Raven - Instytut Studiów Kulturowych

05/08/2024

Bardzo dziękujemy Kronika za niespodziewaną przesyłkę 🎁 I polecamy serdecznie tę publikację będąca podsumowaniem projektu "Krzycz, siostro, krzycz".

31/07/2024

Często pytacie, od jakiej książki zacząć czytać Marion Woodman. Odpowiedź nie jest łatwa, ponieważ teoria Woodman zakrzywia się, zakręca spiralnie, zatacza okręgi i coś, co wydaje się niejasne przy jednym tytule, wyjaśnia się przy innym. Woodman sama nazwała swój styl pisarski „żabimi spójnikami”, co idealnie odzwierciedla tok jej myślenia. Dlatego ciężko nam napisać, od czego konkretnie zacząć, ponieważ tak jak koło, cykl, krąg spirali – nie ma zdefiniowanego początku czy końca.

Możemy jedynie spróbować podpowiedzieć Wam tematycznie i spłaszczając:

✨ „Uzależnienie od doskonałości” dotyka zaburzeń odżywiania i problemów z perfekcjonizmem;
✨ „Wyniszczony oblubieniec” obejmuje (między innymi) relacje uczuciowe – małżeńskie, partnerskie itp.;
✨ „Ciężarna dziewica” zaś dotyczy szeroko rozumianego „rozwoju kobiety”.

Jeśli więc macie ochotę wyruszyć w tę podróż i poznać poetycką i pełną znaczeń myśl Marion Woodman - po prostu wybierzcie tę, która na tę chwilę przemawia do Was najbardziej. A później sięgnijcie po kolejną 🦋

29/07/2024

🦋 „Ciężarna dziewica. Proces psychologicznej transformacji" Marion Woodman jest już dostępna w naszym sklepie internetowym!

🛒 https://sklepraven.edu.pl/pl/p/Marion-Woodman-Ciezarna-dziewica/66

➡ Przy zakupie w sklepie internetowym wprowadziliśmy możliwość wyboru odbioru osobistego w naszym biurze w Czeladzi. Uwaga: nie prowadzimy sprzedaży na miejscu - możliwy jest tylko odbiór wcześniej zamówionych książek.

💬 Tak o „Ciężarnej dziewicy" pisze Marta Niedźwiecka, psycholożka, autorka popularnego podcastu i książki Niedzwiecka o Zmierzchu :

„Z mojej perspektywy to najważniejsza książka w dorobku Marion Woodman. Pierwszy kontakt z nią porządkował mój kiełkujący proces stawania się sobą, a ta edycja sprzęgła się z bardzo znaczącym jego etapem. Cenię ją więc bardzo, ale także jestem pewna, że to jedna z najgłębszych opowieści o kobiecości na jaką trafiłam. To jest książka dla tych, którx rozumieją już, że nie ma porażki poza tą, która jest zdradą własnego procesu. Niebagatelne znaczenie ma jakość tłumaczenia, która pomaga pojąć metaforyczny i niedosłowny język opowieści".

26/07/2024

🎊🎉🎂
Podobno gdy umarł, piorun przeciął na pół jego ulubione drzewo, pod którym zazwyczaj odpoczywał... Goście, którzy go odwiedzali, z powodu mało eleganckiego stroju czasem mylili go z ogrodnikiem, a matka mawiała, że wyglada „jak gamoń”. James Hillman natomiast wspomina: „Był więcej niż średniego wzrostu, miał silny szkielet, sugerujący wiejskie pochodzenia i raczej ciężki chód. Tę mocną formę wzmacniała siła jego spojrzenia”.

Dzisiaj, 26 lipca, Carl Gustav Jung (ur. 26 lipca 1875, zm. 6 czerwca 1961) obchodziłby swoje 149 urodziny.

Z tej okazji przypominamy Wam tekst Małgorzaty Kalinowskiej pt. "Geniusz, gamoń, ogrodnik – ludzki wymiar C. G. Junga": https://raven.edu.pl/geniusz-gamon-ogrodnik-ludzki-wymiar-c-g-junga/

23/07/2024

Już jest, przyjechała 🥰. W piękny słoneczny dzień! I zdążyła przed jutrzejszymi 🌧

Udało nam się wszystko szybko ogarnąć i jest już w sklepie. Link w komentarzu.

