Furkan Aras

13/03/2024

Seviyoruz napalım

04/07/2023

Brazil dump last part.

Te amo Brasil para sempre

04/07/2023

Brazil dump second part.

Hastasıyız biz bu ülkenin

04/07/2023

Brazil Dump
2021 Eylül - 2022 Kasım.
Hayatımın en güzel , en kötü , en zengin , en yoksul , en unutulmaz günlerini yaşatan Brezilya. Seni her zaman özlüyorum ve her zaman seveceğim.

-Telefonu temizliyorken arada paylaşayım dedim

04/07/2023

Uruguay’da sadece ülkenin girişinde 3 fotoğrafımın olmasından daha komik bir olay varsa oda şortum çünkü Arjantin dünya kupasını kazandıktan sonra ülkede bir anda forma ve şort stokları tükendi, satışlar yetişmedi. Arjantin dünya kupasını 3. sefer kazandığından dolayı formasına 3. yıldız ekletme hakkı kazandı ama ülkede 3 yıldızlı ürünler daha çıkmamıştı. Bende Buenos Aires’in en ucuz pazarı Once’de gezerken rastgele bir şort beğendim ve aldım. Gemide insanlar şortumu farkedene kadar , şortumun 3 yıldızlı oldugunu bilmiyordum , şortumu gören insanlar bir anda üşüştü nerden aldın filan diye. Sahte ya pazardan aldım diyorum inanmıyorlar , özel tasarım mı sat bize filan diyorlar habire , hayırdır ya bi götümüzde ki don kaldı zaten kıtada kaybetmediğimiz , bırakın bari o kalsın. Bu arada Uruguay çok saçma ve pahalı ülke , gitmeyin yollamayın 😂

04/07/2023

Hey ! Artık Facebook’ta da aktifim , selamlar :)

14/03/2022

02/03/2022

Brezilya'nın en güzel şehirlerinden biri olan Ubatuba'da 5 aydır kaldığım ve çalıştığım hostelde ki hayatımın 10 dakikası. Başlıyoruz , iyi seyirler :)

02/03/2022

TURCO LOUCO !
Brezilya’ya geldiğimden beri çok şükür ki insanların dilinden eksik olmayan ve onlarca insanın hep birlikte haykırdığı , bana verdikleri o meşhur isim “TURCO LOUCO / ÇILGIN TÜRK.
Sizlere bir kaç gün önce tekrardan sosyal medyaya döneceğimi söylediğimden beri bunun üstüne çalışıyorum ve günlerdir bahsettiğim tek şey “ yeni bir ivme, yeni bir motivasyon , yeni bir isim , yeni bir proje” Bunun için tek odaklandığım nokta “beni yansıtması ve dile kolay gelmesiydi ve bir anda artık neden bu ismi kullanmıyorum ki dedim ve fikrini sorduğum tüm arkadaşlarımında çok hoşuna gitti. Bundan mütevellit tüm sosyal medya hesaplarımda kullanacagım yeni kullanıcı adım budur , umarım bana ihtiyacım olan motivasyonu tekrardan verir :) Ve dediğim gibi artık yeni youtube kanalım var ve bu kanal alışılmışın dışında olacak. Tahmin edersiniz ki +18 limiti koyduğum bu kanalımda benimle beraber Brezilya’yı yaşayacaksınız,elimden geldiğimce sizlere sansürsüz ve içeriden görüntüler sunacağım. İlk video Tr saati ile bugün 19:00’da yayında. Biografimdeki linkten ulaşabilir ve yorum yaparak bana destek olabilirsiniz, sanırım buna ihtiyacım var ve artık Facebook’ta ve Tiktok’ta da varım. Orada da buluşalım
Facebook : fb.com/turcoloucoo
Tiktok :
Mail : [email protected]

