เว็บไซต์คืออะไร?

https://www.facebook.com/102569321241779/

สามก๊ก

ศึกษาและประยุกต์กลยุทธ์จาก สามก๊ก สู่การวางแผนและการแก้ปัญหายุคใหม่!

25/12/2024

จงกล้าหาญหนึ่งครั้ง
เพื่อที่จะเอาชนะความกลัวสิบครั้ง

จงตัดสินใจเด็ดขาดหนึ่งครั้ง
เพื่อที่จะตัดความโลเลออกไปสิบครั้ง

จงพยายามหนึ่งครั้ง
เพื่อที่จะทำทุกสิ่งให้สำเร็จอีกสิบครั้ง

จงมีความหวังอีกหนึ่งครั้ง
เพื่อที่จะมอบโอกาสกับตนเอง
ให้ใช้ชีวิตได้งดงามอีกสิบครั้ง
#บทความสอนใจ #สามก๊ก #ปรัชญา #ปรัชญาจีน

23/12/2024

อย่ากลัวที่จะเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
คราวนี้คุณไม่ได้เริ่มจาก "ศูนย์"
แต่คุณเริ่มต้นด้วย "ประสบการณ์"

#ปรัชญา #คำคม #สามก๊ก

23/12/2024

โทษคนอื่น
ยิ่งใหญ่ เท่าภูเขา
โทษตัวเอง
กลับมองเห็น เท่าเส้นผม
ผิดคนอื่น
ยิ่งใหญ่นัก มากเหลือลัน
ผิดของตน
ท่วมฟากฟ้า ยังว่าดี…...

#สามก๊ก #คำคม #คําคมสอนใจ

18/12/2024

วันใดเจ้ายิ่งใหญ่ อย่าหลงไหลในอำนาจ
วันใดเจ้าเก่งกาจ อย่าประมาทในฝีมือ

วันใดเจ้าเกรียงไกร อย่าได้ใจตามคำลือ
วันใดเจ้าด้านดื้อ ทุกสิ่งคือฉิบหายไป
เราสูงขึ้นได้ โดยการยืนขึ้น
ไม่ใช่กดคนอื่นให้ต่ำลง

เราดูดีได้ โดยการสร้างคุณค่า
ไม่ใช่พูดถึงคนอื่นให้ดูแย่กว่า
#สามก๊ก #คำคม

17/12/2024

ปีนี้ยอดไม่ถึง เอาเท่านี้ไปก่อนนะเจ้าคะ

15/12/2024

…บทเรียนชีวิต…
ไม่มีใครสอนแทนกันได้
ถ่ายทอดให้กันก็ไม่ได้
รู้สึกแทนกันยิ่งไม่มีทาง
เหมือนกับที่เรา…
กินข้าวแทนใครไม่ได้
ให้คนอื่นป่วยแทน เศร้าแทน
หรือมีความสุขแทนเราก็ไม่ได้
บทเรียนชีวิต…
ต้องเจอเอง ต้องเรียนรู้เองล้วน ๆ
และบทเรียนเหล่านั้น…
มักต้องจ่ายอะไรบางอย่างเสมอ
บางคน…จ่ายเป็นเงิน
บางคน…จ่ายด้วยเวลา
บางคน…จ่ายด้วยน้ำตา
และบางคน…จ่ายทั้ง 3 อย่างในบทเดียว

