Ρένα Γέρου

30/04/2024

Το τροπάριο της Κασσιανής σε απόδοση του Κωστή Παλαμά

Κύριε, γυναίκα ἁμαρτωλή, πολλά,
πολλά, θολά, βαριὰ τὰ κρίματά μου.

Μά, ὦ Κύριε, πῶς ἡ θεότης Σου μιλᾶ
μέσ᾿ στὴν καρδιά μου!

Κύριε, προτοῦ Σὲ κρύψ᾿ ἡ ἐντάφια γῆ
ἀπὸ τὴ δροσαυγὴ λουλούδια πῆρα
κι ἀπ᾿ τῆς λατρείας τὴν τρίσβαθη πηγὴ
Σοῦ φέρνω μύρα.

Οἶστρος μὲ σέρνει ἀκολασίας… Νυχτιά,
σκοτάδι ἀφέγγαρο, ἄναστρο μὲ ζώνει,
τὸ σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας φωτιὰ
μὲ καίει, μὲ λιώνει.

Ἐσὺ ποὺ ἀπὸ τὰ πέλαα τὰ νερὰ
τὰ ὑψώνεις νέφη, πάρε τα, Ἔρωτά μου,
κυλᾶνε, εἶναι ποτάμια φλογερὰ
τὰ δάκρυά μου.

Γύρε σ᾿ ἐμέ. Ἡ ψυχὴ πῶς πονεῖ!
Δέξου με Ἐσὺ ποὺ δέχτηκες καὶ γείραν
ἄφραστα ὡς ἐδῶ κάτου οἱ οὐρανοί.
καὶ σάρκα ἐπῆραν.

Στ᾿ ἄχραντά Σου τὰ πόδια, βασιλιᾶ
μου Ἐσὺ θὰ πέσω καὶ θὰ στὰ φιλήσω,
καὶ μὲ τῆς κεφαλῆς μου τὰ μαλλιὰ
θὰ στὰ σφουγγίσω.

Τ᾿ ἄκουσεν ἡ Εὔα μέσ᾿ στὸ ἀποσπερνὸ
τῆς παράδεισος φῶς ν᾿ ἀντιχτυπᾶνε,
κι ἀλαφιασμένη κρύφτηκε… Πονῶ,
σῶσε, ἔλεος κάνε.

Ψυχοσῶστ᾿, οἱ ἁμαρτίες μου λαός,
Τὰ ἀξεδιάλυτα ποιὸς θὰ ξεδιαλύσῃ;

Ἀμέτρητό Σου τὸ ἔλεος, ὁ Θεός!

Ἄβυσσο ἡ κρίση.
Πηγη: Ορθόδοξος Συναξαριστής
φωτογραφία απο το ιντερνετ

Καλό Πάσχα

24/04/2024

Επειδή πρόσφατα προέκυψε ένα θέμα, στο οποίο δεν θα μπω γιατι θα ήταν μικροπρέπεια, οφείλω να διευκρινίσω κάτι.
Ο σύνδεσμος πιο κάτω παραπέμπει στην σελίδα μου την οποία μου έφτιαξε η κόρη μου πριν πολλά χρόνια, για να βάζω τα ποιήματα μου. Η σελίδα ΔΕΝ είναι κερδοσκοπική. Δεν έχει διαφημίσεις και ΔΕΝ είναι χορηγούμενη. Δεν βγάζω χρήματα από τους ακολούθους . Την κρατώ και την χρησιμοποιώ γιατί μου την έκανε το παιδί μου. Βάζω τα γραφόμενα μου και καμιά φορά τα ανεβάζω σε ομάδες. Με καλέσαν στις ομάδες και καμιά φορά βάζω ένα ποστ.
Δεν έχω την σελίδα από ματαιοδοξία. ¨Όλα μου τα έχουν πει εδώ μέσα. Έτσι γουστάρω βρε αδερφέ, να έχω και μια σελίδα.
Το κακό έχει παραγίνει με την τοξικότητα. Φταίει που λείψανε και τα πρότυπα γενικότερα κι αποθεώνονται κάτι άνθρωποι που θα έπρεπε σε νορμάλ κοινωνία να ντρέπονται για τα χάλια τους και την αμάθεια τους. Αλλά σε αυτή την εποχή ζούμε.
Λοιπόν, να μην μακρηγορώ και κουράζω.
Αυτή είναι η σελίδα μου. Βάζω ποιήματα γιατί έτσι μ αρέσει και ο Ζούκι με αφήνει να το κάνω δωρεάν. Δεν με διαφημίζω . Ούτε ψάχνω οπαδούς. Δεν είμαι ομάδα αφού. Σας τα είπα όλα . Αν θέτε με ακολουθείτε και με διαβάζετε. Δεν θέτε δεν πειράζει. Εγω δεν βγάζω λεφτά ούτε έχω συμφέρον ούτε βιβλία πουλάω. ΤΙΠΟΤΑ. Τα βιβλία μου τα πουλάνε οι εκδοτικοί οίκοι και τα βιβλιοπωλεία. Δεν είμαι έμπορος να δείχνω την πραμάτεια μου. Ούτε τον εαυτό μου διαφημίζω . Ο καθένας μπορεί να φτιάξει μια σελίδα. Λοιπόν οι αναμάρτητες του φέησμπουκ ας κοιταχτούν στον καθρέφτη κι ας τον λιθοβολήσουν. Αυτά τα ολίγα να υπάρχει και μια εξήγηση. Διότι είμεθα κι από την Μυτιλήνη και τα λόγια μας είναι σπαθί για όσους γνωρίζουν.
Καλη σας συνέχεια
Ρένα
https://www.facebook.com/wwrena

