With Pride, Oosterdokskade 143, Amsterdam (2025)

11/02/2025

Ligya Wachter wint de Bob Angelo Penning!

Tijdens het nieuwjaarsevenement True Colors van het COC op 26 januari is de Bob Angelo Penning onder anderen uitgereikt aan Ligya Wachter. Ze ontving de prijs voor haar werk in de Nederlandse vrouwenbeweging en als medeoprichtster van Black Orchid en Mil Colores. Black Orchid is een Nederlands landelijk netwerk voor zwarte en migrantenvrouwen die van vrouwen houden. Mil Colores is een stichting voor en door vrouwen van verschillende etnische achtergronden en diverse seksuele geaardheden. Op onze website is een kader over Ligya te lezen, geschreven door Wigbertson Julian Isenia. Wij feliciteren Ligya van harte met deze welverdiende prijs!

📸: Familieportret van Ligya Wachter met haar zoon en dochter zittend op het grasveld. Gemaakt door Gon Buurman (1995)

23/05/2024

We blikken terug op een mooie rondleiding door de tentoonstelling 'Roze Reuzen' vorige week vrijdag. Heb je de rondleiding gemist? Op 14 juni om 17:00 heb je nog een kans! Meld je aan via een mailtje naar [email protected]

Tijdens de rondleiding vertelt historicus Mark Bergsma meer over de totstandkoming van de podcast 'Roze Reuzen' en kun je al jouw vragen stellen die je mogelijk na het luisteren van de podcast hebt. Natuurlijk kun je ook aansluiten als je de podcast (nog) niet hebt geluisterd. Mark deelt sleutelmomenten die hem uit de gesprekken zijn bijgebleven en het uiteenlopende archiefmateriaal in de expositie biedt de mogelijkheid om samen te reflecteren op verschillende vormen van activisme door de jaren heen.

📸: Mark Bergsma aan het woord tijdens de rondleiding op 17 mei, foto door Dewi Vrenegoor.

26/03/2024

Aaïcha Bergamin (*1932), Amsterdamse transvrouw van het allereerste uur, werd op 10 juni 2014 van gemeentewege begraven op St. Barbara in Amsterdam, Westerpark. In een algemeen graf, met slechts een nummer. Transgenderhistoricus Alex Bakker en theaterpersoonlijkheid Dolly Bellefleur organiseerden daarop een crowdfundingsactie. Want deze bijzondere pionier verdiende minstens een eigen grafsteen, met haar eigen naam.

De actie werd een groot succes, veel mensen gaven gul. Kunstenaar Martyn Vanderjagt ontwierp een prachtige steen, die met een feestelijke bijeenkomst werd onthuld. Nu zijn de standaard tien jaar grafrust bijna voorbij. Om te voorkomen dat het graf wordt geruimd is er geld nodig. Zo kunnen we samen Aaïcha de komende tien (of twintig) jaar een mooie, waardige plek op de begraafplaats schenken.

Help jij mee aan ‘Grafrust voor Aaïcha’?
Doneer dan (vóór 10 juni 2024!) een bedrag naar keuze.
De Stichting Vrienden van IHLIA ondersteunt het initiatief.

Stort geld op: NL28 INGB 0006 9303 60
t.n.v.: STG VRIENDEN VAN IHLIA
o.v.v. ‘grafrust voor Aaïcha’.

Donaties zijn fiscaal aftrekbaar.

24/02/2024

XILLAN x ROZE REUZEN
Aanstaande vrijdag 1 maart worden de podcast Roze Reuzen en de bijbehorende tentoonstelling feestelijk gelanceerd in het OBA Theater. XILLAN komt die dag een muzikale ode brengen aan de Roze Reuzen.

Surinaams-Nederlandse singer-songwriter en artiest XILLAN maakt alternatieve R&B die uitdagend is in zijn intimiteit. XILLAN laat zich onder de noemer alternatieve R&B niet beperken maar omarmt zijn eclectische invloeden met passie en overtuiging. De muziek van XILLAN wordt gekarakteriseerd door dualiteit en een unieke, poëtische kijk op de wereld. Vergelijkbaar met artiesten als Omar Apollo, Steve Lacey en Daniel Caesar en met een weerspiegeling van XILLAN’s eigen meervoudige culturele achtergrond ontstaat er een uniek geluid dat de huidige tijden reflecteert.

