Ogólnopolskie Studenckie Forum Onkologiczne

Ogólnopolskie Studenckie Forum Onkologiczne Strona poświęcona Konferencji - I Ogólnopolskie Studenckie Forum Onkologiczne

Szanowni Państwo, Drogie Koleżanki, Drodzy Koledzy

Poniższa strona poświęcona jest I Ogólnopolskiemu Studenckiemu Forum Onkologicznemu. Jest to inicjatywa Opiekuna oraz Członków Studenckiego Koła Naukowego przy Klinice Gastroenterologii Onkologicznej w Centrum Onkologii - Instytut. Gorąco zachęcamy zarówno do śledzenia poniższej strony w serwisie Facebook jak i strony Konferencji (Link: http://1osfo2015.wix.com/osfo2015)

Gorąco zachęcamy do zapoznania się z ofertą przygotowaną specjalnie dla uczestników Konferencji przez Wydawnictwo MedPha...
31/01/2017

Gorąco zachęcamy do zapoznania się z ofertą przygotowaną specjalnie dla uczestników Konferencji przez Wydawnictwo MedPharm Polska​. Rabaty sięgają 50%!

Z naszej strony polecamy szczególnie podręcznik poświęcony terapiom wspomagającym. Sami posiadamy, czytamy ;).

19/01/2017

Polecamy Waszej uwadze audycję z Michałem Siwikiem - Przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego poświęcony m.in. tematyce Ogólnopolskie Studenckie Forum Onkologiczne.

Dziękujemy również naszemu patronowi medialnemu RDC

10/01/2017

Z racji na obowiązujący limit miejsc zamykamy rejestrację na następujące warsztaty - Zastosowanie ultrasonografii w onkologii, Biopsja szpiku.

Dysponujemy jeszcze jednym miejscem na warsztaty z komunikacji, kilka - formułowanie rozpoznań patomorfologicznych oraz dermatoskopia, chirurgiczne stany nagłe.

Ponadto, sprawdźcie Wasze maile, ponieważ wysłane zostały potwierdzenia dot. rejestracji na warsztaty.

09/01/2017

Mamy przyjemność ogłosić, iż w dniu dzisiejszym rusza rejestracja na nasz kolejny warsztat poświęcony komunikacji lekarza z pacjentem onkologicznym. Link (https://goo.gl/W7RPYH). Radzimy się śpieszyć, ponieważ z racji na limit miejsc możemy przyjąć maksymalnie 10 osób.

Udział w warsztacie wezmą absolwentki Akademii Teatralnej w Warszawie: Julia Trembecka, Paulina Szostak, które wcielając się w rolę pacjentek pozwolą Wam zmierzyć się z sytuacją przekazania informacji o diagnozie choroby nowotworowej lub niepowodzeniu terapii/konieczności przekazania pacjenta pod opiekę hospicjum.

Warsztat moderować będzie dr Mariola Kosowicz - Kierownik Zakładu Psychoonkologii w Centrum Onkologii - Instytut w Warszawie.

W trakcie warsztatu wcielicie się w rolę lekarzy prowadzących, który będzie miał za zadanie przekazać informację o diagnozie choroby nowotworowej lub niepowodzeniu stosowanej terapii/konieczności przekazania pacjenta pod opiekę hospicjum. W rolę pacjentów wcielą się absolwentki Akademii Teatralnej w...

Otwieramy rejestrację na warsztaty towarzyszące Ogólnopolskie Studenckie Forum Onkologiczne. Link (https://goo.gl/WyWLFs...
08/01/2017

Otwieramy rejestrację na warsztaty towarzyszące Ogólnopolskie Studenckie Forum Onkologiczne. Link (https://goo.gl/WyWLFs) Warsztaty odbywać się będą w godz. 15.30-17.00. Link (Warunkiem udziału w warsztatach jest uczestnictwo w Konferencji.

Szczególnie Waszej uwadze polecamy warsztaty z patomorfologii prowadzone przez prof. Barbarę Górnicką - Kierownika Katedry i Zakładu Patomorfologii WUM, które odbędą się w salach komputerowych na terenie zakładu. W trakcie warsztatów zmierzycie się z 4 przypadkami (makroskopia, mikroskopia) a Waszym zadaniem będzie postawienie właściwego rozpoznania, postawienie TNM.

