Punjabi Dastak

21/08/2022

🔷 ਕੋਈ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਰੱਬ ਦੇ ਰੰਗਾਂ ਦਾ ਕਰੋੜਾਂ ਦੀ ਮਾਲਕਣ ਦਾ ਵੇਖੋ ਕਿ ਹਾਲ ਹੋ ਗਿਆ ਇੱਹ ਵੀਡੀਓ ਕਰੀਬ ਇਕ ਸਾਲ ਪੁਰਾਣੀ ਦੱਸੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਕਿਸੇ ਟਾਈਮ ਸ਼ਾਮ ਦਾ ਖਾਣਾ ਲੰਦਨ ਜਾਇਆ ਕਰਦੀ ਸੀ ਖਾਣ

31/07/2022

ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਸ਼ਰੀਫ਼ਾਂ ਬੀਬੀ ਦੀ ਹੈ ਜੋ ਵੱਡੀ ਬੱਧਣੀ, ਮੋਗਾ (ਰਹਿਮਾਨੀ ਘੁਮਿਆਰ ਪਰਵਾਰ) ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਰੱਖਦੀ ਹੈ । 47’ ਦੀ ਵੰਡ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇਹਨਾਂ ਦਾ ਘਰ ਟਾਂਗੇ ਵਾਲੇ ਅੱਡੇ ਕੋਲ ਸੀ ਤੇ ਘਰ ਅੱਗੋਂ ਨਹਿਰ ਲੰਘਦੀ ਸੀ । ਬੀਬੀ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਨਾਮ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਮੁਹੰਮਦ ਉਰਫ ਮੱਲ ਵਲਦ ਸ਼ੰਮਾ ਸੀ । ਤਾਏ ਦਾ ਨਾਮ ਮੁਹੰਮਦ ਬਖ਼ਸ਼ ਸੀ । ਬੀਬੀ ਦੇ ਪਿਤਾ ਅਤੇ ਤਾਏ ਦੇ ਦੋ-ਦੋ ਪੁੱਤਰ ਸਨ । ਬੀਬੀ ਦਾ ਵੀਰ ਜਦੋਂ ਕਤਲੋ-ਗਾਰਤ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਮ ਤੁਫੈਲ ਸੀ ਡਰ ਕੇ ਕਿੱਧਰੇ ਲੁੱਕ ਗਿਆ ਜਿਸ ਦਾ ਕੁਝ ਪਤਾ ਨਾ ਲੱਗਾ । 👇video link

https://youtu.be/_Jwmyp_gkV4

ਸੰਨ 1990 ਵਿੱਚ ਡਾ ਅਰਜੀਤ ਦੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਕੋਈ ਵੀਰ ਲਹਿੰਦੇ ਪੰਜਾਬ ਆਪਣਾ ਪਰਵਾਰ ਲੱਭਣ ਗਿਆ ਸੀ ਜੋ ਮੁਹਾਂਦਰੇ ਤੋਂ ਬੀਬੀ ਦਾ ਵੀਰ ਦੱਸੀਦਾ, ਜਿਸਦੇ ਪੁੱੜਪੜੀ ਉੱਤੇ ਫਲਵੈਹਰੀ ਦਾ ਚਟਾਕ ਅਤੇ ਇਕ ਪੈਰ ਤੇ’ ਸੜੇ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ ਹੈ ਜੋ ਓਸ ਸਮੇਂ 329 ਚੱਕ ਦੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਮੁਹੰਮਦ ਅਸਗਰ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਸੀ । ਵਿੱਛੜੇ ਬੱਚੇ ਦਾ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਨਾਮ ਅਰਜੀਤ/ਅਰਜੀਦ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਜਿਸ ਨੂੰ ਹਿੰਦੂ ਜੋੜੇ ਨੇ ਪਾਲਿਆ ਅਤੇ ਪੜਾਇਆ ਜੋ ਕਿ ਘੋੜਿਆਂ ਦਾ ਡਾਕਟਰ ਬਣ ਗਿਆ । ਓਸ ਹਿੰਦੂ ਜੋੜੇ ਦੇ ਖ਼ੁਦ ਦੀ ਕੋਈ ਔਲਾਦ ਨਹੀਂ ਸੀ ।
ਅਸਗਰ ਦੇ ਦੱਸੇ ਮੁਤਾਬਕ ਅਰਜੀਤ/ਅਰਜੀਦ ਇਕ ਵਾਰ ਕਾਫ਼ਲੇ ਨਾਲ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਬੂਰੇਵਾਲ ਪੁੱਜ ਵੀ ਜਾਂਦਾ ਪਰ ਆਪਣੇ ਪਰਵਾਰ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਲੱਭ ਪਾਉਦਾ ਤਾਂ ਵਾਪਸ ਭਾਰਤ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਜਿੱਥੇ ਹਿੰਦੂ ਜੋੜਾ ਓਸਦੀ ਪਰਵਰਿਸ਼ ਕਰਦਾ । ਓਹ ਦਿੱਲੀ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ ਤੇ ਓਹਨਾਂ ਦੀ ਕੋਠੀ ਓਸ ਸਮੇਂ ਸ੍ਰੀਮਤੀ ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਦੇ ਘਰ ਦੇ ਨਾਲ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਫ਼ੈਦ ਰੰਗ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਸੀ । ਇਹ ਵੀ ਜ਼ਿਕਰਯੋਗ ਹੈ ਕਿ ਓਹ ਰੇਸ ਕੋਚ ਕਲੱਬ ਵਿੱਚ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਸੀ ।

ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਾਂਝਾ ਕਰੋ ਤਾਂ ਜੋ ਵਿਛੜਿਆਂ ਦੇ ਮੇਲ ਹੋ ਸਕਣ ।

This story is about Sharifan Bibi who is related to Waddi Badhani, Moga (Rahmani Ghumiar family). Before the partition of 47', their house was near Tange Wale Stop and the canal passed in front of the house. Bibi's father's name was Khushi Muhammad alias Mall Walad Shamma. Her uncle’s (taya) name was Muhammad Bakhsh. Bibi's father and uncle had two sons each. Bibi's brother, whose name was Tufail, was scared and hid somewhere when the murders were taking place, but couldn’t found after that.

