Wydawnictwo Naukowe UMK

02/08/2024

Prezentujemy nowości wydawnicze z lipca. W tym czasie pojawiły się tytuły takiej jak:

•Strożyska wieś z okresu późnego średniowiecza w Dolinie Nidy

•Georg Markus Knoch (1695–1759). Gdański księgarz i nakładca

•Język polski w systemie edukacji
Montessori na etapie wczesnoszkolnym

•Od prezentowania dzieł do tworzenia krytycznej wiedzy. Eksperymenty kuratorskie w publicznym koncercie pierwszych dekad XXI wieku

•Elektryczny romantyzm. Nauka o elektryczności a literatura i filozofia polska pierwszej połowy XIX wieku

•Melchior Wańkowicz – przypominany

02/08/2024

📕 W serii "Polski z Kopernikiem" ukazała się książka prof. Krzysztofa Obremskiego i prof. Macieja Wróblewskiego pt. "Zdania – Piosenki – Literatura. Język Polski dla obcokrajowców. Poziom B1.2".

Notka o książce:
Zamiarem autorów książki jest to, aby była pomocna w nauce języka polskiego jako obcego. A więc nie może i nie powinna zastępować systematycznego poznawania polszczyzny i literatury w niej tworzonej. Ponadto niepodobna przewidzieć, z jak różnych stron świata mogą pochodzić jej Czytelnicy. Dlatego też trudne problemy związane z dialogiem międzykulturowym pozostaną wyzwaniami, które w książce są podejmowane tylko w ograniczonych zakresach.

🔴 Podręcznik dostępny jest na stronie Wydawnictwo Naukowe UMK: https://wydawnictwo.umk.pl/produkt/zdania-piosenki-literatura-jezyk-polski-dla-obcokrajowcow-poziom-b1-2

31/07/2024

„Od prezentowania dzieł do tworzenia krytycznej wiedzy. Eksperymenty kuratorskie w publicznym koncercie pierwszych dekad XXI wieku”

seria: Monografie Fundacji na rzecz Nauki Polskiej
autor: Monika Pasiecznik

Koncert jako przestrzeń prezentacji dzieł muzycznych i sztuki wykonawczej na wzór wystaw muzealnych pozostaje jednym z najważniejszych kanałów rozpowszechniania, odbioru i kanonizacji nowej muzyki. Liczne w ostatnich latach eksperymenty z formą koncertu pokazują jednak, że ten wywodzący się z XIX wieku model muzycznej kreacji i recepcji nie satysfakcjonuje wielu artystów i odbiorców. Analizując wybrane projekty kuratorskie, autorka pracy bada, jak współcześni twórcy – muzycy, kompozytorzy, kuratorzy – zmieniają nie tylko formę koncertu, ale przede wszystkim jego funkcję: z miejsca prezentacji (arcy)dzieł i (re)produkcji kanonu w miejsce tworzenia krytycznej wiedzy i nowego doświadczenia.

Zapraszamy do zakupu: https://wydawnictwo.umk.pl/produkt/od-prezentowania-dziel-do-tworzenia-krytycznej-wiedzy-eksperymenty-kuratorskie-w-publicznym-koncercie-pierwszych-dekad-xxi-wieku

30/07/2024

„Elektryczny romantyzm. Nauka o elektryczności a literatura i filozofia polska pierwszej połowy XIX wieku”

seria: Monografie Fundacji na rzecz Nauki Polskiej
autor: Piotr Urbanowicz

Głównym celem autora książki jest znalezienie odpowiedzi na pytanie,
czym była elektryczność dla romantycznych ludzi świata literatury i filozofii badana przez fizyków i chemików u progu XIX wieku w Polsce. Jako obiekt zainteresowania najtęższych umysłów epoki wprowadziła niemały zamęt w gmachu wiedzy wzniesionym na kategorii hierarchii bytów i przyczyniła się do ustanowienia nowych filozofii przyrody. Wbrew pozorom związek między elektrycznością, tym nowym aktorem, który pojawił się w życiu społecznym dzięki zabiegom oświeceniowych filozofów, a intelektualistami doby romantycznej nie był wcale incydentalny. Wręcz przeciwnie – odegrał swoją rolę w konceptualizacji podstawowych kategorii dla ówczesnej teorii politycznej, społecznej i literackiej: narodu, komunikacji, uczucia, dzieła sztuki. Autor, stosując metody archeologii wiedzy Michela Foucaulta, historii nauki Stevena Shapina, studiów nad nauką i technologią Bruna Latoura oraz teorii metafory, rekonstruuje proces powstawania względnie stabilnej formacji dyskursywnej nazwanej „elektrycznym romantyzmem”. Za ukuciem tego pojęcia stanęło przeświadczenie, że w ogromnej mierze to praktyki naukowe były źródłem nowej wrażliwości i zrodzonej z niej szkoły literackiej oraz filozoficznej, której przykładami są dzieła m.in. Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego czy doktryny filozoficzne Augusta Cieszkowskiego oraz Bronisława Trentowskiego. Badając liczne teksty literackie i filozoficzne epoki romantycznej, artykuły z czasopism naukowych oraz prasy popularyzującej odkrycia i wynalazki, autor stara się opisać procesy krążenia referencji elektryczności, aby wykazać, jak stały się one ważnym budulcem kultury romantycznej.

