Let This Inspire You

  • Home
  • Let This Inspire You

Let This Inspire You Beginner palang sa paggitara. Nagsimulang mag-aral (self-study lang), July 2023. Samahan nyo akong magtanong ukol sa mga bagay².
(1)

At siyempre sa aking paglalakbay sa gitara ng buhay.

13/09/2025


✨“Huwag mong hintayin na yumaman ka bago ka maging masaya.Ang kaligayahan ay hindi nakasalalay sa dami ng pera, sapagkat...
11/09/2025

✨“Huwag mong hintayin na yumaman ka bago ka maging masaya.

Ang kaligayahan ay hindi nakasalalay sa dami ng pera, sapagkat ito’y libre.

Nasa mga simpleng bagay ang tunay na saya—isang ngiti, isang yakap, pagtulong sa kapwa, at isang taimtim na panalangin.

Ang pera ay maaaring mawala, pero ang kagalakan na galing sa Diyos ay hindi kailanman mauubos.” ✨
– Saint Mother Teresa of Calcutta

Happy birthday Mama Mary❤️❤️❤️
08/09/2025

Happy birthday Mama Mary❤️❤️❤️

Kapag ang mga tindero sa kalsada nagtitinda sa “maling” bahagi ng daan (sidewalk), winawasak ng pulis ang paninda nila. ...
05/09/2025

Kapag ang mga tindero sa kalsada nagtitinda sa “maling” bahagi ng daan (sidewalk), winawasak ng pulis ang paninda nila. Para raw sa “kapayapaan at kaayusan,” sabi ng mayor.

Pero kapag mga kontratista ang kumita ng bilyones sa mga pekeng proyekto, nag-ooperate nang walang permit, umiiwas sa pagbabayad ng milyon-milyong buwis, at nandadaya sa mga public bidding—ang pulis pa mismo ang nagbabantay ng ari-arian nila laban sa mga nagpoprotesta. Para rin daw sa “kapayapaan at kaayusan,” sabi pa rin ng mayor.

Kapag mahirap ang “lumabag” sa batas, buong kabuhayan nila ang kinukuha at winawasak mismo sa harap nila.

Kapag mayaman naman ang lumabag sa batas, bigla na lang “mob rule” kapag sisirain ang ari-arian nila.

Kapag winasak mo ang paninda ng tindero sa kalye, literal na magugutom siya kinabukasan. Pero kapag may nagdrowing lang sa gate ng bilyonaryo bilang protesta, papapinturahan lang nila ulit iyon—kahit singkurot sa yaman nila, wala.

Ang punto dito: kapag sa mahihirap kayo galit, wala kayong pakialam kung masira ang kabuhayan nila. Wala kayong pasensya. Pero kapag bilyonaryo ang nagnakaw ng bilyones, para kayong maingat na maingat at sobrang mahinahon.

Usapin tungkol sa isyu ni Senator Joel Villanueva sa “flood control scam”Tanong niya:“Bakit ako lang ang tinuturo?”Paran...
04/09/2025

Usapin tungkol sa isyu ni Senator Joel Villanueva sa “flood control scam”
Tanong niya:
“Bakit ako lang ang tinuturo?”
Parang sinasabi niya, “Eh kung ebidensya lang ay mga picture at video kasama si Engineer Alcantara, eh lahat halos ng opisyal may ganyan. Bakit ako lang?”
Ano ang laman ng kaso?
May P55 milyon na ghost flood control projects (ibig sabihin, mga proyektong pinirmahan pero hindi talaga natapos o hindi nagawa).
Ang nag-admit nito ay si Henry Alcantara, dating district engineer ng Bulacan.
Si Villanueva, dine-deny na may kinalaman siya dito. Sabi niya, “Normal lang na magkasama kami sa events kasi engineer siya ng distrito.”
Mas kumplikado pala ang usapan: pera at kampanya
Lumabas na ang New San Jose Builders Inc. (NSJBI) ay nag-donate ng ₱20 milyon sa kampanya ni Villanueva noong 2022.
Problema: bawal talaga sa batas na tumanggap ng donasyon galing sa mga contractor na may government projects.
Eh noong panahon na iyon, may ₱2.1 bilyon kontrata ang NSJBI sa gobyerno.
Dagdag pa: pagkatapos ng eleksyon, ang may-ari ng NSJBI (si Jerry Acuzar) ay naging housing secretary. Kaya lalo naging kahina-hinala.
Sabi ng COMELEC, iniimbestigahan nila yung mga contractor na nagbigay ng donasyon sa mga kandidato noong 2022.
Dahil kung nag-donate ang contractor habang may hawak silang project, posibleng ginagamit ang pera para makabili ng impluwensya.
At sa parehong panahon, lumabas din yung mga isyu ng ghost flood projects. Maraming contractors na involved din, at sila rin daw ang nagbigay ng donasyon sa mga pulitiko.
Bakit si Villanueva natutukan?
Siya ang pinakamataas na politiko ng Bulacan.
Matagal na rin siyang nagpo-promote ng malalaking proyekto sa Central Luzon.
Kaya kapag mismong Bulacan ang sentro ng scam, natural lang na siya ang unang tanungin.
May history na ng kaso
Noong 2016, na-dismiss siya ng Ombudsman dahil sa P10-milyon na pork barrel fund para rin sa mga ghost projects (sa agriculture naman).
Dinideny niya pa rin ito at nag-apela, pero yung similarity ng kaso noon at ngayon (parehong ghost projects) ay mahirap i-ignore.
Mga nagawa rin niya sa Senado
Hindi lang naman puro kontrobersya.
Siya rin ang nagpasulong ng maraming batas, tulad ng:
Enterprise-Based Education and Training Act
Good Manners and Right Conduct and Values Education Act
Mga panukalang para sa teacher education at pagtugon sa job-skills mismatch.
Ibig sabihin, may mga nagawa din siyang mabuti sa serbisyo publiko.
Punto ng depensa niya.
Sinasabi niya na unfair na siya lang ang tinuturo, gayong marami rin namang opisyal ang nakasama si Alcantara.
Tinatawag niyang “fake news” ang mga paratang at nagbabalak siyang magsampa ng kaso laban sa mga naninira sa kanya.
Pero ang problema, ang mga ganitong sagot ay parang karaniwan nang depensa ng mga politikong nasasangkot:
Sabihin “fake news”
Ituro ang iba
Banta ng demanda
Mas malaking larawan
Hindi lang ito tungkol kay Villanueva.
May malaking sistema ng “ghost projects” sa flood control, na parang pyramid scheme:
Politicians – kumukuha ng ~30%
District engineers – kumukuha ng ~15%
Tapos hati-hati pa pababa sa bidding at contractors.
At dahil Bulacan ang isa sa mga pinakatinamaan, at si Villanueva ang pinakamataas na opisyal doon, kaya natural na siya ang napupunterya ng mga tanong.
👉 Sa madaling sabi:
Hindi simpleng “bakit ako lang?” ang tanong dito. Ang mas mahalagang tanong ay:
Totoo bang may illegal donations sa kampanya niya?
Totoo bang may koneksyon siya sa ghost projects?
At bakit palaging lumilitaw ang pangalan niya kapag may ganitong scam?