#คำคม #สามก๊ก #คําคมสอนใจ

12/12/2024

"ภาวะกตัญญูเฉียบพลัน"
แม่ผัน มีลูก 5 คน ปีนี้ ย่างเข้า 74 ปีแล้ว เรียนจบประถมสาม สามีเสียชีวิตตั้งแต่ลูกคนเล็กอายุได้สองขวบ แม่ผันเลี้ยงลูกคนเดียว หนักเอาเบาสู้ ทำไร่ทำสวน รับจ้างทั่วไป เป็นคนขยัน ประหยัด มัธยัธถ์ ด้วยความที่คิดว่า ตัวเองด้อยการศึกษา ชีวิตจึงลำบาก แม่ผันจึงตั้งใจส่งให้ลูกได้เรียนตามความสามารถของแต่ละคน จนจบปริญญาตรีกันได้ทุกคน ยกเว้น "นุช" ลูกสาวคนโต ที่ต้องออกจากโรงเรียนเมื่อจบประถมต้น เพื่อมาช่วยแม่ปลูกผัก ขายของที่ตลาด และช่วยแม่ผันเลี้ยงน้องทุกคน ด้วยความอดทน แม้จะเคยนึกน้อยใจในโชคชะตาของตัวเองบ้าง แต่แม่ก็พร่ำสอนให้เสียสละ ช่วยแม่ส่งน้องเรียน เพื่อทุกคนจะได้มีอนาคตที่ดีร่วมกัน
ลูกชายคนที่สองเรียนเก่ง เมื่อเรียนจบได้ทำงานบริษัทที่มั่นคง ไต่เต้าจนได้เป็นผู้จัดการโรงงานที่ต่างประเทศ มีฐานะที่ดี แต่งงาน มีครอบครัวที่นั่น ไม่ค่อยได้กลับบ้าน ส่งเงินมาช่วยทางบ้านบ้าง เป็นช่วงๆ ลูกชายโทรมาคุยด้วย 2-3 เดือนครั้ง ทุกครั้งแม่ผันก็ดีใจ ตื่นเต้นจนไม่เป็นอันกินอันนอนไปหลายวัน
ส่วนลูกสาวอีกสามคน ก็มีครอบครัวแยกย้ายไปต่างอำเภอต่างจังหวัดกันหมด แม่ผันจึงอยู่กับนุชมาตลอด
จนเมื่ออายุย่างเข้า 71 ก็เริ่มป่วยกระเสาะกระแสะ ไอโขลกๆ ทั้งวัน กินอาหารได้น้อย ผอมลงมากรักษาตามบ้าน พบหมออนามัย เป็นครั้งคราว อาการทรงๆ ทรุดๆ มาเป็นปี สุดท้ายได้รับการส่งต่อไปตรวจที่โรงพยาบาลจังหวัด
ตรวจอยู่หลายวันจึงพบว่าเป็นมะเร็งปอดระยะที่สอง จึงได้รับการรักษาด้วยเคมีบำบัดกับฉายแสงอยู่เกือบปี
ช่วงแรกแม่ผันแพ้ยา ผมร่วง มีอาการอาเจียนตลอดเวลา ระหว่างการรักษา นุชดูแลแม่คนเดียวเป็นส่วนใหญ่ ลูกสาวอีกสามคนผลัดกันมาเยี่ยม อยู่เฝ้าไข้ได้สองสามวันก็กลับ เพราะมีลูกเล็ก และต้องทำงาน ลางานไม่ได้ ส่วนลูกชาย แม่ผันสั่งลูกทุกคนห้ามบอกเรื่องป่วย เพราะไม่อยากให้เป็นห่วง จนต้องทิ้งงานกลับมาเยี่ยม
แม่ผัน อาการดีขึ้นไม่นาน ขาด้านซ้ายก็เริ่มไม่มีแรง ล้มบ่อย พูดไม่รู้เรื่อง สับสน และไม่รู้สึกตัวบ่อยๆ นุชเฝ้าพยาบาลแม่ด้วยความกังวล เวลาแม่ได้สติ แม่บอกนุช ว่า "ลูก แม่เจ็บเหลือเกิน เจ็บคราวนี้ แม่คิดว่าคงได้เวลาของแม่แล้วนะ ปล่อยแม่ไปเถอะ แม่อยากกลับไปตายที่บ้านเรา"
นุชแอบร้องไห้ ไม่ให้แม่เห็น ปากก็บอกแม่ว่า "เดี๋ยวแม่ก็ดีขึ้น เหมือนคราวก่อนไง" ทั้งที่ใจเต็มไปด้วยความเวทนาแม่ที่ทุกข์ ทรมาน อย่างที่ไม่คิดว่า จะมีใครทนแบบแม่ได้ ใจหนึ่ง ก็อยากให้แม่อยู่ต่อ เพราะรักแม่มาก อีกใจก็คิดว่า ทรมานแบบนี้ ถ้าเป็นตัวเอง คงจะไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อ แต่ก็ไม่กล้าพูดกับใคร
แม่ผัน อยู่ห้องผู้ป่วยหนัก ตรวจเลือด เอกซเรย์ หลายครั้ง สุดท้าย หมอบอกด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ว่า มีก้อนในสมองด้านขวา อาจจะเป็นก้อนมะเร็ง ที่แพร่เข้าสู่สมอง สอบถามญาติว่าจะให้ส่งไปรักษาที่กรุงเทพหรือไม่ โดยแจ้งว่า ถ้าประเมินแล้วสามารถผ่าตัดได้ หลังผ่าตัดอาจต้องใส่เครื่องช่วยหายใจ ใส่ท่อให้อาหาร และหากปัสสาวะเองไม่ได้ ก็ต้องคาสายยางไว้