In the year 1990, a man by the name of Dr. Arjit/Arjid went to Punjab (Pakistan) to find his family, who was said to be Bibi's brother from resemblance , who has a white spot on his side forehead and a burn mark on one foot. The lost child was later named Arjit/Arjid who was raised and educated by a Hindu couple who later became doctor (a veterinarian who treats horses). That Hindu couple had no children of their own.
According to Asghar, Arjit/Arjid once reached Burewal in Pakistan with a caravan, but if he could not find his family, he would go back to India where a Hindu couple raised him. He lived in Delhi and his house at that time was next to Mrs. Indira Gandhi's house which was painted white. It is also worth mentioning that he was working in Race Coach Club as doctor.

It is requested to share as much as possible so that the departed can be reunited again.

28/07/2022

ਵਾਇਲਨ ਵਜਾਉਂਦੇ ਇਸ ਬੱਚੇ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਨੇ ਆਧੁਨਿਕ ਇਤਹਾਸ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਭਵਨਾਤਮਕ ਤਸਵੀਰ ਦਾ ਖ਼ਿਤਾਬ ਜਿੱਤਿਆ ।
12 ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਇਹ ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲੀਅਨ ਮੁੰਡਾ ' ਡਿਆਗੋ ਫਰਾਜ਼ੋ ਤੁਰਕਟੋ ' ਅਪਣੇ ਅਧਿਆਪਕ ਦੀਆਂ ਅੰਤਿਮ ਰਸਮਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਨ ਦੇ ਮੌਕੇ, ਉਸਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪਸੰਦੀਦਾ ਸੰਗੀਤ ਵਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਡਿਆਗੋ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚੋ ਡੁੱਲਦੇ ਸੁੱਚੇ ਮੋਤੀ ਉਸ ਅਧਿਆਪਕ ਦਾ ਸ਼ੁਕਰੀਆ ਅਦਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਜਿਸਨੇ ਡਿਆਗੋ ਵਰਗੇ ਕਿੰਨੇ ਹੀ ਹੋਣਹਾਰ ਜੁਆਕਾਂ ਨੂੰ ਅੱਤ ਦੀ ਗਰੀਬੀ ਅਤੇ ਜ਼ੁਰਮ ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਚੋ ਬਾਹਰ ਕੱਢ, ਚੰਗਿਆਈ ਦੇ ਰਸਤੇ ਤੇ ਤੁਰਨਾ ਸਿਖਾਇਆ।

ਜਿਹੋ ਜਿਹੇ ਗੁਣ ਤੁਸੀ ਬੱਚੇ ਚ ਪੈਂਦਾ ਕਰੋਗੇ, ਉਹੀ ਤਹਾਨੂੰ ਵਾਪਿਸ ਮਿਲਣਗੇ। ਬੱਚੇ ਅੰਦਰ ਨਸਲ, ਧਰਮ, ਜ਼ਾਤ ਜਾ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ ਬੀਜੀ ਨਫ਼ਰਤ, ਇੱਕ ਦਿਨ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਰਾਖ ਕਰ ਦੇਵੇਗੀ।

ਜੇ ਇਸ ਅਧਿਆਪਕ ਵਾਂਗ ਪਿਆਰ, ਦਿਆ, ਹਮਦਰਦੀ ਵਰਗੇ ਗੁਣ ਪੈਂਦਾ ਕਰੋਗੇ, ਤਾਂ ਡਿਆਗੋ ਵਰਗੇ ਬੱਚੇ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਜੰਨਤ ਬਣਾ ਦੇਣਗੇ।

