Doclines

03/11/2023

Woensdag 1 november 2023

Tuinmannen en tamme kastanjes

Beste Monique,

Sinds dinsdag 31 oktober lukte het me eindelijk om volop aan de slag te gaan met de nieuwe tekenopdracht die ik voor november had gepland. Ik ben amper drie dagen actief op papier en nu al constateer ik dat ik heerlijke vorderingen maak. Ik heb er veel plezier in.

Smet op deze dag echter was dat er tuinmannen bij mijn buren voor flink wat geluidsoverlast zorgden. De tuin aldaar onderging een grote onderhoudsbeurt.
Al ’s ochtends om 7.45 uur werd er vlak aan de grens met mijn woning een motor-grastrimmer opgestart. Ik schrok me lam! Op volle toeren gierde en raasde het apparaat erop los. Even later deden twee motor-heggenscharen en een kettingzaag er nog eens een schep bovenop. Het was een symfonie van brullend geweld buiten!
Ik wist niet waar ik het zoeken moest van de herrie!
Het ging werkelijk de hele ochtend onafgebroken door!
Ik kon zoal niet meer van mijn ontbijt genieten. Eén kopje thee en ik had het bekeken.
Direct na het kopje thee poetste ik mijn tanden en ben vervolgens in allerijl naar het dorp toe gelopen voor de boodschappen. Weg van dat helse kabaal!

Ik ben in totaal anderhalf uur in dorp geweest om de boodschappen in alle rust uit te zoeken en hoopte bij het terugkeren in mijn woning dat het lawaai afgelopen zou zijn, maar nee! De Heren Hoveniers waren nog steeds bezig! Ook tijdens het koffie-uurtje had ik geen moment stilte! Pas tegen 11.30 uur zwegen de machines eindelijk. Rust!

Vanaf dat moment kon ik beginnen met tekenen en van 11.30 uur tot 14.00 uur werkte ik aan één stuk door. Natuurlijk hield ik tussendoor een korte lunchpauze, maar om 14.00 uur moest ik het tekenwerk dat steeds voorspoediger leek te gaan, terstond staken. Een bladblazer werd geactiveerd. Opnieuw klonk gigantisch motorlawaai! Ik ergerde me verschrikkelijk aan dat gegier! Het ergste was dat de bladblazer niet alleen een hoge geluidproductie had, maar ook een ontzettend smerige uitlaatstank verspreidde. Na enige tijd kon je de giftige lucht in de hele woonbuurt ruiken! Wat een vervuiling toch weer!

We moeten allemaal ons beste beentje voor zetten om de atmosfeer zo schoon mogelijk te krijgen door broeikaseffect en klimaatverandering een halt toe te roepen. Maar wat die tuinmannen naast mij deden, dat kan dan weer wel! Bespottelijk gewoon!

Gelukkig worden tuinmachines tegenwoordig steeds meer elektrisch. Er zijn al hoveniersbedrijven in onze omgeving die stille en schone apparaten gebruiken. Dat juich ik ten zeerste toe. Maar de tuinmannen bij mijn buren, tja, die zijn zichtbaar niet de jongsten meer en kennelijk hebben de mensen van dat bedrijf niet genoeg geld om nieuwe elektrische machines aan te schaffen.

Tijdens het bladblazersgeweld dicht aan mijn woning, trok ik er opnieuw op uit en maakte een wandeling door een stuk bos. Schone lucht en stilte zocht ik op. Ik was van plan om in dit stuk bos mijn geliefde najaarsactiviteit voor buiten te verrichten: tamme kastanjes rapen. Mooie grote en bolle exemplaren. Tamme kastanjes vind ik ongelooflijk lekker in stoofschotels en salades gedurende de herfst.
Ik kook ze gedurende 35 minuten en daarna pel ik de kastanjes. Ik leg ze in een kommetje en bereid ze verder met zonnebloemolie en zoete specerijen. Ik laat alles op smaak komen en pas tegen etenstijd gooi ik de kastanjes bij de maaltijd.

Het rapen was een heel secuur werk. Met tuinhandschoenen aan om mezelf niet te prikken aan de scherpe stekels van de vruchtkapsels waar de tamme kastanjes in hebben gezeten, moest ik goed kijken dat de vruchten er gaaf uit zagen. Niet al te donker van kleur en geen barsten erin. Belangrijk was dat de kastanjes bol en groot moeten zijn. Dan was het vruchtvlees erin ook lekkerder en smaakt het sappiger.
Ik bleef meer dan een half uur van huis. Uiteindelijk keerde ik met een goed gevulde zak terug. Voor dit najaar heb ik genoeg tamme kastanjes in huis.
Gelukkig waren de tuinmannen eindelijk vertrokken! Er klonk geen gekmakende herrie meer!
Ik besloot het tekenen voort te zetten tot het uur aanbrak om aan het koken te gaan beginnen. Ik maakte een overheerlijke groentestoofschotel met tamme kastanjes.

