31/10/2025
| Day 31: Award
Parangal
Sa mundo ng politika, sino ang may parangal?
Ang may dangal? O ang siyang may k**ay na bakal?
Ang dangal ay hindi matatagpuan,
Sa kung sino ang nasa upuan,
Kun' 'di sa masa sa kalsada,
Sa kurapsyon ay buong lakas umaalsa.
Ang parangal ay para sa mga nakatataas sa sistema,
Ang mga nasa taas ng herarkiya,
Sa mga may kapangyarihan,
Sa mga pinanganak na may pilak sa bunganga.
Hindi nakahain sa masa na lumalaban sa kalsada,
Na bitbit ang pag-asa,
Na sana may harina,
Sa tinapay na pang-alsa,
Na hindi lang para sa iilan,
Kundi para sa bawat t'yan na kumakalam.
Kapalit ng kanilang laman, dugo't pawis ay hindi parangal,
Kun'di panlulumpo mula sa k**ay na bakal,
Pinapaslang ang angking dangal,
Sa sistema na mapang-api, danas ang pananakmal.
Sa bawat parangal na iginagawad,
May buhay na pilit pinipigilan ang usad,
Na kahit anong pagdalumat,
Hindi pa rin makalipad, makaangat.
Ang mga pakpak na pilit binabali gamit ang k**ay na bakal.
Ang parangal ay hindi dapat gawa sa ginto o pilak,
O anumang mineral na binungkal sa lupa ng inang bayan.
Ito ay dapat minumutawi ng bibig,
Mula sa mamamayang nakakamit ng kaginhawaan,
Mula sa mamamayang ligtas sa karahasan,
Sa angking lupang tahanan.
Ang parangal ay simbolo ng panglilingkod,
At hindi ng pansariling pag-angat,
Ang parangal ay tunay na makakamtan,
Hindi sa pag-akyat ng entablado,
Hindi sa parangal na nababalot ng ginto,
Ngunit sa pag-angat ng buhay ng bawat mamamayang Pilipino.
Kapag sapat na ang harina,
Sa tinapay na pang-alsa,
Kapag may maiihain na sa mesa,
Kapag hindi na kumakalam ang sikmura,
Kapag maayos na ang daloy ginto,
At sa kalsada'y walang umaagos na dugo,
Kapag tumunog na ang dambana ng katarungan,
Maigagawad ang parangal,
Na kailanman di malulusaw sa hamog ng umaga.
Words by Hirayang Malaya
Art by RK