Προχωρήστε με προσοχή! Περιδιαβαίνετε την ψυχή μου. Παρακαλώ προσέξτε . Ποίηση και σκέψεις.

19/04/2024

Όλοι κατηγορούν τις νύχτες,
πως υποθάλπουν την αμαρτία.
Μα είναι το φως που την κρύβει καλύτερα από το σκοτάδι.
Οι χειρότερες αμαρτίες μέρα γίνονται.
Η νύχτα είναι ο χώρος για τα όνειρα και την ελευθερία.
Η μέρα είναι το ταμείο όπου πληρώνεις τα πάθη σου.
Ρένα Γέρου
Φωτογραφία από προσωπικό αρχείο

18/04/2024

Να ευχαριστήσω την Νόρα Ξένου και τον Kostantinos Milios που με τίμησαν με την πρόσκληση τους να συμμετέχω στο Ανθολόγιο αυτό. Μόλις το παρέλαβα και το διαβάζω. Είναι ένα βιβλίο εξαιρετικό. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει και στις εκδόσεις Εκδόσεις Διάνοια - Diania Publications για την πολύ προσεκτική δουλειά που έκαμαν. Νιώθω ιδιαίτερη τιμή που μου έγινε η πρόταση και χαρά που την αποδέχθηκα.
Ολόψυχα εύχομαι καλοτάξιδο!!!

08/04/2024

Ήταν όλα εντελώς κι απολύτως ξεκάθαρα
Μα εσύ ήσουν η μόνη που δεν μπορούσες να δεις!
Κι όταν επιτέλους το βλέπεις
Δεν τολμάς να το αποδεχθείς.
Κι όλοι απορούν
πως μια γυναίκα τόσο πανέξυπνη
Δεν είδε
Δεν ένιωσε
Δεν κατάλαβε τίποτα.
Κι όμως όλα τα γνώριζε
μα η ελπίδα
αυτή η ύπουλη ψεύτρα,
αυτή τα μάτια σου κάλυπτε. Ρ.Γ

04/04/2024

ΑΤΙΤΛΟ..βλέπεις η καθεμιά μας έχει έναν δικό της δράκο,
έναν δράκο που θα παλέψει με τη φύση του αν την αγαπά!
Μην τον βλέπετε έτσι μεγάλο και φοβερό.
Έχει κι αυτός τα τρωτά του.
Όπως τον μάθεις τον δράκο σου!
Εσύ έχεις την σκακιέρα, εσύ μοιράζεις τα πιόνια.
Εκείνος έρχεται να δει κι αν μπορεί να παίξει και μαζί σου!
Οι ρόλοι είναι ξεκάθαροι!
Τον έχεις εκεί δα δίπλα σου
Φεύγουν τρομαγμένοι όσοι σε επιβουλεύονται.
Και καμιά φορά μπαίνεις μπροστά του ασπίδα γιατί δεν τα καταφέρνει
Και δράκος που είναι δεν τα μπορεί όλα!
Το θέμα είναι
Να είσαι η Βασίλισσα του Δράκου. Ρ. Γ.

Φωτογραφία από το ίντερνετ.