02/09/2025

Lahat na lang, problema sa atheist.

21st Sunday of Ordinary Time.Unang Pagbasa – Isaias 66:18–21Sabi ng Panginoon: “Alam ko ang kanilang mga gawa at iniisip...
23/08/2025

21st Sunday of Ordinary Time.

Unang Pagbasa – Isaias 66:18–21

Sabi ng Panginoon: “Alam ko ang kanilang mga gawa at iniisip. Pupunta ako upang tipunin ang lahat ng bansa at lahat ng wika; sila’y darating at makakakita ng aking kaluwalhatian. Maglalagay ako ng tanda sa kanila, at mula sa kanila ay magsusugo ako ng ilan patungo sa mga bansa: sa Tarsis, Put at Lud, Mosoc, Tubal at Javan, at sa mga malalayong pulo na hindi pa nakarinig ng aking pangalan ni nakakita ng aking kaluwalhatian; at ipapahayag nila ang aking kaluwalhatian sa mga bansa. Dadalhin nila ang lahat ninyong kapatid mula sa lahat ng bansa bilang handog para sa Panginoon, sakay ng mga kabayo, karwahe, kariton, mula sa mga a**o at kamelyo, papunta sa Jerusalem, ang aking banal na bundok—sabi ng Panginoon—gaya ng ginagawa ng mga Israelita kapag nagdadala sila ng alay sa Templo ng Panginoon sa malilinis na sisidlan. At mula sa kanila ay pipili ako ng ilan upang maging mga pari at Levita,” sabi ng Panginoon.

Ikalawang Pagbasa – Hebreo 12:5–7, 11–13

“Anak ko, huwag mong hamakin ang disiplina ng Panginoon, ni panghinaan ng loob kapag ikaw ay pinapagalitan Niya; sapagkat ang minamahal ng Panginoon ay dinidisiplina Niya, at pinarurusahan ang bawat anak na kinikilala Niya. Tiisin ninyo ang inyong mga pagsubok bilang disiplina; itinuturing kayo ng Diyos bilang mga anak. Sapagkat anong anak ang hindi dinidisiplina ng kanyang ama? … Sa ngayon, ang lahat ng disiplina ay hindi nakadarama ng galak kundi ng sakit; subalit sa bandang huli, nagbubunga ito ng mapayapang bunga ng katuwiran sa mga naturuan nito. Kaya’t palakasin ninyo ang inyong mga nanghihina nang mga kamay at mga tuhod. Gawin ninyong tuwid ang landas para sa inyong mga paa, upang ang pilay ay hindi tuluyang mapinsala kundi gumaling.”

