Thegreekchef.us Tony Kavalieros

Thegreekchef.us Tony Kavalieros A Greek Chef living in the USA, consulting, teaching and promoting the Greek Culture and traditional Cuisine. https://thegreekchef.us/

Creator of Savor Greece Channel on YouTube, about Greek cooking with passion!! Organizing of culinary tours to Greece.

03/07/2025

Υπάρχει μια παλιά, ιερή συμφωνία, ένα άγραφο συμβόλαιο που υπάρχει σε κάθε κουζίνα, σε κάθε μπαρ, σε κάθε μέρος όπου το αλκοόλ ρέει και τα πιάτα πετάνε από το πάσο με ρυθμούς πολυβόλου.

Ο Μάγειρας φροντίζει τον Barman.

Ο Barman ξεδιψά τον Μάγειρα.

Είναι μια ισορροπία που κρατάει ζωντανή τη βραδινή βάρδια.

Όταν ήμουν νέος chef, δεν το καταλάβαινα.

Έτρεχα, μαγείρευα, έβριζα, έκαιγα τα χέρια μου, και μετά από έξι ώρες non-stop δουλειάς, η γλώσσα μου ήταν σαν γυαλόχαρτο από τη δίψα.

Και τότε, γυρνούσες στο μπαρ.

Δεν χρειαζόταν να μιλήσεις.

Δεν χρειαζόταν καν να κάνεις νεύμα.

Ο barman ήξερε.

Ένα χαμόγελο, ένα γρήγορο γέμισμα, και ξαφνικά, μια γουλιά απ’ το ποτήρι που δεν έπρεπε να έχεις έκανε τη ζωή σου λίγο καλύτερη.

Δεν ήταν απλά αλκοόλ.

Ήταν κατανόηση.

Γιατί οι Chefs & οι Bartenders Είναι σαν Παντρεμένο Ζευγάρι που Δεν Παίρνει Διαζύγιο

Ο Chef τρέχει την κουζίνα.

👨‍🍸 Ο Barman τρέχει το μπαρ.

Αλλά στο τέλος της μέρας, και οι δύο παλεύουν με το ίδιο θηρίο.

Και γι’ αυτό καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλον χωρίς καν να μιλάνε.

Ο Barman είναι ο Ψυχολόγος του Chef

Οι chefs δεν λένε πολλά μεταξύ τους.

Ένα “ΜΠΡΟΣΤΑ” στο πάσο, ένα “ΜΑΛΑΚΑ ΚΑΗΚΑΝ” και τέλος.

Αλλά με τον barman… εκεί ανοίγεσαι.

• “Η γυναίκα μου θέλει να με χωρίσει.”

• “Η γκόμενά μου δεν απαντάει.”

• “Το αφεντικό είναι ηλίθιος.”

• “Δεν αντέχω άλλο, θα ανοίξω δικό μου μαγαζί.”

Και ο barman, σαν σοφός μοναχός, σκουπίζει το ποτήρι, σε κοιτάει και λέει:

“Πιες αυτό και ξέχνα τα για πέντε λεπτά.”

Ο Chef ταΐζει τον Barman (Και Αυτό Είναι Ιερό)

Ο barman είναι εκεί, τρέχει, σερβίρει, χτυπάει shaker σαν να παίζει σε ταινία του James Bond.

Δεν προλαβαίνει να φάει.

Και τότε, εμφανίζεται ο Barman, σαν Άγιος Προστάτης των Διψασμένων.

• Μια μπριζόλα κομμένη στα κρυφά.

• Ένα burger που “έτυχε” να βγει λάθος.

• Μια μερίδα πατάτες με τυρί, που “δεν μπορεί να πάει χαμένη.”

Και τότε, η ιερή ισορροπία του σύμπαντος αποκαθίσταται.

O Barman Είναι ο Dealer του Καλού Ποτού

Δεν θα το πει ποτέ κανείς δυνατά.

Αλλά αν έχεις δουλέψει σε κουζίνα, ξέρεις.

• Το ποτήρι με “πάγο και νερό” που μυρίζει πιο πολύ αλκοόλ απ’ την αποθήκη του Jack Daniels.

• Το “κρυφό” σφηνάκι στην αλλαγή.

