19/04/2024
പണ്ടുണ്ടായിരുന്ന വായനാ ശീലം എന്നെ ഉപേക്ഷിച് പോയത് വളരെ പെട്ടന്നായിരുന്നു .. അതിനു ഒരു കാരണം സ്മാർട്ട് ഫോണായിരുന്നു എന്നത് വാസ്തവം.
ഒരു നീണ്ട ഇടവേളയ്ക്ക് ശേഷം വീണ്ടും വായിച്ചുതുടങ്ങിയത്‌ ഈ അടുത്ത കാലത്താണ് ... പ്രിയപ്പെട്ട എഴുത്തുകാരൻ സിജു ചേട്ടൻ്റെ " യാത്രാനന്തരം മനസിജം" എന്ന പുസ്തകത്തിലൂടെ ... അതേക്കുറിച്ചു ഞാൻ ഇതിനുമുൻപ് ഇവിടെ കുറിച്ചിട്ടുമുണ്ട്. തുടർന്ന് വായിച്ച പതിനൊന്ന് പുസ്തകങ്ങളിൽ നോവൽ ആയിട്ടുള്ളത് സാന്താ തുളസീധരൻ ടീച്ചറുടെ "അവിചാരിതം - എ ലൈഫ് ടോൾഡ് ബൈ എ സോൾ " എന്ന പുസ്തകമായിരുന്നു.
ഒരു അപസർപ്പക കഥ വായിക്കുന്ന ലാഘവത്തോടെ വായിച്ചു തുടങ്ങിയ പുസ്തകം ഉദാത്ത സാഹിത്യ ശാഖയിലേക്ക് എന്നെ നയിച്ചത് വളരെ പെട്ടന്നായിരുന്നു ... ചില സ്വകാര്യ വേദനകളും ഭയങ്ങളും എന്നിൽ നിറച്ചതും എനിക്ക് മറക്കാനാകുന്നില്ല ... "പേടിച്ചതുപോലെ ഒന്നും ഇല്ല" എന്ന് അനന്തപുരി ഹോസ്പിറ്റലിലെ ഡോക്ടർ റിസൾട്ട് നോക്കി പറയുന്നതുവരെ എന്നെ കാർന്നുതിന്ന തിക്താനുഭവങ്ങളും ഈ പുസ്തക വായനയ്ക്കിടയിൽ എനിക്ക് നേരിടേണ്ടിവന്നിരുന്നു.
വായിച്ചു കഴിഞ്ഞയുടൻ എന്തേലും കുറിക്കണം എന്ന കരുതിയ ഒരു പുസ്തകമായിരുന്നു ഇത് . പക്ഷേ മൂന്നാഴ്‌ചയിലധികം പിന്നിട്ടിട്ടും ഒന്നും എഴുതാൻ കഴിയാത്ത ... ആരോടും സംസാരിക്കാൻ കഴിയാത്ത ഒരു നിസ്സഹായാവസ്ഥ ഉണ്ടായിരുന്നു ...
"അവിചരിതം - ഒരു ആത്മാവ് പറഞ്ഞ ജീവിതം" മനുഷ്യാവബോധത്തിൻ്റെ ആഴങ്ങളിലേക്കും ആത്മാവിൻ്റെ യാത്രയിലേക്കും ആഴ്ന്നിറങ്ങുന്ന ഒരു ഹൃദ്യവും അന്തർലീനവുമായ നോവലാണെന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നു. നമ്മുടെ സമ്പന്നമായ സാംസ്കാരിക വിസ്മയത്തിൻ്റെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ ഒരുക്കിയ ഈ നോവൽ പ്രണയം, നഷ്ടം, ആത്മീയത, സ്വയം കണ്ടെത്തൽ എന്നീ വിഷയങ്ങളെ നന്നായി കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നുണ്ട് .
ഒരു ആത്മാവ് തൻ്റെ പ്രിയതമനോട് സംസാരിക്കുന്ന രീതിയിലുള്ള ആഖ്യാനത്തിലുടനീളം വ്യത്യസ്‌ത ജീവിതകാലങ്ങളിലൂടെ ഒരു മനുഷ്യായുസിൻ്റെ യാത്രയും അതിൻ്റെ പരിണാമവും വഴിയിൽ അത് പഠിക്കുന്ന പാഠങ്ങളും നോവൽ വരച്ചുകാട്ടുന്നു . സംഭാഷണത്തിലെ പൊന്നുവിളികളുടെ പൈങ്കിളിത്തരത്തിലൂടെ ആത്മാവിൻ്റെ അനുഭവങ്ങൾ ജീവിതത്തെയും അസ്തിത്വത്തെയും കുറിച്ചുള്ള അതിൻ്റെ ധാരണയെ എങ്ങനെ രൂപപ്പെടുത്തുന്നുവെന്ന് വിശകലനം ചെയ്യുന്നു . വികാരങ്ങൾ ഉണർത്താനും ഉജ്ജ്വലമായ ഇമേജറി സൃഷ്ടിക്കാനും ടീച്ചറിൻ്റെ ലിറിക്കൽ ഗദ്യത്തിൻ്റെ ഉപയോഗം സഹായിക്കുന്നു . കഥയിലെ വിവരണാത്മക ഭാഷയും കാവ്യാത്മകതയും, ഫ്ലാഷ്ബാക്കുകളുടെയും ഒന്നിലധികം ടൈംലൈനുകളുടെയും ഉപയോഗവും ആഖ്യാനത്തെ സമ്പന്നമാക്കുന്നുണ്ട്. പ്രണയത്തിൻ്റെ പരിവർത്തന ശക്തിയുടെ ആർദ്രമായ പര്യവേക്ഷണമാണ് "അവിചാരിതം."