Ebanghelyo – Lucas 13:22–30

Si Hesus ay naglalakbay patungong Jerusalem, nagtuturo sa bawat bayan at nayon na Kanyang dinaraanan. May isang nagtanong sa Kanya: “Panginoon, kakaunti lang ba ang maliligtas?” Sumagot Siya: “Pagsikapan ninyong pumasok sa makipot na pintuan, sapagkat marami ang magtatangkang pumasok ngunit hindi makakapasok. Kapag tumayo na ang may-ari ng bahay at naisara na ang pinto, kayo ay magsisimulang tumayo sa labas at kumatok, na nagsasabing, ‘Panginoon, pagbuksan mo kami.’ Ngunit sasagot Siya, ‘Hindi ko alam kung taga saan kayo.’ At sasabihin ninyo, ‘Kami ay kumain at uminom na kasama Mo, at nagturo Ka sa aming mga lansangan.’ Ngunit sasagot Siya, ‘Hindi ko alam kung taga saan kayo. Lumayo kayo sa Akin, kayong mga gumagawa ng kasamaan!’ Doon ay magkakaroon ng iyakan at pagngangalit ng mga ngipin, kapag nakita ninyo sina Abraham, Isaac, Jacob at lahat ng mga propeta sa kaharian ng Diyos, ngunit kayo ay itatapon sa labas. Darating ang mga tao mula sa silangan at kanluran, mula sa hilaga at timog, at sila’y uupo sa piging sa kaharian ng Diyos. At tandaan ninyo, may mga huli na mauuna, at may mga una na mahuhuli.”

_________________________

Pari – gumagawa ng homily, simple at malalim magsalita.

Sakristan – nagtatanong, parang curious na bata.

Tagapakinig – ordinaryong tao, naghahanap ng linaw sa buhay

Sakristan: Father, ang ganda ng mga pagbasa ngayon. Pero parang mahirap intindihin. Pwede niyo po bang ipaliwanag sa amin?

Pari: Oo naman. Tatlong mensahe ang gusto ng Diyos iparating. Una, mula sa Isaias. Sabi doon, titipunin daw ng Panginoon ang lahat ng tao, mula sa iba’t ibang bansa.

Tagapakinig: Ibig sabihin Father, kahit hindi Hudyo, kahit iba’t ibang lahi, kasama sa plano ng Diyos?

Pari: Tama ka. Walang pinipili ang Diyos. Kahit anong kulay ng balat, kahit anong estado sa buhay, lahat ay welcome. Parang malaking fiesta ito ng Diyos – hindi lang para sa “VIP,” kundi para sa lahat. Pero tandaan nyo, imbitasyon pa lang yun. Kahit imbitado ka, kailangan mo itong tanggapin at pumasok.

Sakristan: Wow! Pero Father, kung lahat ay welcome, ibig sabihin ba lahat din automatic na maliligtas?

Pari: Magandang tanong iyan. Kaya pumasok ang ikalawang pagbasa mula sa Hebreo. Sabi doon: “Ang dinidisiplina ng Diyos ay ang Kanyang minamahal.”

Tagapakinig: Parang mahirap yun Father ah. Paano po naging pagmamahal ang hirap at sakit?

Pari: Ganito kase ‘yan. Parang magulang. Kapag mahal mo ang anak mo, itinutuwid mo siya kapag nagkakamali. Hindi mo hinahayaan lang. Ganoon din ang Diyos. Ang pagsubok minsan ay isang DISIPLINA. Hindi para pahirapan tayo, kundi para PALAKASIN tayo.

Sakristan: Parang training po?

Pari: Yes! Kung gusto mong lumakas, kailangan mong mag-ensayo at magtiis. Ang kabanalan, parang exercise. May pawis, may sakit, pero sa dulo ay lakas at buhay. At tandaan, kapag walang disiplina, walang direksiyon. Kapag hinahayaan lang, ibig sabihin hindi ka mahal. Pero dahil mahal ka ng Diyos, tinutuwid ka Niya.

Tagapakinig: Father, may nabanggit si Hesus sa Ebanghelyo kanina tungkol sa "makipot na pintuan". Gusto ko pong mas maintindihan pa. Parang abstract kase eh. Meron po ba kayong halimbawa sa totoong buhay?

Pari: Meron. Makinig kayo.
May nakilala akong isang nanay, isang OFW. Bago siya umalis, gusto niya lang naman ng mas magandang kinabukasan para sa mga anak niya. Pero alam mo, hindi madali ang buhay niya sa abroad. Walang tulog, homesick, at kung minsan, minamaliit siya ng amo.

Sakristan: Grabe po. Ang hirap nun.

Pari: Oo. Pero sabi niya sa akin: “Father, kahit mahirap, ini-offer ko kay Lord ang lahat. Kasi ito ang sakripisyo ko bilang nanay.” Yan ang makipot na pintuan. Hindi masarap, pero pinili niyang pumasok kasi pagmamahal ang laman ng puso niya.

Tagapakinig: Ibig sabihin po, kahit ordinaryong PAGHIHIRAP, kapag inalay sa Diyos, nagiging DAAN SA LANGIT?

Pari: Tama. Yun ang PAGSUSUMIKAP na sinasabi ni Hesus.
Isa pa, may estudyanteng akong kilala. Mahina sa math. Lagi siyang bumabagsak. Gusto na niyang sumuko. Pero araw-araw nag-aaral, nagpaturo, nagtitiyaga. Nung grumaduate siya, umiyak siya at sabi: “Salamat, Lord. Kung hindi ako nagpumilit, wala ako dito ngayon."

Sakristan: So parang FAITH JOURNEY din po? Kahit nahihirapan ka, huwag titigil?

Pari: Oo. Ang makipot na pintuan, minsan academics, minsan trabaho, minsan relasyon sa pamilya. Pero kung nilalaban mo ng may tiwala sa Diyos, yun ang daan ng kaligtasan.

Tagapakinig: Eh Father, paano naman yung mga nagkamali sa buhay? Yung mga feeling “last place” sa mata ng tao?

Pari: Alam mo, may isa akong nakilala dati – dating adik at lasenggo. Iniwan ng pamilya, walang nagtiwala. Pero isang araw, nagpunta sa simbahan, umiyak, at nagdasal: “Lord, ayoko na. Kayo na po bahala sa akin.” Dahan-dahan siyang nagbago. Nagtrabaho, bumalik sa pamilya, at ngayon, siya na ang tumutulong sa ibang nalululong.

Kaya tandaan ang sabi ni Hesus: “Pagsikapan nyong pumasok sa makipot na pintuan.”
May nagtanong pa diba sa Kanya tungkol sa pagliligtas: “Panginoon, kakaunti lang ba ang maliligtas?”
Pero hindi sinagot ni Hesus nang direkta.
Hindi mahalaga kung ilang ang maliligtas. Ang mahalaga ay ikaw. Gumagawa ka ba ng effort para maligtas ka?”
Kadalasan, ganyan din tayo: “Lord, siya kaya pupunta ng langit? Yung kapitbahay ko kaya? Yung taong makasalanan kaya?”
Pero ang sagot ng Diyos: Huwag ninyong intindihin ang iba, intindihin ninyo ang sarili ninyo. Hindi mahalaga kung kaunti o marami ang maliligtas, kundi kung ikaw mismo ay magsisikap ba para makapasok?
Ang makipot na pintuan, yun ang daan ng SAKRIPISYO, PAGSUSUMIKAP, at PAGSUNOD. Hindi madaling dumaan. Hindi pwedeng sabay-sabay ang bisyo, kayabangan, at Diyos. Dapat magbawas, magbitaw, magpakumbaba.

Sakristan: So Father, hindi rin sapat na kilala lang natin Siya?

Pari: Oo. Hindi sapat ang pangalan lang. Hindi sapat na Katoliko ka lang sa ID o sa bautismo. Ang tanong: nakikita ba si Kristo sa gawa mo? Maraming darating daw ang magsasabi: “Kilala ka namin, Panginoon,” pero sasagot Siya: “Hindi ko kayo kilala.”

Tagapakinig: Ang bigat naman nun Father. Parang paalala na hindi pala automatic ang kaligtasan.

Pari: Oo. At dagdag pa ni Hesus: “May mga nauunang mahuhuli, at may mga nahuhuling mauuna.” Baka yung mga hindi natin inaasahan ay yung dating malayo sa Diyos pero nagsumikap magbago. Sila pa ang mauna sa atin sa Kaharian. At baka yung mga feeling entitled, sila ang maiiwan.

Tagapakinig: Parang hindi pala biro ang pagiging Kristiyano. Hindi lang basta tradisyon o pangalan, kundi commitment.

Pari: Tama. Para kang may visa invitation sa isang bansa. Libre na, pero kailangan mong maglakad papuntang airport, sumakay sa eroplano, at sundin ang requirements. Ganoon din ang langit – bukas ang imbitasyon, pero kailangan ang pagsusumikap.

Sakristan: Father, kung ganun, Anong dapat namin gawin?

Pari: Tatlong bagay.

1. Alalahanin na lahat tayo ay tinatawag – kaya huwag tayong manghusga o magsara ng pinto sa iba.

2. Tanggapin ang pagsubok bilang paraan ng Diyos para palakasin tayo. Pagpapatawad kahit mahirap.
Pagbibigay kahit kapos.
Pagsasabing “Sorry” kahit hindi ikaw ang may mali.
Pagdarasal kahit pagod.

3. Sikapin na hindi lang sa salita, kundi sa GAWA, na makita si Kristo sa ating buhay.

Tagapakinig: Ang ganda Father. Para bang hamon ito sa amin na araw-araw lumaban para sa makipot na pintuan.

Pari: Tama. Kaya mga kapatid, huwag lang tayong maging Kristiyano sa pangalan. Maging Kristiyano tayo sa gawa, sa pagmamahal, at sa pagtitiis. Doon natin tunay na makikita ang Diyos.

Sabay-sabay: Amen. 🙏

BAKIT BA ANG HIRAP NG BUHAY SA MUNDO? AT BAKIT MINSAN ANG MGA MASASAMA PA ANG MAS LALONG UMAASENSO?Jessa:Kuya Marco, Man...
22/08/2025

BAKIT BA ANG HIRAP NG BUHAY SA MUNDO? AT BAKIT MINSAN ANG MGA MASASAMA PA ANG MAS LALONG UMAASENSO?

Jessa:
Kuya Marco, Mang Ben… tanong ko lang ha. Bakit ba parang ang hirap ng buhay dito sa mundo? Kung makapangyarihan ang Diyos, hindi ba pwedeng gawin na lang Niyang mas madali ang lahat?

Mang Ben:
Ay! Yan din ang tanong ko palagi, iha. Kung talagang mabait si Lord, bakit ganito? Ang hirap maghanap-buhay, ang dami pang problema. Hindi ba pwedeng smooth na lang ang lahat?