• Η γουλιά από το cocktail που “χρειάζεται δοκιμή πριν βγει.”

Όλοι ξέρουμε τι παίζει.

Αλλά κανείς δεν μιλάει γι’ αυτό.

Ο Chef Είναι Βασιλιάς στη Ζέστη – Ο Barman Είναι Βασιλιάς στη Δίψα

Μέσα στην κουζίνα, η θερμοκρασία είναι 40°C.

Ο ιδρώτας τρέχει ποτάμι.

Τα μάτια σου καίνε από τον ατμό, το λάδι και το φως του πάσου.

Και ξαφνικά, ο barman σε σώζει.

Ένα παγωμένο ποτήρι, κρυμμένο στην άκρη του μπαρ.

Όχι νερό.

Όχι αναψυκτικό.

Κάτι πολύ καλύτερο.

Το φίνο, απαγορευμένο ποτό της αλληλεγγύης.

“Μην το πιεις όλο εδώ, θα μας δει το αφεντικό.”

Η Κουζίνα και το Μπαρ Είναι σαν Δύο Εραστές που Δεν Θα Χωρίσουν Ποτέ

Κάποιες νύχτες, όλα είναι χάλια.

Το μπαρ είναι γεμάτο ηλίθιους που ζητάνε mojito χωρίς δυόσμο.

Η κουζίνα είναι βυθισμένη στην κόλαση των late orders.

Όλοι είναι στην τσίτα.

Αλλά μετά το service…

Ο Chef κάθεται στην μπάρα.

Ο Barman γεμίζει το ποτήρι.

“Πώς πήγε το βράδυ;”

👨‍🍸 “Μαλάκα, μη ρωτάς.”

“Άντε γεια μας.”

Και ξαφνικά, όλη η ένταση εξαφανίζεται.

Η Σχέση Αυτή Είναι Αρχαία – Και Δεν Θα Πεθάνει Ποτέ

Έχουν αλλάξει τα μαγαζιά, οι πελάτες, οι τάσεις στο φαγητό.

Αλλά η αγάπη του chef και του barman κρατάει ακόμα.

Όσο υπάρχει κουζίνα, όσο υπάρχει μπαρ, όσο υπάρχει η ανάγκη να ξεδιψάσεις μετά από έναν μαραθώνιο στο service…

Αυτός ο δεσμός δεν θα σπάσει.

Και αν το αφεντικό ρωτήσει “Γιατί είσαι πάλι στην μπάρα;”

Απλά απάντα:

“Βρήκα τον εαυτό μου εκεί που βρήκαν όλοι οι chefs πριν από μένα.”

Άντε γεια μας.

Έχεις κι εσύ ιστορίες από κουζίνα & μπαρ;

Ποια ήταν η καλύτερη (ή η πιο καταστροφική) νύχτα σου σε service;

Πες τα στα σχόλια!

03/03/2025

Όλοι λένε ότι The Bear είναι η πιο ρεαλιστική μαγειρική σειρά. Και ναι, το χάος, το άγχος και η πίεση είναι αληθινά. Αλλά ξέρετε τι δεν είναι; Η ωμή, βρώμικη, χωρίς φίλτρο πραγματικότητα της κουζίνας.

Γιατί ας είμαστε ειλικρινείς… τίποτα από αυτά που βλέπεις στην TV δεν είναι 100% αληθινό.

The Bear και MasterChef έχουν κάνει μια ολόκληρη γενιά να θέλει να γίνει chef. Σου πουλάνε τη μαγεία, την τελειότητα, το “Yes, Chef” που ακούγεται σχεδόν στρατιωτικό.

Αλλά ξέρεις τι δεν σου δείχνουν;

Τι Έχει Σωστό το “The Bear”

Η πίεση στο service – Εκείνες τις στιγμές που ο sous chef ουρλιάζει, το πάσο γεμίζει tickets και νιώθεις ότι ο εγκέφαλός σου τρέχει με 200 χλμ/ώρα.

Η τοξική κουλτούρα του ‘παλιού σχολείου’ – Όπου η “εκπαίδευση” ήταν να σε διαλύουν ψυχολογικά μέχρι να αντέξεις ή να φύγεις.

