FILMY RAJE

06/07/2023

सिर्फ एक ही बंदा काफी है
बऱ्याच दिवसांपासून watchlist मध्ये असलेली फिल्म काल अखेरीस बघितली... तश्या तर २ फिल्म होत्या एक म्हणजे 'मुंबईकर" आणि एक म्हणजे ही फिल्म.. पण न जाणे का मी आधी मुंबईकर बघायला घेतली आणि आयुष्यात काहीतरी घाण बघितल्याचा पश्चाताप झाला... अवघ्या १५व्या मिनिटाला बंद केला... आणि आज हा चित्रपट बघायला घेतला आणि चित्रपटाअंती एका गोष्टीवर शिक्कामोर्तब झालंय कि हा चित्रपट म्हणजे मनोज बाजपेयीची आत्तापर्यंतची सर्वोत्कृष्ट अभिनय सिद्धता... अलिगढ नंतर जर मला मनोज सर्वात जास्त आवडला असेल तर यात... मी एकतर कोर्ट रूम drama चा hardcore fan आहे... त्यामुळे criminal justice म्हणा किंवा jolly LLB हे कोर्ट रूम drama भयंकर आवडले होते... त्यात हा चित्रपट बघायला हेपण अल्टिमेट होतेच... पण बघायला घेतला आणि वेगळाच फील झाला चित्रपट... बाकीचे चित्रपट गुन्हेगाराला शिक्षा देण्यात स्वतःचा शेवट किंवा मुख्य लक्ष्य समजतात पण इथे वेगळे होते... इथे मात्र गुन्हेगाराला (बाबाला) शिक्षा भेटणार हे मनोज बाजपेयीला आधीपासून माहिती असते... तसा त्याला विश्वास असतो पण बाबाला बेल मिळू द्यायची नाही हा सिनेमाचा मूळ गाभा आहे... आणि हे या सिनेमाला इतर कोर्ट रूम drama पासून वेगळं करतात... पण या सिनेमाला अजून एक गोष्ट आहे जी वेगळं बनवते ती म्हणजे मनोज बाजपेयीची acting, आता तुम्ही म्हणाल यात काय नवीन आहे, मनोज उत्तम अभिनय करतोच, आता जसे सचिन तेंडुलकरने शतक मारणे आपल्याला नवीन नव्हते कधीच पण त्याने द्विशतक मारणे जे फीलिंग देऊन गेले तेच इथे झाले... तो राजस्थानी भाषेचा लहेजा... ती बोलण्याची एक वेगळीच ठेवण आणि सर्वात मुख्य म्हणजे शेवटचा मोनोलॉग... आहाहा कडक... OTT वर बॉलीवूडने उत्तम कन्टेन्ट दिले आहे यात वाद नाहीच पण हा सिनेमा यावर्षीचे सर्वोत्कृष्ट कन्टेन्ट आहे...
या चित्रपटाबद्दल अधिक सांगून बघण्याचा mood नाही घालवणार.. पण शेवटचा मोनोलॉग नक्की बघा.. त्यातपण पापाचे ३ प्रकार सांगितले आहेत तो संवाद कहर आहे.... त्यामुळे highly recommend असा हा चित्रपट आहे.. सर्वांनी एकदा तरी पाहावाच... आणि वर नमूद केलेल्या "मुंबईकर" चित्रपटाबद्दल मत जाणून घ्यायचे असेल तर माझ्या wall वर जाऊन बघा... कारण त्या चित्रपटाचा उद्धार करायला जे शब्द वापरलेत ते इथे वापरू शकत नव्हतो...
तूर्तास थांबतो
इति - फिल्मीराजे

