StolenWriter- Dreame

StolenWriter- Dreame He started writing in Wattpad wayback 2017 and started his writing journey in Dreame/ YUGTO in the year 2021. ENJOY READING HIS STORIES

He is an experienced writer for over 7 years and counting.

Secret, di ko sasabihin para may thrill 😂🤣😅available lang po ito sa Dreame/Yugto App.❗❗Read the book here!!!❗❗Title: Pai...
14/01/2025

Secret, di ko sasabihin para may thrill 😂🤣😅

available lang po ito sa Dreame/Yugto App.

❗❗Read the book here!!!❗❗

Title: Paid for the Billionaire's Pleasure
Genre: SPG R-18 ROMANCE 🥵💦

Click the ''HEART BUTTON" in the link below. you can now READ the Chapters in DREAME NOW ❗

Dreame Link: https://m.dreame.com/novel/196435200?auto_jump=false&link_type=1&utm_campaign=app_share_copyLink&utm_source=sns_tl_apppromo&directedId=196435200

Yugto Book Link: https://m.yugtofiction.com/novel/196435200?auto_jump=false&link_type=1&utm_campaign=app_share_copyLink&utm_source=sns_tl_apppromo&directedId=196435200

ADD TO LIBRARY NA PARA ARAW-ARAW 💦

“Alright. Shall I pour it inside?” hindi ko masyadong narinig ang kaniyang sinabi pero wala na akong pakialam sa sasabih...
14/01/2025

“Alright. Shall I pour it inside?” hindi ko masyadong narinig ang kaniyang sinabi pero wala na akong pakialam sa sasabihin niya lalo pa at bumabalot sa buong katawan ko ngayon ang pakiramdam na gustong—gusto ko siyang maramdaman—hindi lang sa panlabas kung hindi sa kaloob—looban ko.

Unti—unti niyang binilisan ang paglabas—masok sa kaniyang pagkal@laki. Kapansin—pansin na rin ang tunog ng k**a dahil sa mabilisang paggalaw ni Ale.

“U—urgh. F—f**ck! Urgh,” niyakap niya ako ng mahigpit kasabay ng panginginig ng buong katawan nito. Pareho kaming naghahabol ng hininga. Sa biglaang paghinto niya ay ang siyang patuloy na pagpatak ng aming mga pawis at mabilis na pagtibok ng aming mga puso.

I smiled from severe satisfaction. I can still feel his tight hug while continuously shaking as he endures his arousal.

“Baby, May I ask one more thing?” he uttered after a few seconds of hugging. Napatingin ako sa kaniyang mga mata. Nanlaki ang mga mata ko nang muli siyang gumalaw.

Knowing the what he did.

“I’ll get you pregnant, Emilia,” sambit nito kasabay ang paghugot ng naninigas nitong pagkalalaki mula sa aking kaloob—looban. Nanatili siyang nakatitig sa aking mga mata. I can feel the drop of sticky liquids in my thigh as he completed pulled his maleness out.