Zapraszamy do zakupu: https://wydawnictwo.umk.pl/produkt/elektryczny-romantyzm-nauka-o-elektrycznosci-a-literatura-i-filozofia-polska-pierwszej-polowy-xix-wieku

25/07/2024

„Melchior Wańkowicz – przypominany”
autor: Aleksandra Ziółkowska-Boehm

Życie Wańkowicza było jak wielka przygoda, jego książki odpowiadały na zapotrzebowanie czytelników, cieszyły się dużym powodzeniem. Melchior Wańkowicz – przypominany przedstawia biografię i twórczość wybitnego pisarza, znakomitego reportera, publicysty, korespondenta wojennego i wydawcy. W 2024 roku mija 50 lat od jego śmierci, został również wybrany na „Patrona Roku". […] Melchior Wańkowicz - przypominany w powściągliwy sposób portretuje - przypomina - pisarza i jego dość niezwykłe życie. Zachęca - aby młodzi czytelnicy, jak to robiło pokolenie ich rodziców i dziadków, sięgnęli po jego książki. Dobrze by się stało, gdyby pisarz znalazł się na liście autorów współczesnych lektur szkolnych.
Fragment Słowa wstępnego

Zapraszamy do zakupu: https://wydawnictwo.umk.pl/produkt/melchior-wankowicz-przypominany

22/07/2024

Konkurs na najlepszą pracę magisterską i licencjacką z antropologii historii im. Bronisława Geremka (V edycja, 2023)
Zapraszamy do udziału w Konkursie na najlepszą pracę magisterską i licencjacką z antropologii historii im. Bronisława Geremka (V edycja, 2023). Konkurs skierowany jest do osób, które ukończyły studia pierwszego i drugiego stopnia kierunków humanistycznych i społecznych oraz promotorów ich prac. Do konkursu można zgłaszać oryginalne prace magisterskie i licencjackie z szeroko rozumianej antropologii historii oraz pokrewnych perspektyw podejmujących analogiczną problematykę (historii codzienności, historii życia prywatnego, historii mentalności, historii pamięci, historii kulturowej, mikrohistorii, historii mówionej, etnologii i antropologii kulturowej, kulturoznawstwa, socjologii, literaturoznawstwa, folklorystyki, etc.) napisane w języku polskim oraz obronione w roku 2021, 2022, 2023. Uczestnicy konkursu przesyłają swoje prace magisterskie lub licencjackie wraz z załącznikiem w wersji elektronicznej na adres: [email protected] do dnia 31 października 2024 r. Zdobywca/czyni pierwszego miejsca w kategorii pracy magisterskiej otrzyma nagrodę w postaci wydania nagrodzonej pracy w Wydawnictwo Naukowe UMK. W kategorii pracy licencjackiej przyznawana jest jedna nagroda. Zdobywca/czyni nagrody otrzyma pamiątkowy dyplom i publikacje o tematyce historycznej. Organizatorami konkursu są: Wydział Nauk Historycznych UMK i Wydział Historyczny Uniwersytetu Jagiellońskiego. Konkurs objęty jest patronatem Polskiego Towarzystwa Historycznego i Polskie Towarzystwo Ludoznawcze / Polish Ethnological Society. Szczegóły i regulamin konkursu: http://antropologiahistoriikonkurs.strikingly.com

16/07/2024

„Neofuturzy i futuryści” Marty Baron-Milian (Wydawnictwo Naukowe UMK, kultowa seria Monografie FNP) to książka zjawiskowa, z pewnością jedna z najlepszych, jakie przeczytałam w tym roku.

