10/12/2024
សាងគូគាប់តាមបែបចិត្តសាស្ត្រ៖
♡ដំណាក់កាលដំបូង៖
នៅពេលស្គាល់គ្នាដំបូងៗ កុំព្យាយាមប្រកាសពីខ្លួនឯងនូវតម្រូវការ និងបំណងប្រាថ្នាខ្លួនទៅកាន់ដៃគូដូច "ខ្ញុំស្រឡាញ់បុរស/មនុស្សស្រីបែបនេះ បែបនោះ ខ្ញុំចង់បានរបៀបនេះ ខ្ញុំស្អប់របៀបនោះ។" ត្រឹមសាមញ្ញ ស្ងៀមស្ងាត់ មានឥរិយាបថល្អៗ ទទួលយកនូវសកម្មភាពគេ និងបង្ហាញពីរបៀបផ្ទាល់ខ្លួនដែលយើងមាន។
♡ដំណាក់កាលបន្ទាប់៖
ស្វែងយល់ពីរបៀបដែលគេមាន រួចថ្លឹងថ្លែងពីគុណសម្បត្តិ និងគុណវិបត្តិដែលគេមាន។ សួរខ្លួនឯង តើទទួលយកបានប៉ុណ្ណា? ដូចគ្នា តើរបៀបដែលយើងមាន ទាំងគុណសម្បត្តិ និងគុណវិបត្តិ តើគេទទួលយក និងមានរបៀបសម្របសម្រួលប៉ុណ្ណា?
♡ដំណាក់កាលទីបី៖
បន្ទាប់ពីប្រើពេលវេលាមួយរយ: គួរស្ទង់ស្ទាប ដោយភាពវៃឆ្លាត នូវរបៀបដែលគេមាន គួរប្រើការនិយាយគ្នា ស្ទង់ស្ទាបបន្ថែមនូវរបៀបដែលគេគិត។ ចាំពាក្យខ្ញុំ "មនុស្សឆ្លាត អាចធ្វើល្ងង់ល្ងីល្ងើសម ផ្ទុយពីនេះ បើខ្វះនូវគំនិតដ៏ស៊ីជម្រៅ គេមិនអាចសម្ដែងធ្វើជាអ្នកចេះដឹង ឬមនុស្សល្អប៉ិនប្រសប់ សមទេ។" សូមប្រុងប្រយ័ត្នឱ្យមែនទែន នៅក្នុងការស្វែងយល់ កុំឱ្យភាពកញ្ជ្រោលនៃអារម្មណ៍មកដឹកសតិ។
♡ដំណាក់កាលទី4៖ ទទួលស្គាល់ការពិត នូវអ្វីដែលយើងសិក្សាបានពីគ្នា បើលទ្ធផលមិនទទួលយកបានលើសពី 70% គួរដកថយ ហើយរក្សាត្រឹមមិត្តភាព។ ផ្ទុយពីនេះ បើ 40/60 ឬក៏ 30/70 ចំណុចទទួលយកបាននាំមុខ ចំណុចខ្វះខាត យើងអាចបើកចំហរ និយាយគ្នា បង្ហាញគ្នាពីចំណុចដែលចូលចិត្ត ធ្វើការកោតសរសើរគ្នា និងមានមោទកភាពចំពោះគ្នា។
ចំពោះចំណុចខ្វះខាត ដែលយើងគិតថា ជាបញ្ហាគួររត្រៀនចិត្តទទួលស្គាល់ ហើយកុំរំពឹងខ្ពស់ពេកពីការផ្លាស់ប្ដូររបស់ដៃគូ។ អ្វីដែលអាចធ្វើបាន គឺសាងនូវរបៀបនិយាយគ្នា ឬរបៀបនៅក្នុងទំនាក់ទំនង ដែលអាចសម្របសម្រួល ជាដំណោះស្រាយបញ្ហាមួយរួមគ្នាបាន។