22/07/2024

„Ciężarna dziewica" należy do kanonu literatury poświęconej przemianie psychicznej i procesom dojrzewania wewnętrznego. Choć ukazała się 39 lat temu, to dzięki nowatorskiemu sposobowi łączenia różnych perspektyw pozostaje w awangardzie współczesnej myśli opowiadającej o naturze jedności psychofizycznej. Jest to książka tyleż aktualna, co niezwykle potrzebna w sytuacji wschodzącego renesansu duchowości. Doświadczamy teraz rozpuszczania się starych form, w oczekiwaniu na nowe, niczym w obrazie poczwarki, do którego odwołuje się autorka. Nasz obecny świat, sam w sobie będący w stanie przepoczwarzania, bardzo dziś potrzebuje takiego rozumienia rzeczy. Z charakterystyczną dla siebie przenikliwością opisuje Woodman uniwersalne zjawiska odzyskiwania duchowej pełni poprzez budowanie świadomego połączenia pomiędzy duszą i ciałem. Nowe tłumaczenie autorstwa Małgorzaty Kalinowskiej doskonale oddaje ducha tego tekstu. Jest to bowiem przekład psychoanalityczki przez psychoanalityczkę. Dzięki temu tłumaczka adekwatnie obejmuje przekładaną treść, pozostając w obszarze bezpośredniego doświadczenia wewnętrznego, któremu ta książka jest poświęcona. „Ciężarna dziewica" w nowym przekładzie Małgorzaty Kalinowskiej jest więc lekturą obowiązkową dla osób zainteresowanych głębokim rozumieniem wewnętrznych procesów transformacji.

💬 Tomasz J. Jasiński, psychoanalityk jungowski,
International Association for Analytical Psychology, Zurich

17/07/2024

„Twórczość Marion Woodman wywodzi się z rozwoju osobistego, w którym autorka poszukiwała punktów spotkania i połączeń pomiędzy kulturowo rozdzielonymi wymiarami istnienia. Widoczne jest to w jej pisarskim stylu – nie ma w nim typowego dla współczesności rozdzielenia pomiędzy wymiarami intelektu, ducha, emocji i ciała. W charakterystyczny dla siebie sposób – kolisty i spiralny, a jednocześnie praktyczny i często ironiczny – prowadzi czytelniczki i czytelników przez doświadczenia dobrze im znane, pokazując, jak to, co wydaje się nie do przezwyciężenia, znajduje nowy wymiar w świetle teorii psychologii jungowskiej, literatury i sztuki".

➡ Małgorzata Kalinowska "Marion Woodman - zaplecze rodzinne"

Cały artykuł dostępny jest do przeczytania na naszej stronie: https://raven.edu.pl/marion-woodman-zaplecze-rodzinne/

A w oczekiwaniu na „Ciężarną dziewicę" polecamy pozostałe książki Marion Woodman, które tworzą wspólnie jedną całość, dopełniają się wzajemnie i wzbogacają.

15/07/2024

Opowieści sprzed tysięcy lat mogą być narzędziem do zrozumienia współczesnego świata i ludzkiej psychiki. Sumeryjski mit „Zejście Inanny do świata podziemi” to najstarsza znana opowieść o zstąpieniu bogini do świata podziemnego, która pozostaje niezwykle aktualna i wciąż inspiruje kolejnych twórców. Reinterpretując i aktualizując mit o Inannie, autorzy ci pokazują, że starożytne narracje wciąż mają moc poruszania wyobraźni, inspirowania refleksji i pomagania w zrozumieniu ludzkiej natury oraz złożoności życia. Opowieść ta jest też uniwersalną mapą kobiecej drogi do indywiduacji.

➡️ Olga Tokarczuk „Anna In w grobowcach świata", Wydawnictwo Literackie, Warszawa 2022.

➡️ Daniel Chmielewski „Ja Nina Szubur", Wydawnictwo Komiksowe, Warszawa 2018.

➡️ Olga Tokarczuk „ahat ili. Siostra bogów", Wydawnictwo słowo/obraz terytoria, Warszawa 2024.

➡️ Sylvia Brinton Perera „Zstąpienie do bogini. Ścieżka kobiecej inicjacji", Instytut Studiów Kulturowych Raven, Czeladź 2021.