Sonsuz desteğiniz için teşekkürler

28/02/2022

B U H R A N !
Hayatımın her döneminde özgüvenli bir insan oldum,enerjime inandım ve bana verilmiş en mükemmel ve tek özellik olan “dilbazlığı “ kullanarak her yerde mükemmel insanlarla dostluk kurup inanılmaz deneyimler yaşadım ve bu yeteneğimi dallandırarak yıllar boyu buralara,dergilere,defterlerime yazılar yazdım ve kendime özgü üslubumla derdimi anlatmaya çalıştım ama artık bir süredir yazamıyorum,üretemiyorum,yaratıcılığımı kaybettim çünkü farkettim ki kendimi kaybettim.5 ay boyunca çok saglıksız beslendim,hergün sarhoş oldum,uyumadım,hiç okumadım yazmadım çizmedim çekmedim izlemedim 13 kg kaybettim.Nerde akşam orda sabah ettim.Ha bu benim hayatımda her dönem olan bir hayattı ama bu sefer kendimi çok kaptırdım,yıprattım,boğuldum,batırdım ama akıllanmadım ve bu süreç ötekiler gibi olmuyor çünkü hala beni bataklığa sürükleyecek olan herşeye sahibim,toparlayamıyorum çünkü çevrem buna müsait değil ve ben kendimi tekrar kazanmak için bazı şeylerden vazgeçmem gerektiğini anladım çünkü alkolden siroz olmak veya 30 yaşıma varmadan ilk kalp krizimi geçirmek istemiyorum.Hayatımın en güzel dönemlerinde gece hayatı bataklığında batmak istemiyorum,bir karar aldım.Evimi terkediyorum,tekrar ait olduğum yollara dönüyorum çünkü tekrar özgür ve mutlu olmak istiyorum çünkü artık mutlu değilim.Mükemmel bir 5 ay yaşadım,tam da planım buydu, 3-4 boyunca hostelde yaşamak,dil ve kültür ögrenmek,hayatı yaşamaktı ve bu plan hayal bile edemeyeceğim kadar çılgın ve mükemmel gitti ama artık bitti.Mutlu olmak için zorluyorum ama bu bana daha çok mutsuzluk veriyor çünkü eglenmekten,içmekten,sevişmekten aynı şeylerden sıkıldım , tekrardan otostop çekerken yagmurda ıslanmak istiyorum,yerel halkın evinde çocuklarla oynamak istiyorum tekrardan,bahçelerden meyve toplamak,ilkel kabileleri tanımak,bakir koylarda yüzmek istiyorum tekrardan.Deneyimden deneyime koşmak,maceralara atılmak istiyorum ve bunu yapacağım ama öncelikle kendimden özür dilemek istiyorum.Bedenimi ve zihnimi hor kullandığım için,kendimi körelttiğim için ama ziyanı yok,hala çok gencim ama önümde ne kadar zaman var bilmiyorum belki de yok ama bu belirsiz zamanı dağlara koşarak harcamak istiyorum. Devamı yorumda

15/02/2022

Hayatım boyunca asla gerçek anlamda mütevazi olamadım ve egomdan arınamadım ama dünya turum boyunca o kadar çok değişik şey yaşadım ve gördüm ki bunların sonucunda egomu kontrol etmeyi,kendimi keşfetmeyi,hatalarımı kabullenmeyi,eksiklerimle yüzleşmeyi ögrendim.Herkes birşey kattı bana,yanlış yapanlarda,aldatanlarda,dövenlerde,sevenlerde ve bu tüm yaşadıklarım özümü öyle kuvvetlendirdi ki,artık gerçekten üzülemiyor ve karamsarlıga kapılamıyorum çünkü insanoglu öyle bir varlık ki ölüme bile alışıyor yahu inanılmaz birşey fakat ben extrem bir hayat yaşadığım için artık insanlıktan çıktım,hamamböceği ile çim arasında gidip geliyorum.Yemin ediyorum ikisinin karışımı gibi birşeyim.Bu iki örnegin benim için ortak noktası her türlü şartta var olabilmeleri ve sonsuz döngüsü. Zaten doğuştan gelen saçma bir özelliğim var,insanlar beni çok seviyor abi.Bayılıyorum bu duruma,enerjim çok yüksek çok uyumlu,o yüzden herkes beni çabuk benimsiyor hemen yani.Hamamböceği örneği şöyle:yaşıyorum abi bi türlü hayatta kalıyorum,götü kurtarıyorum ve her türlü p*s ortamda hayat sürebilirim hiç öksürmem bile.Kafasını kesince ölmüyor ya aynen öyle birşey benimki.Çim örneği ise:çim için bir damla su yetiyor,taştan bile yeşillenir.Benimki de öyle,her yerde hayat kurabilirim yeter ki damla göreyim.Dünyanın her ülkesine çıplak bırak,seni 3 gün sonra telefonumla arayim evime davet edeyim.Öyle bir şansım ve iletişimde yetenegim var yani.Şu an ki hayatımda öyle,4 ay kral oldum sonra 1 hafta karanlıkta yattım.Ha şimdi ne oldu?Hemen fıtı fıtı,toparladık götü.Macbook’umla çalışırken masaj yaptırıyorum bahçemde hiçbirşey olmamış gibi.Her zamanda böyle olacak,değişmeyeceğim.Her zaman dediğim gibi “benimle olursanız çok düşmanınız olur ama asla kaybetmezsiniz.” Karmaya inan,karmana güven. Yakında youtubede görüşmek üzere. Destek olan düşünen dostlara selam olsun sevgiyle

11/02/2022

Sessizlik kuleleri / Yezd

Dünya turu boyunca çok farklı mistik yapıları ziyaret etme şansına sahip oldum , hepsinin birbirinden farklı enerjisi ve hissiyatı vardı. Varanasi’de ölü yakma töreninde gözlerime inanamamış veyahut Ganj’a saygı törenlerinde tüylerim diken diken olmuştu. Collezium’u görünce ağlamış , Tac Mahal’i görünce gözlerim faltaşı gibi açılmıştı. Persepolis’i gördüğümde “oglum bu ne lan” demiştim.Piramitlerin içine girerken ayaklarım titriyordu heyecandan. Kubbet-üs Sahra’dan bahsetmiyorum bile , orası gerçekten çok ayrı bir yer. O zamanlar bu kadar inançlı biri olmamama rağmen büyülenmiş, Kubbet-üs Sahra’nın ışıltısına birde müthiş ezan akustiği eklenince gerçekten çok korkmuştum.Bunun gibi belki onlarcası. Bu zamana kadar ki seyahatlerimde insanlar tarafından çok önem verilen ama beni hiç etkilemeyen iki yer oldu. Birincisi Mısır’da ki Krallar Vadisi , ikincisi burası. Mısırda’ki Krallar Vadisi’ni sevmemenin nedeni gereksiz pahalı olması ve görmeyi beklediğim Kral Mezarlıklarının hepsinin çalınmış ve boş olmasıydı. İkinci yer olan burası ise nedendir bilmiyorum bana hiçbirşey hissettirmedi. Şehrin hemen dibinde ki bu kuleler Zerdüşt halkı için çok değerli. Arkamda gördüğünüz derin çukura kendi kurallarına göre vedalarından sonra ölü bedenleri bırakıyor ve akbabalara yem ediyorlar.İnanç meselesidir tartışılmaz,saygımız sonsuz ama sanırım yıllar boyu kullanılmadığından olacak ki o günleri anımsatan hiçbir durum yok. Şehir merkezinde bir kaç kilometre uzakta ki kocaman dev arazide birçok böyle sessizlik kulesi var ve yaklaşık 40-50 metre tırmanıyor ve buraya ulaşabiliyorsun , bu fotoğrafta ki alandan başka hiçbirşey yok. Gerçek bir Zerdüştle tanışmak , inançlarını ögrenmek ve hikayelerini dinlemek isterdim fakat malesef nasip olmadı. O yüzden buraya aşık olamadım ama Biraz da sanırım benim beklentimle alakalı çünkü böyle ölülerle alakalı bir yere gittiğimde her zaman Mardin/Dara tarzı birşey görmek istiyorum veya sanırım bu tarz yerlerde çıtam çok yüksek. Çöl sıcagında ki bu yerde o kadar sıkıldım ki , artık ölü beden olmadığı için gelmeyen akbabaların taklidini yaptım k*k

11/02/2022

Hayatım boyunca yüzlerce defa kamp yapmış biri olarak tüm arkadaşlarım bilir ki kamp yapmaktan,çadırda yaşamaktan nefret ederim. Her zaman ortam için gitmişimdir, çoğu zaman çadır bile götürmem çünkü çadırda uyumak oldu olası bana fakir hissettirmiştir.Hele yağmuru,çamuru of hiç çekilmez, çok defa çadırımı bırakmış gelmişliğim vardır toplamaya üşendiğim için fakat başka çadırlara konuk olmaya bayılırım hele de yerel deneyimlere.Fotoğrafta gördüğünüz çadır ve kişiler çok değerli Kaşkay Türkü/İranlı dostumun ailesi ve kendilerini bildi bileli çadırda,Zagros dağının tepesinde ki çölümsü arazide yaşıyorlar.Elektrik,internet,şebeke hiçbirşey yok sadece bir kaç kendi gibi komşuları ve koyunları. Onlar için bu bir hayat tarzı.Tamamiyle doğal ve ilkel bir hayat yaşıyorlar ve inanır mısınız şehre geldiklerinde hasta oluyorlarmış,çadırdan başka bir hayat hayal edemiyorlar.Gün içinde yaptıkları herşey aynı olmasına rağmen bunu büyük bir tutkuyla yapıyorlar ve ben bu tutkularına şaşırdıkça katıla katıla gülüyorlardı.Arkadaşım sayesinde bir gece onların çadırında misafir oldum ve hepimiz yer yatağında yanyana yıldızları izleyerek uyuduk.Dogal peynirler,tereyağları,etler,ekmekler denedim ve onları tanıma şerefine sahip oldum. Her ne kadar hayat tarzlarımız farklı olsa da beni çok güzel agırladılar, şarkı söylediler,hikayeler anlattılar.Hayatımda ilk defa koyun yününün ipe dönüştürülme evresini canlı izledim ve denedim. İlk defa ellerimle tereyağı yaptım ve tabi ki onların kültürüne has olan bu şapkayı denedim.Ve dağın başında da olsa , bizden haberleri olmasa da onları tanımak, sofralarına misafir olmak, onlarla az da olsa Türkçe konuşmak mükemmel ve unutulmaz bir deneyimdi benim için

