14/01/2021
Heel goed en mooi uitgelegd hoe levensenergie werkt en wat weerstand doet voor ons menszijn.
Wat is het pijnlichaam waar Eckart Tolle zo vaak naar verwijst? Wilhelm Reich sprak over een ‘emotioneel pantser’. Dat verwijst naar hetzelfde. Pijn is weerstand. Wanneer de levensenergie (zoals in onze natuurlijke staat) vrij kan stromen is er geen pijn. Levensenergie is wat ons vitaal maakt. Levensenergie is het ultieme verschil tussen een levend organisme en een lijk. Met andere woorden: het is wat aan de basis ligt van alle processen in een levend organisme. Het is datgene waardoor we kunnen bewegen. Maar het is ook wat onze bloed laat stromen en ons hart laat kloppen. Alles wat beweging is heeft zijn oorsprong in de levensenergie. Een lijk beweegt niet en er is ook geen beweging in het lijk (behalve de ontbinding die ook door het leven geregeld wordt). Gedachten zijn bewegingen. Emoties zijn ook bewegingen. Het woord ‘emotie’ komt van het Latijn ‘emovere’ wat ‘naar buiten bewegen’ betekent. Met andere woorden; de natuurlijke aard van emoties is expressie. Gedachten bewegen in ons hoofd maar emoties bewegen in ons lijf. Emoties zijn energie (‘lading’) en emoties hebben ook een chemisch luik in de lichaamsvloeistoffen: neurotransmitters, peptides, hormonen, signaalstoffen. Die ‘stroom’ kan naar buiten bewegen, zoals in het schaamrood dat op onze kaken komt, maar ook naar binnen zoals het terugtrekken van het bloed uit ons gezicht wanneer we zwaar geschrokken zijn. Emoties kunnen voor elektrische lading (spanning) zorgen in de spieren, ze kunnen geluid voortbrengen (zoals schreeuwen van de angst), ze kunnen beweging voorbrengen, ze kunnen sensaties voortbrengen en ze kunnen chemische stoffen voortbrengen zoals tranen en slijm. Bij onderdrukt verdriet bijvoorbeeld is slijmvorming zeer courant. Het is allemaal 1 geheel: gedachten, emoties, sensaties, elektrische lading en ontlading, microbewegingen in het bindweefsel, cellen die stoffen produceren, spierspanning, etc. Je kan dat allemaal onderscheiden maar niet scheiden. Het zijn allemaal aspecten van de levensenergie aan het werk in een levend ecosysteem. Het zijn echter geen rechtlijnige verbanden zoals vaak gedacht wordt (zoals in ‘gedachten veroorzaken emoties’). Het is allemaal samen ‘een systeem (een geheel) in beweging’. Bij een gezonde baby verloopt alles nog spontaan en geregeld door de natuur. Wanneer we opgroeien worden de spontane processen meer en meer verstoord door onze gedachten en emotionele reacties: zoals je adem ophouden, zoals onbalans tussen inademing en uitademing. Zodra de natuurlijke flow van de ademhaling verloren gaat zijn we uit contact met de hartslag van de natuur, de hartslag van het leven. We worden meer en meer ‘aparte wezens’. We geven ons niet langer over aan onze natuurlijke aard. We leren ‘strategieën’ om ‘liefde te krijgen’ van onze ouders of opvoeders, zoals onze boosheid inhouden en in plaats glimlachen. Die glimlach is echter niet natuurlijk (spontaan). Het is een ‘sociaal masker’. De levensenergie wordt meer en meer opgesplitst in een deel dat zich wil uitdrukken en een deel dat wil onderdrukken. Zo ontstaat chronische spanning in ons systeem. Zo ontstaat wat Reich onze ‘karakterstructuren’ noemt – als onderscheiden van onze spontane natuurlijk aard. Zo ontstaat het ‘ego’, de tendens tot afscheiding van onze natuurlijke aard. Onze natuurlijke staat is een staat van naadloze verbinding tot het geheel. Het is een staat van niet weerstand tegen het geheel, waardoor het geheel - het leven - vrij door ons kan stromen. We reageren meer en meer ‘op’ in plaats van in verbinding te zijn ‘met’… Wat is dus het pijnlichaam? Het is de prijs die we betalen voor de onderdrukking van onze natuurlijke aard om ‘sociaal te overleven’ in een emotioneel vreselijk onintelligente maatschappij. Het pijnlichaam bestaat uit onderdrukte levensenergie (opgesplitst in expressie en repressie). Op het diepste niveau in het pijnlichaam vinden we ook trauma - en dat kan zowel fysiek als psychisch/emotioneel trauma zijn. Aan de oppervlakte vinden we de sociale maskers. Het pijnlichaam is alles in ons wat niet spontaan en natuurlijk is… Het is de pijn van niet geheelde oude pijn en het is de pijn van ‘tegen onszelf leven ’om te ‘overleven’… FLOW is de tijdelijke ervaring van onze natuurlijke staat. We bieden dan tijdelijk geen weerstand tegen wat is. Maar omdat we zoveel chronische spanning hebben geaccumuleerd in ons systeem is er altijd wel iets dat weer getriggerd kan worden en dan vallen we weer uit de FLOW, uit de spontaniteit, uit verbinding met het leven… Waarom zou je leren loslaten? Daarom dus. https://www.lerenloslaten.com/3-gratis-lessen/