Er zijn nog plaatsen over voor de lancering van Roze Reuzen! Meld je aan via een mailtje naar [email protected].

📸: XILLAN door Marie Broeckman

15/02/2024

Vanaf 1 maart bij IHLIA
With Pride: Roze Reuzen

Tijdens de Q***r Geschiedenismaand 2024 publiceert verhalenplatform With Pride de podcast Roze Reuzen, een samenwerking van IHLIA LGBTI Heritage, Van Gisteren en Winq. In deze podcast interviewt historicus Mark Bergsma (Van Gisteren) vijf personen die zich al decennialang inzetten voor emancipatie en die de diversiteit binnen de lhbtiq+-gemeenschap zichtbaar maken. Hoe zijn deze mensen opgegroeid, welke gebeurtenissen hebben hen gevormd en wanneer en waarom zijn zij zich gaan inzetten voor emancipatie? En hoe activistisch zijn zij vandaag de dag nog?

Op 1 maart wordt de podcast feestelijk gelanceerd bij IHLIA in Amsterdam. Tevens zal t/m 7 juni de bijbehorende expositie ‘Roze Reuzen’ te zien zijn bij IHLIA. Binnenkort meer info!

Op de foto: Mark Bergsma in gesprek met Twie Tjoa.

12/02/2024

BET VAN BEEREN

Vandaag is de geboortedag van Bet van Beeren. Ze was de bazin van Café ’t Mandje op de Zeedijk. In haar café konden homoseksuele mannen en vrouwen voor hun geaardheid uitkomen in een tijd waarin de zedenpolitie alles in de gaten hield.

Bet nam het café, toen nog café Amstelstroom, op 25-jarige leeftijd over van haar oom. Het verhaal gaat dat ze het omdoopte tot ’t Mandje omdat haar moeder elke dag een mandje eten kwam brengen. Al voor de Tweede Wereldoorlog kreeg het café grote bekendheid als een echt ‘gemengd’ café, waar veel homoseksuele mannen kwamen. In 1966 schreven twee hetero’s op homokroegentocht: ‘(…) met als vanouds het meest heterogene publiek dat men zich maar kan voorstellen. Wat hier verzameld is eet van meerdere wallen: Marokkaanse gastarbeiders, geheel in leer gevatte meedogenloze jongens, en daarnaast een 35-jarige dikzak in een lila kruippakje, en een andere jongeman die met kennelijk wegevallen, midden in het café staand, zijn gulp wijd opengesperd hield.’

Lees meer over Bet van Beeren via https://withpride.ihlia.nl/story/bet-van-beeren/

📸 Foto van Bet van Beeren in een matrozenpak aan de wand van Café 't Mandje. Gemaakt door Gon Buurman (1986)

31/01/2024

ANNA BLAMAN

Vandaag is de geboortedag van schrijfster Johanna Petronella Vrugt (1905-1960), beter bekend als Anna Blaman. Door de openlijke beleving van haar homoseksualiteit wordt ze herinnerd als een moedig en baanbrekend lesbisch rolmodel. Na het succes van haar eerste roman Vrouw en Vriend besluit Anna Blaman zich te wijden aan haar werk als schrijfster van poëzie, toneel, journalistieke kritieken en vooral romans en korte verhalen. Anna inspireert vrouwen om vrij te zijn door zich te uiten op manieren die voor vrouwen in de jaren vijftig niet gangbaar zijn. Zo draagt ze vaak broeken en heeft ze een voorliefde voor motoren. Daarnaast is zij als openlijk lesbische vrouw een voorbeeld voor homoseksuelen.

Voor haar boeken ontvangt Anna zowel lof als kritiek. Ze wordt geprezen om hoe ze thema’s als eenzaamheid en onmogelijke liefde indringend weet te beschrijven. Voor haar roman ‘Op leven en dood’ ontvangt ze de Prozaprijs van de gemeente Amsterdam en in 1957 krijgt ze voor haar hele oeuvre de P.C. Hooftprijs. Aan der andere kant is er ook kritiek op het ‘onzedelijke’ karakter van haar boeken. Met name in de reformatische en katholieke pers is er kritiek op Anna’s focus op erotiek en (homo)seksualiteit.

Anna overlijd al op 55-jarige leeftijd aan een hersenembolie, waardoor haar oeuvre beperkt is gebleven. Toch heeft ze veel betekend voor de lhbtiq+-beweging.