Fascynujący jest już sam temat – autorka podąża dwiema urywającymi się ścieżkami polskiej awangardy. Pierwszą kroczył Jerzy Jankowski, poeta tragiczny (trafił do szpitala psychiatrycznego w Kojranach, a w 1941 roku zamordowali go naziści), którego kojarzymy dziś z „Tramem wpopszek ulicy”, choć – na co wskazuje Baron-Milian – korpus jego tekstów jest opasły. Druga należy do Anatola Sterna i Aleksandra Wata, czyli warszawskich prymitywistów, którzy w 1921 roku połączyli siły z kolegami z Krakowa. Zanim jednak to nastąpiło, głosili zdanie odrębne. Na zainteresowanie nim wpłynęło odnalezienie w 2018 roku ulotki „TAK” (w drezdeńskim archiwum zlokalizował ją Przemysław Strożek), w której „feerycznym i frenetycznym” tekście pojawia się tajemniczy „rżoryk neofuturów”. Bohater ulotki – „twór dziwny i jakby tautologiczny, ustanawiający nowość i przyszłość zarazem jako nową i starą, przeszłą i przyszłą, oczekiwaną i minioną, wartościową i przewartościowaną” – podbijał od 1918 roku z lekka skandalizujące wieczorki literackie i łamy prasy.

W „Neofuturach” Marta Baron-Milian snuje więc opowieść, która jest „próbą pomyślenia innych możliwych ścieżek polskiej awangardy, których dalszy bieg musi pozostać w polu potencjalności”.

Oryginalność ujęcia tematu rozpatrywać można w wielu obszarach. Tu wymienię tylko metaforę kryptohistorii. Żydowskie pochodzenie Sterna i Wata staje się impulsem do spojrzenia na ich twórczość przez pryzmat sformułowanej przez Deleuze’a i Guattariego koncepcji „literatury mniejszej” i wyszukiwania marańskich tropów-skrętów. We wstępie Baron-Milian trafnie lokuje swoje rozpoznanie w polu eksperymentu, którego „protokołem” jest jej książka.

Jak ona jest napisana!

Autorka przechwytuje transformacyjny i metamorficzny język neofuturów. W jej książce „magg-iczny” Jankowski, „Jan Chrziciel futuryzmu polskiego”, to „poeta kryptonimów i krypt, tramów i trumien”, Stern i Wat – „ggagatki”, trzymające w arce arak, a odę przemieniające w odium. „Ramy i mary, mury i mory, rytmy, trumny, traumy i tramy…”. Retorycznym odpowiednikiem witalności językowej neofuturów jest autorska choreografia czytopisania. Podążając dwiema wskazanymi ścieżkami, narratorka biega za Jankowskim po ulicy, w poprzek której leży tram i reżyseruje „akt i akcję” futuryzmu. Żadna barykada nie zatrzymuje jej analityczno-interpretacyjnego ruchu. Jest detektywką – i nie chodzi tylko o buszowanie w archiwach, skutkujące m.in. odnalezieniem wspomnień Janiny Jankowskiej-Orynżyny, dzięki czemu można było reportersko niemal zrekonstruować wystąpienia Jankowskiego, którego manifesty niestety zaginęły. Śledztwo toczy się tu nad każdym tekstem i kontekstem, które autorka poddaje „re-animacji, kryptoanalizie, próbie deszyfracji” („pachnury": „po pachy dać nura w pachnących chmurach, przy dźwiękach pańskich chórów?"). I tak na marginesach „GGA” czytamy: „Bloch pisze o drodze myszowatej i zajęczej, nieofuturzy wybiorą drogę gęsią… Ten dowcipny unik stawia nam przed oczami jednak coś znacznie więcej: łatwą do przeoczenia, myszowatą, zajęczą albo gęsią drogę polskiej awangardy, »skromne obok« futuryzmu polskiego, ów »wąski kontynent«, który odkryć »mogli tylko słabi«.

Jest w „Neofuturach" mnóstwo pasjonujących historii. Autorka opowiada o namopanicznym bełkocie, futurystycznych wzorcach męskości (fantazje o samczej samowystarczalności...) i brzuchach („W odwiecznym sporze rozum czy serce u polskich futurystów wygrywa brzuch"). Naprawdę warto wziąć udział w tym kryptograficznym performensie! Czytajcie, ggagatki.

Bardzo bym chciała, żeby nie książka Marty Baron-Milian nie utknęła w hermetycznym akademickim czyśćcu, ale trafiła pod strzechy, czyli na ekrany smartfonów i laptopów literaturoznawczych hobbistów. Oby nominacja do Nagroda Literacka GDYNIA w kategorii esej w tym pomogła.

16/07/2024

15/07/2024

Zapraszamy do zapoznania się z recenzją jednej z naszych publikacji:
https://imperiumromanum.pl/recenzje/recenzja-historia-naturalna-tom-iv-ziololecznictwo-ksiegi-xx-xxvii/

Książka jest możliwa do nabycia na naszej stronie:
https://wydawnictwo.umk.pl/produkt/historia-naturalna-tom-iv-ziololecznictwo-ksiegi-xx-xxvii

Książka "Historia naturalna. Tom IV: Ziołolecznictwo. Księgi XX-XXVII" autorstwa Sekundusa Gajusza Pliniusza to kolejna pozycja tego antycznego autora wydana przez Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Tłumaczenie ksiąg wykonane zostało przez Pana Ireneusza Mikołajczyka -...