Kuya Marco:
Magandang tanong yan. Pero isipin nyo ito: hindi sa lahat ng oras ay mahirap ang buhay. May mga bagay din naman na madali. Ang mahirap lang, yung mga challenges—yan ang mas napapansin natin dahil masakit at mabigat. Pero tandaan nyo, binibigyan tayo ng Diyos ng GRACE o biyaya para kayanin ang mga paghihirap.

Jessa:
Eh Kuya, kung may grace naman pala, bakit parang hindi pa rin madali?

Kuya Marco:
Kasi Jessa, madalas, hindi tinatanggap ng tao ang grace ng Diyos. Mas gusto natin yung sariling paraan natin, kahit minsan mali. Tulad ng isang tao na lasenggo na alam naman niyang sisirain nito ang atay niya, pero tuloy pa rin ang pag-iinom. Pag nagkasakit siya, sisisihin niya ang Diyos. Parang yung analogy: kung ikaw mismo ang naghiwa sa sarili mong kamay, tapos nagreklamo ka sa doktor dahil masakit tahiin—tama ba yun?

Mang Ben:
Ay oo nga no! Parang tayo rin gumagawa ng sugat sa buhay natin, tapos kay Lord tayo nagrereklamo kung bakit masakit pag inaayos Niya.

Jessa:
Naiintindihan ko na. So hindi pala kasalanan ng Diyos kung mahirap ang buhay, kundi consequences ng choices natin. Pero Kuya, isa pa: bakit yung mga nagsisilbi sa Diyos, sila pa yung nagdurusa at mahirap ang buhay? Tapos yung mga walang pakialam sa Diyos, parang sila pa ang umaasenso, ang mas may pera, at masaya?

Mang Ben:
Yan ang pinagtataka ko! Ako nga eh, nagdarasal naman, nagsisimba pero bakit parang mas mahirap pa ang buhay ko kaysa dun sa kapitbahay naming kurakot at ang yaman-yaman?

Kuya Marco:
Natural lang ang tanong na yan. Pero ganito: HINDI LAGING TOTOO na lahat ng makasalanan ay masarap ang buhay. Minsan lang ganun ang tingin natin. Pero kung sakali mang totoo, may dahilan ang Diyos.

Una, tandaan natin na lahat ng tao, kahit papano, may nagagawang mabuti. Kahit ang masasama, may kabutihang nagawa minsan. At dahil makatarungan ang Diyos, binibigyan Niya sila ng gantimpala dito sa mundo: pera, tagumpay, komportableng buhay. Pero hanggang doon na lang.

Jessa:
So parang bayad na sila agad dito sa lupa?

Kuya Marco:
Tama. At pagdating sa judgment, wala na silang makukuha. Ang sasabihin ng Diyos: “Natanggap mo na ang gantimpala ng mga konting kabutihan mong ginawa. Ngayon, pagbayaran mo ang kasamaan ng buhay mo.”

Mang Ben:
Ay grabe! Para palang “advance” payment dito, pero wala na palang eternal reward.

Kuya Marco:
Yes. Pero yung mga tapat sa Diyos, ibang usapan yan. Hindi Niya sila binabayaran ng temporary o panandaliang ginhawa dito. Ang gantimpala nila ay mas mataas na: ETERNAL HAPPINESS SA LANGIT. Kaya kung mahirap ka ngayon, mas malaki ang balik sayo later on.

Jessa:
Parang unfair pa rin Kuya. Dapat sana happy na tayo ngayon AND later on.

Kuya Marco:
Hehe, gets ko yan, Jessa. Pero isipin mo ito: Si Hesus mismo, hindi ba naghirap? Pinanganak sa sabsaban, naglakad nang pagod, inusig, ipinako sa krus. Kung Siya mismo, na Anak ng Diyos, ay dumaan sa suffering bago ang glory, bakit tayo exempted dun? Sabi Niya, “Ang disciple ay hindi higit sa kanyang Master.” Kung naghirap muna si Kristo, tayo rin, maghirap muna—pero ang glory later muna.

Mang Ben:
Ayos yun ah. So hindi pala talo ang nagsisilbi kay Lord. Hindi lang dito sa lupa ang sukatan.

Jessa:
Oo nga, parang mali pala yung focus ko. Akala ko kasi dapat ang gantimpala, dito agad sa mundo. Ang promise pala ni Hesus ay hindi happiness sa mundo kundi ETERNAL HAPPINESS AFTER.

Kuya Marco:
Tama. Ang buhay kasi parang exam. Yung hirap, yung pagsubok, yan ang test. Yung cheating, parang sa mga makasalanan. Akala nila ay makalusot sila sa exam ngayon, pero bagsak pala sila sa final judgment. Yung mga nagsusumikap nang tapat, ang mga nahirapan sa exam ay pasado pala sa tunay na sukatan.

Mang Ben:
Haha! Exam pala ang buhay! Kaya pala ang dami kong recitation ng dasal.

Jessa:
At kung may hirap man, may biyaya naman ang Diyos para kayanin natin. Hindi Niya tayo pinapabayaan.

Kuya Marco:
Yan ang mahalaga. Tandaan nyo: suffering here, happiness hereafter. Hindi madaling intindihin minsan, pero totoo. Ang mahalaga, huwag tayong bibitaw sa Diyos

(Kinabukasan)...