Manoj Bajpayee

02/07/2023

बाईपण भारी देवा (बायकांनी बायकांसाठी केलेला कल्ला)
वरच्या ओळीचा अर्थ जाणून घ्यायचा असेल तर "बाईपण भारी देवा" बघा... खरतर या एका ओळीवरच या सिनेमाचा रिव्ह्यू संपवू शकतो... इतका भारी आहे हा सिनेमा... बोलण्याच्या ओघात काही स्पॉइलेर वगैरे निघतील कि काय अशी भीती वाटते... कारण या सिनेमाचे कौतुक असेच दिलखुलास व्हायला हवे... पण वरची ओळ नक्की कुणासाठी आहे हे तुम्हाला सिनेमा संपल्यावर संभ्रमात टाकणारी असेल... म्हणजे सिनेमातील बायकांनी प्रेक्षक बायकांसाठी सिनेमात केलेला कल्ला मोठा आहे कि थेटरमधल्या बायकांनी शिट्ट्या टाळ्या वाजवून सिनेमातील बायकांच्या कामाची पोचपावती म्हणून केलेला कल्ला मोठा आहे हेच कळणार नाही... म्हणून तर म्हणतो कि हा टिपिकल बायकांचा सिनेमा आहे (बायकी सिनेमा नाही)... आणि बायकांची काळजी वाटणाऱ्या आणि त्यांचे दुःख समजणाऱ्या पुरुषांचा सिनेमा आहे... पुरुषी अहंकार आणि उगाचचा मॅनरिजम बाळगणाऱ्या पुरुषांसाठी हा सिनेमा नाही... आणि चुकून पण त्या वाट्याला जाऊ नका...
आता तुम्ही म्हणाल हा सिनेमा झिम्माची आठवण करून देतो... तर हो तुम्हाला झिम्मा आवडला असेल तर मग त्यामुळेच हा सिनेमा तुम्हाला अजून आवडेल... पण जर तुम्हाला झिम्मा आवडला नसेल तर हा सिनेमा तुम्हाला काहीतरी वेगळाच आहे म्हणून देखील आवडेल... कारण हा सिनेमा झिम्माला डोळ्यासमोर ठेवून किंवा त्याला स्पर्धा म्हणून बनवला नाही गेलाय... तर हा सिनेमाचं वेगळाय... हा परफेक्ट स्त्रीप्रधान सिनेमा आहे... आणि चित्रपटाची बुकिंग आणि थेटर्स मधला कल्ला बघता मराठी चित्रपटसृष्टीत महिला प्रधान चित्रपटांना काय value आहे कळून येते... माहेरची साडी हा जर milestone असेल तर हा सिनेमा पण त्यारेषेत बसायचे पोटेन्शियल ठेवतो... हा कदाचित माहेरची साडीचे रेकॉर्डस् वगैरे किंवा लीगसी तोडणे शक्य नाही पण मराठी प्रेक्षक स्त्रीप्रधान सिनेमांना का डोक्यावर घेतात याचे उत्तर हा सिनेमा आहे...
खरतर हा सिनेमा मी देखील एक सामान्य प्रेक्षक या नात्याने बघायला गेलो.. का प्रेक्षकांनी याला झिम्मासोबत कम्पेअर करू नये या विचारात बघत होतो... आणि खरं सांगू तर इंटरव्हल पर्यंत माझ्या लेखी झिम्माचे पारडे जड होते... आणि आपल्या सिनेमांची एक गोची पुन्हा इथे बघायला मिळाली... आपल्याला peak ला जाऊन इंटरव्हल करताच येत नाही... इथे हि तेच घडले सिनेमा अगदी काही सेकंड आधी इंटरव्हल घेतो...त्यामुळे निराशा झाली, जो खरतर अवघ्या 5 सेकंदनंतर घेतला असता तर छान बसला असता...कारण तशी वातावरण निर्मिती केली होती सिनेमात... इंटरव्हलमध्ये चर्चा होत असताना... आणि झिम्माकडे आमचे झुकते माप असताना देखील चित्रपटातील ६ रत्न आणि केदार शिंदे यांच्यावरचा विश्वास काहीतरी जादू करेल वाटत होते... आणि इंटरव्हल संपला.. मग जो सिनेमा सुरु झाला तो वेगळाच होता... तो स्पीड, ते one liner, तो अभिनय, ते give and take आणि महत्वाचे म्हणजे लेखन... सेकंड हाफ मध्ये हा वेगळाच सिनेमा आहे कि काय असे वाटू लागले... आणि इंटरव्हल नंतरच्या अवघ्या ५व्या मिनिटांपासून थेटर दणदणू लागले... शिट्ट्या, टाळ्या, लाफ्टर मध्ये न्हाऊन निघाले... अगदी शेवटच्या "बाईपण भारी देवा" गाण्यापर्यंत थेटरमध्ये फक्त कल्ला, कल्ला आणि कल्ला सुरु होता... आणि तेव्हा कळलं कि "बॉस, इंटरव्हलच्या आधी तर फक्त वात पेटत होती... खरे फटाके तर इंटरव्हल नंतर फुटायला सुरवात झाली... फटाके म्हणजे फक्त ऍटम बॉम्ब आणि रॉकेट होते... नुसता धुमधडाका...
अभिनयाबद्दल काय बोलणार आपण ते पण वंदना गुप्ते, रोहिणी हट्टंगडी यांच्या सारख्या शिरोमणी असताना... पण ६ बहिणी ऐवजी सात बहिणी असत्या तर मला अजून आवडले असते कारण या पूर्ण टीम मध्ये म्हणजे वंदना गुप्ते, रोहिणी हट्टंगडी, शिल्पा नवलकर, सुचित्रा बांदेकर, सुकन्या कुलकर्णी-मोने आणि दीपा परब-चौधरी यांच्या सोबत भारती आचरेकर हव्या होत्या.... न जाणे का पण समस्त चित्रपटभर मला हे वारंवार जाणवत होते... असे वाटत होते कि त्यांचा एक तरी कॅमिओ हवा होता... म्हणजे चित्रपटात प्रत्येक जणी स्वतःला एक टॅग लावतात "गॉसिप गर्ल" वगैरे वगैरे पण त्यात "गोंडस गर्ल" टॅग लावलेल्या भारती ताईपण हव्या होत्या असे वाटत होते....
लिखाण - आता वर अभिनयाबद्दल बोललो नाही पूर्णपणे कारण लिखाण आणि अभिनय दोन्ही मुद्दे पहिल्यांदा एकमेकांना पूरक वाटले या सिनेमात... सिन उत्तम लिहिलाय कि तो उत्तम अभिनित केलाय याची जुगलबंदी आपल्याला बऱ्याच ठिकाणी बघायला मिळते... आणि मुख्य म्हणजे कोणीच कोणाला उगाच overlap करण्याचा प्रयत्न नाही केलाय... एखादी batting करतेय तर आपण non strike ला उभं राहून फक्त त्याला साथ द्यायची नाही तर त्याची batting enjoy पण करायची ही प्रत्येकीची भूमिका मला खूप आवडली... वंदना ताई मला प्रत्येक सिनेमात कायम मला वंदना ताईच वाटत आल्यात... आणि सलमान खान नंतर असे कोणी तरी मला आवडते जे पात्रात घुसत नाहीत तर पात्राला स्वतःचा रंग चढवतात... त्यामुळे मी वंदना ताईंचे काय पात्र आहे यापेक्षा मला वंदना ताईच या चित्रपटात बघायला खूप आवडल्या... रोहिणी ताई का लेजेंड आहेत हे कळून येते... पण शॉकिंग होते ती म्हणजे सुकन्या ताई... I was never accept that अरे यार त्यांचे one liner म्हणजे एखाद्या ५ वर्षाच्या मुलीने आपल्या समोर भन्नाट विनोद साजरा केल्यावर आपल्या तोंडातून "awww so cute" हेच बाहेर पडणार तसेच इथे सुकन्या ताई बद्दल वाटायचे... सुचित्रा ताई आणि शिल्पा ताई यांचे एकत्रित सिन कहर आहेत पण मग या सर्वांवर मानाचा बिंदू देण्याचे काम करते 90's kids millennial crush दीपा ताई (हो आता ताईच) अरे यार तिचा तो बर्थडे party वाला सिन म्हणजे काय सांगू.... speechless... बाकी सोबत रुचिता जाधव, सुरुची आडारकर, तुषार दळवी, वरद चव्हाण, पियुष रानडे, स्वप्नील राजशेखर आणि शरद पोंक्षे यांची साथ कमाल...
आणि यामुळे शेवटी एक गोष्ट सुखावून जाते कि "Last King Of Marathi Movie of Single screen theatres are BACK with Bang" THE केदार शिंदे परत आलेत... थेटरमध्ये शेवटी उभे राहून नाचत नाचत.. टाळ्या वाजवत.. "बाईपण भारी देवा.." गाणाऱ्या प्रेक्षकांना बघून काळ २० वर्ष मागे गेला आणि डोंबिवलीच्या single screen पूजा थेटर मध्ये "अगं बाई अरेच्चा" ला प्रेक्षकांना असा कल्ला करताना शेवटचे पाहिले होते.... तेव्हाही बाई आणि आत्ताही बाई, तेव्हाही केदार शिंदे आणि आत्ताही केदार शिंदेच....
जवळपास आठवड्याभराचे शो ऍडव्हान्स मध्ये housefull झालेत... आठवड्याभरात शोची संख्या ५००० वरून ७००० वर जातेय... हे बऱ्याच दिवसांपासून मराठी चित्रपटांच्या नशिबी नव्हते आले... हे चित्र बघून आज उर भरून येतोय... समोर दोन मराठी connection असलेल्या (SPY चित्रपट निर्मात्या संगीत आहेर आणि सत्यप्रेम कि कथा दिग्दर्शक समीर विध्वंस) फिल्म चालत असताना पण हे चित्र खूपच सुखकर आहे... त्यामुळे खरंच असं वाटतंय कि या ६ जणी लक्ष्मीच्या पावलांनी मराठी बॉक्स ऑफिस वर चालून आल्यात...
एक टीप नक्की देतो - हा खरंच पुरुषी अहंकार असलेल्यांनी बघायचा चित्रपट नाहीये... मला माहिती आहे.. बायकांची कित्येक दुखणी पुरुषांना कळणार नाहीत..म्हणजे मासिक पाळीची सुरवात ते मुल जन्माला घालण्यापर्यंत ते अगदी वयस्कर होऊन पाळी जाण्यापर्यंतचे दुःख नाही जाणवणार पुरुषांना पण काही पुरुषांना ते दुःख जाणवत नसले तरी कळतं कमीत कमी... तर ज्यांना अशी दुःखं कळतात त्या सर्व पुरुषांसाठी हा सिनेमा आहे... त्यामुळे "पिच्चर लयच बायकी बनवलाय" असे ज्यांना वाटते त्यांनी सिनेमा बघू नकाच... हा सिनेमा तुमच्यासाठी नाही आणि तुम्ही या सिनेमासाठी नाही आहात...
इति - फिल्मीराजे

