Αντισυμβατικό, αλλά «πιστό» στον Γουτεμβέργιο.
Αλαλούμ, αλλά με συγυρισμένη αταξία. Άναρχο, αλλά με μολότοφ της πένας.
Πυξ Λαξ, αλλά με λίγο Μπετόβεν. Banksy, αλλά με πινελιές κυβισμού από Πικάσο. Το περιοδικό της διπλανής πόρτας, που το ήθελες όμως στο σπίτι σου. Το περιοδικό απ’ τον δίπλα, για τον παραδίπλα και πάει λέγοντας.
Για τι πράγμα μιλάμε;
Η ιστορία ξεκίνησε κάπως έτσι:
Τι έγινε ότα
ν μια παρέα δημιουργικών ανθρώπων που κοινό είχαν μόνο το πώς περπατάνε, γαλουχημένων στον χώρο της επικοινωνίας, αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους για κάτι νέο;
Έγινε… VICTUS.
Το free press περιοδικό της Λεμεσού (και όχι μόνο) που ήρθε, είδε και έμεινε. 48 σελίδες γεμάτες πολιτισμό, χιούμορ, ενημέρωση, ανατροπή, όλα βασισμένα σε μια διαχρονική αξία: τον άνθρωπο. TO VICTUS δεν περιμένε να το βρείτε.
Σας έβρισκε πρώτο.
Στο στέκι σας. Εκεί που τρώγατε, πίνατε, διασκεδάζατε. Εκεί που πηγένατε με την παρέα σας ή μόνος. Εκεί που επιλέγατε να μοιραστείτε τις στιγμές σας με άλλους. Δεν ‘πα να ταξιδεύατε (με την Blue air).... θα σας έβρισκε, όπως έκανε με τις 320 χιλιάδες που ταξίδεψαν από και προς την Ελλάδα το 2015. VICTUS σήμαινε επικοινωνία.
Ένωνε τους αναγνώστες και τους έκανε βασικό μοχλό της φιλοσοφίας του. Έδινε χώρο σε όποιον ήθελε να συμμετάσχει, να αναδειχτεί.
Νέοι καλλιτέχνες, άνθρωποι της διπλανής πόρτας, διάσημοι και άσημοι, όλοι είναι ίσοι και όλοι είχαν το δικό τους μέσο να εκφραστούν. Όλοι μπορούσαν να προβάλλουν τα χαρακτηριστικά που τους ξεχωρίζουν. VICTUS σήμαινε προβολή.
15.000 τεύχη, 30.000 μάτια, απεριόριστοι παράπλευροι αναγνώστες, δεκάδες σημεία διανομής. Ένα πραγματικά free περιοδικό που ψάχνει και δεν περιμένει, κινείται συνεχώς, αναζητεί, προβληματίζεται και προσφέρει σε έχοντες και μη. Δεν ξεχωρίζει, ξεχωρίζεται.
Αυτό ήταν το VICTUS.
Το πιο ανήσυχο περιοδικό της Κύπρου.
Δεν το ψάχνατε.
Σας έβρισκε πρώτο.
