14/05/2024
İNSAN ŞİİR DEFTERİ '98
DİZE ANTOLOJİSİ.
anılarından utanan çocuk
yaşlanınca şaşar kendine
(Gülten Akın)
elleriniz güneş burkulması, bakın,
kalbinizi saymıyorum o hep bir ay tutulması
(Engin Turgut)
Gül kavmini sevmezdi
Çöl beslerdi avucunda
(Zeynep Köylü)
Kağıt ışığa düşecek, adım sözcüklere üşüşünce
(Hilmi Haşal)
Büyük, taşlaşmış damlalardır Zaman, bende
bana ne var ne yok kilitler
(Enis Batur)
Geri çevirsin gülün solan rengini
bir yavru kuşun acele tüylenişi
(Veysel Çolak)
İpe çektim suyun rengini
(Betül Tarıman)
Sabaha karşı çarşaflardan
inlemeler silkeliyor balkon bakışlı bir kadın
(Emel Güz)
oysa camdaki sardunya gibi üşür
bana biçtiğin ömür
(Birhan Keskin)
dağı kucaklar da, / susar / incecik patika…
(Celal Soycan)
Gül satan nisan dudaklı kızların
Omuzlarına tünemiş bir akşamdım
(Nilay Özer)
Unuttuk gülün dalında akan suyu aramayı
(Metin Fındıkçı)
ıslak sesin bile ürpertiyor seni
ruhunla örtüşen yüzünde üşümüş bir çocuk resmi
(Oya Uysal)
Düşkünler yurdu ülkenden
Saçı dökülen bir anıt kaldı geriye
(Ali Serdar)
Dildir yaşayan çadırlarda
Ve soyunur her gece Muhammed’e bakarak kadınlar.
(Metin Güven)
Kış temrinleri, yüzleştirir çünkü,
babaları yas, çocukları beyazla.
(Vural Bahadır Bayrıl)
Dün beni öptü de madam / göğsünü yarıp vazodan döktü
Ben, kan / hayz derim. / O, virgülperdaz der, utanır, eğilir.
(Emel İrtem)
güneşe değmiş gibiydi gözlerinde uçan kuşlar,
İcimde yanık kanat sesleri!..
(Hüseyin Atabaş)
olmuyor ayakların ezberine gitmek yolları
badem ağacının / bahara omuz silkmesi gibi bir şey
(Kazım Şahin)
Ölü bir toprağa serpilmiş yüzleri
Toplayıp gelme bana
(Özlem Esen)
ölüm! hayat uğruna seni terkediyorum!.. hoşçakal!..
(küçük İskender)