15/07/2024

Zapraszamy na wakacyjny odcinek 🎙 o Tytusie de Zoo 🐵, czyli bohaterze cyklu komiksów Henryka Jerzego Chmielewskiego.

Naszymi Rozmówcami są Prof. Marek Jeziński z Katedry Komunikacji, Mediów i Dziennikarstwa, Instytutu Badań Informacji i Komunikacji UMK oraz prof. Marcin lisiecki z Katedry Etnologii i Antropologii Kulturowej, Instytutu Nauk o Kulturze UMK.

Nasi Goście są autorami pierwszego naukowego opracowania na temat Tytusa pt. "Tytus, Romek i A'Tomek i twórczość komiksowa Henryka J. Chmielewskiego".

Linki do odcinka i książki - w komentarzach

11/07/2024

„Georg Markus Knoch (1695–1759). Gdański księgarz i nakładca”

Autor: Iwona Imańska

Jest to pierwsze całościowe opracowanie działalności księgarskiej i wydawniczej Georga Markusa Knocha (1695–1759). […] W niniejszej publikacji autorka pogłębiła wiedzę o księgarni Kocha, jako pierwsza ustaliła dorobek wydawniczy tego nakładcy oraz scharakteryzowała jego profil, stronę edytorską dzieł, ich dystrybucję i zasięg oddziaływania. Na podstawie źródeł archiwalnych uzupełniła biografię Georga Markusa Kocha i instytucji książki w Gdańsku. Bogactwo i różnorodność wykorzystanych źródeł oraz opracowań wielojęzycznych, poddanych krytycznej analizie, pozwoliły autorce zrealizować ambitny cel kompleksowego ujęcia działalności wyróżniającego się księgarza i nakładcy gdańskiego doby oświecenia. Publikacja wprowadza do obiegu naukowego dużo nowych informacji i zagadnień ważnych dla kultury Gdańska i Rzeczypospolitej w oświeceniu. Będzie inspirowała do dalszych badań nie tylko osoby zajmujące się rozwojem instytucji książki i jej życiem.

Fragment recenzji

Zapraszamy do zakupu:https://wydawnictwo.umk.pl/produkt/georg-markus-knoch-1695-1759-gdanski-ksiegarz-i-nakladca

10/07/2024

Prezentujemy nowości wydawnicze z czerwca. W tamtym czasie pojawiły się tytuły takie jak:

•Filozofia prawa wobec wyzwań współczesności

•Kronika i czyny książąt i władców polskich

•Sport: język, społeczeństwo, kultura. Tom II. Sport współczesna problematyka

•Ziemia. Planeta życia

•Do szarży marsz, marsz... Studia z dziejów kawalerii, t. 10

•Wspomnienia o życiu codziennym Torunian w okresie stanu wojennego

•Kruche jest piękne. Męskości w polskiej prozie emancypacyjnej po 1989 roku

•Klimat religijny w diecezji pomezańskiej u schyłku XIV i w pierwszych dziesięcioleciach XV wieku

•Z genealogii medialności. Pismo o presemiotyce

08/07/2024

Najnowsza publikacja naszego Kolegi prof. Tomasza Kempy:

Monografia stanowi pełną biografię wojewody kijowskiego Konstantego Wasyla Ostrogskiego (1526–1608), który – zwłaszcza w ostatnich dekadach życia – był niekwestionowanym liderem środowiska prawosławnego w Rzeczypospolitej. Książka uwzględnia wszystkie przejawy jego aktywności, ukazując go jako polityka i dowódcę wojskowego, prawosławnego fundatora, magnata konsekwentnie budującego największe imperium majątkowe w Rzeczypospolitej, a także jego relacje rodzinne. Opracowanie zostało oparte na najnowszej literaturze naukowej poświęconej Ostrogskiemu. W tym kontekście należy wspomnieć szczególnie badania naukowców z Ukrainy i Polski bardzo intensywne w ostatnich trzech dekadach. W porównaniu z biografią wojewody kijowskiego opublikowaną przez autora w 1997 r. jest to niemal w całości nowa książka. Wystarczy wspomnieć, że jest trzykrotnie obszerniejsza od poprzedniej.

Pierwszy rozdział monografii ukazuje początki rodu, a także różne koncepcje jego pochodzenia opisane w historiografii. Zawiera także najważniejsze informacje biograficzne dotyczące dawniejszych przodków Konstantego W. Ostrogskiego.

