Akasza Agnieszka

06/09/2024

😸

05/09/2024

❤️

OFIAROWANIE🫂

Bardzo mocny tekst, który swego czasu niesamowicie mnie poruszył.
Tarocistka Doria

"- Kto ostatni w kolejce do ofiarowania?
- Ja, mam numerek 852, a pani?
- Mam 853. Długo się czeka?
- Nie, szybko idzie. A pani w imię czego składa ofiarę?
- W imię miłości, a pani?
- Ja dla dzieci, wszystko bym za nie oddała…
- A co pani składa w ofierze?
- Swoje życie osobiste. Wszystko dla dzieci. Ze wszystkiego rezygnuję. Z nikim się nie spotykam, wszystkiego w domu muszę dopilnować. Nic sobie nie kupuję, nigdzie nie chodzę. Rzuciłam dobrą pracę, żeby być bliżej domu, teraz sprzątam w przedszkolu, żeby osobiście dzieci doglądać. Nic dla siebie nie chcę.
- Rozumiem panią. A ja składam swoje uczucia w ofierze. Wie pani, z mężem mi się dawno nie układa… ma inną. Mąż nie chce odejść pierwszy, mówi, że się przyzwyczaił do mnie. Ja też nie potrafię odejść – żal mi go… I tak sobie trwamy… O! Pani numerek się świeci! Boję się, co będzie jak nie przyjmą mojej ofiary?
853 zwija się w kłębek i czeka na swoją kolej. 852 długo nie wychodzi, w końcu drzwi do gabinetu się otwierają i 852 stoi oszołomiona.
- No i co? Co pani powiedzieli? Przyjęli ofiarę?
- Nie... Powiedzieli, że okres próbny. Kazali jeszcze się zastanowić.
- Jak to??? Dlaczego???
- Pani kochana, oni mnie spytali czy przemyślałam wszystko, bo to przecież nieodwracalne. Powiedziałam im, że dzieci jak dorosną to docenią, co matka dla nich poświęciła. A oni mi film pokazali. O mnie, o mojej przyszłości. Jak córka za mąż wyszła i się wyprowadziła do innego miasta, a syn dzwoni tylko raz w miesiącu. Ja go w tym filmie pytam dlaczego, a on mówi, żebym się do jego życia nie wtrącała i zajęła sobą. A jak mam się sobą zająć, kiedy się nigdy sobą nie zajmowałam, nie umiem!
- No to teraz ja idę… 853 się świeci…
- Dzień dobry pani. Proszę usiąść. Co pani nam przyniosła?
- Uczucia…
- Rozumiem… Proszę pokazać.
- Niech pan patrzy, niewiele tego, ale świeżutkie, nienoszone, pół roku mają dopiero…
- Co pani chce w zamian?
- Ocalić rodzinę.
- Czyją? Pani? A co tam jest do ocalenia?
- Mąż ma kochankę, dawno.
- A pani?
- Ja od pół roku mam kogoś…
- Te uczucia, co pani przyniosła, to do tego nowego?
- Tak. Żeby tylko ocalić rodzinę.
- Jaką rodzinę? Przecież sama pani mówi, że mąż ma inną kobietę, a pani innego mężczyznę, gdzie tu rodzina?
- Ale rozwodu nie było! Wciąż jesteśmy małżeństwem!
- I to pani odpowiada?
- Nie!
- Ale wymienić na nowy związek pani nie chce?
- Nie… to nie są jakieś wielkie uczucia…
- No to skoro pani ich nie szkoda, to poproszę, może pani złożyć ofiarę.
- Ale słyszałam, że film jakiś pokazujecie, o przyszłości… Dlaczego ja nie mogę obejrzeć?
- Różne tu filmy pokazujemy. Jednym o przyszłości, a innym o przeszłości… A pani pokażemy o teraźniejszości. Włączam proszę patrzeć.