12/07/2024

Koty pomrukują, że premiera pewnej bardzo wyczekiwanej przez nas wszystkich książki już wkrótce... 🐱🐈🐈‍⬛🐾🐾

10/07/2024

Ja jestem bowiem pierwsza i ostatnia.
Ja jestem uwielbiana i pogardzana.
Ja jestem rozpustna i stateczna.
Ja jestem kobietą i dziewicą.
Ja jestem matką i córką.
Ja jestem jako członki mojej matki […]
Ja jestem jego milczeniem,
Które nie ustaje, i medytacją,
Która jest stale rozważana.
Ja jestem głosem donośnie wołającym
I Logosem o różnych postaciach.
Ja wypowiadam moje imię

Nie jest pewne, kiedy powstał znaleziony w Nag Hammadi koptyjski tekst Bronte (Grzmot) - Umysł doskonały. Według Anne McGuire ani autor, ani data i miejsce powstania tego utworu nie są znane. Odnaleziony tekst koptyjski datuje się na około 350 n.e., oryginał jednak z pewnością powstał dużo wcześniej... Kilka lat temu ukazał się w Polsce, w profesjonalnym i pięknym tłumaczeniu (szczegóły w opisie bibliograficznym) i ukazało się nakładem Wydawnictwo Naukowe Sub Lupa

Bronte. Doskonały Umysł [NHC VI, 2: 13,1–21,32], Dembska A., Charkiewicz
B., Myszor W. (tłum.) [w:] Tajemnice gnozy. VI kodeks biblioteki z Nag
Hammadi – inny niż wszystkie. Tom poświęcony pamięci Profesor Albertyny
Szczudłowskiej-Dembskiej (1934–2013), Sowińska A., Stawiszyński W. (red.),
Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Sub Lupa, 2016, s. 5.

Jego fragment zamieściła Marion Woodman w Ciężarnej Dziewicy, która przyjdzie do nas z drukarni już niebawem. Czekamy! 📖😍

08/07/2024

Ciekawa rozmowa Olgi Tokarczuk z Tomaszem Stawiszyńskim i Leszkiem Kolankiewiczem wokół książki „Odpowiedź Hiobowi" Carla Gustava Junga na Festiwalu Góry Literatury.

05/07/2024

Ursula Wirtz przedstawia w Umieraniu i stawaniu się podejście psychologiczno-duchowe do rozumienia i leczenia traumy. Jest w tym głęboko interdyscyplinarna – jej wielostronne przygotowanie psychologiczne sprawia, że z łatwością posługuje się językami różnych teorii, a jej tekst staje się miejscem ich spotkania i współpracy. Opisując charakter doświadczenia traumatycznego często sięga do języka poezji, mitu i baśni, co sprawia, że jej książka staje się bliska nie tylko czytelnikowi poszukującemu psychoanalitycznego opisu pracy z traumą – każdy może odnaleźć w niej opowieść o własnym doświadczeniu zbyt trudnym, aby wyrazić je słowami.

Przedstawiając perspektywę psychoanalizy jungowskiej Ursula Wirtz sięga do jej podstaw – osobistego doświadczenia i teorii Carla Gustava Junga. Prawdopodobnie nikt przed nią nie dokonał tak głębokiej analizy tego, jak dziecięca trauma Junga odcisnęła się na kształcie jego późniejszej psychologii. Czytelniczki i czytelnicy, którzy znają „Wspomnienia, sny, myśli i Czerwoną Księgę C.G. Junga, znajdą tu pogłębioną interpretację zarówno historii jego życia, jak i analizę symboliki tych książek w kontekście doświadczenia traumatycznego.

Opisując perspektywę duchową i kliniczną w pracy z traumą Ursula Wirtz bazuje na swym bogatym doświadczeniu osobistym i klinicznym. Jej pochodzenie i doświadczenia powojenne oraz późniejsza praca analityczna i superwizyjna z osobami, które doświadczyły wojny i ludobójstwa nadają jej książce głęboki zbiorowy kontekst, tak potrzebny nam współcześnie.

Być może najważniejszy w Umieraniu i stawaniu się jest język książki – podobnie jak Donald Kalsched w Wewnętrznym świecie traumy Ursula Wirtz opisuje pracę ze straumatyzowanymi osobami z czułością, a psychologiczny język, którego używa sam w sobie staje się narzędziem zmieniającym podejście do cierpienia.

03/07/2024

🦋 „Ciężarna dziewica” Marion Woodman w nowym przekładzie Małgorzaty Kalinowskiej jest już w druku. Ostatnie tygodnie były dla całej redakcji Ravena czasem wytężonej pracy skoncentrowanej wokół tej książki. Udało nam się wszystko dopiąć na ostatni guzik i pozostało nam już tylko oczekiwanie. Wiemy też, że czekacie razem z nami i dziękujemy za wszystkie dobre słowa i myśli, którymi się z nami dzieliłyście i dzieliliśce. Bo rozumiemy, jak ważny jest to dla Was tytuł.