"गुनाहगार के दिल से न बच के चल ज़ाहिद
यहीं कहीं तेरी जन्नत भी पाई जाती है"।

16/07/2022

16/07/2022

ਇੱਕ ਦਰਦਨਾਕ ਤੇ ਹੈਰਾਨ ਕਰ ਦੇਣ ਵਾਲੀ ਦਾਸਤਾਂ- ☆ ਦੌਲੇ ਸ਼ਾਹ ਦੇ ਚੂਹੇ ☆

ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ "ਗੁਜਰਾਤ" ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਫਕੀਰ "ਸ਼ਾਹ ਦੌਲੇ" ਦੀ ਮਜਾਰ, 200 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ।
ਦਰਅਸਲ ਓਥੇ ਬੇ-ਔਲਾਦ ਔਰਤਾਂ ਅਪਣੇ ਲਈ ਔਲਾਦ ਦੀ ਦੁਆ ਮੰਗਦੀਆਂ ਹਨ ਤੇ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਕਿ ਉਨਾਂ ਦੇ ਘਰ ਔਲਾਦ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਤੇ ਔਲਾਦ ਦੇ ਜਿਸਮ ਤੇ ਚੰਦ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਚੰਦ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਹੈ ਕਿ "ਸ਼ਾਹ ਦੌਲੇ" ਦੀ ਕਰਾਮਾਤ ਨਾਲ ਇਹ ਔਲਾਦ ਓਨਾਂ ਨੂੰ ਨਸੀਬ ਹੋਈ ਹੈ। ਤੇ ਇਸ ਔਲਾਦ ਤੇ "ਦੌਲੇ ਸ਼ਾਹ" ਦੀ ਮਜਾਰ ਦਾ ਹੱਕ ਹੈ। ਤੇ ਔਲਾਦ ਹੋ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਦ, ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਅਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਔਲਾਦ, "ਦੌਲੇ ਸ਼ਾਹ" ਦੀ ਮਜਾਰ ਤੇ ਭੇਟ ਕਰਨੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਔਰਤਾਂ ਮਜਾਰ ਵਿੱਚ ਅਪਣਾ ਬੱਚਾ ਭੇਟ ਕਰਨ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ਤਾਂ ਓਥੋਂ ਦੇ ਸੇਵਕ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਸਹੁੰ
ਚੁਕਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਦੁਬਾਰਾ ਅਪਣੇ ਬੱਚੇ ਦਾ ਮੂੰਹ ਦੇਖਣ ਵੀ ਨਾਂ ਆਉਣ, ਇਹ ਬੱਚਾ ਹੁਣ ਮਜਾਰ ਦਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸਮਝ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਭੁਲ ਜਾਣ।
ਮਜਾਰ ਤੇ ਰੱਖੇ ਗਏ ਨਵਜਨਮੇਂ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਉਮਰ ਜਦੋਂ 8 ਸਾਲ ਦੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਇਨਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਮਜਬੂਤ ਲੋਹੇ ਦੀ ਟੋਪੀ ਜਾਂ ਲੋਹੇ ਦਾ ਕੜਾ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਤਾਂ ਕਿ ਇਨਾਂ ਦਾ ਦਿਮਾਗੀ ਵਿਕਾਸ ਰੁਕ ਜਾਵੇ। ਲਗਭਗ 19 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਤੱਕ ਇਹ ਲੋਹੇ ਦੀ ਟੋਪੀ ਜਾਂ ਕੜਾ ਇਨਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦੈ। ਤੇ 19 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਤੱਕ ਇਨਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ਦੀਆਂ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਦੱਬੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਬੱਸ 8 ਦੇ ਬੱਚੇ ਦੇ ਸਿਰ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਤੇ ਦਿਮਾਗੀ ਵਿਕਾਸ ਰੁਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਤੇ ਬਾਕੀ ਸਰੀਰ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਤੇ ਇਹ ਬੱਚੇ 19 ਸਾਲ ਤੱਕ ਵੱਡੇ ਹੋਕੇ ਬੁੱਧੀਹੀਣ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। (ਵੇਖੋ ਤਸਵੀਰਾਂ) ਬੱਚੇ ਦੀ ਉਮਰ 19 ਸਾਲ ਦੀ ਹੋਣ ਤੇ ਇਹ ਲੋਹੇ ਦੀ ਟੋਪੀ ਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਬੱਚਾ ਤਾਂ ਬੱਸ ਮਜਾਰ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਗੁਲਾਮ ਹੋਕੇ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਨਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਸ਼ਕਲ ਚੂਹੇ ਵਰਗੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਸਿਰ ਤੇ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਕੜਾ, ਸਿਰ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਨੂੰ ਰੋਕ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਸਿਰ ਛੋਟਾ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਮੂੰਹ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਨਿਕਲ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਚੂਹੇ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਹੀ ਇਨਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ "ਦੌਲੇ ਸ਼ਾਹ ਦੇ ਚੂਹੇ" ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। (ਵੇਖੋ ਤਸਵੀਰਾਂ)
ਇਨਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਕਿ ਉਹ ਕੌਣ ਹੈ ? ਉਸਦੇ ਮਾਂ ਬਾਪ ਕੌਣ ਹਨ ? ਉਸਨੇ ਕੀ ਕਰਨਾਂ ਹੈ ?
ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਦੁਆ ਨਾਲ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਔਲਾਦ "ਦੌਲੇ ਸ਼ਾਹ ਦਾ ਚੂਹਾ" ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਔਰਤਾਂ ਅਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਔਲਾਦ ਦੌਲੇ ਸ਼ਾਹ ਦੀ ਮਜਾਰ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀਆਂ, ਤਾਂ ਓਨਾਂ ਦੇ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਬਾਕੀ ਔਲਾਦ ਵੀ "ਸ਼ਾਹ ਦੌਲੇ" ਦੇ ਚੂਹੇ ਵਰਗੀ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ। ਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਔਲਾਦ ਵੱਡੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਅਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਸ਼ਾਹ ਦੌਲੇ ਦੀ ਮਜਾਰ ਤੇ ਵਾਪਿਸ ਆ ਜਾਵੇਗੀ। ਪੜੇ ਲਿਖੇ ਹੋਏ ਲੋਕ ਵੀ ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਤੇ ਅਮਲ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਤੇ ਇਹ ਅਮਲ ਹੁਣ ਵੀ ਜਾਰੀ ਹੈ।
ਅਸਲ ਚ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਹੀ ਇਨਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਬੁੱਧੀਹੀਣ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਨਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸੜਕਾਂ ਤੇ ਲਿਜਾਕੇ ਭੀਖ ਮੰਗਵਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਤੇ ਭੀਖ ਦੇ ਇਹ ਪੈਸੇ ਮਜਾਰ ਦੇ ਮਾਲਕਾਂ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਇਹ ਬੁੱਧੀਹੀਣ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਬੋਲਣਾ ਤੱਕ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ। ਤੇ ਮਜਾਰ ਦੇ ਮਾਲਕ ਇਨਾਂ ਨੂੰ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ਰਧਾਲੂਆਂ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਕੇ ਅਸੀਸ ਦੇਣਾ ਸਿਖਾ ਦਿੰਦੇ ਨੇ। ਇਸ ਤਰਾਂ ਮਜਾਰ ਤੇ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਜਦੋਂ ਇਨਾਂ "ਸ਼ਾਹ ਦੌਲੇ ਦੇ ਚੂਹਿਆਂ" (ਬਾਬਿਆਂ) ਨੂੰ ਮੱਥਾ ਟੇਕਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਇਹ ਸ਼ਰਧਾਲੂਆਂ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਦਿੰਦੇ ਨੇ। ਤੇ ਸ਼ਰਧਾਲੂ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
ਝੂਠੀ ਕਹਾਣੀ ਬਣਾਕੇ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਨਾਂ ਚੂਹਿਆਂ ਨੂੰ ਅਪਣੀ ਮੌਤ ਦਾ ਕੁਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਪਤਾ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਤੇ ਮਰਨ ਤੋਂ ਕੁਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਇਹ ਅਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇਕ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਜਦ ਕੁਝ ਦਿਨ ਬਾਦ ਕਮਰਾ ਖੋਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਓਥੋਂ ਗਾਇਬ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਤੇ ਕਮਰਾ ਖਾਲੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਇਹ ਮਨਘੜਤ ਗੱਲਾਂ ਬਣਾਈਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ ਕਿ ਕੁਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਇਨਾਂ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਜਾਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਹ ਦੌਲੇ ਦੇ ਫਕੀਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਪੇਸ਼ਾਵਰ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਗਲ ਵਿੱਚ ਮਾਲ਼ਾ ਲਟਕਾਈ ਤੇ ਲੰਮੇ ਚੋਲੇ ਪਾਈ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਖੁਦ ਨੂੰ ਸ਼ਾਹ ਦੌਲੇ ਦਾ ਫਕੀਰ ਦਸਦੇ ਹਨ।
ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਲੋਹੇ ਦੀ ਟੋਪੀ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ ਸਾਰੀ
ਉਮਰ ਤੱਕ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਤੇ ਲੋਕ ਇਸਨੂੰ ਦੌਲੇ ਸ਼ਾਹ ਦੀ ਕਰਾਮਾਤ ਸਮਝਦੇ ਹਨ। ਲੋਕ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਸਾਡੇ ਲਈ ਦੁਆ ਕਰਨਗੇ। ਪਰ ਇਹ ਵਿਚਾਰੇ ਕੀਹਦੇ ਲਈ ਦੁਆ ਕਰਨਗੇ ? ਇਨਾਂ ਦਾ ਅਪਣਾ ਦਿਮਾਗ ਹੀ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਇਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਤਾ, ਕਿ ਉਹ ਕੌਣ ਹਨ ? ਤੇ ਕਿਹੜਾ ਓਨਾਂ ਦਾ ਮਾਂ ਬਾਪ ਹੈ ? ਜਦ ਡਾਕਟਰਾਂ ਨੇ ਓਥੋਂ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਇਹ ਕੋਈ ਕਰਾਮਾਤ ਨਹੀਂ, ਬਲਕਿ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਹੈ। ਤਾਂ ਹਕੂਮਤ ਨੇ ਇਸ ਉੱਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਲਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਪਰ ਸ਼ਰਧਾਲੂ ਲੋਕ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦੇ । ਤੇ ਇਹ ਅਮਲ ਹੁਣ ਵੀ ਜਾਰੀ ਹੈ।
"ਸ਼ਾਹ ਦੌਲਾ" ਇਕ ਸੂਫੀ ਬਜੁਰਗ ਸੀ। ਜਿਸਦੀ ਪੈਦਾਇਸ਼ ਸਿਆਲਕੋਟ ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਸੀ। ਪਰ 16 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਉਹ ਗੁਜਰਾਤ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਗਏ ਸਨ। ਉਹ ਨਰਮ ਦਿਲ ਇਨਸਾਨ ਸਨ ਤੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਜਿਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਸ਼ਾਹ ਦੌਲੇ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਸੀ ਉਹ ਦਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਅਪਣੇ ਮਨ ਪਸੰਦ ਜਾਨਵਰ ਦੇ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਹਾਂਡੀ ਬਣਾਕੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦੇ ਸਨ। ਜਾਂ ਫਿਰ ਕੋਈ ਵੀ ਚੀਜ, ਹੈਲਮਟ ਬਣਾਕੇ ਜਾਨਵਰ ਦੇ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦੇ ਸਨ। ਆਸਪਾਸ ਦੇ ਇਲਾਕਿਆਂ ਦੇ ਲੋਕ ਸ਼ਾਹ ਦੌਲੇ ਕੋਲ ਦੁਆ ਕਰਵਾਉਣ ਆਉਂਦੇ ਸਨ। ਉਨਾਂ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਸ਼ਾਹ ਦੌਲੇ ਦੀ ਦੁਆ ਵਿੱਚ ਅਸਰ ਜਰੂਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਔਰਤਾਂ ਸ਼ਾਹ ਦੌਲੇ ਤੋਂ ਔਲਾਦ ਹੋਣ ਦੀ ਦੁਆ ਕਰਵਾਉਂਦੀਆਂ ਸਨ। ਉਨਾਂ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੀ ਦੁਆ ਨਾਲ ਔਲਾਦ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਇਸਤਰਾਂ ਸ਼ਾਹ ਦੌਲੇ ਦੀ ਸ਼ੌਹਰਤ ਦੂਰ-ਦੂਰ ਤਕ ਸੀ।
------ਮਨਦੀਪ ਚੂਹੜਚੱਕ।