11/02/2022

3 sene önce gene tüm işlerimi batırdığım bir dönem,partide dans ederken,biri sol kolumdan tutup beni çekti ve dudaklarımdan öptü.Olayın şokuyla kim olduğunu anlamamıştım ama kendime geldim ve tanıdım.Bir süre beraber vakit geçirdiğimiz ama sonrasında benim gece hayatına düşkünlüğümün hayatımı mahvedeceğini düşünen ve hiçbir zaman sözümü tutmadığım için yollarımızı ayırdığımız eski kız arkadaşımdı.Sağ elini yanağıma sürtüp gülerek “hani gece hayatını bırakacaktın? diye sordu.Bende her zaman ki gibi “bırakıyorum,bu gece son” dedim.O ise gülerek “evet inanıyorum sana”diyerek boynuma sarıldı,kafamı okşarken “gene herşeyi batırmışsın”dedi.kedi gibi kafamı boynuna sürterken sadece “hıhı” diyebildim.Bir anda iki elimi birden tuttu ve gözlerime bakarak “sana ögüt vermeyeceğim,bundan ne kadar nefret ettiğini biliyorum o yüzden sadece birşey söyleyeceğim.Bir kaç gün sonra Avustralya’ya gideceğim ve bir daha hiç görüşmeyeceğiz ama şunu unutma ki sen bu karanlık dünyada ki gökkuşağısın. Gittiğin heryeri aydınlatıyorsun,renklerini asla kaybetmeni istemem ama lütfen önce kendini düşün.Paranı kaybedince değil rengini soldurunca kaybedeceksin.Unutma ki sen değişemezsin çünkü sen sanırım batırmayı seviyorsun ve bu işi çok iyi yapıyorsun ama hatırlar mısın bana bunu sen söylemiştin “çok zamanımız yok,anı yaşa” diye.Şimdi ben sana söylüyorum bunu dedi,son kez öptü ve el sallayarak geri geri yürümeye başladı.Salaklaşmış ve çatallaşmış bir sesle “nereye?” diye sorabildim sadece.Gülerek “bizi de batırmıştın,unuttun mu? dedi,cevap veremedim ve sonra kalabalığa karıştı ve bir daha onu hiç görmedim.Tuvalete doğru yöneldim,Aynada kendimi görünce durakladım,alnım boncuk boncuk terlemişti,Aynadaki halime gülmeye başladım, güldükçe güldüm,sonra ağlamaya başladım hüngür hüngür aglıyordum bar tuvaletinde.Engelleyemiyordum ki kendimi bir anda ağlarken aynada kendimi gördüm. Aglarken gerçekten çok çirkin görünüyordum,Aglamak bir bana birde Beren Saat’e hiç yakışmıyordu.Ellerimle gözyaşlarımı sildim,yüzümü kontrol ettim, burnumu çektim. Aynada kendimle konuşuyordum “Ulan Furkan, hem çok çektin hem de çok çektirdin.Ama bişe diyim mi ? 10 numara çocuksun,siktir et, bi sevişsen hiçbirşeyin kalmaz

