24/06/2024
Από τις σπάνιες συνεντεύξεις του Πάνου Κατσιμίχα που μας τιμά με τη συνεργασία του εδώ και πολλά χρόνια.
Στην εφημερίδα Real News
"Ένας τραγουδοποιός που έχει σημαδέψει ανεξίτηλα το σύγχρονο ελληνικό τραγούδι, ο Πάνος Κατσιμίχας, μιλά στη Real News, για τη νέα του δισκογραφική δουλειά με τίτλο "Το σπίτι με τις ακακίες ".Το άλμπουμ,το οποίο κυκλοφορεί ψηφιακά από την Protasis Music ,είναι μια νοερή επιστροφή στο παρελθόν του,στα πρώτα χρόνια του,τότε που ήταν ακόμη παιδί και έκανε όνειρα για το μέλλον.Ενα μέλλον που αποδείχθηκε λαμπρό, καθώς εκείνος και ο αδερφός του, Χάρης, χάρισαν στο κοινό ανεπανάληπτες μουσικές στιγμές. Ο Π.Κατσιμίχας αποκαλύπτει στοιχεία από τα νέα τραγούδια του,μιλά για τη συνεργασία με τον Κώστας Λειβαδάς / Kostas Leivadas και νιώθει περήφανος για την κόρη του Μαριάνα Κατσιμίχα , που ακολουθεί τα βήματά του στο μονοπάτι της μουσικής. "
Koryna Mantagari 23 Ιουνίου 2024
*«Το Σπίτι με τις ακακίες».Nέος δίσκος που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2024 από την εταιρεία Protasis Music.
Π.- Για να είμαστε ακριβέστεροι, ο δίσκος, σαν υλικός φορέας (cd) κυκλοφόρησε από το Περιοδικό & Εκδόσεις Μετρονόμος
και μαζί με το περιοδικό του Μαρτίου 2024, ενώ συγχρόνως η εταιρεία Protasis music, ανέλαβε την ψηφιακή κυκλοφορία του.
*.Τι σημαίνει για σένα αυτό ο δίσκος και τι περιέχει?
Π.-Ο δίσκος αυτός, είναι ένα οδοιπορικό μέσα στο χρόνο.Με 9 τραγούδια, διηγούμαι μια ιστορία, η οποία ξεκινάει από παλιά και φτάνει μέχρι σήμερα. Θα το έλεγα και κάτι σαν ένα ΄΄συνθηματικό'' ημερολόγιο που καταγράφει τη ζωή τη δική μου, αλλά και της γενιάς μου ολόκληρης, τότε που έγιναν όλα, μεταξύ 1964 και 1974. Ηταν ένα μακρύς μονόδρομος,με ελπίδες και αγωνία, γεμάτος σταυροδρόμια και μοναχικές αποφάσεις.
Από παιδιά, ξαφνικά έφηβοι και ακόμα πιο ξαφνικά, ενήλικοι.Ολα άλλαξαν μέσα σ'αυτή τη δεκαετία σε παγκόσμια κλίμακα.Αυτή η παράξενη δεκαετία, εγκυμόνησε και γέννησε σε παγκόσμια κλίμακα μια καινούργια εποχή. Εφερε μαζί της νέα κοινωνικο-πολιτικά αιτήματα και ανακατατάξεις, καινούργια αισθητική, και καινούργια ζητούμενα. Αυτό διηγείται το ''Σπίτι με τις ακακίες''.
* Είναι πραγματικός προορισμός , πνευματικό απάγκιο, ή συμβολική τοποθεσία;
-Το ''σπίτι με τις ακακίες'', είναι αυτό που είδε και άκουσε τα πρώτα παιδικά μας βήματα, τα πρώτα παιχνίδια και τα πρώτα τραγούδια.Ηταν αυτό, που αργότερα, στην εφηβεία,
αφουγκράστηκε τις αγωνίες, τους φόβους και τα όνειρα. Ηταν η αγκαλιά που χρόνια περίμενε το γυρισμό του μικρού Οδυσσέα, στην Ιθάκη. Αυτό είναι το ''σπίτι με τις ακακίες΄΄. Η προσωπική μου Ιθάκη και η αγκαλιά της μάνας μου, που της αφιερώνω αυτόν το δίσκο.