Lista warsztatów:

1. Warsztaty patomorfologiczne
2. Szycie chirurgiczne (SKN Kindley)
3. Chirurgiczne stany nagłe w onkologii - niedrożność j. grubego (SKN Kindley)
4. Dermatoskopia nie tylko dla dermatologów (SKN Dermatologii WUM)
5. Zastosowanie ultrasonografii w onkologii (SKN USG)
6. Biopsja szpiku

Dzięki poniższemu formularzowi możecie zarejestrować się na interesujący Wasz warsztat (warsztaty odbywać się będą w godz. 15.30-17.00) . Jednocześnie informujemy, iż na wybrane warsztaty jest ograniczona liczba miejsc - decyduje kolejność zgłoszeń.

05/01/2017

Poniżej zamieszczamy odpowiedzi do fianałowej serii pytań. Dziękujemy za udział w konkursie. Zwycięzców poznamy podczas konferencji 14 stycznia. Do zobaczenia ;)

1. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące raka prącia:

1. obrzezanie wykonane w dzieciństwie zwiększa ryzyko rozwoju tego nowotworu
2. ponad 95% nowotworów prącia stanowi rak podstawnokomórkowy
3. stanami znacznie zwiększonego ryzyka zachorowania są przede wszystkim rogowacenie czerwone i choroba Bowena
4. rak prącia jest najczęściej zlokalizowany na trzonie prącia
5. przerzuty odległe (do płuc, wątroby, kości, mózgu) występują rzadko.

A. 3,5 B. 2,4 C. 1,4,5 D. 1,2,3,4,5 E. 3,4

Prawidłowa odpowiedź: A

Uzasadnienie: Obrzezanie wykonane w dzieciństwie znacznie zmniejsza ryzyko tego nowotworu. Ponad 95% nowotworów prącia stanowi rak płaskonabłonkowy (głównie wysoko dojrzały rogowaciejący). Rzadko występują rak podstawnokomórkowy lub czerniak skóry prącia. Stanami znacznie zwiększonego ryzyka zachorowania są przede wszystkim rogowacenie czerwone (erythroplasia Queyrat) i choroba Bowena, a w mniejszym stopniu grudkowatość bowenoidalna (Bowenoid papulosis) i balanitis xerotica obliterans. Rak prącia jest zlokalizowany u 48% chorych na żołędzi, u 21% na napletku, u 15% jednocześnie na żołędzi, napletku i w rowku zażołędnym, a u powyżej 2% mężczyzn na trzonie prącia.

Źródło: Stelmach A., Potemski P. et al. Nowotwory układu moczowo-płciowego [w:] Krzakowski M, Warzocha K. Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w nowotworach złośliwych. Tom 1. Via Medica 2013, s. 378

2. Chłoniak Burkitta:
A. wywodzi się z dojrzałych obwodowych limfocytów B ośrodków rozmanażania
B. charakteryzuje się najkrótszym wśród nowotworów czasem podwojenia masy (ok.24h)
C. dochodzi w nim do deregulacji onkogenu C-MYC oraz niskiej ekspresji genów układu zgodności tkankowej klasy I (MHC-I) i genów zależnych od czynnika jądrowego κB
D. do najczęstszych umiejscowień choroby należą: okolica krętniczo-kątnicza, węzły chłonne obwodowe, krezkowe i zaotrzewnowe, migdałki, jajniki i nerki
E. wszystkie odpowiedzi prawidłowe

Prawidłowa odpowiedź: E

Uzasadnienie: Chłoniak Burkitta (BL, Burkitt lymphoma) wywodzi się z dojrzałych, obwodowych limfocytów B ośrodków rozmnażania, charakteryzuje się blisko 100-procentową frakcją wzrostową i najkrótszym wśród nowotworów czasem podwojenia masy (ok. 24 godziny). Chłoniak wywodzi się z dojrzałych limfocytów B ośrodków rozmnażania, w których doszło do charakterystycznej sekwencji zmian genetycznych związanych z deregulacją onkogenu C-MYC z wysoką ekspresją genów zależnych od C-MYC i genów ośrodka rozmnażania oraz niską ekspresją genów układu zgodności tkankowej klasy I (MHC-I) i genów zależnych od czynnika jądrowego κB (NFκB, nuclear factor kappa-light-chain-enhancer of activated B-cells). Do najczęstszych umiejscowień choroby należą: okolica krętniczo-kątnicza, węzły chłonne obwodowe, krezkowe i zaotrzewnowe, migdałki, jajniki i nerki.