Hartelijke groeten,

Kees

06/07/2023

‘Vandaag heb ik een blije dag, want de zon schijnt’, Pepijn kijkt me stralend aan. Om kwart over 6 vanmorgen kwam hij al luid zingend de trap af. Totaal niet bewust van het feit dat hij anderen (elke ochtend) wakker maakt. We weten wel altijd direct hoe zijn pet staat: of hij komt vrolijk dender...

06/06/2023

Deze week wordt Kees Vliegt Uit getoond tijdens het SEE NL Filmfestival in Japan. See NL is een samenwerking tussen Eye Filmfestival en het Nederlands Filmfonds en is verantwoordelijk voor de internationale promotie van Nederlandse film, filmindustrie en filmcultuur.

Tijdens een eerdere editie werd Het beste voor Kees al getoond, dit jaar is Kees Vliegt Uit wederom geselecteerd. Documentairemaakster Monique Nolte en Kees zijn afgereisd naar Japan voor nagesprekken bij de filmvertoning. Binnenkort zullen zij verslag doen van hun belevenissen.

Meer info: https://see-nl.com/artikel/20230601-a-place-like-home-at-eu-film-festival-2023

Netherlands Embassy brings documentary to Japan for its international premiere at EU Film Festival

23/05/2023

Zondag 21 mei: tekenwerkstuk en langzaam herstel

Beste Monique,

De huidkwaal die mij gedurende anderhalf tot twee maanden in zijn greep had, herstelt zich langzaam. Twee weken geleden kreeg ik een pillenkuur voorgeschreven die eindelijk zijn vruchten lijkt te hebben afgeworpen. Nu is de kuur afgelopen en moeten de ruwe rode plekken uit zichzelf gaan verdwijnen. Het enige dat nog valt in te nemen zijn Vitamine D3-capsules. Het is een kuur met één keer in de week twee capsules van een zeer hoge dosis Vitamine D3. Als ook die kuur voorbij is, volgt er een dagelijks Vitamine D3-supplement van eenmaal per dag een zuigtablet van 20 microgram Vitamine D3. Volgens de analyse van het bloedonderzoek drie weken geleden, was de huidkwaal te wijten aan een gebrek aan Vitamine D3.
Om de laatste jeuk die ik soms nog voel, te verzachten heb ik van Ghislaine een prachtige huidcrème gekregen. Deze blijkt ook goed te zijn voor de structuur van de huid. Het is niets minder dan de huidcrème van de beroemde dermatoloog Dokter Leenarts. Ik wacht af wat de komende dagen brengt en of het herstel zich verder doorzet. In ieder geval voel ik me weer een gelukkiger mens dan een paar weken terug.

Nog een herstellende patiënt is mijn vader. Sinds vorige week is hij uit het ziekenhuis teruggekeerd. Wonderwel voor een man van 92-jaar heeft hij de darmaandoening overleefd.
De artsen constateerden tijdens zijn opnametijd dat er geen sprake was van een ileus (darmafsluiting of knoop in de dunne darm) maar een gewone verstopping als gevolg van harde ontlasting. Die wilde er niet uit. Op hoge leeftijd worden ook de spieren van de darmwand zwakker zodat een dikkere ontlasting veel gemakkelijker kan blijven steken. Daar kan je als oudere patiënt flink ziek van worden. Gelukkig hebben de doktoren in het ziekenhuis met diverse sondes, slangen en krachtige klysma’s de ontlasting ‘kunstmatig' eruit kunnen krijgen. Daarna knapte vader snel op.

De afgelopen zondag kende een heerlijk hoogtepunt. Het is mij gelukt de zevende tekenopdracht van dit jaar te voltooien. Ik ben nu al over de helft van het jaarlijks gemiddeld aantal tekenopdrachten! Ik laat nu drie foto’s zien van een dorpsgezicht in Bleiswijk. Een klant die daar woont wilde graag een tekening van mijn hand hebben en wel van zijn huis in de historische dorpskern. Ik merk dat ik erg trots ben op dit werk, want er zit veel diversiteit in. Op de afbeelding die ik met uiterste concentratie heb uitgewerkt, is van alles te zien. Natuurlijk het landelijke huis waar mijn klant woont, maar er komt ook een tuin in voor, en een dorpsplein. En een kerk. Grote statige bomen maken de voorstelling compleet.
Op de volgende opdracht zal ik nog een poosje moeten wachten tot de foto-afdrukken in de winkel klaarliggen.

18/05/2023

Kijktip: met de film 'Puinhoop' onderzoekt documentairemaker Allard Detiger de verstikkende relatie met zijn moeder die aan borderline lijdt en last heeft van manipulatief en agressief gedrag. Toch bouwt Detiger empathie voor zijn moeder op.

In deze intieme documentaire filmt Detiger zijn moeder over een periode van tien jaar en laat hij de worsteling zien van een zoon die onafhankelijk wil zijn van een ouder die hem niet wil loslaten.

👉Bekijk deze aangrijpende film via: https://www.npostart.nl/2doc/15-05-2023/KN_1731567
👉Bekijk de trailer via: https://bit.ly/3TWINra

Na twintig jaar het contact met zijn aan borderline lijdende moeder tot een minimum te hebben beperkt, wordt filmmaker Allard Detiger gebeld door de politie....

12/05/2023

Op zaterdag 27 mei komt Monique Nolte in de Balie praten over haar ervaringingen als documentairemaakster met verschillende omroepen. Naast de publicieke omroep zijn er ook commerciële omroepen zoals RTL en Talpa. Programmamakers, omroepen en de NPO, gaan hierover in gesprek en werpen een kritische blik op het huidige omroepbestel.

Wil je erbij zijn? Tickets zijn te koop via:
https://debalie.nl/programma/achter-de-schermen-van-het-nederlandse-omroepbestel-27-05-2023/

12/05/2023

Donderdag 11 mei: dubbelopdracht

Beste Monique,

Afgelopen weekeinde voltooide ik een opmerkelijk tekenwerkstuk. Het betrof een dubbelopdracht. ik heb zowaar twee tekeningen gemaakt van hetzelfde huis: eentje van de voorkant en de andere van de achterkant. Het is het huis waar ik vorige maand een bezoek aflegde in Blaricum. De dag dat ik vol blijdschap Blaricum weer eens mocht zien was op vrijdag 14 april.
Nu is dit huis aan twee kanten in volle dimensie op papier vereeuwigd. De twee tekeningen tonen de mooie, moderne woning van Etienne en Laura. He is gebouwd in 2020 en ontworpen door Etienne zelf. Overigens, ik vond deze mensen uitzonderlijk aardig en warmvoelend. Ik mocht ze zeer graag.


Ik merk dat ik best wel een beetje trots ben op het resultaat van dit grote tekenwerkstuk. Binnenkort hoop ik er duplicaten van te laten maken voor mijn archief. Dan heb ikzelf ten minste ook een mooi bezit. Een bezit dat ik graag koester. Het origineel overhandig ik natuurlijk aan Etienne en Laura.

Na die heugelijke dag, is het met mijn gezondheid eigenlijk niet zo best geworden. Al bijna een maand kamp ik met verschrikkelijke jeuk over het hele lichaam. Rode bulten en ruwe plekken zijn alom aanwezig. Letterlijk van top tot teen. Mijn voeten zijn er het ergst aan toe. Die zijn gaan zweren. Dat veroorzaakt een branderige pijn. Mijn nachtrust heeft er flink onder geleden. Ik heb inmiddels vele bezoekjes afgelegd bij mijn huisarts en kreeg allerlei medicijnen voorschreven, maar helaas heeft niet één middel afdoende geholpen. Vorige week heb ik bloed laten prikken voor onderzoek. Twee dagen later volgde de uitslag. Ik heb een te laag natriumgehalte en bovenal een schromelijk tekort aan Vitamine D3. Nu slik ik één keer in de week twee booster-capsules met Vitamine D3. Ook heb ik antibiotica gehad tegen de ontsteking aan mijn voeten maar het gewenste effect bleef uit. Gisteren ben ik opnieuw naar de dokter gegaan. Uiteindelijk besloot hij over te gaan op het voorschrijven van een Prednison-kuur gedurende een week. Prednison is een extreem krachtig geneesmiddel in de vorm van tabletten die de jeuk en rode aangedane plekken op mijn lichaam moet gaan genezen. Elke dag zal ik één tablet moeten inslikken. Mocht deze kuur met dit ‘paardenmiddel' nog niet helpen, dan word ik zo spoedig mogelijk doorverwezen naar een dermatoloog. Ik hoop dat de kwaal dan echt gaat verdwijnen.