08/02/2022

Evimden 10bin km uzaktayım ama hiç hissetmediğim kadar evimde hissediyorum.Sanki 4 ay önce bir uykuya daldım ve tahmin bile edemeyeceğim kadar güzel bir rüya gördüm. Hayatımın en çılgın 4 ayıydı,zevk aldığım herşeye sahiptim, gece hayatı,çevre,statü, parti,kadın,alkol,para aklınıza gelebilecek herşey. 10 kadınla aynı anda sarmaş dolaş dans etmek,bir gecede banknot para harcamak,öpülerek uyandırılmak,her an masaj yaptırmak, her an okyanusta yüzmek aklınıza gelecebilecek herşey.İnanır mısınız bir kaç kere ağladım ve insanlar inanamıyordu çünkü mutluluktan aglıyordum,herkesin içinde “bu hayat gerçek olamayacak kadar mükemmel” diye bagırıyor ve kadınlar öpücükleriyle gözyaşlarımı siliyorlardı.İnsanlar benim sayemde şükretmeyi ögrendi çünkü çok mükemmel bir hayat yaşıyordum ve tırnaklarımla kazıyarak buna sahip olmuştum. Gönüllü olarak başladığım hostelde müdür olmuş ve tüm sistemi kendim kurmuştum.Ama bir anda rüyadan uyandım.Güvendiğim insanlar tüm düzenimi bozdu,adımızı kullanarak insanları. bizi dolandırdı,herşeyimizi çaldı ve bu çılgın,kontrolsüz hayat zınavadan çıktı ve kontrol edemediğimiz bir zevk trenine dönüştü ve sonunda herşeyi kaybettik.4 gün önce elektriğimiz sonra gazımız ve suyumuz kesildi vebizimle kalan herkes bizi terketti.Her zaman ki gibi güvendiğimiz insanların kurbanı olduk ve haftalarca beslediğimiz insanlar tahmin ettiğimiz gibi biz düşünce,değil yerden kaldırmak üstümüze basıp geçtiler.Ve bizim hiçbir suçumuz yokken.Ama buna da şükür kimin dost kimin tost olduğunu ögrendik ve bu benim ne ilk batırışım ne de son.4 gün sonra elektriğimiz açılacak ve tekrar evimizde çılgın partilere devam edeceğiz. Genciz , güzeliz, pes edecek halimiz yok devamke.Herşey yolunda.Bu da gelir bu da geçer,hiç sıkıntı yok.Krallığa 1 hafta ara verdik sadece. Ha şu an bitmiş durumdayız ama hostelin tam ortasında 5 yatakta yatıyor, hergün ananas mango yiyor,Corona içebiliyorum. Bitik halimizin böyle olduğunu farzedersek,4 ay nasıl bir krallık yaşadığımı bir Allah bilir birde “yakın arkadaşlar” Sosyal medyada daha aktif olacağım , değer veren düşünen herkese teşekkürler, eksik olmayın,karmama güveniyorum. Allah herkesin gönlüne göre versin.

08/11/2021

40 ülke sonunda aradığımı buldum ve kendimi evimde hissediyorum. Burada bir kuş kadar özgürüm. Brezilya sana aşık oldum bebeğim ve sana kötü bir haberim var. Benim lakabım “ beyaz şeytan “ ama korkma , seninle çok eğleneceğiz devamkeee. Şerefe bebeklerim !

01/11/2021

Türkiye’de son bir kaç senedir kendimi koşu bandında koşuyor gibi hissediyordum , koşuyorum ama ileri gidemiyorum. Daha sonraları ise bu durum daha karmaşık bir hal aldı ve koşu bandından daha kötü bir levele geçtik. Artık sanki yürüyen merdivene ters binmiş gibi hissediyordum , hem yoruluyor hem ileri gidemiyordum zaten artık geriye gitmeye başlamıştım. Hergün kötü haberlerle uyanıyor ve hayatımdan yıllar önce çıkardığım gelecek kaygısı hergün beni öperek uyandırıyor , onu görür görmez kaçıyordum. Yıllar boyunca kurduğum sistem zarar görüyordu , bir seçim yapmalıydım artık.Birde her zamam ki aşk mevzusu vardı tabi. Bundan 4 sene önce aşk için Çin’e giden trenden inmiş ve hayatımı baştan aşağıya değiştirmiştim ve bunun sonuçlarını çok agır ödemiştim. Hayat bu ya,fırsat insanın ayağına bir daha geliyor ve bir daha seçim yaptırıyor. Tekrar Güney Amerika planı yapmış,tekrar aşık olmuştum ve karşımda bir çift ağlayan göz bana “gitme , benimle kal” demişti ama bu sefer yapamazdım.Artık fedakarlık yoktu,artık ben vazgeçmeyecektim bazı şeylerden.Beni seven benimle gelmeliydi,ben dönmeyecektim artık yolumdan çünkü sıkılmıştım artık herşeyden. Hissizleşmiştim çünkü artık benim arkama yastık konsun istiyordum,uyuyakalınca benim üstüm örtülsün istiyordum. Ve seçimimi yapmıştım,bu sefer aşkı değil hayallerimi seçmiştim ve bu duygu yönetimi bozukluğunu da yanıma alıp fiziken Brezilya’ya geldim ama ruhumu getirememiştim.Hissizdim,boş bakıyordum etrafa çünkü neden biliyor musunuz teması kaybettim. Sevdiğim tüm insanları geride bırakıp bir hayata başlamıştım ve artık herkes benden çok uzaktaydı.Bir süre böyle geçti,dünyanın en mükemmel ülkesindeydim ama canım hiçbirşey yapmak istemiyordu. Yağmurun yağdığı bir gün terliklerimi giydim ve montsuz şekilde yürüdüm biraz.Islanıyordum ama umrumda degildi.Sağımda solumda okuyamadığım tabelalar, bir yandan hiç duymadığım müzikler. Durdum ve şöyle bir etrafıma baktım. Brezilya’dayım lan ! Diye bagırdım kendi kendime. Herkesin hayallerini yaşıyordum ve bu benim için çok basitti.Gün geçtikte moralim yükseldi ve burada 3 haftayı doldurduk. Şimdi mi nasıl ? Tek kelimeyle MÜKEMMEL