นุชเองคิดว่าตัวเองเรียนมาน้อย ตัดสินใจไม่ได้ ขอหมอปรึกษาญาติ และน้องๆ ก่อน จึงโทรไปตาม น้องชายและน้องสาวทั้งสามคนมาดูอาการแม่
น้องสาวคนที่สามเป็นครู มาเห็นก็ร้อนใจ อยากเอาแม่ไปกรุงเทพฯ เผื่อจะมีวิธีอื่นที่ช่วยแม่ได้ แต่ก็ไม่รู้จักใครที่กรุงเทพฯ ที่จะพอไปพักอาศัยได้
ส่วนอีกสองคน ว่าจะไปเอายาต้มมาให้แม่กิน จะพาไปรักษากับหมอพื้นบ้าน
แต่ทุกคนก็เข้าใจตรงกันว่า อาการของแม่ดำเนินมาถึงระยะสุดท้าย รักษาไม่หายแล้ว แพทย์พยาบาลที่ดูแลกันมานานก็แจ้งว่า ผู้ป่วยกำลังจะเสียชีวิตในเวลาอีกไม่นาน แนะนำให้เตรียมตัวรับมือกับความสูญเสีย รีบสะสางภารกิจที่คั่งค้าง และหากประสงค์ จะให้แม่ไปโดยสงบ ก็ขอให้ร่วมกันทำหนังสือแสดงเจตนาปฏิเสธการยื้อชีวิตที่ผู้ป่วยไม่ต้องการ เช่น ปั๊มหัวใจ ใส่ท่อช่วยหายใจ การให้ยากระตุ้นหัวใจ ผู้ป่วย
ลูกทั้งสี่คน ก็ดูจะเข้าใจสถานการณ์ดี สุดท้ายตกลงยินยอมรับในสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
วันรุ่งขึ้น ลูกชายที่ทราบข่าว ลางานกลับมา เมื่อเห็นพบแม่อาการทรุดหนักก็โกรธ ต่อว่าพี่นุชและน้องๆ ว่าดูแลแม่ยังไง ให้อาการมากขนาดนี้ แล้วยังทำหนังสือไม่ให้หมอช่วยแม่อีก
พี่นุช และน้องๆ นิ่งเงียบ ตระหนกกับความโกรธของลูกชายที่แม่รักที่สุด ลูกชายขอให้หมอส่งแม่เข้าไปรักษาที่โรงพยาบาลเอกชนด่วนที่สุด กำชับหมอให้ช่วยแม่ให้ถึงที่สุด ให้ปั๊มหัวใจ ใส่ท่อหายใจ ทำอย่างไรก็ได้ให้แม่รอดพ้นวิกฤติคราวนี้ให้ได้
ถึงตอนนี้ ครอบครัวแม่ผัน เกิดความลังเล หวั่นไหวอีกครั้งหนึ่ง นั่งซึมเหม่อ ร้องไห้กันทุกคน
แม่ผัน อยู่พักรักษาตัวที่โรงพยาบาลเอกชนไม่นาน ก็ต้องย้ายกลับโรงพยาบาลเดิม เพราะปัญหาค่าใช้จ่าย ส่วนลูกชายอยู่ดูแลแม่ได้สิบกว่าวัน ก็ต้องถูกตามกลับไปต่างประเทศ เนื่องจากมีงานด่วนต้องสะสาง ก่อนไปกำชับให้ดูแลแม่ให้ดีที่สุด
แม่ผันนอนไม่รู้สติ ใส่ท่อหายใจ ใส่ท่ออาหาร ใส่สายปัสสาวะ น้ำเกลือ ระโยงระยาง นานอีก 2 เดือนกว่า อย่างทรมาน โดยเฉพาะเวลาต้องดูดเสมหะ แม่ผันเพ้อ ไม่ได้สติ มีแผลกดทับที่หลัง นุชจับตัวแม่ รู้สึกว่าแม่ตัวสั่นเทิ้ม ทรมาน กระสับกระส่าย ตลอดเวลา จนกลั้นน้ำตาไม่ไหว ร้องไห้ทุกวัน จนในที่สุด แม่ผันก็จากไปด้วยความทุรนทุราย ด้วยทุกขเวทนาเป็นอันมาก..............................
นี่คือตัวอย่างของ ภาวะ "กตัญญูเฉียบพลัน" ที่พบเห็นได้บ่อยครั้ง ในการดูแลผู้ป่วยหนักระยะสุดท้าย ที่มักจะเกิดขึ้นกับลูกหลาน ที่ในช่วงชีวิตที่ผ่านมา ไม่ค่อยมีเวลา ไม่ค่อยได้ดูแลเอาใส่ใจพ่อแม่ ทั้งในเวลาปกติ และยามเจ็บป่วย เมื่อถึงช่วงของการเจ็บป่วย ระยะสุดท้าย ก็มักจะทุ่มเททั้งเงิน และ ความพยายามทุกอย่าง เพื่อให้แพทย์ ได้ให้การรักษา เพื่อให้รอดชีวิต จนลืมคิดไปว่า ในกระบวนการรักษานั้น ผู้ป่วยจะทรมานเพียงใด เพียงเพื่อจะยื้อยุดชีวิตจากความตายที่กำลังจะเกิดขึ้น เพราะตัวเองตั้งรับไม่ทัน ทำใจไม่ได้