A—ano?!!!

~~~_ _ _ _ _~~~

READ THE FULL CHAPTER IN DREAME/YUGTO!

available lang po ito sa Dreame/Yugto App.

❗❗Read the book here!!!❗❗

Title: Paid for the Billionaire's Pleasure
Genre: SPG R-18 ROMANCE 🥵💦

Click the ''HEART BUTTON" in the link below. you can now READ the Chapters in DREAME NOW ❗

Thank you so much po sa support. Currently, we have 1K+ followers and almost 14K reads na po tayo. Partida, di pa po tap...
14/01/2025

Thank you so much po sa support. Currently, we have 1K+ followers and almost 14K reads na po tayo. Partida, di pa po tapos yan, at di pa nakalahati ng book. Marami pa ang dapat na i-reveal sa book!

Anyways, everything will keep going as usual. I LOVE this book, the twist, the plot and everything. I will fight up until the END 😍

“Sinungaling! Nasaan ang anak ko?! Huh? Nasaan ang anak ko! Ibigay mo siya sa akin! Akin na ang anak ko!” halos makarati...
13/01/2025

“Sinungaling! Nasaan ang anak ko?! Huh? Nasaan ang anak ko! Ibigay mo siya sa akin! Akin na ang anak ko!” halos makarating sa kabilang ward ang aking boses dahil sa lakas.

Pinilit kong tumayo at sugurin ang doctor ngunit dahil hindi ko pa nagamit ang buong lakas ko kaya hindi ko siya nalapitan.

“Wala na ang anak mo, Miss Alvarez. Kaya kumalma ka at magpagaling. Malulungkot ang anak mo kapag nakita na niyang nahihirapan!” rinig kong sabi sa aking ng doctor.

“Buhay ang aking anak! Nasaan siya! Akin na ang aking anak,” kasabay ng panghihina ng aking boses ay ang muling pagdilim ng aking paningin.

READ THE FULL CHAPTER IN dreame/Yugto! UPDATED na ang 31 na kabanata!

13/01/2025

Abangan po ang update mamaya sa "Paid for the Billionaire's Pleasure“ 😲😍 Malalaman na po kung ano ang nangyari sa anak nina Emilia at Alejandro 😳🫨

❗❗ WARNING: ADULT CONTENT ❗❗Emilia’s POVILANG oras na akong naghihintay sa gilid nitong daan. Panay tingin ako sa suot k...
11/01/2025

❗❗ WARNING: ADULT CONTENT ❗❗

Emilia’s POV

ILANG oras na akong naghihintay sa gilid nitong daan. Panay tingin ako sa suot kong relos upang tingnan ang oras. Sa puntong ito ay alas otso na ng gabi at lagpas sampung minuto na mula sa napag-usapang oras na may susundo sa akin na sasakyan.

I can feel the cold breezes of air touching my skin. I wear a coat but that is not enough to cover my entire upper body and that causes me to freeze from coldness.

I put my sights farther from usual.

Halatang unti-unti nang lumalim itong gabi. Madilim na ang paligid at unti—unti na ring dumalang ang mga sasakyang dumadaan sa malawak na karsada. Napayakap ako sa aking balikat lalo pa at matinding lamig ang dala ng bugso ng hangin.

When will he come?

Panay tingin rin ako sa aking paligid. May mga taong nakakapansin sa akin but I pretty know that none of them knows me. I am in the middle of the city where too far from my home. Alam kong walang sino man ang nakakila sa akin dito.

Wala dapat na sino man ang makakilala sa akin…

Hindi ko na pinansin pa ang mga taong minsan ay nadadapuan ako ng tingin. Well, I know some of them thinks of what I am thinking right know. Pero kailangan kong lunukin at pilit na itago ang kaisipan kongi yon.

Well, just tonight. Pinapangako kong ito ang una at ang magiging huling pagkakataon na gawin ito. I don’t have any choice though. Wala na akong ibang matakbuhan pa kung hindi ito lang…

Ilang segundo pa ang lumipas at kaagad ko na ring namataan ang isang sasakyang papalapit sa akin ngayon. Isa itong van at malaki ang kutob kong ito na iyon.

Siya na ba ito?

Standing in front of the van approaching towards me is like a last minute of me thinking if there’s still a chance to say no and withdraw my decision I made earlier.

Pero parang buo na yata ang isipan ko… buo na ang desisyon ko.

But just once. Ngayon lang at hinding-hindi na ako papayag na maulit pa ito.

Kasabay ng paghugot ko ng malaim na hininga ay ang paghinto nitong van sa aking harapan. Parang dumoble ang lamig na nararamdaman ko kanina. Ang lamig na may halong kaba at pagkabahala.

Hindi ko alam kung ano ang mangyayari pagkatapos ng gabing ito.

Well one thing I only know and that is to save my problem, at least.

Napatingin pa ako sa paligid upang masigurong walang taong nakatingin sa kinaroroonan ko at nang malamang wala ay saka ko na binuksan itong pinto saka tuluyan nang pumasok sa loob. Ang malamig na temperatura ng sasakyan ang bumungad sa akin.

Unang bumungad sa aking paningin ang isang lalaking driver na hindi man lang nagpakita sa akin. He seems like in oldies. I know this isn’t him. Ang lalaking kausap ko sa telepono kanina ay binata ang boses.

“Ilang oras bago tayo makakarating sa sinasabing mansion?” tanong ko nang magsimula nang umusad ang sasakyan. I tried to make my voice as normal as usual to hide the nervousness I am feeling right now.

“Wala pang isang oras ay nandoon na tayo, ma’am. Relax ka lang diyan at ihanda mo ang iyong sarili. Paniguradong hindi mo makakayang labanan ang boss ko ngayong gabi.” Wika nito na parang may halong sarkastiko at pagbabantang tunog. Hindi ko man tanaw ang kaniyang mukha but I can clearly see his face covered with a devilish smile.

Pilit kong itago ang ilang na nararamdam ko ngayon. Ganito ba talaga ito? Normal lang ba ang nararamdaman ko ngayon sa tulad kong first timer?

Hindi na ako nag-abala pang sagutin ang sinabi niyang iyon sa halip ay binaling ko na lamang ang aking paningin sa dinadaan namin. Pansin ko pa ang unti-unting pagbabago ng lugar at mula sa mga gusali ay unti-unting napapalitan ng naglalakihang puno itong paligid. Though the streets still covered with lights kaya hindi madilim at malinaw ko pa rin na makikita ang daan.

Mansion ang pupuntahan namin kaya paniguradong talagang nasa gitna ito ng kagubatan. If feels like we’re heading in the castle.

“Ito,” mula sa pagmamasid sa paligid ay ibinaling ko ang aking paningin sa harapan kung saan galing ang boses ng driver. Bumungad sa aking paningin ang isang card na bago pa lamang sa aking paningin.

It is not the usual card.