03/04/2024

ΑΥΤΙΣΜΟΣ

Εμένα οι παγκόσμιες μέρες δεν μου αρέσουν και πολύ. Τις βρίσκω περίεργα υποκριτικές. Δηλαδή αν δεν υπήρχε η "γιορτή " δεν θα θυμόμασταν το πρόβλημα; Αλλά τελικά, ίσως και να χρειάζεται μια γιορτή να θυμηθούμε το πρόβλημα. Χαμένοι όπως έχουμε γίνει στην εικόνα και το φαίνεσθαι.
Κι έτσι είπα να γράψω για τον αυτισμό, μια που θέλοντας και μη έχω γίνει ειδική καθώς είκοσι χρόνια τώρα προσπαθώ να τον καταλάβω και να τον παλέψω. Και πήρα το θάρρος να σας ενοχλήσω γιατί διάβασα πολλά εδώ πέρα, κυρίως θεωρητικά και προσπαθώντας να βγάλουν εν συναίσθηση, αρκετά μελό .
Ο αυτισμός είναι μια κατάσταση. Όταν την διαγνώσουν στο παιδί σου αντιλαμβάνεσαι πως ξεκινά ένας αγώνας δύσκολος καθώς εκ των πραγμάτων το παιδί θα είναι διαφορετικό και στην σύγχρονη ζούγκλα, όλοι γνωρίζουμε τι σημαίνει αυτό.
Το ότι ένα παιδί είναι αυτιστικό δεν σημαίνει απαραίτητα πως είναι ανήμπορο, ή άρρωστο ή ανίκανο για κάποιες δεξιότητες.
Βασικά σημαίνει πως βλέπει κι αντιλαμβάνεται τον κόσμο με διαφορετικό τρόπο κι επομένως αντιδρά διαφορετικά. Ανάλογα με την περίπτωση και τον βαθμό αυτισμού, αυτό το παιδί μπορεί να εκπαιδευτεί και να αποκτήσει ακόμα και επαγγελματικές δεξιότητες που θα το βοηθήσουν αργότερα στην ζωή του.
Μπορεί όμως, να είναι και τόσο εξυπνότερο ή ικανότερο απο τα μη αυτιστικά παιδιά , που εν τέλη να εξελιχθεί σε κορυφαίο επιστήμονα.
Αυτό που έχουν ως κοινό αυτά τα παιδιά είναι μια διαφορετική θεώρηση του περίγυρου. Δίνουν έμφαση και σημασία σε ουσιαστικές λεπτομέρειες και δεν εστιάζουν στα μη σημαντικά. Εκεί που άλλοι θα κουτσομπολέψουν - να το πω εντελώς απλά- αυτά δεν θα εστιάσουν σε αυτό. Θα κυριολεκτήσουν. Εκεί και η μεγάλη τους διαφορά.
Ζώντας μαζί με ένα αυτιστικό παιδί για τόσα χρόνια, έμαθα να δίνω προσοχή σε ότι αξίζει πραγματικά. Να μην στεναχωριέμαι από υστερίες και μπηχτές αλλά να βλέπω τον κόσμο μέσα από τα μάτια του. Αυτό που μετρά είναι το μέσα σου να είναι καθαρό. Το κέντρο του κόσμου τους είναι μια περίεργη εσωστρέφεια που δεν είναι εγωισμός αλλά μια μοναχική αντιμετώπιση του σύμπαντος έτσι ώστε να μειωθεί το κόστος το ψυχικό.
Με ασφάλεια μπορώ να πω , πως μπορούμε να μάθουμε πολλά από αυτά τα παιδιά. Κυρίως πως να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.
Κι εγώ τώρα γράφω εδώ δυο γραμμές, για να μιλήσω από την μεριά τους γιατί πολλά πέρασα τόσα χρόνια προσπαθώντας να εξηγήσω σε ανεύθυνο-υπεύθυνους κυρίως εκπαιδευτικούς αλλά και γονείς που χωρίς αιδώ έκριναν αυτά τα παιδιά με λάθος μέτρα και σταθμά.
Πάσχουμε από ημιμάθεια σε αυτή την χώρα . Κι αν χρειάζεται να μπω στο facebook να γράψω για αυτό το θέμα πάει να πει πως δεν θέλουν οίκτο αλλά αποδοχή. Κι ακόμα δεν την έχουν.
Πολύ καλημέρα σας.
Η μαμά του Μάριου.

03/04/2024

Λατρεύω τις πτώσεις
τις ήττες και την μεταμέλεια.
Πιστεύω στην σιωπηλή αξιοπρέπεια
στις νίκες που δεν επαίρονται
στην σιωπή, στην σιωπή, στην σιωπή
που περιβάλει τις πράξεις.
Αγαπώ τις υποσημειώσεις στα βιβλία της ιστορίας
τους αθόρυβους ήρωες που γεφυρώνουν χάσματα
Υποστηρίζω τους χαμένους έρωτες
που χάθηκαν λόγω παρανοήσεως χαρακτήρα
"Ας είναι" φωνάζω κάθε φορά που τα φαινόμενα απατούν.
Το να ζεις μόνο μια φορά
δεν σου αφήνει χρόνο για πολλά λάθη. Ρ.Γ.

13/03/2024

...και στο τέλος
μένει μόνο αυτό που έδωσες
και σε ορίζει το πόσο και το πως
αγαπήθηκες.
~Ρένα Γέρου~

12/03/2024

Τα βράδια
απατηλά κι υπέροχα
Ξαπλώνεις ολόιδια με τους άλλους
Και κάθε πρωί
κοιτάς στον καθρέφτη
να σου θυμίσεις πόσο διαφέρεις.
Γι αυτό μ' αρέσουν οι νύχτες.
Γίνομαι μια από σας. Ρ.Γ.

