Różana łąka w Nowicy.

18/10/2024

Tak, na ten przysmak warto czekać cały rok. Przetarte ręcznie przez sito przemrożone owoce róży połączone z odrobiną miodu. Zresztą z ilością wedle smaku I zapotrzebowania. Mus różany....cudny kolor, cudny smak, cudna obfitość wszelakiego, zawartego dobra. Bo i witamina C ale przede wszystkim galaktolipid (kwas tłuszczowy) występujacy w owocach dzikiej róży. GOPO - skrot - jest unikalnym i naturalnie występującym zwiazkiem mającym potwierdzone naukowo właściwości przeciwzapalne, przede wszystkim działające na układ kostny i stawy. Najczęściej dostępny jest w postaci proszku. Ja robię go w postaci takiego musu. Co jest ważne aby przy jego produkcji czy wydobyciu dobra nie przekraczać temperatury 40 stopni. Powyżej po prostu ginie i traci swoje bezcenne właściwości. Produkt totalnie w moim wypadku sezonowy, bez możliwości jego zapasteryzowania toteż dłuższego przechowywania i sprzedaży. Czekany przez nas cały rok i wielce uwielbiany.

17/10/2024

Patrzę na ostatni wpis i widzę datę 13 sierpnia. Nigdy tak wcześnie nie były zbierane owoce. Z reguły był to koniec września a nawet październik. Wtedy gdy krzewy były pomalowane jesiennymi barwami. Robiąc jesienne porządki z krzewami róż aż dziwnie było na nie patrzeć, jakieś golusienkie takie, może zmęczone, może wcześniej chciały po prostu odpocząć. A może jednak natura w tym roku jakoś dziwnie sie zachowuje. Inaczej, szybciej, dokąś gna... Co robię z krzewami róż o tej porze. Nie przycinam. Tę operacje pozostawiam na wiosenne porządki albo pozimowe porządki. Teraz jedynie wycinam połamane gałęzie - a to akurat robota jeleni, wycinam też uschnięte i łamiące się wręcz w palcach gałęzie. Te uschnięte łatwo rozpoznać na tle żółto czerwono zielonych jeszcze liści. Może jak zdążę podsypie jeszcze obornik. Przesadzam też, wykopuje, wkopuje nowe krzewy. I tak do ostatniego krzaczka i pewnie pierwszego śniegu.

13/08/2024

Ot i taka różano owocowa codzienność. Od dwóch tygodni trwają zbiory, segregowanie, drylowanie, mrożenie i wypatrywanie kolejnych dojrzałych owoców. A swoją drogą pamiętacie z czasów dzieciństwa słynne,, eci peci za koszule leci". Tak to chyba lecialo. Za koszule wprawdzie nie wrzucamy sobie zawartości owoców róży ale czujemy ją dosłownie na całym ciele. Owe ulotne włoski, drapiące i wbijające się w skórę i ubrania. Czyżby kolejny dowód na to że wracamy powolutku do dzieciństwa. A może tylko taki że jak dzieci jeszcze, czasem umiemy się bawić i śmiać. Taka wersja bardziej mi pasuje. Zatem zbieramy te boskie dary natury, przechowujemy i w czasie odpowiednim coś z nich dobrego zmajstrujemy. A póki co jeszcze słoiczki z zeszłoroczną zawartością konfitury z owoców róży powolutku się kończą. Ale jeszcze trochę zostało. Zapraszam.

02/08/2024

A tak wyglądają owoce róż w oczekiwaniu na zbiór. Czerwone, pełne życiowej energi, dojrzałe I pachnące. Będziemy je później skrupulatnie drylować ręcznie. Potem pójdą na jakiś czas do zamrażarki bo w naturalnych warunkach przemrożenia się nie doczekają. Następnie za jakiś czas będąc już sowicie przemarznięte uczynię z nich pyszne konfitury na bazie tłoczonego soku jablkowego, postawię winko bogate w wit C, zrobię przepysny ketchup, moje ulubione Gopo bez jakiejkolwiek obróbki termicznej, pesto z owoców róży i przepyszną zupę z owoców róży, skandynawski przysmak zwany - nyponsoppa. Jedna część roku upływa tutaj pod znakiem płatków róży, druga pod znakiem owoców róży. Czyli w zasadzie róża jest w stanie wyżywić człowieka i napoić przez cały rok. Ciekawe.

