30/12/2024
Księga Ezechiela 14,2-8 (NPD)
Otrzymałem od PANA następujące przesłanie:
„Synu człowieczy, obecni u ciebie przywódcy ludu dedykowali swe serca bożkom. Umiłowali bowiem to, co prowadzi do grzechu. Dlaczego zatem miałbym w ogóle wysłuchiwać ich próśb? Jedyne przesłanie, jakie masz im przekazać ode mnie, Pana BOGA(*1); jedyny sposób, w którym ja, PAN, odpowiem im, będzie stosowny do ich grzechu. Każdej osobie z mojego ludu(*2), która swe serce składa u stóp bożków i z tego powodu doświadcza skutków grzechu, a potem przychodzi do mojego proroka(*3), błagając o radę, dam tylko jedno przesłanie. Uczynię to, aby wstrząsnąć ich sercami oraz umysłami, którymi odwrócili się ode mnie, by oddawać cześć swym ohydnym bożkom(*4).
Przekaż zatem ludowi Izraela takie przesłanie: «Oto, co Pan BÓG(*5) do was mówi: ‘Opamiętajcie się i okażcie skruchę! Odwróćcie się od swych bożków i porzućcie wszelkie haniebne i tak bardzo obrzydliwe mi praktyki. Ja, PAN, ukarzę każdego, kto mnie odrzucił, zarówno Żyda, jak i nie-Żyda, a w moje miejsce wprowadził do swego serca jakiegoś bożka, wskutek czego tonie w grzechu, i w tym stanie idzie do mego proroka z prośbą o radę lub pośrednictwo w błaganiach. Wystąpię przeciwko takiej osobie i zniszczę ją, aby jej historia stała się dla wszystkich przerażającą lekcją oraz znakiem ostrzeżenia. Wtedy wszyscy poznają, że tylko ja jestem PANEM»”.
══════════
(*1) Hebr. Adonai JHWH.
(*2) Dosł. „z ludu Izraela”.
(*3) Koniecznie trzeba zwrócić uwagę, że Bóg mówi tu o swych prawdziwych prorokach, takich jak Ezechiel, a nie o fałszywych prorokach, których nieustannie potępia zarówno w tej, jak i każdej innej księdze Biblii. Fałszywi prorocy, podobnie jak fałszywi nauczyciele, prowadzą bowiem ludzi drogą wprost do piekła, chociaż usta mają wypełnione frazesami o „Bożej miłości”, „Bożej łaskawości” czy „Bożym błogosławieństwie”, a pomijają nauczanie o Bożej Świętości, Bożej Suwerenności, Bożej Sprawiedliwości i Bożym Gniewie z powodu każdego rodzaju grzechu i bałwochwalstwa niezależnie od tego, w jak bardzo religijne szaty jest ono przystrojone.
(*4) Hebr. gillulim – rzeczownik w l. mn. używany w Biblii głównie przez Ezechiela na określenie bożków oraz ich wyobrażeń (obrazy i posągi). Spośród 45 wystąpień tego hebrajskiego słowa w Biblii 36 znajduje się właśnie w Księdze Ezechiela. Występuje ono także w księgach: Kapłańskiej, Powtórzonego Prawa, Pierwszej i Drugiej Królewskiej oraz w Księdze Jeremiasza. Hebraiści zwracają uwagę na pokrewieństwo rdzenia tego słowa z określeniem „łajno”. W Biblii występuje poza tym wiele innych określeń, którymi Bóg lub Jego prorocy określają bożki oraz ich rozliczne materialne wyobrażenia. Są to zarówno rzeczowniki np. hebr. oceb („bożek”, „ból”, „smutek”); hebr. acab („bożek”, „bałwan”); hebr. cir („bożek”, „obraz bóstwa”, „skurcz”, „udręka”); hebr. sziqquc („ohyda”, „coś odrażającego”, „bożek”), hebr. szeqec („coś wstrętnego”, „rzecz nieczysta”, „ohyda”, „bożek”), aram. celem („bożek”, „wyobrażenie bożka”), jak i przymiotniki typu elul („bezwartościowy”, „pusty”) lub bardziej złożone wyrażenia frazeologiczne a nawet porównania do mało chwalebnych części ludzkiego ciała lub jego ekskrementów (por. Flp 3,8 gdzie Apostoł Paweł określa swoją starą, obrzędową religijność niezorientowaną na Chrystusa słowem gr. skybalon). Celem tej bogatej palety filologicznej jest przekazanie czytelnikom Bożego Słowa wstrętu, jaki Najwyższy odczuwa na widok wszelkiego bałwochwalstwa, które w swej istocie jest ograbianiem PANA z chwały należnej tylko Jemu. Starożytny Izrael poniósł straszliwe konsekwencje swojego bałwochwalstwa. Niestety, wiele osób nazywających siebie chrześcijanami nie wyciągnęło z historii i losów Izraela żadnej lekcji. Pomimo ostrzeżeń takich jak zawarte w 1 Kor 10,6 czy 1 Kor 1,19 także współcześnie ludzie lekceważą fakt, że całkowita chwała i uwielbienie należą się tylko i wyłącznie PANU objawionemu w całej pełni tylko w Chrystusie (por. J 1,1-5; Ef 3,19b; Flp 2,6-11; Kol 2,6-10).
(*5) Hebr. Adonai JHWH.