Η εμμονή με το φαγητό – Το να σκέφτεσαι μια σάλτσα ακόμα και στις 3 το πρωί γιατί δεν σου “έκατσε” καλά.

Το οικονομικό χάος – Το εστιατορικό business δεν είναι glitz & glam. Είναι μαχαιριές στη ρευστότητα, απλήρωτα χρέη, και συνεχής πάλη να κρατηθείς ζωντανός.

Τι Έχει Λάθος το “The Bear”

Δεν είναι κάθε κουζίνα ψυχολογικό θρίλερ – Ναι, υπάρχουν τοξικές κουζίνες, αλλά δεν είναι όλες βιβλίο του Stephen King με μαχαίρια. Πολλές είναι οικογένεια, έχουν γέλιο, και ναι, μερικές φορές παίζουν 90’s hits στο ηχείο ενώ καθαρίζεις καρότα.

Ο Carmy είναι overhyped – Αν έχεις περάσει από Noma, Eleven Madison Park, French Laundry, δεν σημαίνει ότι μπορείς να τρέξεις ένα εστιατόριο σε ένα χάος μαγειρικής κακοδιαχείρισης μέσα σε δύο μήνες.

Κανένας Head Chef δεν κάνει ΤΑ ΠΑΝΤΑ – Δεν γυρνάς από pastry σε grill σε expo σε sauce station μέσα σε 30 λεπτά. Υπάρχουν ρόλοι, και υπάρχει ιεραρχία.

Το screaming contest δεν είναι “fine dining” – Οι καλύτεροι chefs μένουν ήρεμοι υπό πίεση. Αν το μόνο που κάνεις είναι να φωνάζεις, απλά δεν είσαι καλός leader.

Το MasterChef & The Bear Έκαναν τα Παιδιά να Θέλουν να Γίνουν Chefs. Είναι Κακό;

Το βλέπεις παντού: Η νέα γενιά είναι obsessed με τη μαγειρική λόγω TV. Οι 18χρονοι μπαίνουν στις σχολές μαγειρικής νομίζοντας ότι σε 3 χρόνια θα έχουν αστέρι Michelin.

Αλλά ξέρετε τι δεν τους λένε οι εκπομπές;

Δεν θα δουλεύεις σε τέλεια κουζίνες με ακριβά υλικά – θα ξεκινήσεις καθαρίζοντας 50 κιλά κρεμμύδια σε ένα υπόγειο prep room.

Δεν θα βγάλεις λεφτά στην αρχή – Οι πρώτοι σου μισθοί θα είναι αστεία χαμηλοί, και θα δουλεύεις ακατανόητες ώρες.

Δεν υπάρχει glamour, υπάρχει πόνος – Καψίματα, κοψίματα, φουσκάλες, πονεμένες αρθρώσεις. Η κουζίνα σε χτυπάει αλύπητα.

Κανείς δεν θα σε πάρει σοβαρά αν το πρώτο που λες είναι ‘θέλω να κάνω fine dining’ – ΠΡΩΤΑ μάθε τα βασικά, ΜΕΤΑ παίξε με αφρούς και χρώματα.

Η Αλήθεια για το Chef Life

Δεν είναι κόκκινα χαλιά και λουστραρισμένες πιατέλες.

Είναι εξάντληση, εμμονή, και μια αγάπη για το χάος που δεν εξηγείται με λόγια.

Είναι να δουλεύεις 16ωρες βάρδιες, και την επόμενη μέρα να ξαναπηγαίνεις γιατί απλά δεν μπορείς να το αφήσεις.

Το The Bear & το MasterChef μπορεί να σε έκαναν να αγαπήσεις τη μαγειρική, αλλά αν δεν αντέχεις το κόψιμο, το ψήσιμο και την πίεση… δεν έχεις θέση στην κουζίνα.

Τι λέτε; Πόσο ρεαλιστικό σας φαίνεται το “The Bear” και το MasterChef; Πείτε στα σχόλια!

Αυτός που το έχει ζήσει... ξέρει 😅
03/02/2025

Αυτός που το έχει ζήσει... ξέρει 😅

“🎫 Ο εκτυπωτής παραγγελιών: το μοναδικό πράγμα στην κουζίνα που σε τρομάζει περισσότερο από έναν θυμωμένο σεφ. 🔥 Μπιπ-μπιπ, το soundtrack της μαγειρικής κολάσεως που σε κάνει να ιδρώνεις πιο πολύ κι από μπριζόλα στο grill! 🍔🔥 Θες να μάθεις γιατί κάθε μάγειρας παθαίνει PTSD μόλις ακούσει χαρτί να τυπώνεται; Διάβασε και κλάψε μαζί μας! 😂🎫” [Δες εδώ!]
https://goldpig.gr/ο-διαβολοσ-φοραει-εκτυπωτη-παραγγε/

03/01/2025

🔥 ΠΡΟΣΟΧΗ! Η GoldPig μπλούζα που δεν ήξερες ότι χρειάζεσαι… έρχεται! 🐷👕

➡️ Την επόμενη εβδομάδα ανοίγουν οι κρατήσεις!
📢 Διαθέσιμες μόνο για τους πιο γρήγορους και… τους πιο γουρουνιάρηδες φίλους μας! 🐽😆

🎉 ΠΟΥ; Στο meet & greet event μας, όπου εκτός από μπλούζες, θα μοιράσουμε vibes, γέλιο και κακές επιρροές! 😈🍻

👉 ΤΣΕΚΑΡΕΤΕ την επόμενη εβδομάδα και στείλτε DM για να κλείσετε τη δική σας μπλούζα… πριν εξαφανιστούν! 🐷💨

🐷👕
🤘😆
#ΚράταΜεΜηνΜεΧάσεις

02/27/2025

Truly amazing 👏

Διάβασε το
02/24/2025

Διάβασε το

Πώς να Γίνεις Καλύτερος Μάγειρας (Ή τουλάχιστον να μην Είσαι Άχρηστος στην Κουζίνα)

1. Διάβασε. Διάβασε. Και μετά, ξαναδιάβασε.

Δεν μπορώ να το τονίσω αρκετά. Αν θέλεις να γίνεις μάγειρας, ξεκίνα να διαβάζεις. Όχι τα post στο Instagram από σεφ που κάνουν γκριμάτσες μπροστά σε καλοστημένα πιάτα με microgreens. Διάβασε βιβλία μαγειρικής. Και όχι ένα. Μάζεψε βιβλία σαν να είναι ιερά κειμήλια.

• Escoffier, Bocuse, Pepin, Henderson, Bourdain, McGee. Βρες τι σου ταιριάζει, αλλά να ξέρεις: αν η βιβλιοθήκη σου δεν είναι γεμάτη από τα πάθη των μεγαλύτερων μαγείρων, δεν πας πουθενά.

• PDFs και bootleg βιβλία. Κατέβασέ τα. Εκτύπωσέ τα. Χάραξε πάνω τους σημειώσεις σαν να είσαι αρχαίος γραφέας.

• Διάβασε για την επιστήμη των τροφίμων. Γιατί πήζει το αυγολέμονο; Γιατί ένα ribeye χρειάζεται ξεκούραση; Αν δεν καταλαβαίνεις το γιατί, απλά μαγειρεύεις μηχανικά.

2. Απόκτησε Μαχαίρια. Τα Δικά σου Μαχαίρια.

Δεν χρειάζεσαι ένα σετ 300€ Ιαπωνικών Katana για να γίνεις μάγειρας. Ένα Victorinox είναι αρκετό για να ξεκινήσεις.

Το μαχαίρι είναι προέκταση του χεριού σου. Αν δεν έχεις το δικό σου, είσαι τουρίστας στην κουζίνα.

• Και μην είσαι άχρηστος. Πάρε και ακόνια (whetstones). Το μαχαίρι σου δεν πρέπει να κόβει σαν νυστέρι μόνο όταν είναι καινούργιο. Μάθε να το ακονίζεις σαν καλός ψυχοπαθής της κουζίνας.

3. YouTube: Το Μόνο Masterclass που Χρειάζεσαι

Ξέχνα τις πανάκριβες cooking classes. Θες να μάθεις να τεμαχίζεις ένα κοτόπουλο σε 30 δευτερόλεπτα;

YouTube.

Θες να μάθεις να φτιάχνεις πατάτες fondant σαν Γάλλος σεφ;

YouTube.