02/08/2024

Turbo przyśpieszenia dostała chyba ta przyroda w tym roku. Nigdy jeszcze nie widziałam i nie zbierałam o tej porze takiej ilości dojrzałych owoców róży. Gdy stulistna różyczka (Rosa centifolia) obdarowuje nas jeszcze ciagle kwiecień, pomarszczona róża ( Rosa Rugosa) obsypuje nas już dojrzałym, czerwonym i pachnącym owocem. Koszyczki są już pelne zatem czas zabrać się do żmudnej, benedyktyńskiej roboty wydrążania zamkniętych w środku pesteczek aby mogły powstać bardzo pyszne konfiturki z owoców róży. Idzie jesień. Niestety zbliża się wielkimi krokami.

23/06/2024

Piękności, które obdarowują nas od jakiś pięciu tygodni kilkunastu litrami płatków codziennie. Każda inna. Inna budowa morfologiczna, inne liście, inne kwiaty i ich kolory. Innaczej też pachną choć wszystkie jednakowo obłędnie. Niektóre mają wyraźnie wyczuwalne nutki cynamonu, wanilii i gożdzikow. Czasem przy niewielkim wietrzyku wyczuwalne są wyraźnie te subtelności.

20/06/2024

Ot taka nasza różana codzienność...powoli ma się ku końcowi ale ciągle nas jeszcze codziennie zaskakuje. I nadziwić się nie pozwala, że jeszcze taka obfita, różowa, pachnącą i po prostu piękna. I oprócz walorów wszelakich i dobrze znanych ma jeszcze jeden wymiar, mocno terapeutyczny. Bo jest wielką zaletą zanurzyć się w takie coś zielono różowego, pachnącego, pełnego pracowitych i bardzo głośnych zapylaczy wszelakich. I cieszyć wszystko co radować się taka chwilą może. Idę zatem i zanurzam się codziennie i kumuluję w sobie to wszystko co przydać się na gorsze ,,potem" może.

14/06/2024

Łąka tętniącą życiem i kolorem...

07/06/2024

Galicyjskie targowisko instrumentow muzycznych. I choć z tytułu to faktycznie święto instrumentalistów i ich wytworów tak naprawdę, wedle zamysłu organizatorów to takze jest święto wszelakich aktywności lokalnych. Więc oprócz instrumencików będą też gościć różane produkty z różanej łąki. Zostały zaproszone przez organizatorów aby wspolnie cieszyć się świętem. Trudno nie chcieć takiego celebrowania.

30/05/2024

Różyczki są, winka są, słoiczki są, szyldzik też jest - znaczy się sezon różany można uznać za otwarty. Jest też Pan różyczka bardzo dzielnie zbierający płateczki. Jest wszystko. Jest też pewna obawa bo......dziwnie w tym roku z różyczkami jest. Nie tylko zresztą z nimi jest dziwnie. Bo dziwny jest w ogole ten rok i czas i przestrzeń jakaś pokręcona. Szybko wystartowały ale obawiam się, że szybko się skończą. Usychają wręcz na krzaczkach. Bo jest po prostu sucho. Myślałam że są odporniejsze ale brak wody im też doskwiera. Tak jak nam wszystkim. Zatem deszczyk byłby mile widziany. I jest bardzo mocno oczekiwany.

19/05/2024

Ostatnich kilka dni to czas chorowania ale też niezbędnych i bardzo intensywnych prac wszelakich. Przy różyczkach, które dosłownie już chcą zakwitnąć; przy zeszłorocznych winkach, które się rozlewają i etykietują. Ubiegłoroczne produkty robią miejsca świeżym, tegorocznym darom ziemi. Kolory i smaki i zapachy miejsca wzajemnie się przenikają. Jest jakiś sens i totalna harmonia w tym wszystkim.

09/05/2024

Kwestią bardzo niedlugiego czasu jest to że różana łąka lada moment będzie różowa i bardzo pachnąca. Pączki kwiatów doslownie chcą już pokazać swoje rumiane oblicze światu. Niektore już nawet bardzo tego chcą. Ale póki nastanie różowość, na różanej łące królują inne kolory życia. I aż dech zapiera jak to życie chce żyć i pokazać się światu z najlepszej strony. I zachwycać też chce. I choć warunki tu srogie i nie zawsze sprzyjające życiu, bo mroźnie, bardzo częste wiatry, ukośne deszcze, sama glina, utrzymujace sie mgły życie sie dzieje. Przy wielkim wsparciu, wielkiej wdzięczności i ogromnej pracy, przy akceptacji każdego jego przejawu i dużej, dużej pokory wobec otaczajacego świata. Kolory życia są tutaj piękne. Zresztą wszędzie są piękne. Mnie jednak zachwycają przede wszystkim te, które pojawiają sie na przekór surowości miejsca.