*Μέσα στο άλμπουμ αυτό έχεις επιλέξει να κάνεις διασκευή σε τέσσερα τραγούδια των 70’ς των Dylan, J.Taylor , Δ.Σαββόπουλου και Μ.Ρασούλη. Γιατί αυτά συγκεκριμένα;
Π.-Το βράδυ εκείνο (πέρσι) που μου προέκυψε η ιδέα του παρόντους δίσκου, τα πρώτα τραγούδια που ήρθαν αυτόματα στο μυαλό μου, ήταν αυτά τα τέσσερα.Κάποια στιγμή αργότερα,στη διάρκεια της ηχογράφησης, θυμήθηκα ότι αυτά τα τραγούδια, τα έλεγα κάποτε όλα μαζί πακέτο, όταν έπαιζα και τραγουδούσα στις καλοκαιρινές παρέες των 70`ς , στο Μυλοπότα της Ιου (γύρω από τις φωτιές),αλλά και στις φοιτητικές,χειμωνιάτικες κατ'οίκον, συγκεντρώσεις-οινοποσίες. Ποτέ δεν τα βαρέθηκα , ποτέ δεν τα ξέχασα. Φέρουν εντός τους, αυτούσιο και αναλλοίωτο , το κλίμα και την αισθητική των 70`ς και το καθένα μου έδωσε κάτι από τον ''τρόπο'' του, κάτι που μου φάνηκε χρήσιμο αργότερα, όταν άρχισα να γράφω τα δικά μου τραγούδια.
*. «Το βάρος του κόσμου είναι η αγάπη» Με αυτούς τους στίχους ολοκληρώνεται το τραγούδι «Τα παράξενα πουλιά του Σαν Φρανσίσκο». Τι θέλει να πει ο δημιουργός;
Π.-Κατ'αρχάς, τα ''Παράξενα Πουλιά του Σαν Φρανσίσκο'', είναι η γενιά των beat ποιητών, των οποίων τα πρώτα βιβλία, εκδόθηκαν από το΄΄City Lights Bookstore'' του Λώρενς Φερλινγκέτι, με έδρα το Σαν Φρανσίσκο.
Η φράση ΄΄το βάρος του κόσμου είναι η αγάπη΄΄, είναι απόσπασμα από το ποίημα του Αλλεν Γκίνσμπεργκ '' The Song''. Συνδιαλεγόμενος σε όλη του τη ζωή με τη σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης φύσης,με μια γλώσσα κοφτερή (βέβηλη πολλές φορές), αλλά πάντα αληθινή, ο Γκίνσμπεργκ καταλήγει στο προφανές. Μέσα από το αίμα και τους πολέμους χιλιετηρίδων, πάνω από τους μεγάλους στρατηλάτες, τις ξεχασμένες αυτοκρατορίες, τις ιδεολογίες, τη φιλοσοφία και ό,τι καλό ή κακό γέννησε ο ανθρώπινος νους, η αγάπη είναι αυτό που δίνει στον κόσμο, το ''ειδικό'' του βάρος. Ετσι απλά, γιατί είναι η μόνη δύναμη μέσα μας που μας κάνει καλύτερους.
*Το 2022, ο θρυλικός ήρωας του Ούγκο Πρατ , Κόρτο Μαλτέζε, πήρε νέα πνοή, μέσα από την πένα του Ισπανού διαδόχου του, Χουάν Ντίαθ Κανάλες. Του δίνεις κι εσύ πνοή μέσα από το τραγούδι «Στις θάλασσες των ονείρων». Γιατί επέλεξες να του δώσεις ζωή μέσα από τη μουσική;
Π.-Κατ'αρχάς, μπράβο στον Χουάν Ντίαθ Κανάλες. Τα τρία πρώτα τεύχη του για τον Κόρτο, έπεισαν εμάς τους ΄΄μαλτεζικούς'' ότι ο ήρωάς μας, είναι σε καλά χέρια. Αξιος Χουάν και καλή συνέχεια.Περιμένουμε. Ο Κόρτο Μαλτέζε είναι ένα κορυφαίο έργο, στην υπέροχη τέχνη της comic λογοτεχνίας. Μου έχει χαρίσει υπέροχα, μαγικά ταξίδια. Δεν άξιζε να του γράψω κι εγώ ένα τραγούδι? ..Α...και για να μην το ξεχάσω, ένα tip για τους πολύ ψαγμένους..Εχω αξιόπιστες πληροφορίες, ότι ο Κόρτο ζει και ταξιδεύει αυτή τη στιγμή από τον Αστερισμό του Vega προς τον αστερισμό της Ανδρομέδας, για μυστική αποστολή.