“Para saan ito?” tanong ko habang nakatingin sa isang bagay na hawak ko ngayon. Kasing laki ito ng mga credit at debit card but I am pretty sure that it is not the same purpose as the card that I am thinking.

“Hindi mo na kailangang malaman. Magagamit mo iyan mamaya at malalaman mo rin ang halaga niyan mamaya.” Mabilis nitong sambit sa akin dahilan upang umangat ang aking kilay

Madiin kong pinagmamasdan ang card na nasa aking mga k**ay. I tilt it, rotate and read every detail. I cannot see any person’s name there nor any personal details. Para lang itong isang calling card.

May ganito pala?

Saglit lang ay kaagad rin na huminto ang sasakyan. Unang bumungad sa aking paningin ay ang matayog na pader. Ilang segundo lamang kaming nakahinto at kasabay ng pagbukas ng malaking gate ay ang pagpapatuloy sa pagtakbo ng kotse.

Kasunod bumungad sa akin ang isang imaheng nakakakuha sa aking atensyon. Kung hindi ako nagkak**ali ay ito ang imahe ni kupido at hindi ko alam kung ano ang ibig sabihin nito at kung bakit iyon ang unang bubungad sa mga taong papasok sa mansion na ito. Marami pa ang umagaw sa aking atensyon habang tumatkabo ang kotse; ang fountain, mga statuwa at marami pang iba.

Well, typically like a castle…

Ilang saglit pa at tuluyan na ring huminto itong sasakyan. Hindi na ako nagpaligoy—ligoy pa at kaagad na rin akong lumabas. Nang mapansin ang pag-alis ng sasakyanng naghatid sa akin ay nagsimula na rin akong humakbang sa nag-iisang daan na nasa aking harapan na alam kong patungo ito sa loob nitong mansion.

Seriously? Para akong isang ibon na bigla na lang bumagsak sa malawak at tahimik na mansion na ito. Hindi ko alam kung ano ang susunod na gagawin.

Itutuloy ko pa bai to?

Unang bumungad sa akin ay ang dalawang lalaking nakaabang sa isang malaking pinto. “Nasaan ang imbitasyon mo?” tanong nito sa akin at wala na akong ibang maisip na bagay na tanging tunutukoy nila kung hindi ang tanging card na hawak—hawak ko, wala namang ibang binigay sa akin kanina kung hindi ito lang.

Pinakita ko iyon sa kanila at nang tuluyan nila iyong natingnan ay saka ako sinuyo—mula ulo hanggang paa ay wala silang pinalampas na animo’y sinisiguro nilang wala akong dalang bagay na makakasira sa loob nitong mansion.

It seems like they have a strong security here. Ano bang klaseng tao ang nakatira rito? Isang diyos? Isang miyembro ng gobyerno?

Tuluyan na rin akong nakapasok sa loob. Ang malawak na tanggapan ang unang bumungad sa akin. Sa dulo ay makikita ko ang reception at doon na lamang ako dumiretso. A girl in here uniform welcomed me.

“Where’s your invitation card Miss?” ang kaparehong tanong ng dalawang lalaking nakabantay sa pintuan kanina. Ganito ba kahalaga ang invitation card na ito? Parang daig pa nito ang black card.

Tulad ng ginawa ko ay pinakita ko ang tanging card na hawak ko ngayon. Tiningnan nila iyon saka bumaling sa monitor at may kung anong detalyeng tiningnan doon. She even swiped it once then I heard a short beep from it.

“Access granted. Just wait for a while Miss. A room boy will come and will lead you to room number 10.” Sambit nito sa akin.

Napalunok ako ng sarili kong lawag. The lady in the reception leads me to a vacant sofa nears me kaya doon na rin ako umupo habang hinihintay ko ang lalaking tinutukoy niyang magdadala sa aking sa rom 10.

Hindi ako mapakaling nililibot ang aking paningin sa malawak na ceiling. Habang pinapasyal ang aking paningin ay hindi ko maiwasang isipin kung ano ang posibleng mangayari mamaya.

Well, ano pa nga ba, Amelia?

What I mean is that, can I do it?

Can I endure it?

Kung hindi ko ba ito pagsisisihan sa huli?

I couple of minutes had passed and I then saw a guy in his uniform heading towards me. Ngayon pa lang ay parang nagsisimula nang namumuo ang animo’y bato sa aking lalamunan.

“Please, follow me,” he lead and point his hand forward.

Sumunod ako sa lalaking ito. Sa elevator ang tungo namin. Sa napansin ko ay ang third floor button ang pinindot nito. Kaagad na ring gumalaw ang elevator at ilang saglit pa ay kaagad na rin itong nagbukas. Ang matatahimik na palapag ang unang bumungad sa akin. Wala akong ibang marinig kung hindi ang yapak lang ng aking paa sa matinding katahimikan nitong palapag.

Huminto kami. Napatingin ako sa mataas na parte ng pinto nitong room na kinakaharap ko ngayon.

“PRIVATE ROOM NUMBER 10” ang katatagang nakasulat doon.

So, this is a private room, VIP room?

“Enjoy your stay, Miss,” wika nito sa akin habang pumasyal ang tingin mula sa aking noo pababa sa aking paa. Sa tingin niya ay parang iniisip niya kung sigurado ba ako sa gagawin ko. Mula sa kaniyang mga mata ay para bang sinabi niyang pwede pa akong umtras at humingi ng tulong.

But after a few seconds, the guy who leads me in this private room then completely disappeared from my vision.

Naiwan akong mag-isang nakatayo sa harapan nitong pribadong silid. Walang pagdadalawang-isip kong kinatok at sinubukang buksan ang door k**b nitong room. Hindi iyon nakalock kaya nang sinubukan kong ikutin ang handle ay kusang umusad ang pinto bilang senyales ng pagbukas nito.

Unang bumungad sa akin ang madilim na imahe ng silid. Tanging ang lampshade lamang ang nagsisilbing ilaw na malapit lang sa k**a.

Napatingin ako sa malaking k**a . Parang sobrang bagal kung makaproseso nitong aking utak. Unti-unting umangat ang aking paningin mula sa pinakadulo nitong k**a papunta sa gitna nito.

Kasunod na dumapo sa aking paningin ang imahe ng isang lalaking alam kong nakahubad ang pang-itaas na parte ng katawan- I am not sure if he’s already fully naked.

I slowly move my sight from his lower abdomen up to his chest. Maskuladong-maskulado kung titingnan. Dahil sa limitadong ilaw mula sa lamp kaya madalas ay natatabunan ang ibang parte ng kaniyang katawan.

But one thing I’m sure with—he has a masculine body.

“You will stand there until midnight? You don’t even bother to move closer here,” a manly voice suddenly filled the empty room. Sa boses pa lang niya ay alam kong kanina pa siya ako hinihintay. Na para bang nakahanda na siya sa anumang mangayari ngayong gabi.

