Εκδόσεις Αντιγόνη / Antigone

04/08/2024

Με αφορμή τη σημερινή επέτειο της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου:

"Τα φασιστικά κινήματα χαρακτηρίζονταν από φανατικό αντικομμουνισμό και εθνικισμό, προωθούσαν τον μιλιταρισμό και τη βίαιη καταστολή, τόνιζαν την πίστη τους στις αξίες της θρησκείας, της έννομης τάξης και της οικογένειας και στόχευαν στη διάλυση των συνδικάτων και την επιβολή εργασιακής πειθαρχίας. Πολλά από αυτά μετατράπηκαν σε κινήματα εξουσίας, στηριζόμενα στην ευρεία αποδοχή και υποστήριξή τους από τα μικροαστικά και μεσοαστικά στρώματα, τους βιομηχάνους, την εκκλησία.

Από τα πιο ουσιώδη συστατικά του φασισμού είναι η απροκάλυπτη χρήση βίας και η μηδενική ανοχή στη διαφορά. Τα τυπικά χαρακτηριστικά του πρωτοφασισμού, κατά τον Ουμπέρτο Έκο[1], είναι η λατρεία στην παράδοση, η δράση για τη δράση, ο επιλεκτικός λαϊκισμός, η παραδοχή ότι η ταυτότητα του έθνους είναι οι εχθροί του, ότι ο ειρηνισμός είναι συναλλαγή με τον εχθρό.

Όμως:

Για να μπορέσει ένα φασιστικό, λαϊκιστικό μόρφωμα να εξελιχθεί σε κίνημα και να καταλάβει την εξουσία, πρέπει να εκπληρώνει κάποιες βασικές προϋποθέσεις: να υπάρχει α) περιβάλλον οικονομικής κρίσης, β) απαξίωση του πολιτικού συστήματος και γ) εξασφάλιση υποστήριξης από τις ελίτ, είτε αυτές είναι οικονομικές είτε θρησκευτικές είτε μιντιακές. Οι αντιστοιχίες με την ελληνική πραγματικότητα είναι εξόφθαλμες, όπως και οι κίνδυνοι. (...)

Η Άκρα Δεξιά και ο λαϊκισμός αλλά και ο φασισμός ευδοκιμούν προπάντων σε μεταβατικές περιόδους. Το τέλος του πολέμου το 1945, ο μεταβιομηχανισμός της δεκαετίας του ’70, ο μετακομμουνισμός της δεκαετίας του ’90, η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και η «δημοσιονομική» κρίση μετά το 2008 αποτελούν χαρακτηριστικές καμπές μετάβασης, στη διάρκεια των οποίων το παρελθόν ξυπνά και οι αμυντικές στάσεις απέναντι στη νέα πραγματικότητα διεγείρονται".

Από άρθρο του Μιχάλη Τρεμόπουλου στο tvxs:

Η επέτειος της 4ης Αυγούστου δημιουργεί εκείνους τους συνειρμούς που είναι απαραίτητοι για τα διδάγματα που οφείλουμε να αντλούμε μέσα από την

27/07/2024

ΚΑΤΟΧΗ-ΕΜΦΥΛΙΟΣ-ΧΟΥΝΤΑ

Από τα ναζιστικά στρατόπεδα (Νταχάου, Μπούχενβαλντ, Μπέργκεν- Μπέλζεν, Άουσβιτς κ.α.) στα στρατόπεδα της Κατοχής στην Ελλάδα (Παύλου Μελά, Χαϊδάρι, Λάρισας, Τρικάλων, Ρόδου, Πτολεμαΐδας), και την Αφρική, στα στρατόπεδα του Εμφύλιου (Μακρόνησος, Αη Στράτης, Βίδος, Χίος, Τρίκερι, Γαύδος, Γύθειο, Φρούριο Ιτσεδίν, Επταπύργιο) και της χούντας (Γυάρος, Λέρος, Ωρωπός, Οδός Μπουμπουλίνας, Σέδες). Μια πλήρης τοπογραφία μέχρι σήμερα!

- Ποιος αλήθεια ήταν ή είναι ο χώρος των στρατοπέδων;

Όταν ο χώρος αντιστοιχεί σε διαφορετικά χρονικά πλαίσια και ανθρώπινο κοινό ενώ ο σκοπός είναι ταυτόσημος, και συγκεκριμένα η καταπίεση, η τιμωρία ή και η εξόντωση, τότε η διερεύνηση του χώρου προβάλλει τα κοινά σημεία και -με τον τρόπο αυτόν- τα μηνύματα που μεταδίδονται, βοηθούν με τη σειρά τους στη συνειδητοποίηση, τη συναίσθηση και τη διαλλακτικότητα.

- Χρειάζεται να αναφερόμαστε σήμερα στον μεγάλο εγκλεισμό;

Με την αναζωπύρωση αντιδραστικών φαινομένων, η αντίστοιχη έρευνα δεν χάνει την αξία της, εφόσον γίνεται στο πλαίσιο εγρήγορσης και διαφύλαξης των θεμελιωδών αρχών της δημοκρατίας και της ελευθερίας.