Pomyśleliśmy jednak, że być może nie wszyscy z Was wiedzą, co to za książka. Dlatego dziś kilka słów o tym, czego możecie spodziewać się po naszej nowej premierze.

🦋 „Ciężarna dziewica. Proces psychologicznej transformacji” Marion Woodman to wnikliwa wyprawa w kobiecą psychikę. Książka jest gęsta, głęboka i przemieniająca. Wspiera psychologiczną podróż kobiet w kierunku samorealizacji i indywiduacji. Marion Woodman - dzięki połączeniu poezji, literatury, sztuki, mitologii, archetypów, symboli oraz analizy snów i swojego własnego doświadczenia - osiąga wielowymiarowy wgląd w proces kobiecej transformacji psychologicznej. Książka jest opowieścią o trudnej i żmudnej drodze do świadomości. O pokonywaniu uzależnień – od jedzenia, narkotyków, pracy… O mądrości ciała, rytuałach inicjacyjnych, snach. I o związkach oraz poszukiwaniu własnej tożsamości. Jest celebracją kobiecości, zarówno w kobietach, jak i w mężczyznach. To historia o tym, jak sięgnąć po wolność.

🦋 Woodman w „Ciężarnej dziewicy” krok po kroku przedstawia proces, który przypomina przemianę gąsienicy w poczwarkę, a następnie w motyla. Opisuje kolejne etapy życia poczwarki, gdy życie, jakim je znamy, kończy się, a musimy zmierzyć się z samotnością. Przestajemy być osobami, którymi byliśmy dotychczas, a jednocześnie nie wiemy, kim możemy się stać. W takim czasie myślenie sercem może przybliżyć nas do wewnętrznej dziewicy, zawsze otwartej na życie, na nowe możliwości – do naszej własnej prawdy.

28/06/2024

W oczekiwaniu na „Ciężarną dziewicę" fragment wywiadu z Marion Woodman pt. „Mężczyźni są z Ziemi, podobnie jak kobiety", który przeprowadził James Kullander dla magazynu „The Sun". Całość w tłumaczeniu Tomasza J. Jasińskiego dostępna jest w drugim numerze czasopisma „Raven. Psychologia głębi i kultura".

P.S.: Wszystkie nasze czasopisma są dostępne w sprzedaży z rabatem 30%!

24/06/2024

Polecamy Waszej uwadze książkę „Spotkanie z cieniem" pod red. Connie Zweig i Jeremiaha Abramsa.

C.G. Jung, Marie Louise von Franz, James Hillman, Robert Bly, Ken Wilber, M. Scott Peck, Joseph Campbell – to tylko niektórzy spośród autorów rozdziałów zawartych w tym znakomitym kompendium, poświęconym tematyce cienia. Cień to ukryta i zapomniana, mroczna część nas samych; ta, która...

23/06/2024

"W Czarodzieju z krainy Oz Dorotka oraz jej pies Toto wyruszają w niebezpieczną podróż, by wrócić do domu. W przypadku większości mitologicznych wypraw "dom" reprezentuje uniwersalne pragnienie powrotu do naszych początków; symbolizuje Jaźń, duszę, jądro naszej osoby. Dorotka nie ma ojca; projektuje wszystkie nadzieje i oczekiwania, a także całą swoją ufność, na Wielkiego Oza. Kiedy spotyka Stracha Na Wróble, Blaszanego Drwala oraz Lwa, poszukujących kolejno: rozumu, serca oraz odwagi, przekonuje ich, że Wielki Oz pomoże również im. Dorotka zapewnia ich: "Czarodziej wszystko naprawi".
Kiedy Dorotka demaskuje Oza i odkrywa, że jest on jedynie człowiekiem, a nie wszechpotężnym czarownikiem, jego oszustwo wzbudza w niej gniew. Dziewczyna czuje się oburzona faktem, że nie jest on w stanie ich ocalić. Mówi mu: "Gdybyś był naprawdę wielki i straszliwy, dotrzymałbyś obietnicy!". Nazywa go złym człowiekiem, lecz on ją poprawia: "Jestem naprawdę dobrym człowiekiem, ale, muszę to przyznać, bardzo złym Czarodziejem". Oz odgrywa rolę mądrego ojca, pomagając Dorotce i jej towarzyszom zrozumieć, że od samego początku przedmiot swoich poszukiwań mieli ze sobą. Pomimo wad staje się katalizatorem ich rozwoju oraz indywiduacji.
Demaskując ojca i akceptując jego człowieczeństwo, wiele "córek ojców" odbywa podróż przypominającą wędrówkę Dorotki. Polega ona na odarciu mitu z magii i akceptacji rzeczywistego człowieka, wraz z jego wadami oraz darami. Kiedy córka jest dzieckiem, jej obraz ojca jest wyolbrzymiony. Postrzega go niczym Czarodzieja z krainy Oz - wszechwiedzącego, wszechkochającego, wszechpotężnego; z radością opowiada o jego heroicznych dokonaniach każdemu, kto zechce jej słuchać ("Mój tatuś...). Osiągając wiek wczesnej dorosłości, zaczyna jednak odkrywać, że ojciec nie może dać jej serca, odwagi, ani rozumu, którymi miał ją, jak sądziła, obdarzyć. Są to atrybuty, które córka może rozwinąć jedynie we własnym wnętrzu. Podobnie, jak Dorotkę ogarnia ją gniew, kiedy zdaje sobie sprawę, że ojciec nie może jej tego zapewnić. Czyż atrybuty te nie były podstawowym warunkiem ich paktu? Demaskując go poprzez zdjęcie z niego dziecięcych projekcji, córka musi odnaleźć własną wartość i pozwolić mu żyć własnym życiem..."

