Pamiray Yayınları

19/09/2024

Borçka Belediyesi Kitap günleri başlıyor.

19/08/2024

Her yaşa göre "Atatürk" serisi...

19/08/2024

Miniklere "Mustafa Kemal Atatürk"

17/07/2024

Yatmadan önce miniklere masal okumayı unutmayın!

KUMRU İLE KARINCA

Karınca çok susamış. Suyun yanına gidip su içmek istemiş. Suyun yanına gittiğinde bir otun suya doğru sarktığını görmüş. Bu ot adeta tam da su içmesi içinmiş.

Hemen otun üzerinde yürümeye başlamış. Yürümüş yürümüş… O da ne? Tam suya yaklaşınca ani bir rüzgar esmiş otu sallamış. Ot sallanınca karıncanın ayakları kaymış dengesini kaybedip suyu boylamış. Başlamış çırpınmaya.

Karınca kurtulmak için suda çırpınırken onu suyun hemen yanındaki ağaçta dinlenen kumru görmüş. Kumru hemen suya bir yaprak atmış. Karınca da çırpına çırpına yaprağın üzerine çıkmış.

Yaprak yavaş yavaş kıyıya gelmiş. Karınca da yapraktan inmiş. Kumru, tam boğulmak üzereyken karıncanın hayatını kurtarmış.
Gel zaman git zaman bir gün kumru yine ağacın dalında dinleniyormuş. Karınca da aşağıda arkadaşını izliyormuş.

Birden bir avcının okuyla tam da kumruya nişan aldığını görmüş.
Hemen koşmuş. Avcının ayağına çıkmış. Çıplak yerinden avcıyı iyice ısırmış. Avcının canı yanmış tabi.

Avcı ayağına ne oluyor diye bakarken dengesini kaybetmiş. O esnada ok da yayından fırlayıp yere düşmüş.

Durumu fark eden kumru uçup ormanda kaybolmuş.

Karınca hayatını kurtaran kumruya iyilik yaptığı için çok memnun olmuş. Hem arkadaşına bir şey olmadığı için rahat bir nefes almış.
.....Ezop Masalları.... Derleyen: Köksal Aydın...

16/07/2024

Yatmadan önce miniklere masal anlatmayı unutmayın.

TİLKİ İLE APTAL KARGA
Saatlerce yemek arayan karga sonunda bir parça peynir çalmayı başarmış. Peyniri kaptığı gibi bir ağacın dalına konmuş. O sırada yoldan bir tilki geçiyormuş. Karganın ağzındaki peyniri görmüş tabi. “Ne yapsam, ne etsem de bu peyniri kargadan alsam,” diye düşünmüş taşınmış. Eee... kurnaz tilki boşuna dememişler. Hemen aklına bir kurnazlık gelmiş. Ağacın altına gitmiş kibar bir sesle,
“Merhaba canım karga kardeş, buradan ne kadar güzel görünüyorsun. Senin kadar güzel kuş var mı acaba? Kanatların da parıl parıl parlıyor. Güzel Allah’ım seni özene bezene yaratmış!” demiş.
Karga hiç ses etmemiş. Öylece tilkiyi dinlemiş. Tilki de dinlendiğini fark edince kargayı övmeye devam etmiş.
“Karga kardeşim benim. Canımın içi, ciğerparem benim!” demiş. Karga biraz daha dikkatli dinlemiş. Tilki devam etmiş:
“Aaa.. şu göğsüne bak. Kartalın göğsü de neymiş. Pençelerin ki, çelik gibi maşallah!”
Karga iyice kabarmış Bir an kendini kartal gibi sanmış. Tilki olayın farkında tabi. Devam etmiş tilki:
“Kim bilir sesin de ne kadar güzeldir. Eminim bülbüller bile senin gibi şarkı söyleyemezler. Rica etsem bir şarkı söyler misin? Kulaklarımız güzel bir ses duysun.” demiş.
Karga, “bir uzun hava söyleyeyim de tilki ses nasılmış görsün,” diye geçirmiş içinden. Aklındaki uzun hava gaklamasını yapmak için göğsünü kabartmış. Burnundan nefesini almış,
“Gaakk…” diye bağırmış.
Bağırmış ama o cırtlak sesini çıkartmak için ağzını açtığında peynir de düşmüş. Tilki, peynir daha yere düşmeden havada kapmış. Peyniri yemiş sonra da basmış kahkahayı…
Aptal karga “gak” demiş. Peyniri tilki yemiş.”
......Ezop Masalları.... Derleyen, Köksal Aydın...