20/10/2021

Ben size doğum günümü Brezilya’da kutlarım dedim inanmadınız .d Level up 27.
Yeni yaşımdan dileklerim her zaman ki gibi naif ve küçük. Arkadaşlarımın arkamdan “ulan ne bozuldu be” diyeceği kadar para , İnsanların yanımda görünce “ulan ne garılar var be” diyebileceği kadar güzel ve zengin bir manita. Fazla birşey de gözüm yok çok şükür.

19/10/2021

Brezilya günlükleri
Ulan var ya 10 numara çoçuğum,dün size sokakta kalacam dedim bakın bugün sokaktayım.Öyle de ileri görüşlüyümdür. Gece burda her ne kadar hala bitmemiş olsa da birazdan güneş doğacak ve ben başarısız geçen bir otostop gününü uykusuz şekilde bitirip yeni güne geçeceğim. Hiç uyumadan Santos şehrine varmaya çalışacağım.Şimdi Santos’a 30 km beride bir bölgede yol kenarındayım ve yarın ne olacağı belli değil çünkü hafta ful yağmur yagışlı ve bugünde hiç durmadı rezil olduk resmen ve 10km yol yürümek zorunda kaldık çünkü otostopta sadece bir kişi aldı kısa mesafe olarak .d Onun haricinde ise geri kalan yolda denk geldiğimiz herkes bize çok yardımcj oldu , yemek ikram edenler indirim yapanlar gibi birsürü şeyler ama en güzeli ise görselde ki kadınla oldu. Biz o kadar çok yürüdük ki yagmur altında , en son gişelere vardık çok acıkmıştık. Bu abla da gişelerde elinde bir poşet birşeyler satıyor. Gittim yanına fiyat sordum sonra da gezgin oldugumuzu , indirim yapmasını istedim. Oda gezgin oldugumuzu duyunca bize ücretsiz verdi ben ısrar ettim en sonunda ise sadece maliyeti kadar para aldı bizden. Mükemmeldi ya çok duygulandım o an. Hele o bize sattıgı şey , bakın son fotoda var dışı şeker böyle hani elmalı şeker var ya onun gibi ama içi Hindistan cevizli. Ya onun adı ne ya çoook güzel birşey o.Yolu çok özlemişim ya gece otostopunu , yagmurda ıslanmayı , çaresizliği , gece bulunan sıcak yemeği , seninle iletişim kurmaya çalışan insanları , karşılıksız iyilikleri , kısmeti , karmayı , kısacası yolu yol yapan herşeyi