W drugiej partii pracy autor skupia uwagę na ojcu magnata, hetmanie wielkim litewskim Konstantym Iwanowiczu Ostrogskim, który był nie tylko niezwykle zasłużonym obrońcą ziem Wielkiego Księstwa Litewskiego przed Moskwą i Tatarami, lecz także twórcą olbrzymiego imperium majątkowego, co zawdzięczał zwłaszcza licznym nadaniom królewskim. Opisano ponadto jego stosunek do unii z Polską i konflikty z niektórymi magnatami litewskimi. Uwzględniona została również jego działalność fundacyjna na rzecz Cerkwi prawosławnej, co w przyszłości miało przyczynić się do świadomego przyjęcia roli lidera prawosławia przez jego syna.

Trzeci rozdział został poświęcony dzieciństwu i wczesnej młodości Konstantego W. Ostrogskiego. Omówiono m.in. problem z ustaleniem daty urodzin magnata. Ważnym zagadnieniem, jakie zostało poruszone w tym miejscu, jest pierwszy etap rywalizacji majątkowej z bratową (wdową po przyrodnim bracie Ilii), Beatą z Kościeleckich, o ojcowiznę. Autor analizuje zatem procesy przed sądem wielkoksiążęcym, jakie toczyły się w latach 1541–1546.

Kolejny fragment pracy opisuje początki kariery wojskowej Ostrogskiego w latach 40. XVI w., a także jego awanse dygnitarskie, jakie następowały już w latach 50., najpierw na marszałka ziemi wołyńskiej i starostę włodzimierskiego, a potem także na wojewodę kijowskiego. Ta ostatnia nominacja oznaczała, że stał się on najważniejszym dygnitarzem na ziemiach ukraińskich. Poza tym opisano konflikt o rękę bratanicy Ostrogskiego, Halszki, który przyniósł wielorakie skutki, jak również kwestię jego małżeństwa z córką hetmana wielkiego koronnego Jana Tarnowskiego – Zofią.

Kluczowe było stanowisko, jakie Ostrogski zajął podczas sejmu lubelskiego w 1569 r., kiedy rozstrzygał się przyszły związek Polski i Litwy. Po początkowych wahaniach z pełną świadomością opowiedział się on za ściślejszą unią i przynależnością ziem ukraińskich do Korony Polskiej, co przedstawiono w piątym rozdziale.

W rozdziale szóstym ukazano działalność publiczną – polityczną i wojskową – Ostrogskiego w okresie dwóch pierwszych bezkrólewi po śmierci Zygmunta Augusta, a także w czasie panowania Stefana Batorego, kiedy wojewoda kijowski stał się stopniową jedną z kluczowych postaci stronnictwa królewskiego i bliskim współpracownikiem Jana Zamoyskiego.

Kolejna partia pracy przedstawia rozległą działalność fundacyjną Konstantego W. Ostrogskiego na rzecz Cerkwi prawosławnej. Nie mogło zatem zabraknąć tu omówienia najważniejszych jego dzieł na tym polu – wydania Biblii ostrogskiej (1581) oraz założenia prawosławnej Akademii w Ostrogu. Autor analizuje też szerzej religijną postawę magnata, w tym jego stosunek do innych wyznań chrześcijańskich i religii.

Rozdział ósmy został poświęcony kluczowemu zagadnieniu, mianowicie stosunkowi Konstantego W. Ostrogskiego do unii z Kościołem rzymskokatolickim. W latach 1584–1585 zaangażował się on w intensywne kontakty z papiestwem i jego wysłannikami w Rzeczypospolitej. Jeszcze w początkach lat 90. XVI w. popierał ideę jedności prawosławia z Kościołem rzymskim, jednak ostatecznie stanął na czele opozycji przeciw unii brzeskiej (1595/96). Ta działalność przyniosła dalekosiężne skutki i bez wątpienia stała się najważniejszą rolą w jego życiu.

W kolejnym rozdziale przedstawiono etapy budowy imperium majątkowego przez Konstantego W. Ostrogskiego. Już w końcu lat 70. XVI w. stał się on bowiem najbogatszym magnatem w Rzeczypospolitej. Omówiono też niektóre charakterystyczne rysy gospodarki w jego dobrach.

Rozdział dziesiąty prezentuje kilka zagadnień. Najpierw opisano główne rezydencje Ostrogskiego w Dubnie, a potem w Ostrogu. Dalej ukazano najważniejszych urzędników, czołowych klientów, a także głównych przyjaciół i wrogów magnata. Przyjrzano się najważniejszym i najbardziej charakterystycznym cechom jego charakteru, ponadto opisano jego relacje z najbliższymi krewnymi.

