17/03/2025
Agim Lika sot ka ditëlindjen dhe shtëpia botuese ADA i uron atij jetë e krijimtari të begatë dhe një surprizë duke publikuar librin e sjellë për botim!
Vendlindja për mua është një atdhe i vogël. Ajo është dhimbje dhe dashuri njëkohësisht. Ajo është fuqia dhe pafuqia jote. Pikërisht, ajo që ti doje të ishte më e mira.
Autori
Titulli: Krenar për origjinën time
Autor: Agim Lika
Redaktor: Kujtim Xhebexhiu
Botimi i parë: 2025
ISBN: 978-9928-823-90-8
Formati : 14x20cm
Të gjitha të drejtat i takojnë autorit
Përgatiti për botim: Roland Lushi
Shtëpia botuese “ADA”
Adresa: Rr. Mihal Grameno Pall.32 Ap. 7
www. botimetada.com
Cel: 068 22 190 16
Tiranë, mars 2025
Shtypur në shtypshkronjën e shtëpisë botuese ADA
CIP Katalogimi në botim BK Tiranë
Lika, Agim
Krenar për origjinën time : poezi / Agim Lika ; red. Kujtim Xhebexhiu.
- Tiranë : Ada, 2025.
124 f. ; 20 cm.
ISBN: 978-9928-823-90-8
1.Letërsia shqipe 2.Poezia
821.18 -1
P A R A T H Ë N I E
Përveç librave të tjerë që ka botuar, “Vendlindja e harruar" dhe “Si hënë e kristaltë”, janë dy vëllimet poetike të poetit dhe studuesit pasionant Agim Lika, i njohur dhe afirmuar tashmë në një masë të madhe lexuesish, jo vetëm brenda kufijve të vendit, por edhe më gjerë si: në Itali, Kosovë, Greqi etj.
Ky është vëllimi i tretë poetik i këtij autori, të cilin e ka titulluar “ Krenarë për origjinën time”, një titull i goditur, që shpreh thelbin e librit dhe atë, që poeti kërkon të përcjellë te lexuesi.
Titullin e librit, poeti e përzgjodhi nga poezia me të njejtin titull, me të cilën ai e hap këtë vëllim poetik. Ja si shkruan autori:
Për vendlindjen, prap kam për t'shkruar
Si në prozë dhe në poezi
Vlerën, Ishmit për t'ia lartësuar
E kam bërë dje, do ta bëj përsëri
Vërtetë kështu ndodhi me këtë poet, pena e të cilit nuk reshti së shkruari për vendlindjen e tij, Shetajn dhe Ishmin, ku përfshihet ky fshat dhe ku Agimi, për një vit rresht, udhëtoi në këmbë dhe në kushte shumë të vështira, për të studjuar në shkollën e Ishmit, prandaj ai e quan veten “ishmak”.
Rallë të gjeshë poetë, qofshin këta nga më të famshmit, që të shkruajnë kaq shumë poezi për vendlindjen e tyre, siç bëjnë Agim Lika dhe shoku i tij i ngushtë, Urim Mezini, të pasionuar tmerrësisht pas Ishmit. Ky i fundit, megjithëse jeton në Torino, Ishmin e ka si oksigjen.
Edhe pse i larguar me kohë, për shkak të arsimimit në Tiranë dhe punësimit e krijimit të familjes atje, Agimi nuk e hoqi nga mendja dhe zemra vendlindjen, ku kaloi fëmijërinë e tij dhe mori arsimimin deri në fillimet e arsimit të mesëm.
Edhe pse larg saj, dashuria për vendlindjen iu ndez edhe më tepër, prandaj dhe poezitë e para ia kushtoi kryesisht asaj. Ato ishin aq shumë në numër, saqë arriti t’i grumbullojë në një libër, titulluar “Vendlindja e harruar”. E harruar jo nga Agimi, por nga të tjerë, që e braktisën dhe nuk u kujtuan kurrë për ‘të.