Kaagad kong sinunod ng sinabi niya. Humakbang ako papalapit sa k**a kung saan siya nakahiga. Umuga ang k**a at ramdam ko ‘yon nang tuluyan na akong nakatungtong.

Tanging pagyuko lamang ang nagagawa ko. Hindi ko alam kung ano ang susunod kong gagawin.

Dahil sa kaunting ilaw ay pakiramdam ko ay magkalapit lang kami sa isa’t-isa.

Ilang segundo pa ang lumipas ay parang nalaglag ang panga ko nang maramdaman ko ang mainit na k**ay niyang unti-unting hinahaplos ang bandang likuran ko. Sa mga haplos niya ay para bang hinihila niya ako papalapit sa nagliliyab na apoy.

“There’s only two of us here so there’s no reason for you to be shy,” napapikit ako nang muli kong marinig ang kaniyang boses mula sa aking likuran. I know he’s an inch away from me as I can clearly feel his breath from his words.

Mula sa aking balikat ay uti-unti niyang binaba ang kaniyang haplos hanggang sa makarating ito sa aking baywang.

“Don’t worry, things will be more fun and exciting later,” he pauses and then continues to caress until he reaches my lower thigh. “Let me first create the heat for the burning flame, baby.”

Wala na akong magawa pa kung hindi ang tanging pagpikit lang.

Lalo na ngayong unti-unti na niya akong hinawakan at binaling paharap sa kaniya.

Emilia, trabaho lang ‘to…

Just do your job and leave with ease…

read the book in Dreame/Yugto 😘❗
available lang po ito sa Dreame/Yugto App.

❗❗Read the book here!!!❗❗

Title: Paid for the Billionaire's Pleasure
Genre: SPG R-18 ROMANCE 🥵💦

Click the ''HEART BUTTON" in the link below. you can now READ the Chapters in DREAME NOW ❗

Ang puso 😭 Pero Emilia... 😭 Laban ka riyan 😭
10/01/2025

Ang puso 😭 Pero Emilia... 😭 Laban ka riyan 😭

Wait lang po 😭 hindi ko na makontak! Nagsama pa kami kanina sa inuman pero ngayon, out of coverage na 😭 chapter 29 of Pa...
09/01/2025

Wait lang po 😭 hindi ko na makontak! Nagsama pa kami kanina sa inuman pero ngayon, out of coverage na 😭

chapter 29 of Paid for the Billionaire's Pleasure is now available in Dreame! Read now!

available lang po ito sa Dreame/Yugto App.

❗❗Read the book here!!!❗❗

Title: Paid for the Billionaire's Pleasure
Genre: SPG R-18 ROMANCE 🥵💦

Click the ''HEART BUTTON" in the link below. you can now READ the Chapters in DREAME NOW ❗

Dreame Link: https://m.dreame.com/novel/196435200?auto_jump=false&link_type=1&utm_campaign=app_share_copyLink&utm_source=sns_tl_apppromo&directedId=196435200

Yugto Book Link: https://m.yugtofiction.com/novel/196435200?auto_jump=false&link_type=1&utm_campaign=app_share_copyLink&utm_source=sns_tl_apppromo&directedId=196435200

ADD TO LIBRARY NA PARA ARAW-ARAW 💦

Susubukan na ano?” I cut him off. “Maganda na ang buhay ko ngayon, Ale. Kita mo naman hindi ba?” sa unang pagkakataon ay...
08/01/2025

Susubukan na ano?” I cut him off. “Maganda na ang buhay ko ngayon, Ale. Kita mo naman hindi ba?” sa unang pagkakataon ay nagawa kong magyabang sa kaniya. Sa unang pagkakataon ay nagkaroon ako ng lakas ng loob na ipamukha sa isang tao ang yaman na meron ako ngayon. “Hindi na ako ang dating Emilia na nakilala mo. Na masisilaw sa salapi at gagawing uto—uto para sa pansarili mong interes. Hindi na ako ang dating Emilia na lugmok sa kahirapan at higit sa lahat,” napahinto ako sa pagsasalita lalo pa at parang kunting pagpipigil na lang ay tuluyan na ring makawala ang mga luhang kanina ko pa pinipigilang makalabas mula sa aking mga mata. “Hindi na ako ang dating Emilia na lolokohin mo at gawing sëx toy!” mas lalo lang na umangat ang aking boses sa sandaling ito.

I then suddenly feel a drop of tear from my eyes. Isang patak lang iyon at nagawa ko ring pigilan na tuluyang bumuhos ang lahat ng luhang nagtitimpi sa loob ng aking mga mata.

Why would I cry? He’s not worth for my tears. Kung dati ay nagawa kong umiyak para sa kaniya; kung dati ay muntik ko nang putulin ang aking buhay nang dahil sa kaniya ngunit hindi na ngayon.

Hindi niya deserve ang mga luha ko!

“Let’s forget the past then,” he said in a cracking voice. Pansin ko pa kung paano umigting ang kaniyang panga habang sinasambi ang mga katatagang iyon. “And create another precious memory in the present.” Nagpatuloy ito sa pagsasalita.

Pinalis ko ang mga luhang panay patak mula sa aking mga mata. “Hindi ganoon kadali iyon, Ale. Malayong—malayo na ang landas natin para sa isa’t—isa. Isa pa, hindi kailanman pwedeng gamutin ang sugat mulat ng nakaraan at higit sa lahat, hindi iyon pwedeng kalimutan na lang nang tuluyan. We never repeat what happened in the past. Saka may pamilya ka na, hindi ba? May mga anak ka na at may asawa. Gagawin mo na naman ba akong pampalipas oras at laruan? Ano? Hindi ka na naman satisfied?" As said as I wipe my tears away.

>>>>> READ THE FULL STORY IN DREAME/YUGTO>>>>>>

TITLE: Paid for the Billionaire's Pleasure
GENRE: SPG R-18 ROMANCE 🥵💦
AUTHOR: StolenWriter

Click the ''HEART BUTTON" in the link below. you can now READ the Chapters in DREAME NOW ❗

08/01/2025

This keyboard sound really my source of relaxation and stress at the same time; stress of typos😂😂😂

CHAPTER 26 IS NOW AVAILABLE!!! BASAHIN NA SA DREAME/YUGTO! 👇 😢😭💔  (Chapter 26, TEASER scene) “You don’t know how I misse...
07/01/2025

CHAPTER 26 IS NOW AVAILABLE!!! BASAHIN NA SA DREAME/YUGTO! 👇 😢😭💔

(Chapter 26, TEASER scene)

“You don’t know how I missed you in the past ten years, Emilia.” Sambit nito sa akin.

Mas lalo lang akong naiinis nang marinig ko ang sinabi niya. “Let’s just say that you’re saying the truth, Ale. Pero sa haba ng panahon, hindi natin maipagkakailang marami na ang nagbago. Siguro let’s just stay everything peaceful and avoid bringing past in the present.” Sambit ko sa kaniya. Hindi na siya sumagot sa sinabi ko. “Anyways,” nagpakawala muna ako ng malalim na hininga saka nilipat ang paningin sa paligid. “You want to buy? Anong unit? How many? So that I can transfer you to the sales representative. I can offer you a great deal if you buy more.” I said in a formal tone voice.

“Your trust, Emilia. I want to buy your trust. How much is it?” seryosong tanong nito sa akin na kaagad namang nagpapatigil ng aking mundo.

Anong klaseng kalokohan na naman ito, Ale? Kung isa itong palabas at laro, well hindi ko kayang makisabay sa ‘yo, hindi ko kayang makipaglokohan sa 'yo!

BASAHIN ANG KABUUANG KABANATA SA DREAME/YUGTO. . . NOW NA!

available lang po ito sa Dreame/Yugto App. huwag nang magpahuli sa TREND!

❗❗Read the book here daily update ❗❗

Title: Paid for the Billionaire's Pleasure
Genre: SPG R-18 ROMANCE 🥵💦

Click the ''HEART BUTTON" in the link below. you can now READ the Chapters in DREAME for FREE!!! SUPER SPG ❗️

(10 Years Later)“Congratulation, Miss Alvarez. Ikaw na ngayon ang tatawaging Most Successful Executive in Car Industry,”...
07/01/2025

(10 Years Later)

“Congratulation, Miss Alvarez. Ikaw na ngayon ang tatawaging Most Successful Executive in Car Industry,” I smiled while looking at Mr, Joe’s smiling face. He is clapping in front of me.

Ngumiti akong may bahid na pagtatanggi sa aking emosyon. “Hindi naman. Marami pang mas successful sa akin kung tutuusin. Saka, I don’t want to claim that kind of title. Masyadong matayog. Alam mo ba kung anong nangyayari sa mga taong matatayog ang pangarap? Malalim din ang ikababagsak nila kung sakaling hindi nila iyon maabot. Kaya mas mabuting mananatili na lang tayong ganito taliwas sa mga maliliit na achievement natin,” sambit ko na animo’y may pinanghuhugutan.

“Ikaw talaga, sobrang napakahumble mo naman. And let me remind you, this is not just a small achievement, Miss Alvarez. Hindi mo alam kung ilang taong nasa parehong field mo ang gustong makamit ang narrating mo ngayon.” He continued complementing me.

“Salamat Mr. Joe. Saka hindi naman makakarating sa ganito ang kompanya without the people around me, like you,” ngiting sambit ko.

Ngayong araw lang ay inaanunsyo ang kompanyang may pinak**ataas na share at sales. Hindi nga ako makapaniwalang nangunguna ang M Motors Inc., ang kompanyang minamahala ko ngayon.

I SLOWLY open my eyes. The flashes of lights continued to flash in my face as I slowly took my step inwards. Para akong nasa isang teleserye; maraming taong nak**asid at bawat sulok nitong dinadaanan ko ay punong—puno ng camera. I am walking in the red carpet.

So, ito pala ang pakiramdam na umattend sa ganitong klaseng event.

“Miss Alvares, ano ang pakiramdam mo ngayon na ikaw na ang tinaguriang most successful CEO sa siyudad?” rinig kong tanong ng isang media na kaagad namang hinarangan ng security nang akmang lalapit na sana sa akin.
Wala akong sinagot ni isa sa kanila. Hindi ito ang tamang panahon para sap res conference. Narito ako para dumalo sa isang party at hindi para magpa—interview. Saka baka makakabitaw lang ako ng mga salitang maaaring makakasira sa imahe ko; lalo pa ngayong marami na ang mga matang nak**asid sa akin.

“This way po,” the usherette then guides me to one table.

Hindi pamilyar sa akin mga taong narito sa table pero sa tingin ko ay Maganda naman silang kasama.

“Hello, you’re Miss Alvarez, right?”

Ang babaeng may suot na pormal na damit ang unang bumati sa akin nang umupo ako sa tabi nila.

“Yes, I am.” Ngiti kong sambit nito.

“It’s an honor to seat beside you. I’m your fan. I have seen you from news multiple times as top performing CEO in the City.” She said in an interactive tone voice.

“Oh, really? Thank you.” I said with a bit discomfort in my emotion

Hindi ako sanay sa ganito. Parang pakiramdam ko ay sa akin nakatuon ang mga mata ng karamiihan.

Marami ang humingi ng calling card ko. Pakiramdam ko tuloy ay nakakatulong ang party na ito para mas lumago pa ang M Motors INC. Madalas kasi ay sa mga private event ako dumadalo and I am not informed that this kind of event really helps a lot to every business owner.

E, ‘di sana dati pa ako sumali rito.

“EXCUSE ME,” I cut the recent conversation at piniling pumunta na muna sa rest room. Parang nakaramdam na rin ako ng pagod. Wala bang group chat at nang isang bagsakan na lang ang sasabihin?

I fix myself first in the rest room. Ilang minuto rin akong nagtagal sa loob. I put some foundation in my face and a light lips stick.

“SORRY, hindi ako nakatingin sa dinadaanan ko. I—ikaw? Are you okay? Pasensya na ulit,” I said in a formal tone voice.

F*ck! Akala ko ba ay nakalimot ka na, Emilia? Sampung taon na ang nakalipas pero bakit siya pa rin ang laman ng isipan mo?!

“Next time, be careful with your steps. Iba—iba ang makakasalubong mo. Paano kung ibang tao ang nakabangga mo? Do you think they will act the same as I did?” malamig ang kaniyang boses.

Ayaw kong bigyan ng kahulugan ang sinabi niya.

“I’ll be mindful next time. Thank you for the advice,” pinilit kong ngumiti sa harapan niya kahit mahirap na gawin iyon.

Buong akala ko ay tuluyan nang naghilom ang sugat sa aking puso pero bakit ganun?

Hindi na siya nagsalita pa. Wala na rin naman akong sasabihin kaya akmang tatalikuran ko na sana siya at magpapatuloy sa paglalakad nang marinig ko ang boses ng batang lalaking tinatawag ang kaniyang pangalan.

“Daddy! Daddy!” ang boses ng bata ang bumalot sa buong silid.

A cute baby boy then suddenly went to Ale’s side. Nakahawak ito sa pantalon ni Alejandro habang nakatingin sa akin.

“Who is she, daddy? A new friend?” the little boy asked to Ale.

Hindi ko alam kung bakit nanatili pa ako sa kinatatayuan ko kahit na alam kong kanina pa pinipiga itong aking puso sa sakit.

“Ale, kailangan na nating umuwi. Inaantok na ang kambal mo,” an image of a woman then showed up.

Hindi ko na nakayanan pa at tuluyan na akong umalis sa harapan ni Alejandro.

Pinigilan ko ang sarili kong hindi madala sa emosyon.

So, tama nga ang inisip ko.

Marami ang naganap sa buhay ko sampung taon ang nakalipas pero hindi ko inakala…

Hindi ko inakalang mas marami pa pala ang nangyari sa buhay ni Ale makalipas ang sampung taon.

