27/05/2025
Pagiging Magulang Habang Tinutupad ang mga Pangarap
Hindi madali ang pagiging magulang. Lalong hindi madali kapag sabay mong hinaharap ang pagiging magulang at ang pagtupad sa sarili mong mga pangarap. Pero kahit mahirap, posible.
Bilang isang magulang, inuuna natin palagi ang kapakanan ng ating mga anak. Ngunit minsan, sa kakaisip natin sa kanila, nakakalimutan na natin ang ating sarili. Napapaisip tayo, “Puwede pa ba akong mangarap?” Ang sagot ay oo. Puwede. At dapat lang.
Ang pagtupad sa pangarap habang pinalalaki ang anak ay isang akto ng tapang. Ipinapakita nito sa ating mga anak na hindi hadlang ang mga pagsubok sa buhay para mangarap at kumilos. Sa halip, itinuturo nito sa kanila ang kahalagahan ng pagpupursige, sakripisyo, at pananalig sa sarili.
Minsan, kakailanganin mong magsakripisyo ng oras ng tulog para mag-aral, magtrabaho, o magnegosyo. May mga pagkakataong mapapagod ka, madidismaya, o maiisip mong sumuko na lang. Pero sa bawat pagod, sa bawat luha, at sa bawat hakbang, mas lumalapit ka sa iyong mga pangarap—at sa mas magandang kinabukasan para sa iyong anak.
Hindi mo kailangang pumili sa pagitan ng pagiging mabuting magulang at pagiging taong may pangarap. Sa totoo lang, ang pagtupad mo sa pangarap mo ay isa sa pinakamagandang pamana mo sa anak mo. Ipinapakita mo sa kanya na puwedeng maging responsable, mapagmahal, at matagumpay—sabay-sabay.
Kaya kung isa kang magulang na may pangarap, huwag kang matakot. Lumaban ka. Magpahinga kung kinakailangan, pero huwag susuko. Tandaan mo, hindi mo lang ito ginagawa para sa sarili mo. Ginagawa mo ito para sa pamilyang dahilan ng iyong bawat pagsusumikap.
Sa huli, kapag natupad mo na ang pangarap mo, makikita mo ang anak mong nakatingin sa’yo—may paghangang may halong pagmamalaki. At doon mo mararamdaman, lahat ng hirap ay sulit.