Lees meer over Anna Blaman via https://withpride.ihlia.nl/story/anna-blaman-1905-1960/

📸: Portretfoto van Anna Blaman, zittend op een bank met een kat in de armen (maker en jaar onbekend)

21/01/2024

EERSTE NEDERLANDSE HOMOPROTEST

Op deze dag in 1969 vond op het Binnenhof in Den Haag een demonstratie plaats die bekend is komen te staan als het eerste Nederlandse homoprotest. Het protest was erop gericht om het voor homoseksuelen discriminerende artikel 248bis uit het Wetboek van Strafrecht te laten schrappen. 248bis werd in 1911 ingevoerd door Edmond Robert Hubert Regout, minister van Justitie van het christelijke kabinet-Heemskerk. Specifiek verbood het artikel seksueel contact met iemand van hetzelfde geslacht tussen een volwassene boven 21 jaar en een minderjarige tussen 16 en 21 jaar. Echter lag de leeftijdsgrens voor heteroseksueel contact in diezelfde wet op 16 jaar. Dit verschil kwam voort uit de opvatting dat homoseksualiteit niet zozeer een aangeboren natuurlijke variant was maar eerder een stoornis of afwijking die vooral door verleiding werd aangemoedigd.

Op 21 januari 1969, een half jaar voor de beroemde Stonewallrellen in de Verenigde Staten, werd er op het Binnenhof geprotesteerd tegen dit discriminerende artikel. Het protest werd grotendeels georganiseerd door een groep studenten die zich hadden verenigd in de FSWH (Federatie Studenten Werkgroepen Homoseksualiteit). Joke Swiebel, later politica en bestuurslid van COC en IHLIA, was voorzitter van de FSWH. Ze herinnert zich de betoging op het Binnenhof als een brave bedoening, maar toch was het voor Nederland een bijzondere gebeurtenis. “Het ging over onszelf en we waren niet bang onszelf als zodanig in te zetten. Het stak ons ook dat deze kwestie over de positie van jongeren ging, terwijl niemand op het idee gekomen was die jongeren zelf naar hun mening te vragen.”

Lees meer over het eerste Nederlandse homoprotest via https://withpride.ihlia.nl/story/eerste-nederlandse-homodemonstratie/

📸: Verschillende stills van scenes uit 'Demonstratie'
📸: Joke Swiebel op een still van een scene uit 'Demonstratie'

08/12/2023

Het is Paarse Vrijdag en wij staan in de Paarse Vrijdag Krant met onze clips uit Regenbooggeschiedenis & jij!

Op With Pride zijn nu vier van de zes video's uit de tentoonstelling With Pride: Regenbooggeschiedenis & jij te vinden. In deze clips vertellen jongeren hoe deze geschiedenis hen inspireert. Mooi om te bekijken tijdens de les!

With Pride is het online platform voor regenbooggeschiedenis. Je gebruikt het bijvoorbeeld voor jouw (profiel)werkstuk of presentatie en jouw docent kan het gebruiken om de vaak heteronormatieve maatschappijleer-, geschiedenis- en literatuur lessen leuker en inclusiever te maken. Op het platform vind je meer dan honderd verhalen over personen, organisaties en manifestaties.

Check de link in bio!

29/11/2023

Vandaag in 1907 werd Lau Mazirel geboren. Mazirel was een advocate met een eigen praktijk in Amsterdam. Tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft ze een zeer actieve rol gespeeld in het verzet. Vanuit haar pacifistische en inclusieve wereldvisie is ze zich haar hele leven blijven inzetten voor de rechten van homoseksuelen, vluchtelingen en Roma/Sinti, en heeft ze zich sterk verzet tegen vrijheidsbeperkende instituties als volkstellingen en bevolkingsregistratie.

'Ik leerde al vroeg ironisch aan te kijken tegen de maatschappelijke comedie, de gedragscode, de nationale grenzen.'