11/03/2024

Υπάρχει μια άτυπη καλλιέργεια μίσους. Το παρατηρείς στην τηλεόραση, στις συζητήσεις, στους σχολιασμούς κάτω από αναρτήσεις στο ίντερνετ.
Ένα καλά οργανωμένο bullying που βγαίνει ανερυθρίαστα από την πένα και το πληκτρολόγιο πολλών. Αποφεύγουμε να γράψουμε ή να πούμε την άποψη μας γιατί θα λογοκριθούμε από κάποιον που διάβασε ή πρόβαλε σε ότι άκουσε και είδε, κάποια δική του προκατάληψη,
Υπάρχει αυτή η "μετάφραση" κατά το δοκούν και κατά το αρνητικότατο των όσων κάνει ή λέει κάποιος. Κι όλο αυτό χειροτερεύει και γίνονται οι απλοί άνθρωποι όχλος που βγάζει προκατάληψη κι ακρισία και λοιδορεί και βιαιοπραγεί ακόμα εναντίον κάθε αδύναμου. Ή εναντίον όποιου θεωρεί πως είναι αδύναμος.
Κανείς δεν γυρνά το άλλο μάγουλο και φυσικά όλα γίνονται στο όνομα της αγάπης. Θέλουν να σώσουν τον άλλον από τις λάθος επιλογές του και του κρεμάνε ταμπέλες και τον αλείφουν με πίσσα και πούπουλα.
Κι από όλους αυτούς τους απαίδευτους , κρετίνους (κι εδώ έρχεται και το αδιάφορο εκπαιδευτικό μας σύστημα να βοηθήσει την καφρίλα) κανένας τους δεν κατανοεί πως το μίσος φέρνει μίσος. Κι η σκόπιμη παρερμηνεία των λόγων και των πράξεων του άλλου θα γυρίσει στο τέλος εναντίον όλων. Δίκαιοι και άδικοι δεν θα έχουν καμία ελπίδα. Όλοι εναντίον όλων. Και δεν φταίει η κρίση , η καραντίνα , ο εγκλεισμός. Όχι αυτά είναι πολιτικάντικες προφάσεις κάποιων που μάχονται για μια καρέκλα.
Φταίει που κανείς δεν έχει ουσιαστικά και παραγωγικά ενδιαφέροντα κι όλοι κάθονται κολλημένοι μπροστά σε μια οθόνη και μαζεύουν like κάνοντας ότι πιο χυδαίο ή άθλιο υπάρχει. Γιατί μην γελιέστε, αυτό είναι η ουσία όλων. Πόσα like συγκεντρώνουμε κι όχι πόσο διαπρέπουμε. Παράδειγμα τρανό, όταν ένας από εμάς διαπρέπει σε έναν τομέα υπάρχουν χιλιάδες επικριτές και μηδενιστές που θέλοντας να ικανοποιήσουν τον εγωισμό τους κατακρίνουν και μειώνουν την καλή επίδοση. Δείτε τι έγραφαν για τον Λάνθιμο, ή για την ταινία Φόνισσα. Με πόσο μένος και μίσος κατηγορούσαν και χλεύαζαν τις αξιόλογες προσπάθειες των σκηνοθετών.
Αλήθεια υπάρχει κάποιος που πιστεύει πως όταν εκφράζεις μίσος δεν θα το εισπράξεις στο τέλος κι εσύ ο ίδιος; Ρ.Γ.

Με αφορμή το λιντσάρισμα των 2 λοάτκι ατόμων αλλά και την χλεύη εναντίον ενός αρχηγού πολιτικού κόμματος αλλά και την επιτυχία του Λάνθιμου στα Όσκαρ.
Όποιος διαφωνεί μαζί μου καλά κάνει. Δεν θα κάτσω να μαλώσω απλά δεν θα απαντήσω να ξέρετε.
Αυτά και Καλημέρες