- To ja??? Masakra, jak ja wyglądam??? To kłamstwo!!! Przecież dbam o siebie!
- Cóż, pani stan ducha przekłada się na wygląd.
- Ale jak to??? Przygarbiona jakaś jestem, usta zacięte, oczy mętne, włosy oklapnięte…
- Tak wyglądają ludzie kiedy ich dusza płacze…
- A co to za chłopiec? Taki słodki… O, tuli się do mnie!
- Nie poznaje pani? To pani mąż, w pani projekcji.
- Mąż??? Bzdura!!! Mąż jest dorosłym człowiekiem!
- A w głębi duszy jest małym chłopcem. I tuli się do mamusi…
- Ale tak mi wpojono w dzieciństwie, że kobieta musi być silniejsza, mądrzejsza, bardziej stanowcza. Że musi wspierać męża.
- No i tak pani ma: silna, mądra, stanowcza mamusia kieruje swoim chłopcem-mężem. I przytuli i nakrzyczy, ukarze i wybaczy, pożałuje i nakarmi.
- Ale przecież nie jestem mamusią tylko żoną! A on ma kochankę! Lata do niej, a potem wraca, a ja go i tak kocham!
- Oczywiście, ma się rozumieć, chłopiec się bawi w piaskownicy i wraca do domu, do ukochanej mamusi. Popłacze trochę w fartuch, pokaja się… Dobra, koniec oglądania. Będziemy finalizować. Składa pani miłość w ofierze czy nie?
- A przyszłość? Nie pokazaliście mi przyszłości!
- Bo jej pani nie ma. Przy takiej teraźniejszości pani chłopiec ucieknie, jak nie do innej kobiety, to w chorobę. Albo w ogóle – donikąd. Znajdzie sobie sposób wyrwania się spod mamusinej spódnicy. Przecież sam ma ochotę dorosnąć…
- To co mam robić? Dla kogo będę się ofiarowywać?
- To już pani powinna lepiej od nas wiedzieć. Podoba się pani rola mamusi widocznie. Bardziej, niż żony. Mamusie też bywają kochane. No to jak? Będzie pani składać ofiarę? W imię ocalenia tego co jest i żeby pani mąż pozostał synkiem?
- Nie, nie wiem, nie jestem gotowa… muszę pomyśleć…
- Dajemy czas na myślenie.
- A co ja mam zrobić, żeby mąż… no… tego… wydoroślał?
- Przestać być mamusią. Odwrócić się twarzą do siebie i nauczyć się być Kobietą. Atrakcyjną, tajemniczą, zajmującą, pożądaną. Taką, której ma się ochotę podarować kwiaty i śpiewać serenady pod oknem, a nie płakać na ciepłej miękkiej piersi.
- Pomoże?
- Z reguły pomaga. Ale tylko pod warunkiem, że się pani zdecyduje być Kobietą. Jakby co – proszę przyjść. Uczucia ma pani piękne, z przyjemnością je weźmiemy. Wie pani ile osób marzy o takich uczuciach? Jak się pani zdecyduje je ofiarować – zapraszamy!
- Pomyślę…
853 wychodzi w zamyśleniu z gabinetu, tuląc do piersi swoje uczucia. 854 umierając z niepokoju podnosi się z krzesła i zmierza w kierunku otwartych drzwi.
- Gotów jestem ofiarować swoje potrzeby, żeby tylko mamusia była zadowolona…,- szepcze 854.
Drzwi się zamykają. W poczekalni siedzą ludzie tuląc swoje marzenia, talenty, cele, plany, karierę, możliwości – wszystko to, co postanowili złożyć w ofierze…"

Na motywach opowiadania Iriny Sieminoj. Przekład I.Z.

05/09/2024

😹

05/09/2024

❤️

05/09/2024

05/09/2024

😆

04/09/2024

❤️

Każda decyzja, którą podejmujemy, niesie ze sobą określone konsekwencje, jest przysłowiowa akcja i reakcja, przyczyna i skutek, więc zawsze dostajemy to, co sami zasialiśmy. Jeżeli mataczymy, kłamiemy, robimy komuś pod górkę, to wcześniej czy później w najmniej spodziewanym momencie swojego życia poniesiemy tego skutki. Jeżeli ciągle z czymś walczymy, pamiętajmy, że jest to broń dwusieczna, którą również możemy dostać po uszach.

Tak samo nasze zachowanie względem innych, jeżeli nie ma w Nas moralności, uczciwości, szczerości, jeżeli ciągle bazujemy na wszelkiego rodzaju nieuczciwych praktykach byle by nie ponieść konsekwencji swoich działań, to również życie poprowadzi Nas w taki sposób, że będziemy mogli poczuć się jak osoby, które krzywdziliśmy na swojej drodze.

Poznamy obie strony tego medalu, niejednokrotnie po takim doświadczeniu, gdy wraca do nas to, co wysłaliśmy, nagle wszystko staje się jasne i zaczynamy czuć, rozumieć, dlaczego spotkało Nas dane zdarzenie, nieraz potrzebujemy kilka razy sprawdzić ten proces, każdy według własnego uznania, jednak za którymś razem układamy dany obrazek do końca, zamykając za sobą drzwi i przy podobnej sytuacji w przyszłości, uśmiechamy się i machamy ręką.

Sam niejednokrotnie przekonałem się o tym w przeszłości, ciągle biegając z szabelką, walcząc na różnych frontach, za każdym razem, gdy moje ego poczuło się urażone, nie warto brać wszystkiego o siebie, nie wszystko wymaga reakcji, niektóre sytuacje, wykruszają się same, bez naszego udziału. Tylko tak możesz dać sobie prawdziwą wolność, dzięki której poczujesz wewnętrzny spokój, na który zasługuje każdy.

W momencie, gdy zrozumiemy w końcu, że to, co wysyłamy - wraca, zaczynamy „zasiewać” wszystko to, czego życzymy sobie, oraz traktujemy innych, tak jak sami chcielibyśmy być traktowani. Jest to swojego rodzaju punkt zwrotny, niejednokrotnie doświadczyłem faktu, że gdy ktoś zaczynał wciągać mnie np. swoją burzę, to zachowując spokój i dystans, nawet na niebie ów człowieka pojawiało się słońce i zmieniał swoje nastawienie.

Tak samo jest z myślami, obawami, strachami, co siejemy to zbieramy, dlatego warto dbać o to, nad czym dumamy, jakie warianty swojej rzeczywistości puszczamy w eter.

Skupiając się na pozytywnych aspektach swojego życia, będziesz odkrywał i doświadczał coraz więcej sytuacji, na których się skupiasz, które zasilasz.


Wszystko zależy od Ciebie, od tego, co czujesz, myślisz.
Uwierz w siebie.

💫💜💫Nowy e-book w ofercie💫💜💫
💟 e-booki :

https://uwierzwsiebie1111.v.1cart.eu/pl/offer
💟 Wsparcie:
https://buycoffee.to/uwierzwsiebie1111

💚💜💫💚💜

04/09/2024

❤️

Puść kontrolę.

Usilnie chcemy mieć nad wszystkim kontrolę i skupiamy ciągle swoją uwagę na tym, aby mieć możliwość kontrolowania siebie, zdarzeń, emocji ogólnie ujmując swojego życia. Nadmierna kontrola prowadzi do ciągłego niepokoju w sobie, która tylko pozornie daje poczucie bezpieczeństwa. Nie jesteś w stanie wszystkiego kontrolować a wydarzenia często przyjmują całkiem inny obrót niż zakładałeś, a wtedy rodzi się rozczarowanie. To samo się ma do innych ludzi, możesz próbować kontrolować, wpływać na innych na różne sposoby, ale tak na prawdę niewiele Ci to da. Aby oczyścić swoją głowę potrzeba puszczenia kontroli oraz zaufania życiu. W momencie, gdy odpuszczasz kontrolę stajesz się od razu lekki i płyniesz przez życie ze spokojem. Zaufaj sobie i temu co przynosi Ci życie.

Moc Tkwi w Tobie ❤️

03/09/2024

❤️

"Nawet złamani jesteśmy dziełem sztuki we właściwych oczach". 👁️

02/09/2024

❤️

KARANIE CISZĄ.

