Φωνή Πειραιωτών

Home
Greece
Piraeus
Φωνή Πειραιωτών

Eβδομαδιαία Πολιτική - Οικονομική - Ναυτιλιακή - Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών.
(5)

22/01/2024

Ελλάδα

Στις ρεματιές και τις πλαγιές
ψηλά πάνω στα όρη
καθότανε και έκλαιγε
μια κρυσταλλένια κόρη.

Θολά ήταν τα μάτια της
τριγύρω της κοιτούσε
ποτάμι τρέχαν δάκρυα
και μέσα της πονούσε.

Ρωτούσε την ανατολή
ρωτούσε και τη δύση
μ’ απόκριση δεν έπαιρνε
το δάκρυ να σφουγγίσει.

Πως έγινες, πως μπόρεσες,
πού ’ναι η λεβεντιά σου
να σ’ αποφεύγουν τα παιδιά
τα νιάτα τα δικά σου!

Γιάννης Κανατσέλης

21/01/2024

Σταμάτα

Για ποιόν είναι τα δάκρυα
που τρέχουνε ποτάμι;
Σε ποιόν φέρθηκες άδικα
και τρέχει και δε φτάνει;

Άλλαξε τώρα τακτική
για λίγο σοβαρέψου
δεν είν’ για παίξιμο η ζωή
σταμάτα, λογικέψου.

Μην παίζεις, μην εκτίθεσαι
μη χαίρεσαι καθόλου
Όσα εσύ του έκανες
είν’ τα μισά του όλου.

Ψάξε να βρείς τι λείπουνε
και πόσα σύ χρωστάς,
ύστερα ξαναμέτρα τα
και τότε θα σιωπάς.

Γιάννης Κανατσέλης

20/01/2024

Όνειρό είσαι

Το όνειρο το χθεσινό
θέλω να δω ξανά
και όλα όσα ένιωσα
να ’ναι αληθινά.

Απλά κι ωραία όνειρα
μακάρι κάθε βράδυ
να πλέκουνε το όμορφο
της άνοιξης υφάδι.

Να αγκαλιάζουν απαλά,
ν’ αγγίζουνε σα χάδι
και συ ονείρου άπειρου
να γίνεσαι πετράδι.

Να ρίχνουν ροδοπέταλα
μυρτιές και ανεμώνες
να μην ερθούν ποτέ ξανά
οι δύσκολοι χειμώνες.

Γιάννης Κανατσέλης

19/01/2024

Ο μαύρος γάτος

Με μαύρο γάτο έμπλεξα
μια νύχτα, ένα βράδυ
με ζόρισε πάρα πολύ
μου έβγαλε το λάδι.

Μ’ ακολουθούσε, γκρίνιαζε
δεν είχε ησυχία
νόμιζα δε με χόνευε
πως μού ’δειχνε κακία.

Άδικα τόνε κάκιωνα
γιατί ήταν δικός μου
ήταν ο δεύτερος εγώ
ο άλλος εαυτός μου.

Κάποια στιγμή τα βρήκαμε
γίναμε φιλαράκια
καθόμαστε, τα πίνουμε
σαν άκακα αρνάκια.

Γιάννης Κανατσέλης

18/01/2024

Πέστε της

Γάργαρο ύδωρ και πηγή
πού ’ρχονται τα πουλάκια
να πιούνε και να δροσιστούν
να πούνε δυό λογάκια.

Είναι το προσωπάκι σου
τα δροσερά σου χείλη
που ένοιωσα το μέλι τους
να με κτυπά σα σμίλη.

Πληγές μεγάλες άνοιξαν
μου έφυγε το αίμα
με ’κάναν να παραμιλώ
δεν είν’ καθόλου ψέμα.

Αηδόνι, πετροκότσιφα
σπουργίτι, περιστέρι
πέστε της σας παρακαλώ
πως τήνε θέλω ταίρι.

Γιάννης Κανατσέλης

17/01/2024

Ένα βοτάνι

Τι έχω κάνει πέστε μου
σε τι μπορεί να φταίω
να έχω στην αγάπη της
νούμερο τελευταίο!

Που να το πω αλήθεια
πως να το μολογήσω
ότι δε θέλει να με δει
μπροστά της ή ξοπίσω.

Του θανατά αισθάνομαι
και βαριανασαίνω
να τήνε βλέπω να περνά
και να αργοπεθαίνω.

Πέστε μου ένα γιατρικό
φέρτε μ’ ένα βοτάνι
μήπως μπορέσει κάποτε
τον πόνο μου να γιάνει.