Źródło: Walewski J., Chłoniak Burkitta [w:] Krzakowski M, Warzocha K. Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w nowotworach złośliwych. Tom 2. Via Medica 2013, s. 916-917

3. Wskazaniami do rozpoczęcia leczenia w przypadku makroglobulinemii Waldenströma / chłoniaka limfoplazmocytowego są:

1. stężenie hemoglobiny poniżej 10 g/dl lub liczba płytek poniżej 100 g/l
2. znaczne powiększenie węzłów chłonnych (bulky tumor) i/lub śledziony lub wątroby
3. objawy zespołu nadlepkości
4. umiarkowane do ciężkich lub postępujące obwodowe neuropatie
5. objawowa amyloidoza, krioglobulinemia lub choroba zimnych aglutynin

A. 1,3,5 B. 2,4 C. 1,2,3,4,5 D. 1,2,3 E. 5

Prawidłowa odpowiedź: C

Uzasadnienie: Wskazaniami do rozpoczęcia leczenia są: 1) stężenie hemoglobiny poniżej 10 g/dl lub liczba płytek poniżej 100 g/l; 2) znaczne powiększenie węzłów chłonnych (bulky tumor) i/lub śledziony lub wątroby; 3) objawy zespołu nadlepkości; 4) umiarkowane do ciężkich lub postępujące obwodowe neuropatie; 5) objawowa amyloidoza, krioglobulinemia lub choroba zimnych aglutynin.

Źródło: L**h - Marańda E., Makroglobulinemia Waldenströma/ /chłoniak limfoplazmocytowy [w:] Krzakowski M, Warzocha K. Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w nowotworach złośliwych. Tom 2. Via Medica 2013, s. 950

02/01/2017

Oto odpowiedzi do dzisiejszych pytań:

1. Zespół mnogiej gruczolakowatości wewnątrzwydzielniczej typu 1 (MEN1):
A. inaczej nazywany jest chorobą Wermera
B. obejmuje uwarunkowania genetyczne do powstania guza chromochłonnego nadnerczy i raka rdzeniastego tarczycy
C. związany jest z mutacją genu RET918
D. u chorego mogą rozwinąć się mnogie nerwiaki
E. prawidłowe C i D

Prawidłowa odpowiedź: A

Uzasadnienie: Najbardziej znanymi zespołami gruczolakowatości wewnątrzwydzielniczej są:
— MEN1 (choroba Wermera — gruczolaki lub hiperplazja przytarczyc, niezłośliwe i złośliwe guzy neuroendokrynne trzustki i przewodu pokarmowego oraz gruczolaki przysadki, rzadziej guzy innych gruczołów) wywołany mutacją zarodkową genu meniny;
— MEN2A (choroba Sipple’a — rak rdzeniasty tarczycy, guz chromochłonny, hiperplazja przytarczyc) spowodowany przez zarodkowe mutacje protoonkogenu RET w części genu kodującej domenę cysteinową;
— MEN2B (rak rdzeniasty tarczycy, guz chromochłonny, mnogie nerwiaki) związany z mutacją genu RET918.

Źródło: Herman K., Jarząb M. et al. Nowotwory układu wewnątrzwydzielniczego [w:] Krzakowski M, Warzocha K. Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w nowotworach złośliwych. Tom 1. Via Medica 2013, s. 388

2. Wybierz stwierdzenie prawdziwe na temat leczenia nowotworów tarczycy jodem promieniotwórczym 131I:
A. wskazania do leczenia 131I istnieją tylko u chorych na zróżnicowane raki tarczycy (nie ma wskazań w raku anaplastycznym i rdzeniastym).
B. leczenie uzupełniające 131I dotyczy chorych operowanych radykalnie, u których po przeprowadzonym leczeniu operacyjnym nie stwierdza się cech choroby nowotworowej.
C. leczenie uzupełniające jest konieczne u wszystkich chorych na raka brodawkowatego i raka pęcherzykowego w stadium pT3–4N0
D. prawidłowe A, B, C
E. prawidłowe A, C

