Het openingssalvo van Blow Out
Sinds de jaren negentig zijn de openingssequenties voor films en series steeds uitgebreider en geraffineerder geworden. Vaak zijn het korte films op zich, gemaakt door ingehuurde specialisten. Brian De Palma liep hierop in 1981 vooruit met Blow Out. Als openingssalvo presenteert hij, met minimalistische bravoure, cruciale elementen uit de film die zal volgen. Hoe pakt hij dat aan?
The Thinking Machine: het onbreekbare kader
Filmwetenschapper Noël Burch uitte in 1979 stevige kritiek op de films uit de jaren vijftig van de Japanse filmmaker Mikio Naruse. Hij zou vastzitten in een “westerse modus van representatie”, en zijn werk zou “academisch” en “overgemonteerd” zijn. Misschien zelfs bijna als de soapseries op tv! Wat Burch niet zag is hoe Naruse een ogenschijnlijk simpele découpage transformeert tot zijn geheime vorm van mise-en-scène, met eindeloze variaties en modulaties. Zoals te zien in deze achttien opeenvolgende shots uit Sound of the Mountain (1954).
Andere video-essays van Cristina Álvarez López & Adrian Martin zijn te vinden op: https://filmkrant.nl/tag/thinking-machine/
Macbeth in cinema
The Tragedy of Macbeth van Joel Coen is bepaald niet de eerste filmbewerking van het beroemde stuk van Shakespeare. Onder meer Orson Welles, Roman Polanski en Béla Tarr waagden zich eerder aan een verfilming.
The Thinking Machine: spook op het spoor
In twee korte films uit de vroege jaren van twee grote regisseurs—La première nuit (1958) van Georges Franju in Frankrijk en Tramwaj (1966) van Krzysztof Kieślowski in Polen—wordt de opbloeiende liefde van een man of jongen gekoppeld aan eenzelfde bitterzoete verschijning: een vluchtige blik op de begeerde vrouw die dan verdwijnt. Het drama zit hem erin hoe de moderniteit van de twintigste eeuw—de metro, de tram—vorm geeft aan onze emotionele ontmoetingen, onze spijt en ons verlies.
The Thinking Machine #51
Niemand heeft nog het boek Behangcinema geschreven. Waarschijnlijk zal ook nooit iemand het doen. Maar als het wel zou gebeuren, zou er een flink hoofdstuk gewijd moeten worden aan Ingmar Bergman. In zijn films leeft het behang: het ademt, spreekt, fluistert, roept mensen… Dat heeft ook een weerklank in Bergmans eigen leven, zoals duidelijk wordt uit de memoires uit 2015 van Linn Ullmann, de dochter van Bergman en Liv Ullmann.
In dit video-essay gebruiken Cristina Álvarez López en Adrian Martin fragmenten uit Bergmans Als in een donkere spiegel (1961) en Van aangezicht tot aangezicht (1976) om ons binnen te leiden in een droomwereld van filmisch behang.
Videografie 1978
Voor hun serie The Thinking Machine maken filmcritici Adrian Martin en Cristina Álvarez López iedere maand een nieuw video-essay. Dit keer over Angel Face (1953), en de ontwikkeling van audiovisuele techniek in relatie tot filmkritiek.
