29/08/2025
In Amsterdam is toegang tot het onderwijs niet eerlijk. Je kunt het zelfs een vorm van fraude noemen.
Hoe is dat in andere steden geregeld?
De beloofde multiculturele samenleving is er nooit gekomen, ervaart schrijver Asis Aynan eens te meer nu hij vader is.
"Toen in de sterren bleek te staan dat onze liefde om nageslacht vroeg, zei ik tegen mijn vriendin dat als het ons gegund was om een nest op te bouwen, ik mijn achternaam niet aan onze kinderen hoefde door te geven. Niet om hen betere kansen op de arbeidsmarkt te geven, wat verschillende mensen uit mijn omgeving tegen mij zeiden. Ja, de opmerkingen zijn niet van zijde, maar van het grofste schuurpapier. De werkelijke reden: ik ben niet degene die het kind in zijn buik draagt, baart en zoogt, maar zij."
"De ouders uit ons blok verlieten iedere ochtend de wijk om een kwartier verder te rijden om hun kinderen naar een 'betere' school te brengen. [...] In de wijk worden de Irakese falafel, de Riffijnse olijfolie en de Turkse börek bejubeld, maar je eigen kinderen in de klas bij die Nederlander met een Turkse, Riffijnse en Irakese achtergrond om zo samen te kunnen wonen en leven, is er niet bij."
Een essay over vervreemding, segregatie, bubbels én vertrouwen👇
https://www.aob.nl/actueel/artikelen/er-is-iets-geknapt-maar-ik-ben-niet-kapot/