📷 Map Lau Mazirel: Bevat o.a. twee artikelen en tekstfragmenten van Lau Mazirel [teksten samengesteld door het Vara-radio ZI-team, uitgezonden op 5 en 12 april 1980, herhaald op 23 en 30 januari 1982] (1982)

15/11/2023

ROOIE FLIKKERS

In 1974 gingen twee leden van de Nijmeegse Jongeren Werkgroep Homofilie (NJWH), Marty van Kerkhof en Thijs Maasen, op bezoek bij een studievriend in Berlijn en kwamen zo in contact met de Berlijnse activisten die zich ‘feministen’ noemden: net als in de vrouwenbeweging was de ideologie dat persoonlijke verhalen hun de bevrijding moesten brengen.

Ze gebruikten scheldwoorden als ‘nichten’ als geuzennaam en actiemiddel. Binnen de homobeweging leefde het idee dat verwijfde nichten op een lagere trede stonden dan de ‘gewone homo’, maar de ‘feministen’ meenden dat je door juist als rellende nicht te werk te gaan, ook je eigen vooroordelen op scherp zette.

Bij terugkomst in Nederland vertaalden Van Kerkhof en Maasen deze Berlijnse aanpak tot het ‘Rooie Fl***er Paper’ en zo ontstonden de Rooie Fl***ers. De initiatiefnemers kozen voor ‘Rooie’ omdat ze vonden dat de linkse kant van de politiek ook moest veranderen en voor ‘Fl***ers’ omdat ze homo’s wilden zijn die ‘het’ wel deden.

De linkse ideologie uit die tijd kreeg hiermee een roze rand: het seksuele moest bevrijd worden. De Rooie Fl***ers wilden zich niet conformeren aan de gewenste maatschappelijke maatstaven zoals het COC dat volgens hen wel deed. Zij vonden dat het COC met de woorden ‘homofiel’ en ‘integratie’ de eigen seksuele gevoelens en verlangens ontkenden. Het beeld van een seksloze homo was hun een gruwel.

Lees meer over de Rooie Fl***ers op https://withpride.ihlia.nl/story/rooie-flikkers/

📸: Zwarte button met afbeelding van roze driehoek. Daaromheen in roze letters de tekst: 'Fl***er solidair met flikkers' (1978)
📸: Affiche 'Mannen nietwaar?: Festival 15-20 april Amsterdam '80 rooie flikkers / Melkweg'. Activiteitenoverzicht op de achterzijde: theater, workshops, films, literatuur, tentoonstelling. Gemaakt door: Peter van Werkhoven (1980)

22/10/2023

ROBERT LONG

‘Ik heb 63 prachtige levensjaren gehad waarin ik heb mogen bijdragen aan een aantal terreinen die [we] nergens voor nodig hebben: muziek, boeken, theater, televisie, enz. En ik heb gelukkig mogen ervaren dat heel veel mensen daar plezier van gehad hebben, of steun of wat dan ook.’

Vandaag is de geboortedag van Robert Long. Long stond bekend om zijn nummers over liefde en homoseksualiteit. Zijn liedteksten waren ook maatschappijkritisch, en leverden commentaar op de Nederlandse burgerlijke, calvinistische moraal. Naast zijn carrière als zanger was Long ook actief als presentator van tv- en radioprogramma’s, maakte hij theatershows en schreef hij boeken.

In zijn carrière ontwikkelde Long zich tot creatieve duizendpoot. Van een aantal albums tot theaterstukken. In de jaren tachtig trok hij tal van klussen naar zich toe. Zo verzorgde hij vanaf 1986 een wekelijkse column voor het AD, bracht hij in 1988 zijn autobiografie uit, schreef hij twee jaar later mee aan een musical en presenteerde hij tussen 1999 en 2003 het muziekprogramma Mezzo op Radio 2.
Hiernaast bleef hij zelf muziek maken en trad hij daar bovendien regelmatig mee op in het theater. In 2006 bracht hij zijn laatste album uit. In datzelfde jaar overlijdt hij, op 63-jarige leeftijd.

Meer lezen over Robert Long? Kijk dan op https://withpride.ihlia.nl/story/robert-long/

📸: Boekcover Vandaag geen nieuws door Robert Long. 1e dr.: 1990. - Stukjes eerder verschenen in het Algemeen Dagblad. Uitgegeven door: De Fontein in Baarn (2e druk, 1990)
📸: Lp Hartstocht door Robert Long, zijn 8ste lp (1988)

08/10/2023

Op 8 oktober 1977, 46 jaar geleden, vond het benefietconcert Miami Nightmare plaats in het Amsterdamse Concertgebouw. Het concert was een reactie op de homofobe campagne van de Amerikaanse zangeres Anita Bryant. Zij protesteerde tegen een wet die in Miami-Dade County werd doorgevoerd waardoor discriminatie op grond van seksuele geaardheid verboden werd.