Το νέο βιβλίο της Μαρίας Λιλιμπάκη-Σπυροπούλου από τις εκδόσεις Αντιγόνη. Περισσότερα στοιχεία εδώ: https://www.antigone.gr/%ce%b5%ce%ba%ce%b4%cf%8c%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82/

@ακόλουθοι Εκδόσεις Αντιγόνη / Antigone

27/07/2024

Με τεκμηρίωση από το βιβλίο των εκδόσεων ΑΝΤΙΓΟΝΗ "Η Θεσσαλονίκη των νερών" αρθρογραφεί ο Γ. Μπλιώνης στην Παράλλαξη:

"Είναι φανερό ότι, αντίθετα από τις εξελίξεις των οποίων γινόμαστε μάρτυρες, η Θεσσαλονίκη χρειάζεται “αποσυμφόρηση”, τόσο κυκλοφοριακή όσο και πολεοδομική, όπως επίσης χρειάζεται γενναίες παρεμβάσεις για την προσαρμογή της στις δραματικές εξελίξεις της κλιματικής κρίσης. Σε αυτή την κατεύθυνση, η μετεγκατάσταση της Δ.Ε.Θ. θα είναι όχι μόνο μια πράξη υπολογισμένου ρεαλισμού, προσανατολισμένου στα πραγματικά συμφέροντα και την ποιότητα ζωής των πολιτών της, αλλά και ισχυρού συμβολισμού για μια στροφή προς έναν πιο ορθολογικό χωροταξικό σχεδιασμό.

Ωστόσο, υπάρχει και μια παραγνωρισμένη διάσταση στα επιχειρήματα υπέρ της μετεγκατάστασης της Δ.Ε.Θ., που έχει να κάνει με την ιστορία και τη γεωμορφολογία της περιοχής. Με άλλα λόγια, έχουν μεγάλη σημασία τα εξαιρετικά ενδιαφέροντα αρχαιολογικά ευρήματα που έχουν ανακαλυφθεί εδώ, όπως και η ροή κατά το παρελθόν ενός σημαντικού χειμάρρου.

Όπως γράφουμε και στο βιβλίο μας “Η Θεσσαλονίκη των νερών” (Μπλιώνης & Τρεμόπουλος. 2017. Εκδόσεις Αντιγόνη), τα πρωιμότερα ίχνη ανθρώπινης παρουσίας στην ανατολική πλευρά του Θερμαϊκού ανιχνεύτηκαν σε σωστική ανασκαφή που έγινε στο οικόπεδο του «Βελλίδειου Συνεδριακού Κέντρου», το 1993 (σελ. 22). Ανάγονται στο τέλος της μέσης (5.800-5.400 π.Χ.) και στη νεότερη νεολιθική περίοδο (5.400-4.500 π.Χ.) και αφορούν τμήμα μιας προϊστορικής εγκατάστασης, στην κεραμική της οποίας κυριαρχούν τα στιλβωμένα καστανά ακόσμητα αγγεία, που χαρακτηρίζουν την εποχή αυτή.

Μετά την ίδρυση της Θεσσαλονίκης από τον Κάσσανδρο (316/315 π.Χ.), εδώ εγκαταστάθηκε ελληνιστικό νεκροταφείο, η χρήση του οποίου συνεχίστηκε κατά τη ρωμαϊκή, τη βυζαντινή και την οθωμανική περίοδο. Στην περιοχή υπήρχαν πολυάριθμες ρεματιές που έκαναν την περιοχή να σφύζει από ζωή. Ο πρώτος χείμαρρος έρρεε πολύ κοντά στα ανατολικά τείχη της πόλης, λειτουργώντας κατά καιρούς και ως αμυντική τάφρος, ενώ ο δεύτερος διερχόταν ουσιαστικά μέσα από το αρχαίο ανατολικό νεκροταφείο.".

Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ: https://parallaximag.gr/parallax-view/o-cheimarros-tis-ekthesis-kai-i-anagki-metegkatastasis-tis-deth
@ακόλουθοι Εκδόσεις Αντιγόνη / Antigone Η Θεσσαλονίκη των Νερών

Μια ιδέα αξιοποίησης ενός κεντρικού χώρου του αστικού ιστού με άλλη αντίληψη

28/04/2024

Ένα πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ, με την ευκαιρία της επανέκδοσης του βιβλίου του Μάρεϊ Μπούκτσιν, Η Οικολογία της Ελευθερίας, από τις εκδόσεις Αντιγόνη:

https://youtu.be/JtgDVWTUudE?si=vVKQPgj5h09BtEbB
Εκδόσεις Αντιγόνη / Antigone

Σας παρουσιάζουμε το βιογραφικό ντοκιμαντέρ "Μάρεϊ Μπούκτσιν: Πέρα από την κυριαρχία και την ιεραρχία, ελευθεριακές πρακτικές για μια οικολογική κοινωνία". Ο...