#बाईपणभारीदेवा
Kedar Shinde

Vandana Gupte
Rohini Hattangadi

SHILPA NAVALKAR
Sukanya Mone
Ruchita Jadhav
Suruchi Adarkar
Sharad Ponkshe
Varad Vijay Chawan
Piyush Ranade
Swapnil Rajshekhar

21/05/2023

12/05/2023

Prasad Oak

अभिनंदन

24/01/2023

03/01/2022

HAPPY BIRHDAY TIGER
आज सलमान खान चा वाढदिवस आणि खरंच वरती सांगितलं तसाच सलमान कायम टायगर होता आणि तो राहील.. कारण कुणी निंदा कुणी वंदा मला वाटेल तेच करायचा आमचा धंदा हीच त्याची कायम नीती... वयाच्या पन्नाशीत पण एलिजिबल बॅचलर tag फक्त तोच मिळवू शकतो...
आज सलमानचे चित्रपट शेकडो कोटी कमावत असले तरी मला 90's चा सलमान खूप भावतो... 90's च्या सलमानची जी रूपं होती...ती सर्व आपल्यातली वाटत होती.. मग तो माधुरीच्या मागे कायम शांत शांत पण खोडकर वावरणारा सलमान असो कि सोनाली समोर लाजाळूसारखा वागणारा सलमान... भायश्री समोर कधी उद्धट तर कधी प्रेमळ वागणारा सलमान असो कि ऐश्वर्या समोर बावळटपणे वागणारा सलमान असो... भूमिका चावला वर वेड्यासारखे प्रेम करून अंती वेडा होणार सलमान असो कि काजोल साठी तिच्या गावी जाऊन गोठ्यात काम करणारा गर्भश्रीमंत सलमान.. कुठेतरी हा सलमान सर्वांचा होता.. भले त्याला कारण SP यांचा आवाज पण असू शकतो... कारण जे आपल्याला बोलायचं आहे ते SP गाऊन दाखवत आणि सलमान त्या गाण्याचा चेहरा मग काय हवाय आणखीन 90's मध्ये... किती तरी मुलांनी कॉलेज मध्ये तेव्हा "तुम लडकी हो... मे लडका हू.." गाऊन प्रपोज केले असेल... किती तरी मुलांनी "ओ..ओ.. जानेजाना.." बघून बॉडी बनवायला घेतली.. किती तरी मुलांनी "ये तो सच है के भगवान है..." ऐकून आई वडिलांची महती गायला सुरवात केली... कारणं वेगवेगळी असतील पण त्यामागे मूळ होते सलमान खान...
सलमान खरंच 3 पिढ्यांचा लव्हर बॉय आहे.. माझ्या आईने मला थेटरला सलमान खान ला बघायला नेलं कारण ती hardcore चाहती... मी सलमानचा तेरे नाम पाहिला थेटरला कारण तेव्हा माझी प्रेयसी त्याची चाहती... आता माझी भाची पण त्याची hardcore फॅन... अरे हे कसं काय जमू शकतं कोणाला... सलमानकडे आमिर सारखा अभिनय नाही, त्याच्याकडे srk सारखा charm नाही, ह्रितिक सारखे हॉलीवुड looks नाहीत, अक्षय सारखा साधा पण raw attitude नाही मग त्याच्याकडे काय आहे.. तर त्याच्याकडे त्याचा करीज्मा आहे... तो सलमान खान आहे हे त्याला प्रत्येक सिनेमात आणि खऱ्या आयुष्यात मीरवता येतं आणि हे नाणं खणखणीत वाजवता येतं... आणि जगात इतके अंधभक्त लाभलेला सलमान दुसरा अभिनेता असावा (पहिला अभिनेता कोण सांगायला नको... पण तरीही गैरसमज नको म्हणून सांगतो..राजेश खन्ना)... तेच fans त्याचे मोठे assets आहेत... त्यांच्या जीवावर तो काहीही करू शकतो...
उत्तम कंटेंट, उत्तम गुंतवणूक, ग्लोबल superstarपद असताना पण गेल्या काही वर्षात srk ला थेटर मधे प्रेक्षक आणायला धडपड करावी लागतेय.. केवळ कॉंटेंट या मूळ मुद्द्यापासून भरकटुन आमिर ने एक "ठग्ज ऑफ हिंदुस्थान" बनवला आणि त्याच्या fans ने सरळ सरळ पाठ फिरवली.. पण सलमान ने रेस 3 आणि राधे बनवले जे काही अंशी त्याला पण फसलेले सिनेमे वाटले पण तरीही fans नी 300-350 कोटीची कमाई करुन दिली...कदाचित या बाबतीत सलमान खान खूपच लकी निघाला..पण त्याला कारणं पण तशीच.. तो जितका स्क्रीन वर पडदा व्यापून टाकणारी काम करतो तितकीच खऱ्या आयुष्यात हृदय भरून टाकणारी काम करतो... कित्येक आजारी लोकांची आयुष्य तर कित्येक पडत्या अभिनेत्यांची करीयर त्याने सावरली आहेत..
आता काल-परवा सारेगमपच्या सेटवर तो आला होता आणि तिथे SPच्या गाण्यात तो इतका हरवून गेला कि काय सांगू.. खूप दिवसांनी असा सलमान पाहिला.. आणि तिथेच बायकोला बोललो.."सलमान बनने सुद्धा तरी कुठे सोप्पंय ग.. दगडाच हृदय असावं लागतं त्याला... आयुष्यात जिच्यावर प्रेम करायचं, तिला सोडून जाताना बघायचं.. कित्येक लोकांनी फक्त फायदा करुन घेण्यासाठी आपल्याला जीव लावावा हे माहिती असून पण चार लोकांत त्याच व्यक्तीला मान द्यावा... नको ते आरोप..नको तितक्या चुका सर्व करुन पण दिवसाच्या संध्याकळी कोणीच सोबत नसताना हळु हळु फिरणाऱ्या फॅन खाली सोफ्यावर अशांत मनाने पण शांत झोपणाऱ्या शापित कुबेरासारखं जगणं पण काही सोप्पं काम नाही..." इतक्यात मागे 90's च्या सलमानचा आणि SPचा फोटो दाखवला... आणि मी म्हटलं.."कसं असतं बघ ना,, आयुष्यात काही क्षण असतात ज्यांना आपल्याला परत जगावं वाटतं.. माझ्यासाठी "तो सलमान" पुन्हा अनुभवायला भेटावा हा तो क्षण आहे..."
खरंच सांगतो कधी कधी वाटतं सलमान नसता तर आम्ही 90's era कसा काढला असता,,, आमचे collage लाइफ कोणी dashing बनवले असते.. i know लोकं बोलतील "सलमान नसता तर कोणी तरी दुसरा असता" पण as A सलमान fan मी म्हणेन "हो नक्कीच कोणी तरी दुसरा असता... पण तो "सलमान खान" नसता ना.."
कारण झाले बहू, होतील बहू, परी यासम हाच...
HAPPY BIRTHDAY BHAU...
इति - फिल्मीराजे (27/12/2021)