Wreszcie w rozdziale jedenastym przedstawiono szeroką działalność polityczną Konstantego W. Ostrogskiego w okresie panowania Zygmunta III. Uwzględniono m.in. kwestię jego relacji z Kozaczyzną zaporoską. Przedstawiono problem zaangażowania magnata w obronę ziem ukraińskich przed najazdami tatarskimi, czy jego stosunek do Dymitra Samozwańca i Moskwy.

Monografia zawiera materiał ilustracyjny oraz aneks z wyszczególnieniem kompleksów majątkowych należących do Konstantego W. Ostrogskiego. Do wydania drukowanego dodano jeszcze mapy przedstawiające rozmieszczenie majątków magnata na Wołyniu i w całej Rzeczypospolitej.

Link do publikacji (wolny dostęp!) w komentarzu.

08/07/2024

„Język polski w systemie edukacji Montessori na etapie wczesnoszkolnym”
Autor: Maciej Futyma

W literaturze przedmiotu brakuje pozycji obejmującej problematykę związaną z dydaktyką języka polskiego w szkołach montessoriańskich na gruncie edukacji wczesnoszkolnej w polskim systemie edukacyjnym. Prezentowana praca stanowi propozycję ujęcia najważniejszych zagadnień z tego zakresu. W książce przedstawiono zasady uczenia się (uczenia się, a nie naucza- nia) przez dzieci języka polskiego w edukacji wczesnoszkolnej wraz z materiałami rozwojowymi, sposobami dokonywania prezentacji oraz stosowaniem kart pracy.
Utworzone i opisane tu pomoce wdrożono do użytku w Niepublicznej Szkole Podstawowej Montessori w Toruniu, gdzie zostały one dostatecznie przetestowane w drodze kilku lat obserwacji. Niech służą dzięki tej publikacji w edukacji językowej dziecka i stanowią inspirację do tworzenia kolejnych materiałów. Wydaje się, że po ponad stu latach od otworzenia pierwszej placówki przez Marię Montessori nadszedł już czas na upowszechnianie innego - niż system klasowo-lekcyjny - systemu edukacyjnego w Polsce. Bez powszechnego dzielenia się tą wiedzą zmiana w naszym systemie edukacyjnym będzie niemożliwa.

Oddając tę pozycję w ręce nauczycieli, osób prowadzących szkoły montessoriańskie, autor pragnie podzielić się rozwiązaniami, które dowodzą, że rdzenny system Montessori we współczesnych czasach również działa i jest bardzo efektywny. Warunkiem jest jednak stosowanie się do wskazówek Marii Montessori, obserwowanie i podążanie za dzieckiem i jego potrzebami.

Zapraszamy do zakupu: https://wydawnictwo.umk.pl/produkt/jezyk-polski-w-system ie-edukacji-montessori-na-etapie-wczesnoszkolnym

02/07/2024

W NOWYM NUMERZE "artPAPIERU"

Patryk Szaj pisze o "Uspołecznianiu antropocenu" Ewy Bińczyk (Wydawnictwo Naukowe UMK):

https://artpapier.com/index.php?page=artykul&wydanie=489&artykul=9877&kat=15

26/06/2024

Jedna z książek Gościni najbliższego spotkania w - Doktor Moniki Kwiecińskiej-Zdrenki, opublikowana przez Wydawnictwo Naukowe UMK (Toruń 2004).

Więcej o książce: link w komentarzu.

Spotkanie: Edukacja obywatelska w czasach sztucznej inteligencji w środę, 26 czerwca br. o godzinie 20.00.

25/06/2024

„Z genealogii medialności. Pismo o presemiotyce”

seria: Polityka w kulturze
autor: Jan P. Hudzik

„Z wewnętrznego rozdarcia pomiędzy tym co powszechne i indywidualne, konieczne i zmienne rodzi się komunikacja, której celem jest pojednanie pozwalające wydobyć to, co przedpojęciowe. […] Tyle że proces komunikacji wymaga środków pośredniczących, wymaga mediacji […] Gdzie zatem miejsce na bezpośredniość
i obietnicę prawdy o bycie? Nadzieje te pokładamy w presemiotyce, której ślady tropimy od początków kształtowania się ludzkiej kultury. […] Bo o cóż innego chodzi uczestnikom komunikacji, jak
o osiągnięcie poczucia skomunikowania a ono zostaje powołane do istnienia
w przestrzeni między mną, tobą
i światem tworząc jedno. Presemiotyka stanowi zatem cenne dopełnienie
w rozumieniu tego, czym jest komunikacja oraz tego, jak jest ona możliwa, niezależnie od ostatecznie niejasnego statusu ontologicznego bezpośredniości. Bo zaczynamy rozumieć, że kiedy chcemy w pełni odsłonić istotę komunikacji musimy ujmować ją całościowo, jak mowę dopełnia cisza, znaczenie obrazu towarzyszące mu passpartout, tak konieczne dla komunikacji zmediowanie musi być uzupełniane o co najmniej wyobrażone poczucie jedności
w bezpośredniości”.