Γιάννης Κανατσέλης

17/01/2024

Σκαρί λευτεριάς

Άστραψαν ουρανός και γη
φωτίζοντας την πλώρη
του καϊκιού που τόλμαγε
με αετίσια κόρη.

Περίμενε να μη φανεί
καθόλου το φεγγάρι
και να σαλπάρει την αυγή,
πρίν κράξει πετεινάρι

Υψώθηκαν τα κύματα
να πνίξουν το καΐκι
και να το πάνε στο βυθό
σαν την πλανεύτρα Κίρκη.

Μα κείνο είχε δύναμη
και πιο μεγάλη τόλμη
έβαζε μπρος τη μηχανή
π’ αγκομαχούσε μόνη.

Δεν άντεχε τον θάνατο
τον πόλεμο χτυπούσε
ήταν αγρίμι μοναχό
ωσάν θεριό βρυχούσε.

Πάλευε για τη λευτεριά
με κύματα, με βόλια
είχε μαζί του ένα Θεό
και κάμποσα διαβόλια.

Γιάννης Κανατσέλης

16/01/2024

Ξύπνα

Ξύπνα και χάραξε, ο ήλιος βγήκε
και σε προσμένει για να σε δει.
Ξύπνα αργήσαμε, η νύχτα έφυγε
τα δυό ματάκια σου είν’ η αυγή.

Ξύπνα και άνοιξε το παραθύρι
να μπει το φως και η χαρά.
Ξύπνα, το νόημα, του κόσμου δώσε
η ζωή ξεκινάει και προχωρά.

Ξύπνα και πρόβαλε το πρόσωπό σου
που λάμπει πάντα και άστρα γεννά.
Ξύπνα περβόλι του κόσμου όλου
η νύχτα έφυγε παντοτινά.

Γιάννης Κανατσέλης

15/01/2024

Πλέω

Πάντοτε έπλεα
και είχα
μια θάλασσα
για όνειρο.

Αγαπούσα το ίδιο
τον ουρανό
και τον κοιτούσα
κατάματα.

Έτσι ένωσα
θάλασσα, ουρανό
με τις αχτίνες
του ήλιου.

Ένοιωσα τότε
πως ουρανός
και θάλασσα
έγιναν ένα.

Άμα γνωρίσεις
καλά τη θάλασσα
κάνεις δικό σου
τον ουρανό.

Κι αν ο ήλιος
κάπου κρυφτεί
έχεις τη βροχή
που τους δένει.

Αυτή είναι
η μεγάλη χαρά.
Αυτός είναι
ο κόσμος!

Γιάννης Κανατσέλης

15/01/2024

Ήρθες

Αναπνοή εγίνηκες
και ήρθες να με βρεις
για να μου δώσεις όνειρα
δίπλα μου να σταθείς.

Έβγαλες την ανάσα σου
για να μου την προσφέρεις
την άνοιξη μες στην καρδιά
απλόχερα να φέρεις.

Τα χείλη δώσανε φιλιά
μέσα στο αίμα μπήκαν
ανέβηκαν πολύ ψηλά
στον ουρανό σταθήκαν.

Ζω και υπάρχω για αυτά
που κάθε μέρα δίνεις
τα φάρμακα, τα γιατρικά
το άρωμα π’ αφήνεις.

Γιάννης Κανατσέλης

13/01/2024

Ελπίδα και λάμψη

Το κρύο ήρθε τσουχτερό
κι από το παραθύρι
βλέπεις φτωχό και άστεγο
παιδί με δίχως κύρη.

Νοιώθεις τα χίλια βάσανα
και τη βροχή να πέφτει,
τον κόσμο όλο καθαρά
αμαρτωλό και ψεύτη.

Σκέφτεσαι, συλλογίζεσαι
και δάκρυα κυλάνε
για όλους όσοι σέρνονται
βογγάνε και πονάνε.

Δεν είναι ο κακός καιρός
που όλα τα μαραίνει.
Είναι το έρμο ριζικό
που όλα τα ξεραίνει.

Μία ελπίδα δυνατή
ενός κεριού η λάμψη
μπορεί να φέρει ανατροπή
το θάνατο να κάμψει.

Γιάννης Κανατσέλης

12/01/2024

Τα θέλω όλα

Είσαι στη ζωή μου
μα ποτέ δεν προσπάθησες
να γίνεις η ζωή μου.

Είσαι δίπλα μου
αλλά ποτέ δεν ένοιωσες
το χτύπο της καρδιάς μου.

Είσαι πολλά για μένα
αλλά ποτέ
δεν έγινες όλα.

Είσαι φως
αλλά δεν κατάφερες
να με φωτίσεις.

