Opiekunem Koła jest dr inż. Koło Naukowe „Górotwór” powstało w 1965 roku przy Instytucie Geomechaniki Górniczej. Jego pierwszym opiekunem był dr inż. Tadeusz Ozog, następnie mgr inż. Edward Stewarski i mgr inż. Tadeusz Mikoś. W 1968 roku opiekę nad kołem na prawie 20 lat, do 1987 roku, przejął dr inż. Stefan Jóźkiewicz, w czym od 1972 roku pomagał mu „świeżo upieczony” absolwent Wydziału mgr inż.
Andrzej Szumiński. W październiku 1968 roku, wpisując się do nowo założonej kroniki Koła Naukowego „Górotwór”, prof. Henryk Filcek napisał:
„Rozpoznawanie zjawisk zachodzących w otaczającym nas świecie i praw nimi rządzących jest nieodzownym warunkiem wstępnym wszelkiego postępu, a więc i postępu w technice. (…)
Kogo za młodu ogarnie szlachetna pasja pracy naukowo-badawczej, ten ma większe szanse niż ktokolwiek inny stać się pożytecznym dla społeczeństwa, a równocześnie zaznać szczęścia, osobistej satysfakcji i sukcesu.”
Zgodnie ze słowami profesora, w wir szlachetnej pasji pracy naukowej wciągniętych zostały setki studentów Wydziału Górniczego, którzy brali udział w sesjach naukowych, seminariach, wycieczkach, wyprawach i obozach naukowych. Do 1987 roku studenci Geomechaniki odwiedzili m. in.:
* Kopalnie Węgla Kamiennego „Lenin”, „Milowice-Czeladź”, „Janina”;
* Zakłady Górnicze „Konrad”, „Trzebionka”;
* Kopalnię Soli „Kłodawa”;
* Kopanie Węgla Brunatnego „Turoszów” i „Bełachtów”
Wzięli udział w kilku obozach naukowo-wypoczynkowych ( w Wiśle, Bodzentynie, Krasnymstawie, Krośnie, Szklarskiej Porębie, Zawoji, Opatowie, Zakopanem, a także… w Jugosławii). Efektem pobytów naszych studentów na obozach były prace naukowe, które następnie przekazywane były władzom miasta. Studenci Koła Naukowego „Górotwór” wykonali m.in.
1. Inwentaryzacja wyrobisk podziemnych dzielnicy staromiejskiej w Krasnymstawie (1975)
2. Inwentaryzacja wyrobisk podziemnych na obszarze dzielnicy staromiejskiej w Krośnie (1976)
3. Inwentaryzacja wyrobisk podziemnych na obszarze Starego Miasta w Bodzentynie (1982)
Kolejnym opiekunem Koła Naukowego „Górotwór” w latach 19871996 był
dr inż. Ryszard Wosz. Niestety, zmiany ustrojowe i przekształcenia w branży górniczej, która do końca lat osiemdziesiątych finansowo pomagała młodym naukowcom, sprawiły, że w latach 80-tych przestały być organizowane obozy naukowe i ograniczono wielodniowe wyjazdy do zakładów górniczych. Nowa era w dziejach zaczyna się w październiku 1996 roku, kiedy to mgr inż. Wojciech T. Toś i mgr inż. Marek Cała zaczęli działalność Koła, nie tylko dla studentów specjalności Geotechniki Górniczej, ale także dla nowego kierunku na Wydziale Górniczym – Budownictwo. Dzięki pomocy macierzystej Katedry i Wydziału reaktywowano kilkudniowe wyprawy naukowe oraz aktywnie włączono się w uczestnictwo w sesjach naukowych, przede wszystkim w studencką sesję organizowaną cyklicznie w grudniu z okazji Święta Górników. W 1997 roku opiekę nad kołem za mgr inż. Wojciecha Tosia przejął
mgr inż. Piotr Małkowski, natomiast w roku 2003 za dr inż. Marka Całę opiekę nad kołem objął mgr inż. W roku 2004 koło zmieniło swoją nazwę, aby lepiej dostosować się do profilu nauczania Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii. Koło Naukowe „Geoinżynierii”, bo tak się teraz nazywa, to dziś ok. 30 członków. W przeważającej większości są to studenci Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii, różnych specjalności, uczestniczący w wyjazdach naukowych i naukowo-turystycznych, biorących udział w sesjach naukowych (również wspólnie ze studentami z pionu hutniczego) oraz uczęszczający na kursy komputerowe.