07/03/2024

ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Εμείς οι γυναίκες είμαστε παράξενα πλάσματα.
Κουβαλάμε μέσα μας χαρές και λύπες. Αγάπες, χωρισμούς γέλια και κλάματα. Κυρίως κλάματα.
Ερωτευόμαστε μ ένα λουλούδι
Μ ένα βλέμμα, μια λέξη γλυκιά.
Σηκώνουμε στους ώμους μας μωρά κι εφήβους, γέρους γονείς κι ανήμπορες θείες.
Ανάβουμε το καντηλακι το βράδυ για τους νεκρούς μας
Πλένουμε, καθαρίζουμε, εργαζόμαστε, φτιαχνομαστε να δείχνουμε όμορφες
Ταΐζουμε το μωρό, διαβάζουμε τους μαθητες
Και το βράδυ με την πλάτη να πονά ξαπλωνουμε στο κρεβάτι.
Κι είναι φορές που όλο αυτό δε φτάνει.
Χρειάζεται κι άλλο. Κι άλλο. Κι ακόμα περισσότερο. Να ξεπερνά την ανθρώπινη φύση.
Κι εκεί που λες "τελείωσα" πάντα κάτι καινούριο βγαίνει.
Και κάπως έτσι μας λείπει ένα άλογο, ένα δόρυ και μια ασπίδα να μοιάζουμε μ αμαζόνες.
Κι είναι φορές που κάποιοι δεν μας βρίσκουν αρκετές. Μας κάνουν σάκους του μποξ. Μας δολοφονούν με τον χειρότερο τρόπο.
Σαν να μην τρέχει τίποτα. Σαν να είμαστε κουρέλια.
Οι δειλοί, που κάποια άλλη γυναίκα δεν τους φρόντισε σωστά στο μεγάλωμα.
Κι όλα από μας ξεκινάνε και τελειώνουν.
Κι όλα χωρίς εμάς ανέφικτα.
Κι όλα μ εμάς πολύχρωμα κι όμορφα.
Μην προσπαθείς να μας καταλάβεις. Είμαστε το νερό. Είμαστε και η γη. Και το χωράφι. Είμαστε όλα. Για όλους. Ρ. Γ.

28/02/2024

Πόση άνοιξη να ζητήσω Θεέ μου;
Και πόση μπορείς να μου δώσεις; Ρ. Γ

07/02/2024

ΓΙΑ ΟΣΑ ΠΑΝΕΥΚΟΛΑ ΧΑΝΟΝΤΑΙ

Είναι μέρες σιωπής
τούτες οι χιονισμένες μέρες.
Σκέψης και περισυλλογής
για το εύθραυστο του ανθρωπου
για το μάταιο της μικροπρέπειας,
της απληστίας, του εγωισμού.
Όλα τα όνειρα πανεύκολα συνθλίβονται
μαζί με τους ανθρώπους που τα σκορπάνε
τα θυσιάζουν σε βωμούς ματαιοδοξίας
Κι εσφαλμενων προτεραιοτήτων.
Εδώ καθόμαστε στην άκρη του λιμανιού
μαζί με κάτι σκόρπια γλαροπούλια
κοιτάζουμε την ανταριασμένη θάλασσα
Κι ευχαριστούμε τον Θεό
που μας χάρισε άλλη μια ανάσα. Ρ. Γ.
Φωτογραφία από προσωπική συλλογή

01/02/2024

Και πόσο γρήγορα γίνεται η μοναξιά
σχήμα λόγου
αν η καρδιά μπορέσει ν 'αγαπήσει
πέρα απ' το δικό της κορμί.
~Ρ. Γέρου~
φωτογραφία από προσωπική συλλογή

31/01/2024

ΕΖΗΣΑ
Η ζωή μου γεμάτη ονειρα
αυθάδεια και μοναξιά.
Από επιλογή μπαρκάρω
σε ποστάλια λογής - λογής.
Βάζω το τρίτο πρόσωπο στις προτάσεις
βγαίνω εκτός εαυτού
μήπως πάρω ανάσα.
Φορές πνιγομαι
άλλες βγαίνω σε λιμάνι
Μα συνήθως σε ακτές ξεχασμένες
έρημες και αφημένες.
Στο τέλος
έζησα. Όπως και να έχει
έζησα.
Κυρίως γεμίζοντας λευκά χαρτιά.
Και γι αυτό άξιζαν όλα. Ρ. Γ.

φωτογραφία Λιμενοβραχίονας Μυτιλήνης , από Γιώργος Καζάζης

30/01/2024

ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ ΣΤΗΝ ΜΥΤΙΛΗΝΗ

Εμείς τέτοια μέρα, στο κατηχητικό, κόβαμε τη βασιλόπιτα.
Κι ο παπα- Ραφαήλ, που ήταν και παλιός συμμαθητής του πατέρα μου, μας έλεγε την ιστοριούλα του και γράφαμε το δίδαγμα και το ρητό στο τευτεράκι μας.
(Μεταξύ μας ακόμα το έχω αυτό το μικρό τετραδιάκι. Το ανοίγω και το διαβάζω και χαμογελώ με ανακούφιση. Όλα ήταν απλά και καθαρά. )
Μετά, τρώγαμε ένα μεγάλο κομμάτι πίτα ο καθένας.
Όλα κι όλα, δεν τσιγκουνευόταν ο παπά-Ραφαήλ, κι ύστερα τρέχαμε να παίξουμε στην αυλή της εκκλησίας. Μας είχε βάλει κούνιες και τραμπάλες και τσουλήθρες ο παπάς μας. Αμέ! Τέτοιο ήταν το κατηχητικό μας εμάς.
Όμορφο και χαρούμενο και φωτεινό.
Και τη γιορτή των Τριών Ιεραρχών τη γιορτάζαμε πανηγυρικά κάθε χρόνο.
Με όσα συμβαίνουν κι αποκαλύπτονται στις μέρες μας ήμουν από τους τυχερούς.
Ας μας δώσουν φώτιση φέτος θαρρώ , τη χρειαζόμαστε πιο πολύ.
Καλημέρα σας .
Φωτογραφία από το Ίντερνετ