♡ដំណាក់កាលទី5៖
ប្រើប្រាស់ពេលវេលាបន្ថែមទៀត នៅក្នុងការចំណាយពេលនៅក្បែរ និងស្វែងយល់បន្ថែមពីរបៀបសម្របសម្រួល និងដោះស្រាយបញ្ហាជាមួយគ្នា។ ជាសង្សារ ពេលវេលាដែលសិក្សាពីគ្នា គួរតែ 1 ឆ្នាំឡើង តែកុំឱ្យដល់លើសពី 5 ឆ្នាំ។ ទំនាក់ទំនងលើសពី5 ឆ្នាំ ត្រឹមតែការស្វែងយល់ចិត្តគ្នា ដោយគ្មានភាពច្បាស់លាស់លើសពីនេះ យ៉ាងហោចណាស់ក៏ជាជំហានមួយដែលមាំ ហើយច្បាស់ជាងមុន បើគ្មានអ្វីសោះ ត្រៀមចិត្ត ព្រោះវាស្មើនឹង Over។
♡ដំណាក់កាលទី6៖
ជាដំណាក់កាលទទួលសម្រេចថា គួរបោះជំហានមួយជំហានឆ្ពោះទៅកាន់ ដៃគូជីវិតពិតប្រាកដឬអត់? ថ្លឹងថ្លែងលើ៖
1-ភាពរីកចម្រើននៃស្ថានភាពជីវិតដែលមាន យ៉ាងហោចណាស់ក៏ មានគោលដៅ និងស្វាហាប់ជាងមុនដែរ។
2-ទទួលបានក្រសែភ្នែកឱ្យតម្លៃពីមនុស្សជុំវិញខ្លួនទេ? : គេថាពាក្យគេ កុំយកចិត្តទុកដាក់ពេក តែគួរសម្លឹងមើលដែរ នូវមនុស្សជិតដិត ដែលស្រឡាញ់ និងនៅក្នុងស្ថានភាពយើង ដូចជាឪពុកម្ដាយ សាច់ញាតិជិតស្និទ និងមិត្តដែលល្អៗ។ ពួកគាត់សម្លឹងយើង ទៅតាមរូបភាពដែលយើងមាន និងទទួលបាន។ អាចយកវា មកបូកសរុបបានមួយចំណែកដែរ។ ប៉ុន្តែជៀសវាង នូវទិន្នន័យពីមនុស្សដែលស្អប់ ឬខ្វះនូវការគិតដែលប្រសើរ ព្រោះគំនិតទាំងនោះស្មើនឹង Scam ឬគុណនឹងសូន្យ។
3-សុខភាពផ្លូវចិត្តដែលឆ្លងកាត់មកជាមួយគ្នា: ផ្លូវចិត្តល្អទេ? មានអារម្មណ៍ថា មានគេផ្លូវចិត្តមានសុខភាពល្អទេ? ឬក៏កាន់តែលំបាកចិត្ត ឬវេទនាជាងមុន?
4-តើអ្នកមានជំនឿចិត្តប៉ុណ្ណា ថាគេនឹងក្លាយជាអនាគតជាឪពុកម្ដាយដ៏ល្អម្នាក់ និងជាដៃគូដ៏ល្អម្នាក់សម្រាប់អ្នក?
5-តើអ្នក និងគេ Ready ប៉ុណ្ណានៅក្នុងការបោះជំហ៊ានមួយជំហ៊ានទៀតទៅមុខ ទៅកាន់នឹងជីវិតគូ?