18/10/2021

Seyahat serüvenim boyunca maddi gelirim hep değişti , bazen tüm mekana shot ısmarladım bazense artık patates yedim. Bazen dagın tepesinde ki havuzdan okyanusu izleyip keyif yaptım bazense abdest yerlerinde duş aldım. Her yerde uyudum , her yemeği yedim , her böcek tarafından ısırıldım , her p*s kokuya denk geldim. Ben sokakta yatarken bazen insanlar üstümüze, elimize filan basardı o zaman çıldırır hayatı sorgular sonra bir anda sag bacagımı karnıma çekip elimle kıçımı kaşıyarak uyuya kalırdım sokağın kenarında. Şimdi o günleri düşündükçe diyorum ne kadar mutluydum ya eşya yok kira derdi yok hostel derdi yok , sererdim kartonumu hemen. çekerdim tulumu , çantamı da başımın altına aldıgımda of benden keyiflisi yoktu. Öglene kadar yatardım, sonra da yattığım kartonu tezgah olarak kullanır bileklik satardım üstünde.Bir ara balkan turumda sokakta kalma işini o kadar abartmıştık ki eve döndüğümde bizim bahçede yattım ilk gün yerde. Babam şok geçirmişti , ama bilmiyordu , yıldızları izleyerek uyumanın keyfini almıştım çoktan. Her neyse velhasıl ne diyeceğim , sokakta yaşamanın en güzel yanı birçok evsiz arkadaşın oluyor , sokagın nabzını hiç kaçırmıyorsun. Her türlü hikaye ve yaşanmışlıkla iç içesin gece ve gündüz. Böyle olunca insan ön yargılarını kırıyor,ilk baktığında korktugun veyahut tiksindiğin kişilerle sonra öyle dost oluyorsun ki, tekrar sorguluyorsun hayatı çünkü bazıları dahilikten kırmış kafayı , bazısınınkinin tercihi.Değişik charlar var yani. Hal böyle olunca aylar boyunca yüzlerce kankam olunca ögrendim dillerini. Ben burada evsizlere yanaşıp , onlarla gırgır yapınca çekiniyor ama bilmiyor ki “it iti ısırmaz , fıtrat değişir ama kan aynı kan” Bunu neden anlattım size biliyor musunuz çünkü en ucuz hostelden kovulduk ve paramız bitti yeni bir hostel için .d Bu demek oluyor ki sokaklar bizi bekler , Allahtan uçakta ‘ten battaniye çarptık ya sarılır yatarız .d

14/10/2021

Siz şimdi yeni uyandınız işe,okula filan gidiyorsunuz ya biz yeni yatıyoz çünkü Brezilya bebeyiiiimm 🇧🇷
40. Ülkeden SELAMUN ALEYKÜM

05/10/2021

Canım kendim , bu sana yazdığım belki kaçıncı yazı , belki kaçıncı uyarı , belki kaçıncı ders. Kaç yaşına geldin hala gördüğün denizin aslında mavi olmadığını, gökyüzünden gelen yansımadan dolayı mavi oldugunu hala anlamadın (!) Şov dünyası burası. Bide kendine akıllı dersin , boşversene be oğlum. Bu kaçıncı deneyiş ? Ben sana söyleyeyim sende iki elini hazırla , parmak hesabına anca yeter. Daha ne kadar hata yapacaksın ? İlki yanlıştı eyvallah dedik , ikinci hata olsun dedik ona da eyvallah dedik ama bu artık tercihe girmez mi canım kendim ? Vallahi değmez bu dünya. Gül , eğlen , dağıt, savaş. Belki kaybedeceksin sonunda ama buna değsin be iki gözümün çiçeği. Ögrendin artık ölmüyorsun , geçiyor herşey , ulan insanoğlu ölüme bile alışıyor Furkanım , değer mi o ortamda her defasında arkadaşlarını rezil edem kahkahanı atmamaya ? Ha bide hazır gelmişken söyleyeyim , teksin ha. Bakma her yerde elin olduğuna , bakma her yerde el üstünde tutulduğuna, yalnızdır her insan ama biliyoruz ki sen söz dinlemez bir insansın. Zincirlerini kırmış bir serserisin , her seferinde aynı yere tekrar gelecek sırtını şöyle bir yaslayacak , kafanı geriye doğru atıp gözlerini kapatacaksın ve gözünün önünden herşeyi tek tek geçireceksin. Belki ağlayacak belki yumruklarını sıkacaksın ama emin ol ki birgün o sandalyeden kazanan olarak kalkacaksın sadece biraz daha sabır et. Ha şöyle de birşey var , kazanamayabilirsin , bundan da korkmuyorsun biliyorum ama olurda kazanamazsan o kafan geriden gelip, ayağa kalkıp iki adım attıktan sonra etrafında ki her daim var olacak insanlara dönüp “ hayatımı s*ktiler ama halledeceğim , bende “ diyeceksin bunuda biliyorum ve sen de biliyorsun ki bu ne ilk olacak ne de son olacak. İyi davran kendine, bir dahaki batırmanda görüşürüz seni seviyorum.

14/08/2021

Peki sizce biz katıldığımız yerel Kaşkay Türkleri düğününde üstümüze atılan paraları topladığımız yetmiyormuş gibi birde yemek yiyip alkol içip, hiç bozuntuya vermeden mekandan yüzümüz dahi kızarmadan ayrılmış mıyızdır?

23/07/2021

18li yaşlarımda dünyayı gezmeye başladığımda daha cesur ve daha çılgındım evet ama şunu da kabul etmeliyim ki törpülenmemiş,üzerine yeteri kadar düşünülmemiş laflarım ve hayat görüşlerim vardı. Mesela tüm herkesin işlerini ve okullarını bırakıp dünyayı gezmeyi,vücutlarını seyahat virüsüne teslim etmeleri gerektiğini düşünüyordum ama gezdikçe gördüm,ögrendim, büyüdüm ve farkettim ki hayat herkese adil davranmamıştı,herkes benim kadar şanslı değildi.Ben dünyanın bir ucuna rahatça uçabilirken köyünden çıkamayan,çıkmasına izin verilmeyen insanlar vardı ve o zaman farkettim ki “bazı insanlar için israf olan,normal olan durumlar bazı insanlar için mucizeydi.” Her seferinde daha kötü durumda olan insanlar olamaz diyordum ama hayat her zaman beni ters köşe yapıyor ve şaşırtıyordu çünkü her zaman daha kötü durumda olanlar çıkıyordu karşıma. Tıpkı bu çoban dostlar gibi. Hiç başka şans verilmeyen, seçeneklerini dahi bilmeyen ve hiç bir zaman ne kaçırdığını bilmeyecekler dostlar gibi.
En üzücüsü de ne biliyor musunuz? Ne bilmediklerini bile bilmiyorlar ama ziyanı yok, onlar gelemiyorsa ben gideceğim onlara. Onları kendi yuvalarında ziyaret edeceğim , onların sofralarına misafir olacağım , kahkahalarına sebep , mutluluklarına neden olacağım. Tüm canlıların özgür olması dileğiyle. Sizlerle kavuşmak için sabırsızlanıyorum

20/07/2021

Sene 2003. Babamla ilk defa Van’a gideceğiz ve bu demek oluyor ki kurban bayramını ilk defa evimden ayrı geçireceğim, babam yanımda ama annem evde kalıyor, o zamanlar ilk ayrılığım annemden ve o ana kadar hayatımda hiç kar görmemiş, süt dişlerini dahi dökmemiş bir çocuğum ama tam bir şeytanım. Velhasıl gittik Van/ Erciş’e ama bir kar var inanamazsınız her yer bembeyaz,boyumu geçeli çok olmuş bile. Tabi Adanadan gelmişiz,hayatımızda karda mı yürümüşüz sanki,daha iner inmez götüm tutturdu yeri öpecem diye.Lan dur daha değil demeye kalmadan güm yerdeyim. Eve gidene kadar babam elimi tutuyor ama bacaklarım eski model skoda gibi, ikisi farklı yönlere gidiyor. Hava da bir buz ki sorma. Vardık halamlara düşe kalka,vardıktan bir kaç dakika sonra kuzenim bir yere gitti, giderken halam arkasından “tez gel” diye seslenince daha önce hiç duymamış olacam ki o ne demek diye sormuş ve çabuk anlamına geldiğini ögrenmiştim. Halamların kocaman bir bahçesi ve birçok kanatlı hayvanı vardı. Dış kapının önünden ise küçük bir ark geçiyormuş , muşlu diyorum çünkü ben oranın öyle olduğunu “aa bura neymiş ya “ diyip üstüne basıp buz kütlesini kırıp suyun içine düşünce farkettim. 40-50 cm birşeydi ama zaten o zamanlar bu benim boyumun yarısına tekabül ediyordu ve panik yapıp düşmüştüm içine. İşte o zaman salaklığımın sakarlıgımdan bir tık fazla olduğunu anlamıştım ve hayatımda ilk defa gürül gürül yanan sobaya oturmak istemiştim. Halamın kocası benim ne kadar salak olduğumu anlamış olacak ki sabah kahvaltıda beni avluya çağırdı ve bana “çarık “ adında kapkara lastikten dışı tırtıklı bir ayakkabı satın almıştı, bunun sayesinde karda yürüyebilecektim. Kahvaltıdan sonra babam ben , eniştem ve kuzenim kurban satın almak için hep beraber hayvan pazarına gittik. O hayvan pazarı benim hayatımda gittiğim en azından hatırladığım ilk hayvan pazarı , aynı zamanda bu hikaye hatırladığım ilk kurban bayramı hikayesi. Buz zeminin üstünde binlerce küçükbaş,büyükbaş hayvan vardı, bi oraya gidiyorduk bi oraya. Koyundan anlamıyordum ama her seferinde hayvanların içine giriyor,onlarla boguşuyordum. Bir süre sonra eniştem öyle bir koç satın aldı ki hala koç denildiğinde o hayvan aklıma gelir. Devamı yorumda