15/06/2020

, ਬੰਬੀਹਾ
ਬੰਬੀਹਾ ਨੂੰ ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿੱਚ ਪਪੀਹਾ, ਸਾਰੰਗ, ਤੋਕਕ ਜਾਂ ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਵੀ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ । ਇਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਪੰਛੀ ਹੈ ਜਿਸ ਦੀ ਚੁੰਝ ਦੀ ਬਣਤਰ ਅਜਿਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਤਲਾਬ ਨਦੀ ਭਾਂਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਪਾਣੀ ਨਹੀਂ ਪੀ ਸਕਦਾ ਸਿਰਫ ਉੱਪਰੋਂ ਟਪਕਦਾ ਪਾਣੀ ਹੀ ਪੀ ਸਕਦਾ ਹੈ ।ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਸਦਾ ਪਿਆਸ ਨਾਲ ਵਿਲਕਦਾ ਹੋਇਆ ਉੱਪਰ ਵੱਲ ਮੂੰਹ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਅਸਮਾਨ ਵਿੱਚੋਂ ਮੀਂਹ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਉੱਪਰੋਂ ਵਰਖਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਇਸ ਦੀ ਪਿਆਸ ਮਿਟਦੀ ਹੈ। ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿੱਚ ਜਗ੍ਹਾ ਜਗ੍ਹਾ ਇਸ ਦੀ ਮੀਂਹ ਲਈ ਤੜਫ ਤਾਂਘ ਬਿਆਨ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।
ਬਬੀਹਾ ਅਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲੈ ਬੋਲਿਆ ਤਉ ਦਰਿ ਸੁਣੀ ਪੁਕਾਰ ।।
ਮੇਘੈ ਨੋ ਫੁਰਮਾਨੁ ਹੋਆ ਬਰਸਹੁ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ।।

