18/05/2022
Anne Jonkers
Een persoonlijke mijmering die ik graag wil delen….
Wat merk je in jezelf als je de worstelingen en levenslessen van het leven omarmd hebt......
Ik hou -en heb heel veel gehouden- van mijn (groot) ouders, mijn zus, mijn partners, mijn kinderen, kleinkind, mijn vrienden en ik hou van mezelf met al mijn tekortkomingen.
Ik ben tot het besef gekomen dat ik niet "Atlas" ben. De wereld rust niet op mijn schouders maar ik neem wel mn verantwoordelijkheid in waar ik zelf invloed op kan hebben.
Ik heb geleerd niet (altijd ) mn gelijk te hoeven krijgen... zachtheid en begrip is voor mij kostbaarder dan gelijk krijgen.
Ik heb geleerd om m’n ego los te laten. Ego maakt eenzaam.
Ik zie liever het mooie in mensen. Het voelt goed, niet alleen voor de ander, maar ook voor mij.
Ik heb geleerd me niet meer druk te maken over tegenslagen. Ik neem alles zoals het komt en zoek naar hoe ik me daar het beste toe kan verhouden.
Ik blijf uit de buurt van mensen die mij niet waarderen...
Reflecteer wel of ik van die feedback kan leren en het “cadeau” kan ontvangen om blinde vlekken op te sporen in mezelf.
Ik kijk met een glimlach naar iemand die me voor wil zijn in de rat race... Ik doe daar niet in mee.
Ik schaam me niet voor mijn gevoelens. Ik ben blij dat ik ze heb.
Ik heb geleerd elke dag te leven alsof het mijn laatste is. Tijd wordt kostbaarder.
Ik probeer te doen wat me gelukkig maakt en neem graag anderen daarin mee zonder dat op enige wijze op te dringen. Ik ben verantwoordelijk voor mijn geluk en gun de ander zo het zijne.
Mijn huis in Frankrijk is een zoete inval voor veel mensen.
Zoveel verschillende mensen komen, landen in “mijn droom” ont-moeten zichzelf en anderen, verwarmen zich, ontspannen zich, laten zich inspireren, reizen verder op hun levenspad en laten een herinnering achter.
Zo is mijn huis en mijn “ziel” verrijkt door vele ontmoetingen, maar ook door ontberingen, intense vreugde en diep hartverscheurend verdriet, en is het een “herberg” geworden waar iedereen zichzelf kan zijn en zich thuis kan voelen.
Met dank aan de inspirerende mensen die op mijn pad zijn gekomen en nog zullen komen.
NB DE waarheid bestaat niet en ik realiseer me dat zo’n tekst toch ook een EGO ding is zonder dat ik dat eigenlijk wil. Reflecteren met een glimlach en jezelf niet altijd zo serieus nemen is ook fijn.
Het is meer ter inspiratie voor wie er iets aan heeft…