Prawidłowa odpowiedź: D

Uzasadnienie: Celem leczenia jodem promieniotwórczym 131I jest radykalne postępowanie uzupełniające lub paliatywne — zniszczenie resztek tarczycy pozostałych po wycięciu (ablacja tarczycy) oraz pozostałych mikroognisk raka w loży tarczycy i węzłach chłonnych lub przerzutów odległych. Wskazania do leczenia 131I istnieją tylko u chorych na zróżnicowane raki tarczycy (nie ma wskazań w raku anaplastycznym i rdzeniastym). Leczenie uzupełniające 131I dotyczy chorych operowanych radykalnie, u których po przeprowadzonym leczeniu operacyjnym nie stwierdza się cech choroby nowotworowej. Cele postępowania to ablacja resztkowych komórek tarczycy pozostałych po leczeniu operacyjnym oraz sterylizacja ewentualnych mikroognisk raka, których nie stwierdza się podczas wykonywania innych badań. (…) Leczenie uzupełniające jest konieczne u wszystkich chorych na raka brodawkowatego i raka pęcherzykowego w stadium pT3–4N0 oraz u wszystkich chorych w stadium N1 — niezależnie od wielkości guza pierwotnego — po wcześniejszym całkowitym wycięciu tarczycy.

Źródło: Herman K., Jarząb M. et al. Nowotwory układu wewnątrzwydzielniczego [w:] Krzakowski M, Warzocha K. Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w nowotworach złośliwych. Tom 1. Via Medica 2013, s. 394

3. Guzy neuroendokrynne trzustki (pNEN, pancreatic NEN):
1. wywodzą się z komórek neuroendokrynnych tworzących w trzustce wyspy Langerhansa
2. są najczęstszymi nowotworami tego narządu
3. najczęstsze typy guzów hormonalnie czynnych to insulinoma i gastrinoma
4. insulinoma w około 90% przypadków ma charakter złośliwy
Prawidłowa kombinacja to:

A. 1, 2
B. 3, 4
C. 1, 3
D. 2, 4
E. wszystkie powyższe zdania są prawdziwe

Prawidłowa odpowiedź: C
Uzasadnienie: Guzy neuroendokrynne trzustki (pNEN, pancreatic NEN) wywodzą się z komórek neuroendokrynnych tworzących w trzustce wyspy Langerhansa i stanowią łącznie około 2–10% nowotworów narządu. Biorąc pod uwagę guzy hormonalnie czynne, najczęściej obserwuje się guzy: insulinowy (insulinoma) — 20–25% i gastrynowy (gastrinoma) — 15%. Guz insulinowy jest zbudowany z komórek b, w około 90% ma charakter niezłośliwy.

Źródło: Herman K., Jarząb M. et al. Nowotwory układu wewnątrzwydzielniczego [w:] Krzakowski M, Warzocha K. Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w nowotworach złośliwych. Tom 1. Via Medica 2013, s. 407

02/01/2017

Maile zawierające decyzje o kwalifikacji pracy na Ogólnopolskie Studenckie Forum Onkologiczne zostały wysłane uczestnikom. Prosimy o sprawdzenie Waszych skrzynek pocztowych (wysyłane były wyłącznie decyzje o kwalifikacji pracy).

Na dniach opublikujemy również listę prac w kolejności, w jakiej będą prezentowane na forum.

Formularz rejestracyjny dla uczestników biernych Konferencji. Przy poprawnym wpisaniu wszystkich danych automatycznie w ...
27/12/2016

Formularz rejestracyjny dla uczestników biernych Konferencji.

Przy poprawnym wpisaniu wszystkich danych automatycznie w ciągu kilku minut otrzymacie potwierdzenie rejestracji na podany przez Was adres poczty elektronicznej.

Link do formularza: https://goo.gl/77PQM2

Do zobaczenia 14 stycznia 2017 roku w Centrum Dydaktycznym Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

PS Udział w Konferencji jest bezpłatny.

Wypełniając formularz wyrażam zgodę na gromadzenie i przetwarzanie moich danych osobowych dla potrzeb niezbędnych do realizacji procesu zgłoszenia uczestnictwa w Konferencji II Ogólnopolskie Studenckie Forum Onkologiczne w dn. 14 stycznia 2017 roku (zgodnie z Ustawą z dnia 29.08.1997 roku o Ochronie...

Publikujemy długo wyczekiwany program.
27/12/2016

Publikujemy długo wyczekiwany program.