Tot slot kreeg ik vandaag te horen dat mijn vader een darmafsluiting heeft gekregen. Volgens Ghislaine, die mij daarover opbelde, zou hij de afgelopen nacht heel erg ziek zijn geweest met veelvuldig overgeven. De arts die later bij hem kwam, heeft hem onderzocht en constateerde dat er sprake was van een acuut darmprobleem. Vader moest naar het ziekenhuis, maar wilde niet. Hij zag het niet zitten om te worden geopereerd en voeding te krijgen via slangetjes. De doktoren vertelden hem dat het de enige manier was om hem in leven te houden. Mijn vader vond ik de laatste maanden een ernstig verzwakte indruk maken. Ook geestelijk heeft vader een flinke veer moeten laten gaan. Het leek wel alsof hij geen zin meer had in het leven. Tja…, eens raakt het kaarsje opgebrand. Nu ligt hij in het ziekenhuis alwaar de artsen hem verder onderzoeken. Er is overleg gaande hoe mijn vader het beste behandeld kan worden. Ik hoor binnenkort wel wat er uiteindelijk gaat gebeuren.

27/04/2023

Onlangs werd filmmaakster Monique Nolte geïnterviews door Patrick Lodiers.

Luister of bekijk het hele interview hier: http://ow.ly/Vexe50NNMO8

27/04/2023

Kees beantwoordt jullie vragen 🙋‍♂️

26/04/2023

Gijs Groenteman praat met Monique Nolte over haar fascinatie voor de ouder-kind relatie die in al haar werk doorsijpelt, en haar vriendschap met Ischa Meijer.

Luister de hele podcast hier http://ow.ly/EBSS50NNMHH

26/04/2023

Kees beantwoordt al jullie vragen! ☕ Deel 2 ☕
Wat heb jij altijd al willen vragen aan Kees? 🙋

25/04/2023

Mooie recensie van Kees Vliegt Uit in het NRC.

Het hele artikel kan je hier lezen: http://ow.ly/KIw950NNLEW

25/04/2023

Kees beantwoordt jullie vragen! ⚡ Deel 1. ⚡
Heb jij nog vragen voor Kees? 🤔

&a

24/04/2023

Onderwerp: Operatie 1952 voltooid!

Beste Monique,

Afgelopen weken werkte ik aan 'Operatie 1952’. 'Operatie 1952'? Ja, 'operatie 1952'.
Wat is dat nou weer?, zal men zich afvragen.

Het is heel eenvoudig te verklaren maar allesbehalve gemakkelijk om uit te voeren.

'Operatie 1952’ betrof een bijzonder zware, lastige tekenopdracht. De moeilijkste van dit jaar tot nu toe. Toen ik eraan bezig was, leek er geen einde aan te komen! Ik moest zo precies en fijn tekenen dat het me op een gegeven moment te veel werd. Het was een opdracht voor iemand die in Santpoort-Noord woont. Die wilde graag het huizenblok van mijn hand getekend zien en vooral het rechterhuis dat min of meer naar voren springt. Dat is de woning van de opdrachtgever.

Aanvankelijk leek die owning betrekkelijk simpel voor een tekening omdat het er recht-toe-recht-aan uit zag, maar toen ik het eenmaal op papier begon te zette, pakte wel even anders uit! Juist doordat er zeer veel rechte lijnen in voorkwamen die ik in perspectief moest uitbeelden (twee schuine zijden!), ontaardde het in een buitengewoon ingewikkelde klus. Het huizenblok, want het is een twee-onder-één-kapwoning, kende extreem veel metselwerk, dakpannen en vensterpartijen die ik niet uit de losse hand kon uitwerken. Met veel rekenwerk en het was lastig de kleuren zoveel mogelijk strak houden. De juiste verhoudingen volgen van de opzet van het huizenblok deden er qua moeilijkheidsgraad nog een schep bovenop.

Het type huis dat ik heb getekend, is echt een rijtjes woning in 'jaren vijftig'-architectuur. Gebouwd in 1952 (vandaar 'Operatie 1952') in die karakteristieke bouwstijl uit de naoorlogse periode. Strak, zakelijk, maar rijk aan kleine, smalle bakstenen die van de tekenaar alles verlangden wat hij maar kon.

Maar ik ben zo blij dat het leed geleden is. Want nu is het voltooid.
Bijgaand laat ik een foto van de tekening zien.

20/04/2023

Kees Vliegt Uit achter de schermen: Kees heeft een fotoshoot voor de filmposter.

Heb jij de documentaire al gezien? Hij is sinds 2 april beschikbaar via Videoland.

19/04/2023