กรณีเช่นนี้เกิดขึ้นในทุกสังคมมาตลอด แต่ในยุคปัจจุบันพบได้บ่อยขึ้น อาจเป็นเพราะความเจริญก้าวหน้าของโลกในปัจจุบัน ทำให้การโยกย้าย ถิ่นฐาน เพื่อการศึกษา และการทำงาน เป็นไปได้ง่าย ทำให้ความใกล้ชิด ร่วมทุกข์ ร่วมสุข ระหว่างคนในครอบครัวลดลง การที่จะได้มีโอกาสดูแลกันเมื่อเจ็บป่วยน้อยลง ประกอบกับความเจริญก้าวหน้าในวงการแพทย์ ทำให้ เราสามารถรักษาโรคยากๆ และซับซ้อนได้มากขึ้น จนทำให้คิดได้ว่า ทุกโรครักษาได้ หากมีเงินและโอกาส โดยส่วนใหญ่ลืมไปว่า กระบวนการยื้อชีวิตไปนั้น มิใช่กระบวนการที่ราบรื่นเสมอไป และส่วนใหญ่เต็มไปด้วย ความเจ็บปวด ทรมาน
ดังนั้น เมื่อยามต้องจากกันด้วยความตายจริงๆ บรรดาลูกๆ หลานๆ ที่ต้องมารับทราบกระทันหัน ไม่เคยมีส่วนร่วมในการดูแลมาก่อน จึงเกิดความรู้สึกผิด และเสียใจที่รู้ตัวว่าไม่เหลือเวลาแล้วที่จะตอบแทนบุญคุณของพ่อแม่ผู้กำลังจะจากไป ไม่มีโอกาสทำดีตอบแทน รวมไปถึงการเข้าใจว่า ความกตัญญู คือการที่ต้องช่วยทำให้คนที่เรารักให้มีชีวิตอยู่ยาวนานที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ และควรจะทุ่มเททุกอย่างทั้งหมดเท่าที่จะทำได้ ไม่ว่าจะต้องใช้เงินเท่าไร ต้องเป็นหนี้สินเท่าไร ขอให้สามารถรักษาชีวิตของบุพการีให้นานที่สุด คือสิ่งที่ดีที่สุด
สำหรับ แพทย์ พยาบาล และทีมงาน ทางการแพทย์ ที่เห็นวัฎจักรชีวิต ตั้งแต่เกิด จนตาย ตลอดเวลาที่ได้เล่าเรียนศึกษา และช่วงที่ปฎิบัติงานซ้ำๆ ในทุกวัน จนเข้าใจเรื่องนี้ได้ดี เพราะเห็นตัวอย่างมามากมาย แต่การเข้าไปทำความเข้าใจกับญาติกลุ่มนี้ ที่กำลังอยู่ในอารมณ์โกรธ คับข้องใจ ปนเป กับ ความเสียใจ และที่สำคัญที่สุด คือความรู้สึกผิดในใจของคนเหล่านั้น เป็นเรื่องยากที่จะทำได้
นอกจากนี้ ปัญหาระหว่างความสัมพันธ์ ของผู้ที่กำลังจะเสียชีวิต ในอดีตที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเป็นความบาดหมาง ความน้อยใจ เสียใจ ในวัยเด็ก ของแต่ละคน ล้วนทำให้เรื่องยิ่งยุ่งยากซับซ้อนไปอีก เพราะ การที่ยังมิได้ทันสะสาง ปรับความเข้าใจ ไม่ทันสั่งเสีย อโหสิกรรมให้กันและกัน ล้วนทำให้ ว้าวุ่นใจได้มากมาย หากต้องจากกันแบบกะทันหันเช่นนี้
มรณานุสติ สอนว่า เพื่อเป็นการเตรียมตัวให้พร้อมกับการจากกัน แบบกะทันหัน ลองสำรวจตัวเอง ลองถามตัวเราเองว่าในปัจจุบันเรา ได้ดูแล ได้ทำดีที่สุด กับคนที่คุณรักแล้วหรือยัง เราได้ติดค้าง คำพูด คำถาม หรือสิ่งใด ที่อยากจะพูดให้รับทราบ เพื่อปรับความเข้าใจกันแล้วหรือยัง ถ้ายังให้รีบทำเสีย เพื่อว่าเมื่อวันนั้นมาถึง เราจะได้ไม่ต้องเสียใจที่พลาดโอกาสนี้ไป โดยไม่มีโอกาสแก้ตัวใหม่..............................
บทสรุปของเรื่องนี้
1) ความกตัญญูเป็นเรื่องสำคัญที่ควรมีในคนทุกคน โดยที่ มิใช่ต้องมีเพื่อที่จะเติมเต็มความสมบูรณ์ของความเป็นคนดี เพราะความกตัญญู เป็นคุณสมบัติพื้นฐานของคนดีทุกคน
2) การตัดสินใจเรื่องการยื้อชีวิต ยังคงอิงอยู่บนพื้นฐานสามัญสำนึกว่า "หากยังมีโอกาสกลับมามีชีวิตที่เป็นปกติได้ ให้ช่วยให้เต็มที่ และทำอย่างสุดความสามารถ"
3) หากเป็นการยื้อชีวิตในการป่วยหนักระยะสุดท้ายของชีวิตจริงๆ หากเราต้องตัดสินใจแทนผู้ป่วย ให้ถามตัวเองว่า ถ้าสมมติว่าเป็นเราป่วยเอง หากช่วยแล้วรอดชีวิต แต่ต้องทรมานต่อไปไม่รู้อีกนานเท่าไร ท่านจะคิดอย่างไร จะตัดสินใจอย่างไร
4) ทุกคนล้วนปรารถนา ให้เกิด...มีชีวิต...และจากไป อย่างมีศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ด้วยกันทั้งสิ้น