Περισσότερα δε μπορώ να πω, γιατί κινδυνεύει η ζωή μου....χαχα
*.Ένας καλός φίλος και σπουδαίος μελετητής του Κόρτο Μαλτέζε, ο κομίστας Άνχελ ντε λα Κάγιε, λέει πως κάθε φορά που γράφουμε για κάτι ιστορικό και γεγονότα που συνέβησαν στο παρελθόν, μιλάμε τελικά για το παρόν μας. Ισχύει αυτό κατά τη γνώμη σου;
Π-Νομίζω ότι ισχύει σχεδόν αυτονόητα, γιατί χωρίς παρελθόν, πώς θα υπήρχε το παρόν? Και πώς να υπάρξει το μέλλον χωρίς το παρόν? Δεν είναι όλα αυτά μια αδιάσπαστη, ιερή αλυσίδα?
Σβήνοντας ένα κομμάτι από το παρελθόν είναι σα να σβήνεις και ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον,λέει ο Σεφέρης..
*.Αν μπορούσες να ξεχωρίσεις ένα από τα εννιά τραγούδια του δίσκου ποιο θα ήταν αυτό και γιατί;
Π.-Θα ξεχώριζα το ν.1 και ν.2 , γιατί αυτά τα δύο κολλημένα, όπως τα έχω στο cd, είναι οι ακρογωνιαίοι λίθοι αυτού του δίσκου.
*.Ποιοι ήταν οι παράγοντες που επηρέασαν την μουσική σου πορεία και την αισθητική σου ως άνθρωπος μέσα στα χρόνια;
-Βασικοί παράγοντες ήταν : το διάβασμα ( κλασική λογοτεχνία και ποίηση) και το ραδιόφωνο.Αργότερα ήρθαν οι δίσκοι που αγόραζα και άκουγα μανιωδώς, όταν στην εφηβεία απέκτησα ένα φορητό (tepaz) πικ απ. Ημουν τυχερός ως προς τα βιβλία, γιατί μέχρι τα 15 έβρισκα στη βιβλιοθήκη του δάσκαλου παππού- Παναγιώτη, ό,τι ακριβώς χρειαζόταν ένα παιδί που αγαπούσε το διάβασμα.
*.Το ζητούμενο, το τραγούδι να αποτυπώνει και να εκφράζει τον σφυγμό της κοινωνίας είναι το ίδιο, μεγαλύτερο ή μικρότερο από την εποχή κατά την οποία ξεκινούσες με τον αδερφό σου την πορεία σας στη μουσική;
Π.-Το τραγούδι είναι ο καθρέφτης της εποχής που το γεννάει. Το να μπορέσει να αποτυπώσει και να εκφράσει το σφυγμό της κοινωνίας, είναι ένα ζητούμενο (όπως σωστά είπες) πολύ βασικό. Ποιον σφυγμό να αποτυπώσεις όμως, σε μια κοινωνία πολυδιασπασμένη, χωρίς κοινά οράματα, καθένας μόνος του με την οθόνη του, όλα εξ αποστάσεως, βία, μίσος και ανωνυμία? Δύσκολες εποχές για τραγούδια.
*. Η κόρη σου Μαριάνα είναι το μήλο που έχει πέσει κάτω από τη μηλιά και ακολουθεί τα βήματα σου στο χώρο της μουσικής. Έχεις γράψει και τραγούδι για την κόρη σου. Μίλησε μας για το αν την παρακολουθείς και αν της έχεις δώσει κάποιες συμβουλές για την πορεία της.