03/01/2022

#ऍनिमेशन_ची_दुनिया

.
ENCANTO
एकतर मी ऍनिमेटेड फिल्म्सचा फार चाहता आहे त्यात पण डिजनी म्हणजे आपले प्रेम... आणि दरवर्षी प्रमाणे डिजनी ने यावर्षी पण ख्रिसमसला म्यूजिकल ट्रीट दिली आहे... त्यात पण ती ट्रीट ऍनिमेटेड फिल्म मधून असेल तर क्या बात.. कारण डिजनीच्या म्यूजिकल ऍनिमेटेड फिल्म्स फार अप्रतिम असतात... त्यांचे म्युजिक आणि गाणी तुम्ही इंग्लिश मध्ये ऐका किंवा हिंदी डब व्हर्जन मध्ये तुम्हाला ते आवडणारच... मी डिजनीच्या म्यूजिकलचा फॅन फिनियस अँड फर्ब पासून झालो... पण नंतर आलेले फ्रोजन, मोआना, कोको, टांगेल्ड, लुका सर्व फिल्म अप्रतिम आजही डिजनीची सर्वात आवडती फिल्म म्हणजे कोको... तर...डिजनीची म्यूजिकल फिल्म आणि ती पण मॅजिकल म्हणजे सोने पे सुहागा... तर अश्याच फिल्म्स मधली यावर्षीची बेस्ट ट्रीट म्हणजे "एनकॅन्टो"
माझ्या नशिबाने डिजनी मध्ये काम करणारे अमित साठे यांच्यासोबत बोलण्याची संधी मिळाली होती तेव्हा त्यांनी सांगितले कि "डिजनीच्या बऱ्याच कथा या 70-80 मधल्या बॉलीवूड कथानकासारख्या असतात म्हणजे हरवणे-सापडणे, सूड घेणे, मान-अपमान, सावत्र भावंडं याच्या सभोवताली फिरतात... पण त्यांची सर्वात USP म्हणजे इमोशन्स... त्यांना ऍनिमेटेड पात्राकडून इमोशन्स काढून घेता येतात... कधी कधी असे वाटते डिजनीचा सिनेमा म्हटल्यावर ऍनिमेटेड पात्र स्वतःच इमोशन्स देत असावेत"
आणि त्यांचे बोलणे मला पटले पण, कि हो यार डिजनीच्या ऍनिमेटेड फिल्म्स आणि बाकीच्या फिल्म्स यातील इमोशन्स खूप वेगवेगळ्या असतात आणि अश्याच सुवर्णमध्याचे उदाहरण आहे हा सिनेमा...
मला कायम वाटायचे कि कपूर घराण्याची लोक जेव्हा जमा होत असतील तेव्हा सर्व superstar कपूर मध्ये राजीव कपूरला कसं वाटत असेल... आपल्यात काहीच स्पेशल नाही आपण स्टार नाही हि फिलिंग त्याला किती खात असेल आतून.. आपल्या मागून आलेल्या पुतण्या पण स्टार आहेत पण आपण नाही... अगदी हीच फिलिंग या सिनेमात मीराबेल ला वाटते संपूर्ण जादूमय असलेल्या घरात प्रत्येकाकडे जादूई ताकद आहे पण मीराबेल कडे नाही... आणि त्यामुळे तिला तिच्या सख्ख्या बहिणीकडून कायम वेगळी वागणूक मिळत असताना अचानक त्यांना कळते कि त्यांच्या घराची जादुई ताकद ज्या मेणबत्ती कडून मिळत असते ती मेणबत्ती विझणार आहे आणि त्यामुळे घर पण कोसळणार आहे आणि याचेच संकेत म्हणजे घरातील प्रत्येकाची हळू हळू कमी होत जाणारी जादू... पण केवळ तिच्या आजीला (घराची मुख्य व्यक्ती) माहिती असते कि असे होणार आहे... कारण तिच्या मुलाने (ब्रुनो) याने हि भविष्यवाणी आधीच वर्तवलेली असते पण नक्की हे कोणामुळे होत आहे हे तो सांगत नाही आणि यासाठी तो घर सोडून जातो.. आणि सर्वांना वाटतं कि ब्रुनोच याला सर्वाला कारणीभूत असावा म्हणून तो पळून गेला आणि म्हणून आजी ठरवते कि या घरात त्याचे नाव कोणीच घेणार नाही आणि त्याच्या खोलीत कोणी जाणार नाही...पण तो नसताना सुद्धा घर ढासळू लागते आणि आजीची चिंता वाढते आणि आपल्या परिवाराला या सर्वातून वाचवण्यासाठी मीराबेल ब्रूनोच्या खोलीत जाते आणि तिथे तिला कळते कि ब्रुनोच्या भविष्यवाणी मध्ये या विनाशाला कारणीभूत जी कोणी आहे ती व्यक्ती इतर कोणी नसून इराबेल स्वतः आहे आणि मग यातूनच ब्रुनोला शोधण्याची मोहीम आणि या सर्वातून स्वतःला सिद्ध करण्याची आणि घराला वाचवण्याची मीराबेलची धडपड म्हणजे हा सिनेमा...
कथा कोलंबिया मध्ये घडत असून इटालियन पार्श्वभूमी आणि त्याचे संगीत लाभलेल्या ह्या सिनेमात दर ५ मिनिटाने एक गाणे येते आणि कुठेच ते रटाळ (कोणत्याही भाषेत पहा) वाटतं नाही.. आणि प्रत्येक गाणे कथेला न्याय देते आणि महत्वाचे म्हणजे गाणे जर तुम्ही स्किप केले तर तुम्हाला पुढची कथा काहीच कळणार नाही... इतके गाणे कथेसाठी गरजेचं आहे.. आणि मग शेवट होतो... मीराबेलला स्वतःची जादुई ताकद कळते आणि मग आटपाट नगराच्या कथेसारखे सर्वजण गुण्या गोविंदाने नांदू लागतात...
तर प्रथेप्रमाणे काही ईस्टर एग्ज
१) डिजनी प्रिन्सेस या प्रकारात तियाना (प्रिन्सेस अँड फ्रॉग वाली) जशी पहिली ब्लॅक प्रिन्सेस तशीच मीराबेल हि पहिली चष्माधारी प्रिन्सेस...
२) लुका नंतर यावर्षी डिजनीची हि दुसरी मॅजिकल म्यूजिकल ऍनिमेशन फिल्म
३) जेव्हा या फिल्मचे पहिले पोस्टर आले तेव्हा त्यात ब्रुनोला टाळले होते पण दुसऱ्या फोटोमधे त्याची हल्की झलक दाखवली आहे..(दोन्ही पोस्टर सोबत जोडले आहेत, दुसऱ्या फोटोत खाली डाव्या कोपऱ्यात hoody घातलेला मनुष्य ब्रुनो)
४) या सिनेमात ब्रुनो याला उंदीर यांच्याविषयी खूप जिव्हाळा असतो आणि डिस्नीच्या दुनियेत असे दूसरे पात्र म्हणजे Ratatouille सिनेमातील आल्फ्रेड.. आणि म्हणूनच ब्रुनो आणि आल्फ्रेड दोघांत बरेच साम्य दाखवल आहे...
इति - फिल्मीराजे.... (01/01/2022)

03/01/2022

#ऍनिमेशन_ची_दुनिया
MEET THE ROBINSONS
आत्ता काल-परवा एनकॅन्टो या ऍनिमेशन सिनेमाबद्दल लिहिले होतं तेव्हा त्यात बोललो कि डिजनीच्या कथा म्हणजे ७०-८० च्या दशकातील bollywood सिनेमांप्रमाणे असतात म्हणजे लहानपणी आई वडील सोडून जाणे मग त्यांना भेटण्यासाठी धडपड आणि सोबत आपण आहोत त्याच अनाथाश्रमातील मुलाची मदत करणारा हिरो वगैरे वगैरे.. साधा घास पण सरळ खातील ते डिजनीवाले कसले... म्हणजे हीच कथा पण time travel आणि time loop मध्ये घडली तर... आणि याच "तर" चे उत्तर म्हणजे "Meet the Robinsons"
आधी विचार केला कि without spoiler ह्या सिनेमाबद्दल सांगावे पण Time travel च्या कथा without spoilers सांगता येतच नाहीत सहसा... तर चला स्पॉईलर्स कथा काय ते बघू...
तर सुरवातीलाच एक स्त्री अनाथालयाच्या बाहेर आपल्या मुलाला सोडायला येते आणि निघताना त्याला अखेरचे कवेत घेत असताना त्या अंधाऱ्या रात्री तिला कोणाच्या तरी असण्याची जाणीव होते आणि ती तिथून निघून जाते.. आणि मग कोणीतरी माणूस अनाथालयाचा दरवाजा ठोठावते आणि इथून आपल्या हिरोची म्हणजे लेविस ची कथा सुरु होते... तर १२ वर्षाचा झालेला लेविस अत्यंत हुशार आणि संशोधक बनण्याचा मानस असलेला मुलगा पण अजून सुद्धा त्याला कोणी दत्तक घेतले नाही... दरवेळी त्याला कोणी दत्तक घ्यायला आले कि तो त्यांना आपले संशोधन आणि बनवत असलेले अविष्कार दाखवतो पण ते फसतात आणि घाबरून त्याला कोणी दत्तक घेत नाही... आणि असे आत्तापर्यंत १४८ वेळा झाले आहे आणि आता तो पुरता वैतागला आहे आणि तो त्याच्या अनाथालयाच्या मालकिणीला सांगतो कि पुढच्या वर्षी मी १३ वर्षाचा होईन आणि teenager ला कोणीच दत्तक घेत नाही म्हणजे मी कायम अनाथ राहीन... कारण देवाला पण वाटतं कि कोणी माझ्यावर प्रेम करू नये कदाचित म्हणून माझी आई पण मला सोडून गेली... त्यावर अनाथालयाच्या मालकीण बाई सांगतात कि "असे नाही कदाचित त्यांची काही तरी कारणं असतील तुला सोडण्यामागे,,त्या विवश झाल्या असतील आणि आता जिथे हि असतील तुझ्यावर प्रेम करत असतीलच कि.." बस आणि इथेच लेविस ठरवतो कि तो अशी मशीन बनवणार ज्यात त्याला त्यादिवशीचे व्हिजन दिसतील ज्या दिवशी त्याची आई त्याला सोडून गेली कारण तो एकमेवच आहे ज्याने त्या दिवशी त्याच्या आईचा चेहरा पाहिला होता... आणि मग त्याचे मशीन बनवण्याचे मिशन चालू होते पण त्यामुळे याचा जास्त त्रास होतो लेविसच्या बिचाऱ्या लहानघ्या रूम पार्टनरला म्हणजे "गुब" ला कारण लेविस ला मदत करण्याच्या नादात तो कित्येक रात्री झोपलेला नाही... आणि आज त्याची बेसबॉलची महत्वाची match आहे...आणि सोबतच लेविसचे सायन्स फेअर पण इतक्यात एक १३ वर्षाचा मुलगा विल्बर येऊन लेविसला सांगतो कि मी भविष्यातून आलोय आणि एक काळी टोपी घातलेला माणूस तुझ्या मागावर आहे आणि मी त्याला पकडायला आलोय...पण लेविस त्याकडे लक्ष देत नाही आणि तो आपले अविष्कार परीक्षकांना दाखवायला जातो पण नेमकं खरंच तिथे काळी टोपी घातलेला माणूस तिथे येतो आणि त्याची रोबोटिक टोपी लपून छपून लेविसची मशीन खराब करतात पण लेविसला वाटते कि तो यावेळी सुद्धा फेल झाला... आणि तो निघून जातो...एकांतात... तिथे सुद्धा त्याला विल्बर गाठतो आणि त्याला भविष्य आणि टोपीधारी माणूस यांचे रामायण पुन्हा ऐकवू लागतो पण आधीच वैतागलेला लेविस त्याला तो भविष्यातून आलाय ते सिद्ध करायला सांगतो ... आणि त्यानुसार विल्बर त्याला एका time machine मधून भविष्यात घेऊन जातो... जिथे उडत्या गाड्या आणि कित्येक शोध लागलेले असतात आणि एक पूर्ण SCI-FI शहर बनवलेले असते रॉबिन्सन नावाच्या शास्त्रज्ञाने त्याचाच मुलगा आहे विल्बर... आणि त्याच्या एका लहान चुकीमुळे तो टोपीधारी माणूस त्याच्या वडिलांची time machine घेऊन पळून गेलाय आणि ती त्याला परत हवी आहे.. कारण अश्या केवळ दोनच machine आहेत आणि त्याला कळते कि टोपीधारी माणूस लेविसचे ते अविष्कार चोरण्यासाठी भूतकाळात जाण्यासाठी त्या मशीनचा वापर करणार आहे... नेमके याच सर्व खटापटीत लेविसची ती मशीन तो टोपीधारी चोरतो पण नेमका त्या मशीन मध्ये बिघाड होतो आणि तो दूर करण्यासाठी त्याला लेविस हवा आहे आणि आता तो लागलाय लेविसच्या मागे म्हणूनच त्याला वाचवायला संपूर्ण रॉबिन्सन परिवार एकजूट झालाय.... इतक्या खटाटोपातून पण तो माणूस मशीन नीट करून भूतकाळात निघून जातो... परंतु इथे मात्र रॉबिन्सन ठरवतात कि ते लेविसला दत्तक घेतील आणि जसे त्यांना कळते कि लेविस भूतकाळातून आलाय ते त्याला पुन्हा भूतकाळात जायला सांगतात आणि चिडलेला व दुखावलेला लेविस तिथून निघून जातो...आणि नेमका त्याला टोपीधारी माणूस किडनॅप करतो पण लेविस त्याला विचारतो कि ती मशीन एक फसलेला शोध आहे आणि तुला ती का हवी आहे...
त्यावर तो बोलतो कि हि मशीन मी भूतकाळात जाऊन सांगणार कि मी बनवली आणि मग त्याचे क्रेडिट मी घेणार आणि जर हे क्रेडिट मला आले भविष्यात रॉबिन्सन इतका मोठा होणार नाही...
लेविस त्याला विचारतो कि माझ्या मशीनचा आणि रॉबिन्सनचा काय संबंध...
टोपीधारी - कारण भविष्यातला रॉबिन्सन तूच आहेस आणि हीच मशीन होती ज्यामुळे तू अनाथ लेविसचा पुढे रॉबिन्सन झाला आणि भविष्यात हा इतका मोठा रॉबिन्सन परिवार निर्माण झालाय आणि म्हणूनच त्यांनी आत्ता तुला दत्तक घेतला नाही.. कारण त्यांनी तुला आत्ता दत्तक घेतला असता तर तू भूतकाळात जाऊ शकला नसता आणि जर तुझा भुतकाळच नसता तर भविष्य कसे होईल म्हणजे हि रॉबिन्सन फॅमिली जन्मलीच नसती...म्हणून त्यांनी तुला भूतकाळात जायला सांगितले...(डोक्याचा भुगा झाला ना...)
लेविस - पण तुला या सर्वातून काय फायदा होणार आहे... तू कोण आहेस..
टोपीधारी - मी तुझा रूम पार्टनर गुब... तू जर या मशीन साठी मला कित्येक रात्री जागवलं नसतं तर त्या दिवशीच्या बेसबॉल सामन्यात मी झोपलो नसतो आणि आम्ही जिंकलो असतो..पण आम्ही हरलो आणि म्हणून सर्वांनी मला मारले ... आणि त्यामुळे मी चिडचिडा झालो आणि अश्या चिडचिड्या मुलाला कोणीच दत्तक घेतले नाही अखेरीस त्या पूर्ण अनाथालयात मी एकटाच शिल्लक राहिलो...आणि हे सर्व केवळ तुझ्या या मशीन मुळेच आणि नेमकी त्याच वेळी हि टोपी माझ्या मदतीला आली जिला तूच बनवले होते... पण ती स्वतःचे निर्णय स्वतः घ्यायला लागली आणि तू तिला भविष्यातील धोका समजून बंद करून टाकलीस...आणि आज तीच माझ्या मदतीला आली आहे...
इतके बोलून तो ती मशीन घेऊन पुन्हा भूतकाळात निघून जातो आणि तिथे जाऊन स्वतःच्या नावे ती मशीन करून घेतो पण यामुळे भविष्य बदलू लागते...सर्व रॉबिन्सन परिवार नष्ट होऊ लागतो... आणि ती टोपीसुद्धा गुबला फसवून पूर्ण जगावर राज्य करू लागते... आणि आता त्याला याचा पश्चाताप होतोय....पण लेविस भूतकाळात जाऊन ती टोपी नष्ट करतो... मग त्याला कळते कि सायन्स फेअर मध्ये जर तो पुन्हा गेला तर भविष्यकाळ नीट होईल...
त्यानुसार तो सायन्स फेअर मध्ये जातो पण जाण्याआधी बाजूच्या मैदानावर चालू असलेल्या सामन्यात जिथे गुब झोपलेला असतो तो जाऊन त्याला उठवतो आणि नेमका गुब एक झेल पकडतो आणि तो त्या सामन्याचा हिरो ठरतो...सायन्स फेअर मध्ये जाऊन लेविस आपला प्रयोग दाखवतो आणि त्या स्पर्धेच्या जज हेरिंग्टन ह्या त्याला भविष्यातील तारीख सांगतात आणि मशीन त्यांना भविष्य दाखवते आणि त्यानुसार त्या आणि त्यांचे पती लेविसला दत्तक घेतात...
पण शेवटी विल्बर पुन्हा येतो आणि सांगतो कि जसं मी तुला प्रॉमिस केलं होतं कि मी तुला तुझ्या आईला भेटवेन.. त्यानुसार तो लेविस ला घेऊन त्यावेळेत जातो जेव्हा त्याची आई त्याला अनाथालयाच्या दरवाज्यात सोडायला आलेली असते...आणि इथे लेविस तिच्या मागे जाऊन उभा राहतो पण त्याला जाणीव होते कि आज जर त्याने आपल्या आईला अडवले तर भविष्यात रॉबिन्सन परिवारच असणार नाही.. आता त्याला आपली आई आणि भविष्यातील रॉबिन्सन परिवार यांच्यातले एक निवडायचे असते आणि तो मागे सरतो... आणि नेमके याचवेळी त्याचा पाय घसरतो.. आणि चित्रपटाच्या सुरवातीला जे दाखवले असते कि त्याच्या आईला कोणाच्या असण्याचा भास होतो हाच तो क्षण आणि म्हणून ती घाबरून निघून जाते आणि लेविसच तो माणूस असतो ज्याने आई निघून गेल्यावर अनाथालयाचा दरवाजा ठोठावलेला असतो...आणि चित्रपट संपतो....
अखेरीस डिजनीने एक उत्तम वाक्य लिहिले आहे...(त्याचा फोटो सोबत जोडतोय...)
around here, however, we dont look backwords for very long..
we keep moving forward, opening new doors and doing new things, because we are curious, and curiosity keeps leading us down new paths (कुठेही कधीही आम्ही मागे वळून पाहत नाही सहसा किंवा अधिक वेळ... आम्ही पुढे जात राहतो, नवनवीन संधी शोधत राहतो, नवनवीन गोष्टी करत राहतो.. कारण आम्ही उत्सुक आहोत आणि हाच उत्सुकपणा/जिज्ञासूपणा आम्हाला नवनवीन मार्गांवर नेत राहतो....)
मला कायमच वाटतं ऍनिमेटेड फिल्म्स आणि त्यातल्या त्यात डिजनीच्या ऍनिमेटेड फिल्म्स या फक्त लहानग्यांसाठी नसतात... त्यात खूप अर्थ असतो... आयुष्याचा सार असतो... अगदी मोठ्यांना पण विचार करायला आणि आनंदी जगायला प्रेरणा देणारे सिनेमे असतात.. आणि असाच सर्वांगसुंदर हा सिनेमा... जो तुम्हाला आनंद आणि आनंदाश्रू दिल्याशिवाय राहत नाही....
आता प्रथेप्रमाणे इस्टर एग्ज.....
१) जेव्हा या सिनेमाची कथा वाचली तेव्हा दिग्दर्शक स्टीफन अँडरसन खूप भावुक झाले कारण ते स्वतः adopted आहेत..त्यामुळे लेविसला जाणवणाऱ्या भावना क्षणात त्यांच्या डोळ्यासमोर उभ्या राहिल्या...
२) हा सिनेमा आधी ऍनिमेशन ऐवजी live action प्रकारात करायचे ठरले होते पण दिग्दर्शकाने तो ऍनिमेशन मध्ये करायचे फायनल केले...
३) चित्रपटात दाखवलेली joyce williams school हि मानवंदना होती कथेचे मूळ लेखक "william joyce" यांना
४) हा पहिला सिनेमा आहे ज्यावर पिक्सार आणि वॉल्ट डिजनी ऍनिमेशन स्टुडिओ ने वेगवेगळे काम केले म्हणून यात पहिल्यांदाच सुरवातीला वॉल्ट डिजनी ऍनिमेशनचा लोगो दाखवण्यात आला..
५) या सिनेमातील एका सिन मध्ये लेविस विल्बर ला captian timetraveler असे नाव देतो आणि ते काही असेच दिलेले नाव नाही तर खरंच त्यावेळी एक सुपरहिरो असतो ज्याचे नाव कॅप्टन टाइम ट्रॅव्हलर आहे आणि त्याचा फोटो लेविसच्या Lunch box वर दाखवला आहे आणि मजेची बाब म्हणजे तो फोटो विल्बरचाच आहे...
६) टोपीधारी व्यक्ती म्हणजेच तरुणपणीच्या गुबचा आवाज देण्यासाठी जिम कॅरी ला विचारणा झाली होती...
७) या सिनेमात विल्बर लेविस ला भविष्यात म्हणजे २००७ मधून २०३७ ला घेऊन जातो आणि हा ३० वर्षाचा timeLap ट्रीबुट आहे डिजनीलँड मधील १९५५च्या tomorrowland या concept बद्दल जिथे १९५५ साली एक बाग बनवली होती ज्यात १९८५ साली म्हणजे ३० वर्षांनी जग कसे असेल हे दाखवण्यात आले होते... आणि त्यामुळेच tomorrowland ला ट्रीबुट देण्यासाठी जेव्हा विल्बर २०३७ मध्ये येतो तेव्हा तिथे एका बागेचे नाव "TodayLand" दाखवण्यात आले आहे... आणि अजून एक खास गोष्ट म्हणजे याच मूळ संकल्पनेवर आधारित असलेला "TomorrowLand" हा चित्रपट त्याच्या ठरलेल्या वेळेच्या (१९८५) ३० वर्षानंतरच (२०१५) रिलीज झाला होता...
इति - फिल्मीराजे (03/01/2022)