``` read the full story in Dreame/Yugto now! '*, See comment for the LINK!

available lang po ito sa Dreame/Yugto App.

❗❗Read the book here!!!❗❗

Title: Paid for the Billionaire's Pleasure
Genre: SPG R-18 ROMANCE 🥵💦

Click the ''HEART BUTTON" in the link below. you can now READ the Chapters in DREAME NOW ❗

Hindi po madali ang maging writer lalo na at hindi ka naman full time. In my case, during work, kapag nakaisip ako ng id...
07/01/2025

Hindi po madali ang maging writer lalo na at hindi ka naman full time. In my case, during work, kapag nakaisip ako ng idea, I need to get my phone and write it here to make sure I will not forget that idea later at night when writing 🥵😂😍 naka-bisaya pa 'yan 😂

“Daddy! Daddy!” ang boses ng bata ang bumalot sa buong silid.A cute baby boy then suddenly went to Ale’s side. Nakahawak...
06/01/2025

“Daddy! Daddy!” ang boses ng bata ang bumalot sa buong silid.

A cute baby boy then suddenly went to Ale’s side. Nakahawak ito sa pantalon ni Alejandro habang nakatingin sa akin.

“Who is she, daddy? A new friend?” the little boy asked to Ale.

Hindi ko alam kung bakit nanatili pa ako sa kinatatayuan ko kahit na alam kong kanina pa pinipiga itong aking puso sa sakit.

“Ale, kailangan na nating umuwi. Inaantok na ang kambal mo,” an image of a woman then showed up.

Hindi ko na nakayanan pa at tuluyan na akong umalis sa harapan ni Alejandro.

Pinigilan ko ang sarili kong hindi madala sa emosyon.

So, tama nga ang inisip ko.