Ostatnie pytania przed świętami! Widzimy się już w Nowym Roku! Poniżej przedstawiamy odpowiedzi. 1. Do kliniki onkologic...
22/12/2016

Ostatnie pytania przed świętami! Widzimy się już w Nowym Roku! Poniżej przedstawiamy odpowiedzi.
1. Do kliniki onkologicznej zgłasza się pacjentka w ciąży z rozpoznaniem raka piersi T1N0M0. Wymiary guza nie przekraczają 3cm. 3 lata wcześniej pacjenta przebyła radioterapię z powodu raka piersi. Wybierz prawidłowe stwierdzenie dotyczące leczenia chirurgicznego u tej kobiety:
A. U kobiety można wykonać zabieg oszczędzający pierś, ponieważ stopień zaawansowania to T1N0M0 i guz nie przekracza 3 cm
B. U kobiety nie można wykonać zabiegu oszczędzającego, ponieważ guz przekracza 3 cm
C. U kobiety nie można wykonać zabiegu oszczędzającego pierś, ponieważ przebyła wcześniej radioterapię
D. U kobiety nie można wykonać zabiegu oszczędzającego pierś, ponieważ jest w ciąży
E. Odpowiedź C i D jest prawdziwa.

Prawidłowa odpowiedź: C

Uzasadnienie:
Ciąża nie stanowi bezwzględnego przeciwwskazania do leczenia oszczędzającego. U części ciężarnych chorych na raka piersi można wykonywać zabieg oszczędzający pierś z odroczeniem do zakończenia ciąży (na ogół o kilka tygodni) pooperacyjnej RTH (stosowanie RTH w ciąży jest bezwzględnie przeciwwskazane).

Źródło: Krzakowski M., Jassem J. et al. Rak piersi [w:] Krzakowski M., Warzocha K. Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w nowotworach złośliwych. Tom 1. Via Medica 2013, s. 234-235

2. W niskich stopniach zaawansowania raka jajnika leczenie chirurgiczne obejmuje:
A. obustronne wycięcie przydatków
B. całkowite wycięcie macicy
C. wykonanie limfadenektomii miedniczej i aortalnej
D. Odpowiedź A i B jest prawidłowa
E. Wszystkie odpowiedzi są prawidłowe.

Prawidłowa odpowiedź: E

Uzasadnienie:
W niskich stopniach zaawansowania (I–IIA) leczenie chirurgiczne obejmuje: — obustronne usunięcie przydatków; — całkowite wycięcie macicy; — wycięcie sieci większej; — pobranie płynu i popłuczyn do badania cytologicznego; — pobranie rozmazów oraz losowe pobranie wycinków z otrzewnej; — wykonanie limfadenektomii miedniczej i aortalnej.
W przypadku nowotworu o wyższym stopniu zaawansowania (IIB–IV) celem zabiegu jest całkowita cytoredukcja (brak makroskopowych resztek w jamie brzusznej).

Źródło: Kornafel J., Mądry R. et al. Nowotwory kobiecego układu płciowego [w:] Krzakowski M., Warzocha K. Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w nowotworach złośliwych. Tom 1. Via Medica 2013, s. 300-301

3. Spośród podanych poniżej stwierdzeń dotyczących raka jelita cienkiego wybierz prawdziwe:
1. Wyższe ryzyko zachorowania na raka jelita cienkiego występuje u chorych na AIDS
2. Jest to najczęstsze miejsce występowania GIST
3. Do diagnostyki endoskopowej służą dwie metody: kapsułka endoskopowa i enteroskopia balonowa
4. Operacja Whipple’a może być konieczna, gdy rak umiejscowiony jest w okolicy okołobrodawkowej dwunastnicy
5. Zastosowanie radioterapii umożliwia około 30% odpowiedzi obiektywnych i mediany czasu przeżycia wynoszącej 8 miesięcy.
A. 1, 3, 4
B. 1, 3, 5
C. 1, 4
D. 2, 3, 5
E. 2, 4

Prawidłowa odpowiedź: A

Uzasadnienie:
Kilkukrotnie wyższe ryzyko wystąpienia raka jelita cienkiego towarzyszy chorobie Leśniowskiego-Crohna. Jest ono podwyższone również u chorych z polipami sporadycznymi, zespołem polipowatości rodzinnej (FAP, familialadenomatouspolyposis), zespołem Lyncha (HNPCC, hereditary non-polyposiscolorectalcancer), zespołem Peutz-Jeghersa (polipy żołądka i jelit, pigmentacja połączeń śluzówkowo-skórnych) oraz chorobą trzewną i AIDS.
Jelito cienkie (20–30%) to drugie po żołądku (50–60%) najczęstsze miejsce występowania GIST.
W diagnostyce endoskopowej od niedawna są dostępne dwie metody: kapsułka endoskopowa oraz enteroskopia balonowa.
W rakach okolicy okołobrodawkowej dwunastnicy może być konieczna pankreatoduodenektomia (operacja Whipple’a)
Nie wykazano korzyści ze stosowania uzupełniającej RTH lub CRTH u chorych na raka jelita cienkiego.