ขอบคุณที่มาบทความ
- หมอปันเฌอ -

*ชื่อ ในเรื่อง เป็น นามสมมุติ ไม่เกี่ยวข้องกับผู้ใด หรือหมายถึงใคร
ที่มา สมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย

09/12/2024

... ภาษิตโบราณ ไม่พ้นยุค
. หนทางไกลรู้แรงม้า วันคืนนานเห็นใจคน
ลมแรงรู้หญ้าแกร่ง ไฟแรงเห็นทองแท้
. คือหญ้าล้วนมีราก คือคำล้วนมีเหตุ
กินข้าวเสพรสชาติ ฟังคำฟังน้ำเสียง
. เงินทองดุจมูลธุลี คุณธรรมค่าพันทอง
ธรรมสูงมังกรพยัคฆ์นบ คุณสูงผีเทวดาค้อม
. โชคไปทองเป็นเหล็ก โอกาสมาเหล็กเป็นทอง
เป็นตายใช่ชะตากรรม มั่งคั่งล้วนพากเพียร
. เดินลำพังไม่อายเงา นอนเดียวดายไม่อายเตียง
ไยต้องแพรไหมไม้ไผ่ ภูสูงสายน้ำมีเสียงเสนาะ
. สุราขาวทำหน้าแดง ทองคำเหลืองทำใจดำ
ไร้เงินไม่เข้าฝูง ตกยากอย่าหาญาติ

.. คนจนเห็นคนจน ใช่ญาติยิ่งกว่าญาติ
คนรวยเห็นคนรวย คือญาติไม่นับญาติ
. แหงนมองไม่อายฟ้า ก้มหน้าไม่อายดิน
ทำการไม่อายคน หยุดยั้งไม่อายใจ