09/06/2020

🤓😂"ਲੱਲੂ ਕਰੇ ਕਵੱਲੀਆਂ ਰੱਬ ਸਿੱਧੀਆਂ ਪਾਵੇ" ਕਹਾਵਤ ਦਾ ਪਿਛੋਕੜ 🤓😂
ਇਕ ਪੇਂਡੂ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਨਾਂ ਸੀ ਲੱਲੂ। ਲੱਲੂ ਜੁਆਨ ਹੋ ਗਿਆ। ਇਕ ਦਿਨ ਉਹਦਾ ਢਿੱਡ ਦੁਖਿਆ। ਉਹ ਹਕੀਮ ਕੋਲ ਗਿਆ। ਹਕੀਮ ਨੇ ਔਲੇ, ਹਰੜ, ਬਹੇੜੇ ਪੀਹ ਰੱਖੇ ਸਨ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਚੂਰਨ ਦੀ ਇਕ ਪੁੜੀ ਹਕੀਮ ਨੇ ਲੱਲੂ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤੀ। ਪੁੜੀ ਨਾਲ ਲੱਲੂ ਦਾ ਢਿੱਡ ਦੁਖਣੋਂ ਹਟ ਗਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਹਕੀਮ ਤੋਂ ਪੁੱਛਿਆ, “ਹਕੀਮ ਜੀ, ਪੁੜੀ ‘ਚ ਕੀ ਪਾਇਆ ਸੀ?” ਹਕੀਮ ਨੇ ਦੱਸਿਆ, “ਔਲੇ ਹਰੜ ਬਹੇੜਿਆਂ ਦਾ ਚੂਰਨ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਬਜ਼ ਖੁੱਲ੍ਹ ਜਾਂਦੀ ਐ। ਕਬਜ਼ ਸਾਰੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਦੀ ਮਾਂ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਵੀ ਕੋਈ ਕਸਰ ਹੋਵੇ, ਇਹਦੀ ਪੁੜੀ ਲੈ ਲਓ। ਜੀਹਨੂੰ ਕਬਜ਼ ਨਾ ਹੋਵੇ ਉਹਨੂੰ ਕੁਝ ਨੀ ਹੁੰਦਾ!”
ਲੱਲੂ ਨੇ ਹਕੀਮ ਦੀ ਗੱਲ ਪੱਲੇ ਬੰਨ੍ਹ ਲਈ ਤੇ ਪਸਾਰੀ ਦੀ ਹੱਟੀ ਤੋਂ ਔਲੇ ਹਰੜ ਬਹੇੜੇ ਖਰੀਦ ਕੇ ਪੁੜੀਆਂ ਬਣਾ ਲਈਆਂ। ਆਪਣੀ ਦੁਕਾਨ ਖੋਲ੍ਹ ਲਈ। ਬੋਰਡ ਉਤੇ ਲਿਖ ਕੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ: ਇਥੇ ਹਕੀਮ ਟਿੱਡੇ ਸ਼ਾਹ ਵੱਲੋਂ ਸਾਰੀਆਂ ਮਰਜ਼ਾਂ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦੈ। ਮਰੀਜ਼ ਆਉਂਦੇ, ਪੁੜੀਆਂ ਲੈਂਦੇ, ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਂਦੇ। ਹਕੀਮ ਟਿੱਡੇ ਸ਼ਾਹ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਧਰ ਇਕ ਘੁਮਿਆਰੀ ਦਾ ਗਧਾ ਗੁਆਚ ਗਿਆ ਜੋ ਕਿਤੋਂ ਨਾ ਲੱਭਾ। ਕਿਸੇ ਨੇ ਮਸ਼ਵਰਾ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਹਕੀਮ ਟਿੱਡੇ ਸ਼ਾਹ ਕੋਲ ਜਾਓ, ਉਹਦੇ ਕੋਲ ਸਾਰੀਆਂ ਅਹੁਰਾਂ ਦਾ ਇਲਾਜ ਐ। ਘੁਮਿਆਰੀ ਨੇ ਹਕੀਮ ਟਿੱਡੇ ਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਗਧਾ ਗੁਆਚਣ ਦੀ ਗੱਲ ਦੱਸੀ ਤਾਂ ਟਿੱਡੇ ਨੇ ਘੁਮਿਆਰੀ ਨੂੰ ਪੁੜੀ ਦੇ ਕੇ ਕਿਹਾ, “ਆਹ ਲੈ, ਜਾਹ ਗਧਾ ਲੱਭਜੂ!”
ਘੁਮਿਆਰੀ ਨੇ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਪੁੜੀ ਲਈ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਤੁਰਤ ਹਾਜਤ ਹੋਈ। ਉਦੋਂ ਕਿਹੜਾ ਘਰਾਂ ‘ਚ ਟਾਇਲਟਾਂ ਸਨ? ਬਾਹਰ ਖੇਤ ਜਾਣ ਜੋਗੀ ਉਹ ਰਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਹ ਫਟਾਫਟ ਘਰ ਦੇ ਪਿਛਵਾੜੇ ਖੋਲਿ਼ਆਂ ਵਿਚ ਗਈ ਤਾਂ ਉਥੇ ਰੂੜੀ ‘ਤੇ ਗਧਾ ਲੇਟਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਲੱਲੂ ਦੀ ਪੁੜੀ ਨੇ ਘੁਮਿਆਰੀ ਦਾ ਗੁਆਚਿਆ ਗਧਾ ਲਭਾ ਦਿੱਤਾ! ਪਿੰਡ ‘ਚ ਡੌਂਡੀ ਪਿੱਟੀ ਗਈ। ਟਿੱਡੇ ਸ਼ਾਹ ਦੀ ਹੋਰ ਵੀ ਮਸ਼ਹੂਰੀ ਹੋਈ। ਇਹੋ ਜਿਹੀਆਂ ਦੋ ਚਾਰ ਕਵੱਲੀਆਂ ਨਾਲ ਉਹਦੀ ਮਸ਼ਹੂਰੀ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਰਾਜੇ ਤਕ ਪਹੁੰਚ ਗਈ। ਉਧਰ ਗੁਆਂਢੀ ਰਾਜੇ ਨੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਫੌਜਾਂ ਚਾੜ੍ਹ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਵਜ਼ੀਰਾਂ ਨੇ ਟਿੱਡੇ ਸ਼ਾਹ ਤਕ ਪਹੁੰਚ ਕੀਤੀ, “ਹਕੀਮ ਜੀ ਦੱਸੋ, ਹੁਣ ਕੀ ਕਰੀਏ?”