Źródło: Rutkowski P., Krzemieniecki K. et al. Rak trzustki i brodawki Vatera [w:] Krzakowski M, Warzocha K. Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego
w nowotworach złośliwych. Tom 1. Via Medica 2013, s. 135-139

Życzymy Wesołych Świętych!

19/12/2016

Proste? Trudne? Przedstawiamy odpowiedzi:
1. Najczęściej występującym pierwotnym złośliwym nowotworem kości w 1. i 2. dekadzie życia jest:
A. kostniakomięsak
B. mięsak Ewinga
C. chrzęstniakomięsak
D. włókniakomięsak
E. mięsak włóknisto-histiocytarny

Prawidłowa odpowiedź: A

Uzasadnienie: Mięsaki drobnokomórkowe (np. mięsak Ewinga lub chrzęstniakomięsakmezenchymalny) zajmują 3. miejsce pod względem częstości występowania wśród pierwotnych nowotworów złośliwych kości u dorosłych. Natomiast w 1. i 2. dekadzie życia mięsak Ewinga jest 2. — po kostniakomięsaku — pod względem częstości występowania (3 przypadki na 1 000 000 — około 40–60 zachorowań rocznie) pierwotnym nowotworem złośliwym kości (u około połowy chorych między 10. a 20. rż., dzieci poniżej 5. rż. rzadko, chłopcy częściej).
Źródło: Rutkowski P., Mazurkiewicz T. et al. Mięsaki kości [w:] Krzakowski M, Warzocha K. Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w nowotworach złośliwych.
Tom 1. Via Medica 2013, s.441

2. Wybierz zdania prawdziwe dotyczące mięsaków kości:
1. pierwszym objawem jest zazwyczaj ból nasilający się w nocy i narastający w ciągu kolejnych miesięcy rozwijania się choroby
2. kostniakomięsak może się rozwinąć na podłożu zmian łagodnych spowodowanych chorobą Pageta
3. w zaawansowanych miejscowo mięsakach kości objawy ogólne (gorączka, osłabienie, niedokrwistość) są dobrym czynnikiem rokowniczym
4. chrzęstniakomięsaki występują najczęściej we wczesnym etapie życia i dotyczą dystalnych części kości długich
5. w badaniu RTG kości zaatakowanej przez drobnokomórkowego mięsaka możemy zauważyć trójkąt Codmana lub spikule
A. 1, 2, 3
B. 3, 4, 5
C. 2, 4, 5
D. 1, 2, 5
E. 1, 3, 4

Prawidłowa odpowiedź: D

Uzasadnienie: Najważniejszy i wczesny objaw stanowi ból, który zwykle jest silniejszy w nocy i stopniowo narasta w kolejnych miesiącach choroby (wyjątek — większość chrzęstniakomięsaków). (…)W bardziej zaawansowanym miejscowo stadium mięsaków drobnokomórkowych kości mogą występować objawy ogólne (gorączka, niedokrwistość, osłabienie), które — poza zwiększoną aktywnością dehydrogenazy kwasu mlekowego (LDH) — są negatywnymi czynnikami rokowniczymi. (…) Kostniakomięsak rozwija się najczęściej na podłożu zdrowej i szybko rosnącej kości (osoby młode), ale może również powstać w miejscu wcześniejszych zmian łagodnych (np. dysplazja włóknista, zawał kostny lub — u osób w starszym wieku — choroba Pageta). Chrzęstniakomięsaki występują częściej w późniejszym okresie życia i często dotyczą kości różnokształtnych (miednica, obręcz barkowa) lub proksymalnej części kości udowej oraz mogą się rozwijać z istniejących wcześniej zmian (np. kostniakochrzęstniak). (…)
W grupie nowotworów drobnokomórkowych obrazy RTG często są nietypowe (…) Niekiedy występują objawy nowotworzenia patologicznej tkanki uwapnionej (kostnej lub chrzęstnej) oraz złośliwe odczyny okostnowe (np. trójkąt Codmana lub spikule).
Źródło: Rutkowski P., Mazurkiewicz T. et al. Mięsaki kości [w:] Krzakowski M, Warzocha K. Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w nowotworach złośliwych.
Tom 1. Via Medica 2013, s.441-442

3. Przeciwwskazania do operacji oszczędzających w mięsakach kości to, m.in.:
A. zastosowanie wstępnej chemioterapii w mięsakach kościopochodnych i drobnokomórkowych
B. rozległy naciek tkanek miękkich i struktur naczyniowo-nerwowych
C. implantacja endoprotezy bez powikłań
D. prawidłowe B, C
E. prawidłowe A, B, C

Prawidłowa odpowiedź: B

Uzasadnienie: Tabela 5. Przeciwwskazania do operacji oszczędzających w mięsakach kości
Niezastosowanie wstępnej chemioterapii w mięsakach kościopochodnych i drobnokomórkowych
Brak właściwej reakcji na wstępną chemioterapię (stabilizacja i/lub częściowa odpowiedź) Rozległy naciek tkanek miękkich i struktur naczyniowo-nerwowych
Złamanie patologiczne kości (przeciwwskazanie względne)
Złe umiejscowienie biopsji otwartej
Brak możliwości obserwacji po leczeniu
Powikłania po implantacji endoprotezy
Źródło: Rutkowski P., Mazurkiewicz T. et al. Mięsaki kości [w:] Krzakowski M, Warzocha K. Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w nowotworach złośliwych.
Tom 1. Via Medica 2013, s.449

15/12/2016

Czy pytania są coraz bardziej trudne? Oto odpowiedzi:
1. Wybierz prawidłową odpowiedź odnośnie stwierdzeń dotyczących oceny zaawansowania mięsaków tkanek miękkich:
A. w celu dokonania właściwej oceny stopnia zaawansowania MTM należy wziąć pod uwagę wynik badania histopatologicznego materiału biopsyjnego, badania przedmiotowe oraz obrazowe
B. obecnie klasyfikacja opiera się na ocenie stopnia złośliwości histologicznej według 3-stopniowego podziału (G1–G3), wielkości guza (T1: ≤ 5 cm i T2: > 5 cm) i lokalizacji (a — powierzchowna lub b — głęboka, czyli podpowięziowa) oraz obecności lub nieobecności przerzutów w węzłach chłonnych i narządach odległych (cechy N i M) [zmodyfikowany system Amerykańskiego Towarzystwa do Walki z Rakiem (AJCC, American Joint Committee on Cancer)]
C. system AJCC stosujemy w określaniu zaawansowania włókniakowatości, a także MTM wywodzących się z opony twardej i mózgu
D. prawdziwe A, B, C
E. prawdziwe A, B

Prawidłowa odpowiedź: E

Uzasadnienie: Kryteriów niezbędnych do dokonania właściwej oceny stopnia zaawansowania dostarczają badania przedmiotowe, obrazowe i ocena histologiczna materiału biopsyjnego. Obecnie obowiązuje zmodyfikowany system Amerykańskiego Towarzystwa do Walki z Rakiem (AJCC, American Joint Committee on Cancer)/Międzynarodowej Unii ds. Nowotworów (UICC, Union InternationaleContre le Cancer) z 2010 roku (wyd. 7) — klasyfikacja opiera się na ocenie stopnia złośliwości histologicznej według 3-stopniowego podziału (G1–G3), wielkości guza (T1: ≤ 5 cm i T2: > 5 cm) i lokalizacji (a — powierzchowna lub b — głęboka, czyli podpowięziowa) oraz obecności lub nieobecności przerzutów w węzłach chłonnych i narządach odległych (cechy N i M). (…) Systemu według AJCC nie stosuje się w ocenie zaawansowania włókniakowatości (fibromatosis), w tym typu głębokiego (desmoid), GIST oraz MTM wywodzących się z opony twardej, mózgu, narządów miąższowych lub posiadających światło (przewód pokarmowy, układ oddechowy).
Źródło: Rutkowski P., Krzemieniecki K. et al. Mięsaki tkanek miękkich u dorosłych [w:] Krzakowski M, Warzocha K. Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego
w nowotworach złośliwych. Tom 1. Via Medica 2013, s.464

2. Do zasad stosowanych w technice chirurgicznej mięsaków tkanek miękkich należy:
A. wycięcie naczyń i nerwów objętych naciekiem nowotworowym w odległości 1–2 cm od guza
B. wycięcie nowotworu w jednym bloku
C. operowanie jedynie w makroskopowo zmienionych tkankach
D. cięcie skórne bez objęcia blizny po wcześniejszej operacji (biopsji)
E. pozostawienie przyczepów mięśni objętych naciekiem nowotworowym

Prawidłowa odpowiedź: B

Uzasadnienie: Tabela 3. Podstawowe i szczegółowe zasady w technice chirurgicznej mięsaków tkanek miękkich
I. Zasady ogólne:
¬— swoboda decyzji co do zakresu operacji (w przypadku operacji oszczędzającej zgoda chorego na ewentualną amputację)
— wycięcie nowotworu w jednym bloku
— cięcie skórne z wrzecionowatym objęciem blizny po wcześniejszej operacji (biopsji)
— zachowanie marginesu zdrowych tkanek we wszystkich kierunkach
— wycięcie mięśni objętych naciekiem nowotworowym w całości (od przyczepu do przyczepu)
— wycięcie naczyń i nerwów objętych naciekiem nowotworowym w odległości 3–5 cm od guza Uwaga: w długiej osi kończyny radykalność zwykle jest zachowana; należy zwracać uwagę na odpowiedni margines tkankowy w poprzecznym wymiarze kończyny
II. Zasady szczegółowe:
— staranne osłanianie owrzodzeń nowotworowych lub uszkodzonych fragmentów mięsaka
— unikanie zbędnego uciskania guza
— szybkie i dokładne podwiązywanie naczyń krwionośnych, stosowanie klipsów naczyniowych — unikanie krwiaków i „nadzianki krwawej” w obrębie rany operacyjnej
— operowanie w makroskopowo zdrowych tkankach (tzn. „wycinać mięsaka, nie widząc go”)
— najważniejsze zadanie wykonywanej operacji to radykalne wycięcie mięsaka, a dopiero później należy rozważać problem ewentualnej rekonstrukcji
— płukanie rany operacyjnej
Źródło: Rutkowski P., Krzemieniecki K. et al. Mięsaki tkanek miękkich u dorosłych [w:] Krzakowski M, Warzocha K. Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego
w nowotworach złośliwych. Tom 1. Via Medica 2013, s.465

3. Fałszywe stwierdzenie na temat leczenia uogólnionego mięsaków tkanek miękkich to:
A. chemioterapię wstępną, chirurgiczne wycięcie przerzutów i następową chemioterapię należy rozważyć w przypadku chorych z pierwotnie operacyjnymi przerzutami ograniczonymi do jednego narządu
B. w standardowej chemioterapii pierwszej linii stosuje się antracykliny - doksorubicynę i epirubicynę
C. ifosfamid, dakarbazyna, gemcytabina wykazują aktywność w ramach drugiej linii leczenia
D. wyniki badań klinicznych wykazały istotną przewagę chemioterapii wielolekowej nad monoterapią
E. schematy wielolekowe rozważa się jedynie w wybranych typach histologicznych o dużej chemiowrażliwości

Prawidłowa odpowiedź: D

Uzasadnienie: W przypadku rozsiewu choroby można wyodrębnić chorych z:
— pierwotnie operacyjnymi przerzutami ograniczonymi do jednego narządu (głównie płuc), u których należy rozważyć wstępną CTH, chirurgiczne wycięcie przerzutów i następową CTH;
(…) Podstawą standardowej CTH pierwszej linii są antracykliny (doksorubicyna i epirubicyna). Aktywność wykazują również ifosfamid, dakarbazyna, gemcytabina,docetaksel oraz trabektedynaw ramach drugiej linii leczenia. Wyniki klinicznych badań nie wykazały istotnej przewagi wielolekowej CTH nad monoterapią i schematy wielolekowe (np. doksorubicyna i dakarbazyna) można jedynie rozważać w wybranych typach histologicznych o dużej chemiowrażliwości.
Źródło: Rutkowski P., Krzemieniecki K. et al. Mięsaki tkanek miękkich u dorosłych [w:] Krzakowski M, Warzocha K. Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego
w nowotworach złośliwych. Tom 1. Via Medica 2013, s.469

Adres

Warsaw
02-390

Strona Internetowa

Ostrzeżenia

Bądź na bieżąco i daj nam wysłać e-mail, gdy Ogólnopolskie Studenckie Forum Onkologiczne umieści wiadomości i promocje. Twój adres e-mail nie zostanie wykorzystany do żadnego innego celu i możesz zrezygnować z subskrypcji w dowolnym momencie.

Skontaktuj Się Z Firmę

Wyślij wiadomość do Ogólnopolskie Studenckie Forum Onkologiczne:

Udostępnij