ขอบคุณที่มา

#คำคม #ภาษิตจีน #ปรัชญา #สามก๊ก

02/12/2024

จงปล่อยให้คนอื่นอวดเก่งต่อไป แต่คุณต้องถ่อมตัวอยู่เสมอ

คนอื่นพูดมากก็ปล่อยให้เขาพูดไป แต่คุณต้องระมัดระวังในสิ่งที่พูด

ปล่อยให้คนอื่นพูดตรง ๆ แต่คุณต้องรู้จักวิธีพูดคุยที่ยืดหยุ่น

ขวดน้ำที่มีน้ำเพียงครึ่งเดียวจะทำให้มีเสียงที่น่ารำคาญ

ปล่อยให้คนอื่นอวดเก่งต่อไป แต่คุณต้องไม่หยุดพัฒนาตนเอง

ปล่อยให้คนอื่นภูมิใจในตนเอง แต่คุณต้องอย่าโอ้อวดตัวเองต่อหน้าคนอื่น

ปล่อยให้คนอื่นทำตัวสูงเสียดฟ้า แต่คุณต้องทำตัวติดดินเพื่อใกล้ชิดกับผู้คน

จงแสดงให้คนอื่นเห็นว่าพวกเขาคือผู้ชนะแล้วคุณจะได้ประโยชน์จากพวกเขามากขึ้น

ต้นไม้ที่มีลำต้นสูงกว่าต้นอื่น ๆ มักจะล้มลง
ได้ง่าย เพราะว่าลมจะพัดโดนมันต้นเดียวจนโค่นล้ม คนที่มีความสามารถโดดเด่นกว่าคนอื่น ๆ ก็มักจะถูกคนอื่นอิจฉานินทาและใส่ร้าย การถ่อมตัวในการใช้ชีวิตมันไม่ใช่ แค่ทัศนคติ แต่มันคือหลักปรัชญาสำหรับการใช้ชีวิตไม่ว่าคุณจะมีชื่อเสียงมากขนาดไหน มีอำนาจมากแค่ไหน ร่ำรวยเท่าไร คุณก็ควรที่จะอ่อนน้อมถ่อมตัว ถ้าไม่อย่างนั้น มันก็จะทำให้คุณต้องพบเจอกับปัญหา

พื้นที่ที่ต่ำสุดจะกลายเป็นทะเล และคนที่รู้จักอ่อนน้อมถ่อมตัวก็จะกลายเป็นคนที่ประสบความสำเร็จในที่สุด บุคคลที่ประสบความสำเร็จส่วนใหญ่ ต่างก็รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้เป็น
อย่างดี ไม่ว่าคุณจะทำงานอะไร จะทำธุรกิจหรือเป็นนักการเมือง คนอื่น ๆ ก็จะให้การยอมรับคุณได้ง่ายขึ้น ถ้าเกิดว่าคุณรู้จักอ่อนน้อมถ่อมตน
ขอบคุณเจ้าของบทความ

#สามก๊ก #บทความสอนใจ #สามก๊กกับการใช้ชีวิต #ปรัชญา

01/12/2024

หวยออกแล้ว อะไรประหยัดได้ก็ประหยัด 😝

01/12/2024

หู…อย่าให้ใครมาเป่า
หัว…อย่าให้ใครมาปั่น
จมูก…อย่าให้ใครมาจูง
ใจ…อย่าให้ใครมาหลอก

30/11/2024

อย่ารอ..
อย่ารอจนรู้สึกรักใครสักคนจึงรู้จักเป็นผู้ให้
อย่ารอจนรู้สึกโดดเดี่ยวจึงคิดถึงเพื่อนพ้อง
อย่ารอจนมีตำแหน่งจึงขยันทำงาน
อย่ารอจนล้มเหลวจึงจำคำตักเตือนของคนรอบข้าง
อย่ารอจนป่วยหนักจึงเข้าใจความเป็นอนัจจังของชีวิต
อย่ารอจนแยกทางจึงรู้สึกผิดที่ไม่ถนอมคู่ชีวิต
อย่ารอจนมีคนชื่นชมจึงเชื่อมั่นในตนเอง
อย่ารอจนถูกคนตำหนิจึงรู้ว่าตนเองเป็นฝ่ายผิด
อย่ารอจนมีเงินทองล้นฟ้าจึงคิดช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์
อย่ารอจนใกล้หมดลมหายใจจึงรู้ว่าชีวิตนี้มีค่ามากเพียงใด
＊