29/01/2024

Κλαίνε τ' αγάλματα

Κάθε πρωί που γλυκοθωρώ τον Παρθενώνα
μια προσευχή με δέος, στέλνω στον Θεό
Θωρώ τ' αγάλματα που με κοιτάζουνε θλιμμένα
και τρόπο ψάχνω τ' αρχαίο μέτρο να το ξαναβρώ.

Κάθε αυγή και κάθε σούρουπο είναι ίδια
τα αετώματα γυμνά κι ερημικά
οι Καρυάτιδες πικρές, δυστυχισμένες
τον γυρισμό των αδελφών τους προσμένοντας καρτερικά.

Κλαίνε τ' αγάλματα, οι βράχοι κι οι κολώνες
κλαίει ακόμα κι ο αττικός ο ουρανός
μοιρολογά η Αθηνά απ' το ιερό της
κι η Παναγιά γλυκοκρατώντας τον Χριστό.

Το έγκλημα που συντελέστηκε, μεγάλο
χρόνια περάσανε πολλά και δεν θα ξεχαστεί
κρατάνε οι βάρβαροι σκλαβωμένα τα γλυπτά μας
και ο πολιτισμός έχει σταθεί σ' αναμονή.

Ας βγαίνει ο ήλιος κάθε μέρα στην Αθήνα
μάταια ψάχνει το άρμα το λαμπρό
Θεοί, Τιτάνες, Γίγαντες κι Ημίθεοι αντάμα
με αγωνία αναζητούν κάθε κλεμμένο μας γλυπτό.

Βάλτε αδέρφια μου το χέρι στην καρδιά σας
ανάστημα σηκώστε αντίκρυ στον εχθρό
για κείνα πολεμήσαμε και πολεμάμε
είναι το χρέος μας πιο πάνω κι από Ιερό.

Αντέξτε Έλληνες! Φωνάξτε! Διεκδικήστε!
Μην σταματάτε τον αγώνα τον παλιό.
Έχουμε πλάι μας τους Θεούς του Παρθενώνα
και της Ορθοδοξίας τον Σταυρό.

Κανείς το άδικο δεν δύναται ν' αντέξει
το σύμπαν έχει νόμους αρχέγονους, τρανούς
Όλης της πλάσης η τάξη διεταράχθη
όταν ο Έλγιν έκλεψε τους θησαυρούς.

Δεν έχει τίμημα η ψυχή ενός έθνους
Δεν είναι εμπορική συναλλαγή ο πολιτισμός
Το Φως λάμπει ανεμπόδιστα για όλους
Πως ατιμώρητα ο Βάρβαρος, τόλμησε να ληστέψει τον Ναό; Ρ.Γ.

Εικόνα από το ίντερνετ

20/01/2024

Ζω

μοναχικά κι αυθάδικα
μ' επίγνωση
πως την ίριδα που αχνοδιακρίνω,
μέσα από τις στάλες της βροχής
ανήμπορη είμαι να την δημιουργήσω εκ νέου.
Ζω
απελπισμένα και τελεσίδικα
ακούγοντας στο τζάμι
το νερό που κατρακυλά
στολίζοντας με όνειρα τις αναμονές
και τις μέρες που ξεμακραίνουν.
Ζω
απλόχερα δίνοντας και σκορπώντας
την ύπαρξη μου.
Βουλιαζοντας για ανακούφιση
στον καπνό του τσιγάρου
μέτρησα τις ώρες που απομένουν
Κι είπα, εντάξει. Αφού τα μακάρι
είχαν τελειώσει.
Ζω
Γιατί ξέρω πως αργότερα
θα είναι τόσο ανώφελα αργά. Ρ. Γ.
Φωτογραφία από το ιντερνετ. Άγνωστος φωτογραφος

19/01/2024

Δεν σας μιλάω για πράγματα που φαίνονται με γυμνό μάτι..
Σας μιλάω για κάθε ξεχωριστή αχτίνα του ήλιου
Κάθε φέτα του ουράνιου τόξου
Κάθε φτερούγισμα πουλιού και πεταλούδας
Σας μιλάω μέσα από τα Όνειρα
Που δεν μπορείτε να επιτρέψετε να
ξεθωριάσουν.
(Ρ. Γέρου

ΦΩΤΟ. ΠΑΛΙΟ ΛΙΜΑΝΙ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ ΑΓΙΟς ΝΙΚΟΛΑΟΣ
απο το ιντερνετ δεν γνωριζω τον φωτογραφο