Π.-Ηξερα ότι είναι μεγάλο ταλέντο από όταν ήταν 7 χρονών. Πήγαινε 2α Δημοτικού και της παίζαμε (εγώ φυσαρμόνικα κι ο Χάρης κιθάρα) δύσκολα τραγούδια, όπως το ΄΄Χάρτινο το φεγγαράκι'΄του Μ.Χατζιδάκι και του Γκάτσου. Τα άκουγε μία δύο φορές και ύστερα τα τραγουδούσε. Φαινόταν ότι έχει χάρισμα. Εκανε σπαστά 3-4 χρόνια πιάνο (γιατί έτσι είναι τα ταλέντα, βαριούνται εύκολα) και ξαφνικά στη 2α Λυκείου, έγραψε 10 ποπ αγγλόφωνα τραγούδια. Διάλεξα τα μισά, την πήγα στο στούντιο και τα ηχογραφήσαμε. Μεσα στην απλότητά τους, ήταν υπέροχα. Εκανα μια κανονική επαγγελματική παραγωγή και τα
ανεβάσαμε στο YouTube. Ακουσέ τα και θα δεις ότι δεν είμαι κουκουβάγια. Τώρα ασχολείται με διάφορα.Ποπ, ροκ, έθνικ, ρεμπέτικα, ελεκτρόνικα.Μπερδεύεται με όλα και ψάχνεται. Δεν τη σπρώχνω για τίποτα. Της έχω πει ότι το ταξίδι και η περιπέτεια είναι πλέον δική της ευθύνη και δική της ζωή.
Οι ''συμβουλές'' που της έδωσα μέχρι να ενηλικιωθεί, ήταν μόνο ''εξωλεκτικά'', κυρίως με τον τρόπο ζωής μου.
*. Δεν είναι λίγοι αυτοί που λένε πως η μουσική που παράγει η νέα γενιά απέχει πολύ από την ποιότητα και την αισθητική των ακουσμάτων που είχαμε παλαιότερα. Ποια είναι η γνώμη σου;
Π.- Θα σου απαντούσα ότι : Ναι, η μουσική που παράγει η νέα γενιά απέχει πολύ από την αισθητική των ακουσμάτων που είχαμε παλαιότερα. Ετσι όμως ήταν πάντα . Κάθε γενιά είναι υποχρεώμενη να λειτουργήσει και να δημιουργήσει, χρησιμοποιώντας τα μέσα που της παρέχει η εποχή της και η τρέχουσα πραγματικότητα. Στην εξίσωση φυσικά μπαίνουν, πολιτικά, κοινωνικά, αισθητικά και καλλιτεχνικά ζητήματα. Εκεί, εξαρτάται πια από το ταλέντο, τη δουλειά και τη σοβαρότητα που θα δείξει ο καθένας. Χρειάζεται πίστη και αφοσίωση.
*. Μίλησέ μου και για την δημιουργία του τραγουδιού «Σαν λουλούδι στο βράχο» και τη συνεργασία σου με τον Κώστα Λειβαδά.
- Τον Κώστα τον γνώρισα το χειμώνα του 1998 .Είναι ο καλύτερος τραγουδοποιός της γενιάς του,τον εκτιμώ και τον αγαπώ, γιατί είναι κατ'αρχάς σπάνιος χαρακτήρας και φυσικά ένας πολύχρωμος, πολυπρόσωπος δημιουργός, που μπορεί να γράψει τα πάντα. Κινείται άνετα από την παράδοση , μέχρι το ροκ, μέχρι το λόγιο έντεχνο τραγούδι. Το ΄'λουλούδι στο βράχο'' είναι ένα κείμενο που δε γράφτηκε με τη φιλοσοφία στίχου που θα μελοποιηθεί για τραγούδι. Είναι ένα πεζό κείμενο, από αυτά που γράφω μερικές φορές αποκλειστικά για μένα, κάτι σαν ΄΄αυτόματος'' εσωτερικός μονόλογος, που θα έμενε και θα τον ξέχναγα ίσως, μέσα στα χαρτιά μου. Κάποια στιγμή, άκουσα την ΄΄Ανθολογία ΄΄του (Γραμμένο με Κόκκινο) με ενθουσίασε η δουλειά του και σκέφτηκα: τι θα προέκυπτε άραγε αν έδινα αυτό το κείμενο στον Κώστα?.Του το έδωσα και προέκυψε το ΄΄Σαν λουλούδι στο βράχο΄΄. Είμαι ευτυχής.
