტი, რომელიც ჩემი დანაზოგით დავიწყე და დღემდე ასე გრძელდება. ძალიან დიდი წვლილი შეიტანეს ამ პროექტის განხორციელებაში მუსიკოსებმა ლიკა შუბითიძემ და არჩილ გეგეჭკორმა, ასევე ილუსტრატორმა ანა ბიჩინაშვილმა.( აქ შეგიძლიათ გაეცნოთ ამ პროექტს: www.tedonutsa.com )

განათლების სისტემა ყოველთვის მუდმივი გამოწვევების წინაშეა, განსაკუთრებით დღევანდელ სამყაროში, როცა განვითარება ასე სწრაფად მიმდინარეობს. ამ გამოწვევების კვლევა, შეფასება და რეაგირება საკმაოდ სწრაფად უნდა ხდებოდეს. ძალიან საინტერესო და აქტუალური მიმართულებაა ხელოვნური ინტელექტი და ხელოვნური ინტელექტის გამოყენება განათლების სისტემაში. ხელოვნურმა ინტელექტმა თავდაყირა დააყენა შეფასების სისტემა სკოლებში. ბევრი თანამედროვე პროფესია კონკურენციას უწევს პედაგოგის პროფესიას. რა ტიპის სტრატეგიებით დავძლიოთ ეს კონკურენცია და როგორ შევინარჩუნოთ მასწავლებლის პროფესიის მომხიბვლელობა ახალგაზრდებში, მნიშვნელოვანი გამოწვევაა.

რა არის საქართველოს განათლების სისტემის მიზანი და ემსახურება თუ არა განათლების სისტემა ამ მიზანს? ალბათ ამაზე უნდა დავფიქრდეთ. ამზადებს ჩვენი განათლების სისტემა მომავალი ცხოვრებისთვის ბავშვებს? რა მოთხოვნებია საზოგადოებაში, რა მოთხოვნებია შრომით ბაზარზე და რამდენად პასუხობს ჩვენი განათლების სისტემა ამ მოთხოვნებს?
ჩვენ ვცხოვრობთ კომპიუტერული ტექნოლოგიების, ხელოვნური ინტელექტის და სოციალური ქსელების სამყაროში. როგორ აისახება ეს ყველაფერი განათლების სისტემაში?
თუ ერთი ძალიან წარმატებული სკოლაა, რომელმაც შეძლო და ფეხი აუწყო განვითარებას, გამოვიყენოთ ამ სკოლის რესურსი, რომ მეორე სკოლა გავაძლიეროთ, მეორემ მესამე და ა.შ.

განათლების სფეროში ჩადებული ინვესტიცია დადებითად უბრუნდება ადამიანს და შესაბამისად სახელმწიფოსაც. ეს ინვესტიცია, უნდა ჩავდოთ ყველამ ჩვენი შრომით, ცნობისმოყვარეობით, განვითარებაზე ორიენტირებულობით, კითხვებზე პასუხის ძიებით. სახელმწიფომ დაფინანსებით, განათლების პოპულარიზაციით, განათლების ინსტიტუტების გაძლიერებით და განათლების სფეროს პატივისცემით.

#სფიჩი #სპიჩი #ქართველიპროფესიონალებიუცხოეთში #განათლება #გამოცდდილება