(Fragment recenzji)

25/06/2024

Zachęcamy do wysłuchania rozmowy z Martą Michalską autorką: "Dźwięki, ludzie i nasłuchiwanie miasta. Wybrane elementy fonosfery Warszawy na przełomie XIX i XX wieku". Książka powstała w serii Monografii Fundacji na rzecz Nauki Polskiej.

Tubalne nawoływania handlarzy czy kościarek, donośnie odgłosy fortepianów i katarynek – to tylko wybrane dźwięki, które można było usłyszeć na ulicach Warsza...

24/06/2024

„Wspomnienia o życiu codziennym Torunian w okresie stanu wojennego”

autor: Jan Głuchowski

Książka ta jest oparta na faktach, które autor spisywał prawie każdego dnia od 13 grudnia 1981 do 31 grudnia 1982 roku, aby ocalić je od zapomnienia. Jego zamysłem było utrwalenie w tym trudnym okresie wyłącznie toruńskiego życia codziennego na przykładzie nie tylko swoim, lecz także znajomych i przyjaciół.

Stan wojenny wprowadzono dekretem Rady Państwa w momencie zapaści gospodarczej. Na rynku brakowało podstawowych artykułów żywnościowych – reglamentowano je
w ramach systemu kartkowego. Nie było opału, odzieży i butów, lekarstw, środków higienicznych, a nawet papieru toaletowego. Przed sklepami ustawiały się długie i niekończące się kolejki.

Zaskoczenie opozycji było całkowite.
W całej Polsce aresztowano przywódców i działaczy na czele z Lechem Wałęsą. Tysiące ludzi zostało internowanych lub osadzonych w więzieniach. Reżimowe gazety, radio i telewizja afirmowały ten stan rzeczy. W rezultacie jedynym wiarygodnym źródłem wiadomości było radio Wolna Europa, a miejscem spotkań stał się kościół, w którym szczególną popularnością cieszyły się msze za Ojczyznę.

Opór i obywatelskie nieposłuszeństwo wyrażały się napisami na murach, rozrzucaniem ulotek, kolportowaniem podziemnej prasy, spacerami podczas nadawania oficjalnego Dziennika Telewizyjnego o godzinie 19.30 lub zapalaniem świeczek w oknach
w wyznaczone ważne rocznice.

Zapraszamy do zakupu:
https://wydawnictwo.umk.pl/produkt/wspomnienia-o-zyciu-codziennym-torunian-w-okresie-stanu-wojennego

24/06/2024

🪨 🙏 🌳

✍ Książka Pawła Szczepanika nie jest może książką popularyzatorską, ale postanowiłem włączyć ją w szereg omawianych ostatnio na tych łamach publikacji dotyczących mitologii Słowian. Uczyniłem tak, ponieważ uważam, że nawet niespecjaliści odniosą niekłamaną przyjemność i korzyść z jej przeczytania.

🧐 By zapoznać się z pełnym tekstem recenzji Michała Wasilewskiego, który analizuje pracę Pawła Szczepanika pt. „Rzeczywistość mityczna Słowian północno-zachodnich i jej materialne wyobrażenia. Studium z zakresu etnoarcheologii religii” (Wydawnictwo Naukowe UMK), zerknijcie do komentarza pod postem ⤵️

21/06/2024

„Egodokumenty – samoświadectwa – egodokumentalność. Teoria i praktyka”

redaktorzy: Stanisław Roszak, Wojciech Piasek, Hadrian Ciechanowski, Waldemar Chorążyczewski

Prezentowany tom stanowi pokłosie rozważań teoretycznych oraz prowadzonych badań, które zaprezentowane zostały podczas
I Toruńskiego Sympozjum Naukowego „Egodokumenty – samoświadectwa – teksty autobiograficzne. Praktyka
i teoria”. Znajdują się w nim 24 teksty – owoc autorefleksji badaczy podejmujących analizy człowieka jednostkowego oraz refleksji teoretycznej dotyczącej samych badań, jak i ich podstawy – egodokumentu. Owa autorefleksja, mniej lub bardziej rozbudowana, czy też refleksja teoretyczna podejmowana jest na „twardym gruncie”. Powiązana jest
z prezentacją konkretnego fragmentu dziejów czy też problemami badawczymi różnych dyscyplin, z których wywodzą się ich autorzy.