17/01/2024

ΤΟ ΧΡΥΣΟΨΑΡΟ

Έχω ακόμα φθινόπωρα ρομαντικά
κι άνοιξες ερωτευμένες
μέσα μου.
Έχω ακόμα μια ευγένεια
μια κάποια αντοχή
και λίγο πάνω απ' το μισό μια κατανόηση
για τους ανθρώπους.
Μα είναι στιγμές
που πιάνω τον εαυτό μου θυμωμένο
αγενή
άλφα στερητικό
και ξεραμένο.
Ή πάλι σαν να κρατά ρομφαία
αντί για πένα
και λυπάμαι.
Για μένα πρώτα που μου σκότωσαν την καλοσύνη
για κείνους, ύστερα
που γίνανε φονιάδες.
Και λέω είναι καιρός να πάψω.
Ή να γίνω ρυάκι από ποτάμι και χείμαρρος
Να γίνω λιμνούλα ρηχή μ' ένα χρυσόψαρο μέσα της,
που κολυμπά στο βουρκόνερο ευτυχισμένο.
Πρέπει να αφήσω το χρυσόψαρο να ζήσει. Ρ.Γ

13/12/2023

Θερμά ευχαριστώ για την δημοσίευση του άρθρου μου!
https://portal.fonisalaminas.gr/index.php/2023/12/12/poses-akoma-dikaiologies/?fbclid=IwAR04HInA8pIRC77puKclSvpc262zMnjuDKZtlprRlM4G2yI7ULDqevFWv🙂

Όλα αυτά τα χρόνια που δουλεύω με παιδιά κι εφήβους, ένα έχω καταλάβει απόλυτα καλα: ελάχιστοι είναι οι γονείς που γνωρίζουν τα παιδιά τους. Οι περισσότεροι νομίζου....

11/12/2023

ΓΙΑ ΗΤΤΕΣ
Απ όλες τις ήττες,
οι έρωτες κοστίζουν περισσότερο.
Μπαίνεις γυμνή σ αυτόν τον πόλεμο και βγαίνεις απογυμνωμενη από εγωισμό και φιλαρεσκεια.
Απ όλες τις ήττες,
μόνο οι έρωτες αξίζουν,
καθώς σου δείχνουν πόσο ανούσιες είναι οι ψευδαισθήσεις που διατηρούσες για το εγώ σου τόσα χρόνια.
Ας είναι οι ήττες από έρωτα οι μόνες που θα γνωρίσεις. Ρ. Γ.
Εικόνα από το ίντερνετ Δημιουργός άγνωστος

16/05/2023

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΤΗΤΑ

"Καλό τριήμερο,"
μου ευχόταν κάθε Παρασκευή.
Κι εγώ τα Σάββατα δούλευα.
Μα εκείνη το καθήκον της το έκανε.
Ύστερα προχωρούσε με την κοινωνική της ζωή
αποδεχόταν όλες τις προσκλήσεις για παρουσιάσεις βιβλίων
έμπαινε στο messenger και κανόνιζε με τις φίλες
"Δεν υπάρχει τίποτα πιο βαρετό από τον Κάφκα"
ξεκινούσε πάντα την συζήτηση με την Πίτσα,
Ο σύζυγος δεν μιλούσε καν.
Παρακολουθούσε τις πολιτικές εξελίξεις
στο Πακιστάν και στην Συρία.
Σύντομα το σπίτι θα ήταν ήσυχο.
Τα εγκαίνια της έκθεσης θα άρχιζαν σε λίγες ώρες.
Το κασμιρένιο πουλόβερ ήταν εκτός εποχής.
Αδιέξοδο.
Ώρες πολλές ξοδεμένες ανούσια.
Ο Μάιος ήξερε φυσικά τα πάντα.
Είχε γεμίσει τα γεράνια με πολύχρωμα λουλούδια.
Έφραζαν την είσοδο της πολυκατοικίας.
"Ζούγκλα γίναμε," φώναξε ενοχλημένη
"Αύριο θα πω στον κηπουρό να τα κόψει".
Βιαζόταν. Τα εγκαίνια θα άρχιζαν σε λίγο. Ρ.Γ.