Jessa:
Kuya Marco! Tamang-tama, buti nakita kita ulit. Grabe, parang gusto ko nang sumuko sa dami ng requirements sa school. Ang hirap maging consistent. Sabi ko nga sa sarili ko kagabi, “Lord, bakit ganito? Hindi ba pwedeng mas madali?”

Mang Ben:
Ako rin, Jessa! Kanina lang, umaga pa lang, nagka-aberya na tricycle ko. Ang hirap kumita, tapos ang mahal pa ng gasolina. Eh nagdarasal naman ako palagi. Bakit parang walang improvement?

Kuya Marco:
Haha, ayan na. Balik tayo sa tanong kahapon. Naalala nyo, sabi natin na hindi lahat ng hirap galing sa Diyos. Minsan bunga ito ng choices natin, minsan bunga ng mundo mismo. Pero tandaan nyo: may grace si God para kayanin natin. Ang tanong: ginagamit ba natin yung grace?

Jessa:
Paano ko malalaman kung ginagamit ko yung grace Niya?

Kuya Marco:
Halimbawa ikaw, Jessa. Stress ka sa school. Pwede kang magpatulong sa grace ni Lord sa pamamagitan ng prayer, at sa practical things—time management, discipline, at pagtigil sa pagrereklamo. Kasi minsan hindi naman “hirap” ang problema natin, kundi ang sarili nating bad habits. Kung lagi kang last-minute, talagang stressful yan.

Jessa:
Oops, Guilty ako dun, Kuya. Lagi akong cram mode. So ibig sabihin, kung ayusin ko habits ko at humingi ng tulong sa Diyos, magiging manageable?

Kuya Marco:
Tama. Yung grace, parang extra strength yan. Pero ikaw pa rin ang kailangang lumakad.

Mang Ben:
Eh ako naman, Kuya? Hirap na hirap sa pasada, parang kulang ang kita ko kahit anong sipag. Hindi ba parang unfair din yun?

Kuya Marco:
Mang Ben, tanong ko sa’yo: kapag napagod ka sa biyahe mo, may times ba na naiisip mo, “Lord, para sa Inyo itong sakripisyo ko”?

Mang Ben:
Hmm… honestly, madalas puro ako reklamo. Di ko naiisip na pwede palang maging offering ito.

Kuya Marco:
Ayan. Yan ang pagkakaiba. Yung suffering natin, pwedeng maging walang kwenta kung REKLAMO KA lang NG REKLAMO. Pero kung i-offer natin kay Lord—“Lord, para ito sa pamilya ko, para sa Inyo, para sa mga pasahero ko”—nagiging grace-filled sacrifice siya. Ayan yung suffering na MAY ETERNAL VALUE.

Jessa:
Parang si Hesus sa krus. Hindi lang Siya naghirap, in-offer Niya yung pasakit niya para sa kaligtasan natin.

Kuya Marco:
Tama! Kung si Kristo ay ginawang meaningful ang suffering, pwede rin natin itong gawin. Hindi man mawawala ang pagod at hirap, pero nagkakaroon naman ng saysay.

Mang Ben:
So kahit mahirap ang biyahe ko, pwede kong isipin: “Lord, bawat pasahero ko, bawat pawis ko, inaalay ko sa Inyo.” Ganun ba?

Kuya Marco:
Tama, Mang Ben! At makikita mo, yung dati mong reklamo, magiging prayer.

Jessa:
Pero Kuya, paano naman yung mga kaklase kong walang pakialam sa Diyos pero sila pa yung chill at successful? Parang nakakainis eh.

Kuya Marco:
Yan ang sabi natin kahapon: baka bayad na sila dito. Baka yung konting mabuti nilang gawa, dito na sinusuklian na ng Diyos. Pero tandaan mo—ang tunay na reward ay hindi grades, pera, o fame. Ang tunay na reward ay eternal life sa piling ng Diyos.

Jessa:
So kahit hirap ako ngayon, kung tapat ako kay Lord, mas may sense yung suffering ko kaysa sa comfort ng iba na malayo sa Diyos.

Kuya Marco:
Tama. At kung faithful ka, kahit mahirap, hindi ka nag-iisa. Kasi may grasya ang Diyos. Ang hirap na hindi kasama si God, yun ang talagang mabigat.

Mang Ben:
Ayos yun, Kuya. So ang bottom line: huwag reklamo lang nang reklamo, kundi gawing meaningful ang hirap at humingi ng grace kay Lord.

Kuya Marco:
Yes. At lagi niyong tatandaan—hindi unfair ang Diyos. Ang sistema Niya ay simple: suffering here, happiness hereafter. Hindi Niya tayo niloloko. Siya mismo dumaan sa hirap muna bago ang glory.

Mang Ben:
Naku, Kuya, parang gusto ko tuloy gawing prayer ang bawat pasada ko.

Jessa:
At ako, Kuya, gagamitin ko yung grace para ayusin ang bad habits ko sa school. Hindi ko na lang iisipin na pabigat si Lord, kundi partner ko Siya sa hirap.

Kuya Marco:
Yan! Kung ganyan ang mindset nyo, hindi na kayo matatalo ng hardships.

Jessa at Mang Ben:
“Amen!”