19/12/2021

सेनापती हंबीरराव
मागे जेव्हा अंतिम बद्दल मी लिहीत होतो तेव्हा अंतिम मध्ये काय जमले नाही जे मुळशी पॅटर्न मध्ये जमलंय तर मराठी मातीतली RAW fight ... आणि पुन्हा हंबीरराव यांच्या वरच्या सिनेमामुळे प्रवीण तरडे यांनी ते प्रूव्ह करून दाखवले आहे कि त्यांना जो मराठी मातीतल्या लढाईतील RAWness कळतो तो फार कमी जणांना कळला आहे... आता दोन्हीकडे दिग्दर्शन सेम व्यक्तीने केले असले... दोन्हीकडे माणसांची कापाकापी दाखवली असली तरी मुळशीची कापाकापी दहशदवादी आणि अंगावर काटा (किळसवाण्या पद्धतीने) आणणारी वाटते त्याउलट हंबीरराव मधली मारामारी अक्षरशः खरी आणि लढाई वाटते... आणि याआधी कोणत्याच शिवचरित्रात मला अशी लढाई दिसली नाही... यात कोणाला गौण दाखवण्याचा मुद्दा नाही कारण मागे एका मुलाखतीत स्वतः दिगपाल लांजेकर बोलले होते कि एकच शिवचरित्रातील घटना जशी मला उमगली तशी सर्वांना उमगेल असे नाही कोणाला अजून कोणत्यातरी वेगळ्या नजरेने दिसेल ती.. आणि आपल्याला सर्वच प्रकार भारावून सोडतील हे नक्की... अगदी तसेच इथे झाले आहे... म्हणजे दिगपाल यांचा canvas work खूप अप्रतिम असतो तर ओम राऊत यांची प्रत्येक फ्रेम भव्य होती तर प्रसाद ओक यांची कथा सांगण्याची पद्धत अगदी मानी आणि बाणी पद्धतीची होती तशीच तरडेंची पद्धत हि रांगडी दिसतेय आणि ती पण आवडली... तरडे यांची अजून एक खासियत म्हणजे संवाद... एकच संवाद ट्रेलर मध्ये आहे यावरून चित्रपटभर काय अप्रतिम संवाद असतील ते सांगायला नको...एक संवाद, पण "मावळे" या समस्त जातकुळाची ओळख करून देतो तो संवाद..."स्वराज्यात दोन दोन वर्ष जरी पाऊस नाही पडला तरी थंडीच्या दवावर ज्वारी-बाजरी काढणारी जातय आपली.."
वाट बघतोय लवकर या सेनापती... आणि चित्रपट आला कि थेटरात "यावं तर लागतंयच...."
इति - फिल्मीराजे
Pravin Vitthal Tarde

महाराजांचं स्वराज्य अठरा पगड जातीजमातींनी मिळून उभं केलं.. हिंदवी स्वराज्यासाठी जो मरणासमोर हटून उभा राहिला तो म...