ਟਿੱਡਾ ਰਾਜੇ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਵਿਚ ਗਿਆ। ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ, “ਚੜ੍ਹੀਆਂ ਆਉਂਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਦਾ ਇਲਾਜ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਹੈਗਾ।” ਘਬਰਾਏ ਰਾਜੇ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਛੇਤੀ ਦੱਸ।” ਕਹਿੰਦਾ, “ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਪੁੜੀਆਂ ਦੇਣੀਆਂ ਪੈਣਗੀਆਂ!”
ਲਓ ਜੀ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪਸਾਰੀਆਂ ਦੀਆਂ ਹੱਟੀਆਂ ਦੇ ਔਲੇ ਹਰੜ ਬਹੇੜੇ ‘ਕੱਠੇ ਕਰ ਲਏ। ਪੀਹਣ ਨੂੰ ਖਰਾਸ ਜੋੜ ਲਏ। ਸਾਰੇ ਹਲਵਾਈਆਂ ਦਾ ਦੁੱਧ ‘ਕੱਠਾ ਕਰ ਲਿਆ। ਫੌਜ ਸੱਦ ਲਈ। ਤੰਬੂ ਲੱਗ ਗਏ। ਸਵੇਰਸਾਰ ਫੌਜ ਨੇ ਹਮਲਾਵਰ ਫੌਜ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨਾ ਸੀ। ਲੱਲੂ ਫੌਜ ਦੀ ਜਰਨੈਲੀ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ। ਰਾਤ ਨੂੰ ਜਰਨੈਲ ਨੇ ਹੁਕਮ ਚਾੜ੍ਹਿਆ ਬਈ ਹਰੇਕ ਫੌਜੀ ਨੂੰ ਗਰਮਾਂ ਗਰਮ ਦੁੱਧ ਦੇ ਗਲਾਸ ਨਾਲ ਇਕ ਇਕ ਪੁੜੀ ਦਿਓ। ਪੁੜੀਆਂ ਲੈ ਕੇ ਫੌਜੀ ਲੰਮੇ ਪੈ ਗਏ। ਸਵੱਖਤੇ ਉਠਦਿਆਂ ਸਭ ਨੂੰ ਹਾਜਤ ਦਾ ਜ਼ੋਰ ਪੈ ਗਿਆ। ਓਧਰ ਹਮਲਾਵਰ ਫੌਜ ਚੜ੍ਹੀ ਆਵੇ। ਲੱਲੂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਹੁਕਮ ਚਾੜ੍ਹਿਆ, “ਕੋਈ ਹਾਜਤ ਨਾ ਜਾਵੇ। ਟਾਈਮ ਨਾ ਗੁਆਵੇ। ਅੱਗੇ ਵਧੋ, ਬਹਾਦਰੀ ਨਾਲ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰੋ।” ਫੌਜਾਂ ਆਹਮੋ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਖੜ੍ਹੀਆਂ। ਓਧਰ ਹਾਜਤ ਦਾ ਜ਼ੋਰ!
ਕੋਈ ਵਾਹ ਨਾ ਚਲਦੀ ਵੇਖ ਲੱਲੂ ਦੀ ਫੌਜ ਨੇ ‘ਪੁਜ਼ੀਸ਼ਨਾਂ’ ਲੈ ਲਈਆਂ। ਹਮਲਾਵਰ ਫੌਜ ਦਾ ਜਰਨੈਲ ਹੈਰਾਨ ਕਿ ਇਹ ਕਰਨ ਕੀ ਡਹੇ ਆ? ਉਹਨੇ ਲੱਖਣ ਲਾਇਆ ਕਿ ਉਹ ਤਾਂ ਭਾਈ ਬਰੂਦ ਵਿਛਾਈ ਜਾਣ ਡਹੇ ਆ! ਅੱਗੇ ਵਧੇ ਤਾਂ ਭੰਗ ਦੇ ਭਾੜੇ ਸਾਰੀ ਫੌਜ ਮਰਵਾ ਬਹਾਂਗੇ। ਉਹਨੇ ਆਪਣੀ ਫੌਜ ਪਿੱਛੇ ਪਰਤਾਉਣ ਵਿਚ ਹੀ ਭਲਾਈ ਸਮਝੀ। ਲੱਲੂ ਦੀ ਫੌਜ ਜਿੱਤ ਦੇ ਡੰਕੇ ਵਜਾਉਣ ਲੱਗੀ। ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਫਿਕਰ ਹੋਇਆ ਕਿ ਜਿਹੜਾ ਹਕੀਮ ਹਮਲਾਵਰ ਫੌਜ ਨੂੰ ਦਬੱਲ ਸਕਦਾ ਕਿਤੇ ਮੈਨੂੰ ਨਾ ਪੈ ਜਾਵੇ?
ਰਾਜੇ ਦੇ ਹੁਕਮ ਨਾਲ ਹਕੀਮ ਨੂੰ ਹੱਥਕੜੀਆਂ ਲਾ ਕੇ ਰਾਜੇ ਦੇ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਰਾਜੇ ਨੇ ਮੁੱਠੀ ‘ਚ ਟਿੱਡਾ ਲੁਕੋ ਕੇ ਲੱਲੂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਹਕੀਮ ਜੀ, ਮੈਂ ਥੋਡਾ ਟੈੱਸਟ ਲੈਣਾ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਦੱਸਤਾ ਬਈ ਮੇਰੀ ਮੁੱਠੀ ‘ਚ ਕੀ ਐ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਅੱਧਾ ਰਾਜ ਥੋਡਾ। ਜੇ ਨਾ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਸਣਬੱਚੇ ਘਾਣੀ ਪੀੜਦੂੰ।”
ਬੁਰਾ ਫਸਿਆ ਹਕੀਮ ਟਿੱਡਾ ਸ਼ਾਹ ਬਣਿਆ ਲੱਲੂ। ਮੌਤ ਉਹਨੂੰ ਸਾਹਮਣੇ ਦਿਸਣ ਲੱਗੀ। ਹੱਥ ਜੋੜ ਕੇ ਬੋਲਿਆ, “ਮਹਾਰਾਜ, ਥੋਡੇ ਹੱਥ ‘ਚ ਟਿੱਡੇ ਦੀ ਜਾਨ ਐਂ। ਮਾਰਨਾ ਮਾਰ ਦਿਓ, ਛੱਡਣਾ ਛੱਡ ਦਿਓ।” ਰਾਜਾ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਿਆ! ਐਡੇ ਵੱਡੇ ਔਲੀਏ ਨੂੰ ਕਿਹੜਾ ਮਾਰ ਸਕਦਾ ਸੀ? ਉਸ ਨੇ ਅੱਧਾ ਰਾਜ ਦੇ ਕੇ ਹੱਥਕੜੀ ਲਾਉਣ ਦੀ ਭੁੱਲ ਬਖ਼ਸ਼ਾਈ। ਲੱਲੂ ਰਾਜ ਭਾਗ ਦਾ ਮਾਲਕ ਬਣ ਬੈਠਾ। ਉਹਦੇ ਤੋਂ ਹੀ ਕਹਾਵਤ ਬਣੀ: ਲੱਲੂ ਕਰੇ ਕਲੱਲੀਆਂ..-
ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਸਰਵਣ ਸਿੰਘ