"Bakit Pinapayagan ng Diyos ang mga Paghihirap at ang mga Kasamaan sa mundo?"______________________Kuya Marco – parish c...
21/08/2025

"Bakit Pinapayagan ng Diyos ang mga Paghihirap at ang mga Kasamaan sa mundo?"
______________________

Kuya Marco – parish catechist, marunong magpaliwanag sa simpleng salita.

Jessa – college student, curious at medyo modern thinker.

Mang Ben – tricycle driver, prangka at diretso magtanong.

Mang Ben: Alam n’yo, hirap pa rin akong intindihin ito, Kuya Marco. Kung talagang makapangyarihan si Lord, bakit pinapayagan Niyang magkaroon ng lindol, sumabog ang bulkan, o magkaroon ng malalakas na bagyo? Ang daming namamatay pati mga inosente!

Jessa: Oo nga, parang napaka unfair. Kung loving at powerful talaga ang Diyos, dapat wala nang ganun, di ba?

Kuya Marco: Naiintindihan ko ang mga tanong n’yo. Natural disasters happen kasi may NATURAL LAWS na ginawa ang Diyos. Halimbawa, gumagalaw ang plates ng mundo kaya nagkakaroon ng lindol. Hindi naman ibig sabihin nun eh gusto ng Diyos na pahirapan ang mga tao kundi ganun talaga gumagana ang mundo.

Mang Ben: Pero bakit di na lang Niya pigilan? Para walang namamatay?

Kuya Marco: Kasi may mas malawak na plano ang Diyos. Para sa atin, parang end of the world na ang kamatayan. Pero sa Diyos, DEATH IS NOT THE END. Para lang itong transition—parang mula sa pagiging bata hanggang sa pagiging teenager, o mula sa buhay sa mundo papuntang eternal life. Ang totoong EXISTENCE natin ay tuloy-tuloy pa rin. Hindi natatapos

Jessa: So parang hindi Siya cruel kasi nakikita Niya na after death, may continuation?

Kuya Marco: Tama. Para sa atin, ito'y nakakatakot. Pero sa Kanya, normal na parte ng buhay.

Jessa: Okay, gets ko yun. Pero paano naman yung mga kasalanan at kasamaan? Kung mabuti ang Diyos, bakit Niya pinapayagan ang tao na gumawa ng masama tulad ng murder, corruption, at pang-aabuso?

Kuya Marco: Kasi binigyan tayo ng FREE WILL. Kung gusto Niya na mahalin natin Siya, dapat ito ay freely chosen at hindi forced. Kung tatanggalin Niya yung freedom natin, para tayong robot. Kontrolado. Walang kalayaan.

Mang Ben: Eh di sana robot na lang tayo, Kuya. Mas okay yun kaysa may krimen at gulo.

Kuya Marco: Pero isipin mo, Ben. Kung wala kang choice, mawawala ang dignity mo bilang isang tao. Ang tunay na pagmamahal ay hindi pwedeng pilitin. Kung pinili mo ang Diyos, ito ay may value. Pero kung wala ka talagang choice kundi sundin lang Siya, mawawala ring saysay ang pag-ibig mo. Magiging sunud-sunuran ka lang.

Jessa: So ang RISK ng FREE WILL ay may mga tao talagang pipili ng mali.

Kuya Marco: Oo. And history shows na nangyari nga. Ang mga tao ang nag-misuse ng freedom nila kaya pumasok ang sin, violence, suffering.

Mang Ben: Sige, Kuya. Gets ko na. Pero paano naman yung mga batang ipinapanganak na may sakit o deformed? Ang unfair naman nun. Bata pa lang sila, naghihirap na.

Kuya Marco: Mahirap talaga intindihin, Ben. Pero tandaan natin: God doesn’t create evil para lang pahirapan tayo. PINAPAYAGAN Niya MANGYARI ang mga ito dahil may mas malalim na GOOD na pwedeng lumabas dito.

Jessa: Like what?

Kuya Marco: Halimbawa:
Kung ang isang bata lumaki na malakas at healthy, baka gamitin niya ang buhay niya sa MALING bagay at mapahamak ang KALULUWA niya. Pero kung mahina siya, baka mas maging humble, mapalapit siya sa Diyos, at maligtas.

Ang mentally challenged, hindi nakakapag-commit ng mortal sin. In a way, protected na ang KALULUWA niya.

At kung minsan, SUFFERING OPENS THE HEART. Kung wala kang problema, baka magiginng SELF-SUFFICIENT ka at hindi mo na iisipin ang Diyos.

Mang Ben: Oo nga noh, minsan nga yung problema, yun pa ang nagdadala sa tao na magdasal.

Kuya Marco: Tama. At huwag din nating kalimutan: ang buhay sa mundo ay hindi ang “whole story.” May eternity pa. Doon MAAAYOS LAHAT ng mga injustice at suffering na naranasan natin dito sa mundo

Jessa: Pero Kuya, bakit pinayagan ng Diyos na si Hesus mismo ay magdusa at mamatay sa krus? Hindi ba contradiction yun, kung loving Siya?