Walter Kamp, homo-activist en mede-oprichter van Stichting Vrije Relatierechten (SVR) plaatste een advertentie in de Miami Herald. De openingszin luidde: "Wij, uit het land van Anne Frank, weten waartoe vooroordelen en discriminatie kunnen leiden". Om hierna een tweede advertentie in Time Magazine te bekostigen werd het benefietconcert Miami Nightmare georganiseerd, met succes. Het concert was uitverkocht en zowel artiesten als politici van bijna alle politieke partijen waren aanwezig om hun steun te uiten.

Lees meer over Miami Nightmare op de With Pride website via de link in de bio.

18/09/2023

Vandaag is de geboortedag van Foekje Dillema (1926-2007). Foekje was een Nederlandse sprintster op de 100 en 200 meter. Het nationaal record van F***y Blankers-Koen werd in 1950 door Dillema overgenomen. Even was ze de snelste vrouw ter wereld.

Een maand later ging het mis. Op 23 augustus zou het Europees Kampioenschap plaatsvinden in Brussel, maar besloot het IAAF dat er voor het eerst een geslachtskeuring zou moeten plaatsvinden in het land van herkomst. Dit weigerde Dillema. Vijf dagen nadat de keuring plaats had moeten vinden, op 8 juli, zou ze naar Frankrijk reizen voor een internationale wedstrijd. Ze werd echter tegengehouden op het station van Amsterdam. Een telegram van het bestuur van de Koninklijke Nederlandse Atletiek Unie (KNAU) had haar niet op tijd bereikt, vandaar dat haar nu persoonlijk de boodschap kwam brengen: ze was voor het leven geschorst. Haar biograaf en sporthistoricus, Max Dohle, stelt dat haar weigering van de keuring hier de directe aanleiding voor was.

Dillema, nog maar 23 jaar, was ontroostbaar. Zelf ervaarde ze haar lichaam als een vrouwenlichaam. Totaal verward schijnt ze tegen haar teamgenoten geroepen te hebben: ‘Ze zeggen dat ik geen meid ben.’ Gedesillusioneerd keerde ze terug naar Friesland, waar ze nog een tijd atletiek heeft bedreven op laag niveau, maar daarnaast huisvrouw werd. Haar naasten wist ook geen raad met de situatie. Bij familieleden werd bekend dat zij na haar schorsing in het ziekenhuis was ‘geholpen aan haar klieren’, waarmee de kous af was. Waarschijnlijk zijn haar niet-ingedaalde testikels verwijderd, maar daar bestaat geen volledige duidelijkheid over.

Na haar dood werd door Andere Tijden Sport een poging ondernomen om, in samenwerking met de familie, uit te laten zoeken hoe het bij Dillema genetisch precies in elkaar stak. Duidelijk werd dat ze waarschijnlijk een intersekse-conditie gehad heeft, waarbij er cellen met XY-chromosomen ontstaan zijn (mannelijk), maar ook cellen met XX-chromosomen (vrouwelijk), waar Dillema er meer van had.

Lees meer over Foekje Dillema op https://withpride.ihlia.nl/

05/09/2023

De tweede column in de rubriek 'Roze Reuzen' is nu te lezen. Deze keer over zanger en fotomodel René Klijn, die in een baanbrekende uitzending van De Schreeuw van de Leeuw vertelde over zijn ziekte. Het is deze week dertig jaar geleden dat René Klijn overleed aan aids.

In 'Roze Reuzen' delen we de verhalen van mensen die een belangrijke rol hebben gespeeld in de emancipatie van onze community. Deze rubriek is een samenwerking met Winq.nl

16/08/2023

LAU MAZIREL

Lau Mazirel was een activistische advocate met een enorm rechtvaardigheidsgevoel. In 1937 zette Mazirel haar eigen advocatenkantoor op aan de Prinsengracht. Ze stond vluchtelingen bij, onder wie vluchtelingen uit Duitsland, waardoor ze al gauw in aanraking kwam met de slinkse wijze waarop het naziregime minderheden buitenspel probeerde te zetten. Ook stond ze homoseksuelen bij, die op grond van artikel 248bis van het Wetboek van Strafrecht vervolgd konden worden als ze seksueel contact hadden met iemand van het gelijke geslacht onder 21 jaar.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft Mazirel een zeer actieve rol gespeeld in het verzet. Door haar werk in de jaren voor de oorlog was Mazirel doordrongen van de verkeerde intenties van het naziregime. Tijdens de bezetting besloot ze haar praktijk in te zetten als geheim bureau om persoonsbewijzen te vervalsen. Bovendien hielp ze Joden onder te duiken, zowel op haar kantoor als bij haar thuis. Ze deed dit allemaal onder een eigen vervalst persoonsbewijs: in de oorlog was ze Noortje Wijnandts, een verpleegster.

In 1943 bleek dat de Duitse bezetter Joodse persoonsbewijzen wilden gaan verifiëren met gegevens uit het Amsterdamse bevolkingsregister, die uiteraard niet zouden matchen door de vele vervalsingen. Samen met onder anderen Willem Arondéus, Frieda Belinfante en Gerrit van der Veen plande Mazirel een aanslag op het register, waardoor idealiter alle persoonsdocumenten vernietigd konden worden.

Vanuit haar pacifistische en inclusieve wereldvisie is ze zich haar hele leven blijven inzetten voor de rechten van homoseksuelen, vluchtelingen en zigeuners, en heeft ze zich sterk verzet tegen vrijheidsbeperkende instituties als volkstellingen en bevolkingsregistratie. Wil je meer lezen over het fascinerende verhaal van Lau Mazirel? Kijk dan op With Pride via https://withpride.ihlia.nl/story/lau-mazirel/

📸: Artikel Nu & Toen; Lau Mazirel door Igor Cornelissen voor Vrij Nederland (1988)

02/08/2023

Afgelopen weekend kregen wij het verdrietige nieuws te horen dat Gon Buurman op 83-jarige leeftijd is overleden. Ze geldt als een van de belangrijkste fotografen van de ‘tweede feministische golf’, de brede heropleving van het feminisme tussen circa 1965 tot 1985. Ze legde demonstraties vast, zoals Vrouwen tegen gedwongen heteroseksualiteit (1979) en Wij Vrouwen Eisen: abortus uit het Wetboek van Strafrecht (1980), maakte foto’s in vrouwencafé Saarein en schoot de omslagen van de Vrouwenkrant.

Haar lievelingsonderwerp was en bleef de mens, in al zijn diversiteit. Haar iconische portretten werden bekend om hun intieme blik op ongebruikelijke levensverhalen. Buurman fotografeerde met name sociale groepen die als minderheid werden beschouwd: ‘Ik heb heel veel mooie mensen ontmoet: niet qua uiterlijk, maar qua zijn. Het zijn voornamelijk vrouwen die ik ontmoet heb in mijn leven die zo anders zijn dan dat ik ben. (…) Daar leer ik van.’

https://withpride.ihlia.nl/story/gon-buurman-en-marian-bakker/

📸: Gon Buurman tijdens de tentoonstelling Le***an Connexions in de Arthotheek Oost in Amsterdam in 1998. Ze wijst naar de foto die ook in haar boek Over Liefde staat

01/08/2023

Het is vandaag 25 jaar geleden dat de Gay Games van start gingen in Amsterdam! In de nieuwe rubriek 'Roze Reuzen' in Winq Magazine schrijft With Pride-auteur Mark Bergsma over Lydia la Rivière-Zijdel, de vechtsporter die een belangrijke stempel drukte op de Gay Games van 1998.

In 'Roze Reuzen' delen we de verhalen van mensen die een belangrijke rol hebben gespeeld in de emancipatie van onze community. Deze column is de eerste van zes columns die de komende tijd te lezen zullen zijn. Lees de column op https://winq.nl/articles/234857/roze-reuzen-lydia-la-riviere-zijdel/

With Pride

11/02/2025

23/05/2024

26/03/2024

24/02/2024

15/02/2024

12/02/2024

31/01/2024

21/01/2024

08/12/2023

29/11/2023

15/11/2023

22/10/2023

08/10/2023

18/09/2023

05/09/2023

16/08/2023

02/08/2023

01/08/2023

Adres

Website

Meldingen

Contact

Video's

Lancering With Pride

Snelkoppelingen

Delen