Przypuszcza się, że w XII wieku istniał w miejscu Odolanowa gród. W 1301 w Odelnove istniał już zamek. Między 1370, a 1372 stał się siedzibą możnowładcy Bartosza Wezenborga z rodu Nałęczów, który prawdopodobnie w 1373 roku samowolnie lokował miasto. Wojska Ludwika Węgierskiego dwukrotnie próbowały zdobyć gród - bez powodzenia. W latach 1381-1382 toczyła się tu wojna między Nałęczami, a Grzymalitam
i, podczas której Odolanów był ponownie oblegany jako siedziba Bartosza z Nałęczów. W 1832 roku rozebrano mury obronne. W XVIII i XIX wieku kilkarotnie okolice miasta były miejscami bitew i potyczek. Mieszkańcy aktywnie uczestniczyli w Wiośnie Ludów 1848 roku. Mimo prowadzonej przez państwo niemieckie polityki germanizacyjnej, powiat odolanowski zachował polski charakter. W 1890 mieszkało tutaj 92,9% Polaków, a w 1912 - 91,2% co klasyfikowało go do jednego z najbardziej polskich powiatów w całej ówczesnej Rzeszy Niemieckiej. Zakończenie okupacji hitlerowskiej w Odolanowie nastąpiło 22 stycznia 1945 roku. Odkrycie, po wojnie, złóż gazu ziemnego pozwoliło na przyspieszenie rozwoju miasta (w latach 1973-2003 liczba mieszkańców wzrosła o 38%)[potrzebne źródło]. Odolanów znajdował się w powiecie kaliskim. W roku 1793, po przyłączeniu części ziem Polski do Prus, utworzono osobny powiat odolanowski. siedziba powiatu została przeniesiona do Ostrowa. Wróciła ona do Odolanowa w roku 1887 po wydzieleniu powiatu ostrowskiego. Oba powiaty połączono w powiat ostrowski w roku 1932. W latach 1975-1998 administracyjnie należało do woj. kaliskiego, natomiast od r. 1999 ponownie do powiatu ostrowskiego.