06/05/2023

ΑΠΟΔΟΧΗ

Είναι κάτι ποιήματα λιγόλογα
που τα λατρεύω αμέσως.
Κι είναι και κάποια φλύαρα κι ανέκφραστα
πολύ περίτεχνα συναρμολογημένα,
που θέλουν χρόνο να τους δώσεις
και απαιτούν την προσοχή
το χάδι και το ντάντεμα
σαν παιδιά κακομαθημένα.
Αυτά τα τελευταία τα λυπάμαι.
Είναι εποχή χωρίς υπομονή
και αναγνώστες βιαστικοί και απρόσεχτοι.
Τα αγκαλιάζω για αργότερα.
Όταν κανείς δεν τα κοιτά και τα προσέχει.
Να έχουν μια αγκαλιά στην άκρη
για δύσκολους καιρούς
όταν ο ποιητής τους θα έχει πια πεθάνει.
~Ρ. Γ.~

05/04/2023

ΑΝΟΙΞΗ
Η άνοιξη έρχεται σιωπηλά
στα ταπεινά χορταράκια της γλάστρας
που την γεμίζουν και μερικοί τα λένε "ζιζάνια"
γιατί είναι απείθαρχα και θρασύτατα
και ξεπετάγονται απότομα μόλις τ' αποφασίσουν
να γεμίσουν με χρώμα το γέρικο και σχεδόν νεκρό χώμα.
Η άνοιξη έρχεται φωναχτά
στα μπουμπούκια της τριανταφυλλιάς
που φουσκώνουν με έρωτα
και προσμένουν τις μέλισσες να τα επισκεφθούν
εμένα την αδιάκριτη, να μυρίσω με πάθος
το γλυκό τους το άρωμα
να νιώσω ξανά παιδί ανέμελο και φρέσκο
χωρίς εμπειρίες και παθήματα.
Έτσι έρχεται κάθε χρόνο η άνοιξη.
Μα είναι λίγοι αυτοί που την βλέπουν
κι ακόμα λιγότεροι αυτοί που την περιμένουν
Βλέπεις, έχουν βάλει οι άνθρωποι στον θρόνο της καρδιάς τους
τον βαρύ τον χειμώνα, την σκοτεινιά και τα σύννεφα
την λογική και το κέρδος.
Που καιρός για συναισθήματα κι ομορφιά και μυρίσματα. Ρ. Γ.

04/04/2023

ΤΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ

Αγαπώ κείνες τις νύχτες
τις βαθιά σκοτεινές
που 'χουν στην άκρη των χειλιών
μια κοφτερή υπόσχεση για το ξημέρωμα.
Κι ενώ όλοι τις μέρες εμπιστεύονται
εγώ τις νύχτες αγαπώ.
Γιατί ξέρω πως τελειώνουν με μια ανατολή
ρόδινη, ελπιδοφόρα, πολλά υποσχόμενη.
Στον βωμό της νύχτας αφήνω τις θυσίες μου
σπονδές και θυμιάματα
αφιερώματα και προσευχές.
Τα πάντα μου έτοιμα για κείνο το ξημέρωμα.Ρ.Γ.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑ Benoit Courti

24/03/2023

ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ

Που πάνε οι λέξεις όταν περισσεύουν;
Όλες αυτές οι λέξεις που δεν είναι οι "σωστές";
Γίνονται λουλούδια
Γίνονται τραγούδια
Γίνονται ποιήματα ψυχής.
Κατασκηνώνουν στων παιδιών τα χείλη
Και στων τρελών τα βλέμματα.
Γίνονται πεταλούδες και πετάνε μακριά.
Να σωθούν απ' των ανθρώπων την α λογία
Γιατί τις λέξεις όλοι να παρεξηγούν;
Γιατί να μην διαβάζουν την σωστή τους σημασία;
Είναι- θαρρώ- πως από μέσα πρώτα τις κοιτούν
Και τις λερώνουν με της ψυχής τους την κακία!
Ρένα Γέρου
ΠΡΏΤΗ ΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ 24 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016

08/03/2023

ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Υπάρχουν εκείνες οι γυναίκες,
Που ν' αγαπάν μόνο μπορούν!
Το δάκρυ τους σκουπίζουν γρήγορα
Και όλο φως πάντα το πρόσωπο τους είναι!
Γυναίκες δυνατές, αντάρτισσες , που δέχονται
Κύματα τις δυσκολίες κι αντιστέκονται.
Κρατάν γερά τα μπόσικα και να προσφέρουν μόνο ξέρουν!
Ικανές να διαχειρίζονται προβλήματα για άλλους αξεπέραστα
Κι εύκολα να τα κάνουν να φαίνονται!
Που θα σε υπερασπισθούν σαν ο κόσμος σε κατηγορεί
Πλάι σου θα σταθούν , ακλόνητοι πυλώνες
Στις ζωής τις συμφορές!
Το Μαζί για κείνες είναι το παν!
Αφήνουν πίσω ότι αγαπάν να σε στηρίξουν,
Θυσία στον δικό σου το βωμό!
Γυναίκες, σύντροφοι ζωής
Που ερωτεύθηκαν, αγάπησαν και μόνο να τιμούν μπορούν.
Γυναίκες που δεν θα σ' απογοητεύσουν
Γιατί είναι από κείνες τις ελαφίνες
Που μόνο ν'αγαπάνε ξέρουν!
Γυναίκες , σαν αυτές, συνήθως ... τις προδίδουν!
{Ρ. Γέρου}