22/10/2024
*Το Κομπραί διαβάζει*
Βιβλίο της εβδομάδας: Στόμα γεμάτο χώμα, Μπρανιμίρ Στσεπάνοβιτς, μτφρ. Ισμήνη Ραντούλοβιτς, Εκδόσεις Κυψέλη
Όμως, ασθμαίνοντας ανήμποροι ξοπίσω του, ήδη φοβόμασταν ότι δεν θα τον φτάναμε, διότι πραγματικά έτρεχε πιο γρήγορα από μας και κάθε στιγμή απομακρυνόταν όλο και περισσότερο, λες και κάπου στο βάθος, μακριά, στην άκρη εκείνου του κιτρινισμένου οροπεδίου, τον περίμενε κάτι το οποίο λαχταρούσε απεγνωσμένα. Δεν μας απέμενε λοιπόν τίποτα άλλο παρά να τον μισούμε; Φυσικά, δεν είχαμε αντιληφθεί ότι, μισώντας τον, επιτρέψαμε σ' αυτό το πανίσχυρο και θαυματουργό συναίσθημα που όριζε τη σχέση μας απέναντι σ' εκείνον να σβήσει όλες τις διαφορές στις αιτίες για τις οποίες τον καταδιώκαμε μέχρι τότε, κι έτσι σύντομα, έχοντας έρθει κοντά και με κάποιον τρόπο ταυτισμένοι ο ένας με τον άλλο σε όλα, ακόμη και ως προς την εξωτερική μας εμφάνιση, μοιάζαμε μεταξύ μας: μούσκεμα στον ιδρώτα, με στραβωμέ- νες μούρες, σκυμμένοι προς τα εμπρός, τρέχαμε με τον ίδιο ρυθμό και αναπνέαμε με την ίδια ανάσα, σαν κοπάδι αποκαμωμένων σκυλιών που μόνο εξαιτίας της οργής και του μίσους τους διατηρούσαν τις δυνάμεις τους.
σ.52
--https://kombraibookstore.gr/wp-admin/post.php?post=112675&action=edit