*.Αυτό το τραγούδι περιγράφει μοναδικά τον σκοπό της μουσικής…Ποιος είναι ο προορισμός της μουσικής κατά τη γνώμη σας;
Π.-Η μουσική είναι η υπέρτατη έκφραση της θεϊκής μας πλευράς, της φωτεινής δηλαδή πλευράς του ανθρώπου, που δυστυχώς κουβαλάει μέσα του και πολύ σκοτάδι. Με αυτό το σκοτάδι αντιπαλεύει πάντα, μεταμορφώνεται, όπως λέει και το τραγούδι, γίνεται χώμα, γίνεται βροχή, γίνεται αγκαλιά κι ανθίζει σαν λουλούδι στο βράχο. Υπάρχει εκεί, για να μας θυμίζει διαρκώς την αγάπη και να μας κάνει καλύτερους.
*. Πώς βλέπεις την εποχή μας κοινωνικά ;
-Τι να σου πω κι εγώ φίλη μου Κορύνα?Αρρωστη υγεία, άρρωστη παιδεία, άρρωστη δικαιοσύνη, άρρωστη οικονομία. Δε μας δίνουν αυτά τον ορισμό ενός τριτοκοσμικού προτεκτοράτου? Βάλε τώρα μαζί με αυτά και μια άρρωστη κοινωνία, απελπισμένη, τρομοκρατημένη, καταχρεωμένη, στα όρια πλέον της σχιζοφρένειας και...''there you go ''...όπως έλεγε κι ο θεούλης ο κύριος Πορτοκάλος..Μα θα μου πεις εσύ τώρα,μήπως όλα αυτά είναι υπεραπλουστεύσεις και κουβέντες
του καφενείου? Ε...δεν είμαι και ο Κορνήλιος Καστοριάδης, ένα απλό παιδί του λαού είμαι κι εγώ..Αλλά να θυμίσω, ότι στο τριτοκοσμικό μας χωριό, τις κυβερνήσεις τις ανεβάζουν ή τις ρίχνουν τα... ΄΄θυμωμένα'΄ καφενεία. Ακόμα έτσι γίνεται.
*.Ποια είναι η γνώμη σου για τη νέα γενιά Ελλήνων που μεγαλώνει σε μια κοινωνία άκαρδη, γεμάτη σκάνδαλα, γυναικοκτονίες και έξαρση της νεανικής εγκληματικότητας;
Π.-Η νέα γενιά, τα παιδιά μας δηλαδή,θα μας κοιτάξουν (το κάνουν ήδη) κάποια στιγμή στα μάτια και θα μας πουν το γνωστό ''εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω΄΄ της Γαλάτειας Καζαντζάκη.Εμείς οι παλαιότεροι αφεθήκαμε να ζούμε εγκλωβισμένοι σ'αυτό το κάτεργο, χωρίς να ξέρουμε πια, αν είναι αυτό που μας κατάντησε έτσι όπως καταντήσαμε ή είμαστε εμείς που το δημιουργήσαμε. Αν υπάρχει ελπίδα να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο, η ευθύνη πέφτει στους ώμους των νέων, γιατί το μέλλον ανήκει αναγκαστικά σ'αυτούς.
*Υπάρχουν σχέδια για συναυλίες και νέα δισκογραφικά εγχειρήματα; Υπάρχουν όνειρα για τραγούδια και συνεργασίες που δεν έχουν ακόμα υλοποιηθεί;
-Γεννήθηκα και έζησα, όπως έζησα, γιατί τα όνειρα είναι στοιχεία του DNA μου (της φύτρας μου).Ομως δεν τα κυνηγάω πια τα όνειρα. Αφήνω να έρθουν αυτά σ'εμένα. Κι αν έχουν κάτι να μου πουν, πάω μαζί τους και κάνω διάφορα. Γράφω δίσκους, κάνω συναυλίες, κάνω συνεργασίες, όλα τα κάνω, αρκεί να έχουν κάτι ουσιαστικό να μου πουν.
#Συνέντευξη 23/6/24