Fragment książki "Córki ojców" Maureen Murdock
Wydawnictwo Raven - Instytut Studiów Kulturowych

W związku z dzisiejszym świętem bardzo polecam...🙂

20/06/2024

🤩 Dziękujemy Wam za ogromne zainteresowanie naszą wyprzedażą! Dosłownie wymietliście 🧹 połowę naszego magazynu, a nasze kruki 🐦‍⬛ uwijają się w pocie czoła, by wysłać zamówienia na czas. Wykupiliście już prawie wszystkie egzemplarze „Świadomej kobiecości" Marion Woodman, zostało dosłownie kilka sztuk! Inne tytuły również zbliżają się ku końcowi nakładów. Jesteście niesamowici!

Przypominamy, że wyprzedaż kończy się 10 lipca, a ceny nigdy nie będą już niższe 😉 Jak również przypominamy, że w najbliższym czasie nie planujemy dodruków, więc nie warto odkładać zakupów na później ⏰

17/06/2024

Obrazy traumy indywidualnej i zbiorowej, dziecięcej i tej doświadczonej w okresie dorosłym, z perspektywy dwójki wybitnych psychoterapeutów: Ursuli Wirtz i Donalda Kalscheda.

📖 Donald Kalsched, Trauma i dusza, przeł. Małgorzata Kalinowska.
💬 „Być może historie te pozwolą czytelnikowi rozpoznać ulotną, migotliwą rzeczywistość, którą dostrzec możemy w miejscu spotkań pomiędzy światami. Nazywamy to miejsce duszą ludzką".

📖 Ursula Wirtz, Umieranie i stawanie się, przeł. Tomasz Jasiński.
💬 „Mam nadzieję, że tkanina tej książki, utkana przędzami wydobytymi ze świata duchowego, archetypowego i klinicznego, rozjaśni czytelnikowi wielowymiarowy obraz złożoności i ukrytych głębi traumy".

13/06/2024

Marion Woodman w „Wyniszczonym oblubieńcu" otwiera całkowicie nowe pole badań nad psychologicznym wpływem patriarchatu na kobiety i mężczyzn, na kulturę, w jakiej żyjemy, a także na środowisko naturalne. Pokazuje, jak na wiele różnych sposobów spojrzenie kobiety na samą siebie może ulec okaleczeniu na skutek jej relacji z wewnętrznym mężczyzną. Osamotniona, pozbawiona dostępu do własnej duszy, traci zdolność, by zadbać o siebie i o własną prawdę.

Autorka łamie stereotypy dotyczące płci i z właściwą sobie błyskotliwością prowadzi przez skomplikowaną dynamikę w małżeństwach, między ojcami a córkami, a także w relacji w stosunku do samych siebie. Zauważa, że przemysłowa i postindustrialna kultura macho, która napędza zachodnią cywilizację, nie docenia znaczenia uczuć. Na skutek tego kobiety równie często jak mężczyźni odrzucają swoje autentyczne uczucia jako naiwne, nielogiczne i głupie. Doświadczamy więc głębokiej zdrady w samym rdzeniu siebie.