07/05/2020

ਨਹੀਂ ਖੁੱਲਣਗੇ ਸਕੂਲ,

06/05/2020

🔴ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਮੈਜਿਸਟਰੇਟ ਫਰੀਦਕੋਟ ਵੱਲੋਂ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਰਾਬ ਦੇ ਠੇਕੇ ਖੋਲ੍ਹਣ ਲਈ ਹੁਕਮ ਜਾਰੀ।
•ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਵਲੋਂ ਕੀਤੇ ਗਏ ਫੈਸਲੇ ਅਨੁਸਾਰ ਜਿਲ੍ਹਾ ਫਰੀਦਕੋਟ ਦੀ ਹਦੂਦ ਅੰਦਰ ਪੈਂਦੇ ਸਾਰੇ ਲਿਕੁਅਰ ਵੈੱਡਸ ( ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ , ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਅਤੇ ਇਸ ਦਫਤਰ ਵਲੋਂ ਜਾਰੀ ਹੁਕਮਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਜਿਸ ਏਰੀਆ ਵਿੱਚ ਦੁਕਾਨਾਂ ਖੋਲਣ ਦੀ ਪਾਬੰਦੀ ਹੋਵੇ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ )
•ਸਵੇਰੇ 09 . 00 ਵਜੇ ਤੋਂ ਦੁਪਹਿਰ 01 . 00 ਵਜੇ ਤੱਕ ਠੇਕੇ ਦੀਆਂ ਦੁਕਾਨਾਂ ਖੋਲਣ ਦੀ ਇਜਾਜਤ
•ਦੁਪਹਿਰ 02 . 00 ਵਜੇ ਤੋਂ ਸ਼ਾਮ 06 . 00 ਤੱਕ ਹੋਮ ਡੀਲਿਵਰੀ ਦੀ ਪ੍ਰਵਾਨਗੀ
•ਪੜੋ ਪੂਰੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਸ਼ਰਤਾਂ :

06/05/2020

Punjabi Dastak News

17/12/2019

ਇਹ ਤਸਵੀਰ ਤਾਮਿਲਨਾਡੂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਾਲ ਕੱਟਣ ਵਾਲੀ ਦੁਕਾਨ ਦੀ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਟੀਵੀ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ 1500 ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੀ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਬਣਾ ਰੱਖੀ ਹੈ, ਹਰ ਕੋਈ ਆਪਣੀ ਵਾਰੀ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕੁੱਛ ਗਿਆਨ ਹਾਸਿਲ ਕਰਦਾ ਹੈ....

ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਲਾਇਬਰੇਰੀ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਵਾਲੇ ਵੀ ਬਣਾ ਸਕਦੇ ਹਨ...ਗਿਫ਼ਟ ਸੈੰਟਰ ਵਾਲੇ ਤਾਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਰੈਕ ਬਣਾਕੇ ਸੇਲ ਲਈ ਵੀ ਰੱਖ ਸਕਦੇ ਹਨ...

10/12/2019

ਇਹ ਫੋਟੋ ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਚ ਰਹਿੰਦੀ 14 ਸਾਲਾਂ ਕਾਰਤਿਕਾ ਦੀ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਬੁਲੇਟ ਮੋਟਰ ਸਾਈਕਲ ਰਿਪੇਅਰ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਪੜਦੀ ਵੀ ਹੈ। ਦਿਉ ਜੀ ਇਸ ਬੇਟੀ ਨੂੰ ਹੌਸਲਾ ਕਰੋ ਸ਼ੇਅਰ ।

21/05/2019

ਪੁਲਿਸ ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਨਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਖੁਦ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਗੋਲੀ ਮਾਰ ਕੇ ਕੀਤੀ ਸੀ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ? ਸਨਸਨੀਖੇਜ਼ ਖੁਲਾਸਾ

ਫਰੀਦਕੋਟ, (ਦਸਤਕ ਨਿਊਜ਼) ਲੋਕਸਭਾ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਫਰੀਦਕੋਟ ਜਿਲ੍ਹੇ ਦੀ ਪੈਟਰੋਲਿੰਗ ਟੀਮ ਦੇ ਇੰਚਾਰਜ ਵਜੋਂ ਡਿਊਟੀ ਦੇ ਰਹੇ ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਨਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੀ.ਆਈ.ਸਟਾਫ਼ ਦੇ ਦਫਤਰ 'ਚ ਖੁਦ ਨੂੰ ਗੋਲੀ ਮਾਰ ਲਈ ਸੀ ਤੇ ਮੌਕੇ ਤੇ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਨਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਸੀ.ਆਈ.ਸਟਾਫ਼ ਦੇ ਵੀ ਇੰਚਾਰਜ ਸਨ। ਇਸ ਪੂਰੇ ਮਾਮਲੇ ਤੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿੰਦਿਆਂ ਐਸ ਐਸ ਪੀ ਰਾਜਬਚਨ ਸਿੰਘ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਇਸ ਪੂਰੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਪੀਪੀਐਸ ਸੇਵਾ ਸਿੰਘ ਮੱਲੀ ਨੇ ਡੂੰਗਾਈ ਨਾਲ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ, ਜਾਂਚ ਵਿੱਚ ਸਾਹਮਣੇ ਆਇਆ 18 ਮਈ ਨੂੰ 9:30 ਵਜੇ ਰਾਤ ਪੁਲਿਸ ਕੰਟਰੋਲ ਰੂਮ ਫਰੀਦਕੋਟ ਵਿਖੇ ਪਰਮਜੀਤ ਸਿੰਘ ਪੁੱਤਰ ਮੇਜਰ ਸਿੰਘ ਵਾਸੀ ਰੱਤੀਰੋੜੀ ਨਾਮ ਦੇ ਵਿਅਕਤੀ ਵੱਲੋਂ ਫੋਨ ਆਇਆ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਸਾਹਿਬ ਵਿਖੇ ਤਿੰਨ ਵਿਅਕਤੀ ਅਸਲੇ ਅਤੇ ਚੋਰੀ ਦੇ ਸਕੂਟਰ ਸਮੇਤ ਬੈਠੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਤੇ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਦਿਆਂ ਕੰਟਰੋਲ ਰੂਮ ਤੇ ਤਾਇਨਾਤ ਡਿਊਟੀ ਅਫਸਰ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਸਿੰਘ ਨੇ ਇਹ ਸੂਚਨਾ ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਨਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਇੰਚਾਰਜ .ਸੀ.ਆਈ.ਸਟਾਫ ਫਰੀਦਕੋਟ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਜਿਸ ਤੇ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਦਿਆਂ ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਨਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਵੱਲੋਂ ਮੌਕੇ ਤੇ ਰੇਡ ਕੀਤੀ ਗਈ ਜੋ ਮੌਕੇ ਤੇ ਜਸਪਾਲ ਸਿੰਘ ਉਰਫ ਜਸ ਹਾਜਰ ਮਿਲਿਆ , ਜਿਸ ਨੂੰ ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਨਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਵੱਲੋਂ ਤਸਦੀਕ ਲਈ ਸੀ.ਆਈ.ਸਟਾਫ਼ ਫਰੀਦਕੋਟ ਵਿਖੇ ਲਿਆਂਦਾ ਗਿਆ। ਜੋ ਰਾਤ ਸਮੇ ਜਸਪਾਲ ਸਿੰਘ ਜਸ ਉਕਤ ਵੱਲੋਂ ਹਵਾਲਾਤ ਵਿੱਚ ਫਾਹਾ ਲੈ ਕੇ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਕਰ ਲਈ। ਜੋ ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਨਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਵੱਲੋਂ ਇਸ ਦੀ ਲਾਸ਼ ਨੂੰ ਗੱਡੀ ਵਿਚ ਪਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਕੀਤੇ ਬਾਹਰ ਲਿਜਾਣ ਬਾਰੇ ਤਸਦੀਕ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲੋਂ ਇਸ ਦੀ ਲਾਸ਼ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਅਤੇ ਕਿੱਥੇ ਡਿਸਪੇਜ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ, ਤਫਤੀਸ਼ ਦੌਰਾਨ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ।