02/25/2024
#ទ្រឹស្ដីម៉ូឌែល
លោក ម៉ារស្សោល កើតឆ្នាំ 1842 នៅតំបន់ Bermondsey ជាយទីក្រុងឡុង។ លោកជាសេដ្ឋវិទូទី ១ ដែលបានបង្កើតមុខវិជ្ជាសេដ្ឋកិច្ច និងបានបង្កើតខ្សែកោងនៃច្បាប់ផ្គត់ផ្គង់ និងតម្រូវការ ក្នុងការវិភាគសេដ្ឋកិច្ច និងបានបង្កើត Elasticity & Power Purchasing Parity។
ច្បាប់លើការផ្គត់ផ្គង់ និង តម្រូវការ
- នៅពេលខ្សែកោងផ្គត់ផ្គងដែលរំកិលទៅលើ បង្ហាញថា ថ្លៃកើនឡើង, សហគ្រាសនឹងបង្កើនផលិតផលបន្ថែម។
- ខ្សែកោងតម្រូវការដែលរំកិលចុះក្រោម បង្ហាញថា ថ្លៃធ្លាក់ចុះ, អ្នកប្រើប្រាស់ នឹងទិញទំនិញ ក្នុងបរិមាណច្រើនជាងមុន។
ផ្អែកតាមច្បាប់ការផ្គត់ផ្គង និង ច្បាប់តម្រូវការ ដែលបានកំណត់ទៅលើថ្លៃទំនិញនីមួយៗ និង បរិមាណទំនិញនីមួយៗ ដូចន្នេះទីផ្សារអាចកំណត់បាននូវផលិតផលដែលត្រូវផលិត ។
ចំពោះការប្រកួតប្រជែង លោកបានបញ្ជាក់ថា វានឹងជំរុញថ្លៃជាក់ស្តែង ឱ្យខិតទៅរកថ្លៃសមតា។
- ប្រសិនថ្លៃត្រូវបានកំណត់លើចំណុចសមតា សហគ្រាសនឹងមិនមានលទ្ធភាពលក់អ្វីដែលពួកគេបានផលិត ហើយទំនិញនឹងសល់ក្នុងឃ្លាំង ដែលជាសញ្ញាឱ្យសហគ្រាស អនុវត្តកម្មវិធីបញ្ចុះថ្លៃ ហើយត្រូវកាត់បន្ថយផលិតកម្ម។
- ប្រសិនថ្លៃត្រូវបានកំណត់ទាបជាង ចំណុចសមតា នោះទីផ្សារនឹងមានអតុល្យភាពរវាងការផ្គត់ផ្គង់ និង តម្រូវការ ដែលធ្វើឱ្យទំនិញត្រូវលក់អស់ ហើយសហគ្រាស នឹងបង្កើនថ្លៃទំនិញ និង បង្កើនផលិតកម្ម។
ចំពោះ Elasticity ជាទំនាក់ទំនងរវាងហេតុ និង ផល។
- ប្រសិនបើ ហេតុ មួយចំនួនបង្កើតឱ្យមាន ផល ប៉ះពាល់ខ្លាំង ដែលទំនាក់ទំនងនោះ ហៅថា មានភាពលូត ។
- ប្រសិនបើ ហេតុ បង្កឱ្យមាន ផល ប៉ះពាល់តិចតួច ដែលទំនាក់ទំនង នោះ ហៅថា មានភាពរួញ (Inelasticity)។
លោក បានបង្កើតរូបមន្ត គណិតវិទ្យា ដើម្បីវាស់វែង Elasticity ឬ Inelasticity នៃទំនាក់ទំនងសេដ្ឋកិច្ច។ លោកបានអនុវត្ត Price elasticity ជាមួយ ទំនាក់ទំនងការផ្គត់ផ្គង់។ ភាពរួញលូតនៃការផ្គត់ផ្គង បានវាស់វែងបរិមាណបន្ថែមដែល សហគ្រាសត្រូវផលិត ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងការប្រែប្រួលថ្លៃ និង ពេលវេលាកំណត់ ។
លោកបានប្រើប្រាស់សមភាពអំណាចទិញ (Power Purchasing Parity-PPP) ដើម្បីពន្យល់កត្តាកំណត់លើអត្រាប្ដូរប្រាក់រវាងរូបិយប័ណ្ណប្រទេសពីរផ្សេងគ្នា។ ប្រសិនប្រៀបធៀបថ្លៃដើមទំនិញពីប្រទេសមួយទៅប្រទេសមួយ គេអាចទទួលបានការវាស់វែង ដែលពាក់ព័ន្ធគ្នារវាងរូបិយប័ណ្ណពីរផ្សេងគ្នា។
ឧទាហរណ៍ថា Sandwich មួយដុំនៅអាមេរិក មានតម្លៃ 1ដុល្លារ ហើយនៅវៀតណាមមានតម្លៃ 10.000 ដុង។ ប្រសិនបើតម្លៃ Sandwich នៅអាមេរិកធ្លាក់ចុះ នោះវៀតណាមនឹងនាំគ្នាទិញប្រាក់ដុល្លារ ដើម្បីទុកទិញ Sandwich ដែលអាចទិញបានបរិមាណច្រើនជាងមុន តែប្រសិនបើលុយដុងធ្លាក់ចុះគឺផ្ទុយទៅវិញ, ដែលឆ្ពោះទៅរក PPP។
ចំពោះដំណោះស្រាយភាពក្រីក្រ ម៉ារស្សោលបានផ្ដោតការយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើវិស័យអប់រំ។ លោក អះអាងថា ពលករម្នាក់ៗ តែងខ្វះខាតជំនាញក្នុងទីផ្សារពលកម្ម ធ្វើឱ្យពួកគេទទួលបានអត្រាប្រាក់ឈ្នួលទាប, ចុះខ្សោយសុខភាព, ការអប់រំ, នឹងនាំទៅដល់ផលិតភាពទាប, អត្រាប្រាក់ឈ្នួលទាប មិនអាចផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពក្រុមគ្រួសារ ។
ភាពក្រីក្របានបន្តពីជំនាន់មួយទៅជំនាន់មួយ, មិនមានអ្វីអាចជួយស្ដារ វដ្ដនៃភាព ក្រីក្របានទេ (Cycle of poverty)។