10/06/2024

Prace nad nowym wydaniem "Ciężarnej Dziewicy" Marion Woodman nie ustają. Nowe tłumaczenie Małgorzaty Kalinowskiej .raven jest dopieszczane i wkrótce wyruszy do drukarni. Właśnie kończymy projektować okładkę i chcielibyśmy uchylić dla Was rąbek tajemnicy... Okładka będzie w pięknym kolorze magenta 💕

Jesteście ciekawi grafiki na nowej okładce? Zostawcie ❤️ a my pokażemy Wam efekt końcowy 😉

Oczywiście autorką prac, które ukazują się na okładkach naszej kobiecej serii jest Pani Ewa Kutylak, która nieustannie nas inspiruje 🥰
Pracownia Miedziorytnika

07/06/2024

📣 Wielkimi krokami zbliża się nasza kolejna premiera: „Ciężarna dziewica” Marion Woodman w nowym tłumaczeniu Małgorzaty Kalinowskiej*. Będzie to całkowicie nowe wydanie tego klasycznego tytułu, na który większość z Was czeka z utęsknieniem. I my także nie możemy się już doczekać! Jesteśmy na ostatniej prostej, a tuż za rogiem czekają jeszcze kolejne dwie nowości, w związku z czym potrzebujemy miejsca w naszym magazynie.

Dlatego ogłaszamy:

✨📚 WIELKĄ WYPRZEDAŻ 📚✨

⏰ Tylko do 10 lipca (lub do wyczerpania zapasów) wszystkie nasze książki i czasopisma kupicie w atrakcyjnych cenach!

⚠️ Uwaga: liczba egzemplarzy niektórych tytułów jest mocno ograniczona i w najbliższym czasie nie planujemy kolejnych dodruków, więc jeśli jeszcze brakuje Wam czegoś z naszej kolekcji to teraz jest ten moment!

🛒 Zapraszamy na www.sklepraven.edu.pl

*Małgorzata Kalinowska jest psychoanalityczką i superwizorką jungowską, tłumaczką i autorką tekstów z zakresu psychologii analitycznej i psychoanalizy jungowskiej, współzałożycielką i redaktorką naczelną Instytutu Studiów Kulturowych Raven. Przetłumaczyła na język polski m.in. książki: „Alchemia. Wprowadzenie do symboliki i psychologii” Marie-Louise von Franz, „Oswobodzenie silnej kobiety” Clarissy Pinkoli Estes, „Wewnętrzny świat traumy” i „Trauma i dusza” Donalda Kalscheda, „Uzależnienie od doskonałości” i “Świadoma kobiecość” Marion Woodman.

28/05/2024

Na zakończenie miesiąca związanego z leczeniem matczynej rany warto spojrzeć na temat z jeszcze jednej strony. Męskiej.

Mężczyźni również mają matki. Ta pierwotna relacja z kobietą, która dała im życie, także jest kluczowa i formująca. Bethany Webster w „Odkrywaniu wewnętrznej matki” powtarza, że matczyną ranę noszą w sobie zarówno kobiety, jak i mężczyźni. Swoją książkę pisze jednak z perspektywy kobiety i kieruje ją głównie do kobiet. Natomiast James Hollis w książce „W cieniu Saturna. O leczeniu męskich zranień” zajmuje się męską perspektywą tego samego problemu. O tym, jak ważna jest relacja z matką Hollis pisze tak:

Osobowa matka jest nosicielką archetypu życia i dlatego płynący do nas przekaz jest zarówno zbiorowy, jak i unikalnie osobisty. Wszyscy niesiemy w sobie kompleks matki, który jest jej afektywnie naładowanym wyobrażeniem. Doświadczamy go jako tęsknoty za ciepłem, za połączeniem i troską. Jeśli początkowe doświadczenie życia spełnia tego rodzaju potrzeby przynajmniej w dużym stopniu, człowiek czuje, że ma w życiu swoje miejsce, gdzie może być otoczony opieką i chroniony. Jeżeli jednak pierwotne doświadczenie kobiecości było warunkowe lub związane z bólem, człowiek czuje się niezakorzeniony i odłączony. Tego rodzaju ontologiczne zranienie odczuwane jest na poziomie cielesnym, ciąży na duszy i często jest projektowane na świat jako taki. Cały światopogląd może być pochodną tego rodzaju nieświadomego, fenomenologicznego odczytywania świata.
James Hollis, W cieniu Saturna. O leczeniu męskich zranień, tłum. Tomasz J. Jasiński, Instytut Studiów Kulturowych RAVEN, Czeladź 2022, s. 42-43.

26/05/2024

💕

"Odkrywanie wewnętrznej matki" Bethany Webster (wyd. Raven - Instytut Studiów Kulturowych). Ta książka to był dla mnie "game changer" na drodze rozwojowej i w matkowaniu sobie. Wspierała mnie zawodowo i prywatnie. Wciąż i wciąż do niej wracam, zaciekawiam się na nowo. Jest pozakreślana, wydotykana i zużywana. I lubię to.

I tutaj mały fragmencik z całego jej bogactwa:

"Najwyższym aktem odpowiedzialności jest okazywanie matczynej troski samej sobie. Tylko wtedy przestajemy wymagać, by okazywali nam ją inni. Przestajemy żądać od naszych dzieci, partnerów czy przyjaciół, by dali nam to, czego dać nam nie mogą".

22/05/2024

Redakcja, tłumaczenie, czytanie, odkrywanie, zagłębianie. To proces, w którym stale się pogrążamy, dajemy mu się wciągać i pozwalamy, by czasem zawładnął naszym życiem. W chwili obecnej jesteśmy w takim oto miejscu: Emily Dickinson i Carl Gustav Jung. Przeszukujemy wiersze, badamy paragrafy, wyszukujemy tych, których użyły autorki książek, które planujemy wydać… Ponieważ ten miesiąc jest dla Matki, oto, co nam podsunęła podczas na wpół intuicyjnego przeszukiwania stron kolejnych dzieł…

 

„Jej pierś pereł godna,

Lecz nie jestem „Poławiaczem” –

Jej czoło godne jest tronów,

Lecz ktoś zabrał herb i tarczę.

Jej serce jest godne domu –

Ja – Wróbelek – dla niej sklecę

Z gałązek, słodkich kordonków

Moje gniazdo wieczne“.

Emily Dickinson, [Her breast is fit for pearls…] [w:] O cierpieniu, kobietach I kwiatach, Solarz J. (tłum.), Tanowo–Kraków: Instytu Literatury, 2021, s. 26.

„…oto nabrzmiewająca rozkoszą, nigdy nie zmęczona dawczyni życia, matka boleści, ciemna, nigdy nie udzielająca odpowiedzi brama zatrzaskująca się za zmarłym. Matka to miłość macierzyńska, to moje przeżycie, moja tajemnica”.

Carl Gustav Jung, Archetypy i nieświadomość zbiorowa, Reszke R. (tłum.), Warszawa: Wydawnictwo KR, 2011, par. 172. 

20/05/2024

Jakie słowa chciałybyśmy usłyszeć od naszych matek? O dzielności czy miłości? O tym, jak świetnie sobie dajemy radę, czy może po prostu o tym, że im też zdarza się mieć dość i żeby iść wspólnie na spacer? A może po prostu pragniemy przytulenia? Co chciałyby usłyszeć od nas nasze córki? Matczyna rana, o której pisze Bethany Webster w „Odkrywaniu wewnętrznej matki“, pali się również w wielu zakątkach literatury...

„Wiedziała, że matka kocha ją namiętnie. Choć się do tego nie przyznawała, świadomość tej miłości była dla niej prawdziwą ostoją. Pewnego dnia wspomniała Clemence o swoich problemach z nogami. Ta zawołała tylko:
- Jesteś taka dzielna!
Plectrude ogromnie ucieszył ten komplement. W głębi duszy czuła jednak, że od rodzonej matki powinna usłyszeć zupełnie inne słowa. Ale jakie? Nie wiedziała“.

Amélie Nothomb, „Słownik imion własnych“, Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza SA, 2093,s. 86.

17/05/2024

W książce „Podróż Bohaterki” Maureen Murdock zabiera nas w podróż w głąb siebie, w poszukiwaniu pełni naszej kobiecości, własnego głosu, prawdziwego ja. Cały proces zaczyna się od oddzielenia od matki. Kobiety, które różnicują się z matką, odrzucają własną kobiecość i wszystkie atrybuty, które się z nią wiążą; wchodzą w patriarchalny świat i grają w życie według patriarchalnych zasad, często stając się „córkami ojca”, silnymi kobietami, które osiągają sukcesy. Jednak nigdy nie zaznają tego, czego pragną, są bowiem rozszczepione. Życie usiane sukcesami prowadzi je wprost w otchłań.

„Kobieta schodzi w głębiny, by odzyskać te części samej siebie, które odszczepiły się w momencie odrzucenia matki i roztrzaskania lustra kobiecości”.
Maureen Murdock, Podróż Bohaterki, tłum. E. Tołkaczew, s. 142.