ชีวิตคนเหมือนสายน้ำ ไหลไปแล้วไม่มีทางย้อนกลับ และไม่มีทางหยุดอยู่กับที่
อย่าเอาแต่รอ เพราะเวลาไม่อาจรั้ง

#สามก๊ก #ปรัชญาจีน #คำคม #ปรัชญาชีวิต

29/11/2024

เมื่อเงินมา...ไก่กา...กลายเป็นหงส์
เงินหมดลง....ความเป็นหงส์...เลือนจางหาย
เปรียบดั่งคน....ลืมตน....เงินมากมาย
ทุกข์ปาง ต า ย ....เมื่อลาภหาย....ไร้คนมอง
อย่ายึดติด....ชีวิต....แค่ภายนอก
พอเปลือกปลอก....ภายใน....กลวงกลอกกลิ้ง
จะงดงาม....นอกใน....ทำให้ชิน
ไม่ลืมดิน....ชื่อไม่สิ้น....ในโลกา…

ขอบคุณที่มา

#สามก๊ก #คำคม #คําคมสอนใจ

29/11/2024

👉ใครดีหรือไม่ดี
คบไปนานวัน ก็จะรู้

👉จริงใจหรือเสแสร้ง
พอเกิดเรื่อง ก็เผยธาตุแท้

👉อย่าดูคนที่รูปลักษณ์เปลือกนอก
เพราะรูปลักษณ์หลอกตาได้

👉ยิ่งไม่ควรตัดสินใครจากคำพูด
👉เพราะว่าลิ้นมันไม่มีกระดูก
จงใช้เวลา ใช้ใจสัมผัส
เพราะจริง ไม่มีทางปลอม
ส่วนปลอม ก็ไม่มีทางจริงได้

#คำคม #คําคมสอนใจ #บทความสอนใจ #สามก๊ก

28/11/2024

จงอย่ายอมคนจนไม่มีคนเกรงใจ
จงอย่าดีเกินไปจนคนมองไม่เห็นคุณค่า

#สามก๊ก #คำคม #คําคมสอนใจ

25/11/2024

ถังน้ำสองใบ...???

ชายคนหนึ่งแบกถังน้ำสองใบไว้บนบ่า เพื่อไปตักน้ำที่ริมลำธาร ถังน้ำใบหนึ่งมีรอยแตก ในขณะที่อีกใบหนึ่งไร้รอยตำหนิ และสามารถบรรจุน้ำกลับมาได้เต็มถัง แต่ด้วยระยะทางอันยาวไกลจากลำธารกลับสู่บ้าน จึงทำให้น้ำที่อยู่ในถังใบที่มีรอยแตกเหลืออยู่เพียงครึ่งเดียว

เหตุการณ์ทั้งหมดนี้ดำเนินมาเป็นเวลา 2 ปีเต็ม ที่คนตักน้ำสามารถตักน้ำกลับมาบ้านได้หนึ่งถังครึ่ง ซึ่งแน่นอนว่าถังน้ำใบที่ไม่มีตำหนิจะรู้สึกภาคภูมิใจในผลงานเป็นอย่างยิ่ง ขณะเดียวกันถังน้ำที่มีรอยแตกก็รู้สึก อับอายต่อความบกพร่องของตัวเอง มันรู้สึกโศกเศร้ากับการที่มันสามารถทำหน้าที่ได้เพียงครึ่งเดียวของจุดประสงค์ที่มันถูกสร้างขึ้นมา

หลังจากเวลา 2 ปี ที่ถังน้ำที่มีรอยแตกมองว่าเป็นความล้มเหลวอันขมขื่น วันหนึ่งที่ข้างลำธาร มันได้พูดกับคนตักน้ำว่า...

“ข้ารู้สึกอับอายตัวเอง เป็นเพราะรอยแตกที่ด้านข้างของตัวข้าที่ทำให้น้ำที่อยู่ข้างในไหลออกมาตลอดเส้นทางที่กลับไปยังบ้านของท่าน” คนตักน้ำตอบว่า...