Θες να δεις πώς κάνει έναν τέλειο γύρο κάποιος σε ένα γκαράζ στην Τουρκία;

Chef School, Oxford
YouTube.

Doomscrolling βίντεο συνταγών στις 3 τα ξημερώματα; Καλωσήρθες στη ζωή του πραγματικού μάγειρα.

4. Αγόρασε Υλικά. Μαγείρεψε στο Σπίτι. Πείραμα. Πείραμα. Πείραμα.

Δεν γίνεσαι σεφ αν δεν λερώνεσαι. Δεν μαθαίνεις να φτιάχνεις μαγιονέζα αν δεν τη σπάσεις 10 φορές πρώτα.

Δεν μαθαίνεις να ψήνεις ένα ribeye αν δεν το πετάξεις στη σχάρα και δεις πώς αντιδρά το κρέας.

• Δοκίμασε νέα πράγματα.

• Πήγαινε στη λαϊκή και πάρε ένα ψάρι που δεν ξέρεις.

• Μαγείρεψε με χέρια και όχι με timers.

• Γάμα τις ζυγαριές. Νιώσε το αλάτι. Νιώσε τη φωτιά.

5. Φάε Παντού. Ταξίδεψε. Δες τι Κάνουν οι Άλλοι.

Αν μαγειρεύεις μόνο αυτά που ξέρεις, είσαι νεκρός σαν μάγειρας.

• Φάε σε ταβέρνες, φάε σε ασιατικά, φάε street food, φάε στα καρότσια των γιαγιάδων στην Ταϊλάνδη.

• Πήγαινε εκεί που σερβίρουν τοπικό φαγητό και ζήτα ό,τι τρώει ο μάγειρας.

• Δες πώς συμπεριφέρονται στο φαγητό οι Ιταλοί, οι Γιαπωνέζοι, οι Άραβες.

• ΤΑΞΙΔΕΨΕ. Αν δεν μπορείς να ταξιδέψεις, πήγαινε στις αγορές των μεταναστών στην πόλη σου και δοκίμασε.

6. Μην Πας σε Μαγειρική Σχολή. Σοβαρά.

Όταν είσαι 20, δεν σε νοιάζει να μάθεις για τη Γαλλική κουζίνα. Σε νοιάζει πότε θα κάνεις διάλειμμα για τσιγάρο.

Η αληθινή εκπαίδευση έρχεται όταν πιάνεις δουλειά σε μια πραγματική κουζίνα.

• Μην πας στα fancy και hipp εστιατόρια με τα καραγκιοζιλίκια.

• Πήγαινε σε στρατόπεδα-κουζίνες που θα σου μάθουν οργάνωση, πίεση, αντοχή, καθαριότητα, πειθαρχία.

• Δούλεψε με σκληρούς μάγειρες που δεν χαμογελούν πολύ. Αυτοί είναι που θα σου μάθουν πραγματικά πράγματα.

7. Η Κουζίνα Δεν Είναι για Ευαίσθητους. Είναι για Hooligans και Πειρατές.

Ξέρεις ποιοι γίνονται οι καλύτεροι μάγειρες; Όχι οι κλαρινογαμπροί με ωραίες ποδιές και clean-cut attitude.

Γίνονται οι πειρατές, οι αλήτες, οι εθισμένοι στην ένταση και στη φωτιά της κουζίνας.

• Ο μικρός commis που παίρνει 10 ηθικά χαστούκια και συνεχίζει.

• Ο τύπος που σπάει αυγά και παίζει με τα μαχαίρια σαν ninja.

• Αυτός που έχει ψυχή.

• Αυτός που περιμένει το clock-out μόνο για να φάει και να μιλήσει για… περισσότερο φαγητό.

8. Ψυχή. Αν Δεν Έχεις Ψυχή, Δεν Έχεις Θέση στην Κουζίνα.

Η αλήθεια είναι απλή. Ή γεννιέσαι μάγειρας ή όχι.

Μπορείς να μάθεις τεχνικές, μπορείς να γίνεις καλός στο mise en place, αλλά αν δεν αγαπάς το φαγητό σαν να είναι αναπνοή, ξέχνα το.

• Αν δεν έχεις πάθος, δεν μπορείς να μαγειρέψεις.

• Αν δεν έχεις αγάπη, δεν μπορείς να μαγειρέψεις.

Εγώ είμαι 50 και ακόμα αγοράζω βιβλία.

Ακόμα βλέπω YouTube. Ακόμα αναρωτιέμαι “Τι άλλο μπορώ να μάθω;”

Εσύ;

Good to know, great information 👍
02/23/2025

Good to know, great information 👍

In case you ever wondered why wine bottles are exactly 750 ml. and not, for example 1 liter (1000 milliliters).
In the 19th century the main customer of the French wine producers was England. The English unit of measurement for liquid volume is imperial gallon, which is equal to 4.54609 liters. To simplify the calculations when converting units of measurement, the French transported wine from Bordeaux in 225 liter barrels or exactly 50 gallons, corresponding to 300 bottles of 750 ml. To make it easier for them, they assumed that 50 gallons = 300 bottles.
So, one gallon corresponds to 6 bottles. In fact, this is the reason why even today, wine cases often contain 6 bottles.
Cheers! 🍷

02/18/2025

Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ MICHELIN

Fine dining, λένε. Βαριές λέξεις. Σοβαρό πράγμα. Μόνο που fine dining δεν είναι αυτό που νομίζεις. Δεν είναι οι σούπες-αφροί, τα «αναδομημένα» γεμιστά, τα 12 πιάτα που φεύγεις πιο πεινασμένος απ’ ό,τι ήρθες, τα σκαλιστά ραπανάκια και τα μαύρα γάντια σερβιρίσματος. Fine dining είναι κάτι που όταν το δοκιμάσεις, κυλάει ένα ζεστό δάκρυ στο μάγουλό σου.

Fine dining είναι όταν με την πρώτη μπουκιά γυρνάς στα παιδικά σου χρόνια. Θυμάμαι την πρώτη φορά που έφαγα shawarma στη Σαουδική Αραβία στα 12 μου – (οι γονείς μου δούλευαν εκεί. κάτσαμε εκεί 5 χρόνια).. Αυτό ήταν fine dining.

Fine dining είναι η γιαγιά που φτιάχνει την ίδια τυρόπιτα για 30 χρόνια, μέχρι να την τελειοποιήσει, και γίνεται καλύτερη από ό,τι θα πετύχει ποτέ σεφ με τρία αστέρια Michelin.

Fine dining είναι η ταβέρνα στη μέση του πουθενά, που ψήνει το καλύτερο αρνί με αμπελόφυλλα που έχεις δοκιμάσει.

Fine dining είναι το σουβλάκι του Γιώργου στον Πειραιά, το street food stall σε μια ξεχασμένη γειτονιά στο Βιετνάμ, που κάθε μέρα ταΐζει 500 άτομα χωρίς να του έχει μιλήσει κανείς για «foam» και «umami explosions».

Έχω ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και τα καλύτερα γεύματα τα έφαγα από ανθρώπους που δεν είχαν ιδέα τι σημαίνει “Michelin Guide”. Άνθρωποι που δεν έχουν Instagram, δεν ξέρουν τι είναι το sous vide, αλλά βάζουν πάθος και αγάπη σε αυτό που κάνουν.

Πρόσφατα έφαγα σε ένα βραβευμένο εστιατόριο στην Αθήνα, στο Παγκράτι. Οι κριτικοί το αποθέωσαν. Ο Michelin του έδωσε αστεράκια. Το πιάτο ήρθε με περιγραφή 12 σειρών, σερβιρίστηκε με τσιμπίδα και συνοδεύτηκε από έναν σερβιτόρο που έμοιαζε να σκέφτεται σοβαρά να αυτοκτονήσει. Η απογοήτευσή μου ήταν επικών διαστάσεων – σαν να περιμένεις να σου στείλει μήνυμα η πρώην στις 12:01 και αντ’ αυτού βλέπεις διαφήμιση για online καζίνο.

Το καλό φαγητό δεν είναι fancy – είναι νόστιμο. Ζεσταίνει την ψυχή, σε κάνει να γουρλώνεις τα μάτια, να αναστενάζεις, να κλείνεις τα μάτια και να λες «ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΤΙ ΕΦΤΙΑΞΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ».