កាលដែលយើងមិនសម្ដែងពីតម្រូវការផ្ដេផ្ដាស ឬបង្ហាញពីបំណងប្រាថ្នាច្រើន ភាពសាមញ្ញ និងឯកជនភាពដែលយើងមាន នាំមកនូវសុវត្ថិភាពខ្ពស់ នៅក្នុងការជួប និងជ្រើសរើស។ ទទួលស្គាល់ថា មនុស្សយើងតែស្រឡាញ់ ឬចង់បាន តែងតែសម្ដែងខ្លួនទៅកាន់ចំណុចល្អបំផុត ដើម្បីជាភាពទាក់ទាញ និងស្របតាមតម្រូវការ ដើម្បីក្លាយជាជម្រើស ប៉ុន្តែយ៉ាងហោចណាស់ នៅក្នុងការជ្រើសរើសយើងហាក់មានសុវត្ថិភាពខ្ពស់ជាង។ បូករួមការចំណាយពេលនៅក្នុងការសិក្សាស្វែងយល់ វាអាចជួយឱ្យយើងកាន់តែទទួលដឹង និងយល់បានបន្ថែម ដែលបានជួយឱ្យសុវត្ថិភាពដែលទទួលបានមានកាន់តែខ្ពស់។
សូមចាំថា កាលស្គាល់ និងទទួលយកចរិតនិស្ស័យ ឬឧបនិស្ស័យពីកំណើតរបស់គ្នា វាជាគ្រឹះមួយនៃទំនាក់ទំនង។ ការសម្ដែងដើម្បីបានគ្នា ហើយប្រាថ្នាការកែលម្អគ្នានាពេលអនាគតនេះ វាគឺជាភាពហត់នឿយ និងដើរបញ្ជ្រាសពីសុខសុភមង្គលនៅក្នុងជីវិតគូ។ ទទួលស្គាល់ថា ថ្វីបើនៅក្នុងជីវិតគូ ទាំងសងខាងប្រៀបដូចជាអណ្ដាត និងធ្មេញ វាគ្មានភាពឥតខ្ចោះទេ តែហោចណាស់ វាល្អប្រសើរជាងឆ្ងាយណាស់ ពីការទទួលយកទាំងប្រថុយប្រថាន ឬសាងភាពក្លែងបន្លំ ហើយប្រាថ្នាការកែលម្អនេះ។ វាប្រៀបដូចជា គូកម្ម និងគូគាប់ ដែលមានគម្លាតគ្នាឆ្ងាយអើយឆ្ងាយ តែផ្ដើមដោយពាក្យថាគូដូចគ្នា។ ដូចនេះ គួរសិក្សាឱ្យបានមែនទែន នៅមុនការសម្រេចចិត្ត។
គួរប្រើសតិបញ្ញា និងការអប់រំចិត្ត ព្រមទាំងចំណេះដែលយល់បានស៊ីជម្រៅអំពីជីវិតគូមកប្រើប្រាស់ នៅមុនពេលសម្រេចចិត្តដើរចូលក្នុងជីវិតគូ ព្រោះថា "វាមិនមែនជារឿងងាយស្រួលដូចអ្វីដែលអ្នកបានឃើញ ឬគិតទេ"។
ឃ្លាចុងក្រោយ ជាគូគាប់ រស់ក្រោមឆ័ត្រនៃសុភមង្គល ទោះព្យុះភ្លៀង ក្ដៅរងារ យើងគង់នៅតែមានកម្ដៅសមល្មម មកក្រសោប ឱ្យជីវិតនេះកក់ក្ដៅ ពោរពេញដោយសុវត្តិភាព និងសន្តិភាពផ្លូវចិត្ត។ ការខិតខំក៏មានផ្លែផ្កា ភាពរីកចម្រើន ក៏កើតឡើង ពីមួយដំណាក់កាលទៅមួយដំណាក់កាល ហាក់បីដូចជាទេវតាប្រទាន។ ផ្ទុយពីនេះ បើជ្រើសគូកម្មវិញ ប្រៀបដូចធ្លាក់នរកទាំងរស់។
ពាក្យកម្ម និងគាប់ កើតឡើងដោយរបៀបជ្រើសរើស កម្រិតផ្លូវចិត្ត និងបញ្ញាដែលយើងមានហ្នឹងឯង ក្រៅពីអំណាចកុសលធម៌, ឧបនិស្ស័យ និងកម្ម(អំពើ)ដែលមាន៕