Tak naprawdę w tym momencie zaczyna się prawdziwa podróż, w której pozbawione jesteśmy mapy i kompasu. Nie wiemy, dokąd iść, ale tylko to nam pozostało - zejść w głąb siebie, niczym Inanna zstępująca do podziemnego świata, w którym rządzi Ereszkigal. Maureen Murdock wprost czerpie tutaj z książki „Zstąpienie do Bogini” Sylvii Brinton Perery. To tam, w głębinach, ukryte są te części, które odrzuciłyśmy wraz z matką. Spotkanie z mroczną częścią siebie jest trudne, bolesne, ale konieczne. Kryzys staje się punktem zwrotnym w poszukiwaniu samej siebie.

Jednym z etapów odzyskiwania pełni siebie jest uleczenie rozłamu pomiędzy matką i córką. Można to zrobić poprzez naprawienie faktycznej relacji z własną matką, a jeśli to niemożliwe - poprzez pracę ze snami, kontakt z naturą, doświadczenie zwyczajności czy poprzez żywy kontakt z innymi kobietami. Dróg do uleczenia jest wiele. Najważniejsze, to podjąć tę próbę, ponieważ koszt podtrzymywania przepaści pomiędzy matką i córką, jest ogromny. Maureen Murdock pisze o nim tak:

„Nie uleczyłam jednak rozłamu między matką i córką wewnątrz samej siebie. Moja relacja z własną matką nigdy nie była łatwa, ale mam poczucie, że ta rana wykracza poza osobistą relację kobiety z matką. Dotyka ona istoty braku równowagi w wartościach cenionych przez naszą kulturę. Zostaliśmy odcięci od naszych uczuć oraz duchowej natury. Tęsknimy do głębokiego kontaktu. Pragniemy przynależności i społeczności; pozytywnych, silnych, pielęgnujących cech pierwiastka kobiecego, których w kulturze brakuje [...] Tęsknimy do silnego, potężnego, kobiecego rodzica”.
Maureen Murdock, Podróż Bohaterki, tłum. E. Tołkaczew, s. 199.

15/05/2024

Pozostajemy dalej w kręgu leczenia matczynej rany i poszukiwania swej wewnętrznej matki.

Sylvia Brinton Perera, w książce „Zstąpienie do Bogini” poszukuje przyczyn problemów wielu współczesnych kobiet, wskazuje na silny wpływ patriarchatu, utożsamienie się z ojcem oraz odcięcie od własnej kobiecej esencji i osobistej matki, która jest postrzegana jako słaba i nieistotna.

Perera pisze:

„Kobieta pozostająca w złej relacji z matką – a przecież to poprzez matkę pierwotnie konsteluje się archetyp Jaźni – dąży do samorealizacji za pośrednictwem ojca lub ukochanego mężczyzny. Być może nie potrafi ona odnaleźć w sobie żadnej relacji do mitu o Demeter-Korze, ponieważ „nie może uwierzyć”, że, jak ktoś to wyraził, „jakakolwiek matka czekałaby na nią, aby ją opłakiwać lub przyjąć” z powrotem, gdyby zniknęła w szczelinie ziemi.
[...]
Problem polega na tym, że te z nas, które zostały głęboko zranione w swojej relacji do kobiecości, zazwyczaj mają całkiem efektywną personę, dobry wizerunek publiczny. Dorastałyśmy jako potulne, często intelektualne córki patriarchatu, z tym, co nazywam „ego zindentyfikowanym z animusem”. Nie szczędzimy wysiłków, aby podtrzymywać cnoty i estetyczne ideały, które wskazało nam patriarchalne superego. Jesteśmy jednak przepełnione nienawiścią do siebie i głębokim poczuciem osobistej brzydoty i porażki, kiedy nie możemy ani sprostać standardom doskonałości superego, ani ich złagodzić.”.

Sylvia Brinton Perera, Zstąpienie do Bogini, s. 16-17.

Te same mechanizmy dostrzega Bethany Webster w „Odkrywaniu wewnętrznej matki”, lecz rozwiązanie widzi w uleczeniu matczynej rany. Perera zaś tłumaczy, że aby uleczyć ten głęboki rozłam kobiecości, musimy sięgnąć w głąb siebie, by wydobyć na wierzch uśpione kobiece moce. To właśnie zstąpienie do Bogini, opowiedziane przez pryzmat prastarego mitu o Inannie i Ereszkigal, jest podstawą leczenia. Podobny motyw znajdziemy również u Maureen Murdock w „Podróży bohaterki”. U niej etap ten prowadzi do spotkania z Mroczną Matką - ale o tym opowiemy kolejnym razem.