14/07/2024

Yavuz Sultan Selim Mısır’ın fethi zamanında kaldığı otağın hizmetçiliğini yapan cariye, Yavuz Sultan selim’e aşık olmuştu. Fakat aşkını sultana arz etmesi imkansızdı. Bir tarafta cihan padişahı, bir tarafta kendisi… Çaresizce akşama kadar otağın temizliğini yapıp gidiyordu.
Bir gün kalbine sığamaz hale geldi ve derdini sul-tana açmaya karar verdi. Düşündü taşındı bir not yazdı, sultanın yatağına bıraktı. Notta, “Derdi olan neylesin?” diye yazıyordu. Akşam sultan otağa geldi, notu gördü. Sabah olunca kağıdın arkasına, “Derdi neyse söylesin!” diye yazdı, kağıdı aynı yere bıraktı. Cariye temizlik için otağa geldiğinde kağıdı alıp heyecanla okudu. Sultanın cevabından cesaretlendi, kağıdı çevirip önceki notunun altına,
“Korkuyorsa neylesin?” yazdı.
Sultan akşam otağa geldi kağıdı okudu ve ceva-bını yazdı. “Hiç korkmasın, gelsin söylesin!”
Sabah cevabı okuyan cariye temizliği bitirdiği halde gitmeyip beklemeye başladı. Yavuz Sultan Selim akşam otağa dönünce cariye hemen ayağa kalktı. Selim Han “Buyurunuz, sizi dinliyorum” deyince, cariye bütün cesaretini topladı titrek ve mahcup bir sesle
“Efendim...” dedi. “Cariyeniz... … “ ve cümlesini tamamlayamadan yere yığıldı ruhunu teslim etti.
Yavuz Sultan Selim bu duruma çok içerlendi, göz-yaşlarını tutamadı. Yanındakilere,
“Gerçek aşkı şu cariyeden öğrenin. Zira aşık, ma-şukunun yolunda olur ve o yolda ölür” dediği rivayet edilir..... Osmanlı Padişahları.....Sayfa 83..... Köksal Aydın.

05/07/2024

KISSADAN HİSSE

1683 yılında Merzifonlu Kara Mustafa Paşa’nın tartışmalı 2. Viyana kuşatması ile başlayan amansız savaş süreci 16 yıl sürdü. Bu sürede ekonomik olarak oldukça zayıflayan İmparatorluk bir taraftan da iç isyanlarla meşgul olmuştu. Türk ordusu bu kadar kayıplara rağmen dik durmayı başarmıştı. Bur hata Avusturyalılara cesaret vermiş bunu gören diğer devletler de “Kutsal İttifak” adını verdikleri birliktelik oluşturmuşlardı. 2. Viyana kuşatması iyi hesaplansaydı süreç Karlofça Antlaşmasına gitmeyecek koca İmparatorluk yıkılma sürecine girmeyecekti.

Nihayet 18. Yüzyıl ile yeni süreç başlamıştı. Padişah İstanbul’a dönmemiş Edirne’de kalmıştı. Burada av partilerine katıldığı ve devlet işlerinden uzak durduğu aktarılmaktadır. Daha ilerisi tahta çıktığında söylediği "Zevk ve sefa bana haram olsun" sözünü unutmuş gibiydi. Tüm idareyi, Erzurum’dan getirttiği sonradan Şeyhülislam yaptığı Feyzullah Efendi'ye bırakmıştı. Ne var ki şeyhülislam, yaptığı uygulamalarla halkta rahatsızlığa neden oluyordu. Para kazanma ve devlet içindeki mevkileri ele geçirme hırsı mantığını geçmişti. Kaynaklarda belirtildiğine göre adam kayırma, rüşvet, zimmete para aktarma gibi durumlar yapıyordu. Zamanla devlet içinde paralel devlet kurdu. Tüm mevkilere kendi adamlarını atadı. Önemli makamlara da kendi akrabalarını ve çocuklarını getirmişti. Üstelik İstanbul’da olan biteni de padişaha aktarmıyordu. Feyzullah Efendi’ye sormadan devlette hiçbir iş yapılamıyordu.

Sonunda İstanbul’da önemli rahatsızlıklar belirdi. Edirne’den gelen küskün vezirlerin de katılımıyla isyan başladı. İsyanın başladığı Edirne’deki padişaha da yazılı olarak iletildi. Fakat bir tatarın getirdiği mektubu Feyzullah Efendi aldı, yırtıp attı. Padişahın hiçbir şeyden haberi olmuyordu. İstanbul’da ise padişahtan cevap gelmemesi üzerine ordu padişahı indirmek için yola çıktı. Ordunun yola çıktığını öğrenen Feyzullah Efendi mecburen padişahı bilgilendirdi. 2. Mustafa’da karşı ordu gönderdi. İki ordu Çorlu’da karşılaştı. Ama bu karşılaşma savaşa dönüşmeden birleşme oldu ve birleşen ordular birlikte Edirne’ye doğru yola çıktılar. Durumu haber alan 2. Mustafa tahtı bıraktığını açıkladı. Yerine de 22 Ağustos 1703 tarihinde yeğeni şehzade 3. Ahmet’i tahta çıkarttı.
Ordu Edirne’ye geldiğinde yeni padişahları tahttaydı. Feyzullah Efendi ile oğulları kaçarlarken yakalandılar. Sakladıkları altınlarına ve servetlerine el koyduktan sonra Feyzullah Efendi’yi çarmıha gererek idam ettiler. Cenazesini böyle birisi Müslüman olamaz diye bir papaza dua ettirip ile Tunca nehrine attılar. Diğer suçluları da idam ettiler...."Osmanlı Padişahları"Köksal Aydın.... kitaptan. (Sayfa 223)

28/06/2024

Aşık Üzeyir (Fakiri) şiiri:

“Daha senden gayrı aşık mı yoktur?
Nedir bu talaşın ey deli gönül?
Belki senden gamlı olanlar çoktur,
Bir bir geçenleri say deli gönül.

Gam kasavet dolmuş, taşıyor,
Çok yaşayan yüze kadar yaşıyor,
Üç beş kişi mezarını eşiyor,
Topraklar başına, vay deli gönül.

Bir gün bindirirler ölüm atına,
Yarın iletirler hakkın katına,
Toprak açmış ağzını âdem etine,
Hep seni gözlüyor hey deli gönül.

Gel Fakirî konuşalım yüzbeyüz,
Gönül, geç bu sevdadan, nefsini üz,
Hanen mezar ister malın biraz bez,
Daha doymadın mı, doy deli gönül.”
.......Aşık Üzeyir (Fakiri), Ardahan, Posof'un Hevat (Boşdere) köyündendir. Mezar taşında yazdığına göre, 1770-1836 yıllarında yaşamış. Kendi şiirinde ise şöyle söylemiş.
“1186’da dünyaya geldim,
On sekiz yaşımda, pirleri gördüm,
İrfanlık dersimi onlardan aldım,
Böyledir garibin künyesi şahım.”

16/06/2024

22/05/2024

27-30 Mayıs'ta Arhavi Kitap Günlerinde olacağız.

18/05/2024

Olaydım cephede kahraman asker
Çalışırdım memleketin işine
İçimde duygular uyanan hisler
Taşırırdı beni hudut dışına

Bizi bugün için beslemiş vatan
Ne mutlu bu yolda olaydım kurban
Çekilip karşıma çıkınca düşman
Süngü vursa idim düşman döşüne

İftihar ettiğim büyük muradım
Türkoğluyum temiz Türktür ecdadım
Şehit ismi yazılsaydı soyadım
Kanım ile mezarımın taşına

Ne yazık ki bana olmadı kısmet
Düşmanı denize dökerken millet
Felek kırdı kolum vermedi nöbet
Kılıç vurmak için düşman başına

Bugünler müyesser olsaydı bana
Minnet etmez idim bir kaşık kana
Mukadder harici gelmez meydana
Neler geldi bu Veysel'in başına

Aşık Veysel Şatıroğlu

18/04/2024

Bu kitaplar tam da 23 Nisan için.

21/03/2024

Artvin'e gidiyoruz.
Artvin İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü Kütüphaneler haftasında kitap günleri düzenledi.
Artvin'de ve ilçelerde kitaplarımızı imzalayacağız, söyleşiler yapacağız, okulları ziyaret edip yeni yeni genç dostlar edineceğiz.
Ülkemizin eğitim düzeyi en yüksek ilinde beş gün çok şey yapacağız.

19/03/2024

Geleceğimizi özenle hazırladığımız kaliteli kitaplarımızı okuyanlara emanet edeceğiz.
Bu amaçla ülkemizi adım adım dolaşıyoruz.
Burası Afyonkarahisar Başmakçı.

18/03/2024

Gam ne-hor (Üzülme)

Döner yine Kenân’a kaybolan Yûsuf, üzülme
Üzüntüler kulübesi gül bahçesi olur bir gün, üzülme

İyileşir durumun ey gam çeken gönül kaygılanma
Geçer bu çılgınlığın, sakinleşir başın, üzülme

Dönmese de felek bizim arzumuzca iki gün
Bir kararda kalmaz devran her zaman, üzülme

Gelirse ömrün baharı, yine çimenler üstünde
Başına gülden şemsiye çekersin ey bülbül, üzülme

Ümitsiz olma sakın ha, bilmezsin gaybın sırrını
Perde ardında olur gizli oyunlar, üzülme

Ka’be aşkıyla çölde yürüyeceksen eğer
Batsa da ayağına muğîlân dikeni, üzülme

Sevgilinin ayrılığında, rakibin sıkıntısında halimizi
Bilir hep halden hale sokan Allah üzülme

Söküp götürürse de yokluk seli varlık temellerini ey gönül
Kaptanın Nûh ya, korkma tufandan, üzülme

Konak tehlike dolu, hedef çok uzak olsa da
Sonu olmayan bir yol yok, üzülme

Yoksulluk köşesinde, karanlık gecelerin yalnızlığında Hâfız
Oldukça virdin dua ve Kur’ân üzülme.

Hafız-ı Şirazi