Pas këtyre poezive, Agimi shkroi dhe mjaft të tjera, të cilat vendosi t’i grupojë, bashkë me disa të tjera nga vëllimi i parë, duke na i dhuruar sot nën titullin “Krenarë për origjinën time”: Po rendis disa vargje të shkëputura nga poezia me të njejtin titull:
Ishmi im, më thërret çdo ditë në gjirin e vet e të njerëzve t’mi
Çdo gjë gjallon bukuri në këtë vend mjaft magjepsës
Të shkruaj për ‘të fjalë zemre, përherë më frymëzon
Përjetime, meditime, rrugëtime shpirtërore Ishmi im i shenjtë, shekullor, brenda meje qëndron
Poem t**e, simfoni dashurie, me përmasa qiellore
Ai është magji, është legjendë, është kushtrim bukurie
Sa të goditura epitetet metaforike emërore: “poem t**e, simfoni dashurie, magji, legjendë, kushtrim bukurie”, të cilat përcjellin qartë vlerësimin e poetit për vendlindjen e tij. Në një poezi tjetër ai e quan “E Bukura e Dheut”, një element i marrë nga përrallat popullore, pra poeti e quan vendlindjen “vend përrallor”. Diku shkruan:
O Shetaj, shpesh më ke frymëzuar
Se shumë të ndjen ky shpirti im
S’mund të rri unë, për ty pa shkruar
Kujtimet më sjellin te ti, pambarim
Mundohem t'vij shpesh e, sa më gjatë të rri
I bie rreth e qark që syri im të çmallet
Largohem, me shpresë për t'u kthyerpërsëri
Pranë teje shërohem, harroj të gjitha hallet.
Mjafton vetëm vargu i fundit për të treguar vlerësimin e poetit për vendlindjen e tij. Ajo,sipas poetit, është ilaç shërues dhe një qetësues i fuqishëm, i pazëvendësueshëm për ‘të.
Poezitë e Agimit janë të larmishme : herë meditative, njohëse, përshkruese, rrëfyese, ku nuk mungojnë dhe elementet historike, nëpërmjet të cilave poeti përcjellë krenarinë për vendlindjen, krahinën. Ai e shpalos haptas patosin (ndjenjën e zjarrtë, me frymëzim të lartë), që përshkon çdo poezi të tijën.
Fëmijërinë, poeti e kujton me nostalgji, Detin, ai e ka pikë të dobët dhe e përmend në shumë poezi që përfshihen në këtë vëllim:
Për vendlindjen time, kam shumë nostalgji
Pse pranë detit, shumë e bukur m'duket
Dua që atje të kthehem përsëri
Nostalgjia për ‘të, kurrë s'më zhduket
Ose
Ah, deti, deti është ilaç e të mbush me gaz
Që na jep ndjesinë më të bukur, të shijuar
Ku e harrojmë lodhjen dhe e lëmë pas
Javën, e fillojmë të relaksuar.
Përveç poezive për vendlindjen, në këtë vëllim gjejmë edhe poezi që quhen “këshilluese”, apo edhe me motive të tjera që fshikullojnë dukuri negative, me të cilat poeti nuk pajtohet dot, por jep edhe mendimin e tij për eleminimin e këtyre dukurive. Ai indinjohet ndaj hipokritëve, egoistëve, të paftëve, mashtruesve dhe kërkon që këtyre u duhet kundërvënë pa mëdyshje, edhe pse:
Bëhesh i urryer për t'gjithë, në jetë
S'pyetet për ndershmëri, por për kuletën
Nuk bën hajër i drejti i shkretë
Kur ua thua troç të vërtetën
Kështu, merr vlera padrejtësia
Dhe, në heshtje, ajo vuloset
Humbet vlerat drejtësia
Dhe i drejti vetëm fundoset
Gjuha e përdorur nga autori është e pasur, e pastër, e thjeshtë dhe tepër komunikuese, pa aludime dhe shtresa të tjera kuptimore.
Si përfundim, lexuesit të konkludojnë vetë për vlerat e këtij vëllimi, pa u ndikuar nga unë.
Suksese të tjera Agimit dhe lexim të këndshëm të gjithë lexuesve të librit !
Kujtim Xhebexhiu, Prezë, Tiranë
Shkurt 2025