Onafhankelijke uitgever van Nederlandstalige Literatuur voor de eeuwigheid.
Omwille o.a. papierschaarste, stijgende grondstoffenprijzen, ontlezing en algemene verschraling van wat ooit een boekenlandschap was, krijg ik mijn bedoeld éénmansproject HoofdstukAcht helaas niet op de rails.
Het zou commerciële zelfmoord zijn er in de huidige constellatie mee verder te gaan, ik trek de stekker er dus noodgedwongen uit. De eeuwigheid is de literatuur niet beschoren en dat spijt me oprecht.
Vist naarstig verder…:
'Gert Brouns werkt momenteel aan de oprichting van HoofdstukAcht, onafhankelijke uitgeverij van Nederlandstalige Literatuur voor de eeuwigheid, van zowel nieuwe stemmen als “vergeten schrijvers”.'
Zo staat het nog op de website van Neerlandistiek, waarvoor hij zeven citaten van W.F. Hermans heeft geselecteerd. Maar, zo zegt Gert Brouns me nog voor we aan het interview beginnen: dat gaat niet door. 'Hoe ik het ook draai of keer, er is vandaag geen manier om een puur literaire uitgeverij in Vlaanderen zelfbedruipend te laten zijn. Het wordt nog nauwelijks verkocht – de meeste boeken halen geen vijfhonderd exemplaren – de productiekosten ontploffen en drukkerijen geven geen enkele levergarantie meer aan een kleine klant.'
En: de zogenaamd onafhankelijke boekhandel wil niet mee. Met vijfentwintig boekhandels die elk garanderen twintig exemplaren af te nemen zou hij de investering nog aandurven, maar ze doen het niet. Voor iemand die jaren met boekhandel Limerick aan de kar van de Vlaamse literatuur heeft getrokken, doet dat pijn.
Het uitgeeflandschap in Vlaanderen verschraalt snel. Dat zou aan de andere kant weer mogelijkheden moeten bieden, er zijn nog steeds lezers op zoek naar goede boeken die niet meteen in de waan van de dag meegaan. Maar een werkbaar business model? Dat blijkt lastig. Een abonnementsformule misschien? Hij lacht er even mee. Ach, als er onder de Aanlegplaatslezers plots vijfhonderd opstaan die een HoofdstukAcht abonnement zien zitten, dan kan het misschien weer wel.
(Voelt u zich net als wij geroepen, dan kan u zich gewoon melden in een reactie onder dit interview, we geven het door aan Gert).
Tijd voor een garnaalkroketje, en het onderwerp van de dag: blogs.
Waarom ben je nooit met een blog begonnen?
Ik hou van lezen, van boeken en teksten. Maar een schrijver ben ik niet.
Natuurlijk heb ik, net als iedereen, wel een idee voor een roman. Met imago als thema. Ik heb een grondige hekel aan huichelaars, zoals wie me kent wel weet … Maar hoe eraan te beginnen, en wanneer? Geen antwoord hebben op die vraag onderscheidt de lezers van de schrijvers, vrees ik.
Al zijn er natuurlijk wel schrijvende boekhandelaren en uitgevers. Toen ik Limerick net had overgenomen was er op de website ook plaats voorzien voor een blog. De bedoeling was om interessante blogschrijvers er een plek te geven, zoals Aanlegplaats nu doet, maar dat initiatief is toen wat ondergesneeuwd onder de realiteit van de winkel.
Wie zou er absoluut een blog moeten beginnen, en waarom?
Christophe Vekeman natuurlijk! Zijn stem is uniek in de Vlaamse letteren. Hij mag dan in het interview bij jullie wel hebben verkondigd dat hij al genoeg schrijft als werk om ook nog wat gratis weg te geven in een blog, toch zou een plek waar hij wat vrijer uiting kan geven aan al wat hem bezighoudt een aanwinst zijn. Je wil het ook wel eens allemaal samen zien, wat hij zoal bij mekaar schrijft.
En Gaea Schoeters, die ook. Die heeft wel een tabje blog op haar website, maar dat is niet de blog die ze zou kunnen maken. Ze verkondigt vaak en snel meningen via allerlei kanalen, en ik weet zeker dat stukken die met een beetje meer afstand zijn geschreven de posities die ze inneemt nog meer zouden dienen. En het is een geweldige schrijfster ook. Alleen daarom al zou ik haar blog volgen.
Wij, bij Aanlegplaats, zoeken er al een tijdje naar, en we krijgen het maar niet scherp: wat maakt dat een blog echt goed is?
Lastige vraag. Bloggen is eigenlijk niet meer weg te denken uit het literaire landschap, en toch leeft het wat in de marge. Op een enkele uitzondering na, zoals het kleine kijken van Caro Van Thuyne, volg ik blogs niet actief. Ik moet er bijna per ongeluk over struikelen, of ze via jullie vangst van de week ontdekken.
Maar ook dan lees ik met plezier een aantal stukjes op zo’n blog, om hem dan onmiddellijk te vergeten in de geschiedenis van mijn browser.
In elk geval: laat blogstukjes alsjeblief kort zijn. Niet omdat een tekst niet mag uitwaaieren, maar lezen op een scherm is zo verdomd lastig. Ik kan er mij niet op concentreren. Een tekst die niet gehecht is aan een fysieke drager blijft voor mij altijd vluchtig.
Maar verder ben ik wel modern hoor, en als er in een blog een vonk van herkenning is, een aanknopingspunt met mijn eigen interesses, ja, dan wil ik wel eens klikken.
Terwijl voor een blog uiteraard dezelfde basisvereiste geldt als voor eender welke literaire tekst: vindt en gebruik alsjeblief je eigen stem.
"Als ik sterf begint voor mij `de eeuwigheid`. Al degenen die vóór mij zijn gestorven, van miljoenen jaren geleden tot vandaag, hebben die er méér eeuwigheid op zitten dan ik ooit zal kunnen inhalen?"
Hulde en diepe buiging, Annelies Verbeke!
We delen hetzelfde DNA...Nederlandstalige Literatuur voor de eeuwigheid, van nieuwe stemmen én "vergeten schrijvers".
Binnenkort in een boekhandel in uw buurt, volg ons!
Annelies Verbeke wint de Ultima Letteren. De Vlaamse Gemeenschap reikt die cultuurprijzen jaarlijks uit aan laureaten in dertien verschillende categorieën. Die winnaars worden volgende week bekendgemaakt, tijdens een ceremonie in De Singel.
Sterfdag van W.F.Hermans (27/04/1995); blijkt in Nederland wel een (herdenkings)feestje waard vandaag...
Nederlandstalige Literatuur voor de eeuwigheid, van zowel "vergeten" schrijvers als nieuwe stemmen.
Pleased to meet you...
Buntstraat 35
Evergem
9940
Wees de eerste die het weet en laat ons u een e-mail sturen wanneer HoofdstukAcht nieuws en promoties plaatst. Uw e-mailadres wordt niet voor andere doeleinden gebruikt en u kunt zich op elk gewenst moment afmelden.
