31/07/2020
Historia
Badania archeologiczne wykazały, że w epoce mezolitu istniało w Ostrowie obozowisko, a w epoce neolitu otwarta osada. Pierwsze rozpoznanie archeologiczne obszaru Kępy Ostrowskiej przeprowadzone zostało w okresie międzywojennym przez L. Sawickiego i J. Kostrzewskiego. Wynikiem było wydzielenie 25 stanowisk archeologicznych datowanych od mezolitu do neolitu. Dalsze prace badawcze na obszarze Kępy Ostrowskiej prowadzono w 1959 r., w latach 1974 – 1979 oraz okresie 1981-1983[3]. W ich efekcie zarejestrowano liczne stanowiska archeologiczne. Po raz pierwszy wymieniane w 1381, a w 1400 posiadało prawo polskie. Jednego zbrojnego na wypadek wojny mieli dostarczać mieszkańcy osady za czasów panowania krzyżackiego. 7 września 1552 król Zygmunt August nadał nowy przywilej dla Ostrowa: prawo połowu ryb w Jeziorze Ostrowskim i w Bałtyku. W późniejszym czasie Ostrowo było wsią starościańską, a po rozbiorze Polski od 1772 w rękach rządu pruskiego. Miało wtedy powierzchnię 10,5 włóki. W pierwszej połowie XIX wieku przeszło na własność 3 czynszowników[4].
Z dniem 01.01.2015 samorząd Władysławowa utworzył jednostkę pomocniczą – sołectwo „Ostrowo”[5]. Sołectwo Ostrowo ma największą spośród jednostek pomocniczych Władysławowa powierzchnię i wynosi ona 1025,3 ha[6].
Przy drodze wojewódzkiej 215 znajdują się dwa kąpieliska nadmorskie[7]. W 2012 kąpielisko Ostrowo (wejście nr 35) spełniało wytyczne wymogi jakościowe dla wody w kąpielisku Unii Europejskiej