Michelin, influencers, χρυσοσκονισμένα πιάτα, “elevated flavors”… Ωραία όλα αυτά, αλλά η πραγματική μαγεία βρίσκεται αλλού. Στη γιαγιά, στον τύπο με την καντίνα, στον Γιώργο με το σουβλάκι. Εκεί που το φαγητό δεν χρειάζεται εξηγήσεις.

Θα συνεχίσω να ψάχνω το πραγματικό fine dining, όχι αυτό που μας πουλάνε. Και όταν το βρω, θα το πω μόνο σε όσους ξέρουν να εκτιμήσουν.

02/06/2025
01/25/2025
So proud of my friend  TsouriThe following interview was published in one of Turkeys top magazines "Gentleman" ....Hello...
01/15/2025

So proud of my friend Tsouri
The following interview was published in one of Turkeys top magazines "Gentleman" ....
Hello Mr. Marios, could you briefly tell about yourself for our readers?
First of all, I’d like to express my sincere gratitude to you for featuring me in your magazine.
My name is Marios Tsouris. I’m Greek, and I have been living in Istanbul for the past year. I truly love this city. Before moving here, I lived and worked in Mykonos.
Currently, I work as the Executive Chef at Sunset Restaurant, and I can confidently say that I am absolutely passionate about my job. For me, cooking is not just a profession; it’s a form of expression and a way of life.
My relationship with the kitchen began at a very young age. I started my culinary education at the age of 15, and since then, I have devoted myself to this fascinating world.
Outside the kitchen, I have many hobbies that keep me balanced and happy. I’m passionate about kitesurfing and extreme sports in general, and I love sports. I also play the piano, enjoy watching theater, and follow basketball.

Was your profession your childhood dream? Did you have an interest in cooking as a child?
I started my culinary career at the age of 15, so at that time, I didn’t have grand dreams about what I wanted to become. However, I did have some interests; I had been playing piano and basketball from a young age, and I even dreamed of becoming a great pianist. That dream, however, didn’t come true because the culinary world captivated me.
Today, I’m very happy as a chef because I love what I do. Cooking has become a way of life and a form of expression for me.
As I mentioned earlier, choosing the culinary profession was purely coincidental for me—it was a matter of fate and luck. I discovered that this profession suited me, and I feel very fortunate to have found it.

How did you come to know Sunset?
Since 2015, I have been visiting Istanbul frequently, particularly because of its fascinating culture, but also to cook at private dinners.
Turkish cuisine is globally renowned for its rich ingredients and quite elaborate dishes. About ten years ago, I visited Sunset for the first time as a customer, and during that visit, I met its owner, Mr. Barış Tansever. We have kept in touch ever since.
What impressed me most about Sunset were its stunning view and its rare art collection. The unique combination of gastronomy, art, and aesthetics left a deep impression on me.

What factors did you consider when deciding on Sunset’s menu?
When designing a menu, I definitely take into account new trends in the global gastronomy scene. At the same time, I consider the talents of the team that will execute the menu and start from there. My first goal is to train the team, introduce new techniques, and help them develop their skills to tackle more diverse and challenging tasks.
My main objective is always to present excellent dishes, maintain a high standard of quality, and ensure customer satisfaction. Additionally, we aim to continuously raise the bar higher over time.
What are your thoughts on the fine dining food culture in Turkey?
The gastronomy scene in Turkey, especially in fine dining, has significant potential for growth in the coming years. It is already at quite a good level. This year, when I participated on behalf of Sunset in the Michelin Guide and Gault & Millau awards, I gained a more holistic perspective and truly believe that Turkish gastronomy deserves this recognition.
The country has a rich traditional culinary heritage with many iconic dishes. These can serve as a strong foundation for creative development. Turkish chefs need to invest in these traditional elements and redefine them through the art of fine dining.
From my experiences observing the development of gastronomy in other countries, I’ve learned that authenticity and tradition is the cornerstone for a cuisine’s growth. By focusing on local culinary heritage and blending it with creativity and innovation, a country can emerge on the international fine dining scene.

Address

Germantown, MD
20874

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when Thegreekchef.us Tony Kavalieros posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Contact The Business

Send a message to Thegreekchef.us Tony Kavalieros:

Videos

Share

Category