Zapraszamy do zakupu:
https://wydawnictwo.umk.pl/produkt/egodokumenty-samoswiadectwa-egodokumentalnosc-teoria-i-praktyka

20/06/2024

Ukazał się tom "Egodokumenty – samoświadectwa – egodokumentalność. Teoria i praktyka", którego redaktorami są Stanisław Roszak, Wojciech Piasek, Hadrian Ciechanowski, Waldemar Chorążyczewski.

Publikacja jest pokłosiem konferencji z czerwca 2022 r., w której wzięli udział nasi Koledzy Paweł Kaźmierczak i Radosław Biskup.
Niniejszy tom zawiera tekst ich autorstwa pt. "Diariusz więzienny Pettera Moena z 1944 r.: autor, dzieło, recepcja".

Link do publikacji znajduje się w komentarzu.

20/06/2024

Kilka miesięcy temu zapowiedzieliśmy, że wiosną 2024 światło dzienne ujrzy wznowienie znakomitej oraz jednocześnie niedostępnej monografii śp. prof. Stefana Kwiatkowskiego.

Na stronie Wydawnictwa Naukowego UMK już widnieje zapowiedź
9. tomu serii "Ecclesia Clerusque Temporibus Medii Aevi". Za kilka dni monografia będzie dostępna w sprzedaży.

Trud wznowienia wzięli na swoje barki dr hab. Rafał Simiński (Uniwersytet Szczeciński) oraz dr hab. Radosław Biskup, prof. UMK (przewodniczący rady naukowej serii ECTMA). W pracy zamieszczono obszerne wprowadzenie, dodatkowe materiały kartograficzne, jak również znakomite posłowie prof. Mariana Dygo.

Dziękujemy tym wszystkim, którzy okazali wsparcie dla pomysłu ponownego wydania tej pracy.

20/06/2024

„Kruche jest piękne. Męskości w polskiej prozie emancypacyjnej po 1989 roku„

seria: Monografie Fundacji na rzecz Nauki Polskiej

autor: Przemysław Górecki

Męskość nie istnieje. Zrozum to lub ugrzęźnij w zapamiętałej machinie wytwarzania fałszywych sensów, reprodukowania klisz i bezrefleksyjnego wystawiania recept na źle zdiagnozowane choroby. Męskość to fikcja – również literacka. I jak każda fikcja przekształca elementy świata rzeczywistego, choć tworzy z nich symulakrum, a nawet formuje własną, wyjątkowo opresyjną rzeczywistość.
Jeśli pomnożyć coś, co nie istnieje, nasza rzeczywistość zapełni się mnogością męskości. Czy będą one jeszcze cokolwiek znaczyć?

Opowieść o tym, jak wszystko-i-nic nieznaczącym pojęciem jest męskość, pluralizowana jak niemal wszystko
w świecie, który poradził już sobie
z wygodną iluzją wspólnoty
i uniwersalizmu, można prowadzić na podstawie rozmaitych tekstów kultury.
W tej książce językiem opowieści jest literaturoznawstwo, a bohaterami pokaźne grono tekstów literackich
i pojawiających się na ich stronach postaci.

Kruche jest piękne. Męskości w polskiej prozie emancypacyjnej po 1989 roku to opowieść o tym, jak w ostatnich trzech dekadach rodzima literatura posługiwała się pojęciem męskości oraz jakich pozaliterackich procesów zachodzących w Polsce i świecie było to pokłosiem. Dynamiczny okres najnowszej historii Polski zapoczątkowany przez transformację ustrojową otworzył krajowej literaturze okno, za którym zarysował się całkiem nowy pejzaż przemian kulturowych i granic tego, co męskie i kobiece. Panorama dostępnych nam emocji i doświadczeń rozciąga się po horyzont, jednak z jakichś powodów to nie niebo, a powszechnie przyjęte normy ekspresji przypisanej płciom są limitem. W jaki sposób polska proza najnowsza próbuje odpowiadać na opresyjny charakter norm i konwencji, w które męskość wtłacza jej bohaterów? Niezbędne staje się takie podejście do problemu, w którym refleksji poddawana jest nie jedna męskość, a rozmaite jej formy i dynamiczne relacje zachodzące między nimi. Książka stanowi propozycję takiego właśnie odczytania kilkunastu narracji literackich – projekt lektury, której punktem wyjścia jest odrzucenie przezroczystości rodzajowej towarzyszącej męskości.

Zapraszamy do zakupu:
https://wydawnictwo.umk.pl/produkt/kruche-jest-piekne-meskosci-w-polskiej-prozie-emancypacyjnej-po-1989-roku