Marami ang naganap sa buhay ko sampung taon ang nakalipas pero hindi ko inakala…

Hindi ko inakalang mas marami pa pala ang nangyari sa buhay ni Ale makalipas ang sampung taon.

~~~~

Basahin ang buong storya sa DREAME/YUGTO.

Title: Paid for the Billionaire's Pleasure
Genre: SPG R-18 ROMANCE 🥵💦
Author: StolenWriter

Dreame Link: https://m.dreame.com/novel/196435200?auto_jump=false&link_type=1&utm_campaign=app_share_copyLink&utm_source=sns_tl_apppromo&directedId=196435200

Yugto Book Link: https://m.yugtofiction.com/novel/196435200?auto_jump=false&link_type=1&utm_campaign=app_share_copyLink&utm_source=sns_tl_apppromo&directedId=196435200

Emilia’s POV⚠️DON'T worry, things will be more fun and exciting later,” he pauses and then continues to caress until he ...
06/01/2025

Emilia’s POV

⚠️DON'T worry, things will be more fun and exciting later,” he pauses and then continues to caress until he reaches my lower thigh. “Let me first create the heat for the burning flame, baby. ⚠️

ILANG oras na akong naghihintay sa gilid nitong daan. Panay tingin ako sa suot kong relos upang tingnan ang oras. Sa puntong ito ay alas otso na ng gabi at lagpas sampung minuto na mula sa napag-usapang oras na may susundo sa akin na sasakyan.

I can feel the cold breezes of air touching my skin. I wear a coat but that is not enough to cover my entire upper body and that causes me to freeze from coldness.

I put my sights farther from usual.

Halatang unti-unti nang lumalim itong gabi. Madilim na ang paligid at unti—unti na ring dumalang ang mga sasakyang dumadaan sa malawak na karsada. Napayakap ako sa aking balikat lalo pa at matinding lamig ang dala ng bugso ng hangin.

When will he come?

Panay tingin rin ako sa aking paligid. May mga taong nakakapansin sa akin but I pretty know that none of them knows me. I am in the middle of the city where too far from my home. Alam kong walang sino man ang nakakila sa akin dito.

Wala dapat na sino man ang makakilala sa akin…

Hindi ko na pinansin pa ang mga taong minsan ay nadadapuan ako ng tingin. Well, I know some of them thinks of what I am thinking right know. Pero kailangan kong lunukin at pilit na itago ang kaisipan kongi yon.

Well, just tonight. Pinapangako kong ito ang una at ang magiging huling pagkakataon na gawin ito. I don’t have any choice though. Wala na akong ibang matakbuhan pa kung hindi ito lang…

Ilang segundo pa ang lumipas at kaagad ko na ring namataan ang isang sasakyang papalapit sa akin ngayon. Isa itong van at malaki ang kutob kong ito na iyon.

Siya na ba ito?

Standing in front of the van approaching towards me is like a last minute of me thinking if there’s still a chance to say no and withdraw my decision I made earlier.

Pero parang buo na yata ang isipan ko… buo na ang desisyon ko.

But just once. Ngayon lang at hinding-hindi na ako papayag na maulit pa ito.

Kasabay ng paghugot ko ng malaim na hininga ay ang paghinto nitong van sa aking harapan. Parang dumoble ang lamig na nararamdaman ko kanina. Ang lamig na may halong kaba at pagkabahala.

Hindi ko alam kung ano ang mangyayari pagkatapos ng gabing ito.

Well one thing I only know and that is to save my problem, at least.

Napatingin pa ako sa paligid upang masigurong walang taong nakatingin sa kinaroroonan ko at nang malamang wala ay saka ko na binuksan itong pinto saka tuluyan nang pumasok sa loob. Ang malamig na temperatura ng sasakyan ang bumungad sa akin.

Unang bumungad sa aking paningin ang isang lalaking driver na hindi man lang nagpakita sa akin. He seems like in oldies. I know this isn’t him. Ang lalaking kausap ko sa telepono kanina ay binata ang boses.

“Ilang oras bago tayo makakarating sa sinasabing mansion?” tanong ko nang magsimula nang umusad ang sasakyan. I tried to make my voice as normal as usual to hide the nervousness I am feeling right now.

“Wala pang isang oras ay nandoon na tayo, ma’am. Relax ka lang diyan at ihanda mo ang iyong sarili. Paniguradong hindi mo makakayang labanan ang boss ko ngayong gabi.” Wika nito na parang may halong sarkastiko at pagbabantang tunog. Hindi ko man tanaw ang kaniyang mukha but I can clearly see his face covered with a devilish smile.

Pilit kong itago ang ilang na nararamdam ko ngayon. Ganito ba talaga ito? Normal lang ba ang nararamdaman ko ngayon sa tulad kong first timer?

Hindi na ako nag-abala pang sagutin ang sinabi niyang iyon sa halip ay binaling ko na lamang ang aking paningin sa dinadaan namin. Pansin ko pa ang unti-unting pagbabago ng lugar at mula sa mga gusali ay unti-unting napapalitan ng naglalakihang puno itong paligid. Though the streets still covered with lights kaya hindi madilim at malinaw ko pa rin na makikita ang daan.

Mansion ang pupuntahan namin kaya paniguradong talagang nasa gitna ito ng kagubatan. If feels like we’re heading in the castle.

“Ito,” mula sa pagmamasid sa paligid ay ibinaling ko ang aking paningin sa harapan kung saan galing ang boses ng driver. Bumungad sa aking paningin ang isang card na bago pa lamang sa aking paningin.

It is not the usual card.

“Para saan ito?” tanong ko habang nakatingin sa isang bagay na hawak ko ngayon. Kasing laki ito ng mga credit at debit card but I am pretty sure that it is not the same purpose as the card that I am thinking.

“Hindi mo na kailangang malaman. Magagamit mo iyan mamaya at malalaman mo rin ang halaga niyan mamaya.” Mabilis nitong sambit sa akin dahilan upang umangat ang aking kilay

Madiin kong pinagmamasdan ang card na nasa aking mga k**ay. I tilt it, rotate and read every detail. I cannot see any person’s name there nor any personal details. Para lang itong isang calling card.

May ganito pala?

Saglit lang ay kaagad rin na huminto ang sasakyan. Unang bumungad sa aking paningin ay ang matayog na pader. Ilang segundo lamang kaming nakahinto at kasabay ng pagbukas ng malaking gate ay ang pagpapatuloy sa pagtakbo ng kotse.

Kasunod bumungad sa akin ang isang imaheng nakakakuha sa aking atensyon. Kung hindi ako nagkak**ali ay ito ang imahe ni kupido at hindi ko alam kung ano ang ibig sabihin nito at kung bakit iyon ang unang bubungad sa mga taong papasok sa mansion na ito. Marami pa ang umagaw sa aking atensyon habang tumatkabo ang kotse; ang fountain, mga statuwa at marami pang iba.

Well, typically like a castle…