Cisza po kłótni może WYDAWAĆ SIĘ dobrym rozwiązaniem, zwłaszcza gdy czujemy się zranieni lub zraniliśmy partnera. Często myślimy, że czas leczy rany, ale niestety, cisza może tylko POGORSZYĆ sytuację. Nie rozmawiając o problemie, nie rozwiązujemy go, a wręcz przeciwnie niszczymy dobre zdanie, które partner miał na nasz temat.

Karanie ciszą jest uznawane za okrutny i wyrafinowany rodzaj przemocy psychicznej, ponieważ ma wiele negatywnych skutków dla ofiary. Osoba, która jest karana ciszą, może zacząć czuć się odrzucona i zaniedbana, a to prowadzi do jeszcze większych problemów w relacji. Karanie ciszą godzi w poczucie własnej wartości człowieka, co jest bardziej bolesne niż jawna złość czy niechęć. Dni ciszy obniżają samoocenę, pewność siebie i sprawiają, że ofiara czuje się poniżona.

(...) Ważne jest, aby po kłótni nie trzymać w sobie emocji i nie ignorować konfliktu. Zamiast tego, powinniśmy starać się rozmawiać i szukać sposobów na zażegnanie sporu. Oczywiście takie podejście może wymagać dużo wysiłku i czasu, ale pozwoli to na lepsze zrozumienie potrzeb i pragnień bliskiej nam osoby, a także na znalezienie sposobu na osiągnięcie wspólnego porozumienia.
Reasumując, karanie partnera ciszą po kłótniach NIE JEST dobrym sposobem na rozwiązanie problemów w związku. Należy zamiast tego starać się porozmawiać, gdy tylko opadną niepotrzebne emocje i znaleźć sposoby, kompromisy na rozwiązanie problemów. Zgoda buduje, a niezgoda rujnuje. Warto mieć to na uwadze. Rozmowa i wzajemne zrozumienie są kluczowe dla utrzymania zdrowego i szczęśliwego związku.

Jeśli jesteś w relacji, gdzie kara się Ciebie ciszą, nie zwlekaj, działać trzeba jak najszybciej. Walcz o swoje prawo do szacunku i szczęścia. Nie pozwól, aby ktoś inny kierował Twoim życiem i manipulował Twoimi emocjami. Pamiętaj, że jesteś wyjątkową i wartościową osobą i nikt nie ma prawa Cię tak traktować - w sposób niedojrzały, destruktywny i toksyczny!

- Kobus - z fragment z mojej NOWEJ książki To (nie)miłość - poradnika o trudnych związkach, bolesnych rozstaniach i składaniu złamanego serca!❤️‍🔥

Link w komentarzu👇

02/09/2024

❤️

Następnym razem, gdy się zakochasz, życzę Ci, aby miłość nigdy więcej nie przyniosła Ci bólu. Niech to będzie uczucie, które rozświetli Twoje serce i wypełni je prawdziwym szczęściem. Mam nadzieję, że ta miłość nie pozwoli Ci spędzać bezsennych nocy, kwestionując swoją wartość.

Łatwo jest znaleźć kogoś, kto Cię pragnie, ale odnalezienie osoby, która ma do Ciebie dobre intencje i szczere uczucia, to prawdziwa rzadkość.

Dlatego życzę Ci, abyś spotkała kogoś, kto przeniesie góry, by pokazać, jak bardzo Cię kocha. Kogoś, kto nigdy się Tobą nie znudzi. Kogoś, kto zawsze Cię zrozumie i zrobi wszystko, abyś czuła się wartościowa. Kogoś, kto potrafi kochać Cię dobrze, kto zasługuje na Twoje zaufanie, kto nigdy Cię nie okłamie ani nie złamie Twojego serca. Kogoś, kto dostrzega Twoją wartość, zwłaszcza w te dni, gdy sama masz z tym problem.

Mam nadzieję, że spotkasz osobę, która będzie bała się stracić kogoś tak wyjątkowego, jak Ty. I co najważniejsze, życzę Ci miłości, która zawsze zdecyduje się zostać przy Tobie.

Nie trudno Cię kochać. Pamiętaj o tym zawsze.
Jesteś wystarczająca dokładnie taka, jaka jesteś.

Obowiązki Uczuć