Είσαι τόσο καλός
μα δεν ήσουν
ο καλύτερος.

Είσαι ένας
μα ποτέ
δεν έγινες ο ένας.

Είσαι για μένα
αλλά ποτέ
δεν έγινες Εγώ.

Γιάννης Κανατσέλης

12/01/2024

Κέρασμα

Κράτα ότι σου αξίζει
και μην βάζεις στην καρδιά
ότι πίσω σε γυρίζει
και δεν σου χαμογελά.

Ένα όνειρο ωραίο
είναι πάντα η ζωή
μην το δέχεσαι μοιραίο
θέλει όμως προσοχή.

Άφησε την ιστορία
να σε γράψει δυνατά
μη σου μένει απορία
πως δε σπάνε τα δεσμά.

Έλα κλάψε, χαμογέλα
ότι έρχεται περνά
πούλησε και λίγο τρέλα
η ζωή σου το κερνά.

Γιάννης Κανατσέλης

11/01/2024

Τα αντίθετα

Μειδίασε ο σοφός,
σαν είδε
να μιλά το στόμα
δίχως τη σκέψη.

Απόρησε όταν άκουσε
ότι το σκοτάδι
θα νικήσει το φως
πέρα για πέρα.

Αποχώρησε διακριτικά
για να μη νοιώσει,
το δίκιο να νικιέται
από το άδικο.

Έσφιξε τα χείλη
όταν κατάλαβε
πως ο κόσμος
δε γνωρίζει να βαδίζει.

Πίστεψε τελικά,
πως υπάρχουν λόγοι
να υπάρχουν όλα,
κι ας είναι αντίθετα.

Γιάννης Κανατσέλης

10/01/2024

Το άλλο δάκρυ

Δεν είναι αυτό το δάκρυ
που έπεσε στη γη
και περίμενες να φυτρώσει.
Είναι το άλλο,
αυτό που σφούγγισες ανέμελα
και καθάρισες τα μάτια.
Είναι εκείνο το δάκρυ
που άφησε γεύση γλυκιά
σαν έφτασε στα χείλη.
Είναι το δάκρυ χαράς
που σε έκανε να σηκώσεις
ψηλά το κεφάλι.

Γιάννης Κανατσέλης

09/01/2024

Είμαι κοντά σου

Πώς να σε ευχαριστήσω
και να πω όσα πιστεύω.
Τα ματάκια τα κλαμένα
όταν τα κοιτάζω… φεύγω.

Δεν μπορούνε οι αγγέλοι
να σε βλέπουν δακρυσμένη
και μου είπανε εμένα
να σε κάνω ευτυχισμένη.

Είναι δύσκολο το έργο
μα ελπίζω πως μπορώ
τα δικά σου τα ματάκια
όλη μέρα να φιλώ.

Γη και ουρανό γυρνούσα
σαν και σένα ν’ ανταμώσω
μα αρκούσε ένα βλέμμα
κει σιμά μου να απλώσω.

Γιάννης Κανατσέλης

08/01/2024

Κάλεσμα

Δεν με άκουσες ποτέ
αδελφέ μου νοητέ.
Ήσουν πάντοτε απών
και ας έλεγες παρών.

Κοίταγες τον εαυτό σου
κι όχι τον περίγυρό σου.
Είχες μάτια ανοιχτά
μα τα κράταγες κλειστά.

Πίστευες ότι εζούσες
όμως δεν το προσπαθούσες.
Χαμογέλαγες στο δήθεν
και επήγαινες στο κείθεν.

Να αλλάξεις δεν το θές
ίδια σήμερα με χθες.
Η ζωή σου στη γωνία
πέρ’ από την κοινωνία.

Γιάννης Κανατσέλης

07/01/2024

Γιορτάζω

Τα τηλέφωνα χτυπάνε
για να δώσουνε ευχές
μα εγώ προσμένω ένα
που δεν έρχεται ποτές.

Κάθε χτύπος κι ένα δάκρυ
μια ελπίδα που ξυπνά
ένας κόμπος που με πνίγει
και η ώρα δεν περνά.

Πόσο πια να περιμένω
να χτυπήσει και για μένα
να ακούσω λίγα λόγια
όμορφα κι αγαπημένα!

Θέλω λέξεις της καρδιάς
να νοιώσω τρυφερά
να μ’ ακουμπήσουν ζεστά
να μου δώσουν χαρά.

Γιάννης Κανατσέλης

Address

Κολοκοτρώνη 96 Πειραιάς
Piraeus
18535

Website

http://www.fonipeiraioton.gr/

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when Φωνή Πειραιωτών posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.