09/04/2024

Po zimowej przerwie wszystko wraca do naturalnego porządku. Na różanej łące świat dopiero co powolutku sie zazielenia. Tutaj dopiero forsycja wypuściła żółte kwiatuszki. Rachityczna wprawdzie ale sygnalizuje nadejście wiosny wraz z tzw. kluczami św. Piotra czyli pierwiosnkami, które w tym roku zażółcily całą łąkę. Forsycja daje też sygnał do rozpoczęcie cięcia róż. Tym razem jednak nie czekalam na jej pozwolenie. Przycięłam róże już w ciepłe dni lutego. Dość znacznie ale one akurat cięcie lubią. Powolutku i one zazieleniają się pąkami listków. Zeszloroczne winka tez już powoli napełniają butelki. Wina z kwiatów bzu czarnego, z płatków róż I owoców róż wyszky tak obłędnie dobre ze juz teraz zapraszam na ich degustacje. Myślę że na majówkę pierwsze winka będą juz w gotowosci.. Ach...

09/12/2023

Różana łąka śpi pod białą pierzynką spokojnie i cichutko. Gdzieniegdzie jakaś różyczka wystawi cieniutką gakazkę lub pozostały owoc. Zamieniają się one wtedy w dziwne śnieżno lodowe twory. Wygląda to wszystko imponująco i jak zawsze natura zaskakuje swoimi naturalnymi i niczym nieograniczonymi możliwościami.

20/11/2023

U nas już bialutko. Nie tak jeszcze na maxa ale pierwszy biały, puszek omiótł już ziemię. Spod tej niewielkiej warstwy śniegu wychodzi jeszcze zielone życie a i kolorowe gdzieniegdzie jeszcze prosi o promyk słońca. Niektórym rożyczkom nie przeszkadza jak widać lekki mrozik i powiew bialego puchu.

19/11/2023

Jakiś czas temu jeszcze na krzakach, potem delikatnie zbierane, nastepnie skrzętnie drżącymi dłońmi 83 letniej mamy pozbawiane pestek, mrożone aby w konsekwencji wypełnić, w postaci przepysznej konfitury zrobionej na bazie tloczonego soku z jablek i z odrobiną nuty skorki pomarańczowej wypasteryzowane słoiczki. To jedna z lepszych konfitur jakie jadlam, to sposob na zatrzymanie smaku, koloru i zapachu jesieni, to sposob na delektowanie sie calymi wręcz owocami róż, smakiem obłędnym i dawką witaminy C. Powstałe słoiczki zapełniają już regałyj piwniczki, aby latem wraz z pracującymi ciagle jeszcze winem także z owocow róży, z płatków róży i musami dyniowo różanymi czekać na zaglądających na Ŕóżaną Łąkę gości. Juz cieszę się na te spotkania.

04/11/2023

Zaledwie kilka dni temu pojechały w świat ostatnie słoiczki z utartymi płatkami róży. To trochę jak pożegnanie lata i zapachu którym wszystko tu doslownie pachnie. Teraz w kuchni królują owoce. Dość szybko zebrane, piękne, czerwone i pachnące. Lada moment będą przerabiane aby choć w takim stopniu zamknąć i zatrzymać zapach i kolor jesieni. Chciałam w tym miejscu podziękować wszystkim zaglądającym latem na Różaną łąkę. Było Was w ciągu tego czasu naprawdę dużo. W zasadzie drzwi domu się nie zamykały. To bylo wzruszajace doswiadczenie. Goście przypadkowi ktorych przywiodla tutaj ciekawość i stojaca przy wjezdzie tabliczka, goście ktorzy stanęli na różanej łące z przewodnikiem w ręku wędrójqc po naszej cudownej wsi, goście mieszkajacy w okolicznych agroturystykach szukajac atrakcji i czegoś dobrego. Często wracaliście po słoiczki i winka a to juz nagroda wystarczajaca. Poki co odpowiednio przycięte różyczki przygotowują sie do zimowego odpoczynku.

11/10/2023

Coś ciekawego, coś niebanalnego w Nowicy.

14.10.2023 roku zapraszamy wszystkich miłośników Epifaniusza Drowniaka, Julii Doszny i Drewutni do Fundacji NOWYCIA.
Będzie się działo!