”เจ้าเคยสังเกตหรือไม่ว่า มีดอกไม้เบ่งบานอยู่ตลอดเส้นทางในด้านของเจ้า แต่กลับไม่มีดอกไม้อยู่เลยในอีกด้านหนึ่ง เพราะข้ารู้ว่าเจ้ามีรอยแตกอยู่ ข้าจึงได้หว่านเมล็ดพันธุ์ดอกไม้ลงข้างทางเดินด้านของเจ้า และทุกวันที่เราเดินกลับ เจ้าก็เป็นผู้รดน้ำให้กับ

เมล็ดพันธุ์เหล่านั้น เป็นเวลา 2 ปี ที่ข้าสามารถที่จะเก็บดอกไม้สวย ๆ เหล่านั้นกลับมาแต่งโต๊ะกินข้าว ถ้าหากปราศจากเจ้าที่เป็นเจ้าแบบนี้แล้ว เราก็คงไม่อาจได้รับความสวยงามแบบนี้ได้“

คนแต่ละคนย่อมมีข้อบกพร่องที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง แต่รอยตำหนิ และข้อบกพร่องที่เราแต่ละคนมีนั้น อาจช่วยทำให้การอยู่ร่วมกันของเราน่าสนใจ และกลายเป็นบำเหน็จรางวัลของชีวิตได้ สิ่งที่ต้อง

ทำก็เพียงแค่ยอมรับคนแต่ละคนในแบบที่เขาเป็น และมองหาสิ่งที่ดีที่สุดในตัวของพวกเขาเหล่านั้นแค่นี้เอง เราก็จะอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขได้

ขอบคุณที่มา

#คำคม #สามก๊ก

24/11/2024

ทำซะเหมือน

24/11/2024

น้ำเต็มแก้วแล้ว รินอีกก็จะล้น
คนเหนื่อยแล้ว ยังฝืนแบกก็จะล้ม

การได้มีชีวิตอยู่ นับเป็นความสุขอย่างหนึ่ง
อย่าได้ฝืนให้ตัวเองเหน็ดเหนื่อยจนเกินไป
จะอย่างไร ก็ควรเหลือเวลาให้ตนเองบ้าง

#คำคม #คําคมสอนใจ #สามก๊ก #ปรัชญาชีวิต

ที่อยู่

Bangkok
21120

เว็บไซต์

facebook.com

แจ้งเตือน

รับทราบข่าวสารและโปรโมชั่นของ สามก๊กผ่านทางอีเมล์ของคุณ เราจะเก็บข้อมูลของคุณเป็นความลับ คุณสามารถกดยกเลิกการติดตามได้ตลอดเวลา

วิดีโอทั้งหมด

เมื่อภัยมา คนไทยไม่ทอดทิ้งกันครับ

ระวังพายุกันหน่อยนะครับ คืนนี้เข้าเวียดนาม

“ปริมาณนั้นไม่สำคัญ แพ้หรือชนะวัดกันที่ผู้นำ ” #สามก๊ก #threekingdoms #คำคม #วาทะเด็ด #กวนอู #เล่าปี่

บางครั้งพู่กันก็ฆ่ าคนได้เช่นกัน #threekingdoms #สามก๊ก #โจโฉ #วาทะเด็ดโจโฉ

มิตรและศัตรูเป็นสิ่งไม่ยั่งยืน #คำคม #ขงเบ้ง #สามก๊ก #วาทะเด็ด #วาทะขงเบ้ง #จูกัดเหลียง #วาทะเด็ดสามก๊ก

คำสอนของสุมาอี้ #สามก๊ก #สุมาอี้ #ขงเบ้ง #วาทะเด็ด #คำคมสอนใจ

จำไว้ว่า “ เก่งได้แต่อย่าเด่นจะเป็นภัย ” #คำคม #threekingdoms #วาทะเด็ด #สามก๊ก #สุมาอี้ #โจผี #วาทะเด็ดสุมาอี้

” โจโฉ“ กล่าวอำลา ”กวนอู” #threekingdoms #คำคม #วาทะเด็ด #สามก๊ก #โจโฉ #กวนอู

ไม่เคยแพ้ใคร แต่แพ้เพราะความทนงตน ประหม่า อวดดีเกินไป #สามก๊ก #threekingdoms #วลีเด็ด #ซุนเซ็ก

#ซื่อสัตย์ ให้ได้อย่าง ”#กวนอู” #สามก๊ก #คำคม #กวนอู #โจโฉ #คำคม #คำคมสามก๊ก #ปรัชญาสามก๊ก

#หลักการการใช้คน ใช้คน…ก็อย่าระแวง ถ้าระแวง…ก็อย่าใช้ #โจโฉ #คำคมสามก๊ก #วลีเด็ดสามก๊ก #threekingdoms #สามก๊ก

ทางลัด

แชร์

ประเภท

บริษัทด้านสื่อ/ข่าวสาร