Ilang saglit pa at tuluyan na ring huminto itong sasakyan. Hindi na ako nagpaligoy—ligoy pa at kaagad na rin akong lumabas. Nang mapansin ang pag-alis ng sasakyanng naghatid sa akin ay nagsimula na rin akong humakbang sa nag-iisang daan na nasa aking harapan na alam kong patungo ito sa loob nitong mansion.

Seriously? Para akong isang ibon na bigla na lang bumagsak sa malawak at tahimik na mansion na ito. Hindi ko alam kung ano ang susunod na gagawin.

Itutuloy ko pa bai to?

Unang bumungad sa akin ay ang dalawang lalaking nakaabang sa isang malaking pinto. “Nasaan ang imbitasyon mo?” tanong nito sa akin at wala na akong ibang maisip na bagay na tanging tunutukoy nila kung hindi ang tanging card na hawak—hawak ko, wala namang ibang binigay sa akin kanina kung hindi ito lang.

Pinakita ko iyon sa kanila at nang tuluyan nila iyong natingnan ay saka ako sinuyo—mula ulo hanggang paa ay wala silang pinalampas na animo’y sinisiguro nilang wala akong dalang bagay na makakasira sa loob nitong mansion.

It seems like they have a strong security here. Ano bang klaseng tao ang nakatira rito? Isang diyos? Isang miyembro ng gobyerno?

Tuluyan na rin akong nakapasok sa loob. Ang malawak na tanggapan ang unang bumungad sa akin. Sa dulo ay makikita ko ang reception at doon na lamang ako dumiretso. A girl in here uniform welcomed me.

“Where’s your invitation card Miss?” ang kaparehong tanong ng dalawang lalaking nakabantay sa pintuan kanina. Ganito ba kahalaga ang invitation card na ito? Parang daig pa nito ang black card.

Tulad ng ginawa ko ay pinakita ko ang tanging card na hawak ko ngayon. Tiningnan nila iyon saka bumaling sa monitor at may kung anong detalyeng tiningnan doon. She even swiped it once then I heard a short beep from it.

“Access granted. Just wait for a while Miss. A room boy will come and will lead you to room number 10.” Sambit nito sa akin.

Napalunok ako ng sarili kong lawag. The lady in the reception leads me to a vacant sofa nears me kaya doon na rin ako umupo habang hinihintay ko ang lalaking tinutukoy niyang magdadala sa aking sa rom 10.

Hindi ako mapakaling nililibot ang aking paningin sa malawak na ceiling. Habang pinapasyal ang aking paningin ay hindi ko maiwasang isipin kung ano ang posibleng mangayari mamaya.

Well, ano pa nga ba, Amelia?

What I mean is that, can I do it?

Can I endure it?

Kung hindi ko ba ito pagsisisihan sa huli?

I couple of minutes had passed and I then saw a guy in his uniform heading towards me. Ngayon pa lang ay parang nagsisimula nang namumuo ang animo’y bato sa aking lalamunan.

“Please, follow me,” he lead and point his hand forward.

Sumunod ako sa lalaking ito. Sa elevator ang tungo namin. Sa napansin ko ay ang third floor button ang pinindot nito. Kaagad na ring gumalaw ang elevator at ilang saglit pa ay kaagad na rin itong nagbukas. Ang matatahimik na palapag ang unang bumungad sa akin. Wala akong ibang marinig kung hindi ang yapak lang ng aking paa sa matinding katahimikan nitong palapag.

Huminto kami. Napatingin ako sa mataas na parte ng pinto nitong room na kinakaharap ko ngayon.

“PRIVATE ROOM NUMBER 10” ang katatagang nakasulat doon.

So, this is a private room, VIP room?

“Enjoy your stay, Miss,” wika nito sa akin habang pumasyal ang tingin mula sa aking noo pababa sa aking paa. Sa tingin niya ay parang iniisip niya kung sigurado ba ako sa gagawin ko. Mula sa kaniyang mga mata ay para bang sinabi niyang pwede pa akong umtras at humingi ng tulong.

But after a few seconds, the guy who leads me in this private room then completely disappeared from my vision.

Naiwan akong mag-isang nakatayo sa harapan nitong pribadong silid. Walang pagdadalawang-isip kong kinatok at sinubukang buksan ang door k**b nitong room. Hindi iyon nakalock kaya nang sinubukan kong ikutin ang handle ay kusang umusad ang pinto bilang senyales ng pagbukas nito.

Unang bumungad sa akin ang madilim na imahe ng silid. Tanging ang lampshade lamang ang nagsisilbing ilaw na malapit lang sa k**a.

Napatingin ako sa malaking k**a . Parang sobrang bagal kung makaproseso nitong aking utak. Unti-unting umangat ang aking paningin mula sa pinakadulo nitong k**a papunta sa gitna nito.

Kasunod na dumapo sa aking paningin ang imahe ng isang lalaking alam kong nakahubad ang pang-itaas na parte ng katawan- I am not sure if he’s already fully naked.

I slowly move my sight from his lower abdomen up to his chest. Maskuladong-maskulado kung titingnan. Dahil sa limitadong ilaw mula sa lamp kaya madalas ay natatabunan ang ibang parte ng kaniyang katawan.

But one thing I’m sure with—he has a masculine body.

“You will stand there until midnight? You don’t even bother to move closer here,” a manly voice suddenly filled the empty room. Sa boses pa lang niya ay alam kong kanina pa siya ako hinihintay. Na para bang nakahanda na siya sa anumang mangayari ngayong gabi.

Kaagad kong sinunod ng sinabi niya. Humakbang ako papalapit sa k**a kung saan siya nakahiga. Umuga ang k**a at ramdam ko ‘yon nang tuluyan na akong nakatungtong.

Tanging pagyuko lamang ang nagagawa ko. Hindi ko alam kung ano ang susunod kong gagawin.

Dahil sa kaunting ilaw ay pakiramdam ko ay magkalapit lang kami sa isa’t-isa.

Ilang segundo pa ang lumipas ay parang nalaglag ang panga ko nang maramdaman ko ang mainit na k**ay niyang unti-unting hinahaplos ang bandang likuran ko. Sa mga haplos niya ay para bang hinihila niya ako papalapit sa nagliliyab na apoy.

“There’s only two of us here so there’s no reason for you to be shy,” napapikit ako nang muli kong marinig ang kaniyang boses mula sa aking likuran. I know he’s an inch away from me as I can clearly feel his breath from his words.

Mula sa aking balikat ay uti-unti niyang binaba ang kaniyang haplos hanggang sa makarating ito sa aking baywang.

“Don’t worry, things will be more fun and exciting later,” he pauses and then continues to caress until he reaches my lower thigh. “Let me first create the heat for the burning flame, baby.”

Wala na akong magawa pa kung hindi ang tanging pagpikit lang.

Lalo na ngayong unti-unti na niya akong hinawakan at binaling paharap sa kaniya.

Emilia, trabaho lang ‘to…

Just do your job and leave with ease…

>>>>>read the full Story here>>>>>

Title: Paid for the Billionaire's Pleasure
Genre: SPG R-18 ROMANCE 🥵💦
Author: StolenWriter

Address

Cebu City
6000

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when StolenWriter- Dreame posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Contact The Business

Send a message to StolenWriter- Dreame:

Videos

Share