Kuya Marco: Magandang tanong, Jessa. Kasi ang PINAKAMALAKING EVIL ay ang KASALANAN at hindi suffering. Nakita ni Kristo na ang tunay na kaligayahan ay sa PAGTIIS at PAGBIBIGAY NG SARILI para ipakita ang perfect love. Kaya nga ang krus na simbolo ng suffering ay naging simbolo rin ng PAG-IBIG.

Mang Ben: Kaya pala kahit na may mga pasakit o may problema ay pwedeng may purpose pala iyon

Jessa: Okay, last na lang Kuya. Paano naman yung malulubhang sakit tulad ng cancer? Hindi ba sobra-sobra na ata yun?

Kuya Marco: Diyan papasok ang distinction ng WILL ni God. Kase mayroong POSITIVE will at PERMISSIVE will.

Positive will: lahat ng kabutihan, holiness at kaligtasan.
Permissive will: yung suffering na pinapayagan Niya ay dahil may mas malaking KABUTIHAN na pwedeng lumabas o outcome dito.

Mang Ben: Example?

Kuya Marco: Halimbawa, kung alam ng Diyos na gagamitin ko ang good health ko para magpakasama at maligaw ang kaluluwa ko, mas mabuting payagan Niya akong magkasakit para mapalapit ako sa Kanya at maligtas. Masakit sa atin tingnan, pero mercy pa rin yun.

Jessa: So in short, hindi lahat ng suffering galing sa “gusto ng Diyos.” Pero pinapayagan Niya kasi mayroong mas malalim na plano.

Kuya Marco: Tama. God is almighty and loving, pero hindi ibig sabihin wala nang suffering. May NATURAL LAWS, may FREE WILL, at may MYSTERY of SUFFERING na nagbubukas ng mas malalim na kabutihan. Tandaan n’yo: ang buhay natin dito sa mundo ay prologue o panimula lang. Ang eternity ang tunay na kwento.

Mang Ben: Ang lalim nun, Kuya. Pero kahit simpleng tricycle driver ako, gets ko na agad. Hindi pala ibig sabihin ng suffering ay iniwan ka na ni Lord. Minsan, dun pa Siya ang pinakamalapit.

Jessa: Oo nga. Parang mas naging clear na sa akin na suffering is not the end—it’s PART OF THE JOURNEY.

Kuya Marco: Amen. At sa journey na yun, hindi tayo nag-iisa. Lagi natin Siyang kasama.

QUESTION:Lahat ba ng nangyayari sa tao ay kalooban ng Diyos?ANSWER:Kung negative side, oo — kasi walang bagay na pwedeng...
20/08/2025

QUESTION:
Lahat ba ng nangyayari sa tao ay kalooban ng Diyos?

ANSWER:
Kung negative side, oo — kasi walang bagay na pwedeng mangyayari kung ayaw talaga ng Diyos itong mangyari. Wala Siyang bagay na "accident lang" na hindi Niya alam o kaya hindi Niya pinayagan.

Pero sa positive side, HINDI ibig sabihin na lahat ng nangyayari ay GUSTO TALAGA ng Diyos. May pagkakaiba kasi sa usaping kalooban o will.

1. Positive Will ng Diyos

Ito yung mga bagay na mismong gusto Niya mangyari.
Halimbawa: pinlano ng Diyos ang kapanganakan ng isang tao, o kaya ang mga pagkakataon na directly Siya mismo ang nagtakda.

2. Permissive Will ng Diyos

Ito naman yung mga bagay na PINAPAYAGAN NIYANG MANGYARI, kahit hindi talaga iyon ang gusto Niya.
Bakit? Kasi binigyan Niya tayo ng FREE WILL. Kaya pwedeng mamili ang tao ng mabuti o masama. Kung gagawin natin ang masama, hindi ibig sabihin na positive will ng Diyos iyon. Ang ibig sabihin lang, PINAYAGAN Niya dahil IGINAGALANG Niya ang FREE WILL na ibinigay Niya sa tao.

Example (Murder Case):

Hindi positive will ng Diyos na may taong pumapatay. Bawal iyon, malinaw sa utos Niya na “Thou shalt not kill.”
Pero dahil may free will ang tao, pinayagan ng Diyos na mangyari iyon (permissive will).
Ibig sabihin, kung may taong pinatay, nangyari iyon kasi pinayagan ng Diyos na pumili ang tao kahit mali ang pinili.

Minsan pa nga, kahit pinayagan ng Diyos ang kasalanan, may positive aspect pa rin na kasama.
Halimbawa: Kung talagang determinado ang isang tao na pumatay, pwedeng positibong kalooban ng Diyos na yung biktima ng isang partikular ay dahil minsan may mas malalim na plano si Lord para sa buhay at kamatayan ng tao).

👉 Kaya sagot sa tanong: HINDI LAHAT ng nangyayari ay positive will ng Diyos.
Pero lahat ng nangyayari ay AT LEAST pinapayagan ng Diyos (permissive will), kasi walang makakalusot sa Kanya na hindi Niya alam o pinayagan.

Address


Opening Hours

Monday 08:00 - 20:00
Tuesday 08:00 - 20:00
Wednesday 08:00 - 20:00
Thursday 08:00 - 20:00
Friday 08:00 - 20:00
Saturday 08:00 - 20:00

Website

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when Let This Inspire You posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

  • Want your business to be the top-listed Media Company?

Share