12/11/2021

सूर्यवंशी
मध्यंतरी अनिल कपूर हवा येऊ द्या मध्ये आले तेव्हा त्यांना विचारले कि "सर तुमच्या या कायम चिरतरुण असण्याचं काय गुपित आहे.." त्यावर अनिल कपूर ने जे उत्तर दिलं त्याने मन हेलावून गेलं..डोळे पाणावले," सब कहते है जवान है जवान है,, लेकिन एक बात बताऊ अब उम्र हो गयी है... ये तो खुदको भी मानना पडेगा और फॅन्स को भी.." आणि खरंच त्यावेळी अनिल कपूर पण म्हातारा होऊ शकतो यावर मन नसताना पण शिक्कामोर्तब झाले... हे सांगण्यामागचे कारण म्हणजे सूर्यवंशी मध्ये अक्षय कुमारचे वय झाले हे "फक्त" चेहऱ्यावरून दिसून येतेय... पण त्यामुळे त्याच्या स्टंटवर काही फरक पडलाय का? तर नाही... त्याच्या energy वर फरक पडलाय का? तर नाही.. पण फक्त त्याने आता कॉलेजकुमार बनून रोमान्स करायचे टाळावे... म्हणजे हॉलिवूडमध्ये पण अरनॉल्ड, सिल्वेस्टर हे व्हायला साजेसे रोल करून स्टंट करतात कि आणि ते आवडतात पण.. आता अक्षय, सलमान कडून हि अपेक्षा आहे... आणि जिथे अनिल कपूर ने वय झालंय मान्य केलंय तिथे तुम्हाला कसली लाज वाटायला हवी...
तर आता बोलूया सिनेमाविषयी...
सर्वात महत्वाची बाजू म्हणजे रोहित शेट्टी ला जे साध्य करायचे होते आणि ज्यासाठी त्याने चित्रपट २ वर्षे रोखून धरला ते साध्य झाले आहे.... म्हणजे तो यशस्वीरीत्या "COP UNIVERSE" सेट करून मोकळा झाला... तसेच सिंघम ३ मध्ये चुलबुल पांडे या कोप युनिव्हर्स मध्ये कॅमिओ करणार आणि कदाचित पुढचा दबंग रोहित दिगदर्शित करणार असे रुमर्स आहेत... पण जी गोष्ट MCU लपवते तेच रोहित शेट्टी ने उघड करून दाखवले..म्हणजे दोन्ही गेस्ट अपिअर ट्रेलर मधेच रिव्हील केले... पण थेटरमध्ये यावर जरासुद्धा फरक पडलेला दिसला नाही... रणवीर आणि अजय यांच्या एन्ट्रीला ज्या शिट्ट्या आणि टाळ्या पडत होत्या काय सांगू... म्हणजे avengers end game मध्ये captain america ने hammer उचलल्या नंतर किंवा पोर्टेल उघडून सर्व सुपरहिरो आल्यानंतर जश्या टाळ्या,शिट्ट्या आणि नाचगाणे सुरु होते तेच पुन्हा अनुभवायला मिळाले.... २ वर्षानंतर जर थेटरची ओपनिंग असावी तर कशी याचे मूर्तिमंत उदाहरण होते हा सिनेमा.... पूर्वार्धापेक्षा उत्तरार्ध अधिक छान होता... आणि BGM म्हणजे कहर होता यासाठी अमर मोहिले आणि एस. थमन यांना पूर्ण मार्क फक्त चालू असलेल्या BGM मध्ये जसे रणवीरचे entry music merge होऊन जाते तसे अजय देवगण चे entry music नाही होत... अजयच्या entry musicला एक जर्क बसतो आणि तो थेटरच्या साऊंड मध्ये जाणवतो सुद्धा... बाकी विकीपीडिया वर हॉलिवूड मधले इतर सिनेमॅटिकस युनिव्हर्स search करताना त्यात "COP UNIVERSE" बॉलीवूड इंडिया असे दिसते तेव्हा जाम भारी वाटते...सिंबाच्या वेळी आधीच थेटरमध्ये "this movie have end credit scene" अशी वॉर्निंग पहिली आणि पहिल्यांदा MCU सोडून इतर कोणत्यातरी फिल्मच्या एन्ड क्रेडिट सिन साठी लोक ताटकळत उभी राहिलेली पहिली.. हे भाग्य या सिनेमाला मिळावे असे खूप वाटत होते आणि ते before क्रेडिट सिन मध्ये मिळाले सुद्धा...
काही संवाद पण अप्रतिम
१ . आला देव-गन घेऊन
२ आता सर्वांची सटकली
३ (अजय आणि अक्षय) काफी दिनो बाद ना.. (movie refrence after 19 years they come together)
४ अक्षय रणवीर ला - अरे सून बाजीराव.. अजय - अबे बाजीराव में हू... रणवीर - हा बाजीराव ये है... अक्षय - लेकिन तू भी तो बाजीराव है ना... रणवीर - नही में भालेराव हू...
आता काय गंडलंय...
तर लांबी कमी करता आली असती.. जितका फास्ट 2nd हाल्फ होता तितकाच 1st असता तर मस्त... जावेद जाफरीला अजून पोटेन्शियल द्यायला हवं होतं... उगाच घुसवलेला कॉमिक एलिमेंटचा अतिरेक झालाय...इतका पैसे खर्च केल्यावर atleast अक्षय कुमारचे लग्नाआधीचे सिन deaging टेकनिकने नीट करून दाखवले असते तर आवडले असते....
सर्वात महत्वाचे म्हणजे SRK सोबत चांगली बॉण्डिंग आहे तसेच सध्या ajay srk चे patchup गाजत असताना NSG चीफ म्हणून (1 2 का 4 मधल्या) SRK चा unexpected camio दाखवला असता तर थेटरला स्टेडियम बनायला वेळ लागला नसता...
टाकलेली २ गाणी नसती तरी चालली असती...
सिद्धूचा camio पण अजून वाढवून त्याच्याकडून थोडी comedy करवून घेतली असती तर शोभली पण असती...चांगली पण झाली असती... आणि साजेशी पण....
overall ७/१० देऊ शकतो या सिनेमासाठी कारण हे cop universe खूप मोठे व्हावे हि इच्छा आहे... आणि या युनिव्हर्स मध्ये मला... ledy cop पण पाहायला आवडेल... प्रियांका चोप्राची डॉनमधली रोमा, राणीची मर्दानी किंवा तब्बू IG मीरा देशमुख पण चालतील...

इति -फिल्मीराजे....

Siddharth Ramchandra Jadhav