ഊർജ്ജസ്വലമായ നഗരത്തിൻ്റെ തിരക്കേറിയ തെരുവുകൾക്കിടയിൽ പരസ്പരം കണ്ടെത്താൻ വിധിക്കപ്പെട്ട രണ്ട് മലയാളി ജീവിതത്തിലൂടെ ഹൃദയസ്പർശിയായ ഒരു യാത്രയിലേക്ക് ഒരു വായനക്കാരൻ എന്ന നിലയിൽ എന്നെ ഈ പുസ്തകം കൊണ്ടുപോയി .വിൻ്റേജ് സാഹിത്യങ്ങളോടും സൗഹൃദങ്ങളോടും അഭിനിവേശമുള്ള ബാലേട്ടനും ( നിലവിൽ ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന വ്യക്തിയാണെന്ന് അറിയാൻ കഴിഞ്ഞു.) നഗരത്തിൻ്റെ ആകർഷകമായ മനോഹാരിതയിൽ പ്രചോദനം തേടുന്ന സ്വതന്ത്ര മനസ്സുള്ള നഴ്സസ് വിൻസിയും തമ്മിലുള്ള അസംഭവ്യമായ പ്രണയമാണ് കഥയുടെ കാതൽ. ആകസ്മികമായ ഒരു കൂടിക്കാഴ്ചയായി ആരംഭിക്കുന്ന ഒരു സാദാ 'മ' വാരിക കഥാതന്തു ; പ്രണയം, നഷ്ടം, സന്തോഷം തേടൽ എന്നിവയുടെ സങ്കീർണ്ണതകളിലേക്ക് നാവിഗേറ്റുചെയ്യുമ്പോൾ, പെട്ടെന്നുതന്നെ ഹൃദയസ്പർശിയായ മറുനാടൻ മലയാളി ജീവിതമായി പൂക്കുന്നു.
നോവലിൻ്റെ ഏറ്റവും ആകർഷകമായ വശങ്ങളിലൊന്ന് വിൻസിയുടെയും ബാലേട്ടൻ്റെയും വികസിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ബന്ധത്തിൻ്റെ ചിത്രീകരണമാണ്. ദുർബലതയുടെ പാളികളും പങ്കിട്ട സ്വപ്നങ്ങളും അവർ കണ്ടെത്തുമ്പോൾ, ഞാനും അവരുടെ വൈകാരിക യാത്രയിലേക്ക് ആകർഷിക്കപ്പെട്ടു. കാലത്തിൻ്റെ പരീക്ഷണങ്ങളെ ചെറുക്കാനുള്ള അവരുടെ സ്നേഹത്തിനായി ഞാനും ഒരു നിമിഷം കൊതിച്ചുപോയി . ആ ആർദ്രമായ നിമിഷങ്ങൾ മുതൽ അവരുടെ വ്യത്യാസങ്ങളിൽ നിന്ന് ഉണ്ടാകുന്ന അനിവാര്യമായ സംഘർഷങ്ങൾ വരെയുള്ള അവരുടെ ബന്ധത്തിൻ്റെ സൂക്ഷ്മതകൾ എനിക്കും വേദനയായി മാറിയത് വളരെ വേഗത്തിലായിരുന്നു ...
മോഹിപ്പിക്കുന്ന ഒരു പ്രണയകഥയ്ക്കപ്പുറം, "അവിചാരിതം ", സ്വയം കണ്ടെത്തലിൻ്റെയും സ്വീകാര്യതയുടെയും ആഴത്തിലുള്ള വിഷയങ്ങളിലേക്ക് കടന്നുചെല്ലുന്നു. വിൻസിയും ബാലേട്ടനും തങ്ങളുടെ സ്വന്തം അരക്ഷിതാവസ്ഥകളോടും മുൻകാല ആഘാതങ്ങളോടും പിണങ്ങുമ്പോൾ അവരുടെ പരാധീനതകൾ ഉൾക്കൊള്ളാനും പരസ്പരം ആശ്വാസം കണ്ടെത്താനും അവർ പഠിക്കുന്നതിലൂടെ, യഥാർത്ഥ സ്നേഹം ഭയത്തിൻ്റെയും സംശയത്തിൻ്റെയും അതിരുകൾ മറികടക്കുന്നുവെന്ന് കണ്ടെത്തുന്നു, ഇത് വർത്തമാന നിമിഷത്തിൻ്റെ സൗന്ദര്യം പൂർണ്ണമായി ഉൾക്കൊള്ളാൻ എന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ചു.
"അവിചാരിതം' പ്രണയത്തിൻ്റെ ശാശ്വതമായ ശക്തിയുടെ ആകർഷകമായ മുദ്രാവാക്യമാണ്. ഇത് ഹൃദയംഗമമായ വികാരം കൊണ്ട് മനോഹരമായി രൂപപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. സമൃദ്ധമായി വരച്ച കഥാപാത്രങ്ങളും ഉദ്വേഗജനകമായ പശ്ചാത്തലവും കൊണ്ട്, ഈ നോവൽ അവസാന പേജ് വരെ വായനക്കാരെ വിസ്മയിപ്പിക്കുമെന്ന് തീർച്ചയാണ്. പതിനാറ് വര്ഷങ്ങളുടെ കണക്കുകളും പൈങ്കിളിപ്പോന്നു വിളികളും കുറച്ചധികം അരോചകപ്പെടുത്തിയെങ്കിലും സ്നേഹം തീർച്ചയായും എല്ലാവരുടെയും ഏറ്റവും വലിയ സാഹസികതയാണെന്ന് ഈ പുസ്തകം എന്നെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു
